เสือไบ:The series(ตอน 103)
วันอาทิตย์วันถัดมา ผมตื่นมาแล้ว เกือบๆ สิบเอ็ดโมง ตอนนี้ไม่ต้องรีบตื่นมาดูดรากอนบอลแล้ว เพราะมันอวสานไปแล้ว....ผมกำลังหารีโมตเพื่อเปิดทีวีดู.....ไอ้กายเปิดประตูห้องออกมา.....
"มานอนทำไมตรงนี้ ห้องมีไม่นอน" ใช่ครับ เมื่อคืนผมหอบหมอนผ้าห่มมานอนที่โซฟา...เกรงใจไอ้กายมันน่ะเดี่ยวมันจะรู้สึกไม่ดี ไอ้นี่ก็เพื่อน ไอ้นั่นก็น้อง แม้มันจะรู้ความจริงแล้ว แต่สำหรับผม ก็ไม่อยากจะแสดงตัวให้มันเอิกเกริกมากนัก....
"กรูให้อยากให้ใครบางคนเห็นภาพบาดตาบาดใจ"
"สาดมรึงคิดมากไปได้ กรูไม่แอบดูพวกมรึงทำอะไรกันหรอก ....อย่าร้องดังก็แล้วกัน"
"อาแน่ พี่กายอยากแจมด้วยล่ะซิ....ได้เลยพี่ ผมไม่อายอยู่แล้ว" อ้าวไอ้ลูกเจี๊ยบผมโผล่มาจากไหนนี่....
"โหสาดแต่กรูอายโว๊ย" ไอ้กายรีบปฎิเสธ .....
"มรึงมีอะไรต้องอายวะ ทีทำอะไรกับยูมิ มรึงยังไม่เห็นอายเลย นี่กรูเพื่อนมรึง ไอ้เกม ก็น้องมรึง" ไอ้กายมองหน้าผม....
"งั้นได้เลยพวก กรูขอเป็นคิง ก็แล้วกัน" มันลากผมไปที่ห้องที่มันนอน "ไอ้เกมเข้ามาเร็วมาจัดการไอ้เอก"
"ไอ้สาด ไอ้กายไอ้เกม เล่นอะไรวะ ปล่อยกรู" โห ทั้งพี่ทั้งน้องเลย ไอ้กายดึงแขนผมเข้าห้องไอ้เกมคอยดันหลังอีก กว่าผมจะดิ้นหลุดจากพวกมัน แทบหอบ....มันสองพี่น้องหัวเราะคริคริ สะใจที่แกล้งผมได้.....เฮ้อ..
"ไอ้เกม มรึงทำอะไรกินวะ กรูหิวแล้ว' ไอ้กายเพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ....ส่วนไอ้เกมกำลังเตรียมเข้าห้องน้ำ....
"กินอะไรดีล่ะพี่กาย ส้มตำ ลาบน้ำตก เปล่า เดี่ยวผมลงไปซื้อมา'
"เออ ได้ๆ ไม่ได้กินมานาน แล้ว เอาแซ่บๆ นะ'
"หล่ายๆ เดี่ยวขอผมอาบน้ำก่อนล่ะกัน จะลงไปสั่งให้' ไอ้เกมหายไปในห้องน้ำแล้ว ไอ้กายเข้าไปแต่งตัวในห้องส่วนผมนอนดูโทรทัศน์
หลังจากไอ้เกมอาบน้ำเสร็จมันก็ลงไปซื้อ ข้าวเหนียวส้มตำ ลาบน้ำตก...โหซื้อมาซะเยอะเลย....
"แซ่บหลายแซ่บหลายมาแล้ว" มันเอาของกินทุกอย่างใส่ถ้วยใส่จาน กลิ่นหอมฉุนเลยตอนนี้พวกเรา กำลังหม่ำๆ กันอย่างเอร็ดอร่อยครับ..
"เอกเดี่ยวกรูจะแวะไปหาน้ากรูนะ กรูเอาไอ้เกมไปด้วย"
"ก็เอาไปดิวะ มาขอกรูทำไม'
"เอาผัวเค้าไป ต้องขออนุญาติซิวะ '
"ไอ้สา..............ด ใครผัวใคร'
"แหม เมียจ๋า กล้าทำก็กล้ารับซิจ๊ะ' อ้าวไอ้เกมสมทบอีก เฮ้อผมปวดหัวกับไอ้พี่น้องพวกนี้จริงๆ
"เออ กรูอิ่มแล้ว ' ผมเดินไปหาน้ำกิน เฮ้อผมชอบชีวิตแบบนี้ครับแม้จะโดนแซวบ้างแต่ก็ตามประสาเพื่อนฝูงพี่น้อง.....
