57
.
พออิฐพยักหน้า กูเลยรีบจูงมือมันออกจากสตูทันที ตอนเดินผ่านพวกไอ้กล้าแม่งทำหน้าล้อเลียนกู แต่ยังดีที่มันไม่ได้แซวอะไร
ดีแล้ว ขี้เกียจจะอารมณ์เสียกับคำพูดพวกมัน
.......ขอบัตรจาก รปภ. คืนให้อิฐเสร็จ เราก็เดินไปที่รถ กูสตาร์ทเครื่องเปิดแอร์แล้วตามอิฐไปนั่งเบาะหลัง
กูถอดเสื้อของตัวเองออก มองหน้าอิฐนิดนึง แล้วพุ่งเข้าไปประกบปากมันอย่างร้อนแรง... อิฐตอบสนองทั้งปากและลิ้นของกูทันที อารมณ์วาบหวามของเราเริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง ความคิดถึงที่กักเก็บไว้หลายอาทิตย์ทะลักทลายออกมาอย่างเร่าร้อน แม้สถานที่จะไม่ค่อยอำนวย แต่เราก็ปรนเปรอให้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“อ่า..ซี๊ดด ...พอแล้วอิฐ.....หันก้นมาทางนี้” กูยกหัวมันขึ้นจากน้องชายกู ที่ตอนนี้ชุ่มโชกไปด้วยน้ำลายและน้ำหล่อลื่น....
อิฐหันหลังแล้วนอนราบชันเข่าข้างนึงกับเบาะ กูคว้าเอวมันยกขึ้น จนสะโพกขาวๆ ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ...กูก้มลงแหวกแก้มก้นอิฐแล้วลงลิ้นไปที่ประตูหลัง
“อะ....อา” อิฐครางกระเส่า ตอนกูแทงลิ้นเข้าไปข้างใน มือนึงก็จับของมันชักตามไปด้วย
“อ๊ะ...อา เจ็บ พี่..ต้าน” กูกดนิ้วไปที่ทางเข้า แต่มัน.....ฝืดมาก
“......ไม่ได้ทำกันนาน ก้นฟิตสุดๆ เลยที่รัก” กูค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าไป แรงตอดรัดรุนแรงที่นิ้วคือปฏิกิริยาตอบกลับ โอ้ย ไม่อยากจะคิดถ้าไม่ใช่นิ้ว แต่เป็นน้องชายกูที่กำลังแข็งโด่อยู่ตอนนี้เข้าไปแทน มันจะ.............ขนาดไหน........
“ฮื่ออ พ...พี่ต้าน.....อิฐ จะไม่ไหวแล้ว อ๊ะ” อิฐร้องตอนกูสอดนิ้วที่สองแล้วชักเข้าออกเร็วและแรงขึ้น
“ปล่อยมาเลยครับคนดี พี่รอรับอยู่” กูตอบพลางขยับตัวขึ้นไปเลียแก้มมัน
“อ๊ะ...อา เร็ว เร็วครับ ฮ้ะ ...อ๊า” กูขยับมือให้ตามคำขอไม่นานอิฐก็กระตุกแล้วปล่อยน้ำออกมาเลอะเต็มมือกู
อิฐครางอย่างหมดแรงแล้วซบหน้าลงนอนกับเบาะ กูลากลิ้นไปตามแนวกระดูกสันหลังจนถึงท้ายทอย ซุกไซร้ที่หลังคอและใช้นิ้วบีบคลึงยอดอกทั้งสองข้างของมัน
“ตาพี่แล้ว มาเร็ว” กูคว้าแขนอิฐดึงขึ้น ขณะนั้นก็เอามือที่เต็มไปด้วยน้ำของมันมาทาที่ท่อนลำของตัวเองและประตูหลังของอิฐ
กูดึงมันมานั่งคล่อมหน้าตักกู แล้วจ่อแก่นกายที่แข็งขืนให้ตรงกับทางเข้า
“ไม่ต้องรีบนะ ค่อยๆ กดลงไป” กูบอกอิฐที่กำลังเตรียมตัวจะรับของกูเข้าไป
“อ่ะ...ซี๊ดส์ อิฐ...เบาครับ” ส่วนหัวของกูค่อยๆ จมหายเข้าไปในช่องทางที่กำลังตอดรัดสิ่งแปลกปลอมทันที
“ฮื่ออ จะ...เจ็บ อ่ะ พี่ต้าน...” อิฐเร่งจังหวะจนกูเสียวแทบขาดใจ.... ตอนนี้มันรับของกูไปเกินครึ่งแล้ว....
“อา....ไม่เป็นไรค่อยๆ ทำก็ได้ ช้าๆ ครับ อ่ะ...ซี๊ดด อาา” มันกดตัวลงทีเดียวมิด จนกูต้องซี๊ดปากด้วยความเสียวไปตลอดทั้งลำ....
"อ๊าา" อิฐร้อง แล้วเอานิ้วจิกไหล่กูแน่น
“เจ็บไหม?” กูถามอิฐที่ตอนนี้น้ำตาปริ่มจะไหล
“...............” อิฐพยักหน้า แล้วกอดคอกูแน่น..... กูจับของมันที่เริ่มอ่อนตัวชักขึ้นลง ปากและจมูกก็ไซร้ที่ซอกคอ และกกหูไม่หยุด
“อะ...อา” อิฐเริ่มครางไปตามแรงปลุกเร้า กูยกสะโพกมันขึ้นช้าๆ จนเกือบหลุด ถึงค่อยกดลงมาอีก
พออิฐเริ่มปรับตัวได้แล้ว กูเลยให้มันขยับเองตามใจ...
“อ๊ะ อา...” กูลงลิ้นที่ยอดอก อิฐครางและกอดหัวกูซบกับอกมันแล้วขยับสะโพกขึ้นลงเร็วขึ้นจนกูใกล้จะไป..... แต่อยู่ๆ มันก็ผ่อนช้าลง แล้วจับหน้ากูไว้ มันก้มลงจูบปากกูอย่างร้อนแรง แล้วส่งลิ้นเล็กควานเข้ามาในปากกู กูดูดดุนลิ้นมันสักพักอิฐก็ถอนจูบออก
“.....ทำไมหน้าเครียดจัง?” มันยกมือทาบแก้มกูแล้วถาม
“...ป่าว ตั้งใจทำอยู่” จังหวะนั้นกูประคองตัวอิฐให้นอนลงกับเบาะแล้วยกขามันข้างนึงพาดบ่า
กูจูบ และดูดขาเรียวเล็ก เนียนไม่มีขนสักเส้นจนเป็นรอยแดง....
“อ๊ะ..อ๊า” อิฐครางกระเส่าตอนกูเร่งจังหวะเร็วขึ้นแรงขึ้นจนมันโยกตัวไปตามแรงกระแทก แต่อยู่ๆ ระหว่างที่ทั้งกูและมันใกล้จะถึงฝั่ง......
อิฐมองเลยไปข้างหลังกูแล้วเบิกตากว้าง..... มันอึ้งไปแป้บนึง จากนั้นก็ร้องออกมาดังลั่น
“อ๊าาาาาา!!!! พี่ต้าน!!”
“อะ...อะไร อะไรอิฐ?” กูตกใจรีบหันหลังกลับ ตอนแรกก็นึกว่ามีใครผ่านมาเห็นพวกกูเล่นหนังสด แต่กลายเป็นว่า ที่ตรงนั้น.......... ไม่มีใคร
“ฮืออออ พี่ต้าน....ฮืออออ” มันร้องไห้โฮพลางผวาเข้ามากอดซุกหน้ากับอกกูแน่น จังหวะนั้นช่องทางคับแคบก็บีบรัดกูรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ อาจจะเพราะอิฐตกใจมากมันเลยทำให้กูน้ำแตกคาประตูหลัง
“อ๊ะ อาส์” กูครางพร้อมปลดปล่อยเข้าไปในตัวอิฐ ..........ทั้งๆที่......ยังงงๆ กับเหตุการณ์อยู่
“ฮือออออ” อิฐยังซุกหน้าร้องไห้ไม่หยุด กูดึงตัวมันมากอดแล้วลูบหลังปลอบเบาๆ
“เป็นอะไรครับคนดี ร้องไห้ทำไม?” งง
“ฮืออ พี่ต้าน ข้างหลัง ฮือออ อ..อิฐ ฮึก....อิฐกลัว ฮืออออ”
“กลัวอะไร ไม่เห็นมีอะไรเลย.....ไม่เอา ไม่ร้อง ไม่ร้องนะครับ พี่ต้านอยู่นี่ ไม่ต้องกลัว.....”
“ฮึก....ฮือออ” อ้าว.... ร้องใหญ่เลย เมื่อกี้มันเห็นอะไรวะ.......เหอะๆ อย่าบอกนะว่า...........
เฮ้อ...ไอ้บัดซบเอ้ย ถ้ามึงเป็นคนนะกูเล่นมึงแน่ มาทำที่รักกูตกใจจนขวัญกระเจิงแบบนี้...
#
กว่าอิฐจะหยุดร้องไห้ก็นานโขอยู่........ตลอดเวลามันปิดตาตัวเองตลอด จนกูใส่เสื้อผ้าให้เสร็จ อิฐก็ยังซุกหน้ากับมือตัวเอง.....
ท่าจะกลัวมากจริงๆ ว่ะ.....
“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ.....” กูทำท่าจะเปิดประตูรถไปนั่งข้างหน้า แต่อิฐคว้าแขนกูมากอดไว้ แล้วดึงเสื้อกูมาปิดหน้าต่ออีก......
“ฮืออ ยะ....อย่าไป พี่ต้าน อิฐกลัว” .......อ้าว ร้องอีกแล้ว ทำไงดีล่ะ?
RRRR
มือถือกูดังพอดี อิฐมันสะดุ้งกอดกูแน่นเลยทีนี้....
ไอ้กล้าโทรมาว่ะ กูกดรับ
“เออ”
“หายไปไหนของมึงนานเป็นชั่วโมง? กูนึกว่ามึงลงไปส่งน้องอิฐซะอีก”
“เออ.......นิดหน่อย” กูตอบปัดๆ
“อะๆๆๆ มึงกับเมียหายไปอยู่ไหนกันวะ” มันพูดเหมือนรู้ทัน
“ข้างล่างที่จอดรถเนี่ย อิฐเจอแจ็คพอต มึงลงมาช่วยกูหน่อย”
สักพักไอ้กล้าก็ลงมาที่รถ เหอะๆ กลิ่นคาวคลุ้งก็อบอวลใช่เล่น.... ไอ้กล้าแม่งล้อกูแน่
แต่ช่างเหอะ ตอนนี้พาอิฐไปส่งบ้านให้ได้ก่อน ไม่งั้นก็ไม่ได้ออกไปไหนกันสักที
กูโยนกุญแจรถให้ไอ้กล้าขับ ส่วนกูนั่งเป็นเพื่อนอิฐข้างหลัง
“ไหวป่ะมึง?” ไอ้กล้าถามกู ตอนขับออกมาได้สักพักใหญ่ๆ
“มึงถามใคร?”
“เอ๊า.....ก็น้องอิฐสิวะ”
“ร้องไห้จนหลับไปแล้ว” กูตอบพลางลูบผมอิฐที่กำลังนอนอยู่บนตักกูเบาๆ
“ที่ว่าแจ็คพอต แม่งคือไรวะ มีคนมาเห็นพวกมึงเอากันเหรอ?”
“.......ทำนองนั้น” กูตอบแบบไม่แน่ใจสักเท่าไหร่
“เหอะๆ ใครวะ ถึงทำน้องอิฐร้องไห้ได้ขนาดนี้”
“ไม่รู้ว่ะ กูไม่เห็น”
“......ไม่เห็นได้ไง มึงบ้าป่ะ น้องอิฐเห็นแต่มึงไม่เห็น ไอ้คนนั้นมันหายตัวได้หรือไง?”
“เออ...งั้นมั้ง”
“....สัด กวนตรีน”
“มึงลองนึกดูเหอะไอ้ห่า ทำเมียกูกลัวจนช้อคขนาดนี้จะเป็นอะไรถ้าไม่ใช่........” กูกำลังจะพูด แต่ไอ้กล้าขัดขึ้นเสียงหลง
“เฮ้ยๆๆ มึง ไม่ต้องพูด กูรู้แล้ว.......เชี้ยเอ๊ย.......สยอง........มึงก็รู้คณะเราแม่ง...........................เยอะ!”
เอออ...... เวรจริงๆ
ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้ไงวะ
#
พอถึงบ้านอิฐ กูบอกไอ้กล้ากลับไปคณะก่อน ส่วนกูจะอยู่นอนเป็นเพื่อนอิฐที่บ้าน
“อ่าว แล้วงานมึงอ่ะ?” ไอ้กล้าถาม
“ช่างแม่งมัน แฟนกูขวัญบินขนาดนี้ จะปล่อยให้อยู่คนเดียวได้ไง” ไอ้กล้าพยักหน้าเข้าใจ
“เออๆ งั้นกูกลับละ ตีหนึ่งละ ขึ้นตึกคนเดียวกูก็เสียวเหมือนกัน” เหอะๆ
“อืม ใจนะกล้า”
จากนั้นกูก็อุ้มอิฐเข้าบ้าน.....ดึกขนาดนี้น้าภัทรคงหลับแล้ว อืม ดีเหมือนกันกูขี้เกียจตอบคำถามว่าทำไมอิฐถึงกลับมาสภาพนี้.....
กูไขกุญแจเข้าบ้าน แล้วพาอิฐลงนอนบนเตียง..... เห็นน้ำตาแห้งติดเต็มหน้าแล้วรู้สึกสงสารที่ถูกผีหลอก
กูเดินเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้า ค้นหาผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วไปชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้อิฐ
ที่รักกูครางฮือขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อสัมผัสถูกความเย็น
อิฐส่ายหน้าไปมาเบาๆ สักพักลมหายใจก็กลับสม่ำเสมออีกครั้ง....
#
ตอนเช้ากูตื่นมาเพราะรู้สึกร้อน..... ไม่ใช่เพราะอากาศ แต่เป็นอุณหภูมิของคนในอ้อมกอดนี้ต่างหาก.....
......แย่ละ อิฐไข้ขึ้น......
กูยกมือทาบหน้าผากและซอกคอที่ร้อนระอุ ก่อนจะรีบลงจากห้องไปหาน้าภัทร
“อ้าวต้าน มาตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ?” น้าภัทรยิ้มถามขณะกำลังทำข้าวเช้าอยู่
“เอ่อ น้าภัทรครับ มียาแก้ไข้ไหมครับ อิฐไม่สบาย” ทำไมรู้สึกผิดจังวะกู
“....อิฐไม่สบายเหรอ? รอเดี๋ยวนะ น้าทำข้าวต้มให้ ส่วนยาอยู่ในตู้ขวาบนสุดตรงชั้นทีวีน่ะจ่ะ”
กูไปหายาแล้วมาช่วยน้าภัทรทำข้าวต้มจนเสร็จถึงยกขึ้นไปให้อิฐข้างบน
“เดี๋ยวให้กินยาแล้วนอนพักคงดีขึ้น น้าต้องไปทำงานแล้ว ถ้าต้านจะออกจากบ้านก็ช่วยล็อคประตูให้ด้วยนะ” น้าภัทรบอก หลังจากลูบแขนลูบหน้าอิฐเบาๆ
“ครับ”
พอน้าภัทรออกไป กูกลัวว่าข้าวต้มจะเย็นซะก่อนเลยปลุกอิฐให้ลุกมากินข้าว จะได้กินยา
“อิฐ....อิฐ......ที่รักครับ ตื่นมากินข้าวเร็ว” กูเขย่าแขนอิฐเบาๆ มันงัวเงียค่อยปรือตาขึ้น พอเห็นว่าเป็นกูก็ยิ้มให้บางๆ
“พี่ต้าน....” รอยยิ้มค่อยหุบลงกลายเป็นเหยเก
“เป็นอะไร?” กูรีบถาม
“อิฐ.....ปวดหัว”
“อืม อิฐกินข้าวก่อนนะ จะได้กินยา” อิฐพยักหน้าแล้วค่อยๆ ยันตัวขึ้นนั่งพิงหัวเตียง
กูยกชามข้าวต้มมาแล้วตักขึ้นเป่าให้หายร้อน ก่อนจะยื่นไปตรงหน้าอิฐ
“กินเองก็ได้”
“พี่ป้อนนะครับ” อิฐมองหน้ากูนิดนึง แล้วผงกหัว
กูว่าอิฐเป็นคนป่วยที่ไม่งอแงเลยว่ะ ดูไม่สำออย ง่อยเปลี้ย เรียกร้อง โวยวาย เหมือนคนอื่นๆ ที่กูเคยเจอ
กูยิ้มมองมันกินข้าวต้มที่กูป้อนไปเรื่อยๆ ถึงจะดูกลืนฝืดๆ คอ แต่อิฐก็กินจนเกือบหมด
หลังจากให้มันกินยาเสร็จแล้ว กูก็เอาผ้ามาเช็ดตัวให้
“พี่ต้านไม่ไปทำงานเหรอ?” อิฐถามตอนกูเช็ดตัวให้เสร็จ
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนจนกว่าน้าภัทรจะกลับ..”
“อ่า......ไม่เป.......”
“พี่จะอยู่” กูพูดขัดขึ้น.... อิฐนิ่งไปแป้บนึงก่อนพยักหน้า แล้วล้มตัวลงนอน
กูไม่รู้ว่ามันหายกลัวรึยัง.... ไม่รู้ว่าตอนนี้มันกำลังคิดถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่รึเปล่า
เพราะอิฐไม่พูดถึง
ถ้ากูจะถาม...ก็กลัวจะไปสะกิดต่อมสยองขวัญให้มันอีก.......
เห็นอิฐหน้าซีดเซียว กูก็ไม่อยากจะไปไหนแล้วว่ะ
ก็เลยได้แต่นั่งอยู่ข้างๆ กุมมือมันไว้ จนอิฐหลับไปด้วยฤทธิ์ยา....H
..........ขวัญบิน
ตอบ
คุณ 4life - ...แม่นแล้ว แหะ
คุณ Little Devil - อีกนานกว่าจะได้จัดการ แทนตีมวยนอกสนามอ่ะ
คุณ heavenly**yaoi - ละครหลังข่าวเป็นไง ฮ่าๆๆ ไม่ได้ดู
คุณ jiBtar - หนักพอป่าวเธอว์? แต๊งส์ ฟอร์ พลัสสส
คุณ parity_yc - เอ้าท์ดอร์ เลยเจอของดีเลย... อ๊าก ดีไม่โผล่มาตอนเริ่ม ไม่งั้นอด
คุณ Akamei - หมัดเดียว อิฐก็เคืองจะแย่แว้ว
คุณ emo bboll - ฮ่าๆ เอาจริงๆ ไม่เคยเอาเล่น
คุณ sky-cafe - ลืมระวังหลัง!
คุณ EunJin - รอบเดียวเองนะตัวเทอว์
คุณ DE SaiKuNee - กอดคืนแน่นกว่า
คุณ iiดาวพระศุกร์ii - ที่ผ่านมานี่ก็หลายสิ่งจริงๆ ฮะๆ ปวดกะ-บาน ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะท่าน
คุณ wisa - แต๊งกิ้วจ่ะ
คุณ Cupcake - ขอบคุณนะเธอว์
คุณ m_pop91 - ฮ่าๆๆ เจรงอ๊ะ ต้านโหดนะ
คุณ fungfung - ฟิลม์ไม่เข้มมาก แต่รอบข้างอ่ะ ตึ๊ดตื๋อ
คุณ sang som - แฟนน่ารัก เลยอยากนัวเนีย อิอิ
คุณ sukie_moo - ไม่ถนัดแต่อยากทำ ฮ่าๆๆ
คุณ b27072010 - ไม่ใช่คนซะงั้น
คุณ ordkrub - ที่จอดรถตรงนั้นวังเวงได้ที่เลยครับ
ขอบคุณทุกคนมากคับ/ค่ะ
หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด) (อ่าน 487416 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก