หัวข้อ: แรงแค้นใต้เงารัก [อวสาน 17-5-54]

[kyoya11]

เฮ้อ!
อยากจะร้องไห้T^T

[Bboyseries]

ป้าดด อายจ๋า ทำไมอ่านเร็วขนาดน้านน เพิ่งโพสเนอะ 

[sweardear]

แม่งเอ้ยยยยยยย

[kyoya11]

ป้าดด อายจ๋า ทำไมอ่านเร็วขนาดน้านน เพิ่งโพสเนอะ 

อายก็นึกว่าจะหมดแล้ว
แต่จิตราบ้าไปแล้วอ่ะพี่
น่ากลัวT^T

[roseen]

เรื่องนี้อาทีเป็นพระเอกเฉยเลย  สงสารและเสียดายคนดีๆ   คนที่น่าจะตายเสือกไม่ตาย ห่า

อีจิตราขอให้มันไม่ตายดีทีเถอะ ถึงสำนึกได้ก็ไม่มีค่าอะไรในใจของคนอื่นเขา

ร้ายกับคนอื่นเขานัก เมื่อถึงเวลาคนอื่นเขาร้ายกับตัวเองบ้างดูสิจะมีใครเขาช่วยมัน เป็นถึงแม่คนน่าจะมีสำนึกดีๆบ้าง

พี่น้องกันแต่ต่างจิตใจ  ลูกสองคนก็จิตใจแตกต่างกัน    พี่น้องเป็นเพราะใครไม่รู้  แต่ลูกๆเป็นเพราะแม่มันเสี้ยมสอนคนพี่แม่มันรัก  แต่สำหรับคนน้องมันรักดีมีเลือด

ของป้ามัน               :เฮ้อ:เนื่อยใจกับอีผู้ดีแต่จิตใจทรามที่แสนโสมมอย่างอีจิตรา

[aekporamai2]

คุณบอบใจร้ายมากๆๆ
ทำไมล่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไม...รู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องนี้ได้ขนาดนี้อ่ะ

[j4c9y]

มนุษย์เรานั้นเปรียบได้เช่นดอกบัว

๑.ดอกบัวที่อยู่พ้นน้ำ  พวกที่มีสติปัญญาฉลาดเฉลียว รู้ผิดรู้ชอบ รู้ดีรู้ชัว  พึงกระทำแต่สิ่งที่ชอบที่ดี

๒.ดอกบัวที่อยู่ปริ่มน้ำ  พวกที่มีสติปัญญาปานกลาง จะรู้ผิดรู้ชอบได้ หากมีคนแนะนำ

๓.ดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ  พวกที่มีสติปัญญาน้อย ต้องใช้เวลานานกว่าจะรู้ผิดชอบชั่วดีได้

๔.ดอกบัวที่จมอยู่กับโคลนตม  พวกที่ไร้สติปัญญา ไม่รู้ผิดชอบ ยังแต่จะตกเป็นอาหารของเต่าปลา ไม่มีโอกาสโผล่ขึ้นพ้นน้ำเพื่อเบ่งบาน

แต่คุณจิตรนี่

คงเป็นบัวเหล่าที่ ๕ ที่ไม่มีแม้กระสัญชาตญาณ ความเป็นมารดา เปรียบได้ดั่งบัวเหล่าที่๕ ที่แม้กระทั่งเต่าปลากินเข้าไป  ยังต้อง ถุยทิ้งเลย

อ่านตอนล่าสุดน้ำตาไหลเลยครับ

+1 ให้ไรเต่อนะครับ ที่ทำให้ร้องไห้คลายเคลียดได้เลย

[Rafael]

จิ้มไว้ก่อน กรี๊ดด คุณบอยมายาวรวดด

[นางคุ้ม]

  ต้องยอมรับว่าในโลกนี้มีคนแบบจิตตราอยู่จริงๆ
มีทางเดียวถ้าพบเจอะเจอคนแบบนี้ คือหนีให้ไกล อย่าได้ข้องแวะ แม่นางก็ผิดที่ดันทุรังอยู่
ถ้าแม่นางออกไปแต่แรก เรื่องทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้  คนดี ขยันแบบแม่นางไปอยู่ไหนคงไม่อดตาย
ทำไมยังดันทุรังอยู่ในที่ที่เขาเกลียดเราพร้อมที่จะฆ่าเราให้ตายได้ตลอดเวลา  ถ้าเป็นเดี๊ยน คงเลือกรักษาชีวิตลูกไว้ก่อน เรื่องเรียนไม่ตายก็เรียนใหม่ได้ค่ะ
ปล.คนที่ควรตายถึงเวลาตายก็ต้องตาย  คนที่ไม่ควรตายถึงเวลาตายก็ต้องตาย 

