หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[indy❣zaka]

หาแมวกวักมาวาง
เค้าขอกวักเคน มาหน่อยเหอะค่ะ   
สำหรับน้ำพุ ต้องเคนเท่านั้น!!! 

[nunamicky]

อ่านยังไงเรื่องนี้เราว่าพี่นัท(เถื่อน)
พระเอกชัดๆ

[nana]

ชอบพี่นัทจัง คนอะไรพูดตรงซะไม่มีอ่ะ อิอิ

[u-only-one]

ยิ่งอ่านยิ่งชอบพี่นัท เป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ คำพูดแต่ละอย่างมันตรงใจอย่างประหลาด
เป็นคนแรกที่น้ำพุรั้งไว้ไม่ให้ไปไหน เป็นคนแรกที่น้ำพุบอก"รัก" ถึงจะเป็นรักแบบไหนก็ตาม (เพราะปกติน้ำพุไม่บอกรักใคร..ใช่ป่าว?)
แต่น้ำพุพูดคำว่ารักแบบไม่ต้องอึดอัด เป็นคนที่น้ำพุบอกว่าจะให้เป็นที่หนึ่งและจะอยู่ข้างๆ ปกติน้ำพุมีแต่จะหนีตลอด
เป็นคนที่แฟร์มากๆ ถึงตอนนั้นจะเป็นแบบนี้(ไปก่อน) แต่ยังรู้สึกว่าพี่นัทจะเป็นคนที่น้ำพุพึ่งพาได้ไงไม่รู้สิ...

“แต่สิ่งเดียวที่จะทำให้เอ็งอยู่ตรงนี้ มันไม่ใช่การพูดว่าพี่รักเอ็ง เข้าใจมั้ย?”

ชอบประโยคนี้...ไม่ใช่คำบอกรักที่น้ำพุยังอยู่ตรงนี้ แต่การกระทำของพี่นัทล้วนๆ   +1ให้พี่นัทไปเลย

[BeeRY]

ไม่สยองหรอก เค้ารอเคนกลับมาจะตาย หุหุ
แต่เหมือนน้ำพุกับพี่นัทจะไปกันได้ดีอยู่นะ แล้วเคนจะกลับมาทำไมอะ (อ้าว!)
+1 ขอบคุณค่า กอดๆน้ำพุ เดี๋ยวเคนมาแล้วนะ 555

[daizodiac]

เชียร์พี่นัทขาดใจ!
น้องเคนคัมแบ๊ค เตรียมตื่นเต้นกับชีวิตน้ำพุ มีสีสันจริ๊ง ง

[mumumama55]

 :z2:เอาใจช่วยน้ำพุแล้วกันนะ 

 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

บังเอิญบ่ิอยๆ เค้าเรียก บุพเพนะ อิอิ

[Wordslinger]

ความรู้สึกนี้ไม่เกิดขึ้นบ่อย

ความรู้สึกที่ว่าพออ่านมาเรื่อยๆจนใกล้จะถึงหน้าสุดท้ายแล้ว ก็ไม่อยากให้มันถึงหน้าสุดท้าย เพราะอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆเยอะ แต่ก็คงต้องรออ่านตามแต่คุณจะเอามาลง

กรี๊ดดด หน้าสี่สิบแล้วยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นพระเอก แต่ไม่เป็นไรค่ะ อ่านแล้วสนุก ไปช้าๆอย่างนี้แหละจะได้ผูกพันธ์น้องพุมากๆ ชอบค่ะชอบ อ่านแล้วเผ็ดมันเหมือนทานส้มตำปลาร้าแกล้มกับไก่ย่างร้อนๆจิ้มน้ำพริกเผาพริกขี้หนูสวน

ใจจริงอยากให้เคนเป็นพระเอก ตาพี่ซีเนี่ยเคืองฮีค่ะ ส่วนพี่นัทแววพระเอกฉายออกมาเต็มที่เลยง่ะ ต่อไปนี้ถ้าเคนทำอะไร ก็ไปขอความช่วยเหลือพี่นัทนะคะน้ำพุ พี่นัทจัดการให้ได้อยู่แล้ว ทั้งหล่อทั้งรักจริง รักน้ำพุใช่ไหมคะ??? รักสิเนอะ รักนะนะ พี่นัทต้องรักน้ำพุสิเนอะ อิอิ

แต่สรุปแล้วใครคือพระเอกคะ

[u-only-one]

พักนี้เวลาเม้นท์ (ตอนที่พี่นัทมา) ขอสองตลอด.... ก็คนมันชอบนิ (อ่านตอนนี้ไปอีก 5 รอบ เป็นเอามากนะเนี่ย)

พอมานั่งนึกว่า....

ถ้า...กรณีที่เคนเป็นแฟนน้ำพุ แล้วรู้ว่าน้ำพุสนิทกับพี่นัทมากๆ       อาการคงแบบนี้ 
ถ้า...กรณีพี่ซีเป็นแฟนน้ำพุ แล้วรู้ว่าน้ำพุสนิทกับพี่นัทมากขนาดนี้   อาการคงแบบนี้   
ส่วนพี่นัท...รู้ทุกอย่างมาหมดเกลี้ยงแล้ว ยังอยู่ข้างน้องคนนี้ คอยเป็นที่ปรึกษา คอยปลอบใจตลอด โอ้เริ่ดดดดด 

......

[foyer]

/


ที่ผมไปงานพี่ชยุตนี่เป็นแค่วันซ้อมใหญ่นะคับ แต่คนก็เยอะพอๆ กับวันจริง

ก่อนหน้านั้นไอ้นพบอกผมว่าพี่ชยุตชวนมันไว้สักพักและ แถมยังบอกให้พาผมไปด้วยให้ได้อีก (เค้าติดต่อผมไม่ได้) พอดีมันเห็นว่าอีกตั้งนานเลยยังไม่ได้บอกผมอ่ะคับ

“พี่ชยุตหล่อขึ้นว่ะ” ผมบอกไอ้นพตอนกำลังขึ้นบีทีเอสกลับหอมัน เมื่อก่อนเค้าไม่ได้ดูดีขนาดนี้คับ ก็เฉยๆ ในโรงเรียนผมว่าน้องนิคโอสุดละ (แหง่ะ เสียดาย กลับไปคุยด้วยดีมั้ยวะ)
“อีกแล้วนะมึง...” ไอ้นพว่า
“อ้าว ชมหน่อยไม่ได้ไง” อีกแล้วอาไร เห็นผมหน้าหม้อรึไง (ใช่)
“เสียดายล่ะสิ มึงจะกลับไปคบกับมันอีกเหรอ?”
“ป่าวเว้ย แค่ชมเฉยๆ” เค้าไม่เหมาะกับผมอ่ะคับ เป็นคนดีเกิน

“ดีและ สงสารชยุตมัน” แหง่ะ 
“ตอนแรกๆ ที่มึงไม่ยอมรับสายมัน มันก็เศร้าจะตายห่าแล้ว”
เอ่อ... ก็ตอนนั้นพี่เค้าเรียนจบ... ผมก็รุงรังอยู่กับไอ้เอ็ม และก็เคน
แค่นั้นก็ปวดหัวจะแย่ วันๆ ต้องคอยรับโทรศัพท์ไอ้เคนอีก โหยย เหนื่อยแทบบ้า คนอื่นเลยไม่คุยดีกว่าอ่ะคับ

“ตอนนี้พี่เค้าเลิกชอบกูยังอ่ะ?” อยากรู้เฉยๆ คับ จะได้ทำตัวถูก (ไม่ได้จะจีบนะ)
“ไม่รู้ มึงก็ถามมันเองสิ แต่นานขนาดนี้กูว่ามันมีเมียใหม่ไปแล้วมั้ง” มีก็ดีเด่ะ กูจะได้สบายใจ

และตอนนั้นผมเพิ่งสังเกตเห็นน้องไผ่เงียบๆ ไป ก็เลยสะกิดบอกไอ้นพ
นพมันเลยเอาศอกยันๆ ให้ไผ่หันหน้ามา
“เป็นไรฮะมึง? เห็นแฟนเก่าไอ้พุแล้วหงอยไปเลยนะ” ซะงั้น... แค่กิ๊กเฟร้ย
“อย่าซ้ำเติมผมได้มั้ยพี่นพ แค่นี้ก็รู้ตัวว่าแห้วแล้ว” เห็นหน้าแล้วสงสารคับ แต่ช่วยไม่ได้อ่ะ 

ทีนี้อีกสามวันต่อมา ไผ่มันก็ไม่อยู่ละคับ กลับเชียงใหม่เลยซะงั้น ผมก็ไปส่งมันที่สนามบินกับไอ้นพ มันก็ยังหงอยไม่เลิกรา
“พี่น้ำพุ ขอบคุณนะคับที่ยังคุยกับผม ทั้งที่ผมคิดกับพี่มากกว่าพี่น้อง” ขนาดนั้นเลย... 
“อืม อย่าคิดมาก ไงก็คุยด้วยอยู่แล้ว” สร้างภาพคับ ที่จริงตอนมันระรานผมนี่แทบจะอยากถีบไปไกลๆ 
“.....เออ...นี่” ผมหยิบของบางอย่างในกระเป๋ายื่นให้น้องไผ่
“ช้อคกาแลต กินแล้วอารมณ์ดี” ที่ผมไปเที่ยวเมืองนอกกับไอ้โมอ่ะคับ ซื้อมาเยอะเลย อุตส่าห์กลับบ้านไปเอามาให้เลยนะนั่น

น้องไผ่เห็นงั้นก็ทำท่าซึ้งคับ มันรับไปและก็พุ่งเข้ามากอดผมทีนึง แหง่ะ... ใครให้มึงกอดกูห๊า เชี่ยนี่
“ขอบคุณคับ” ไผ่พูดจบมันก็ปล่อย
“ถ้าไปเชียงใหม่อย่าลืมโทรหาผมนะพี่ เดี๋ยวจะพาเที่ยวให้ทั่วเลย” 
“อืม เค”
เหอๆ จะว่าไปน้องมันยังดูเด็กๆ อ่ะคับ ผมว่ามีเวลาอีกนานล่ะ ที่จะเจอคนอื่นที่เหมาะกว่าผม พอน้องไผ่ไปแล้ว ไอ้นพก็บ่นทันที

“ไปงานชยุตก็อย่าหว่านเสน่ห์ให้มากนักนะไอ้พุ ขืนเจอแบบไอ้ไผ่อีกกูคงปวดหัวตาย” สงสัยมึงจะเจอยิ่งกว่านั้นว่ะ
“โธ่ ช่วยเพื่อนหน่อยสิคร้าบ” ผมอ้อนกอดแขนมัน อิอิ
“กูช่วยมึงอยู่แล้วแหล่ะสราด ใครมาก่อกวนมึง เดี๋ยวกูจัดการให้” ราคาคุยป่าวฮึไอ้นพ แต่มันก็พึ่งพาได้มาหลายงานแล้วเหมือนกัน

/

ทีนี้พอถึงวันงานรับปริญญาพี่ชยุต ผมก็นั่งแท็กซี่ไปกับไอ้นพ
พอมาถึงที่และเจอพี่ชยุตในชุดครุย พี่เค้าก็ยิ้มกว้างเดินมาหาเลยคับ ผมก็เอาของที่ซื้อมาแสดงความยินดีให้และก็ตระเวณถ่ายรูปกับเค้ารวมกับเพื่อนๆ เค้าด้วย
จนเหนื่อยก็มานั่งพัก ส่วนไอ้นพทิ้งผมไว้และมันก็ไปคุยกับเพื่อนเก่าที่มางานด้วยซะงั้น (เพื่อนๆ มันทั้งนั้นแหล่ะคับ)

“หิวน้ำไหม เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้” พี่ชยุตถามคับ เหอๆ ผมต่างหากที่ต้องไปซื้อน้ำให้เค้า
“ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวพุไปซื้อให้ดีกว่า พี่ชยุตเอาน้ำไร?” ผมลุกขึ้นยืน พี่เค้าก็ลุกตาม
“งั้นไปซื้อด้วยกันดีกว่า” แหง่ะ ตามใจ
แต่ก็ดีคับ มาด้วยก็จะได้ช่วยถือไปฝากคนอื่นๆ

และตอนที่เข้าคิวยาวเหยียดซื้อน้ำอยู่นั้นเอง... ผมก็ได้ยินพี่ชยุตหันไปทักใครบางคน ที่จริงก็ว่าจะไม่สนใจแล้ว แต่ว่าเสียงมันคุ้นๆ แฮะ

พอหันไปเห็นว่าเป็นใคร ผมถึงกับชะงักกึกมองตาค้าง หน้าซีด ตัวแข็งเหมือนโดนสต๊าฟยังไงอย่างงั้นเลยคับ


 

เฮือก!!!
ไอ้เคน
 
จ๊ากกก บรรลัยแล้วกู เคนรู้จักพี่ชยุตด้วยเหรอวะ!!!
ช้อคๆๆๆ 
อึ้ง ทำอะไรไม่ถูกเลยคับ มันอยากจะวิ่งหนีไปไกลๆ แต่ขาก้าวไม่ออก
ผมช้อคที่เห็นมัน
แต่มันเฉยมากกกกกกกกคับที่เห็นผม ไม่อึ้ง ไม่ตกใจ ไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลย

มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันตอนนี้คือ ผมกับเคนจ้องหน้ากันตาไม่กระพริบอยู่เป็นนานจนคนข้างๆ ผมและคนข้างๆ เคนทักขึ้นอ่ะคับ

“ตรงนี้แถวยาวแล้ว ไปซื้อซุ้มใหม่กันดีมั้ยเคน?” ฟ้าคับ คนข้างๆ เคน แถมยืนจับมือกันอีกต่างหาก.....เหอออ
แม่งเอ๊ยย เห็นแล้วปวดใจว่ะ คำพูดที่มันเคยบอกผมว่าไม่ได้คบ ไม่ได้ชอบผญ. คนนี้ ตอนนี้มันคงเปลี่ยนไปแล้วมั้ง (แน่สิกรู) ผมยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นนะคับ เพียงแต่ว่าพอเห็นแบบนี้มันก็ทำใจไม่ได้แฮะ... แต่ก็ไม่โทษใครคับ ผมทำให้มันเป็นแบบนี้เอง

“ตรงไหนคนก็เยอะเหมือนกันนั่นแหล่ะ” เคนเหมือนเพิ่งได้สติเลยตอบฟ้าไปคับ แถมมันยังรีบดึงมือที่จับอยู่ออกด้วย ผมอึ้งที่เห็นมันทำแบบนั้น พอๆ กับที่ฟ้าอึ้ง มองหน้าเคนแบบเสียใจ แล้วก็หันมามองผม ก่อนจะรีบหันหลังเดินกลับไปอีกทาง
เหอๆ
พี่ชยุตไม่รู้เรื่องอะไร ก็เลยถามเคน
มันก็ตอบแบบเบื่อๆ ไม่สนใจอ่ะคับ ทีนี้พออยู่กันสามคน...
คนที่จะงานเข้าก็เป็นผมล่ะสิ

ไอ้เคนมันเล่นละครทำเป็นไม่รู้จักผมมาก่อนอ่ะคับ
ผมงงเลยที่มันถามกับพี่ชยุตว่าผมเป็นใคร อะไรยังไง...   

เอ่อ ช้อคสิคับ มึงเล่นอะไรของมึง 
ผมก็ดูทีท่ามันอยู่พักนึง เคนมันทำเหมือนไม่รู้จักผมก็จริง แต่เวลามันมองมาทีเนี่ย... เสียวสันหลังไม่เปลี่ยนแปลงเลยคับ รู้เลยว่ามันต้องคิดอะไรอยู่ในหัวแน่ๆ
พอผมเจอสายตาพิฆาตไปก็ชักกลัวสิคับ ไม่ได้กลัวอย่างเดียว รู้สึกผิดไม่กล้าสู้หน้ามันด้วย แต่อีกใจนึงก็ดีใจนะคับที่ได้เจอแล้วก็แอบตื่นเต้นโคตรๆ ด้วย 
เหอๆ หลายอาการมากจนผมแทบจะปั้นหน้าเฉยไม่อยู่แล้ว

เคน ณ ตอนนี้ที่เปลี่ยนไปคงเป็นทรงผม กับสีผิวมันคับ ผมสั้นกว่าเดิม ผิวขาวขึ้นส่วนอาการของมันคือจะนิ่งโคตรๆ คับ ปากก็ขยับพอให้เสียงออกมา ซึ่งมันจะเป็นแบบนี้ล่ะคับ เวลาคุยกับคนอื่น แต่ตอนนี้มันทำแบบนี้กับผมด้วย ก็รู้สึกแย่นิดหน่อย ความทรงจำที่มันทำเฉยชากับผมนี่ไม่มีอยู่ในหัวเลย...
ตอนเจอกันครั้งแรกก็ยังไม่เก๊กเท่านี้
พอเป็นอย่างงั้นผมก็เริ่มเบลอจนทำอะไรไม่ถูก... ขนาดจะถือน้ำมือยังสั่นเลย   
“ช่วยถือมั้ยครับ?”
“อ..เอ่อ” ตกใจง่ะ อยู่ๆ เคนก็เดินมาถามคับ แถมแย่งขวดน้ำผมไปอีก
“พี่ชยุต เดี๋ยวผมช่วยถือน้ำไปให้ ไอ้เก้ามันยังรออยู่ใช่มั้ยพี่?” เก้าน้องรหัสพี่ชยุตคับ 
“อืม รออยู่โรงอาหารอ่ะ”   
เริ่มงงคับ ที่จริงรู้จักกันไปหมดเพราะไอ้เคนดันไปเข้าค่ายอาสากับพวกพี่ชยุตก็เลยรู้จักกัน เหอๆๆ พระเจ้าช่วย กล้วยทอด มึงไม่เคยบอกกรูเลยนะเนี่ยแสรดดด
(แต่ที่จริงเรื่องมันยาวกว่านั้น เอาเป็นว่าที่มาเจอเคนวันนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเท่าไหร่)

ทีนี้ตอนเดินกลับที่เดิมกัน เคนก็คุยแต่กับพี่ชยุตคับ มันทำเหมือนไม่รู้จักผมจริงๆ นะเนี่ย เหอๆๆ หรือว่ามันจะไม่อยากรู้จักผมแล้วจริงๆ
คิดได้งั้นก็สลดคับ แต่ยอมรับความจริง มันจะเอาไงก็เอาวะ 

พอมาถึงผมก็เอาน้ำไปวางบนโต๊ะ ไอ้นพกลับมาแล้ว พอมันเห็นเคน ก็เลิกคิ้วทำหน้าอึ้งๆ มองมาทางผม ผมก็รีบส่ายหัวให้มัน มึงมะต้องพูดไรเลยเพื่อน (ไอ้นพรู้เรื่องผมกับเคนคับ เล่าให้ฟังไปแล้ว)
ที่จริงสองคนนี้ก็รู้จักกันคับ แต่เคนมันไม่มองไอ้นพ เพื่อนผมก็หน้าเสีย
ผมก็ยิ่งซีด... ประมาณว่านั่งโต๊ะเดียวกัน แต่ไม่คุยไม่มองหน้ากัน

คนที่เคนคุยด้วยคือน้องรหัสพี่ชยุต ส่วนคนที่ผมต้องคุยด้วยก็คือพี่ชยุต
อ๊ากกกก มาคุเชี้ยๆ
จะกลับตอนนี้ก็ไม่ได้อีก เพราะไปรับปากพี่ชยุตตั้งแต่มาแล้วว่าจะไปเลี้ยงตอนเย็นกับเค้า

เหอๆๆ 

“เมาแดดรึเปล่า หน้าซีดจังน้ำพุ” พี่ชยุตถามแบบเป็นห่วง เงอะ ซึ้งโคตรๆ ตอนเค้ารีบเดินไปหายาดมมาให้ แต่ว่า... พอเถอะคับพี่
ไม่ต้องพัดให้ผมก็ได้ T T

“เดี๋ยวพุพัดเองคับ แหะๆๆ” เหลือบไปเห็นเคนและสยอง ไม่รู้ทำไมนะคับ ก็เลิกกันแล้ว จะไปกลัวมันทำไมหนออ งง
ผมไม่รู้หรอกคับว่าเคนคิดอะไร แต่ผมห่วงความรู้สึกมัน ไม่อยากให้มันเห็นผมจิ๊จ๊ะกับคนอื่น จังหวะนี้คือผมต้องเงียบ นิ่ง และไม่สุงสิงกับใครมากจะเป็นการดีที่สุด

นั่งสักพักพวกเราทุกคนก็ไปถ่ายรูปด้วยกัน (เคนก็ด้วย) ผมก็พยายามเกาะไอ้นพและอยู่ห่างๆ เคนไว้ แต่มันก็ทำได้ไม่ทุกครั้งหรอกคับ บางทีก็ได้ยืนใกล้กัน
แต่ผมรู้สึกเหมือนมันจะชอบจงใจแทรกมายืนข้างผมตอนท้ายๆ หง่ะ (อะไรของมึง)
 
คือหน้าไอ้เคนนิ่งมากนะคับ แต่พอเผลอมือมันก็พาดมาตรงสะโพกผม
เหอ ผมก็สะดุ้งตกใจมองหน้ามัน แต่เคนทำเฉย ส่วนผมก็ไม่ใช่คนดัดจริตมากคับ ก็นิ่งๆ มันจะทำอะไรก็เรื่องของมัน มากกว่านี้ผมยังให้มันทำเลย

แต่ที่สงสัยคือ............มึงจะเอายังไงกันแน่ฟระ??? 


แล้วยิ่งตอนเย็นที่ไปกินเลี้ยงด้วยกัน ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เคนก็ไปด้วย (ฟ้าหายไปแล้ว)
ไปเป็นสิบๆ คน รู้สึกจะมีว่าที่บัณฑิตคณะพี่ชยุตกับคณะเคนมาด้วยอีกหลายคน (ทำไมหนออ?)
และผมยิ่งรู้สึกแปลกๆ กับมันคับ เหมือนมันตั้งใจที่จะหาเรื่องมานั่งข้างผม คือตอนแรกผมนั่งข้างเพื่อนพี่ชยุตคนหนึ่งที่ผมรู้จัก (ก็เพื่อนไอ้นพด้วยนั่นแหล่ะ) ไอ้เคนนั่งอยู่ปลายแถวโน่นเลย ทีนี้ผ่านไปสักชั่วโมงกว่าๆ มันก็ย้ายที่โผล่มานั่งข้างผมได้ไงไม่รู้คับ ผมเห็นมันก็อึ้ง ตกใจ ลนลานนิดหน่อย... แต่มันไม่สนใจผมคับ มันคุยกับคนข้างๆ

ส่วนผม...หูฟังที่เคนพูด แต่ตามองพี่ชยุต (เบลอคับทำสองอย่างพร้อมกัน)
เพราะไม่ได้ฟังที่พี่ชยุตพูด ก็เลยเออออไปกับเค้าหมด ทีนี้ก็เลยไม่รู้เรื่องคับว่าเค้าชวนไปกินเหล้าต่อ... ตอบตกลงไปซะงั้น

ทีนี้ มีคนมาเพิ่มคับ ตั้งเจ็ดแปดคน แล้วที่มันเต็ม เลยต้องขยับเก้าอี้...
ซวยผมสิคราวนี้... เก้าอี้ติดพี่ชยุตไม่เท่าไหร่ ติดไอ้เคนด้วยนี่ดิ
อ๊ากกกกกกกกซ์
ไม่ได้รังเกียจมันนะคับ อยากคุยกับมันจะตาย แต่มันไม่อยากคุยกับผม
แล้วยิ่งงงๆ ไม่คุยด้วยทำเป็นไม่รู้จักก็รู้สึกแย่ๆ ละ แต่มันทำไมต้องเอามือมาพาดพนักเก้าอี้ผมด้วยหนอออ เฮ้อ 
“ไอ้พุ... มึง เปลี่ยนที่กับกูมั้ย?” เพื่อนนพผู้หวังดีเอ่ยขึ้นมา สงสัยจะเห็นผมหน้าเจื่อนๆ มั้ง 
พอมันพูดขึ้น พี่ชยุตหันไปเลิกคิ้วถามเลยคับว่าเปลี่ยนทำไม?
อ้าว? คนข้างๆ ดันไม่อยากให้ไปอีก
ผมเองก็ไม่ได้อยากไปคับ คือก็หาจังหวะคุยกับเคนอยู่ อยากถามมันว่าเป็นไงบ้าง แต่ไม่กล้าอ่า... กลัวหน้าแหก

ใจตุ้มๆ ต่อมๆ อยู่นาน... แขนไอ้เคนก็ขยันมาถูหลังผมจัง แต่เหลือบไปมองมันทีไรก็ทำเป็นเก็กนิ่งอยู่ได้ ไอ้บ้ามึงจะเอาไงห๊า?
ผมทนอึดอัดไม่ไหว เลยยอมพูดกับมันก่อนคับ
“เคน เป็นไงมั่ง?” เอาวะ ถามตรงๆ เลย มันจะตอบมั้ย
“.........................” สรุปมันไม่ตอบ แถมมองผมแบบ.... มึงเป็นใคร มาถามอะไรกู เหอๆๆ ไอ้สาด
“ยินดีด้วยนะวันนี้” ผมหน้าด้านพูดต่อ แต่ก็ต้องหน้าแหกจริงๆ ตอนมันตอบว่า

“เรารู้จักกันด้วยเหรอครับ?”

หง่ะ ...เล่นแบบนี้ใช่มั้ยมึงงงง!!

“คุณไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักคุณครับ” มึงเล่นมากูก็เล่นกลับวะ
“รู้ว่าบ้านคุณอยู่ไหน พ่อแม่ชื่ออะไร มีพี่น้องกี่คน ชอบหรือไม่ชอบอะไรผมก็รู้ครับ” ของมึงขนาดเท่าไรกูยังรู้เลยแสรดดด   
ไอ้เคนยิ้มมุมปากแบบสยองๆ มาหน่อยนึง

“รู้เยอะเหมือนกันนี่” เออ ไอ้บ้า มึงบอกกูเองหนิ แถมพาไปบ้านด้วย

“งั้นคงรู้สินะครับว่าเมียผมชื่ออะไร?”

“.......................” หง่ะ ผมอึ้งไปนิดหน่อย ตอนมันชะโงกหน้ามาพูดเบาๆ ข้างหู


“เมียผมชื่อน้ำพุครับ คุณรู้จักรึเปล่า?” 


 


H
รู้จักดีเลยล่ะน้องเอ๊ย หุหุ
ขู่คนอ่านไว้เยอะ แต่จริงๆ คนอ่านอาจจะชอบก็ได้..

พักนี้เวลาเม้นท์ (ตอนที่พี่นัทมา) ขอสองตลอด.... ก็คนมันชอบนิ (อ่านตอนนี้ไปอีก 5 รอบ เป็นเอามากนะเนี่ย)

โอ้ พี่นัทฮอตขนาด แต่ตอนนี้ไม่มีพี่นัทหง่า 

ความรู้สึกนี้ไม่เกิดขึ้นบ่อย

ความรู้สึกที่ว่าพออ่านมาเรื่อยๆจนใกล้จะถึงหน้าสุดท้ายแล้ว ก็ไม่อยากให้มันถึงหน้าสุดท้าย เพราะอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆเยอะ แต่ก็คงต้องรออ่านตามแต่คุณจะเอามาลง

ดีจายย... พิมเสร็จและลงให้อีกตอน

ขอบคุณทุกท่านจ่ะ 

[primmi]

เคนมาแบบหลอนๆ 555
แต่ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วชอบมากกกก เราคงเป็นมาโซหล่ะมั้ง
เอาเคนๆๆๆๆๆๆๆๆ

[kenshinkenchu]

ก๊าก...... โผล่มาทีเดียวคะแนนพุ่งปรี๊ดเลย 

[yoyo]

/


“เมียผมชื่อน้ำพุครับ คุณรู้จักรึเปล่า?”  

แรงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตลอดอะเคนอะ
โว้วววว วิ้วววว อู้วววว

ตื่นเต้นตกใจแทนพุ อร๊ากกก จะตอบว่าไงเนี่ยยย

[eastwind]

เคนคงทั้งรักทั้งแค้นน้ำพุนะ (ไม่แน่ใจว่ามันรักหรือแค้นมากกว่ากัน) ในบรรดาแฟนๆ ของน้ำพุเนี่ย เราชอบเคนที่สุดแล้ว ดูมันเป็นคนดันทุรัง พุจะเลื่อนลอยกิ๊กเยอะยังไง เคนก็ยังฝังใจอยู่อย่างงั้น (แต่ยังไม่เคลียร์เรื่องยายฟ้าอะไรนั่นนะ ไม่รู้คบกันขั้นไหนกันแน่)

[Na_RimKLonG]

ชอบจัง

ขอถามๆๆๆ  ตอนนี้น้ำพุมีแฟนแล้ว


แล้วแฟนของน้ำฟุตอนนี้  เค้าได้ปรากฎตัวออกมาแล้วใช่มั๊ยยย >!!<   

[indy❣zaka]

เคน เป็นคนเดียวที่จะทำให้ ชื่อเรื่อง love is a drug! เป็นจริง    


ชอบเรื่องนี้จัง เนื้อเรื่องมันเรื่อยๆไม่ได้หวือหวาตื่นเต้นอะไรนะ
แต่บอกตรงๆ อ่านแล้วไม่อยากหยุด  อยากอ่านต่อ อ่านเรื่อยๆอ่ะค่ะ  ชอบบบบบ~

เพราะฉะนั้น อัพตอนต่อไปอย่างด่วนจี๋เลยค่ะ!!!!!!!  

[meduza]

เคนแร๊งงงง!
ฮาน้ำพุอ่ะรู้จักเค้าดีขนาดนั้นบอกไปเลยว่าขนาดเท่าไหร่อิอิ
เคนคงไม่โกธรพุแล้วใช่ไหมเพราะดูแล้วกับยัยฟ้าเคนต้องเคยกิ๊กกันแน่ไม่งั้นมันคงไม่กล้าขนาดนี้
อยากรู้ว่าเคนจะเอาไงต่อไป
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า

[De_Lete]

พอเคนออกมาแล้วใจเต้นแรงเลย ..

ไม่ได้เป็นมาโซแต่เหมือนกับยึดติดแต่ว่าเคนเป็นรักแรกก็เลยเชียร์สุดใจ ...
แต่ไม่ว่าน้ำพุจะคู่ใครก็ยินดีด้วยทั้งนั้นแหละ ..

ทุกคนดีกับน้ำพุหมดเลยนะ .. ดีคนละแบบอะเราว่า ..


ข้อให้ครั้งนี้เป็นการเริ่มต้นใหม่ของเคนกะน้ำพุด้วยเถ๊อะ .. อิอิ  แอบหวัง (เล็กๆ) 

[aekporamai2]

มั่นคงมาก  แมนมาก

[bluebird]

ไม่โผล่มานาน แต่พอโผล่มาทีนี่พีคจริงอะไรจริง
อ่านแล้วมันปรี๊ด 55+ อธิบายไม่ถูก แต่เป็นช่วงเวลาอึนมาก คือทำเป็นไม่รู้จักกันเนี่ย สุดทางดีมาก!
ชอบตอนน้ำพุบอกว่า คุณไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักคุณ!
แถมจบตอนแบบค้างสุดๆ ขอตอนต่อไปด่วนค่า >.<
ส่วนตัว อยากให้ ทั้งสองคน มีอะไรก็พูดคุยกันซะ ไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นยังไง : )

[Nichdia]

เคนแรงมากอะ 55555

[ordkrub]

อ่านแล้วลุ้น
เคนจะเอาไง
พุเจ็บแล้วจำหรือเปล่า
รอตอนต่อไปด้วยใจระทึก

[nana]

พุจะทำไงนี่ เมียเคนยังชื่อ น้ำพุอยู่เลย 
จะรอดไหมนี่งานนี้
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นรอๆจ้า

[อิสระ]

เค้าจะเอาอีก
มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Wordslinger]

กรี๊ด บอกแล้วว่าเคนเป็นพระเอก

ได้ใจเจ้ไปเต็มๆเลยค่ะ น้องเคนขา งานนี้น้องพุเสร็จ (อีกรอบ) แน่ๆ อ่านไปแล้วความรู้สึกเหมือนถ่านไฟเก่าจะคุเลยค่ะคุณขา ถึงดิฉันจะรักจะชอบพี่นัท แต่ยังไงก็ยังคิดว่าเคนเป็นพระเอก 

ชอบเคนอ่ะ คาแรกเตอร์แบบนี้เหมือนผู้ชายเลว หล่อ รวย แต่รักจริง กิ๊วๆๆๆ

รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ อยากจะบอกว่า I'm maddeningly addicted to this drug of a story!!

[yun]

“เมียผมชื่อน้ำพุครับ คุณรู้จักรึเปล่า?"

เหมือนเคนจะย้ำบ่อยๆว่าน้ำพุคือเมีย
ผู้ชายที่ยึดมั่นความรักจริงจัง รักไม่ลืม
ชอบจัง
รู้สึกว่าคู่นี้พร้อมจะกลับมาสปาร์คกันอีกครั้งอย่างไรก็ไม่รู้

[BeeRY]

กด like ให้เคน 1000 ครั้ง กีสสสสส
ยิ่งบอกว่าเมียชื่อน้ำพุนี่ แอร๊ยยยย แรงว่ะเคน
จะว่าไปก็อ่านไปลุ้นไป ตื่นเต้นเหมือนน้ำพุเลยอะ 
+1 ขอบคุณค่า ตอนใหม่มาเร็วๆๆน้า

[โจ๊กกุ้ง]

เคนแล้วชะนีนางนั้นหมายความว่าไงนิ กลัวเคนง่ะ อ่านตอนเคนละกลัวมันยังไงไม่รู้ แต่อ่านตอนพี่นัทแล้วสบายใจ อิอิ

[u-only-one]

น้องเคนมาแรงโพดๆ มามาด หล่อ เลว นิ่ง ว่าแต่เล่นอะไรกันอยู่สองคนนี้ ออกแนวสยองขวัญ 
รู้สึกว่าเวลาน้ำพุอยู่กะเคนแล้วเกร็งๆ แต่เหมือนมีอะไรลึกๆที่ตัวเองไม่กล้ายอมรับ หรือเปล่าน้ำพุ (ฝากถาม 55+)


..@BoBank คือว่าชอบพี่นัทก็จริงค่ะ ก็ออกแนวว่าชอบ แต่ก็มีกฏให้ตัวเองว่าถ้าน้ำพุเลือกใครก็หมายความว่าคนๆนั้นคือคนที่ใช่สำหรับน้ำพุ
ก็ดีใจกับน้ำพุที่รู้จักที่จะยอมรับว่ารักใครเป็นเรื่องเป็นราวสักที แต่แค่ว่า ลุ้นพี่นัทไรงี้อ่ะ ประมาณนั้น 
 
ที่จริงอยากฝากถามน้ำพุอีกข้อนึง (ได้ป่าว) ...ว่าน้ำพุกับคนปัจจุบันคบกันเป็นเรื่องเป็นราว ตกลงปลงใจกันมาได้กี่ปีแล้วคะ
(นับจากตอนน้ำพุตัดสินใจครั้งสุดท้ายเลยนะ ครั้งก่อนๆไม่นับ เพราะก่อนหน้านั้นกิ๊กเยอะถือว่ายังไม่นิ่ง )