[เรื่องเล่า] เสือไบ:the series
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องเล่า] เสือไบ:the series  (อ่าน 411991 ครั้ง)

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #570 เมื่อ13-09-2007 18:52:14 »

ข้าศึกบุก  o22  o22  o22

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #571 เมื่อ13-09-2007 18:56:47 »

โอ้ ตายๆโดนรุมแบบนี้จะรอดไปมั้ยนี่

สู้ๆนะพี่เดี๋ยวพวกนั้นเหนื่อยไปก็หนีไปเองล่ะ

หวังว่าคงไม่มีคนใหม่ออกมาอีกล่ะ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #572 เมื่อ13-09-2007 19:32:42 »

ตายๆ แบบนี้ สงสารเกมจัง  :a6:  :a6:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #573 เมื่อ13-09-2007 21:01:24 »

เอาหัวใจและชีวิตไปแลกกับอะไร
 :m8: :m8: :m8:

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #574 เมื่อ14-09-2007 01:03:55 »

เหอะๆ...

วุ่นวายตายชัก

 :m29:    :m29:

a22a

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #575 เมื่อ14-09-2007 01:28:56 »

คุณเอกนี้หัวใสจิงๆคิดได้ไง 555

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #576 เมื่อ14-09-2007 08:16:50 »

ถ้าเกมจะหลุดมือพี่เอกไปจริง ก็เป็นความผิดของพี่เอกเองแหล่ะ ชิส์ :a14: ชักศึกเข้าบ้าน ทั้งนั้น

ใครเป็นคนอนุญาตให้พี่ตุ๊กเข้ามาจีบเกมล่ะ
ใครเป็นคนอนุญาตให้เกมรับงานพิเศษจากพี่โน๊ตล่ะ
ใครมีความลับเรื่องใหญ่ปกปิดอยู่ 

ถ้าเกมจะไปจริง จะไม่โทษเกมเลย  :m16: :m16: :m16:

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #577 เมื่อ14-09-2007 08:56:58 »

เสือไบ:the series (ตอน 100)

หลังจากนั้นสองวัน ช่วงนี้ผมกับมันปิดโทรศัพท์ ไม่ไหวจริงๆ ทั้งร่างกายและจิตใจ..วันเกิดผมก็เป็นแบบนี้ทุกที ไม่รู้จะฉลองทำไมกันยาวแบบนี้....เมื่อวานวันศุกร์ไอ้ลูกเจี๊ยบผมไม่ได้ไปทำงาน เพราะมันต้องไปทำเรื่องโอนรถมอเตอร์ไซด์.....

วันนี้ทั้งวันผมทำบัญชีสรุปให้มัน เมื่อวานมันเอาค่ารถมอเตอร์ไซด์ที่ขายมาให้ผม....ผมต้องรีบเอาเงินเข้าบัญชี เงินเยอะเดี่ยวหายเดี่ยวแย่เลย...

"ที่ร๊าก เมียจ๋าสรุปยอดบัญชีเสร็จแล้วนะ" ผมยื่นสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายของมัน พร้อมบุ๊คแบงค์ ตอนนี้ยอดเงินมัน ร่วมๆ จะแสนแล้วขาดเพียงหมื่นกว่าบาทนิดหน่ยอ....มันรับไปดูครับแป๊บเดียว...อ้าว...

"มรึงดูนานๆ หน่อยดิ เงินนะโว๊ย เผื่อเงินหายตรงไหน.....กรูจะได้ตอบมรึงได้ไง"

"ไม่ต้องหรอก ที่ร๊ากเชื่อจายเมียจ๋า...เมียจ๋าไม่มีวันจะโกงที่ร๊ากหรอก"เออใช่ดิ ผมไม่รู้จะโกงมันไปทำไม โกงมันก็เหมือนโกงหัวใจตัวเอง

"เดี่ยวที่ร๊ากไปทำงานแล้วนะ....เฮ้อไม่คุ้นเลยต้องนั่งรถไฟฟ้าไปนี่" มันขายมอเตอร์ไซด์ไปแล้วครับ.....

"ดีแล้ว เมียจ๋าไม่ต้องคอยห่วงไง รู้เปล่าวะ เวลามรึงไปทำงาน ทีไรกรูนอนไม่ค่อยจะหลับเลย" ใช่ครับ ผมห่วงมันสารพัด ยิ่งคราวแล้ว มันโดนแท๊กซี่ชนมา แต่ชนไม่มาก แค่รถล้ม...มันก็ใจดีไม่เอาค่าเสียหายแท๊กซี่เลยสักบาท.....

"ไปล่ะนะ" ผมยื่นเงินให้มันห้าร้อยบาท เหมือนเดิม ต่อวัน ทีมันไปทำงานผมจะให้ ห้าร้อยบาท...มันกำลังจะออกไป ทุกทีมันจะไปหยิบหมวกกันน๊อคก่อนออกประตู แต่วันนี้ไม่ครับ มีหมวกกันน๊อคสองใบตรงประตู แต่มันคงไม่ได้ใช้....มันหยุด....

"เป็นไรวะ ลืมไร" ผมถามมัน..

"หอมแก้มหน่อยดิ" บ้าจริงๆ เลย ผมก็ต้องหอมแก้มมัน..... ไอ้บ้านี่เป็นแบบนี้แหละ ....มันมักจะทำอะไรเหนือความคาดหมายผมประจำ......

หลังจากมันไปแล้ววันนี้ผมเก็บกวาดห้อง สองวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลย นอนอย่างเดียว พักผ่อนร่างกาย....หักโหมเรื่องเหล้ากับเรื่องกันไอ้ลูกเจี๊ยบผม พูดถึงไอ้พี่ดุ๊กเค้าก็หายไปเลย หลังจากวันนั้น....

ก๊อก ก๊อก...ผมไปเปิดประตูคับ นึกว่าไอ้ลูกเจี๊ยบผมลืมกุญแจ....เปิดประตูอ้าวไม่ใช่...

"เอก พี่เอง ไมทำหน้าเหมือนเห็นผีเลย" แกทักผมแบบนี้ผมก็ทำหน้าตาปกติ เพียงแต่ไม่คิดว่าเป็นพี่ดุ๊ก..

"เปล่าพี่ หายไปเลยนะพี่" ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับแก....

"พี่แฮงค์ ตั้งสองวันแน่ะ วันนั้น เออ แล้วนี่ เกม ไปไหนล่ะครับ" เรายืนคุยกันหน้าประตู....แกไม่เข้ามาผมก็ไม่อยากชวน..

"ทำงานครับ...." ถ้าแกถามว่าที่ไหนผมก็คงไม่ตอบ ผมจะบอกว่าไอ้ลูกเจี๊ยบผมมันไม่เคยบอกว่าทำงานที่ไหน...ฮ่าฮ่า....

"งั้นพี่ไปดีกว่า เกมไม่อยู่ไม่รู้จะคุยกับใคร" อ้าวเวน แล้วที่คุยอยู่นี่ไม่ใช่ใครเหรอวะ แกเดินอ้าวๆ ไปแล้ว....

ผมปิดประตูกับมาเก็บกวาด ทำงานบ้านต่อ ซักพัก...ตื๊ดๆ....โทรศัพท์ผมดัง..เฮ๊ยคุณพี่โน๊ตโทรมาได้ไง....

"เจ๊โน๊ต เกมไปทำงานครับ"

"เปล่าค่ะ เจ๊จะคุยกับ คุณน้องเอกแหละ..คือว่าเจ๊จะถามว่าไอ้นั่นมันมาหาผัวเจ๊อีกเปล่า" ดูแกใช้คำ...เฮ้อ ไม่แคร์น้ำใจผมเลยนะ....

"โหเจ๊ ผัวเลยเหรอ แฟนล่ะกัน...ฮ่าฮ่า มาครับ แต่เพิ่งมาตะกี้...."

"แล้วเจอผัวเจ๊เหรอเปล่าคะ" แกถามต่อ...

"ไม่เจอครับ มันไปทำงานก่อน"

"ดีแล้ว แต่เอ คืนนี้เจ๊แวะไปหาพวกเราดีกว่า ปาร์ตี้กันนะคะ เดี่ยวเจ๊จะชวนอีดิวไปด้วย เคไม๊คุณน้องเอก"

"ได้ครับ ถ้าเป็นเจ๊โน๊ต เดี่ยวคุณน้องเอกจัดให้....ว่าแต่จะมากี่ทุ่มล่ะครับ"

"ขอเป็นห้าทุ่มล่ะกันนะคะ...กว่าเจ๊จะแต่งองค์ทรงเครื่องก็ประมาณนั้นแหละค่ะ"

"ครับ เดี่ยวผมบอก ผัวเจ๊ เอ๊ยแฟนเจ๊ให้นะครับ" ฮ่าฮ่า แซวแก ตรงลงนี่มันเป็นแฟนใครกันแน่นี่.....ไม่ว่ากันกับเจ๊โน๊ต ผมถือว่าเป็นงานที่ไอ้เกมต้องรับผิดชอบ และผมก็เชื่อว่ามันก็คงไม่ชอบแบบนี้หรอก....เพราะอะไรน่ะเหรอมาดูกัน....วันหนึ่งไอ้ลูกเจี๊ยบมันถามผมว่า..

"ทำไมผุ้ชาย ถึงเป็นกะเทยกันล่ะเมียจ๋าที่ร๊ากไม่เข้าใจ....ในเมื่อเค้าชอบผู้ชายทำไมเค้าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นผุ้หญิงแล้วชอบผู้ชายล่ะ" เออ มันถามผมแบบนี้ผมก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน...

"ไม่รู้ดิเค้าอยากเกิดมาเป็นผู้หญิงมั๊งแต่เค้าเลือกเกิดไม่ได้ ใจเค้าอยากเป็นหญิง เค้าก็เลยต้องแต่งเป็นหญิง เป็นผู้หญิงธรรมชาติสอนให้ชอบผู้ชายอยู่แล้ว" ผมไม่รู้จะตอบมันไง ผมบอกมันได้แค่นี้...

"ลำบากน๊อ ที่ร๊ากว่า ไหนๆ ก็จะชอบผุ้ชายแล้ว ไม่ต้องยุ่งยาก แหมบอกว่าชอบหรือแสดงออกว่าชอบไปเลย.....เหมือนเมียจ๋าไง "

"อ้าวเวน เกี่ยวไรกับ เมียจ๋าล่ะ"

"อย่าบอกนะว่าเมียจ๋าไม่ได้ชอบผู้ชาย"

"แล้วที่ร๊ากล่ะ ชอบเหรอเปล่าล่ะ" ผมย้อนถามมันบ้าง.....

"เมียจ๋า ที๊ร๊ากสงสัยน่ะว่า กะเทยนี่เค้าเข้าห้องน้ำชายเหรอหญิง..." เออมันยิงคำถามมาแต่ละอย่าง....

"ไม่รู้หว่ะ แต่ส่วนใหญ่ที่เห็นๆ เค้าชอบเข้าห้องน้ำหญิงนะ"

"แปลกน๊อ ชอบผู้ชายแต่ดันเข้าห้องน้ำผุ้หญิง แบบนี้จะไปเห็นอะไรของผู้ชายล่ะ....เข้าห้องน้ำผู้หญิงก็ต้องเห็นแต่ของผู้หยิง" เออ นั่นดิ...

"มรึงอยากรู้มรึงก็ลองแต่งตัวเป็นกาเทยไปเข้าห้องน้ำหญิงดิวะ กรูไม่รู้" ผมเริ่มรำคาญมันแล้ว มันยิงคำถามมาแต่ละดอก ผมน่ะอึ้งกิมกี่กับคำถามมันทุกที..

"ไม่เอาค้า อาฮั้นยังไม่อยากเป็นเหมือนคุณพี่โน๊ต ค่ะ" แหมมันทำท่ากระดิกกระดิ้งมือไม้เหมือนคุณพี่โน๊ตไม่มีผิด...

"ทำเข้าไปเถอะระวังนะ มีจะมีเมียเป็นกระเทย" มันหยุดกึกเลย....

เกือบสี่ทุ่มแล้ว....ผมนั่งนอนๆ  วันนี้โทรศัพท์ผมเงียบมากๆเลย ปกติวันศุกร์วันเสาร์ไม่ต้องกลัวหรอก ตั้งแต่ สี่โมงยันสองทุ่ม จะดังตลอดส่วนใหญ่ก็ชวนเที่ยวแหละ......ไอ้เกมไขกุญแจเข้ามาแล้ว...มันทำหน้าเซ็งๆ...

"เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเป็นตูดเป็ด" มันเดินมานั่งที่โซฟา เอาหัวพิงพนัก

"เหนื่อยพี่" ผมเดินไปรินน้ำใส่แก้วมาให้มัน แหมๆ..ที่ร๊ากไปทำงาน เมียจ๋าก็ต้องดูแล...แหะแหะ....ส่งแก้วให้มันรับไปกิน มันส่งเงินให้ผมปึกหนึ่ง..ห้าพันครับ...

"โหเจอแจ็ตพ็อตเหรอ ห้านวด"

"ปล่าวพี่...นวดคนเดียว แต่สาม ชั่วโมง"

"โห..ใครวะใจดีขนาดนั้น ถึงสามชั่วโมงก็เถอะ ทริบตั้งห้าพัน"

"สามชั่วโมงก็สามครั้งนะพี่ .....อีกอย่างคนๆนี้ พี่รู้จักดี"

"เจ๊โน๊ตเหรอ" เอ..เดี่ยวแกจะมานี่....ไม่น่าจะใช่..

"เปล่า พี่ พี่ดุ๊ก...แกรู้ได้ไงนี่ว่าผมทำงานร้านนี้" โห ผมฟังแล้วเข่าแทบอ่อน นี่แกเริ่มจู่โจมไอ้เกมของผมแล้ว...

"ไม่รู้หว่ะ แกคงเสี่ยงๆ ลองดูมั๊ง แล้วก็เจอมรึง" ผมตอบแต่ไม่ได้มองตามัน โกหกมัน....

"อือคงงั้น" มันหลับตา  เหมือนมันเหนื่อยจริงๆ ผมเดินอ้อมไปบีบไหล่นวดให้มัน มันเคลิ้มๆ  แหมตอนอยู่กับมิสเตอร์เชนผมทำบ่อย...ผมนวดมันได้สักพัก

"นวดดีแฮะ..."