[win200]

อะไรมันจะขนาดนั้น

ไอ้อาทิตย์มันก็ไม่รู้ว่าจะโง่ขนาดนั้น

รู้ตัวไหมว่าตัวเองก็มีส่วนที่ทำให้น้องชายตัวเองตาย

เข้าข้างคนผิด ฆ่าคนร่วมสายเลือด คนอย่างนี้จะยังให้เป็นพระเอกอีกหรอพี่บอย

ผมว่าตอนสุดท้ายไม่อยากเห็นอิทธิมีคนรักหรอก

แต่อยากเห็นวาระสุดท้ายของพรรคพวกเหล่าคนเลวมากกว่า

[iforgive]

เรื่องนี้อาทิตย์เป็นตัวประกอบ (ไร้ค่า)

[theblink]

โว้ย  อะไรเนี่ย !?
คุณจิตราเหมือนไม่ใช่คนแล้วพี่บอย  เหมือนมีเวรมีกรรม  ถูกเจ้ากรรมนายเวรตามรังควาน ตามบังตา  จริงๆแล้วคนแบบนี้น่าสงสารมากๆ  คนที่ถูกความแค้น ริษยา ดำมืด เผาไหม้ในจิตใจ
มันเป็นอะไรที่...สุดๆ  แม่ฆ่าลูกเนี่ยนะ!?     ยังไงก็ตาม  อยากให้อโหสิกรรมให้กันเถอะ
ไม่งั้นความแค้นนี้จะถูกเก็บอยู่ในใจทั้งคู่   อาทีเองก็จะบาปมหันต์ต่อพระอรหันตร์ของตนเอง  (ถึงแม้แม่จะเป็นคนฆ่าลูกก็เถอะ และแม่จิตราก็ไม่ใช่คนดีออกไปทางชั่วซะมากกว่า)
พี่บอย  ขอจริงๆเถอะ  ขอให้แม่ลูกคู่นี้ได้คุยด้วยกันดีๆเถอะ   อย่าให้เรื่องราวไปจบลงไปทั้งๆแบบนี้เลยนะ  

ส่วนนายศรและครอบครัว  ไม่มีคำใดจะกล่าวแล้วนอกจาก 'เลว' จริงๆ  
คนคนหนึ่งเนี่ยเลวได้ครบสูตรขนาดนี้เลยหรอเนี่ย !? ไม่ไหว  ไม่แค้นเลยนะ  รู้สึกรังเกียจ  รู้สึกสมเพสเสียมากกว่า ไม่ใช่แึค่ที่การกระทำนะ  ที่รู้สึกเกลียดก็คือ   ความคิดของเขาเนี่ยแหละ  
คิดว่าคนที่มีความคิดไม่เป็นกุศล คิดชั่วกับคนอื่นแบบนี้เนี่ยน่าสมเพส   จนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

ใจจริงตอนนี้อยากให้สองแม่ลูกย้ายออกจากไร่เร็วๆ   ไปไหนก็ได้  ไปไกลๆไอ้พวกนี้เลย   แล้วจะกลับมาแก้แค้นวันหลังก็ยังไม่สาย  เวทนาพวกคนที่มีจิตใจต่ำช้าแบบนี้จริงๆ  ไม่เคยพบไม่เคยเจอ  ไม่เคยคิดดีอะไรกับใครเลยมั้ง  คงมีความสุขหรอกคนแบบนี้  ถ้ามีแต่ความริษยาอยู่ในจิตใจ  เฮ้อ

รู้สึกเครียด  ไม่มีความสุขเลย  ปวดตับรออีก 4 ตอนนะึคะ 55 5 5  ให้อาทิตย์รังแกอิทแก้เครียดเถอะ   (ซาดิสชอบเห็นเคะถูกเมะรังแก กร้ากๆ)  

 ใครๆก็ดูเหมือนดอกบัวในตมกันไปเสียทุกคน  จริงๆนะทุกคนเลย  (ยกเว้นป้ากับแม่ไว้สองคน)