"มรึงอย่าลืมโทรไปเคลียร์กับยูมินะ...ปล่อยไว้เรื่องที่ไม่เข้าใจกันมันจะคาราคาซัง...และบอกด้วยว่ากรูคิดถึงและชวนยูมิมาด้วยดิ'
"เออ กรูรู้ กะจะโทรไปหาเหมือนกันวันนี้ แต่เค้าจะมาเหรอเปล่ากรูไม่รู้นะ ...แต่คงมาแหละ ยูมิบอกว่าชอบเมืองไทยชอบมรึง....'
"เกี่ยวไรกับกรูวะ เมียมรึงมรึงก็ชวนมาสวีทดิ....'
"เออ กรูไปก่อนนะ' ไอ้กายกับไอ้เกม แต่งตัวออกไปแล้ว....
หลังจากที่กินอะไรเสร็จแล้วสองคนนี้ก็ไปหาอาๆ น้าๆ ของมัน มีหลายที่ครับ ไอ้กายคงเอาของไปฝากไปพูดไปคุยกับญาติๆเหมือนเคย.....
ผมนอนดูโทรทัศน์หลับไปตอนไหนไม่รู้.....ตื่นมาอีกทีเกือบสี่โมงเย็น....ก๊อกๆ....ใครมานี่....ผมเดินไปเปิดประตู..พี่ดุ๊กนี่เอง...ตอนนี้ผมไม่ถือว่าแกเป็นคู่แข่งผมแล้วนะครับ ผมถือว่าแกเป็นตัวช่วยผมมากกว่า....หวังที่ที่ผมคิดแกคงไม่ทำให้ผมผิดหวังนะ....
"อ้าวพี่ดุ๊ก เข้ามาก่อนมั๊ย"
"อือ เกมไม่อยู่ล่ะซิ พี่เห็นออกไปกับใครก็ไม่รู้....หล่อดีน่ะ" แหมอะไรนี่ เห็นคนหน้าตาดีไม่ได้เลยนะ....
"พี่ชายมันครับ มาจากญี่ปุ่น มาพักผ่อน เดือนหน้ากลับ.."
"โหแบบนี้พี่ก็มาหาเกม มันมะได้ดิ.."
"มาได้ครับ ไอ้กายพี่มัน ไม่ว่าหรอก...."
"งั้นเดี่ยวเย็นนี้พี่มา เลยล่ะกัน ห้าโมงนะ"
"ได้ครับ " ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงปฎิเสธไปแล้วแหละแต่ตอนนี้ต้องการใช้แกเพื่อให้มาดูแลไอ้เกมแทน....
เกือบห้าโมง พี่ดุ๊กก็หิ้วเหล้าโซดามาแล้ว แหม ผมชักไม่แน่ใจแล้วซิว่าแกอยากจะมาหาไอ้เกม หรือจะมารู้จักกับไอ้กาย....ผมจัดการตั้งโต๊ะ เหล้าโซดา กับแกล้มให้แก....ตอนนี้คงเหมาะที่สุดแล้วที่ผมจะเชียร์ไอ้ลูกเจี๊ยบให้กับพี่ดุ๊กได้เต็มที่....
"พี่ดุ๊กผมถามพี่อย่างลูกผู้ชายเลยนะ ว่าตอนนี้พี่ยังชอบไอ้เกมน้องชายผมอยู่เหรอเปล่า" ผมยื่นแก้วชนกับแก้วแก
"พี่ยังรักยังชอบมันเหมือนเดิม...คนที่ใช่ มันก็คือคนที่ใช่ น่ะเอก..แต่เกมดิพี่ไม่เห็นมันจะเล่นด้วยกับพี่เลย."
"แหม พี่ดุ๊ก ของแบบนี้มันต้องค่อยป็นค่อยไปครับ ไอ้เกม มันไม่ใช่เกย์นะครับ...แม้มันจะทำงานแบบนี้....พี่ก็ต้องให้เวลาและโอกาสมันบ้าง...พี่พยายามทำดีเอาใจใส่มันดีๆเถอะ ผมรู้จักน้องชายผมดีมันชอบให้คนมาดูแลเอาใจใส่มันที่สำคัญที่มันต้องการมากที่สุด ก็คือความจริงใจ" ผมรู้สึกสะเทือนใจกับคำว่าน้องชายที่ผมพูดออกมาจัง....ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย.....
"ได้ๆ พี่จะพยายาม..."
"สัญญาแล้วนะครับ จะไม่ทำให้น้องชายผมเสียใจ" ผมชนแก้วกับแกอีกรอบ....แกพยักหน้า คุยกันไม่ถึงชั่วโมงไอ้กายกับมาแล้วครับ แต่ไอ้เกมไม่ได้กลับมาด้วย คงแวะไปทำงาน.....
