มาแล้วๆๆๆๆ
วุ้ย! ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้นะเคอะรีบน ที่เข้ามาตอบช้าเพราะว่าจะได้ตอบรวดเดียวจบ ก็รอให้แฟนๆ ขาประจำเข้ามาจนครบทุกคนอย่างนี้ไงละเคอะคุณน้อง
ขอบคุณมากๆ นะเคอะสำหรับทุกโหวตและทุกรีในทู้ไร้สาระและไม่น่าเข้ามันอันนี้
เจ้ขอบอกว่า...จริงๆ แล้วปัจจุบันนี้ก็ยังรักแมทมันนะ แต่ถามว่าถ้าให้กลับไปคบกันอีกครั้งหนึ่งเจ้จะกลับไปไหม?
คำตอบคือ.....ไม่!!
ไม่ใช่เป็นเพราะว่าทิฐิอะไรหรอกนะ เพราะว่าก่อนจะเลิกกัน....เจ้ก็คิดว่าเจ้ทำทุกอย่างอย่างดีที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรเหลือให้ทำไปได้มากกว่านี้ ไม่มีอะไรให้ต้องย้อนกลับไปแก้ตัวเปลี่ยนแปลงแก้ไข เจ้ถือคติที่ว่า...สายน้ำย่อมไม่ไหลย้อนกลับเคอะ เพราะที่ผ่านมาทำดีที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรที่ยังหลงเหลือติดค้างอยู่ในใจอีกต่อไป อะไรที่อยากพุดอยากทำ..เจ้ทำมันลงไปหมดแล้ว เพื่อความรักครั้งนี้
อีกอย่างคือ...ถ้าย้อนกลับไปคบกันอีก เจ้เองก็ไม่รู้ว่าเจ้จะรักแมทมันได้มากเท่าที่เจ้เคยรักมันหรือเปล่า แล้วเจ้จะกลายเป็นคนที่ทำร้ายมันเหมือนที่ผ่านมาหรือเปล่า
แต่อย่างไรก็ตาม....ในความคิดของเจ้ แมทมันเป็นคนดีนะ มันอะดีที่สุดเท่าที่เจ้เคยเจอๆ มา แต่ในความคิดของคนอื่นคิดไงไม่รู้แต่เจ้คิดของเจ้ว่าอย่างนี้
ตอนนี้เจ้เองก็ยังรักแมทมันอยู่นะ แต่ความรักนั้นมันเปลี่ยนแปลงไปแล้วหละ!! เปลี่ยนเป็นไม่ได้รักแบบจะเอามาเป็นแฟนแล้ว กลายเป็นเพียงความรักแบบมีความปราถนาดีให้แก่กันมากกว่า อยากเห็นแมทมันอยู่ดีมีสุข มีคนที่รักและเขาก็รักมัน เพราะเจ้รู้ตัวดีไงว่าเราไม่ดีพอสำหรับเขา เพราะเรามันแรด อิอิ
ส่วนตอนเลิกกัน....เจ้ก็เสียใจนะเฟ้ย แต่พวกเพื่อนๆ ทุกคนที่มีชื่ออยู่ในเรื่องพากันดีใจใหญ่ว่าเจ้พ้นจากขุมนรกได้เสียที(เจ้ไม่เข้าใจพวกมันเลย ชิส์) ตอนนะนะแบบว่าฟิตนงฟิตเนสนี้ไม่เหยียบไปเป็นเดือน(ที่ไปเป็นสมาชิกเพราะแมทบอกว่าอยากให้เจ้หุ่นดีๆ แมทมันชอบ มันบอกว่าฟัดมันดี อิอิ
)
แบบไงหละ?...คือมันมีคำถามเกิดขึ้นมาทุกครั้งที่กำลังจัดกระเป๋าเตรียมไปฟิตเนส คำถามที่ว่า...แล้วจะไปฟิตหุ่นเพื่อใคร จะฟิตไปให้ใครดู? คนที่เขาอยากดูตอนนี้ไม่อยู่ดูแล้วนะ แล้วจะไปทำไมอีก? ก็เลยรื้อของออกเก็บตามเดิม ไม่ไปมันซะงั้น!
ผม....ยาวๆ ที่แมทมันชอบจับชอบหวีเล่น เจ้ก็ตัดซะเลย อิอิ อารมณ์ประมาณว่าแล้วตูจะไว้ผมยาวไปทำไม คนที่เขาอยากให้เราไว้ยาวๆ เขาก็ไม่อยู่ดูไม่อยู่จับเล่นอีกต่อไปแล้วนิ
ช่วงนั้นก็เข้าวัดซะจนอิพี่แบงค์ขอเวลานอกบอกว่า คุณน้องขา...ถ้ามาบ่อยกว่านี้พี่คงได้สึกพระเอามาทำผัวแน่ๆ เลยคะ
แล้วเจ้ไม่มีอีโก้หรืออะไรใดๆ ทั้งสิ้นเลยนะกับแมท เพราะคิดเองอยู่เสมอว่า จะมีไปทำไมในเมื่อเรารักมัน รักก็บอกว่ารัก จะยึกยักไปก็ใช่ที่ ตัวอย่างของคนที่ต้องเสียใจเพราะทิฐิ-อีโก้ก็มีมากมายให้เห็นๆ กันอยู่ ทำไปก็ใช่ว่าจะมีความสุขแล้วจะมีไปทำไม..อีโก้ สู่มีคนที่เรารักตัวเป็นๆ ไม่ดีกว่าเรอะ?
สรุปว่าหลังจากที่ใช้เวลาเกือบ 2 ปี สี่เดือน เราพบกันแล้วก้แยกทางกันครับ ด้วยเหตุผล(จากฝ่ายทางเจ้)อย่างที่เขียนเล่าไปแล้ว ส่วนทางแมทเอง...เจ้ไม่รู้ว่าแมทคิดยังไง ทำไมถึงได้คิดว่าเราสองคนควรเลิกกัน แต่ในเมื่อเจ้เป็นฝ่ายตัดสินใจเองว่า...เจ้จะยอมรับการตัดสินของแมทโดยไม่มีข้อโต้แย้งทุกประการ ดังนั้น...เมื่อแมทบอกว่าเลิก เจ้ก็ต้องเลิกตามนั้น จะทำเป็นอย่างอื่นไปคงไม่ได้
ส่วนตอนนี้ เจ้ก็ยังส่งเมลล์ Forward ไปให้แมทอยู่บ้าง, แมทเองคงเข้าทำงานที่โรงงานใดโรงงานหนึ่งแล้ว และไม่เคยติดต่อกลับมาเลย แง
, ฝ่ายนังโอ้...มันบินเปิดตูดไปเรียนต่อที่เยอรมันแล้วเจ้ก็เคยไปพักกะมันอยู่ช่วงหนึ่งและมันก็เคยกลับมาแวะหาเจ้ที่ กทม. เหมือนกัน สมดภชเสียห้าวันห้าคืน
,
น้องหมอ...จบแล้ว เข้าทำงานที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ส่วนวุฒิ...ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับเจ้เหมือนเดิม (แต่ไม่รู้ว่ายังชอบเจ้อยู่หรือเปล่านะ อิอิ) และเพิ่งเปลี่ยนงานใหม่เริ่มงานเดือนหน้า, น้องพฤกษ์...ลาออกจากกันเป็นแดนเซอร์แล้วและยังคงคบกับวุฒิอยู่ต่อมาเรื่อยๆ (และไม่ค่อบชอบขี้หน้าเจ้อยู่อย่างต่อเนื่องเหมือนกัน)
ส่วนพี่แบงค์เปลี่ยนงานไปทำในกระทรวงการคลัง(แล้วประเทศชาติจะเป็นไงบ้างเนี้ย?), พี่อันเรียนจบแล้วและจะลงมาเป็นอาจารย์ในมหาลัยที่กรุงเทพฯ
ส่วนบัว....เพิ่งรู้ว่าแฟนบัวคือไอ่อเล็กซ์นั้นเอง และตอนนี้ก็ไม่ได้ข่าวเหมือนกัน
คนสุดท้าย...กร เจ้ก็ยังโทรคุยกับกรอยู่เช่นเดิม สามปีแล้วที่เราทำอยู่อย่างนี้ บอกไม่ได้เหมือนกันว่ากรจะใช้เนื้อคู่อย่างที่แม่หมอทำนายเอาไว้หรือเปล่านะ
ความรู้สึกของเจ้กับกรตอนนี้มันเหมือน..คนสองคนท่ต่างก็เดินทางมาตามทางของตัวเอง เหนื่อยและผ่านอะไรมาเยอะ จนคิดว่าควรจะได้เวลาหยุดเสียที แล้วในตอนนั้นนั่นเองที่เราได้เจอกัน ส่วนในอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นยังไงเจ้ก็บอกไม่ได้ รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้เราเหมือนจะคบกัน....ถ้านับจากวันที่เราเจอกันครั้งแรก นี้มันก็สามจะสี่ปีอยู่แล้วครับ สามปีที่ไม่เคยมีอะไรในเรื่องพรรค์นั้นต่อกัน สามปีที่เหมือนจะเป็นเพื่อนกันมากกว่า แต่ใครจะรู้วันข้างหน้า?
เจ้กับกรตกลงกันเอาไว้ว่า....ถ้าเราไม่มีใครจริงๆ ในวันนั้น เราคงจะเป็นตาแก่สองคนที่นั่งคุยด้วยกันทุกเย็นเพราะบ้านเราจะปลูกใกล้ๆ กันครับ ผลัดกันไปกินข้าวบ้านคนนั้นทีบ้านคนนี้ที ถ้ายังไม่ตายหรือเป็นเอดส์ไปเสียก่อน ฮาๆๆ เพราะว่าเจ้ก็ทำสนธิสัญญากับพี่แบงค์เอาไว้ว่า เราจะจองเตียงวัดพระบาทน้ำพุติดกัน เราจะได้ไม่เหงาถ้าต้องไปนอนอยุ่ที่นั้นจริงๆ ในสักวันหนึ่งข้างหน้า
ขอโทษอีกทีที่จบลงแบบเศร้าๆ แต่เจ้ก็ตัดทอนออกไปเยอะแล้ว ที่เขียนลงไปทั้งหมดนั้น คือความทรงจำที่ยังเหลืออยู่...เท่านั้นเอง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