ขอบคุณพี่บอยนะคะ  จะรออีก 4 ตอน  (ขยันมากๆ) ขอบคุณจริงๆ เพราะในช่วงเวลานี้ถ้าอัพทีละตอนคง....ค้างมากกกกกก

สวัสดีึ่้ค่ะ   รักษาสุขภาพด้วยนะคะ    

[theblink]

อ้าว  ขอโทษค่ะ  พึ่งสังเกตุว่าอัพถึงตอนที่ 28 แล้ว 

อั่ก   รีบมาอัพต่อเร็วๆนะคะ  จะลงแดงแว้ววววว   

[Bboyseries]

จิตราแสยะยิ้มอย่างสมใจ ด้วยแรงแค้น แรงทิฐิ และแรงเก็บกดต่างๆ ที่เก็บสะสมในใจมาจนอกจะระเบิด หล่อนปล่อยให้จิตใจส่วนร้ายเข้าครอบงำความรู้สึกทั้งหมด ส่งผลให้หล่อนลืมไปชั่วขณะว่าที่ก้มคะมำแทบเท้าหล่อนตอนนี้คือบุตรชายของหล่อนเอง ท่อนไม้ในเมื่อถูกเงื้อขึ้นสูงอีกครั้ง ก่อนหล่อนจะตัดสินใจฟาดมันลงมากะให้โดนร่างของผู้ที่คะมำอยู่ตรงหน้า อาทิตย์หัวใจแทบวายกับภาพที่เห็น ลุงไกรเองก็เข่าทรุดลง แต่คนที่มีสติที่สุดคืออาที หนุ่มน้อยไม่ยอมเป็นเป้านิ่งให้มารดาระบายความร้ายกาจด้วยการกลิ้งร่างหลบท่อนไม้ที่ฟาดลงมา ซึ่งก็พ้นไปอย่างฉิวเฉียด
“อย่าหวังว่าแม่จะทำอะไรผมได้ง่ายๆ” เด็กหนุ่มรีบดีดตัวลุกขึ้นเอ่ยใส่หน้ามารดาแล้วรีบวิ่งกลับไปยังรถที่จอดอยู่ อาทิตย์ถอนหายใจอย่างโล่งอกกับภาพที่เห็น แต่ก็ต้องกลับมาเครียดและตกใจหนักเมื่อเห็นมารดาตนถือท่อนไม้วิ่งตามร่างน้องชายไป พร้อมๆ กับเสียงลุงไกรที่ดังขึ้น
“คุณอาทีเร็วๆ ครับ”
อาทีกัดฟันวิ่งให้เร็วที่สุดแม้ร่างกายจะเริ่มเหนื่อยหอบ หนุ่มน้อยรีบยื่นกุญแจรถให้กับลุงไกรเมื่อมาถึงแล้วคว้าเอากระเป๋าของตนเองมาถือไว้ในมือวิ่งอ้มไปยังเบาะอีกฝั่ง เปิดประตูรถเมื่อคนได้กุญแจจัดการปลดล็อคเรียบร้อย
สองคนขึ้นไปนั่งคู่กันในรถทันก่อนที่จิตราจะมาถึง ลุงไกรไม่รอช้าที่จะสตาร์ทรถ แล้วก็ต้องใจเสียอีกเมื่อสตาร์ทยังไงรถก็ไม่ติด
“เป็นอะไรอีกเนี่ย โธ่เอ้ย” ลุงไกรเอ่ยออกมาอย่างหัวเสีย อาทีพยายามเร่งเร้าให้เจ้าตัวรีบแก้ไขปัญหาเพราะร่างมารดาวิ่งเข้ามาจวนจะถึงแล้ว
“กูบอกแล้วว่าโชคไม่เข้าข้างพวกมึง” จิตราตวาดลั่นอย่างสาแก่ใจที่เห็นรถคันนั้นยังไม่เคลื่อนตัวไป และทำท่าว่าจะมีปัญหาเครื่องยนต์ไม่ติด หล่อนเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นเพื่อจะไปกระหน่ำทุบรถให้ย่อยยับ หลังจากนั้นจึงคิดจะกระชากทั้งนายทั้งบ่าวที่นั่งอยู่ภายในนั้นลงมากราบขอขมาหล่อน