"คงดีแหละ เมียจ๋าใช้ใจนวดเลยนะนี่ ทำเพื่อที่ร๊ากต้องทำด้วยใจ...เออเดี่ยวคุณพี่โน๊ตจะมาหามรึงน่ะ มรึงไหวเปล่าถ้าไม่ไหวเดี่ยวกรูแคนเซิลได้"

"มาอีกแล้วเหรอ เฮ้อ ไม่ไหวก้ต้องไหวครับ แต่ลูกค้านี่ยังไงก็ต้องไหว... แต่ห็นเมียจ๋าสนใจที่ร๊ากเท่านี้ที่ร๊าก....ก็หายเหนื่อยแล้ว แต่เดี่ยวที่ร๊ากหลับซะงีบนะ เพลียจริงๆ....รู้เปล่าที่ที่ร๊ากอยู่กับพี่ดุ๊กนวดแค่ชั่วโมงเดียวก็จริง อีกสองชั่วโมงทำไรกันเมียจ๋ารู้เปล่า" โหได้ยินมันพูดแล้ว ผมยิ่งสะเทือนใจ..นวดชั่วโมงเดียว ....แต่ที่เหลือมีเซ็กส์กันสามครั้ง...มิน่าไอ้ลูกเจี๊ยบผมมันถึงบ่นว่าเหนื่อย.....

"เออ ที่ร๊ากหลับเถอะ เดี่ยวเจ๊โน๊ตมาเมียจ๋าจัดการเอง..."

ห้าทุ่ม ขบวนคาราวาน เอ๊ย ขบวนพวกเจ๊ก็มากันครับ...เจ๊โน๊ต เจ๊ดิว ไอ้ไบร์ท ไอ้แฟงค์ .....

"อ้าว ไฮ ไหนผัวเจ๊" แหมคำแรกก็มาเลยนะ หลังจากผมเปิดประตู..ไอ้เกมตื่นเลย ก็แหงล่ะกาเทยแปดหลอดแบบนี้......มันยกมือไหวคุณพี่โน๊ต...

"เดี่ยวขอ ผมอาบน้ำก่อนนะพี่ เหนียวตัว" ไอ้เกมเดินเข้าห้องแล้ว

"อุ๊ยตายแล้ว คุณพี่โน๊ตคะตามไปเก็บสบู่ ให้หนูเกมดิ"

"แหม เจ๊ก็อยากแหละแต่เจ้าตัวเค้ายังไม่ชวนเลย ดูดิ เจ๊ตัวสั่น พรึ๋บๆ แล้วอยาก อยาก.." คุณพี่โน๊ตทำตัวสั่นแถมยังลูบไล้เต้านมของแก เฮ้อ กรู...ถ้าไม่ใช่แขกไอ้เกม ผมคงเตะจากห้องไปแล้ว...สักพัก ไอ้ลูกเจี๊ยบของผมเดินออกมาแล้วนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ...มันเดินยิ้มๆ  คงได้ยิน...

"ไอ้เกม เจ๊โน๊ตเค้าอยากเก็บสบู่ให้มรึงน่ะ" ไอ้แฟงค์ก่อหวอดอีกแล้ว....

"มรึงอยากเก็บด้วยเหรอเปล่าล่ะ...มาดิ เดี่ยวกรูจัดให้ " ไอ้ลูกเจี๊ยบผมมันย้อนมาครับ มันเดินหายเข้าห้องน้ำไปแล้ว ตอนนี้ไอ้ไบร์ท ไอ้เฟงค์ ตั้งวงเสร็จแล้ว....

"คุณน้องเอกคะ เจ๊ถามหน่อย ไอ้คุณตัวนั้นเค้ามาที่บ่อยเปล่า"ดูเจ๊พูดท่าทางจะไม่ชอบพี่ดุ๊กจริงๆ...

"มาตอนบ่ายครั้งเดียวครับ แต่เค้าดอดไปหา เด็กเจ๊ที่ร้านแล้ว "

"ต๊าย ตาย อกอีดิวจะแตก มันหยามกันน้าค้า....คุณพี่โน๊ต..." แกทำท่ากาแดะกาแดะครับ คุณพี่ดิว....

"ช้านรู้แล้วย่ะ อีดิว ...ทำไงได้ล่ะยะ " นั่นดิมันทำงานแบบนี้....

"สงสัยอาฮั๊น...ต้องถือคตินี้แล้วแหละ... ดุ้นเดียวแบ่งๆ กันใช้เหมือนที่ ไอ้คุณตัวนั้นว่าแล้ว ช่างมันให้ทาน.." แหมบทจะปลงแกก็ปลงง่ายๆ....

ไอ้เกมออกมาจากห้องน้ำแล้ว แต่งตัว ออกมาแจมแล้ว คืนนี้เราก็มากันจนเช้าเหมือนเดิม......ผมกินไม่ค่อยมีความสุขมากนักหรอก ตอนนี้ มันเหมือนมีอะไรให้คิดน่ะ เรื่องพี่ดุ๊กนี่แหละ ผมจะทำไงดีล่ะ....ต้องรีบหาทางทำอะไรสักอย่างแล้ว ไม่งั้นผมมีสิทธิ์เสียไอ้ลูกเจี๊ยบไปแน่เลย ....ผมรู้ว่าของแบบนี้มันอยู่ที่ไอ้เกม...แต่แกเล่นเล่อด้วยเงินล่อด้วยความจริงใจ น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นี่หัวใจคนด้วย.....ไอ้ลูกเจี๊ยบมันยิ่งต้องการคนคอยเอาใจ คนเอาใจใส่ด้วย....ถ้าแกลงมาสู้แบบบนี้ผมจะเหลือเหรอ...

Red_Chocobo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #578 เมื่อ14-09-2007 09:25:19 »

คิดปายเองด้านเดียวอะป่าววค๊าบบบ      :m16:

ใช้ชีวิตคู่อะนะ มีอารัยก้อควรปรึกษากันนดิคับบบ  อย่าเพิ่งด่วนสรุปเอาเอง   :m21:

บางครั้ง สิ่งที่เราเห็น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราคิด กะได้

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #579 เมื่อ14-09-2007 09:28:00 »

อยู่นอกเหนือจินตการของผมไปเยอะเลย
 :m8: :m8: :m8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เสือไบ:the series by matheww
« ตอบ #579 เมื่อ: 14-09-2007 09:28:00 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #580 เมื่อ14-09-2007 09:48:30 »

ลางร้าย  :a6:

Bicentennial

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #581 เมื่อ14-09-2007 18:13:00 »

 :amen:เข้ามาเเจมครั้งเเรกเพิ่งตามอ่านจบครับ

อยากบอกว่าดูแลน้องเกมดีๆนะอย่าปล่อยหลุดมือไปนะ

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #582 เมื่อ14-09-2007 19:06:56 »

ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก  :เฮ้อ:

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #583 เมื่อ14-09-2007 19:48:05 »

เสือไบ:the series  (ตอนนอกรอบ1)

 เนื่องจากมิตรรักนักอ่านของผมคอมเมนต์ไว้ และบรรดาเพื่อนๆ ก้อโทรมารบเร้าให้เขียนตอนปัจจุบัน บ้าง ประกอบกับเรื่องที่เขียนไว้เหลือน้อยตอนแล้ว (ฮ่าฮ่า... ตั้ง ไว้ 160 ตอน นะ) และผมยังนึกสิ่งที่จะเขียนต่อไม่ได้        ถ้าเสือไบ:the serie จบลง....... ตอนนี้ก้อเลย เอาเหตุการณ์ตอนปัจจุบันมาเล่าสู่กันฟังเลยล่ะกัน ฮ่าฮ่า......

เมื่อวานตอนกำลังนั่งโพส (ตอนนี้โต๊ะทำงานผมติดกับโต๊ะทำงานพี่พีอีกแล้วนะ)... ขณะกำลังโพสหันหลังไป โหพี่พียืนข้างหลังเลยแฮะ ผมปิด blog เกือบไม่ทัน ฮ่าฮ่า ถ้าแกรู้จะทำไงล่ะนี่ บอกแกไงดี ว่าตอนนี้แกเป็นที่โปรดปรานของมิตรรักนักอ่านของผมไปแล้ว... ช่วงนี้หลังจากที่แกแต่งงานปีแล้ว.... แกก้อใช้น้ำยา ฮ่าฮ่า ของแก ปั้นน้ำ เอ๊ย ปั้นพีน้อยขึ้นมาอีกคน (เก่งเหมือนนะนี่ เก่งกว่าพี่พันซะอีก... พี่พันก้อแต่งงานแล้วนะครับ เมื่อตอนผมเจอแกครั้งสุดท้ายผมยังถามแกเลยว่าจะมีหลานให้ผมอุ้มเมื่อไหร่ แกบอกว่า ยัง ผมก้อเลยแซว ไม่มีน้ำยาเลยนะพี่ แกได้แต่หัวเราะหึๆ)

หลังจากที่เลิกงาน พักนี้ผมไม่ค่อยสบายครับ เนื่องจากเดินทางบ่อย ไปทีก้อแพ้อากาศเป็นประจำ...วันหยุดนี้ผมก้อเลยขอพักผ่อน กะจะหลับให้สมอยากเลย แต่ตอนที่ผมกำลังเดินออกจากหน่วยงาน......

ตื๊ด.... ตื๊ด...โทรศัพท์ผมดัง ผมมองชื่อ อ้าวไอ้บาสเพื่อนผมโทรมานี่หว่ะ ไอ้นี่โทรมาทีไรผมต้องปวดกบาลกับมันทุกที เรื่องอะไรน่ะเหรอ ก้อเรื่องมันกับแฟนมันนั่นแหละ....

"ว่าไง มีไรให้กรูรับใช้อีก สาด..."

"มาเป็นเมียกรูดิ" เวน ปากหมาแต่วันเลย.....

"5555 จริงเหรอ แล้วมรึงจะเอาเมียมรึงไว้ไหนล่ะ กรูไม่ยอมเป็นน้อยนะเฟ๊ย" ไอ้นี่มันมีเมียแล้วนะครับ มีลูก 1 คน ประมาณ 3 ขวบแล้ว...

"เอ๊ย ไม่เล่น คืนนี้มรึงไปเที่ยวไหนเหรอเปล่า กรูว่าง มรึงไปกับกรูหน่อยดิ ที่ร้าน......" ร้านนี้เป็นร้านเฉพาะกลุ่มนะครับ....

"โห แล้วเมียมรึงไปไหนวะ ปล่อยมรึงมาได้ไงนี่"

"พาลูกไปเยี่ยม ตากับยายที่ต่างจังหวัดหว่ะ"

"แล้วมรึงทำไมไม่ไปด้วยวะ ลูกเมียไม่มีห่วงเลยนะมรึง ใช้ไม่ได้เลย.."

"กรูติดงานหว่ะ คืนนี้ไม่แน่ อาจจะต้องรีบกลับไปทำงาน" งานของมันประมาณต้องคอยเทคแคร์ลูกค้าบริษัทประกันมัน ....

"แล้วมรึงจะไปทำไมวะ ก้อทำงานไปดิ" ผมบอกมันครับ ไม่อยากจะไปร้านนี้เท่าไหร่ครับ ไปทีไร...หนาวทุกที...

"ไม่เอา นานๆ เมียกรูจะปล่อย... นะนะ สองทุ่มเจอกันหน้าร้านนะ กรูรอมรึงอยู่รีบมาน่ะ" ตื๊ด ตื๊ด... อ้าวสาด วางไปแล้วยังไม่ได้ตอบรับหรือปฎิเสธเลย ผมน่ะปวดหัวกับมันจริงๆ ปวดหัวอะไรน่ะเหรอครับ...

ผมกับไอ้บาสมันสปีซี่ส์ เดียวกันครับ เสือไบ เหมือนกัน ตอนมันแต่งงานนะครับ ผมถามมันว่า....

"บาสมรึงแน่ใจแล้วเหรอวะ ที่มรึงแต่งงาน มรึงพร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตครอบครัวได้แล้วเหรอวะ"

"เอาน่า ไงก้อต้องแต่ง" มันบอกผมแบบนี้

"ถามจริงมรึงรักเขาเหรอเปล่าวะ หรือมรึงแต่งเพราะอยากให้พ่อกับแม่มรึงอยากมีหลานอุ้ม" มันเป็นลูกคนเดียวเหมือนผมแหละครับและก่อนที่มันจะแต่งงานกับเมียมัน มันมีแฟนแล้วนะครับ เป็นผู้ชาย (เพื่อนผมเองแหละ)...