"กาย มารู้จัก เพื่อนบ้านพวกกรูหน่อย พี่ดุ๊ก" ไอ้กายยกมือไหว้
"นี่ กายครับ พี่ดุ๊ก......พี่ชายไอ้เกม" พี่ดุ๊กพยักหน้า
"เดี่ยวกรูออกมาแจมด้วยนะ ขออาบน้ำก่อน ร้อน" แหมก็แหงแหละมันคงชินกับอากาศเย็นที่ญี่ปุ่น...มันใส่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเข้าห้องน้ำไปแล้ว โหผมเห็นพี่ดุ๊กมองตามมันตามันวาวเชียว...เฮ้อผมเห็นสายตาแกผมชักกลัวๆ แฮะ ...
ไม่ถึง สิบนาที ไอ้กายก็เข้ามาแจม แหม รู้สึกพี่ดุ๊กจะเข้ากับมันง่ายจริงๆ ตอนนี้คุยสนิทสนมกันใหญ่....
"ทำไมกาย กับเอก หน้าตาไม่เหมือนกันเลยแฮะ"พี่ดุ๊กถาม
"ไอ้กาย มันเพื่อนผมพี่"ผมรีบตอบ...
"แล้วเกม ล่ะ เห็นเอกบอกพี่ว่า กายเป็นพี่ไอ้เกม เอกก็เป็นพี่ชายไอ้เกมเหมือนกันนี่..."
"อ๋อ เอาตามนี้นะครับ ผมเพื่อนไอ้กาย ไอ้กายเป็นพี่ไอ้เกม ผมก็เลยเป็นพี่ชาย มันไปโดยปริยาย.... เกทเปล่าพี่" ผมรีบเคลียร์...
"อ๋อ ๆ พี่เกท แล้ว ....เออ แล้วกาย มาเที่ยวเหรอครับ อยู่ญี่ปุ่นเป็นไงบ้าง"
"ผมมาพักผ่อนประจำปีพี่ มาต่อวีซ่าด้วย เดี่ยว ตอนสิ้นปีเมียผมก็ตามมา"
"ครับ...อยู่ญี่ปุ่นเป็นไงบ้างล่ะครับ เล่าให้พี่ฟังบ้างดิ พี่อยากไปเที่ยวแถวๆนั้นเหมือนกัน" ตื๊ดๆ โทรศัพท์ผมดังครับ
"ผมขอตัวไปโทรศัพท์ก่อนนะพี่" แหมถึงผมอยู่ ก็คงไม่มีอะไรมากนักหรอก พี่ดุ๊กกับไอ้กายดูคุยกันออกรสดี ผมเดินออกมารับโทรศัพท์ เบอร์ 02 แปลกๆ......
"สวัดดีครับ"
"เซอร์ไพส์ซ" เสียงนี้ผมจำได้ดีครับ เสียงของมิสเตอร์เชน....อ้าวแกใช้เบอร์ 02 โทรมาได้ไงนี่.....ไหนบอกว่าจะมาสิ้นปี....
"ครับ เซอร์ไพส์ซ....อยู่ไหนครับ มาทำไมไม่บอกผม" ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษนะครับ
"เอ็มโพเรี่ยม คุณว่างเปล่า มาเป็นเพื่อนผมหน่อยดิ แค่สี่ทุ่มผมต้องกลับไปหาครอบครัว"
"ครับๆ อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับที่ร้าน..........." หลังจากวางสายแล้ว..ผมรีบ
"พี่ดุ๊ก พี่ดื่มกับกายไปก่อนนะครับ เดี่ยวผมไปธุระก่อน กายมาคุยกับกรูหน่อยหว่ะ"
"รีบไปไหนของมรึงวะ หางจุกตูดเชียว"
"ไปหามิสเตอร์เชนดิ แกมาเชอร์ไพส์....มรึงกินกับพี่ดุ๊กไปก่อนนะ คนนี้แหละที่กรูจะให้แกมาดูแลน้องมรึงต่อจากกรู"
"อ้าวเหรอวะ งั้น เดี่ยวกรูจะพิสูจน์เองว่าพี่แกเหมาะที่จะเป็นตัวตายตัวแทนของมรึงเหรอเปล่า"
"เออ กรูไปก่อนนะ กรูรีบ.....อย่าบอกไอ้เกมนะโว๊ย" ผมแต่งตัวเสร็จแล้วครับ
"เออ "
"พี่ดุ๊กผมไปธุระก่อนนะครับ เดี่ยวไอ้เกมก็กลับมาแล้ว"
"ครับ"
เกือบครึ่งชั่วโมง ผมมาถึงเอ็มโพเรี่ยมแล้ว....แกพาผมไปนั่งดื่มกาแฟ...
