56
.
หนังจบ กูดู director ก่อนเลย...... ขึ้นมาเป็นชื่อจริง.... ไอ้ห่านี่มันใครวะ
กูหันไปถามไอ้ขิง
“อ่อ... น้องแทนว่ะ แม่งเล่นแรงนะเนี่ย มึงไม่เล่นยังอุตส่าห์แอบถ่ายอีก....”
วอนตายล่ะมึง ในหนังกูเพิ่งพาอิฐมาเมื่อเย็นเอง แม่งตัดต่อเร็วสัด
“พี่ต้าน! พาแฟนมาเปิดตัวก็ไม่บอก” หนังจบเสียงรุ่นน้องคนนึงตะโกนมาที่กู
เชี้ยละ...
“แฟนน่ารักนะพี่ ฮ่าๆๆ พี่ต้านเปลี่ยนไป.....ได้หลังแล้วลืมหน้าเหรอพี่”
อิฐทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก.... ซวยจริงๆ เลยกู
“ไม่ใช่โว้ย นี่น้องกู”
“น้องจริงเร๊อออ...... ถ้าน้องพี่จริง ผมขอจีบได้ป่าว?” ไอ้เหี้ยนี่ยังไม่หยุด
“มึงเป็นไรมากไหมเชี่ยเคน ระวังปากมึงหน่อยนะ” ไอ้กล้าช่วยพูด ส่วนไอ้ขิงกับน้องอิฐก็ดึงแขนกูกันไว้...
“ไอ้เคนมันเป็นเกย์ อย่าสนใจเลย เห็นใครน่ารักมันจีบไปทั่วแหล่ะ” ไอ้ขิงกระซิบบอกกูเบาๆ
“อ้าว....ทำไมอ่ะพี่ ผมจีบไม่ได้เหรอ?” ไอ้เคนมันยังถามต่ออีก
“น้องเค้ามีแฟนแล้วเว้ย อย่าแม้แต่จะคิดนะมึง...” ไอ้กล้าโต้กลับไป... ไอ้เคนทำท่าจะเดินเข้ามาที่อิฐ
“พี่ต้านกลับเหอะ” อิฐดึงแขนกู...
“มีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไรครับ เรากิ๊กกันก็ได้....เนอะ” หมดความอดทน กูสะบัดแขนที่ถูกจับอยู่ออก
จากนั้นพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้เคนแล้วประเคนกำปั้นให้มันทีนึง สัดนี่.... อยู่ดีๆ ไม่ชอบ เสือกหม้อใส่แฟนกู มันก็ต้องโดนแบบนี้
“เฮ้ยๆๆ อย่าไอ้ต้าน... นี่มันในคณะนะมึง เดี๋ยวจารย์รู้ก็ซวยหรอก” ไอ้กล้าพยายามลากแขนกูออกมา
จังหวะนั้นไอ้เคนพยุงตัวเองขึ้นมาได้พอดี
“ต่อยผมทำไมพี่ต้าน? ผมจีบน้องพี่นะ ไม่ได้จีบเมียพี่”.......ก็คนที่มึงจีบนั่นแหล่ะเมียกู!
“........เอ้ยๆๆ พอแล้วเว้ย มึง...ใจเย็นดิวะ” ไอ้กล้ากับอิฐดึงลากกูออกมาก่อนที่จะทันได้พูดอะไร.....
กูเห็นไอ้ขิงเข้าไปเคลียร์กับไอ้เคนแทนกู...
พอหลุดออกมาได้ กูก็สะบัดแขนออก
“มึงนี่มัน.....ใจเย็นหน่อยดิวะ ปากไอ้เคนก็พูดไปงั้นเอง มันเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว... มึงนี่ก็ของขึ้นง่ายเหลือเกิน....” ไอ้กล้าว่า
“หรือมึงจะรอให้มันมาจีบอิฐต่อหน้าต่อตากู!?”
“เฮ้อ....ไอ้เหี้ย มึงเป็นแบบนี้ก็อย่าปิดแม่งเลยเหอะ บอกๆ คนอื่นไปซะว่าพวกมึงเป็นอะไรกัน มึงจะเอางั้นป่ะล่ะ? ถ้าเป็นแบบนั้นกูจะได้ไม่ต้องคอยมาห้ามไอ้บ้าอย่างมึง”
ทำได้กูทำไปนานและ...
“เออ.......กูกลับละ ขอโทษที่สร้างเรื่องให้พวกมึงละกัน ไป อิฐ ขึ้นรถ”
“อย่างงี้ทุกทีเลยนะมึง” ก่อนปิดประตูกูยังได้ยินเสียงไอ้กล้าบ่นตามหลัง.......
เฮ้อ......บัดซบอีกแล้ววันนี้ ซวยได้ซวยดี
“เป็นไร เงียบ?” ระหว่างทางกูเพิ่งสังเกตว่าอิฐยังไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา
“..........เปล่า” มันตอบสั้น
“บอกมา เป็นไร?”
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร...”
“.................”
“ผมทำให้พี่ต้านลำบากรึเปล่า?”
“คิดไรอย่างงั้นวะ.... ถ้าเรื่องเมื่อกี้ กูขอโทษ มือมันไปก่อนความคิด รู้ตัวอีกที ก็ต่อยหน้าไอ้เชี้ยนั่นไปแล้ว”
“มันจะเป็นแบบนี้อีกไหมพี่ต้าน?”
“.......กูไม่รู้ ถ้ามีอีกก็ไม่แน่”
“........ถ้าอิฐขอร้องพี่ อย่าทำ...พี่จะฟังอิฐมั้ย?” กูหันไปมองหน้ามันแว่บนึง ดูจากสายตาแล้ว มันกำลัง....ผิดหวังในตัวกูอยู่รึเปล่า?
“ฟังดิ... มึงบอกไรกูฟังหมด แต่จะทำไหมอีกเรื่องนึง”
“....................” อิฐทำหน้าไม่พอใจกับคำตอบของกู
“ฮะๆๆ ล้อเล่น ต่อไปจะพยายามไม่ให้เกิดเรื่องอีก โอเคป่ะ?”
“อิฐไม่อยากให้พี่ต้านมีเรื่องกับใครเพราะอิฐ.... อิฐเป็นห่วงพี่นะ”
“พี่ก็ห่วงอิฐครับ.... เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยเจอกันเลย ย้ายมาอยู่กับพี่ได้ไหม?” กูเหงา... คิดถึงมันมากด้วย
“....เอ่อ......แล้วแม่อิฐจะอยู่กับใคร .....คงย้ายมาไม่ได้หรอกพี่ต้าน” เฮ้อ........ปวดใจ ทุกวันทำงานแล้วไม่ได้เจอแฟนกู... มันเหงาๆ ขาดแรงบันดาลใจ สมองไม่แล่น เบื่อ เซ็ง หงุดหงิด พาล...... หลายสิ่งอ่ะกู
“....โกรธเหรอ?” เห็นกูเงียบไปมันเลยถาม
“เปล่า.....ช่วงนี้กูเครียด เลยงี่เง่า..... ปากเสีย แถมอารมณ์ไม่ดีบ่อย”
“พี่ต้านรอหน่อยนะ เดือนหน้าอิฐสอบมิดเทอมเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะมาหาบ่อยๆ ..ไปช่วยทำงานด้วย”
อ่อ ถ้าพูดถึงเดือนหน้า....
“เออ ว่าจะบอกลืมไปเลย..... ปลายเดือนหน้ากูจะย้ายไปอยู่สตูดิโอ ทีสิสว่ะ”
“............หืม?” อิฐมันไม่รู้ว่าคืออะไร...
“เออ จะว่าไงดีวะ....” กูเอานิ้วเกาแก้ม
“คณะกูปีห้า เค้าจะมีสตูดิโอให้ค้างทำงาน แล้วปลายเทอมก่อนส่งทีสิสก็จะมีอาจารย์เข้ามาตรวจความคืบหน้าของงานที่สตูฯ น่ะ ที่จริงไม่ต้องย้ายก็ได้ แต่มันยุ่งยากเรื่องขนของไปๆ มาๆ กูก็เลยว่าจะย้ายไปอยู่สักระยะ หลังส่งทีสิสถึงจะกลับมาอยู่คอนโดเหมือนเดิม” เริ่มจะเล็งเห็นความยุ่งยากของชีวิตกูแล้วใช่ไหม... มันก็ประมาณนั้นล่ะวะ
อิฐมันก็เข้าใจนะว่ากูยุ่ง แต่ถึงจะยุ่ง แต่กูก็ยังอยากเจอมัน......
เฮ้อ.......
หลังจากต่อยไอ้เคน กูก็โดนจารย์เรียกไปตักเตือน..... อืม...ดีที่ไม่เจอทัณฑ์บน ถือว่าไม่ซวยไรมาก
แต่สำหรับไอ้น้องแทนที่เป็นต้นเหตุของความซวยทั้งหมด กูจะเล่นงานมัน!
ประเด็นคือไม่เจอแม่งเลยเนี่ยดิ มันจงใจหนีกู......เอาเหอะ เจอเมื่อไรล่ะมึงตาย..
อืม.......
อย่าพูดถึงมันอีกเลยความซวยน่ะ มีมาเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วง
ผ่านไปสองเดือน....กูก็ยังตะบันทำงานจนได้เวลาย้ายที่อยู่ชั่วคราวไปที่คณะ ถือว่าช่วงนี้กูต้องจริงจังกับชีวิตตัวเองพอสมควร งานหนักครับ วันต่อวัน ยิ่งกว่ากรรมกรเลยว่ะ
#
คืนนึงระหว่างนั่งเล่นเกมส์ คลายเครียดอยู่ อิฐโทรมาบอกกูว่าซื้อของกินมาฝาก....ตอนนี้รออยู่ข้างล่าง รปภ. ไม่ให้ขึ้น
กูลนลานวิ่งลงไปรับมัน เห็นอิฐนั่งรออยู่บนม้านั่งคนเดียว.....เฮ้อ พักนี้ทำไมถอนใจแบบไร้เหตุผลบ่อยจังวะกู
“มานานยัง?” กูถามตอนเดินไปถึง แล้วช่วยมันถือถุงเซเว่น สามถุงใหญ่ๆ
“ไม่นาน มาเมื่อกี้”
รปภ. มองหน้าพวกกู...
“พี่ครับ น้องผมมาช่วยงาน ขอพาขึ้นไปสตูฯ แป้บนึงนะ” กูต้องบอก เพราะเป็นหน้าที่เค้าที่ต้องสกรีนคน
“ครับ แต่ต้องลงมาก่อนเที่ยงคืนนะ ผมขอบัตรด้วยครับ”
อิฐหยิบบัตรประชาชนยื่นให้ แล้วขึ้นไปข้างบนกับกู
“เฮ้ย พวกมึง น้องอิฐซื้อขนมมาฝาก” กูตะโกนบอกไอ้พวกเพื่อนๆ
พอมันได้ยินก็วิ่งกรูกันเข้ามาคุ้ยถุงเซเว่นกันใหญ่
มีทั้ง.. เป้บซี่ เฮลส์บลูบอย ชาเขียว โซดา ซุปไก่ รังนก เป้ปทีน เอ็มร้อยก็มี...
นอกนั้นก็น้ำแข็งกับพวกขนมกินเล่น
“มีโซดาแล้วไม่มีเหล้าเหรอน้องอิฐ?” ไอ้ด้าถาม... กูตบหัวมันไปที
“อิฐซื้อมาให้มึงแดกก็ดีแค่ไหนแล้ว ยังสะเออะจะขอนั่นขอนี่”
“ผมซื้อมาทำน้ำแดงโซดาไงพี่ด้า กินป่าวผมชงให้” เหอะ...ไปทำให้มันทำไม
หลังจากชงน้ำให้เพื่อนกูแดกครบทุกคน เราถึงได้มีเวลานั่งคุยกันสักที
“ทีหลังอย่ามาดึกๆ คนเดียวนะ มันอันตราย ...ถ้าอยากมาเดี๋ยวกูไปรับ” พื้นที่ที่กูอยู่ จะรวมกันเป็นกลุ่ม มีโต๊ะเขียนแบบ มีตู้ มีโต๊ะยาว มีพาร์ทิชั่นกั้นเป็นสัดส่วน โซนกูมีไอ้กล้า กับไอ้วิน ตอนนี้พวกมันลี้ภัยไปอยู่โซนไอ้ขิงแล้ว เหลือกูกับอิฐสองคน
“......อ่า พี่ไปรับก็เสียเวลาดิ อิฐมาเองได้ พี่ต้านอ่ะชอบเวอร์” .....หาว่ากูเวอร์ซะงั้น
“กูเวอร์ เพราะกูห่วงมึงไง ข้างล่างมันมืดแล้ว ไม่มีคน มีแต่หมา... เจอหมาเห่าป่ะละ ตอนเข้ามา”
“เห่าอ่ะ...แหะๆ ก็ผมมันคนแปลกหน้านี่”
“นั่นแหล่ะ ระวังเจอหมาไล่ฟัด แล้วคนชอบแฝงตัวเข้ามาขโมยของมันก็มีนะ กูเลยไม่อยากให้มาคนเดียวไง”
อิฐถอนหายใจยาว...
“..เฮ้อ....... จะมาหาพี่ต้านทำไมมันยากลำบากขนาดนี้.......”
“มาก็ดีแล้ว กูคิดถึง.......” กูเอื้อมมือไปจับมือมันบีบเบาๆ อิฐยิ้มแล้วบีบมือกูตอบ
เราจ้องตากันอยู่นาน กูดึงมันให้เข้ามาใกล้จนเก้าอี้ล้อเลื่อนที่นั่งอยู่ชนกัน
“.....เอ่อ....” อิฐสะดุ้งเล็กน้อยตอนกูใช้ฝ่ามืออีกข้างลูบไล้ขาอ่อนของมันเบาๆ อิฐใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดมาก็เลย.... ล้วงง่ายนิดนึงว่ะ
“.......คนอื่นก็อยู่เยอะแยะพี่ต้าน” อิฐกระซิบบอกแล้วจับมือกูดึงไว้ไม่ให้ลูบสูงขึ้นไปกว่านั้น
กูคว้าหัวอิฐมาซบที่อกแล้วต้านแรงมือจนสัมผัสไปโดนส่วนนั้นของมัน
“......พี่คิดถึงอิฐมาก ......วันนี้ขอได้ไหม... นะ?” ริมฝีปากกูลากผ่านทั่วใบหน้าเนียนใส จนไปถึงปากบางสีแดง
อิฐทำท่าจะหันหนี แต่กูตามไปประกบจูบปากนุ่มนั้นไว้ทัน กูขบริมฝีปากทั้งบนและล่าง ก่อนแทรกลิ้นเข้าไปเกี่ยวลิ้นเล็กเข้ามาในปากกู
ระหว่างนั้น กูเหลือบไปเห็นไอ้กล้าเดินเข้ามาพอดี กูยกมือไล่ แต่มันเอานิ้วชี้หมุนวน แล้วก็ทำมือเป็นสัญญาณคนกำลังเดิน
กูขมวดคิ้ว นึกในใจ..... แม่งได้เวลายามเข้ามาเช็คอีกแล้ว
“อ...อือ” จำใจต้องถอนจูบแล้วดึงมือออกจากกางเกงอิฐ มันครางเบาๆ ตอนกูยกมือคลึงใบหูนิ่มเล่น
“ไปต่อที่อื่นกัน” กูกระซิบบอกชิดปากแดงน่ารัก
“..................”
“ไปไหม?”อิฐมองกูตาเยิ้ม
“....ท..ที่ไหน?”
“ในรถ” คิดไม่ออกว่ะ... ไม่มีตรงไหนลับตาคน หรือถ้ามีก็อยู่ในบรรยากาศสยองขวัญของตึกเรียน... กูไม่ได้ชอบแนว terror อะไรขนาดนั้น... ที่สำคัญ อิฐมันกลัวผี....มาก
เหอะๆ ณ ที่แห่งนี้มีสิ่งลี้ลับว่ะH
...............
ตอบ
คุณ 4life - ฟันธงด้วยคน
คุณ jiBtar - ขอบคุณคร้าบ อิฐน่ารัก แถมขี้ยั่ว
คุณ emo bboll - หนังสั้นมันได้ฟีลตรงบรรยากาศเนี่ยล่ะ ทำเองเล่นเองน่าภูมิใจดี งัดเทคนิคที่่ร่ำเรียนมาบวกพรสวรรค์นิดหน่อยก็โอแล้ว
คุณ parity_yc - ป่วนต้านไม่เท่าไหร่ ถ้าป่วนอิฐอ่ะ ไม่เหลือ (ปอลอ..จะได้อ่าน เอ็นซีแล้วนะท่าน)
คุณ daizodiac - หลงต้านอ่ะดี้
คุณ Akamei - อ่อ ขอบคุณมากๆ คร้าบ ใส่ฟีลเข้าไปเยอะๆ ตัวหนังสือมันก็ออกมาได้เอง
คุณ wisa - ก็อยากจะเล่นมันสักที แต่หาตัวไม่เจอ ต้านไม่ค่อยเข้าคณะ
คุณ DE SaiKuNee - ขำราย
คุณ sukie_moo - โอ้ย ถูกต้องๆ อิฐเป็นคนน่าหมั่นไส้ แถมกวนตรีนโคตรๆ ด้วย ฮ่าๆ
คุณ ordkrub - ไม่ควรประมาทพี่ธันสินะ หึหึ