"ไม่รู้ดิ กรูอยากทำให้พ่อแม่กรูดีใจ เรื่องอื่นค่อยว่ากัน"

"แล้วไอ้....(เพื่อนผม) มรึงเคลียร์กับมันเหรอยัง ไอ้นี่มันยิ่งรักแรงเกลียดแรงอยู่นะมรึง กรูไม่อยากไปงานศพ"

"เคลียร์แล้ว มันเข้าใจ"

หลังจากที่มันแต่งงานได้ไม่นานนะครับ พฤติกรรมเดิมก้อเกิดขึ้นครับ มันกับเพื่อนผม กลับมามีอะไรกันอีกแล้ว...ทำไมผมรู้น่ะเหรอ ก้อเพราะมันชอบใช้ผมเป็นข้ออ้างในการเจอเพื่อนผมไงครับ (ประมาณมากินเหล้ากับผม แล้วเจอเพื่อนผม แฟนมันก้อเชื่อนะครับ โทรมาเช็คกับผมบ่อยๆ ผมก้อเลยจำเป็นต้องโกหก เฮ้อไม่อยากจะทำหรอกครับ แต่ไงได้ล่ะ ไอ้นี่ก้อเพื่อน ไอ้นั่นก้อเพื่อน อีกคนก้อหลาน ไม่อยากให้ครอบครัวมันต้องล่ม ผมก้อเลยจำใจต้องทำ) ตอนหลังผมคุยกับเพื่อนผม ครับ       ขอให้มันสงสารหลานบ้างโดยการเลิกกับไอ้บาส เพื่อนผมมันก้อยอมนะครับมันหายไปจากชีวิตไอ้บาสเลย แต่แทนที่ไอ้บาสมันจะคิดได้นะครับ กลับยิ่งกว่าเดิมอีก เฮ้อ มันชวนผม ไป ล่าเด็ก(ชาย) ตามร้านเหล้า หรือไม่งั้นก้อตามบาร์แหละครับ เฮ้อ คนเรา.....ผมเตือนมันจนผมเบื่อที่จะเตือนไปเลยครับ

ชีวิตครอบครัวความซื่อสัตย์มันต้องสำคัญไม่ใช่เหรอ อีกอย่างผมว่าถ้าเมียมันรู้ มีหวังพัง... อยากแปลกใจนะครับ ผมมีเพื่อนเคสนี้เยอะ เคสเสือไบนี่แหละ เฮ้อ มันก้อจะเจอปัญหาแบบนี้แหละ.... ผมถึงไม่พร้อมที่จะมีครอบครัวไง ทั้งๆที่ผมก้อเกือบๆจะมีหลายครั้งแล้วนะครับ (ช่วงดูใจ) หรือตอนนี้ก้อมีมาจีบๆ อยู่หลายคน แต่ก้ออย่างที่บอกแหละผมไม่ชอบชีวิตคู่ ชีวิตคู่สำหรับผมก้อคือการเอาชีวิตของผมมาแชร์กับชีวิตของเขา โดยมีความรักเป็นตัวผูกมัด.... ตอนนี้ผมว่าผมกิเสลหนา ยังมีความเห็นแก่ตัวเยอะ มันไม่เหมาะหรอกครับ ที่ผมจะมีครอบครัว(พูดง่ายๆ ผมยังติดแสงสีติดสีสรรของชีวิตโสดอยู่)

สองทุ่มแล้วครับ ผมมารอไอ้บาสที่หน้าร้าน เฮ้อ วันนี้วันศุกร์คนท่าทางจะเยอะ...ตื๊ดๆ มันโทรหาผมแล้ว

"อยู่ไหนวะ กรูรอมรึงอยู่หน้าร้านแล้ว"

"เอกกรูขอโทษหว่ะ เผอิญลูกค้ากรูเค้ามาเร็วกว่ากำหนดกรูเลยต้องไปรับเค้าเดี่ยวนี้"

"อ้าวเวน แล้วทำไมเพิ่งมาบอกวะ" ผมเริ่มโมโหแล้ว อุตส่าห์ รีบมารอมันตั้งแต่ทุ่มครึ่ง....

"กรูขอโทษ เอาน่า เดี่ยวพรุ่งนี้ กรูเลี้ยงเหล้ามรึงล่ะกัน นะนะ แค่นี้นะ กรูขับรถบนทางด่วน" ตื๊ด ตื๊ด เวนตัดสายไปแล้ว เฮ้อ วัยรุ่นเซ็งเลยผม ทำไงล่ะทีนี้ มาถึงที่แล้ว สองจิตสองใจ จะเข้าดีไม่เข้าดิ .... แล้วผมก้อตัดสินใจเข้าไปครับ เข้าไปคนเดียวนี่แหละ พักนี้ช่วงจำศิล(หลังจากเที่ยวสมบุกสมบันจนเงินหมด ช่วงสิ้นปี ตอนนี้ก้อเลยหยุดเที่ยวชั่วระยะหนึ่ง) แต่มันมาถึงที่แล้วนี่ 5555 เนื่อมันอยู่บนปากเสือแล้วจะไม่งับก้อกระไร.....

บรรยากาศในร้านวันนี้ โหคนเยอะเหมือนกัน .....เพลงช่วงนี้กำลังมันส์ครับ ผมจัดการหาโต๊ะ ครับ เอาโต๊ะริมสุดล่ะกัน จะได้เห็นบรรยากาศของทุกโต๊ะ (ฮ่าฮ่า แผนสูง แฮะ) ร้านนี้มีแต่ผู้ชายเข้ากันนะครับ ไม่มีผู้หญิง..หลังจากเดินไปผสมเหล้า ตักกับแกล้ม มาแล้วผมก้อนั่งกินครับ (เหล้าที่นี่ตักแบบบุเฟต์นะครับ เติมไม่มีหมด) เฮ้อ มันเหวงๆ ไงไม่รู้คับ ปกติผมไม่ค่อยจะดื่มเหล้าคนเดียวไง แต่วันนี้เหตุการณ์มันบังคับ เฮ้อ ส่วนใหญ่คนที่มาร้านนี้เค้าก้อมาแบบคนเดียวกันนะครับ มาเป็นกลุ่มก้อมีแต่ไม่ค่อยเยอะ ประมาณแบบว่ามาหาเพื่อนเอาข้างหน้า.....ผมยกไปหลายแก้วแล้วครับตอนนี้เริ่มตึงๆ แล้วเพลงกับบรรยากกาศกำลังดีครับ (ผมกวาดตามองไป หลายโต๊ะ ครับ เฮ้อ หน้าตาดี หลายโต๊ะแฮะ เฮ้อ เสียดายความหล่อของพวกนี้จังเลยหว่ะ.... ไม่น่าเป็น....เลย ถ้าผมหล่อได้ครึ่งหนึ่งของพวกนี้ ผมคงมีสาวมาจีบเยอะ ฮ่าฮ่า....)

สี่ทุ่มครึ่งแล้วครับ ตอนนี้ผมเริ่มเมาๆ แล้วแหละ อย่าว่าแหละครับมาคนเดียวต้องเก็บอาการครับ ให้เกียรติสถานที่แล้วอีกอย่างจะได้ไม่เป็นการรบกวนโต๊ะข้าง ๆ เพลงช่วงนี้เป็นเพลงช้าประมาณ เศร้าซึ้ง กินใจ เฮ้อ คนกำลังอารมณ์เปลี่ยวอยู่นะ.... เปิดแบบนี้..

สักพักครับดีเจก้อเปลี่ยนมาเป็นเพลงเร็วครับ จนกระทั่งถึงเพลงนี้ ผมว่าเพลงนี้โดนกับชีวิตผมมากๆเลยนะครับ ไม่รู้ว่าจะโดนกับชีวิตของมิตรรักนักอ่านของผมเหรอเปล่า ชื่อเพลงโปรดส่งใครมารักฉันที

http://my.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=152146&chapter=356


จะต้องเหงากันอีกนานไหม ต้องนั่งถอนใจอีกกี่ครั้ง
จะต้องพบเจอกับรักที่ผิดหวัง กี่ครั้งถึงพอใจ
เปิดเพลงรักฟังอยู่คนเดียว มีรักข้างเดียวมันเปลี่ยวหัวใจ
มองไปรอบตัวก็ยังไม่เห็นใคร ทำไมต้องเป็นเรา

 คอยปลอบตัวเองว่ามีสักวัน ที่เจอคนที่เขาจริงใจ
ยังคอยบอกตัวเอง ว่าต้องมีสักวัน แต่ว่ามันก็ไม่รู้เมื่อไหร่


โปรดส่งใครมารักฉันที อยู่อย่างนี้มันหนาวเกินไป
อยากจะรู้รักแท้มันเป็นเช่นไร มีจริงใช่ไหม
โปรดส่งใครมาเป็นคู่กัน ที่ไม่ทำให้ฉันเดียวดาย
ช่วยมาทำให้ฉันเข้าใจ และได้รักใครกับเขาสักครั้ง

มันอ้างว้างจน ทนไม่ไหว พยายามห้ามใจไม่ได้สักวัน
อยากจะรู้จริงก่อนคนเขารักกันมันเป็นเช่นไร

กับเขาสักครั้ง
ช่วยมาทำให้ฉันเข้าใจ และได้รักใครกับเขาสักครั้ง

ฟังจบแล้ว มันโดนจริงๆ ครับ โดนผมเต็มๆ ผมวิ่งหารักแท้มาเกือบๆ 20 ปีแล้วนี่ นอกจากความรักของพ่อแม่และความรักตัวเองแล้ว ผมว่าผมไม่เคยเจอรักแท้จากใครนะครับผมอยากจะมี อยากจะเจอ แต่ก้อไม่เคยเจอเลย ยิ่งมีคนบอกด้วยว่ารักแท้ของพวกเกย์ หาไปเถอะ หาให้ตายก้อไม่มีทางเจอ แต่ผมยังเชื่อมั่นนะครับ ว่าสักวันผมจะเจอมัน เจอคนดีๆ คนที่มีความจริงใจ คนที่ผมรัก และคนที่รักผม.....

ฮ่าฮ่า ไร้สาระอีก....เพื่อนๆ มิตรรักนักอ่านของผมมีเรื่องราวความรักอะไรที่น่าจดจำ ที่ดีๆ เอามาเล่าสู่กันฟังบ้างก้อได้นะครับ ผมอยากรู้เรื่องราวความรักหลายๆมุม หลายๆ คนบ้างเหมือนกัน....

สุดท้ายแล้วนะครับ ฝากหนังตัวอย่าง (ฮ่าฮ่า เอาตอนไอ้เกม กับนัมเบอร์ 4 เลยล่ะกัน  ให้อ่านกันเล่นๆ นะครับ)

'ถ้ามรึงเอาเด็กออกมรึงไม่ต้องมาคุยกับกรูเลย กรูกับมรึงเลิกกัน" เกมส์มันคงตกใจไม่น้อยครับที่ผมพูดแบบนี้ ก้อจะให้ผมทำแบบนั้นได้ไงล่ะครับ เด็กคนหนึ่งมันไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรด้วยเลย แม้เค้าจะเกิดมาจากความไม่ได้ตั้งใจของพ่อแม่....แต่ทำไงได้ล่ะไหนๆ มันเกิดมาแล้ว มันจะไปทำลายชีวิตที่เกิดมาแล้ว ได้ไง ผมรับไม่ได้
 
"'พี่เอกเสียใจเหรอเปล่าครับ ที่ผมจะไปแล้ว" ไอ้ขวัญถามผมครับ....ผมจะตอบมันไงดีล่ะลึกๆผมเสียใจนะผมเสียใจที่มันจะจากผมไปแต่ทำไงได้ล่ะรักต้องห้ามมันก้อเป็นแบบนี้แหละ ....ผมต้องทำใจ....
"'ไม่หว่ะ ผมจะไปเสียใจทำไมล่ะ เราไปดีนี่หว่ะ อย่าลืมโทรมาคุยกันบ้างล่ะ" ตอนนี้น้ำเสียงผมสั่นๆ  ผมเจอแบบนี้อีกแล้ว เจอแล้วเจออีก.... คนที่ผมรัก คนที่ผมอยากอยู่ใกล้...พอผมได้ใกล้ชิดได้ผูกพัน..พอถึงเวลาที่ผมมีความสุข มันก้อกำลังจะหนีหายไปอีกแล้ว....

 (แหะๆ ออร์เดิร์ฟ กันพอหอมปากหอมคอนะครับ.... อย่าลืมคอมเมนต์เรื่องความรักของคุณให้ผมรู้กันบ้างนะครับ ผมอยากรู้มุมมองในด้านอื่นบ้างครับ ไม่ต้องชีวิตเกย์ก้อได้นะครับ)




ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #584 เมื่อ14-09-2007 19:55:38 »

มาอ่านตอนนอกรอบ แต่เจอสปอยซะ  :a5:  :a5:  :a5:

niph

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #585 เมื่อ14-09-2007 21:19:05 »

มาอ่านตอนนอกรอบ แต่เจอสปอยซะ  :a5:  :a5:  :a5:

ร่วมด้วยช่วยช๊อคกับรีบน
 o22 o22 o22 o22
แต่ ...........................
ก็ไม่ค่อยน่าแปลกใจเท่าไรหรอก :undecided:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #586 เมื่อ15-09-2007 01:18:05 »

อ่าวดันรู้ตอนต่อไปซะงั้น

แต่ก็ยังอยากรู้อยู่ล่ะว่า

เพราะอะไร...............

Why............(เกลียดคำนี้)

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #587 เมื่อ15-09-2007 11:06:31 »

อ่านตอนพิเศษแล้ว  :m30: ทำใจไม่ได้ อ่ะ (แต่ก็ดีจะได้เตรียมทำใจเวลาอ่านเรื่องจริง)

เกม No.3
ขวัญ No.4

เศร้า  :m17: :m17: :m17: :m17:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #588 เมื่อ15-09-2007 11:50:54 »

อ๊ากกกกกกกสสสสสสสสสสสสสสสสสสส


โดนสปอยเข้าไปเต็มเหนี่ยวววววววววว

 :m30: :m30: :m30: :m30: :m30:


อยากให้คุณ truemanมาอ่านตอนนี้จริงๆ
น่ากลัวจริงๆสำหรับพวกไปแต่งงานแบบหลอกชาวบ้าน

 :o12: :o12: :o12:

Sorrow

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #589 เมื่อ15-09-2007 12:03:19 »

ขอบคุณครับ คุณเอก

อ่านตอนสปอยแล้ว  :a5: เกมไปทำสาวท้องเหรอเนี่ย!!!
 :sad2: ทำไมชีวิตเป็นอย่างนี้น้า!!!  :sad2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เสือไบ:the series by matheww
« ตอบ #589 เมื่อ: 15-09-2007 12:03:19 »





ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #590 เมื่อ15-09-2007 16:47:45 »

แล้วนี้จะมีอีกกี่เบอร์อะ  :a5:  :a5:

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #591 เมื่อ16-09-2007 19:34:56 »

ฮ่าฮ่า ช๊อคไปตามมัน แหม ชีวิตเกย์นะครับ ไม่ได้จะสมหวังกันง่ายง่าย ไม่งั้นเค้าจะพูดกันเหรอครับว่า ไม่มีรักแท้ในชีวิตเกย์... มีแค่สี่นัมเบอร์ครับ....นัมเบอร์พวกนี้เป็นนัมเบอร์ที่ผมพูดได้เลยว่าผมรักจริงจริง รักมากจนสามารถตายแทนได้....ไอ้ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็มีครับ แต่ก็แค่น้ำแตกแล้วแยกทาง ไม่มีค่าอะไรที่จะพูดถึง...เอาแบบรักแท้เลยดีกว่า..น่าจดจำกว่า..