."ทำไมไม่โทรมาบอกผมก่อนล่ะครับ"
"ผมมากับครอบครัวครับ พรุ่งนี้เช้าจะรีบกลับเลย คงไม่ได้อยู่เที่ยวดึก"
"งั้นเดี่ยวเราไปไหนดีล่ะครับ กินข้าว ฟังเพลงหรือไงดีครับ"
"ผมจะไปที่นี่ครับ ไปเป็นเพื่อนผมหน่อยนะไปพักผ่อนกัน ที่.........." เป็นที่เที่ยวแห่งหนึ่งที่ชาวสีม่วงเค้าไปเที่ยวกันครับชื่อจะคล้ายๆ แท่งหินแท่งเดียวของประเทศอียิปต์ที่มีการสลักตัวอักษรเยโลกรฟฟิคลงไปในแท่งหิน ปัจจุบันนี้ปิดทำการไปแล้วนะครับ.....
ตอนนี้เรามาอยู่กันหน้า..............แล้วครับ ดูภายนอกมันเหมือนโรงแรมไงไม่รู้.....มีประมาณสวนน้ำมีสระปลาเล็กๆด้วย....แกนำผมเข้าไปครับ ผมไม่คุ้นสถานที่แบบนี้จริงๆ จะว่ามันเป็นโรงแรมก็ไม่น่าใช่...แกจ่ายเงินค่าเข้าแล้วครับ แคชเชียร์ให้กุญแจมาสองดอก.....เอเอามาทำไมนี่....แกเดินนำผมมาเข้ามาครับ ทีแรกผมนึกว่าแกจะขึ้นลิฟท์ ก็เห็นรอ แต่กว่าจะลิฟจะมา แกคงทนรอไม่ไหวครับ แกเดินนำผมขึ้นบันไดไปแล้ว....มาถึงล๊อกเกอร์ครับ....
"เปลี่ยนเสื้อผ้าดิ" โหอะไรนี่บรรยากาศคนรอบข้างทุกคนสวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ผมก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเอาของเก็บไว้ในล๊อกเกอร์...เฮ้อ ที่นี่ที่ไหนนี่....แกเดินนำผมไปครับ ที่อาบน้ำครับ โห มีฝักบัวอยู่หลายตัว มีคนแก้ผ้าอาบน้ำกันเป็นแถว...หลังจากอาบน้ำเสร็จแกก็ดึงผมเข้าไปอบตัวครับ เดินเข้าไป โห มีคนอยู่กันหลายคนครับ ตอนนี้ มือมิสเตอร์เชนหลุดจากมือผมแล้ว แต่ผมก็รู้ตำแหน่งของแกนะครับ ผมหาที่นั่ง ครับ ความจริงอบตัวแบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้ขัดขี้ไคลด้วย ฮ่าฮ่า...กำลังนั่งอบเพลินๆครับ อ้าว มีมือตะคุ่มตะคุ่มมาลูบๆคลำขาผมแล้ว ผมพยายามปัดมือนั้นออกครับ โหไม่ไหวแล้ว เอกน้อยตอนี้กระเจิงไปใหญ่แล้วครับ แถมผมยังได้ยินเสียงซี๊ดซ๊าดด้วย...อารมณ์ผมกระเจิงดีแท้ๆ.....ไม่ไหวแล้วครับ ขอออกจากที่แบบนี้ไปหายใจข้างนอกก่อนดีกว่า....
ผมเดินออกมาข้างนอกห้องอบแล้วครับ มิสเตอร์เชนตอนนี้ยังไม่ออกมา ก็น่าจะเป็นอย่างที่ผมคาดแหละ แกน่าจะชอบแบบนี้มั๊ง....หน้าห้องอบมีตู้น้ำสำหรับดื่ม ผมเอาแก้วรูปกรวยมาตวงน้ำแล้วดื่ม มีหนุ่มน้อยสองคนที่นั่งคุยกันมองมาที่ผม......"มรึงจะมองอะไรของมรึงวะ กรูยิ่งอายๆ อยู่" ผมคิดในใจนะครับ
ผมยืนรออยู่สักพัก มิสเตอร์เชนออกมาแล้ว แหม ตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อจริงๆ.....
"ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่"
"นานแล้วครับ มันร้อน" ความจริงผมเคยอบห้องแบบนี้นะครับ ตอนที่ไปหาไอ้เอ็กซ์แต่มันนานมาแล้วน่ะ.....
"ผมไม่เข้าไปอบแล้ว ไปแช่น้ำกัน" แกจูงมือผมไปครับ ตอนนี้แกทำเหมือนผมเป็นประมาณคู่รักอะไรแบบนี้แหละ...เฮ้อยอมครับ ที่ยอมไม่ใช่อะไรหรอกครับ หลายๆ คู่เค้าทำอะไรแรงๆ กว่าผมเยอะ ทำชนิดที่กว่าไม่เกรงกลัว สายตาชาวบ้านเลย......
