
จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สงสัยอะไรกันนักหนาฟ่ะ แต่ก็ไม่เอา...ไม่บอกหรอก อิอิ ปล่อยให้จิ้นกันต่อไปก็แล้วกันนะเคอะ

เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า.....
"ไอ้นุ!!" พี่คมสันประธานรุ่นเรียกชื่อผมดังมาแต่ไกล
"อะไรเพ่? เรียกซะดังเชียว เมียไม่ว่างมาหาหรอเลยมาเรียกใช้บริการผม"
"เหอะ! หุบปากเสียๆ ของแกไปเลย ไม่ใช่เรื่องนั้นโว้ย แต่พี่มีงานมาให้แกทำ"
"เอาอีกแระส์ พอมีงานก็มาจิกหัวใช้ พอไม่มีงานก็ไปลัลล้ากับเมียสองคน ผมน้อยใจเป็นเหมือนกันนะพี่"
"ไม่ต้องเลยแก! เอาเรื่องงานก่อน..งานนี้สำคัญวะ"
"งานไรพี่? ดูซีเรียสจัง"
"ก็งานเลี้ยงต้อนรับพวกนักศึกษาที่จะมาร่วมประชุมกับเราไง...พี่ยังหาพิธีกรไม่ได้...พี่เลยนึกถึงแก เห็นแกพูดมากดี...น่าจะทำได้"
"กรีดดดดดดดดดดดดดดดดด เดี๋ยวๆ เพ่ ผมน่ะไม่ได้มีพ่อชื่อโรเบิร์ตนะจะได้ไปสปีคออกไมค์อยู่หน้างานแบบนั้นได้ พี่คิดผิดคิดใหม่ได้นะ ผมว่าพี่คิดใหม่ทำใหม่เหอะ"
"ไม่รู้หละ! พี่ตัดสินใจแล้ว ขี้เกียจคิด...งานอื่นก็ยุ่งฉิบ! ตกลงแกเอางานนี้ไปทำนะ ห้ามเถียง! มันงานเพื่อส่วนรวมโว้ย ห้ามปฏิเสธ...ไม่งั้น....หนาว :ฮึ่มม:"
"พี่คมสันอะ.... ก็ผมพูดภาษาอังกฤษไม่เป็นนิ แล้วยิ่งไปเป็นพิธีกรแบบนี้ด้วย...ยิ่งไปกันใหญ่เลย"

"เอานา...ไม่ตายหรอก แล้วไงเดี๋ยวพี่จะช่วยพากย์อยู่ด้านหลังนะ"
"เอางั้นหรอ? ก็ได้ครับ แต่พี่อย่าทิ้งผมนะ"

"เออๆ แล้วไงแกไปคุยกับน้องเปิ้ลด้วยนะเกี่ยวกับพวกลำดับการแสดงไรงี้...พี่ก็จำไม่ค่อยได้ เอาเป็นว่าแกไปคุยรายละเอียดกับน้องเค้าเองก็แล้วกันนะ พี่ไปก่อนหละ วันนี้พี่รีบ!"
"จะรีบไปรับเมียอะดิ ชิส์! ขอให้เมียทิ้ง"
"เออ...ปากดีนะแก ถ้าเมียฉันทิ้งจริง...ฉันจะกลับมาเอาแกทำเมีย"
"

อย่าพี่อย่า ผมกลัวแล้วครับ รีบไปรับเมียพี่เหอะไป น้องไม่แซวแล้วคร้าบบบบบบบบบบ"
"เออๆ งั้นพี่ไปก่อนนะ"
"ครับผม"
แง....แล้วตูจะทำไงต่อไปดีเนี้ย?

......................................................
"จริงๆ แล้วมันก็ไม่มีไรมากหรอคะพี่นุ ปีนี้เปิ้ลจะจัดงานเป็นธีมเหนือ เลยไปขอแรงให้เด็กชมรมชาวเหนือมาช่วยแสดงน่ะคะ นี้คะ...พวกรายละเอียดเกี่ยวกับการแสดงทั้งหมด" น้องเปิ้ล...สาวสวย(?)ประจำภาควิชายื่นเอกสารมาให้ผมชุดหนึ่ง ผมก็เปิดดูผ่านๆ ก็เป็นชื่อชุดการแสดงแล้วก็มีคำบรรยายเป็นภาษาไทย....อธิบายว่าการแสดงแต่ละชุดนั้นคืออะไรมีความเป็นมายังไง ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ ใช้แสดงในโอกาสไหนเป็นต้น อะครับ
"แล้วพี่ต้องทำไงมั่งอะเปิ้ล?"
"พี่ก็ออกไปพูดกล่าวต้อนรับ ชวนให้เขากินข้าว ชมการแสดง แล้วก็เล่นเกมส์"
"อะไรนะ? มีเล่นเกมส์ด้วย โอ่พระเจ้า! ไม่นะน้องเปิ้ล พี่ทำไม่ได้ พี่ต้องตายแน่ๆ เลย ฮื่อ..."
"ก็ไม่ยากหรอกพี่ พี่ก็ไปเขียนเป็นสครปต์เตรียมเอาก่อนสิคะ แล้วก็ค่อยเอามาพูดในวันงาน เอ้อ! เปิ้ลเกือบลืมไป พี่นุต้องพูดแนะนำรายละเอียดของการแสดงพวกนี้ที่เปิ้ลให้ไปด้วยนะคะ"
"ห๊า! งานนี้พี่ต้องตายแน่ๆ เลยน้องเปิ้ล ก็ดูสิบรรยายซะอย่างละครึ่งหน้ากระดาษแบบนี้ แล้วพี่จะพูดถูกได้ยังไงวะ ตูยิ่งโง่ๆ ภาษาอยู่ด้วย"
"ก็เปิ้ลถึงบอกให้พี่นุไปเขียเป็นสคริปต์เตรียมมาก่อนไง แล้วพอวันจริงก็เอามาอ่านให้พวกนั้นฟัง เท่านี้ก็เรียบร้อย"
"เรียบร้อยเตรียมฝังเลยนะสิจ๊ะน้อง แงๆ พี่ทำไปรอดไหมนะเนี้ย?"

..............................................................
"อะไรกันวะเนี้ยยยยยยยยยส์? ตูแปลไม่ออกเลยเว้ย ทำไมมันยากฉิบ...อย่างงี้วะ แปลอังกฤษเป็นไทยยังพอทำเนา แต่แปลไทยเป็นอังกฤษทำไมมันยากจังวะ แล้วตูจะทำไงดีวะเนี้ย เฮ้อ....กลุ้ม เล่นเน็ตแก้เซ็งดีกว่า"
ว่าแล้วผมก็.........
"พี่น้องครับ ผมต้องการความช่วยเหลือแบบเร่งด่วนเลยครับ ใครเก่งภาษาอังกฤษก็เข้ามาซิปผมหน่อยเร็วๆ ช่วยผมด้วยครับที่รัก!"
ปิ่งป่อง!!! (เสียงสัญญาณเตือนว่ามีคนซิปเข้ามา)
"เป็นไรมากเปล่าครับ? มีไรให้ผมช่วยครับ บอกได้นา"
"แงๆ ท่าทางจะมากเอาการอยู่เหทือนกันครับ คือผมต้องแปลบทความสั้นๆ เกี่ยวกับการแสดงของทางเหนือเป็นภาษาอังกฤษอะครับ แต่ผมแปลไม่ได้ แปลไม่ออก แงๆ"
"ไหนๆ ครับ ผมขอดูหน่อย แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าผมจะแปลถุกหรือเปล่า?"
"เย้ๆๆๆ ดีมากน้อง (อ้าว! ไปเรียกเขาว่าน้องซะงั้น..ก็มีนเคยชินนิ!) คืองี้นะ มันมีอยู่ว่า..............................."
"เป็นไงครับ? อย่างงี้พอไหวไหม?"
"โห! เยี่ยมเลยวะ เก่งโคตรๆ ดีๆ ขอบใจมากนะ เออๆ เล่นเอ็มปะ!....ขอหน่อยจิ จะเอาไว้คุยด้วย"
"พี่จะเอาไว้ใช้งานต่อคราวหน้าก็ว่ามาเหอะครับ ผมรู้ดี"
"แหม่ก็นะ นิดส์นึง อิอิ เอามา! อย่าโอ้เอ้ ตกลงจะให้ไม่ให้"
"ให้ก็ได้ครับ เอาไปเลย .......อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com"
"เออๆ แล้วไงวันหลังพี่จะออนคุยด้วยนะ วันนี้ขอตัวไปท่องให้ขึ้นใจก่อน ขอบใจนะ"
"เหอเหอ ครับ ไปเหอะ"
แล้วผมก็ออกมานั่งท่องบทความนั้นต่อไป..... อิอิ สบายแฮ่ มีคนใจดีมาช่วยแล้ว แต่เออ! เมื่อกี้ลืมถามไปว่ามันชื่ออะไร? แล้วคราวหน้าจะเรียกชื่อมันถูกไหมวะเนี้ย ตูหนอตู บื้อจริงๆ