อาทิตย์เห็นสถานการณ์ฝั่งน้องชายกำลังแย่จึงฮึดกำลังที่อ่อนโรยตั้งแต่แรกวิ่งมายังร่างมารดา แล้วรีบคว้ามือเจ้าตัวที่เงื้อขึ้นเตรียมฟาดใส่รถไว้ได้สำเร็จ นาทีนั้นเสียงเครื่องยนต์ก็ดังกระหึ่มขึ้นทันที
จิตราเบิกตาโพลงที่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ ไม่สิ โชคต้องเข้าข้างหล่อน โชคต้องไม่เข้าข้างไอ้ลูกบาปกับไอ้บ่าวทรยศ หล่อนกรีดร้องโวยวายตามหลังเมื่อเห็นรถคันนั้นแล่นออกจากเขตเรือนไปด้วยความเร็ว
อาทิตย์ยอมปล่อยร่างมารดาเมื่อเห็นรถคันที่น้องชายขึ้นนั่งถูกลุงไกรขับพาออกไปอย่างปลอดภัยแล้ว ชายหนุ่มยืนมองภาพมารดาที่ทรุดนั่งลงกับพื้นแล้วกรีดร้องโหยหวนโวยวายแสดงออกถึงอาการของคนที่กำลังคับแค้นใจในสถานการณ์ที่ตนตกเป็นผู้แพ้ สรุปแล้ว ณ ตอนนี้ ชายหนุ่มก็ยังไม่สามารถปะติดปะต่อเรื่องราวได้ว่าก่อนเหตุการณ์จะวุ่นวายและลามปามมาขนาดนี้มันเกิดอะไรขึ้นในตอนก่อนหน้า นึกถึงภาพที่มารดาตนจะเงื้อไม้ฟาดลงแสกหน้าลุงไกรเมื่อตอนอยู่บนห้องนอนชายก่อนจะเกิดเหตุการณ์ไล่ล่ากันแบบนี้มันยังเป็นภาพที่สะท้านใจนัก หากว่าตนไม่เอะใจในพิรุธของชายชราผู้นั้นจนย้อนกลับขึ้นเรือนมา แล้วก็ไม่อยากจะคิดว่าเรื่องราวมันจะบานปลายไปทางไหน อะไรกันที่ทำให้มารดาตนร้ายอย่างขาดสติได้แบบนี้ อะไรกันที่เป็นสาเหตุให้คนที่ปกครองเรือนให้อยู่อย่างสงบเย็นอย่างป้าของตนจะต้องนอนนิทราที่โรงพยาบาล อะไรกันที่เป็นสาเหตุให้น้องชายตนออกอการก้าวร้าวกับมารดาจนถึงขั้นแตกหัก แล้วอะไรกันที่ทำให้แม่นางกับอิทธิต้องโดนทำร้ายตามคำบอกเล่าของหญิงรับใช้ หรือสาเหตุทั้งหมดมันจะเกิดจากสิ่งที่มารดาตนบอกเล่าให้ฟังจริงๆ ว่าแม่นางโกงกินรายได้ของไร่แล้วโดนจับได้จึงอาละวาดหนักเป็นเหตุให้มารดาของตนต้องร้ายกาจอย่างคนขาดสติเช่นนี้ ใช่สินะ บัญชีเล่มที่มีปัญหาอยู่ไหนกัน อย่างน้อยที่สุดหากว่าบัญชีเล่มนั้นเป็นอย่างที่มารดาตนบอกจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็คงจะกระจ่างต่อใจเขามากกว่านี้ และหากมันเป็นเช่นนั้นจริง เห็นทีว่าเขาจะต้องตามล่าหาตัวสองแม่ลูกที่เป็นต้นตอเผาไร่นี้ให้ร้อนเป็นไฟมาชำระความกันล่ะ
ลุงไกรพาอาทีมาถึงไร่ญาติของตนอย่างปลอดภัย แต่แม้จะเป็นเช่นนั้นสองคนก็ออกอาการเหนื่อยหอบให้กับแม่นางและอิทธิให้เห็น
“เป็นอะไรกันมาหรือ ทำไมดูเหนื่อยๆ ล้าๆ กันแบบนี้ล่ะ”
แม่นางเอ่ยถามเมื่ออดสงสัยไม่ได้ อาทีจึงยอมเปิดปากเล่าทุกอย่างให้ฟัง ว่ากว่าที่ตนจะมาที่นี่ได้ก็เกือบเอาตัวไม่รอดจากความร้ายกาจของมารดาตน หนุ่มน้อยเอ่ยขอโทษที่ไม่สามารถไปเก็บของที่เรือนคนถามได้ เพราะต้องรีบออกจากไร่มากันอุตลุด ก่อนที่จะโดนจับตัวได้
“ไม่เป็นไรหรอกคุณอาที ของที่นั่นมันก็ไม่สำคัญเท่าไหร่นักหรอกค่ะ สิ่งที่มีค่าที่สุดที่นั่นก็คงจะเป็นชุดนักเรียนของอิท ซึ่งมันก็โดนทำลายไปแล้ว ที่เหลือนอกนั้นดิฉันคิดว่าหากมีลมหายใจอยู่ก็คงจะหาเอาใหม่ได้ เงินทองเงินเก็บดิฉันก็เก็บเข้าธนาคารหมดแล้ว เดี๋ยวว่าจะไปเบิกมาช่วยค่าอาหารและที่อยู่ให้กับพี่ดวงอยู่”
แม่นางเอ่ยบอกเพื่อคลายความไม่สบายใจให้ฝ่ายนั้น ลุงไกรได้ฟังจึงแย้งเรื่องค่าใช้จ่าย
“อย่าเพิ่งมาชงมาช่วยอะไรเลยแม่นาง นังดวงมันเป็นญาติที่ฉันสนิทมาก มันไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องพวกนี้หรอก เก็บเงินเก็บทองไว้เพื่อลูกเถอะนะ”
“ลุงไกรเลยต้องพลอยมารลำบากกับฉันและก็ลูกอีกคนเลย เห็นแบบนี้แล้วฉันรู้สึกไม่ดีเลย” นางนางเอ่ยตอบ ฟังเรื่องราวทุกอย่างจบก็คิดว่าชายชราผู้นี้คงจะกลับไร่ไปไม่ได้แน่ๆ
   “ที่ไร่นี้เปรียบไปมันก็เหมือนบ้านฉัน ฉันจะมาอยู่ที่นี่เลยก็ได้ ฉันไม่ลำบากอะไรหรอกแม่นางอย่าคิดมากเลยนะ ว่าแต่คุณอาทีนี่สิ  แตกหักกับคุณจิตรมาขนาดนี้ แล้วจะเอายังไงต่อไปล่ะครับ” หลังตอบแม่นางเสร็จลุงไกรก็หันมาเอ่ยกับเจ้านายน้อยของตน อาทีได้ฟังก็ถอนหายใจแล้วบอก
   “ผมก็คงจะอยู่กับแม่นางและก็ไอ้อิทที่นี่สักระยะแหละลุงไกร รอให้ป้าจันทร์ฟื้นก่อน จะเอายังไงต่อไปก็ค่อยว่ากันอีกที”
   “ผมว่าคุณอาทิตย์ไม่ยอมหรอกครับ ยังไงคุณอาทิตย์ก็ต้องมาตามตัวคุณอาทีกลับไปแน่ๆ” ลุงไกรเอ่ยบอก ชื่อที่ได้ยินทำอิทธิที่ฟังเรื่องราวอยู่เงียบๆ ชะงักหันมาถาม
   “คุณอาทิตย์อยู่กรุงเทพฯ ไม่ใช่เหรอ”
   “พี่กูมาที่ไร่แล้ว ตอนไหนไม่รู้กูกลับไปกูก็เห็นแล้ว” อาทีเอ่ยบอก นึกหนักใจในคำพูดของลุงไกรไม่น้อย จริงอยู่ที่พี่ชายตนคงจะไม่รู้ว่าตนมาอยู่ที่ไหน แต่เชื่อสิว่าเจ้าตัวจะต้องไปดักรอพบตนที่โรงเรียนเป็นแน่
   อิทธิปล่อยให้สามคนสนทนาปรึกษาหารือกันต่อไปถึงการดำเนินชีวิตในอนาคต เด็กหนุ่มแยกตัวออกมายืนคิดอะไรเงียบๆ ตามลำพัง วันนี้ผู้มีพระคุณของเขาอย่างจันทร์จวงยังคงนอนหลับไม่รับรู้เรื่องราวอยู่ที่โรงพยาบาล จิตราเอ่ยมันก็ถูกที่ว่าทั้งเขาและมารดาต้องมาเจอชะตากรรมแบบนี้เพราะขาดคนคุ้มกะลาหัว
   “ใช่ว่าผมจะขาดคนคุ้มกะลาหัวเพียงคนเดียวซะเมื่อไหร่ล่ะคุณจิตร คุณเองก็ไม่ต่างจากผมหรอก” เด็กหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเย็น รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้าหนุ่มน้อยเป็นครั้งแรกเมื่อคิดว่ายังไงซะตนต้องลากคอคนทั้งหมดที่มารุมย่ำยีตนและมารดามาคุกเข่าขอขมามารดาของตนให้หมด ไอ้อีหน้าไหนที่มันร้ายวันนี้ เจอกันอีกทีเขาไม่ปราณีมันหน้าไหนทั้งนั้น เป็นไปได้อยากจะกลับไร่เดิมเพื่อไปดูสภาพคนจิตเริ่มวิปริตกระทั่งจะทุบตีลูกตัวเองด้วยท่อนไม้ให้เห็นกับตาเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะได้ยืนสมเพชมันได้อย่างทันเวลาก่อนที่อาการมันจะหายดี แต่ไม่สิ อาการมันถึงขั้นนี้แล้วมันก็คงจะหายยากอยู่หรอก เพราะที่ยึดเหนี่ยวจิตใจอย่างพี่สาวของมันไม่อยู่พอที่มันจะใช้ความดีอบรมความเลวได้ จะมีก็คงแต่บุตรชายคนโตของมันน่ะแหละที่ป่านนี้มันคงออเซาะอยู่พร้อมกับปลุกปั่นให้ฝ่ายนั้นเข้าข้างมันด้วยการใส่ไฟตนกับมารดา ซึ่งนายนั่นก็หูเบาเชื่อง่ายซะด้วยสิ แต่ไม่เป็นไรหรอก นาทีนี้ ตอนนี้ คำว่าบุญคุณต้องทดแทนมันโดนเหวี่ยงทิ้งไปตั้งวินาทีโดนย่ำยีนั่นแล้ว จากนี้ไปมีเพียงความแค้นที่ต้องชำระเท่านั้นมันถึงจะสาสมกับสิ่งที่โดนกระทำ หากลูกชายมันหลับหูหลับตาเข้าข้างมันและคิดจะลุกมาฟาดฟันกับเขาอีกคนก็เอา เขาจะได้ถอนดอกถอนต้นมันคืนทั้งหมดตั้งแต่เรื่องราวในวัยเยาว์ที่โดนข่มเหงสารพัดลามมาจนถึงคืนที่โดนย่ำยีทางเพศอย่างป่าเถื่อน และการทวงแค้นคืนครั้งนี้หากเขาจะทำเพียงคนเดียวก็ท่าจะไม่สาใจพอ พวกมันสองแม่ลูกอาจจะเพียงเจ็บกายหากเขาบุกไปทำอะไรบุ่มบ่ามเช่นนั้น แผลกายรักษายังไงไม่นานมันก็หาย แต่แผลใจนี่สิ มันคงจะแสบๆ คันๆ ดีอย่างพิลึกถ้าพวกมันโดนกรีดด้วยเรื่องราวสะท้านใจ แล้วใครกันล่ะที่จะมาเป็นคมมีดช่วยให้เขากรีดแผลใจพวกมันมาโรยพริกโรยเกลือให้ดิ้นกันพล่านๆ ได้เท่ากับสายเลือดของพวกมันเอง หนุ่มน้อยยิ้มร้ายอีกเป็นหนที่สอง ก่อนจะหันหน้ากลับมามองยังร่างเพื่อนรักที่กำลังสนทนาอยู่กับมารดาของตนพร้อมลุงไกร
   “ขอโทษอาทีที่กูจะใช้มึงเป็นเครื่องมือในการเฉือนใจแม่และพี่ชายมึงให้พวกมันดิ้นทุรนทุรายจนอยู่ไม่สุข”
   เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมเหลือเกินแล้วกับการกลับไปเผชิญหน้าเพื่อทวงแค้นกับคนพวกนั้น!

อ่ะ ปาระเบิดไว้อีกลูก ที่เหลือรอตอนต่อไปนะจ๊ะ

[roseen]

เอาเลยน้องสู้ๆๆๆๆๆแผนอะไรก็ได้เอาให้มันเจ็บซะบ้าง






 

[Y2Y]

จิ้มๆๆๆ
 สรุป ใครจะเป็นพระเอกกันเหนอ

[primmi]

เดาเรื่องผิด แต่ความดราม่าไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ 555
แอบไม่อยากให้อีจิตรเป็นบ้า อยากให้มีสติรับรู้ตอนที่ตัวเองถูกทรยศหักหลัง ตอนที่ไม่เหลือใครแล้ว
อีอาทิตย์ด้วย ไม่อยากให้เป็นพระเอกเลย จริงๆไม่น่ามีใครเป็นพระเอกเลยด้วยซ้ำ
แบบเรื่องมาร้ายแรงขนาดนี้ ทำชั่วใส่เขาขนาดนี้
ถ้าสุดท้ายดีกัน ครองรักกัน 2 ครอบครัวกลมเกลียว มันแอบรับไม่ได้อ่ะในความรู้สึกเรา
ตื่นเต้นกับแผนของอิทธิ 5555
คิดว่าคงเป็นแผนแบบใช้สมองจริงๆนะ ไม่ใช่เข้าไปตบตีกันอีก เรื่องนี้ฉากบู๊เยอะมากกก สะเทือนใจ

[win200]

ครางนี้พี่บอยคงไม่เล่นตลกให้ฝ่ายอิจิตราชนะอีกแล้วน่ะ

ถึงคราวคนดีดีมั้งเหอะ แต่โล่งอกที่อาทีไม่เป็นอะไรไป

[LifeTime]

 
ต้องบอกว่าตอนนี้ไม่เห็นด้วยกับอิทเลย
ไม่ชอบเลยที่เพื่อนใช้เพื่อนเป็นเครื่องมือ
สงสารอาทีจังเลย...

[littleFiNgeR]

ง่า อ่านรวดเดียวแบบนี้ พอจบแล้วมันทรมานเพราะค้างคานะค้า ตอนหน้าต้องกินมาม่าอีกแน่ๆ ฮือๆๆ

[koollook]

ไม่อยากอ่านต่อเลย กลัวอ่ะ
ไม่อยากให้แก้แค้นกันเลย ไม่อยากให้จิตราบ้า ไม่อยากให้อาทีตาย สงสารอ่ะ
อยากให้จบแบบเข้าใจกัน ส่วนที่อยากให้ตายคือพวกนายศร สิน..

สู้ๆละกันจ่ะ

[I_ARMS]

สงสารอาทีโคตรรรร  จะต้องตายจริงๆหรอ
แล้วยังจะโดนใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นอีก ลุ้นจนปวดม้าม - -*

[จันทร์ผา]

โว๊ยยย อะไรกันนี้  มีแม่แบบนี้ไม่ขอมีดีกว่า

ขออย่าให้อาทีตายเลย สาธุ

[kungyung]

เลวจริงๆนังจิตรา ลูกแท้ยังทำได้
 

[theblink]

สงสารอาที....  แต่ไม่ตายก็ดีแล้ว   

ปล.  มาอัพเร็วจริงๆ   

[นางคุ้ม]

สงสารอาทีอะ ถ้ารู้ว่าโดนอิทธิใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นจะเจ็บปวดแค่ไหน
ยุติธรรมแล้วหรือกับอาที ที่รักและปกป้อง2แม่ลูกนี้มาตลอด กลับต้อง
กลายเป็นเครื่องมือสำหรับแก้แค้น ของคน2ฝ่ายที่เต็มไปด้วย โทสะ และโมหะ
 เดี๊ยนว่าเกินไปนะคะคนเขียน สรุปเลวกันหมดแก้แค้นกันไป แก้แค้นกันมา
คนดีๆกลายเป็นหมากตัวนึง  สุดท้ายก็ต้องมาตายสะงั้น...นี่มันคือ????

[KaorPaor]

ว้าวคุณบอยมาอย่างเยอะสะใจจจจจจริงค่ะ เดี๊ยวกับมาอ่านเย็นนี้นะค่ะ

[kyoya11]

อิทธิจะแก้แค้นใช่มั้ย
จะได้เห็นอิทธิร้ายแล้ว^^
ลืมไปว่าแม่นางก็มีมือไว้ตบคนเหมือนกัน 55+ แม่นางเยี่ยมยอด

[ordkrub]

อิทธิ  ทำไมเลวขึ้นมาซะเฉยๆ  กล้าหลอกใช้เพื่อนรักมาเป็นเครื่องมือนี่  รับไม่ได้จริงๆ

[Rafael]

ง่ะ โอ๊ย อ่านแล้วปวดใจ
หวังว่าอาทีจะไม่เป้นอะไรไปนะ ชักหวั่นๆใจยังไงไม่รู้