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #592 เมื่อ16-09-2007 19:58:04 »

เสือไบ:the series  (ตอนนอกรอบ 2)

อาทิตย์เป็นอีกอาทิตย์ที่ผมไม่ต้องร่อนเร่ไปต่างจังหวัด....ความจริงกะจะไปเชียงใหม่แหละครับ แต่มีเหตุการณ์บางอย่างเลยทำให้ผมไม่ไป...เรื่องของเรื่องก้อคือว่าผมต้องไปดูคอนโดที่ซื้อไว้แถวตัวจังหวัดนนทบุรีครับ(ชื้อแล้วให้เค้าเช่าครับ เผอิญคนที่เช่ามันจะย้ายออก ผมก้อเลยต้องไปดู)  เลิกงานเสร็จผมก้อนั่งรถเมล์ไปที่คอนโดเลย ไปถึงก้ออย่างว่าแหละครับ ธุระไม่สำคัญ เหล้าเบียร์สำคัญกว่า...(คือคนเช่าเป็นนักศึกษา สจพ.  อยู่กันสามคนครับ ) ผมเริ่มตั้งวงประมาณหกโมง........

"ถามจริงทำไมถึงย้ายออก วะ" เบียร์เข้าปากไปหลายแก้วผมก้อเข้าในสิ่งที่ผมอยากรู้....

"แหม พี่ ผมก้ออยากหาที่ใหม่อยู่บ้างครับ" นี่เหรอฟะเหตุผลมัน... ไม่น่าเป็นไปได้.....เพราะสัญญากันไว้ว่ามันจะย้ายออกตอนเรียนจบประมาณเดือนมิถุนายน และอีกอย่างหอที่มันย้ายไปก้ออยู่ในระแวกนั้น ค่าเช่าก้อประมาณ 2800 บาท แต่ค่าเช่าห้องผมมัน 4600 บาท (หารกันสามคนยังน้อยกว่าที่มันไปเช่าใหม่อีก)

"ไม่เชื่อหว่ะ อย่ามาปิด บอกมาเถอะ.... หรือว่าผมทำอะไรผิดเหรอ...."

"ป่าวพี่ บอกก้อบอก เฮ้อ ผมต่อยกับ ไอ้วุฒิ"  อ้าว เวนแล้ว กินข้าวหม้อเดียวกันยังกัดกันอีก...

"เฮ้ย ไปต่อยกันท่าไหนวะ"

"ท่านี้พี่....." มันสาธิตโดยการเอาหมัดแล้วต่อยมาที่ปลายคางผม โหมุขมันเหรอนี่.....

"เฮีย เอาจริง สาดนี่.....พูดจริงทำเป็นเล่น..."

"ก้อเมา กันล่ะพี่" กรูว่าแล้ว คนดีๆ เค้าคงไม่ต่อยเพื่อนหรอก.... มีแต่คนบ้ากับคนเมา....

"แล้วปรับความเข้าใจกันเหรอยังวะ"ทีแรกผมนึกว่ายังน่ะเพราะไอ้นี่ถึงขั้นจะย้ายของออก...

"คุยกันแล้วพี่" แหมไม่คุยก้อบ้าแล้ว อยู่ห้องเดียวกันมันต้องเจอหน้ากัน ...

"แล้วเราย้ายออกทำไมล่ะ..."

"โหพี่ มันต่อยผมครั้งแรกได้ ก้ออาจจะมีครั้งสอง ครั้งสาม...."

"โอเค ผมเกท แล้ว."เฮ้อ ว่าแล้วผมก้อเสียดายมันเหมือนกัน จะไม่ได้เจอหน้ามันอีกแล้ว ขอย้อนประวัติไอ้นี่หน่อยนะครับ....มันชื่อบิ๊ก....หน้าตามันค่อยข้างใช้ได้เลยนะ ประมาณพระเอกที่เล่นมิวสิคเราคงต้องเป็นแฟนกันของฟันธ์น่ะเหมือนจริงๆ....มันมาเช่าห้องผมเมื่อประมาณสองปีก่อน ตอนนั้นแม่ง...แรกเห็นผมก้อชอบมันแล้ว (ฮ่าฮ่า ล้อเล่นครับ ไม่หรอก มันมีแฟนแล้ว) หลังจากหกเดือนแรกผมก้อปล่อยให้มันอยู่ตามสบายแหละครับ โดยไม่ไปรังควานมันเลยนะ..ก้ออย่างว่าแหละ มันไม่เคยทำให้ผมต้องรังควานนี่ เงินค่าเช่าก้อโอนเข้าบัญชีผมตรงเวลาทุกเดือน...เฮ้อสันดานผมมันเริ่มจะออก(เห็นคนหล่อไม่ได้ต้องรีบแถแดด แถแดด เข้าหาฮ่าฮ่า) หลังจากเดือนที่หก...ผมก้อคิดอุบาย ฮ่าฮ่า...(ประมาณทำบ่อยครับ) คือชวนมันฉลองวันเกิดเพราะเดือนนี้มีวันเกิดมันนี่หว่ะ.... หลังจากพากมันและพรรคพวกไปฉลองที่รัชดาซอย 4 หลังจากวันนั้นผมก้อสนิทกับมามากขึ้น หลังจากนั้นผมก้อแวะเวียนไปกินเบียร์กับมันบ่อยมากขึ้นฮ่าฮ่า อย่าคิดลึกนะครับ ผมไม่ได้ต้องการเซ็กส์แค่ได้คุยได้เห็นมันก้อพอแล้ว อีกอย่างหนึ่งก้อผมก้ออยากจะไปดูของที่ผมไม่ได้ย้ายออกด้วย ประมาณ ตู้เตียงโทรทัศน์ วิทยุ ตู้เย็น......(กลัวมันจะแอบเอาไปจำนำ ฮ่าฮ่า).....

"สวัดดีครับ ตอนนี้ผมกำลังอกหัก กรุณาอย่าโทรมาอีกนะครับ" เสียงโทรศัพท์ผมดังครับ ผมดูชื่อ อ้าวพี่พีโทรมาร้อยวันพันปีแกไม่เคยโทรมาหาผมเลยนี่หว่ะหรือว่าจะใช้ผมไปทำงานด่วนแต่เอ๊ะหรือว่าผมลืมปิดคอมที่ทำงานนี่ (เอปิดแล้วนี่หว่ะ) ผมกดรับ...

"มีอะไรให้น้องรับใช้ครับพี่"ผมทักแกก่อน...

"มรึงอยู่ไหนวะ ไอ้นุ่ม"

"อยู่คอนโด ครับ พี่"

"กรูกำลังจะไปกินข้าวหว่ะ ว่างเปล่าวะ มานั่งเป็นเพื่อนกรูที่ริเวอร์ไซด์หน่อย  ยังไม่อยากกลับต่างจังหวัดตอนนี้รถมันติด...." แกต้องกลับไปหาเมียแกที่ต่างจังหวัดทุกวันศุกร์ครับ ตอนนี้เมียแกท้องด้วย เจ็ดเดือนแย้ว......

"ได้พี่ เดี่ยวน้องออกไปเลยนะครับ"

"อือรีบมาล่ะกัน"ตอนนี้แกสั่งอะไรผมก้อทำตามหมดแหละครับ ไม่ว่าจะยากหรือง่าย เหตุผลที่ผมไม่บ่นสักคำก้อเพราะว่าผมถือว่าเป็นการไถ่บาปที่ไม่คุยกับแกมาเกือบสามปี..

ขอย้อนหลังวันแรกที่ผมเริ่มคุยกับแกวันนั้นพวกผมไปงานบวชไอ้แจ๊คที่สุรินทร์ ขากลับเราต้องแวะพักกันที่เขื่อนลำนางรอง....เราได้บ้านพักรับรองครับ ห้าห้อง อยู่กันห้องละสองคน...แหมตอนนั้นก้อขอบคุณน้องๆ ด้วยครับ ที่รู้เห็นเป็นใจกันเหลือเกินให้ผมคืนดีกับพี่พี คือมันแย่งกันเข้าพักแต่ละห้องจนเหลือผมกับพี่พี วันนั้นผมกับพี่พีก้อเลยต้องนอนห้องเดียวกัน แกบึ้งๆ เลยครับ ที่รู้ว่าต้องนอนกับผม...แต่ผมกับดีใจนะครับ ตอนนี้มันน่าจะถึงเวลาแล้วที่ผมจะฟื้นความสัมพันธ์ของผมกับแกกลับมาอีกครั้ง(ตอนนั้นแกยังโสดนะครับ) 

"พี่พี พี่จะนอนเตียงไหน ครับ" ผมเริ่มก่อน แต่แกเงียบ....แกทำเหมือนไม่มีผมในห้อง...มันก้อน่าหรอกนะทำแกแสบไว้นี่......แต่ไม่เป็นไรผมผิดผมก้อต้องทน.....ถ้าเป็นคนอื่นทำแบบนี้มีหวังผมเดินหนีไปเลยแหละ...

"พี่พี น้องขอโทษครับ เรื่องที่ผ่านมา" แกยังเงียบอยู่...

"พี่พี นะนะ หายโกรธน้องได้แล้ว...." ตอนนี้ผมเริ่มบีบเริ่มนวดไหล่แกแล้ว.......แต่แกเงียบอยู่

"พี่ให้น้องทำอะไรก้อได้ ถ้ามันทำให้น้องกับพี่กับมาเหมือนเดิม อย่าเงียบแบบนี้ดิครับ" น้ำเสียงผมเริ่มสั่นเหมือนจะร้องไห้แล้ว...

"จริงเหรอ ไหนลองนั่งท่าหมาซิ" แกเริ่มพูดแล้วครับ ผมดีใจมากเลยครับ แต่เออนั่งท่าหมา...

"ไหนล่ะทำอะไรก้อได้แค่นี้คิดหนักเลยเหรอวะ ถ้าทำไม่ได้ ก้อไม่ต้องมาคุยกับกรู" เฮ้อ ทำก้อทำ ผมนั่งท่าหมาไปแล้ว

"ดีๆ แลบลิ้นด้วย ยิงฟัน" เฮ้อ ผมทำตาม

"ยกขาหลัง" ผมก้อทำอีก...

"ฉี่ๆ" เฮ้อ กรูจะบ้าตาย แต่ก้อต้องทำ....

"เหมือนดีหว่ะ ฮ่าฮ่า..สงสัยชาติแล้วมรึงคงเป็นหมาหว่ะ ฮ่าฮ่า" เออสนุกจริงๆนะไอ้พี่พี เห็นผมเป็นหมา

หลังจากวันนั้นเราก้อกลับมาเหมือนเดิม อาจจะยิ่งกว่าเดิมด้วยแหละครับ....แกชอบประจานผมต่อหน้าป้าๆ หรือรุ่นพี่รุ่นน้องเป็นประจำ....ส่วนใหญ่จะเรื่องที่ไม่ดีๆ ของผม เฮ้อ ไงผมก้อยอม ครับ ถือว่าเป็นการไถ่บาป.......

นี่คือตัวอย่าง....

"แหมป้าดูไอ้นุ่มดิ สงสัยเมื่อคืนมันคงไปเมามา ดูสภาพดินั่งเป็นหลับ...ขยับนิดหนึ่งมันก็หลับอีก"

"ฮ่าฮ่า ไอ้นุ่ม บ่ายสามกว่าแล้วยังไม่กลับอีกหรอ...." ทุกทีผมจะกลับช่วงนี้ครับ ช่วงไม่คุยกัน

หรือตอนผมทำงานผิดแกก้อจะประมาณมาว่า หรือมา ตอกย้ำ ว่า.....

"เฮ้ย ทำอะไรหัดเซ็คบ้าง งานง่ายๆ แบบนี้"

"มัวแต่คิดถึงแต่เด็กนะมรึงจนทำงานผิด"

"เมามาดิมรึง แม่งงานแค่นี้ทำผิด"

แต่ถ้าเป็นแกทำผิดนะครับ แกมักจะแก้ตัวว่า...

"มันก้อมีผิดบ้างแหละมรึง คนนะเฟ๊ยไช่เทวดา..."

"แหมผิดนิดผิดหน่อย มันไม่เป็นไรหรอก."

เฮ้อไงน้องคนนี้ก้อยอมพี่อยู่แล้วแหละ........

ผมไปถึงริเวอร์ไซด์เกือบทุ่มครับ ไปถึงพี่พีสั่งกับข้าวแล้ว.....

"เอาไรเพิ่มเปล่า สั่งดิ"

"เอาเบียร์ขวดล่ะกันครับ เมามาครับ ...."หลังจากได้เบียร์แล้ว ผมก้อดื่มครับ บรรยากาศโรแมนติกแบบนี้...นั่งติดแม่น้ำ มีเรือเจ้าพระยา เรือนำเที่ยวแล่นผ่าน เพลินดีเหมือนกัน บรรยากาศเริ่มเหมือนเดิมแล้ว เฮ้อ ถ้าไม่ติดว่าแกมีลูกมีเมีย ผมอาจจะมีรีเทิร์นกับแก ก้อได้ฮ่าฮ่า....

เพลงก้อกะไรน๊อ เปิดได้เข้าบรรยากาศดีจริงๆ เช่นเพลงนี้ครับไม่ได้ฟังมานานเหมือนกัน

http://www.xq28.net/s/viewtopic.php?p=167518&sid=165738fe878d4fc3395e5f4f83483e16


 


เธอคืบคลานเข้ามาไม่ให้รู้ตัวก่อน
เธอไต่มาช้า ๆ ไต่เข้ามาในหัวใจ

แมงมุม แมงมุม แมงมุมขยุ้มหัวใจ
แมงมุม แมงมุม แมงมุมขยุ้มหัวใจ

เธอปล่อยใยบาง ๆ มัดใจทีละเส้น
พอสายตามองเห็นก็มากมายดิ้นไม่ไหว
ไม่เตรียมตัวจะรับมือเท่าไหร่เธอโจมตีหมดหัวใจ
จะป้องกันก็สายจนเกินไปใยรักเธอแน่นหนา

รักเธอพันรอบใจ ชักใยพันแน่นหนา
รักเธอพันรอบใจ ชักใยพันแน่นหนา


รักเธอพันรอบใจ ชักใยพันแน่นหนา
รักเธอพันรอบใจ ชักใยพันแน่นหนา


พี่พีแกจะรู้หรือเปล่านี่ ว่าแกขยุ้มหัวใจผมไปเต็มๆ แล้วครับ แต่เฮ้อ....ความสัมพันธ์ของเราสองคนก้อคงได้แค่นี้แหละรุ่นพี่รุ่นน้อง... แต่แค่นี้ผมก้อพอใจแล้ว......

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #593 เมื่อ17-09-2007 08:08:35 »

เสือไบ:the series  (ตอน101)-1

เดือนพฤศจิกายนแล้ว ตอนนี้มาสรุปสถานการณ์กันหน่อยดีกว่า.....

ถ้าเป็นสงครามในสมัยก่อน ตอนนี้เมืองผมคงโดนตีแตกกระจายแล้ว...ข้าศึกกำลังจะบุกเข้าประชิดเมือง เตรียมที่จะเอาของรักของผมไปแล้ว.....ฮ่าฮ่า.... ก็ผมเจอศึกสองด้านนี่ครับ ด้านหนึ่งจากกองทัพดุ๊ก(เสี่ยเต๊นท์รถส่งเข้าประกวด) อีกด้านหนึ่งจากกองทัพโน๊ต(ร้านทองพระโขนงส่งเข้าประกวด) ....แต่ละกองทัพมีกำลังและเงินตราสนับสนุนดีซะด้วย......

มาดูพฤติกรรมของแต่ละกองทัพกันก่อนล่ะกัน กองทัพดุ๊ก รายนี้มาได้แทบจะทุกวัน ส่วนใหญ่จะมาตอนกลางวันตอนที่ผม ไม่อยู่ (งานการพี่แกก็มีนะ สงสัยหนีงานมาทำคะแนน) มาทีไรก็จะมี ของกิน เสื้อผ้า...ติดไม้ติดมือมาให้ไอ้ลูกเจี๊ยบเป็นประจำ....แถมถ้าวันไหนพี่แกบุกไปที่ทำงานของไอ้เกม แกก็มักจะพาไอ้เกมออกไปเที่ยวต่อทุกที....ทำไมผมรู้นะเหรอ ก็เวลาไอ้พี่ดุ๊กลากไอ้เกมไปเที่ยว ไอ้เกมมันมักจะชวนผมตามไปเป็นประจำ...จนพี่แกถามว่าผมจะตามไปทำไม....ไอ้เกมมันก็เลยบอกว่า...เที่ยวหลายคน สนุกดี.....แต่จริงๆ ผมรู้น่ะว่าไอ้เกมมันก็คงเอียนๆ พี่แก เหมือนกัน ....หรือไม่งั้นที่มันเรียกผมไปแจมด้วย ก็คงอยากให้รู้ว่าที่มาเที่ยวไม่มีอะไรกันนะ(แหม ก็มันมีอะไรกันตอนอยู่ในร้านแล้วนี่หว่า).....

ส่วนกองทัพโน๊ตน่ะเหรอ ส่วนใหญ่แกจะมาที่ห้องผม มาหลังจากสี่ทุ่ม มาทีก็ได้เฮที  มีของติดไม้ติดมือมาเพียบเหล้า โซดา ...เสื้อผ้า...แกมักจะมาขลุกกับพวกผมทั้งคืน(แกจะมาประมาณสี่ทุ่ม...ช่วงนี้เป็นช่วงที่แกเรียกว่ากะเทยออกหากิน) เมากันเช้าแกก็กลับ....แกมักจะเรียกไอ้ลูกเจี๊ยบผมว่า ผัวฉาน......นานๆ แกจะแวะไปหาไอ้ลูกเจี๊ยบที่ทำงานซะทีไม่บ่อยเท่าพี่ดุ๊ก...แหมก็ใช่ดิ มาที่ห้องผมก็โดนผมเก็บก่อนทุกที....ฮ่าฮ่า มาห้องใครไม่มามาห้องขุนรินสุราพ่ายนี่นะคงจะรอดหรอก.....

สองวันก่อน เป็นวันเกิดไอ้เกม พวกผมไปเลี้ยงกันที่เสม็ด....แหมก็ผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบเกมสัญญากันไว้ล่ะนี่ว่าวันเกิดมันเราจะมารำลึกความหลังกันที่นี่......ไปคราวนี้เราไปกันแค่ 5 คน ผม ไอ้ลูกเจี๊ยบ คุณพี่โน๊ต คุณพี่ดิว แล้วก็เด็กใหม่ของแก ไอ้โด่ง (ตอนนี้แกเลิกกับไอ้ไบร์ทแล้ว เหตุผลที่แกประกาศให้ชาวบ้านอย่างพวกผมรู้ก็คือ...แกอยากจะลองของใหม่ ใหญ่ๆ กว่า ของเก่า คำหลังๆ ผมเติมเองนะ ฮ่าฮ่า.....)

ก่อนหน้าที่ผมจะเดินทางประมาณหกโมงเย็น ผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบเตรียมตัวจัดกระเป๋าเดินทาง ก็เตรียมเสื้อผ้า อาหารของกิน ให้พร้อม พรุ่งนี้ประมาณ หกโมงเช้า คุณพี่ดิวจะเอารถมารับ ก๊อก ก๊อก....เสียงเคาะประตูดังขึ้น ไอ้เกมเดินไปเปิดประตู อ้าว ไอ้พี่ดุ๊กนี่เอง มาทำไมนี่ แกถือถุงเหล้าถุงกับแกล้ม มาด้วย.....

"เข้ามาดิครับ" ไอ้เกม ยิ้มเชิญพี่ดุ๊กเข้ามา...

"ทำอะไรกันอยู่ล่ะ....พี่ลงมาหาเพื่อนดื่มเหล้า..." แกยื่นของให้ไอ้ลูกเจี๊ยบ...

"กำลังเตรียมข้าวของพี่ จะไปเสม็ดกัน"

"โห ใจร้ายหว่ะ ไม่มีชวนเลย"

"อยากจะชวนเหมือนกันแหละพี่ แต่งานนี้ เจ๊โน๊ต เค้าชวนผมไป  เบิรธ์เดย์วันเกิดผมครับ"

"ไรวะ วันเกิดเราด้วย ไม่บอกพี่เลยนะ แหม แล้วไปฉลองกับไอ้เจ๊โน๊ตที่เสม็ดด้วย ...ไม่ได้ไม่ได้ ...เกม ตั้งโต๊ะรอก่อนนะเดี่ยวพี่ มาแป๊บหนึ่ง" แกเดินออกจากห้องไปแล้ว ท่ามกลางอาการงง ของไอ้เกม กับผม....ผมอยู่ในห้องนอน.แต่ได้ยินเสียงที่เขาคุยกันทุกประโยค....ผมเดินมาช่วยไอ้เกมจัดโต๊ะ...เหล้า โซดา กลับแกล้มเพียบ...

"พี่ดุ๊กไปไหนวะ"

"ไม่รู้ จ้า.... เมียจ๋า....ไปไหนก็ช่างแกเถอะ....จะมาทำไมนี่ ..."

"อ้าว พูดแบบงั้นได้ไง ....ฮ่าฮ่า สงสัยแกจะมาเกทับเจ๊โน๊ตมั๊ง ชิ่งมาฉลองวันเกิดให้กับที่ร๊ากก่อน" ผมทำน้ำเสียงและหน้าตาล้อเลียนมัน.....

"เฮ้อ เบื่อ  ความจริง อยากจะไปกันแค่สองคนนะ เมียจ๋า มีที่ร๊าก มีเมียจ๋า หาดทราย ทะเล สายลม และสองเรา" นั่นดิ ความจริงผมก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกัน ไปกันสองคน ได้พูดได้คุย ได้ทำความเข้าใจในสิ่งที่เราไม่ค่อยได้แชร์ความรู้สึกกัน....

"ทนหน่อยหว่ะ อย่างน้อยพวกนี้ก็เป็นตัวเงินตัวทองของมรึงนะโว๊ย"

"ตัวเงินตัวทองเลยเหรอ เมียจ๋า แล้วเมียจ๋าเป็นอะไร สำหรับที่ร๊ากล่ะ" มันทำหน้าทะเล้นอีกแล้ว ผมชอบ  เวลามันทำหน้าทำตาแบบนี้....

"นี่ไง" ผมชี้ไปที่หัวใจด้านซ้ายของมัน "เป็นหัวใจของที่ร๊ากไง...แต่จะเป็นได้นานแค่ไหนไม่รู้....ตอนนี้พวกผีกำลังเฮี้ยนกันซะด้วย มาหลอกมาหลอนได้ทุกวัน สงสัยจะติดอกติดใจน้ำมนต์ที่ร๊าก"

"ทะลึ่งแล้ว...งาน งาน งาน ท่องไว้นะเมียจ๋า คาถากันหึง"

"กรูไม่ได้หึง" ผมสวนกับทันทีเลย ไม่รู้เป็นอะไร เวลามันบอกว่าหึง หรือหวงมัน ผมมักจะพูดออกไปทันทีว่าไม่ได้หึงหรือหวง แต่ความจริงผม ทั้งหึงทั้งหวงเลยแหละ....

"เชื่อตาย แหละ เมียจ๋า คำพูดกับการกระทำมันไม่ค่อยจะตรงกันเลยนะ"

"เอาน่า เอาน่า สองคนนี้อาจจะเป็นเนื้อคู่ที่ฟ้าส่งมาให้ที่ร๊ากก็ได้"

"อีกแล้วนะ คนที่ที่ร๊ากต้องการ ก็อยู่นี่แล้ว ที่ร๊ากไม่ต้องการอะไรนอกจากเมียจ๋าอีกแล้ว"

"มันก็ไม่แน่หรอก ตอนนี้ที่ร๊ากก็พูดได้ อนาคตมันไม่แน่นอนนะโว๊ย....และอีกอย่างที่เมียจ๋าไม่แสดงความหึงหวงกับที่ร๊าก ก็เพราะใครๆ เค้าก็รู้ว่า เมียจ๋าเป็นพี่ชายของที่ร๊าก....เป็นพี่ชาย จะไปทำอะไรได้นอกจากยืนอยู่ห่างๆ......" กำลังจะพูดอะไรอีก พี่ดุ๊กก็เปิดประตูเข้ามาแล้ว....

"อ้าว ไม่กินกันก่อนล่ะรอพี่เหรอ"

"แหม ก็พี่ซื้อมานี่ครับ รอเจ้าภาพมาเปิดหน่อย..เดี่ยวเสียชื่อเจ้าบ้านที่ดีหรอก.ไปไหนมาล่ะพี่" ผมถามแก...แกเลี่ยนเก้าอี้ออกมานั่งไอ้ลูกเจี๊ยบผมชงเหล้า ให้แก....แหมรู้งานรู้การกันจริงๆ แถมยังนั่งข้างๆ ไอ้พี่ดุ๊กอีก...

"พี่ให้เรา สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะ" แกยื่นกล่องสี่เหลี่ยมให้ไอ้ลูกเจี๊ยบผม....

"เปิดดูดิ ว่าชอบเหรอเปล่า" ไอ้เกมมองหน้าผม แล้วก็เปิดกล่องดูครับ โห นาฬิกา หรูซะด้วย ไซโก้....

"ชอบครับ ขอบคุณครับ" เฮ้อ ใจปล้ำกันจริงๆแบบนี้ผมจะเหลือเหรอนี่....

เรานั่งดื่มกันจนถึงตีสอง คุยกันสัพเพเหระ แต่ส่วนใหญ่ผมจะนั่งฟัง...นั่งชนซะมากกว่า แหม คู่นี้เค้าสวีทกันหยดติ๋งๆ แบบนี้ ผมไม่อยากขัด....ฮ่าฮ่า..

หกโมงเช้า...ผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบต้องรีบตื่นกัน คุณพี่โน๊ตกระหน่ำซัมเมอร์โทรมาปลุก.....ผมกับมันใช้เวลาอาบน้ำคนละแค่ 10 นาที ฮ่าฮ่า.....กว่าจะขนของไปที่รถเจ๊ดิวได้...เกือบๆ ครึ่งชั่วโมง เจ๊ดิวเอารถมาจอดรอที่ลานจอดรถคอนโด

"แหมนัดกันหกโมงนะคะ คุณน้องเอกขา มัวทำอะไร ทำไมตาแดงเป็นลูกตำลึงกันแบบนี้"ประโยคแรกที่คุณพี่โน๊ตทักพวกผม...

"ก็คู่แข่งเจ๊ล่ะซิครับ มาชวนพวกผมกินเหล้ากันเมื่อคืน กว่าจะเลิกเกือบตีสอง"

"ต๊ายตาย มันหยามกันนะคะ คุณพี่โน๊ต แหม ย่องมาฉกอีกแล้ว"

"เออ คุณพี่รู้แล้วค่ะ คุณน้องดิวขา ช่างมันเถอะ มันพวกคงเป็นพวกชอบลักชอบขโมยของที่เจ้าของเผลอ....คุณพี่ถือว่าคุณพี่ให้ทานค่ะ"

"โห ไรครับ เจ๊...ผมไม่ใช่สิ่งของนะครับ จะได้ให้ใครง่าย" อ้าวไอ้ลูกเจี๊ยบผมอ้าปากพูดแล้ว

"เรียบร้อย แล้ว เจ๊ดิว ไปกันเถอะ" วันนี้พวกเราไปรถคันเดียว รถเจ๊ดิว บีเอ็มดับบลิว  เจ๊ดิวนั่งหน้า กับไอ้โด่งเด็กใหม่แก ผม เจ๊โน๊ต ไอ้เกม นั่งหลัง โดยที่เจ๊โน๊ต นั่งกลางระหว่างผมกับไอ้เกม..ตอนนี้เจ๊ดิวเปิดเพลงของเบิร์ดครับเพลงนี้อยู่ "ฉันมาทำอะไรที่นี่ ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่ๆ เธอกับฉัน วันนี้เรานัดกัน เธอเหม่อมองไป ไปไกลแสนไกล
แอบคิดถึงเขาคนนั้น แล้วเราจะเจอกันทำไม.........................."


"แหม เจ๊ดิว วันนี้ คนขับรถเจ๊หน้าตาเปลี่ยนไปนะ" ฮ่าฮ่า ผมเริ่มก่อม๊อบก่อน ได้ไง ได้ไง มีโอกาส ก็ขอขย้ำพวกนี้หน่อยเถอะ ฮ่าฮ่า ผมแอบหมั่นไส้ลึกๆ...