แกพาผมมาที่อ่างน้ำครับ มองดีๆ เหมือนกะทะใบใหญ่ที่น้ำกำลังเดือดปุด ปุด เป็นอ่างน้ำวนครับ ภาษาทั่วไปเค้าเรียกว่าอ่างจากุชี่....ตอนนี้มีคนแช่ในอ่างประมาณสองคน มิสเตอร์เชนเหมือนรู้งานครับ เดินไป ถอดผ้าเช็ดตัว ลงไปแช่ ผมเห็นแบบนี้ทำไงได้ล่ะ ลงก็ลงวะ....อายเหมือนกันครับ เพราะช่วงที่ปลดผ้าเช็ดตัวมัน เรทเอ็กซ์เลยแหละครับ ผมนอนหลับตาแช่อยู่ข้างๆ มิสเตอร์เชนครับ สบายตัวดีเหมือนกันครับ แต่น้ำในอ่างนี้มันจะมีกลิ่นคล้ายๆ คลอรีนครับสงสัยเอาไว้ฆ่าเชื้อโรค .....ลืมตาตื่นมาอีกที โห เกือบ หกคน เมื่อกี๊ตอนแช่มันยังแค่สามเลย ไม่ไหวแล้วครับ มันอึดอัดไงไม่รู้และอีกอย่าง ผมรู้สึกว่าตัวมันจะเปื่อยๆ ไงไม่รู้ สงสัยแช่นานไปหน่อย....ผมลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัว มิสเตอร์เชนก็ลุกตามครับ......
ตอนนี้ผมต้องขอแกมาอาบน้ำครับ เพราะกลิ่นคลอรีนมันแรงจริงๆ ครับ มิสเตอร์เชนก็มาอาบพร้อมกับผมด้วย...ห้องที่เราอาบชั้นบนสุด ชั้นเดียวกับอ่างจากุชี่แหละ เป็นชั้นดาด ฟ้า เห็นวิว ทั่ว กรุงเทพด้วย(แถวสุขุมวิท วิวทิวทัศน์จะดีอยู่แล้วครับ ถ้ามองจากมุมสูง) ผมออกมาจากห้องอาบน้ำก่อน ปกติก็เป็นคนที่อาบน้ำไม่ค่อยนานอยู่แล้ว แต่แกยังไม่เสร็จเลยครับ ขนาดเป็นห้องน้ำเปิดนะนี่ ไม่อายชาวบ้านเค้าบ้างเหรอนี่ แต่ คง เป็นธรรมดาของที่นี่ อยากทำอะไรก็ทำตามที่ใจต้องการ มันเป็นที่ๆ เฉพาะของพวกชาวสีม่วงอยู่แล้ว.....
ผมมานั่งรอที่โต๊ะนั่ง โต๊ะที่นี่มีหนังสือให้อ่านด้วย อ่านไป ผมสังเกตุคนรอบๆ ข้างไป (แหม มาที่แบบนี้ถ้าไม่เก็บข้อมูลดิ แปลก) แปลกครับ คนที่มาเที่ยวที่นี่จัดว่าเป็นคนหน้าตาดีเลยที่เดียว เสียดายหน้าตาจังเลยครับ หล่อๆ แบบนี้ไม่น่าเป็นเกย์กันเลย...เฮ้อ ถ้าผมหล่อๆ แบบนี้ ผมจะจีบผู้หญิงเดือนละคนจริงๆ ฮ่าฮ่า.....กำลังคิดอะไรเพลินมิสเตอร์เชนเดินมาหาผมแล้ว....
"เดี่ยวผมขอเข้ายิม หน่อยนะ"
"ได้ครับ" แกเดินนำผมไปแล้ว พอเดินลงบรรได มันต้องผ่านสองชั้น ผมสงสัยว่าทำไมสองชั้นนี้มันมืดจัง แล้วจะเดินไม่ชนกันเหรอ.....แต่ผมก็ได้เก็บความสงสัยเอาไว้ครับ ไม่กล้าถาม...
แกพาผมเข้าไปห้องยิม ดีหน่อยครับ ห้องนี้สว่าง มีเครื่องออกกำลังกายครบ พอๆ กับ ยิมแถวสะพานหัวช้างที่ผมเล่นอยู่ประจำ....ที่นี่ดีหน่อยครับ จะมีคนคอยแนะนำในการเล่นด้วย....พวกเราเล่นกันเกือบชั่วโมงครับ เหนื่อยจริงๆ....ออกจากห้องยิมแล้วมิสเตอร์เชนพาผมไปนั่งกินอะไรที่ห้องคาราโอเกะครับ ห้องนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ดีแล้วครับ ผมจะได้ทำอะไรจ๊ะจ๋ากับมิสเตอร์เชนถนัดหน่อย....แกสั่งของกิน กลับแกล้ม แล้วก็เบียร์มา ครับ ....โหทีแรกนึกว่าจะไม่มีขายแล้ว.....
