ผมมาลงให้อ่านแทนพี่เต้นะครับ
..........
บทที่ ๗ วันว่างๆ ๒
..........
Devil Man U say: หวัดดีคับ
Game say: ...
Game say: สวัสดีครับ
Devil Man U say: ทำไมต้อง จุดจุดจุด ด้วยคับ
Game say: โทษทีครับ พอดีนี่เป็นการเล่น MSN ครั้งแรกครับ เลยตกใจนิดหน่อยที่มีคนมาทัก
Devil Man U say: ผม บิว นะครับ นายอะ
Game say: ผมเกมครับ
Devil Man U say: อย/สส/นน
Game say: ????????
Devil Man U say: อ่านไม่ออกอะ
Game say: เปล่าๆ เราไม่เข้าใจ อย สส นน อะครับ
Devil Man U say: อ่อ... เชื่อแล้วว่านายเพิ่งเคยเล่นเอ็มครั้งแรก
Devil Man U say: เราถามว่า นายอายุเท่าไหร่ สูงเท่าไหร่ หนักเท่าไหร่นะ
Game say: กำ... เหอๆ โทษทีครับ ผมอายุ 20 ครับ สูง 175 หนัก 65 ครับ
Devil Man U say: หุ่นดีนิครับ เรียนที่ไหนครับ คณะอะไรด้วย
Devil Man U say: เราอายุ 20 เท่ากับนาย สูง 180 หนัก 70 ครับ ^o^ หล่อด้วย อิอิ
Game say: กำ ชมตัวเองก็เป็น
Game say: เรียนที่ ม.มหาสารคาม Food Science ครับ
Devil Man U say: อืม... เราเรียนที่ราชภัฎอุบลนะครับ อังกฤษธุรกิจ จะคุยเปล่า
Game say: เห... ทำไมถึงถามว่าจะคุยเปล่า
Devil Man U say: ก็นายเรียนมหาลัย เราเรียนแค่ราชภัฎ
Game say: ไม่เห็นเกี่ยว
Devil Man U say: อืม...
Game say: นายเรียน ราชภัฎอุบล เหรอ
Devil Man U say: ใช่ ทำไม???
Game say: เราเป็นคนอุบลนะ
Devil Man U say: เหรอ... พรมลิขิตแน่ๆ หึหึ
Game say: ลิขิตอาราย เรามีแฟนแล้ว
Devil Man U say: อ้าวเหรอ งี้ก็อดดิ ไม่เป็นไร ขอเป็นกิ๊ก**แล้วกัน (**คำว่ากิ๊กเนี่ยระบาดในกลุ่มผมนานแล้ว ก่อนที่จะมีการทำวิจัยคำนี้ซะอีก)
Game say: ไม่ไหวๆ ขอเป็นเพื่อนพอละกัน
Devil Man U say:
Game say: เหอๆ
Devil Man U say: เพื่อนก็เพื่อน งั้นขอเบอร์หน่อยจิ
Devil Man U say: เพื่อนขอเบอร์เพื่อนได้นะ
Game say: เอาไปทำไร ไม่ให้หรอก เดี๋ยวโดนหลอก
Devil Man U say: กำ... จะขอไปซื้อหวยนะ
Game say:
Game say: ไว้ได้คุยกันนานๆ กว่านี้แล้วกัน แล้วจะให้ OK เปล่า
Devil Man U say: ก็ได้ๆ ชอบหรอกนะถึงยอมนะ อิอิ
Game say: กำ... แล้วนี่ไม่มีเรียนเหรอ
Devil Man U say: มี แต่อีก 15 นาที
Game say: งั้นก็ไปเรียนเหอะ
Devil Man U say: คร้าบ... งั้นไว้คุยกันใหม่นะ
Game say: อือ... บาย
Devil Man U Offline.
..........
กรรม เข้าเล่นเอ็มเป็นครั้งแรกก็เจอพวกหน้าหม้อทันที ผมขอสารภาพเลยว่าผมเล่นโปรแกรม MSN เป็นครั้งแรกตอนอยู่ปี 2 ไม่รู้จักมาก่อนเลยไอ้โปรแกรมนี้อะ แต่พอได้เล่น อิอิ เพื่อนเยอะมากๆ คุยทีจนปวดหัว
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมว่าง เต๊บยังไม่กลับจากไปดูงาน คงจะเป็นวันพรุ่งนี้ ผมก็เลยเข้ามาเล่นอินเตอร์เน็ต และไปห้องสมุดเหมือนเคย ชักรู้สึกเหงาๆ แล้วสิกับการไม่มีเต๊บอยู่ข้างๆ แบบนี้ เหอๆ
“หวัดดีเกม...” เสียงหนุ่มนิรนามดังขึ้น
“หวัดดีเอ็ม... เข้าห้องสมุดเป็นด้วยเหรอ” ผมเอ่ยทักไป เอ็มเนี่ยเป็นหนุ่มสถาปัต โดยรวมแล้วก็เป็นคนที่ดูดีอีกคนหนึ่ง
“อ้าว... ว่ากันได้ ห้องสมุดไม่มีพระนี่ เราถึงเข้าได้” เออเนอะ
“55+ แล้วนี่มาคนเดียวเหรอ”
“เปล่า... มากับโชกุนนะ แต่มันอยู่อีกฟาก” เหอๆ ใจมันกระตุกๆ ยังไงชอบกลที่ได้ยินชื่อนี้
“แล้วนี่มาอ่านหนังสือเหรอ”
“ใช่ แต่ไม่ใช่หนังสือเรียนหรอกนะ วันนี้ผ่อนคลายนะ ไม่อยากเครียด”
“ไปนั่งด้วยกันไหมหละ”
“ไม่กวนดีกว่าเอ็ม นายไปทำงานต่อเถอะ”
“ครับผม แน่ใจนะว่าจะไม่ไปนั่งด้วยกัน”
“เกรงใจนะ”
“แค่เกรงใจเหรอ... โอเคๆ ไม่เซ้าซี้แล้ว แต่ถ้าฝ่ายนู้นเขาจะเดินมาทางนี้บ้างคงไม่เป็นไรใช่เปล่า” อ้าวไอ้นี่ กูยิ่งกลัวๆ อยู่
“....” ผมก็ได้แต่ยิ้มครับ แล้วก็ก้มอ่านหนังสือต่อ
“เห็นเอ็มบอกว่าเกมไม่อยากไปนั่งกับเรา” เสียงๆ หนึ่งดังขึ้น โชกุนนั่นเองครับ
“เอ่อ... ไม่อยากไปกวนนะ...”
“กวนอะไรหละ เกมไปนั่งด้วยเราดีใจซะอีก...”
“ก็...”
“อะไร...” เหอๆ ทำไมผมถึงแพ้รอยยิ้มของคนอื่นอยู่เรื่อยเลยนะ
“ก็ไม่อยากกวน ไม่มีเหตุผลอื่น”
“รังเกียจเราเหรอ”
“เปล่าๆๆๆๆ... เราไม่อยากกวนจริงๆ พวกนายทำงาน เราอ่านหนังสือ ไม่เข้ากันเลย”
“ไม่แปลกนี่ เกมอ่านหนังไม่ได้ออกเสียงซะหน่อย”
“...” มันต้อนผมทุกมุมเลยเหรอเนี่ย ไม่มีเหตุผลอื่นที่ผมจะปฏิเสธเลยใช่ไหมเนี่ย
“เออ... ก็ได้” แล้วมันก็ยิ้ม เฮ้อ... นี่กี่ครั้งแล้วที่ผมพ่ายแพ้แก่รอยยิ้มเนี่ย ไม่ไหวๆ ไอ้เกม...
“ต้องให้คนอื่นไปถึงมา ทีเราหละปฏิเสธ”
“อือ...” ไอ้เกมใบ้กินครับคุณผู้โช้ม...
“มึงทำงานไปเลยไอ้เอ็ม” แล้วสองคนนั่นก็ทำงานไป ส่วนผมก็อ่านหนังสือ ก็มีการชวนคุยบ้าง ส่วนใหญ่ก็เป็นฝ่ายสองคนนั่นมากกว่า ก็ผมอะไม่มีอะไรจะพูดนี่นา เหอๆ...
..........
ไม่ต้องเป็นห่วงไอ้พี่เต้นะครับ ขานั้นไม่ตายง่ายๆ หรอก หึหึ
ส่วนอีกเรื่องรอพี่เต้นะครับ เพราะแกยังเขียนไม่เสร็จ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