"จะอะไรซะอีกล่ะค้า คุณน้องเอกขา คุณน้องดิว เค้าคงอยากลอง อะไรแปลกๆ ใหม่ๆ ใหญ่ๆ มั๊ง"

"คุณพี่ ก็พูดเกินไป....แหม อิชั้นเป็นกาเทย ไฮเทค นะคะ  คติของอิชั้น ผู้ชายก็เหมือน กระดาษทิชชู่ ใช้เสร็จแล้วก็ทิ้ง" โหดูเจ๊แกเปรียบ ผมน่ะ หน้าชาจริงๆ เฮ้อ ปากคอเราะร้ายจริงๆ

"โห เจ๊ดิว เปรียบพวกผม เหมือนทิซซู่เลยเหรอ " ไอ้เกม ส่งเสียงบ้าง...

"ระวังนะเจ๊ ทิชชู่อย่างพวกผม จะทำให้เจ๊หายใจมะออก" ผมสำทับ....

"เจ๊ไม่กลัวหรอกค่ะ น้องเอกขา จมูกเจ๊ไดโว่แบบนี้"

"แหม น้องเอกขา คุณน้องดิว เค้าเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เห็นหน้าตาหล่อๆ ระริกๆ เข้าไปหา  ไม่เชื่อถามคุณน้องโด่งดูก็ได้"

"อุ๊ย ตาย ไม่เอาค่ะ ไม่เอา เรากะเทยไม่เผากันเองค่ะ ให้คนอื่นมาเผาดีกว่า"

"แล้วไอ้ไบร์ทมันไม่โกรธเจ๊เหรอครับ " ผมถามต่อ เอ ไอ้โด่งมันก็เพื่อนไอ้ไบร์ทนี่หว่ะ

"ไม่โกรธหรอกพี่ ผมคุยกับมันแล้ว" อ้าว ไอ้โด่ง พูดได้แล้ว

"อ้าวพูดได้แล้วเหรอวะ นึกว่ามรึงลืมเอาปากมา" ไอ้เกม กัดอีกแล้ว

"หุบปากไปเลยมรึง ดูแลเมียมรึงไปเถอะ"

"ช่ายๆ น้องโด่งพูดถูกค่ะ เอ ตอนนี้ มีผัวเมียสองคู่ แล้วคุณน้องเอก จะเป็นตัวช่วยของคู่ไหนดีล่ะ" อ้าวเวนเข้าผมอีก....

"ไม่ดีกว่า เจ๊ ผมขอดูอยู่ห่างๆ ล่ะกัน "

"คุณน้องเอกขา คุณพี่สงสัยมานานแล้ว หน้าตาน้องเอก ก็ใช้ได้นะคะ ทำไม๊ทำไม ไม่มีแฟน หรือไม่จีบใครล่ะ" คุณพี่ดิวก่อม๊อบอีกแล้ว...

"นั่นดิ เป็นเเกย์เหรอเปล่าคะนี่ มาเจ๊ขอพิสูจน์หน่อย" ไวพอๆ กับคำพูด เจ๊โน๊ตเอามือมาจับเอกน้อย แถมยังลูบขาผมด้วย...

"เจ๊มาพิสูจน์อะไรแบบนี้ต่อหน้าผัวเจ๊เลยนะ เดี่ยวผมก็โดนผัวเจ๊ต่อยเอาหรอก" ผมหันไปมองที่ไอ้เกมครับ...

"ผมไม่ต่อยหรอกครับ พี่เอก แต่ ที่เจ๊โน๊ตพูด ผมก็น่าสนใจดีนะ มาแจมกับพวกผมดีกว่า....ฮ่าฮ่า"  อ้าวเวน ไอ้เด็กเปรตมันแหย่ผมอีกแล้ว...

"สา...........ด. ไม่เอา หมูเค้าจะโดนหาม กรูจะเอาคานไปแหย่ทำไม...ไอ้เกม" ผมชักยั๊วะ

"ต๊ายๆ  มาว่า เจ๊เป็นหมูได้ไง คะคุณน้องเอก ขา...แต่ เจ๊ไม่เชื้อ ไม่เชื่อหรอกค่า ว่าของคุณน้องเอก จะคาน เจ๊ว่า แค่ก้านไม้ขีดไฟ"

"ครับ เจ๊โน๊ต ผมก็แค่ก้านไม้ขีดไฟเจ๊คงไม่สนผมใช่เปล่า ฮ่าฮ่า....เออ เจ๊ดิว วันนี้มีโปรแกรมไปไหนบ้างล่ะ"

"น่านดิ คะ คุณพี่โน๊ต เอาไงคะ จะเอาเหมือนปีแล้วเลยเปล่า"

"ผมว่าเปลี่ยนๆ หน่อยก็ดีนะครับ ปีแล้วมันอืดๆ ไงไม่รู้ คือเหงาๆ น่ะเจ๊.....อยาก แดนซ์ๆ เหมือนกัน" ไอ้เกม มันบอก..ความจริงที่เสม็ดมีบาร์ มีเธค แต่บรรยากาศมันไม่ค่อยมันส์...

"งั้นเอาแบบนี้ดีกว่า เราไปเที่ยวเสม็ดกัน ถึงหกโมง เราก็มาต่อที่ฮอลลีวู๊ดพัทยา ดีเปล่าเจ๊ดิว เจ๊โน๊ต "

"ต้องถามผัวเจ๊ ก่อนฮ่า ว่า ไงคะ ผัวขา ตกลงเอาตามนี้เหรอเปล่าคะ"

"เจ้าของวันเกิดว่าไงวะ" ผมสมทบด้วย

"ได้ๆ พี่ ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้อง เล่นไพ่กินเหล้ากันจนเช้า ได้แดนซ์ๆ ซะหน่อยก็ดี"

 "โอเคตามนี้นะเฟ๊ย" ไอ้โด่ง บ่นๆ แหม วันนี้มันคงต้องขับรถให้พวกผมทั้งขาไปและขากลับ...

เราไปถึงท่าเรือเกือบๆ สิบโมงครับ ตอนนี้หาที่จอดรถ ได้แล้วครับ เป็นที่จอดรถแถวท่าเรือนั่นแหละเสียค่าจอดรถ 50 บาท รวมค่าตั๋วเรือไปกลับ อีก คนละ หนึ่งร้อยบาท (ฮ่าฮ่า งานนี้ เจ๊โน๊ตแกบอกว่าแกจะจ่ายไม่อั้น .....) พวกผมช่วยกันขนข้าวของที่คิดว่าจะเอาไปกินกันแค่นั้น และก็เอาชุดเล่นน้ำไปด้วย...โดยเฉพาะเจ๊โน๊ต กับเจ๊ดิว คุณเธอทั้งสองเล่นชุดว่ายน้ำเลยครับ....

"เจ๊จะใส่ชุดน้ำเหรอครับ" ไอ้เกมมันคงเห็นชุดแล้ว มันเหวอน่ะ ก็เล่นชุดว่ายน้ำวันพีช สีดำ มีผ้าคลุมส่วนล่างอีกครั้ง..

"ใช่ค่ะ ผัวขา แหม สวยดีออก นี่ คุณพี่ เลือกกับคุณน้องดิว สุดฝีมือเลยนะคะ เริ่ดเปล่าค่ะ"

"เริ่ด ครับ" ผม ไอ้เกม ไอ้โด่ง ส่ายหัวไปตามๆ กัน....กล้ามากจริงๆ

หลังจากยกข้าวของเดินบนสะพานไม้ขึ้นเรือแล้ว เรือใช้เวลาไปที่เกาะแค่ 30 นาที.....พวกเราก็มาถึงหาดทรายแก้วครับ....เฮ้อ ผมชอบทรายที่นี่จัง ขาว ละเอียด  เหมือนแป้ง ไงไม่รู้ เวลาเหยียบจะไม่รู้สึกเจ็บเท้าเลย ครับ...

"เจ๊ จะนั่งกินที่นี่ หรือ ขี่มอเตอร์ไซด์ไปกินแถวอ่าวลุงดำ" ปีแล้วผมกับไอ้เกม แอบหนีไปเที่ยวกันไงครับ

"คุณพี่ว่า ไปอ่าวอื่นดีกว่า ที่นี่คนเยอะ เดี่ยวเวลาคุณพี่ใส่ชุดว่ายน้ำแล้ว จะมีคนมองกันเป็นพรวน" อ้าวเวน อายเป็นเหมือนกันเหรอนี่.....

"อายทำไมล่ะครับ เจ๊โน๊ต แหมมีของดีก็ต้องโชว์ แต่ของเจ๊คงสวยนะ ผู้หญิงอะไรมี...........เป็นท่อน" อาจ๊ากโดนเซนเซอร์....

"ต๊ายๆ ปากเหรอคะนั่น คุณพี่ถึงหาผ้าคลุมมาปิดไงล่ะคะ" ฮ่าฮ่า ได้กัดแกนิดๆ หน่อยๆ ผมมีความสุขไงไม่รู้...

เราเช่ารถ เอทีวี สองคันครับ ไอ้โด่งกับ เจ๊ดิว ไอ้เกม กับเจ๊โน๊ต ส่วนผมขอมอเตอร์ไซด์ก็แล้วกัน....ใจจริงอยากจะไปขอซ้อนไอ้ลูกเจี๊ยบด้วย แต่ไม่เอาดีกว่า เดี่ยว จะโดนฝ่ามือพิฆาตของลี้มกโชว์ เอ๊ย เจ๊โน๊ตฟาดเอา....

(มีต่อนะครับ)

mathewwww

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #594 เมื่อ17-09-2007 08:10:20 »

เสือไบ:the series  (ตอน 101)-2

ที่แรกที่เรามากันก็คืออ่าวไผ่..แหม พอไอ้เกม ไอ้โด่งจอดรถปุ๊ป คุณพี่ทั้งสอง ก็ลงวิ่งลงน้ำเลยครับ อะไรของแกนี่ ตอนนี้พวกแกเปลี่ยนชุดแล้วนะครับ ชุดอย่างที่ผมบอกแหละ....เจ๊สองคนแกลงน้ำไปได้สักแป๊บ ก็เล่นกันครับ เล่นแค่กวักน้ำใส่กัน แหม ยิ่งกว่าปลากระดี่ได้น้ำจริงๆ พวกผมจอดรถแล้วลงตามไปครับ....อ่าวนี้ไม่ค่อยมีคนนะครับ ชายหาดที่นี่จะเป็นประมาณโขดหินซะมากกว่า....ตอนนี้คุณพี่สองคนขึ้นน้ำกันมาแล้ว ส่วน ผม ไอ้เกม ไอ้โด่ง ยืนกันบนโขดหิน

"ผัวฉาน น่ารักที่สุด ในโลกเลยค่ะ" เจ๊โน๊ตแกตะโกนครับ แกเอามือป้องปากแล้วก็ตะโกน โหกล้ามากๆ เลยครับ ไอ้เกมเหรอ หน้าแดงไปแล้ว แดงเพราะอายหรือแดงเพราะชอบ....................ผมก็ไม่รู้หรอกนะ.....

"น้องโด่ง ของหนูก็เหมือนกันค่ะ หล่อที่สุดในโลกเลย" อ้าว คุณพี่ดิวเอาบ้างครับ แหม คู่นี้เค้าจะมียอมกันบ้างเปล่านี่..ผมนึกสนุกได้อีกแล้ว ฮ่าฮ่า แกล้งแกซะหน่อย..

"แล้วผมจะตะโกนอะไรดีล่ะ คุณพี่โน๊ต คุณพี่ดิว เอาแบบนี้ล่ะกัน คุณพี่โน๊ต กับ คุณพี่ดิว สวยที่สุด  ทั้งสามโลกเลยครับ"

"ว๊ายๆ ตายแล้ว คุณน้องเอกขา ไม่เอา แค่สวยที่สุดในโลกก็พอ โลก กับสวรรค์ เจ๊พอสวยได้ ค่ะ แต่นรกนี่ดิ ไม่ไหว สวยที่สุดในนรก นี่มันไง ไง อยู่นะคะ"

"ผมว่าดีออกนะ ครับ เจ๊โน๊ต แหม สวยที่สุดในนรก....ชื่อเหมือนหนังฝรั่งเลยแฮะ" ไอ้โด่งพูดครับ ตอนนี้มันกอดด้านหลังเจ๊ดิวแล้ว..

"ไม่เอาหรอกค่ะ คนอะไรสวยที่สุดในนรก ให้เมียคุณน้องโด่งสวยไปคนเดียวเถอะค่ะ ส่วนอิชั้น ขอสวยที่สุดในหัวใจผัวฉาน" แหม สวีทกันใหญ่ ถ้าถามผมตอนนี้ผมหึงหรือมีอาการ อะไรเหรอเปล่า ผมบอกได้เลยครับ ผมชินแล้ว ของแบบนี้มันอยุ่ที่ตัวไอ้เกมด้วยครับ มันเล่นด้วยก็จริง แต่ก็เป็นเฉพาะที่เป็นงาน......ถ้าตอนที่ผมคุยกับมันมันก็มักจะบ่นว่าไม่ค่อยชอบแบบนี้เท่าไหร่.....

"เจ๊ดิว เจ๊โน๊ต ไปที่อื่นกันดีกว่า ก่อนที่ปลาทั้งอ่าว จะขึ้นมาสำลักความเลี่ยน" ไม่ใช่ผมพูดหรอกครับ ไอ้ลูกเจี๊ยบเกมของผม มันเดินจูงมือเจ๊โน๊ตไปขึ้นรถแล้ว อ่าวต่อมาที่เรามากันก้ออ่าวทับทิม อ่าวนี้เมื่อปีก่อน ที่ผมมากันจะมีฝรั่งนอนแก้ผ้า ทั้งท่อนบนท่อนล่างให้ผมกับไอ้เกมน้ำลายสอเล่น...

"เจ๊ดิว เจ๊โน๊ต กล้าทำแบบเค้าเหรอเปล่า ล่ะ" ผมชี้ไปที่ฝรั่งหญิงคนหนึ่งกำลังนอนอาบแดดแก้ช่วงบน กับสามี..

