บทที่ 4 ตติยบทของความรัก
.........
เปิดเทอมมาได้เกือบ 3 เดือนแล้ว เวลาช่างเดินเร็วซะเหลือเกิน ช่วงนี้เป็นฤดูฝน อากาศจึงค่อนข้างเย็นสบาย ผิดกับความรักของผมกับเต๊บ ซึ่งยังร้อนระอุอยู่นั่นเอง 55+ (อ๊ะอย่าคิดลึกน้าครับ) ข้าวใหม่ปลามันก็งี้แหล่ะคุณผู้โช้ม อะไรๆ ก็เลยเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว เริ่มจากความสูงของผมมันเริ่มขยับแล้ว หลังจากที่หยุดนิ่งที่ 175 เซนติเมตร มาตั้งแต่ ม.3 ผ่านมาจะหกปีแล้ว มันขยับมาที่ 178 เซนติเมตรแล้วครับ ดีใจมากๆ อย่างน้อยก็สามารถยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับไอ้เปรตตัวนี้ได้ (อ๊ะโดนเขกหัวดั๊วะ โทดฐานที่ว่ามันเป็นเปรต) และอีกอย่างที่สำคัญ น้ำหนักผมลดแล้วววว จากที่เกือบ 80 กิโล ตอนนี้ปริ่มๆ ที่ 70 กิโลครับ อ๊ะแหม หุ่นเริ่มดีแล้ว สายตาของคนก็เริ่มสายส่องมาทางผมบ้างแล้วจิ 55+ น้ำหนักลด สิวก็เริ่มลด แม้หน้าจะไม่ใสกิ๊กเหมือนคนอื่น แต่ก็พอมองได้หล่ะว้า...
“เดี๋ยวนี้แกเริ่มดูดีขึ้นแล้วนะ ได้น้ำดีแน่ๆ” เสียงกะเทยไฮโซอย่างโตโต้ดังขึ้น หล่อนสะดิ้งได้น่าเตะสุดๆ
“แน่นอน 55+” ผมก็เล่นกับมันครับ
“คะแนนสอบกลางภาคออกแล้ว ไม่น่าพอใจเล้ย” เสียงเพื่อนๆ บ่นครับ ก็จริงแหล่ะ เทอมนี้วิชาหลักๆ ยากมากครับ Stat เอย Analytical Chem. เอย ชีวเคมีเอย เหอๆ แทบตาย
“คะแนนแกเป็นไงบ้างวะเกม”
“อืม... นอกจากแอนอลเคมนะ นอกนั้นน่าพอใจหมด”
“เอาเหอะ แกพยายามหน่อยแล้วกัน”
“โหยแก คะแนนน้อยมากเลยนะ เนี่ยะเราว่าจะไปดร็อบวิชานี้อะ”
“คิดดีๆ นะเกม” ยุเอ่ยขึ้น
“อืม... ถ้าไม่ดร็อบนะ มีหวังเกรดเราตกแน่เทอมนี้”
“อืม... ฉันเห็นเพื่อนๆ กลุ่มอื่นไปดร็อบอยู่นะ” แอร์เอ่ยขึ้นบ้าง
“อืม... เดี๋ยวฉันปรึกษาพี่รหัสก่อนดีกว่า ค่อยดร็อป” จากนั้นพวกเราก็พากันเข้าเรียนทันที ไม่ต้องถามนะครับว่าโก๋หายไปไหน ไม่ได้หายไปไหนหรอก เพียงแต่เขาไม่กล้าสู้หน้าผมเท่านั่นเองครับ...
มีอีกอย่างหนึ่งที่มีความเปลี่ยนแปลง นั่นคือ ผิวหน้าอันเนียนๆ ของสุดที่รักของผม ตอนนี้เริ่มมีสิวให้เห็นบ้างแล้ว ฮือๆ น่าสงสารมากมาย ทำไมนะเหรอ ก็พ่อเล่นเรียนหนักมากๆ กลับมาถึงห้องทีแทบจะไม่อาบน้ำ หลับเป็นตาย ก็คงได้ผมนี่แหล่ะที่คอยปรนนิบัติพัดวี คอยถอดนู่นถอดนี่ เก็บของต่างๆ ให้ ใบหน้าอันหล่อเหลา (ในความคิดผม) ก็เลยเริ่มไม่เนียนเรียบซะแล้ว แต่ช่างเถอะ แฟนทั้งคน ไม่ทิ้งเพราะสาเหตุนี้หรอก 55+...
“เต๊บครับๆ...” ผมเขย่าตัวมันครับ จะอะไรซะอีกหล่ะ ก็พ่อเล่นหลับทั้งช็อปขนาดนั้นนี่หน่า
“อือ...” มันงัวเงียลุกขึ้นแล้วก็มองหน้าผมครับ ด้วยใบหน้าที่เหมือนถูกขัดใจอย่างแรง
“ทานข้าวยังอะครับ” ผมถามมันด้วยความห่วงใย
“ยังอะครับ...” มันทำน้ำเสียงอ้อนๆ (ยังหลับตาอยู่นะครับ)
“แล้วหิวมั้ย”
“...” มันส่ายหัว ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง
“...” ผมก็เลยได้แต่ถอดเสื้อผ้า เช็ดตัวและเปลี่ยนใหม่ให้มัน เขินๆ อยู่นะครับ แต่ทนไม่ได้ที่จะเห็นใครนอนบนเตียงทั้งๆ ที่ยังไม่อาบน้ำ (ไม่รวมตัวเอง 55+) เฮ้อ... อย่างกับว่าผมเป็นแม่มันซะงั้นครับ
ประมาณ 5 ทุ่ม เจ้าประคุณทูนหัวก็ตื่นครับ ตื่นมาก็ตาใสเชียว ยิ้มแป้นให้ผมซะงั้น (ถ้าไม่คิดว่าเป็นแฟน สงสัยคงคิดว่าเป็นคนบ้าแน่ๆ เลย หน้ายิ่งเอ๋อๆ อยู่ หุหุ นินทาหน่อยนะเต๊บ)
“เกม’ไมยังไม่นอนอีกหล่ะครับ นี่มันดึกแล้วนะ...” ตื่นมาก็เป็นพ่อกูเลยนะมึง
“ก็... นอนรอให้เต๊บตื่นนี่แหล่ะ”
“ทำไมครับ...” มันขยับเข้ามากอดผมแล้วก็หอมแก้มผม
“ก็เต๊บยังไม่ทานข้าวนี่ครับ เกมก็เลยรอทานข้าว”
“โธ่เกม... ไม่ต้องรอเต๊บก็ได้ครับ”
“ก็อยากทานข้าวกับแฟนตัวเองอะ... ไม่ได้เหรอ” ว่าแล้วก็ทำแก้มป่องๆ ให้มันรู้ว่ากะลังงอนมันอยู่
“เด็กๆ ทำมันก็น่ารักนะครับ 55+ แต่นี่...”
“พอๆ...” ผมตีมันทีหนึ่งก่อนจะลุกไปล้างหน้า
“โกรธเหรอครับ...” มันกอดผมจากด้านหลังขณะที่ผมกำลังล้างหน้า
“โกรธอะไร เกมจะโกรธอะไรเต๊บได้หล่ะครับ...”
“ม่ายอาววววว.... อย่างอนนะครับ นะๆๆๆๆๆๆ”
“นี่แน่ะ... ว่าแต่เขา ตัวเองทำน่ารักตายหล่ะ” ผมเขกหัวมันทีนึง
“โห... เล่นหัว งี้ต้องมีเฮ...” แล้วมันก็อุ้มผมไปที่เตียง เริ่มตระหนักถึงชะตากรรมของตัวเองแล้วหล่ะครับ
“เล่นไรอะต๊บ.... ไม่เอานะ ไอ้บ้า... ปล่อยน้า.....” ดิ้นๆๆๆๆ ครับ ดิ้นเข้าไว้....
“ไม่หยุดดิ้นใช่มั้ย....” ปากว่าปากถึงครับ 555+ อะแหม ไม่อยากบรรยายเลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เอาเป็นว่า เป็นเรื่องน่ารักๆ ของสองคน ที่กำลังข้าวใหม่ปลามันนะครับ... คุณผู้โช้ม...
..........
“ไอ้บ้า... เล่นอะไรไม่รู้ ดูดิ...” อะไรซะอีกหล่ะครับ ก็มันเล่นทิ้งรอยไว้แทบทุกจุดขนาดนี้ ถ้าเกิดใครเห็นผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
“แหม... ก็เต๊บแสดงความเป็นเจ้าของนี่หน่าครับ” เจ้าของบ้าอะไร...
“ป๊ะ... เดี๋ยวป๋าอาบน้ำให้...” แล้วมันก็อุ้มผมเข้าห้องน้ำ
“ทำไมวันนี้ยอมง่ายจัง” ปกติผมโวยวายครับที่มันอุ้มเข้าห้องน้ำ
“ไม่มีอะไร ขี้เกียจดิ้น เหนื่อย ดิ้นไปโวยวายไปเหนื่อยจะตาย อีกอย่างโวยวายไปเต๊บก็อุ้มไปเหมือนเดิม...” ผมพูดไปก็เขินไปครับ ก็เลยเอาหน้าซบคอมันไว้ ได้การล่ะ...
“โอ๊ย.... ทำไรอะครับเกม... เจ็บนะเนี่ยะ...” อะไรซะอีก ผมก็กัดคอมันอะดิ ชิ... สำออยเป็นบ้า ทีทิ้งรอยไว้ตามตัวคนอื่นหล่ะทำดีจริงๆ...
“เป็นผีดิบเหรอครับ... เดี๋ยวให้ดูดอย่างอื่นซะนี่ ปากดีจริงๆ...”
“ไอ้บ้า.... เดี๋ยวเจอดีไม่ใช่น้อย” แล้วเราทั้งสองก็อาบน้ำให้กันจนเสร็จ แต่กว่าจะเสร็จเล่นเอาเหนื่อยครับ... คุณผู้โช้ม...
ผมชอบเวลาอาบน้ำเป็นที่สุดครับ อิอิ ไม่ได้ลามกนา ผมชอบจริงๆ แบบว่าได้มีโอกาสมองร่างกายของเต๊บแบบชัดๆ ซักครั้ง ก็แหม เวลา... เนี่ยะ ไม่ค่อยได้มีเวลามองหรอก 55+ ได้จับนู่นจับนี่มันเล่นด้วย ไม่เว้นไอ้เต๊บน้อยครับ เหอๆ หวิดเกิดโศกนาฏกรรมตั้งหลายครั้ง แต่ผมเอาตัวรอดได้ทุกที ได้อาบน้ำให้มันด้วย อันนี้แหล่ะชอบแต๊ๆ ครับ ก๊ากกกกก....
“เอาหล่ะ... เหนื่อยพอแล่ะ...” ผมพูดพลางดึงมือมันไปนั่งบนเตียง ก่อนที่จะลงมือเช็ดผมให้มัน ส่วนมันนะเหรอก็ได้นั่งหลับตาพริ้มเชียว ได้แต่กอดเอวผมเอาไว้...
“เสร็จแล่ะ... เอาหล่ะทีนี้เข้าเรื่อง...”
“อะไรครับ...” มันทำหน้าตาได้บ้องแบ๊วมากๆ ครับ
“เต๊บครับ... เกมอยากให้เต๊บดูแลตัวเองหน่อยสิครับ”
“มีเมียดูแลทั้งคน...” ดูปากมัน มันน่าหาอะไรยัดไว้จริงๆ
“ไม่ใช่แบบนั้น เต๊บหักโหมกับการเรียนมากไปหรือเปล่าครับ...”
“ทำไงได้หล่ะครับเกม... เต๊บอยากเป็นวิศวกรที่ดีนี่ครับ เต๊บก็เลยต้องตั้งใจหน่อย”
“หักโหมกับตั้งใจไม่เหมือนกันนะครับ”
“เต๊บเข้าใจคร้าบบบบ.... แค่มีเกมคอยเป็นห่วงเป็นใย แค่นี้เต๊บก็ชื่นใจแล้วครับ” หอมอีกแล่ะ แก้มตูช้ำหมดแล้ว
“...” ไม่มีอะไรครับ ก็แค่หน้าผมมันเริ่มไม่รับแขกแล่ว
“เกมครับ.... เต๊บขอโทษนะครับ ที่เต๊บไม่ค่อยมีเวลาให้เกมเลย เต๊บสัญญาว่าจะเจียดเวลาให้มากที่สุดให้เกมนะครับ”
“เกมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นหรอครับ... เกมเป็นห่วงเต๊บนี่นา ร่างกายของเราไม่ใช่เครื่องยนต์นะครับ...”
“ครับผม...” มันพูดแค่นั้น ก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิม ก่อนที่พากันหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมที่ทำร่วมกันเมื่อสักครู่นี้ อิอิ ลามกปิดท้ายจนได้ตู 55+ (สุดท้ายก็ไม่ได้ทานข้าว อิ่มอกอิ่มใจครับ คุณผู้โช้ม...)
..........
อิ่มใจจากเรื่องนู่นหละสิ ชิๆ เบื่อจริงๆ ถูกใจกับพระเอกใหม่ผมไหมหละครับ
ชิ... ไปหละ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