"ชอบ ที่นี่เหรอเปล่า" แกถามผมครับ ผมอึ้งไป จะตอบไงดีล่ะ....
"ไม่ค่อยชอบครับ คนเยอะ"
"มันก็แบบนี้แหละ วันนี้วันอาทิตย์ วันหยุด คนมาพักผ่อนเยอะ"
"ครับ" ผมยกแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่ม ตอนนี้มิสเตอร์เชน ร้องเพลงครับ ประมาณเถียนมีมี่ แหม สำเนียงและท่าทางเหมือนต้นฉบับจริงๆ.....
ผมกับแกนั่ง ดื่มนั่งร้องเพลงกันจนเบียร์หมดขวด....แกหันมาบอกว่า....
"เดี่ยวผมต้องกลับก่อนนะคับ ครอบครัวผมรอ อยู่"
"ครับ"
"สิ้นปี ผมจะมาถึงวันที่ 31 นะ ช่วงคริสมาสต์คงไม่ได้มา จะพาครอบครัวไปเที่ยวปารีส"
"ครับ จะกลับเลยเหรอเปล่า " ผมยืนขึ้นนึกว่าแกจะเปลี่ยนชุดแล้วกับตัว...
"ไปกับผมที่นี่หน่อย" แกจูงมือผมไป เดินขึ้นบันได ผ่านห้องยิม แล้วก็ตรงไปชั้นที่มืดๆ แหละ แกพาผมไปหยุดอยู่ที่ห้องหนึ่ง อ้าวมีหนังให้ดูด้วย แหม ทีแรกนึกว่าหนังฮอลลีวู๊ด(ก็เห็นมีแต่หน้าตาฝรั่งทั้งนั้น ดูไปได้สักหน่อยอ้าวนี่มันหนังเอ็กซ์นี่หว่ะ ชายกับชายด้วย เฮ้อ ผมกับแกยืนอยู่หน้าปากประตูดูได้สักแป๊บแกก็จูงมือผมไป...
แกลากผมเข้ามาห้องหนึ่ง บริเวณนี้มันมืดมากๆ ผมกับแก เข้ามาอยู่ในห้องแล้ว ห้องเล็กๆ มีประมาณเบาะ สำหรับนอนอยู่ด้วย..หลังจากแกล๊อคประตู ....เฮ้อ แกก็ทำให้ผมอารมณ์กระเจิงอีกครั้ง.......(ฮ่าฮ่าไม่เล่าละเอียดนะครับ มันเรทเอ็กซ์)
เกือบครึ่งชั่วโมง ผมกับแกก็ออกจากห้องนี้ ที่ใช้เวลาเร็วแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอก บรรยากาศรอบข้างมันให้มากเลยครับ ไม่ว่าจะเสียงร้องจากห้องข้างๆ (ร้องอะไรมันดังขนาดนั้น) หรือจากการอารมณ์ค้างที่ผมไปนั่งอยู่ในห้องอบ และอ่างจากุซี่....
เกือบสี่ทุ่ม ผมกับแก ก็ออกจากที่นี่ เฮ้อ ออกมาแล้วหายใจโล่งเลย ผมติดแท๊กซี่ไปกับแก แกพักโรงแรมคอนราด ส่วนผมขอลงที่ ซอยร่วมฤดี แล้วนั่งรถไฟฟ้ากลับ วันนี้ผมเหนื่อยมากจริงๆ ผมลืมไปเลยว่า ผมทิ้งวงเหล้าไว้ที่ห้อง......
กำลังจะเปิดประตูห้องผมนึกได้ครับ ว่าปล่อยให้พี่ดุ๊ก ไอ้กาย กินเหล้าด้วยกันนี่หว่ะ เสียงเพลงมันดังรอดออกมา โหท่าทางจะมันส์กันนะ ผมไขประตูเข้าไป โห แดนซ์กันใหญ่เลย ไอ้กาย ไอ้เกม พี่ดุ๊ก....(นึกอะไรของมันนี่ ถอดเสื้อแล้วแดนซ์กัน เอหรือว่าแผนการณ์พี่ดุ๊กนี่)
"มาๆ เมีย เอ๊ย พี่เอก มาสนุกกัน" ไอ้เกมเกือบหลุดอีกแล้ว.... ผมเดินเข้าไปโห เหล้าเกือบสามขวดแล้ว ขวดที่สามจะหมดแล้วด้วย....
"เออ เดี่ยวขอกรูเปลี่ยนชุดก่อน " ผมเข้าไปเปลี่ยนชุด เสียงข้างนอกคุยกันสนุกสนานมากเลยครับ ไอ้กาย ไอ้เกม ไอ้พี่ดุ๊ก
ผมออกมาแจมอีกครั้ง รินเหล้าเอง....
"ตอนนี้ดีเจเกมขอเบรก ด้วยเพลงช้าซึ้งๆ หน่อยนะครับ"
มันเริ่มจาก เพลง
http://music.mercigod.com/playold.php?songid=2815 อ้าวมันหันมามองหน้าผมแล้ว คงอินกับความหมายเพลงครับ ผมก้มหน้าครับ ตอนนี้ก้อย่างที่บอกแหละครับ ผมต้องทำตัวห่างๆ มันออกมา....
"ดีเจเกม ผมชอบเพลงนี้จังเลยครับ" พี่ดุ๊กทำหน้าตาซึ้ง.....
"ฮ่าฮ่า เป็นเพลงที่คนรู้ใจผมซื้อมาให้ครับ ผมก็ชอบเพลงนี้ครับ" อ้าวเวนนี่มันเป็นซีดีที่ผมซื้อมาให้มันนี่หว่ะ....เฮ้อ...
"เพลงสุดท้ายครับใครจะขออะไรขอมาเลยครับ จะช้าๆ ซึ้งๆ หรือ เร็วๆ แดนซ์ๆ ก้อขอมา ถ้าไม่งั้น ดีเจจะจัดเพลงตามใจคนจัด ขัดใจคนขอ ไม่ง้อคนฟัง นะครับ"
"โหไรวะ เป็นดีเจ ภาษาอะไรใช้คตินี้" ไอ้กายบ่นๆ ครับ....
"งั้น ถ้าไม่มีคนขอ ดีเจเกมขอโซโล่เพลงนี้ล่ะกัน เป็นเพลงโปรดผมกับใครอีกคน...." มันหันมามองผมผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ดีนะ พี่ดุ๊กเค้ากำลังคุยกับไอ้กายอยู่ ไม่งั้น แกต้องสงสัยแน่เลย.....
http://music.mercigod.com/playold.php?songid=2820 มันเปิดเพลงนี้ โหไม่เปิดเปล่าด้วย มันเดินไปปิดไฟเธคที่แว๊บๆ อยู่ตอนนี้บรรยากาศ มืดสนิท มีแต่เสียงเพลงซึ้งๆ เพลงนี้.....
พวกเรากินถึงเหล้าหมดกลมนี้ พวกผมอยากจะต่อเหมือนกันแต่ทำไงได้ล่ะ วันนี้วันอาทิตย์ด้วย พรุ่งนี้ผมต้องทำงาน และอีกอย่าง ถ้าเสียงดังมากๆ ยามจะมาเตือน....
หลังจากพี่ดุ๊กขอตัวกลับ ไอ้เกมก็เข้าไปอาบน้ำเป็นคนแรก เหลือผมกับ ไอ้กายช่วยกันเก็บกวาด......
"มรึงโทรไปหายูมิเหรอยังวะ" ผมเริ่มถามมันก่อน..
"โทรแล้ว ห่วงจังเลยนะมรึง เมียกรูนะโว๊ย"
"ก็เมียมรึงล่ะซิ กรูถึงได้ห่วง"
"เค้าตกลงจะบินมารับกรูกลับหว่ะ คงมาถึงวันที่ 31 แหละ เค้าบอกคิดถึงมรึง คิดถึงไอ้เกมด้วย"
"เออ ดีแล้ว ครอบครัวมรึงจะได้กลับมาเหมือนเดิมซะทีแล้วทีหลังอย่าไปทำแบบนี้อีกล่ะ"
"เออ สอนจังโว๊ย แล้วมิสเตอร์เชนทำไมรีบกลับล่ะ ทำไมไม่พาแกไปเที่ยวไหนล่ะ"มันถามผมต่อ ตอนนี้พวกผมพูดเสียงไม่ดังนะครับ กลัวไอ้เกมจะได้ยิน....
"แกมาธุระกับครอบครัว จะบินกลับเลยพรุ่งนี้เช้า......เมื่อกี๊แกก็พากรูหนีเที่ยวไปแล้ว"
"เที่ยวที่ไหนเหรอ"
"ที่โอ.................."
"ฮ่าฮ่า เป็นไง เสียวซ่านซาบซ่าถึงใจเหรอเปล่าวะมรึง"
"สุดยอดเลยหว่ะ สถานที่ไรก็ไม่รู้ อย่างกับ ยมโลก ถ้าไม่ใส่ผ้าขนหนูมีหวัง ได้เดินกันโทงๆ เห็นกันหมดแน่เลย"
"ฮ่าฮ่า ที่นี่แหละ มิสเตอร์เชนเคยพากรูไปหลายครั้ง กรูไปทีไร พวกแต๋วๆ มันมักจะกรี๊ดกรูทุกที"
"ก็แหง ล่ะซิ มรึงออกจะหล่อ หุ่นดีแบบนี้ เออ แล้วมรึงคิดว่าพี่ดุ๊กเป็นไงบ้างวะ" ผมต้องรีบถามครับเพราะคาดว่าเดี่ยวไอ้เกมคงจะออกมาจากห้องน้ำแล้ว...
"ไม่รู้ดิ แต่กรูว่าพี่แกรวยนะ เห็นมีบัตรเครติดเกือบ 10 กว่าใบ"
"พ่อแกทำโชว์รูมรถหลายที่ บ้านแกรวย"
"รวยอย่างเดียวจะรอดเหรอวะ กรูว่าสายตาแกแปลกๆ หว่ะ แกชอบ มองกรู....กรูว่าพี่คนนี้แกเจ้าชู้นะมรึง"
"เฮ้อ มันก็ต้องมีบ้างแหละ เค้าเป็นเกย์ เค้าก็ต้องชอบมองคนหล่อๆ หุ่นดีๆ ทำไงได้วะ กรูขอแค่ให้แกรักไอ้เกม และสามารถทำให้ไอ้เกมมีความสุขได้ก็พอ"
"กรูว่ามรึงเลิกคิดที่จะทำแบบนี้ดีกว่า มรึงจะมั่นใจได้ไงวะ ว่าพี่เค้าจะทำให้ไอ้เกมมีความสุขจริง"
"ไม่หว่ะ กรูยอมเสี่ยง....ถ้ามันออกมาดีกรูว่ามันก็คุ้มน่ะไอ้เกมจะได้มีความสุข จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนเรื่องเงิน "
"เฮ้อ เอาเถอะหว่ะกรูไม่ยุ่งกับมรึงแล้ว มีปัญหาอะไรมรึงก็อย่ามาหาว่ากรูไม่เตือนก็แล้วกัน"
"เออ มรึงไม่ต้องห่วงหรอกกรูไม่โทษมรึงหรอก ถ้าทุกอย่างที่กรูทำไปมันจะผิด กรูจะยอมรับผลการกระทำของกรู ไอ้เกมออกมาแล้วกรูเอาแก้วไปล้างก่อนนะ" ไอ้ลูกเจี๊ยบผมเดินเช็ดหัวออกมาแล้วครับ...
"คุยอะไรกันเหรอพี่" มันเดินมาหาพวกผม ผมเดินเอาแก้วเอาจานไปล้าง....
"ทั่วๆ ไปน่ะ กรูเอาบน้ำก่อนล่ะกัน" ไอ้กายเฉไฉเดินเข้าห้องไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ว....
หลังจากไอ้กายอาบน้ำเสร็จผมก็หยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมตัวอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ...ผมหยิบผ้าห่ม หมอน มาด้วย ไงคืนนี้คงต้องนอนห้องรับแขกอีก...
"อ้าวพี่เอกมานอนทำไมที่นี่"พวกไอ้เกม ไอ้กายนั่งคุยกันที่โซฟา
"กรูเกรงใจพี่มรึงหว่ะ"
"เกรงใจทำไมวะ กรูไม่ไปแอบดูมรึงทำอะไรหรอก โห หรือว่ามรึงจะแอบย่องไปหากรูตอนดึก......"
"ความคิดเหรอนั่น "
"มรึงไปนอนกับไอ้เกมดีแล้ว ถ้ามรึงไม่นอนกับมันเดี่ยวกรูจะลากมรึงไปนอนห้องกรูแล้วให้ไอ้เกมนอนด้วย" มันทำท่าจะมาดึงมือผมไปแบบเมื่อเช้าอีกแล้ว
"ดีๆ พี่กาย เอาเลย เดี่ยวผมช่วย" โหเอาเชียวนะมรึง ผมเริ่มกลัวๆ แล้วซิ ฮ่าฮ่า เดี่ยวโดนรุมโทรม....
"เออ ๆ นอนกับไอ้เกมก็ได้" ผมเลยต้องหอบหมอนหอบผ้าห่มกลับไปที่เดิม.
คืนนี้ผมนอนกับไอ้เกมอย่างมีความสุข ผมมองมัน มันน้อนหลับตาพริ้ม เฮ้อ ผมเหลือเวลาอีกกี่วัน นี่ ที่จะได้มีความสุขแบบนี้กับมัน มีความสุขที่ได้นอนกับมัน....ผมอยากจะเลิกความคิดที่จะยกมันไปให้พี่ดุ๊ก แต่มาคิดอีกที เพื่อที่มันจะมีความสุข มีชีวตที่ดี หรูหรา ต่อไป ผมคงตอนทำตามแผนที่ผมวางไว้ต่อไป.....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