"ต๊ายๆ บัดสีบัดเถลิง เจ๊รับไม่ได้ "

"แหม อายเค้าล่ะซิ นมเค้าบะเริ่มเทิ่มขนาดนั้น...ฮ่าฮ่า ที่เค้าว่าผุ้หญิงน่ะเค้าจะแคร์ประโยคนี้ อกหักเรื่องเล็ก อกเล็กเรื่องใหญ่ แต่ของเจ๊สงสัยจะ เรื่องใหญ่ ทั้งอกหักและอกเล็กเลยมั๊ง ฮ่าฮ่า"  ผมกัดแกอีกแล้ว

"ย่ะ ไปกันเถอะค่ะ เจ๊ไม่ไหวแล้ว เดี่ยวตาเจ๊ กุ้งจะยิงเอา" อ้าวเวน ผม ไอ้เกม ไอ้โด่งเลยอด ดูเลย กะจะดูแล้ววิจารณ์สรีระของชาวต่างชาดิซะหน่อย.....ฮ่าอ่า..

ตอนนี้เราออกจากที่นี่แล้วครับ ท่ามกลางความเสียดาย เฮ้อ แต่เอาเถอะงานนี้เจ๊โน๊ตเป็นเจ้ามือนี่ ตามๆ ใจแกหน่อย....พวกผมขี่รถตามๆกันมาครับ ทางตอนนี้เริ่มขรุขระมากขึ้น รถเอทีวีน่ะพอไหว ส่วนมอเตอร์ไซด์ของผมน่ะซิมันคอยจะล้มอยู่เรื่อย แหมสองล้อก็แบบนี้แหละ เฮ้อ น่าเขกกระโหลก ไอ้ลูกเจี๊ยบเกม จริงๆ ทิ้งผมไป...แล้วให้คุณพี่โน๊ตซ้อนท้ายซะได้

เที่ยงกว่าๆ ครับ เราขี่มาถึงอ่าวลุงดำครับ ขอแวะกินอะไรก่อนล่ะกัน เหนื่อย เพลีย หิวจริงๆ...เราหาร้านนั่งกินกันครับ แหะๆ ขอโทษครับ นึกชื่อร้านเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก....บรรยากาศดีมากๆเลยครับ เห็นน้ำทะเลสีฟ้าเขียวมรกต.. ลมพัดเย็นสบาย ...มีคนพายเรือคายัคอยู่หลายลำ ...

อาหารมาแล้วครับ ตอนนี้เรากินแหลกครับ ผมเอาเหล้าไปด้วยนะครับ เลยดื่มกับ ไอ้เกม ไอ้โด่ง โดยมีคุณพี่โน๊ตคุณพี่ดิวเป็นคงชงให้ ...

"คุณน้องโด่งขา เจ๊อยากจะอยู่กับคุณน้องที่นี่สักปีจัง"

"เหวยๆ คุณน้องดิวขา จะไหวเหรอคะ คุณพี่ว่าคุณน้องคงเบื่อ ดุ้นนั้นซะก่อน"

"น่านดิครับ กิตติศัพท์เจ๊ ก็รู้ๆ กันอยู่ เจ๊ดิวแมงมุมแม่ม่ายดำ" ประโยคหลังผมต่อให้แกนะครับ

"ว๊าย คุณน้องเอก ก็พูดแรงไป คุณพี่ก็แค่ อยากจะหาสิ่งใหม่ๆให้กับชีวิตบ้างก็เท่านั้น.....ตราบใดที่คุณพี่ ยังไม่เจอเปอร์เฟคแมน  คุณพี่จะขอเป็นนักล่าต่อไป" โหดูแกพูด...

"ไอ้โด่ง มรึงฟังไว้นะโว๊ย อีกไม่น่าน เจ๊แกเคงบื่อมรึง  แหงๆ" ไอ้เกม แซวไอ้โด่ง มันยกไปหลายแก้วแล้วครับ โหนี่มันจะขับรถไปพัทยาไหวเหรอนี่.....ผมมองที่หน้ามัน มันก็หล่อดีเหมือนกันนะครับ หน้าตามันคล้ายๆ กับไอ้กายแหละ คนอีสาน แต่ทำไมขาว ก็ไม่รู้....

"เออ ช่างเมียกรูเถอะ ก่อนที่กรูจะโดนทิ้ง กรูก็คงได้มาเยอะแล้วแหละ"  ได้ผลครับ เจ๊ดิวเงียบลงทันทีครับ ก็อย่างว่าแหละครับ ชีวิต พวกเจ๊ๆ ผมก็ค่อนข้างจะรู้ครับ ส่วนใหญ่มักจะใช้เงินในการล่าผู้ชาย....ถ้าไม่มีเงิน ใครเค้าจะสนล่ะ....

พอเหล้าหมด พวกผม ก็กลับครับ เราใช้เส้นทางเดิมนะครับ ขี่ๆ จอดๆ มีลงเล่นน้ำบ้าง จนมาถึง หาดทรายขาว.......หลังจากคืนรถเสร็จ เราก็มาเล่นน้ำกันต่อ อีกประมาณชั่วโมง แหม คุณพี่ทั้งสอง ได้เล่นน้ำ โชว์ภาพอุจาดตาโดยไม่อายประชาชีเลย......

หกโมงครับ เรามาถึงท่าเรือที่เราจอดรถไว้....

"ขับไหวเหรอเปล่าวะ ไอ้โด่ง.....หน้าแดงเชียว" ไอ้เกมทัก หน้ามันแดงๆ

"ไหวๆ กรูกินเหล้า เป็นแบบนี้แหละ หน้าแดง แต่เอ หรือเห็นหน้า เจ๊ดิว กับเจ๊โน๊ตล่ะ" โหไม่น่าเชื่อว่ามันจะแซวเจ๊แก...

"ตอนนี้ปากดีไปเถอะ น้องโด่ง ขา แต่เดี่ยวคืนนี้เจ๊จะจัดการ ความปากดีของน้องโด่งด้วยปากของเจ๊เองค่ะ" โห ไอ้โด่งมันรีบหยุดแทบไม่ทันเลยครับ ผมไอ้เกม คุณพี่โน๊ต หัวเราะกันก๊าก

เรามาถึงพัทยากันเกือบสองทุ่ม...

"พักที่ไหนกันดีล่ะ "ไอ้โด่งถาม

"เจ๊.....ผมว่า ไม่ต้องหรูก็ได้ เอาแค่มีน้ำอาบมีห้องนอน เพราะผมว่าคืนนี้กว่าจะได้หลับได้นอนคงยันเช้าแหละ"

"นั่นดิ ลางสังหรณ์ ของคุณพี่ก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน งั้นแล้วแต่คุณน้องเอกล่ะกัน"

"เกมเอาตามนี้นะ งั้นไปพักที่เซิร์ฟบีช แถวหาดจอมเทียน" ผมบอกทางให้ไอ้โด่งครับ ไปถึงก็เข้าไปเช็คอิน สองห้องครับ ความจริงกะจะเอาห้องเดียวด้วยซ้ำแหละแต่ กันไว้เผื่อใครมีอารมณ์พวกที่รอ จะได้มีห้องนอน ฮ่าฮ่า...

"สามทุ่มนะครับ. รีบอาบน้ำเลย เดี่ยวไปหาอะไรกินกันก่อน " ผมบอกกับพวกเจ๊ๆ ครับ ตอนนี้ เจ๊ดิว นอนกับไอ้โด่งครับ ส่วน เจ๊โน๊ต นอนกับไอ้เกม ส่วนผม เป็นประเภทหาที่สิงสถิตย์ ตอนนี้ขออาบน้ำห้งอไอ้เกมก่อนล่ะกัน...ผมอาบน้ำเสร็จ แล้ว

"เกม กรูลงไปโทรหาเพื่อนข้างล่างแป๊บนะ" มันทำท่าเหมือนไม่อยากให้ผมไปครับ แต่ทำไงล่ะ แหม ก็ต้องเห็นใจเจ๊โน๊ตบ้าง แกมาที่นี่ ก็เสียเงินเสียอะไรเยอะแล้ว ให้ไอ้เกมขอบคุณแกซะหน่อย....ก็อย่างที่ผมบอกไงครับ เรื่องแบบนี้ผมทำใจไปนานแล้ว มีแฟนทำงานแบบนี้ และอีกอย่าง ผมก็เป็นแบบนี้ด้วยนี่...

เกือบสามทุ่มกว่าๆ ครับ กว่าพวกนี้จะลงมาแหม หน้าระรื่นกันเชียวนะ คุณพี่ทั้งสอง...ไอ้เกม ไอ้โด่งหน้ามันซีดๆ ไงไม่รู้สงสัยจะเหนื่อย......

"สงสัย ไปกินร้านลุงไหวไม่ทันแล้วล่ะเจ๊.....คงต้องไปกิน แถวหน้าวัดแถวพัทยาใต้แล้ว"

"ได้ๆ แหม อดกินอาหารทะเลเลย"

"แหม ก็พรุ่งนี้ไงครับ ยังอยู่อีก ตั้งวัน รับรอง พวกผมได้ถล่มเจ๊แน่"

"แล้วนี่เราจะเอารถไปเหรอเปล่าคะ" คุณพี่ดิวถาม...

"ผมว่า ไปสองแถวดีกว่า พี่ ถูกๆ จะได้เมากันเต็มที่ ไม่ต้องห่วงรถ"

"โอเชค่ะ..งั้นไปกันเลยค่ะ ตอนนี้เจ๊หิวจนจะกินผู้ชาย แถวนี้แล้ว"

"แหม คุณน้องคะ เมื่อกี๊ยังกินคุณน้องโด่งไม่อิ่มเหรอคะ แหม หลักฐานยังคาปากอยู่เลย" อ้าวคุณพี่ดิวเผลอไปเช็ดปากเข้าให้แล้ว แปลว่า ท่าจะจริงอเหมือนคุณพี่โน๊ตพูด...ฮ่าฮ่า..

หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จ กินที่ตลาดตรงข้ามวัดไชยมงคลนะครับ เราก็เดินไปที่ฮอลลีวู๊ดพัทยา..ผมแวะซื้อเค้กไปด้วยนะครับ ความจริงกะจะซื้อมาจากกรุงเทพเมื่อเช้านี้ แต่ลืมครับ...

"เจ๊โน๊ต เดี่ยวผมซื้อเหล้าเข้าไปก่อนนะ ซื้อข้างในแพง กินแค่เร็ดก็พอนะ"

"งั้นเจ๊ฝากซื้อขวดหนึ่ง ไห้เป็นของขวัญวันเกิดหนูเกม" เจ๊ดิวยื่นเงินมาให้ผมห้าร้อย....

"ของผมด้วยพี่เอก" ไอ้โด่งยื่นมาให้ผมเหมือนกัน

"งั้นเจ๊ ขอสองขวดนะ" โหอะไรกันนี่ตกลงตอนนี้ ผมต้องเข้าไปซื้อเหล้าห้าขวด ซื้อเสร็จ โห นี่กะจะกินหรือจะอาบน้ำ พวกผมเดินเข้าฮอลไปแล้วครับ พีอาร์ที่นี่....มองเหล้าที่ผมหิ้วมาเป็นตาเดียวเลยครับ......ตอนนี้เกือบๆ ห้าทุ่มแล้ว การแสดงชุดแรกจบไปแล้ว ตอนนี้ดีเจเปิดเพลงอยู่ครับ พอเหล้าเข้าปากแก้วแรกแค่นั้นคุณพี่โน๊ตกับคุณพี่ดิว แดนซ์กันกระจายเลยแหม ไปอัดอั้นตันใจที่ไหนมานี่ ก็เมื่อกี๊ปลดปล่อยกันแล้วไม่ใช่เหรอ...ประมาณห้าทุ่มครึ่งแหละครับการแสดงเริ่มขึ้นอีกครั้ง ก็เหมือนเดิมๆ ที่ผมเคยมาแหละครับ ที่นี่ดนตรีเล่นดี โปรดักชั่นเยี่ยม โดยเฉพาะการโชว์ของลิซ่ากับซูซี่....วันนี้เธอเป็นคนร้องเพลงเบิร์ดเดย์อีกแล้ว....

"เบิธเดย์ให้ คุณ...... คุณ............. คุณ............. คุณ เกมด้วยนะคะ"  มีคนยื่นเหล้าเป็นขวดให้ลิซ่าอีกแล้ว โหแค่นี้อย่าหวังว่าลิซ่าจะกลัวนะครับ ร้องเพลงเสร็จ หล่อนเล่น ดื่มพรวดๆ ทีเกือบ ครึ่งขวด เฮ้อ แถมยังร้องหา มะขามเปียกกับน้ำเปล่าด้วย.....ผมจุดเทียนที่ปักบนเค็กให้ไปเกมเปล่าแล้ว มันเป่า ทีเดียวดับ

"กรี๊ดๆ" เสียงเจ๊โน๊ต กับเจ๊ดิว กรี๊ดกัน....จนผมแสบแก้วหู

"จะกรี๊ด กันทำไมล่ะคะ เพศเดียวกัน ว่าแต่ เอ วันนี้ เอาสามีมาด้วยเหรอคะ หล่อๆ ทั้งนั้น "โหผมแทบออายครับ ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ไฟสปอตไลท์มันส่องมาโต๊ะที่พวกผมยืนกัน คนหันมามองเพียบ อีกอย่าง ภาพมันโผล่ไปออกที่จอโทรทัศน์ หกจอด้านบน เฮ้อ ผมแทบจะมุดโต๊ะหนี...เจ๊สองคนโดนลิซ่ากัดจนหอมปากหอมคอ ส่วนพวกผมสามคน เศร้า เป็นดาราจำเป็นไปซะแล้ว.....พอลิซ่าเข้าหลังเวทีไป เจ๊โน๊ตก็หยิบสิ่งหนึ่งมาครับ เป็นประมาณ จี้เลี่ยมทอง มาให้ไอ้ลูกเจี๊ยบผม

"มาเจ๊ใส่ให้" ไอ้เกมมันยังใส่สร้อยที่เจ็ให้มาด้วยแหละครับ มีพระห้อยด้วย  ผมมองไปที่ข้อมือมัน เอวันนี้มันเปลี่ยนมาใส่นาฬิกาที่พี่ดุ๊กชื้อให้มันแล้วนี่.....

"ขอบคุณครับ " สวยเหมือนกันแฮะ เฮ้อ อิจฉามันจัง ผมก็มีของขวัญให้มันนะครับ แต่คงไม่มีค่า....

เราดื่ม กิน เต้นกัน ถึงตีสองครับ ไม่น่าเชื่อครับ เหล้าที่ถือมาห้าขวดจะเกือบหมด เหลือ ประมาณครึ่งขวด....เก่งกันจริงๆ สภาพที่เห็นตอนนี้ ไอ้โด่ง หลับคาโต๊ะ คุณพี่โน๊ต คุณพี่ดิว ร่อแร่ ส่วนผมกับไอ้เกม เกือบๆ แล้ว

พวกผมกลับกันไงไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนที่ตื่น ผมอยู่บนเตียงสองคนกับไอ้เกม  ผมนอนกอดมันอยู่...ส่วนเจ๊โน๊ต แอ่งแมร่งอยู่ข้างล่างใต้เตียงแล้ว ฮ่าฮ่า ไม่รู้ว่าโดนผมถึบไปเหรอเปล่า...ผมเดินเข้าห้องน้ำครับ แหม เดี่ยวเจ๊แกตื่นมาเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้มีหวังผมโดนสงสัย...ผมอาบน้ำแต่งตัวใส่ขาสั้นเสร็จ เห็นไอ้ลูกเจี๊ยบเกมพลิกตัว มันคงหลับต่อ ผมก็ไม่อยากจะปลุกมัน ......ผมเดินออกมานั่งที่เตียงตรงชาดหาดครับ นั่งได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง...

"แอบมานั่งอยู่นี่เอง" ไอ้ลูกเจี๊ยบผม เดินมานั่งข้างๆ ถือเหล้าที่เหลือมาด้วยตอนนี้เกือบสิบโมงกว่าแล้วครับ...

"ไม่อยากกวน ผัวเมียเค้านอนกันน่ะ"

"ใคร ผัวเมียใคร.....นี่ที่ร๊าก นี่เมียจ๋า....อย่ามั่ว นั่นแค่งาน..." มันเอานิ้วชี้ที่ตัวมันและตัวผม....

"เออ เมียจ๋าเข้าใจ สุขสันต์วันเกิดนะเฟ๊ย เมื่อคืนไม่มีโอกาศ แต่อิจฉาหว่ะ ได้จี้ทองด้วย"

"อิจฉาทำไม ว่าแต่ เมียจ๋าลืม อะไรเหรอเปล่า" ผมเข้าใจความหมายของมันครับ งกจริงๆ แต่ความจริงมันก็คงอยากได้ของจากคนที่มันรัก และรักมัน....แม้จะไม่มีค่าอะไรแต่สำหรับมัน แต่สำหรับที่คนรักกันแล้วมันมีค่ามากกว่าสิ่งที่มันได้....

"ถ้าเมียจ๋าบอกว่าไม่มีล่ะ ที่ร๊ากจะโกรธเปล่า" ผมแกล้งมันครับ มันหน้าจ๋อยลง.

"ไม่เป็นไร หรอก แค่ของขวัญ แค่ได้อยู่ได้คุยกับเมียจ๋า ที่รักก็พอใจแล้ว..." เสียงมันสั่นๆ ครับ เหมือนมันน้อยใจ ตอนนี้มันรินเหล้าใส่แก้ว สองแก้วน่ะ....

"เมียจ๋าล้อเล่น แหมใครจะกล้าใจร้ายใจดำกับที่ร๊ากได้ล่ะ อ้าวนี่ของที่ร๊าก" ผมยื่นของขวัญให้มันครับ เป็นโทรศัพท์ครับ โนเกียรุ่นอ้วนๆ น่ะ เห็นมันบ่นๆ ว่าอยากได้ ตอนนั้นรุ่นนี้เพิ่งออกนะครับ ออกมาได้ไม่ถึงเดือน...

"โห ขอบคุณครับ นึกว่าจะมีแต่ตัวกับหัวใจ ซะแล้ว"

"ตัวกับหัวใจ ที่ร๊ากก็ได้ไปหมดแล้วนี่....เมียจ๋าชาร์ตแบต ให้เรียบร้อยแล้วนะ ถอดซิมออกมาคืนด้วย."

"อาแน่ ใช้สองซิมเหรอนี่ เบอร์หนึ่งของที่ร๊าก อีกเบอร์ของชู้เหรอเปล่า"

"บ้าเหรอ เพิ่งซื้อมา" ความจริงซื้อนานแล้วครับตอนคบกับพี่นก แต่เผอิญเบอร์นี้มันไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่...

"คร๊าบ มาๆ ชน ถอนซะหน่อยเมื่อคืนแทบอ๊วก"

"กรูก็ว่างั้นแหละกินไปได้ไงวะ เกือบห้าขวด" คุยกันได้ถึงตรงนี้ไอ้โด่ง เจ๊ดิว เดินเข้ามา..

"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ วะ ไอ้โด่งกรูนึกว่านอนฟัดกันอยู่" ไอ้เกมแซวๆ

"แหม ฟัดอะไรคะ เจ๊ตื่นตั้งแต่ไก่โห่แล้วค่ะ พาผัวเดินไปชม วิว" ไอ้โด่งหน้าแดงครับ ตอนนี้มันขอแก้วมาเพิ่มอีกสองใบ แหม คงทนฟังประโยคแบบนี้ไม่ค่อยได้...

"แล้วคุณพี่โน๊ตของเจ๊ล่ะคะ คุณน้องเอก คุณน้องเกม"

"ยังไม่ตื่นครับ สงสัย แกหนักน่ะเมื่อคืนเห็นอ๊วกตั้งหลายรอบ" ไอ้เกมบอกครับ....

"ปล่อยแกหลับไปต่อครับ เดี่ยวเที่ยงค่อยไปปลุก ช่วงเช็คเอาท์ เราเอาของไปเก็บที่รถ แล้ว ค่อยมานั่งทานอะไรต่อ ถึงเย็นค่อยกลับล่ะกัน ลมดีๆ แบบนี้"

"ได้เลยค่ะ"

หลังจากเช็คเอาท์เก็บของไว้ที่รถเสร็จเราก็มานั่งโจ้เหล้ากันต่อ ถึงเย็นครับ แล้วกลับ เมากันทุกคนครับ ผมน่ะกลัวจริงๆ ไอ้โด่งมันยิ่งเมาๆ อยู่ .....เลยเปลี่ยนให้เจ๊ดิวขับ.....

กลับมาถึงคอนโดผมสองคนสลบเป็นตายเลย แต่ไงอีกวันผมต้องไปทำงานครับช่วงนี้ยุ่ง....ต้นปีงบประมาณก็แบบนี้แหละ ต้องจัดทำแผนงาน.......ไปทำงานตั้งแต่เจ็ดโมง กลับเกือบห้าทุ่ม....

สองวันผมถึงจะเคลียร์งานหมด....ผมนึกขึ้นได้ว่าผมยังไม่ได้โอนเงินห้าพันเข้าบัญชีมันเลยนี่....แต่ผมมีเงินสดติดตัว เลยกะจะให้ไอ้ลูกเจี๊ยบเอาไปเข้าแบงค์ให้......ตอนนี้ผมเอางานที่ทำมานั่งเช็คด้วย...มันเดินเข้ามาดูผมทำงาน

"ที่ร๊ากนี่เงิน รายเดือน ห้าพันบาท พรุ่งนี้ช่วยเอาเข้าแบงค์ให้เมียจ๋าด้วยนะ ช่วงนี้เมียจ๋างานยุ่งน่ะ"

"เมียจ๋ามีใช้เหรอเปล่าล่ะ ถ้าไม่มีไม่ต้องก็ได้" มันคงคิดว่าที่ผมให้ช้า เป็นเพราะว่าผมไม่มีเงินให้มัน...

"มีโว๊ย พักนี้กรูงานยุ่ง" แหม เริ่มมีอารมณ์แล้ว มันเหมือนสบประมาทกันนี่..

"มีขึ้นเสียง ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ ที่ร๊ากแค่ถาม บอกตรงๆนะ ตอนนี้ เงินห้าพันไม่ต้องก็ได้นะ ที่ร๊ากไม่อยากเอาเปรียบ"

"ไม่เอา ที่รักเก็บไว้เถอะ เมียจ๋ายังมีพอใช้ "

"เออ ที่ร๊ากถามอะไรหน่อยดิ อยากจะถามมานานแล้ว"

"ถามอะไรล่ะ" ผมยังคงง่วนกับการทำงานอยู่ครับ...

"เมียจ๋า เงินเดือนเท่าไหร่แล้วนี่"

"หมื่น................" ผมกำลังง่วนกับงาน เลยไม่ทันคิดว่ามันถามทำไม..

"โห แล้วจะพอใช้เหรอนี่ ค่าห้อง แปดพัน ให้ที่ร๊ากอีก ห้าพัน มันจะเกินเงินเดือนแล้วนะ ค่ากินค่าเที่ยวอีก" ผมแทบสะดุ้งเลย ปากกาที่อยู่ในมือร่วง....นั่นดิผมจะบอกมันว่าไงดีน่ะ...

"เออ เอาน่าเมียจ๋า มีให้ที่ร๊กก็แล้วกัน"

"มันน่าสงสัยแฮะ จะว่ากินหินกินทรายก็ไม่ใช่ ซีห้าเอง จะว่าไปขายตัว ก็ไม่ใช่ หน้าตาไม่ให้........."ดูมันคิด....ความจริงมันก็คิดถูกนะ และผมก็ไม่มีเหตุผลที่ดีๆจะแย้งมัน....

"โหดูถูกกันนี่หว่ะ หน้าตากรูเป็นไง" ผมเริ่มยั๊วะอีกแล้ว......

"ฮ่าฮ่า ก็อย่างที่ผมบอกแหละ หน้าตาแบบนี้จะขายได้เหรอ ใครจะมาซื้อล่ะ"

"ถ้าเกิดมีจะทำไง ไม่แน่นะ อาจจะมีหนุ่มสิงคโปร์มาแอบเลี้ยงกรูอยู่ก็ได้" ผมแย็บๆ มัน...มันชูนิ้วชี้แกว่งไปไปมา ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ

"ที่ร๊ากไม่เชื่อ เด็ดขาด ว่าหน้าตาแบบนี้จะขายได้ "

"ฮ่าฮ่า คงใช่แหละ หน้าตาแบบเมียจ๋าขายไม่ออกหรอก......เงินที่ใช้ๆ มานี่ คือเงินที่แม่เมียจ๋าให้มา ฝากไว้กินดอกเบี้ยก็แค่นั้น" โหดีนะที่มีความคิดนี้แล่นเข้ามาทันไม่งั้น คงโดนมันซัก....จนซีดแน่เลย....

"อ้าวเหรอ เงินเยอะเปล่าล่ะ"

"ไม่เยอะหรอก แม่เมียจ๋าขายที่แล้วให้เงินเมียจ๋ามาทำทุน สองสามแสน"

"แล้วไป " มันเลิกถามและตอแยผมแล้วครับ

"เฮ้อ" ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก..

เออ ปัญหาวิ่งเข้ามาหาผมอีกแล้ว จริงสิ เงินที่ผมได้จากมิสเตอร์เชน ปีละ สามแสน ความจริงแทบจะไม่มีให้เหลือเก็บเลยยนะ กินๆ ใช้ๆ เที่ยวๆ ให้ไอ้ลูกเจี๊ยบแทบจะไม่มีเหลือ...แล้วถ้าถึงเวลาที่ผมเลิกกับมิสเตอร์เชนตอนอายุ 30 ล่ะผมจะเป็นไง...... จริงอยู่แกเคยให้เงินขวัญถุงกับไอ้กาย ห้าแสน แต่ผมคิดว่าผมน่าจะได้น้อยกว่าหรือเท่าๆกับมัน ถ้าผมใช้เงินก้อนที่ได้นี้หมดล่ะ ผมจะเอาไหนมาให้ไอ้ลูกเจี๊ยบ จะเอาไหนมาจ่ายค่าห้อง มากิน มาอยู่ มาใช้ชีวิตที่หรูหราแบบนี้ แม้เงินเป็นแค่ส่วนหนึ่งของการดำรงชีวิต แต่ถ้าผมไม่มีเงิน มันจะยังทนอยู่ใช่ชีวิตร่วมกับผมได้เหรอ... ...เฮ้อความรักผมเริ่มมีอุปสรรคอีกแล้ว.....ผมต้องคิดหาทางทำอะไรสักอย่างแล้วแล้ว อย่างน้อยขอให้ไอ้ลูกเจี๊ยบผม มีความสุขก็พอ...

แล้วผมก็คิดออก พี่ดุ๊กกับเจ๊โน๊ต คงช่วยผมได้ ฐานะ พวกแกก็จัดว่าดี ดีพอที่จะสามารถเลี้ยงไอ้ลูกเจี๊ยบผมตลอดไป...แล้วผมจะเลือกใครดีล่ะ  พี่ดุ๊ก หรือเจ๊โน๊ต เอาเป็นว่าช่วงนี้ผมขอเก็บข้อมูลในการตัดสินใจที่จะให้ใครสักคนจากหนึ่งในสองคนนี้  มาเป็นคนดูแลมันต่อจากผม .....และผมก็ขอเป็นคนที่เดินจากไป เพื่อที่มันจะได้มีชีวิตที่ดีตลอดไป...............

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #595 เมื่อ17-09-2007 10:33:36 »

เกมเริ่มสงสัยแล้ววุ้ย  :เฮ้อ: แถมคุณเอกยังทำท่าจะชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้านอีก  :serius2:  :serius2:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #596 เมื่อ17-09-2007 12:18:29 »

เฮ้อ   :เฮ้อ: เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่จ้า เกม+พี่เอก  :m15:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #597 เมื่อ17-09-2007 13:38:40 »

เงินหน่ะมันมีก็ดีอยู่
แต่ถ้ามันไม่มีความสุข ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

แล้วเงินเอกซื้อความรักกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม
 :m28: :m28: :m28:

theera

  • บุคคลทั่วไป
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #598 เมื่อ17-09-2007 21:07:49 »

ขอบคุณคับ

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Re: เสือไบ:the series by matheww
«ตอบ #599 เมื่อ17-09-2007 22:57:56 »

เงิน อีกแล้ว...................

ทำงานได้เงิน

จนเครียด....ทำงาน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด