[____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)  (อ่าน 482710 ครั้ง)

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
มีพี่สาวอย่างนี้
กูว่าอย่ามีเลยดีกว่า ด๊วก!!!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-07-2010 02:26:40 โดย parity_yc »

SJ

  • บุคคลทั่วไป
ี้ต้านแม่งใจ จริงๆ พี่เนตรก้อแรงได้อีก
พอแม่เจออิฐจะเป็นงัยเนี่ย ลูกสะเขย อิอิ

ออฟไลน์ panari

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1
อ่านรวดเดียว 24 ตอน อกจะแตกตาย  :o211: น้องITชอบงึมงำ อมพะนำ อยู่เรื่อยเลย ย ย ย อึดอัดกับเด็กคนนี้จริงๆ พอน้องITเล่า พี่ต้านก็ดันอมเอาไว้อีกคนไม่ยอกเฉลยซะที  :z3: ตอนหน้าคงไม่มีหมกเม็ดอีกแล้วใช่มั้ยคะ มันอึดอัด อยากรู้ ไม่ไหวแล้ว ว ว ว  :m31:
โชคดีที่มีตอนพิเศษ ไม่งั้นแย่แน่ๆ 55+ :serius2:

ออฟไลน์ โมโม่ที่รัก

  • ٥ﻻ ﻉ√٥ﺎ ٱu
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 942
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
มีแต่คนด่าพี่สาวต้าน
แต่มันก็จริงอ่ะ
ทำไมถึงเชื่อเพื่อนล่ะ
น้องชายต้องสำคัญกว่าดิ
จริงป่ะ!!!

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
ต้าน ได้ใจจริงๆ แมนมาก พูดอะไรตรรงๆ
เห็นด้วยกันหลายๆคนเรื่องเนตร มันบ้าๆบอๆไงๆม่รู้

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
25
.

เหอะๆ
หลายคนอาจจะอยากรู้ความสัมพันธ์ของอิฐกับบรรดา......

ซึ่งก็มี ไอ้ขิง ไอ้แชมป์ ไอ้เอ็กซ์ ไอ้ตี๋ และไอ้เทมเด็กวิศวะ
มีเท่านี้ล่ะ หมดแล้ว




หรือ ปัญหาครอบครัวของอิฐ
อันนี้เรื่องใหญ่ ไว้ทีหลัง...




เปิดโปงกระทงที่ 1



คนที่มาเกี่ยวข้องกับอิฐมีเยอะจนกูงง ในทั้งหมดนี้คนแรกที่รู้จักคือไอ้แชมป์ เด็กแรงประจำโรงเรียน
นิสัยมันตอนนั้นกับตอนนี้ กูจะบอกว่าต่างกันเยอะสัดๆ

เพราะ...อิฐมันสอบเข้าโรงเรียนไอ้แชมป์ได้ตอนม.สี่ ย้ายไปใหม่ๆ ก็โดนมันจีบ ทั้งโดนตื๊อ โดนบังคับ ห่า....หลายสิ่งนะมึง
จนสุดท้ายต้องยอมเป็นแฟนด้วย  

ช่วงนั้นอิฐเจอปัญหาที่บ้านรุมเร้า เลยต้องไปหางานทำจนไปเจอไอ้ต้นเข้า มันให้อิฐไปช่วยงานที่บ้านคล้ายๆ คนใช้ แต่ไม่เชิง เหมือนให้ไปช่วยดูแลมันคนเดียวมากกว่า แล้วไอ้ต้นก็เสนอเงินเดือนให้เยอะเกินความจำเป็น จนน่าแปลกใจ...
ทำไปทำมา... โดนมันปล้ำซะงั้น... แต่ไอ้ต้นให้เงินมันค่าเสียหายด้วยหลายหมื่น แถมการ์ดให้กดใช้อีก... อิฐมันจำเป็นต้องหาเงินให้ได้มากที่สุดเพื่อช่วยที่บ้าน ก็เลยยอมไอ้ต้นมาเรื่อยๆ โดยเรื่องนี้ก็ไม่ได้บอกให้ใครรู้

จากนั้นอิฐก็ได้รู้จักกับไอ้ขิง... ไปไหนมาไหนด้วยกัน เพราะขิงมันเป็นคนดี(ในคราบหมาป่า) คุยด้วยบางทีก็สนุกดี หายเครียด..  
ไอ้ขิงต่อหน้าอิฐมันไม่ได้แสดงออกว่าชอบ แต่อาศัยโอกาสเล็กๆ ได้ใกล้ชิดแค่นี้มันก็พอใจแล้ว

สารภาพ... ตอนแรกกูไม่ค่อยชอบน้องอิฐ เพราะมันกวนตรีนกู เลยอาจจะบรรยายเกินจริงไปหน่อย  

แต่สำหรับไอ้แชมป์พอรู้ว่าไปกับคนอื่นก็โกรธอิฐมาก บอกให้เลิกคบไอ้ขิง แต่อิฐมันไม่ฟัง เพราะมันเห็นไอ้ขิงเป็นแค่พี่
ถึงจะทะเลาะกันหนักแต่พวกมันก็ยังเป็นแฟนกันเหมือนเดิม

ไอ้ขิงก็รู้นะว่ามันสองคนเป็นแฟนกัน ก็เลยได้แต่ดูอยู่ห่างๆ มาเรื่อยๆ
แต่พอได้โอกาสมันก็ไปยุ่งกับแฟน(เฟคๆ) ของชาวบ้านเค้า


อิฐรู้ว่าไอ้แชมป์รักมันมาก ดูแลทุกอย่าง... ที่โรงเรียนไม่มีใครกล้าทำอะไรมันสักคน ได้อยู่อย่างสงบสุขแบบนี้ใครไม่ชอบก็ควายเต็มทน
ถึงอิฐจะไม่รัก แต่ไอ้แชมป์บอกว่าไม่เป็นไร มันเต็มใจจะอยู่แบบนี้.. กูก็ไม่รู้สถานะเหมือนกัน รู้แค่มันดูแลกันตลอด คนอื่นเข้าใจว่าเป็นแฟนกัน แต่มันสองคนรู้กันแล้วว่าได้แค่ไหน

ปัญหาทางบ้านเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมาเจอไอ้เทม... มันคือเด็กวิศวะที่ขับบีเอ็ม
อิฐก็รู้ว่าไอ้นี่มันมาไม้ไหน เลยเข้าทำนองเดียวกับไอ้ต้น คือหลอกแดรกมันมาเรื่อยๆ แต่จะดีหน่อยตรงที่ไอ้เทมมันไม่มีโอกาสจะได้ทำอะไรอิฐ ไปมากกว่าจูบ

เนื่องจากพักหลังๆ ไอ้ต้นไม่ให้อิฐทำงานแล้ว มันพาขึ้นเตียงตลอด เวลาที่อิฐไม่อยากโดนทำอย่างว่า ก็มาหาไอ้เทมแทน
กูคงไม่มานั่งสร้างภาพหรอกว่าใครเป็นเทวดามาจากไหน ด้านมืดของอิฐ ของกู หรือของใครก็เหอะ มีกันทั้งนั้น... หรือคุณจะเถียง
กูโคตรเกลียดไอ้พวกที่ชอบสร้างภาพบรรยายความดี ด้านดีของตัวเอง

เหอะ.. บอกตรงๆ รำคาญว่ะ ใจคอจะเป็นพระเอก นางเอกไปตลอดชีวิตหรือไง... น้ำเน่า
ถ้าดีได้ขนาดนั้น คงบรรลุขั้นต่ำโสดาบันไปนานแล้ว



ที่อิฐไม่บอกปัญหาเรื่องเงินกับไอ้แชมป์ก็เพราะนิสัยส่วนตัวของมัน เก็บกด...มีปัญหาแล้วชอบอมไว้ ไม่เล่าให้ใครฟัง    
มันชอบแก้ปัญหาด้วยตัวเอง
เพราะคิดว่า มันเองก็ตัวคนเดียวมาตลอด.... ความคิดนี้ผูกมัดใจแน่นเหมือนเงื่อนตาย การที่จะไว้ใจใครสักคนเพื่อบอกเล่าเรื่องราวนั้นเลยไม่ใช่เรื่องง่าย


เลยเป็นปัญหาต่อมาอีกว่า มันต้องหาเงินเองด้วยวิธีแบบนั้น... ประกอบกับหางานทำเองไปด้วย ถึงจะได้น้อยกว่าที่ไอ้ต้นให้ แต่มันก็อยากทำเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นกับ

สิ่งที่ได้ทำลงไป

จนมาเจอไอ้เอ็กซ์
กับไอ้เหี้ยเอ็กซ์นี่ไม่ค่อยปลื้มที่จะเล่าเท่าไหร่
มันเจออิฐตอนอยู่ ม.ห้าเทอมปลาย ถือว่าเป็นคนสุดท้ายในห้าคน ที่คบกับอิฐแต่ เสือกได้.......เมียกู

ช่วงนั้นอิฐมันเปลี่ยนงานเพราะไอ้ต้นบังเอิญรู้ เดี๋ยวไปชนกับไอ้เทม (แมร่งกูงง)
จะว่าไปแล้ว มันก็ทำงานเองด้วย หลอกแดรกชาวบ้านเค้าไปด้วย ถือว่าบริหารเวลาดีเยี่ยม

..........โคตรเก่ง
ทำได้ไงวะ

นึกแล้วก็ทึ่งเหมือนกัน ขนาดกูคบสองคนทีเดียว ยังปวดหัวจะแย่

ส่วนใหญ่อิฐมันจะไปทำงานกับคนรู้จัก ซึ่งคราวนี้สมุนไอ้แชมป์แนะนำ มันเลยได้งานขายของเป็นร้านเกี่ยวกับอาหารแปรรูปในห้างชานเมือง ไอ้เอ็กซ์มันไปซื้อของกับแม่มัน เลยเจอกัน

ตอนแรกเชี่ยเอ็กซ์ทำเป็นไม่สนใจ เพราะแม่มันอยู่ หลายชั่วโมงต่อมา ไอ้เอ็กซ์ก็กลับมาร้านอีกครั้ง
คราวนี้จากเมิน กลายเป็นรุกเต็มขั้น

อิฐถึงกับมึน เพราะไอ้เอ็กซ์ชอบก็บอกว่าชอบเลย นั่งรอนั่งเฝ้าจนห้างปิด ถึงพาไปส่ง
แต่ส่งที่คอนโดมันนะ...

ไอ้อิฐบางทีก็ซื่อบื้อเกิน เพิ่งมารู้ตัวตอนโดนบังคับให้เข้าไปในห้องไอ้เอ็กซ์
มันจะหนีก็หนีไม่รอด ดิ้นก็ดิ้นไม่หลุด แรงไอ้เวงนั่นก็เยอะกว่า

สุดท้าย อิฐบอกกูว่า... มันโดนไอ้เอ็กซ์ข่มขืนตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน

อิฐบอกกูว่ามันแค้นมาก เจ็บตัวไม่เท่าไหร่ เจ็บใจมากกว่า มันประมาทเกินเพราะคนอื่นที่คบด้วยไม่ได้ใช้กำลังขนาดนี้ แล้วก็ไม่นึกว่าวันแรกไอ้เอ็กซ์จะเล่นมันถึงขั้นนั้น...
ตอนแรกเช้ามา กะจะหนีออกจากห้อง แต่ขออยู่แก้แค้นดีกว่า
ไอ้เอ็กซ์มันรวย ก็เข้าล็อค...

ด้วยความแค้นฝังหุ่นที่โดนข่มขืน อิฐเลยทนตอแหลคบกับไอ้เอ็กซ์ จนกระทั่งได้รถมาคันนึงว่ะ พาเข้าโชว์รูมโอนชื่อมันเลย
......แม่เจ้า ไม่อยากเชื่อว่าไอ้เอ็กซ์จะลงทุนขนาดนี้

แต่พอได้มา อิฐเอารถที่ไอ้เอ็กซ์ซื้อให้ไปขายทันทีได้เงินมาหลายแสน
ไอ้เอ็กซ์แม่งช้อค... เสียศูนย์ไปเลย มันเฮิร์ทมากจนสติแตก

จากเดิมที่หวังฟันอิฐเฉยๆ แต่พอโดนเข้าไปแบบนี้ มันกลับเกาะติดแบบกัดไม่ปล่อยยิ่งกว่าเดิม
เหมือนอยากจะแก้แค้นคืน แต่ความจริงไม่ใช่

มันก็แค่อยากเอาชนะ เด็กที่กล้าลองดีกับมัน
ก็แค่นั้น




H
เดี๋ยวมีต่ออีก เชียร์สเปนกันป่าวคืนนี้ หุหุ  :mc2:
SPAIN!

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
 :z13:

สเปนเหมือนกันจ้า

ออฟไลน์ โมโม่ที่รัก

  • ٥ﻻ ﻉ√٥ﺎ ٱu
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 942
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
รอดูพิธีปิดอย่างเดียวแล้วนอน
 :jul3:

wisa

  • บุคคลทั่วไป

clubza

  • บุคคลทั่วไป
    อิฐสุดยอดคบ5คน  แต่ได้4ถือว่าสถิติไม่เลวเลย
เอามันให้หมดทั้ง5เลยก็ดี  เเต่ไม่เหนื่อยเหรออิอิ
 
       วันนี้+ให้ไม่ได้ไป+ให้คนอื่นเเล้ววันหลังนะ :bye2:
                     :t3: :t3: :t3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ mutoo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-37
ไรเตอร์จ่า
เดี๋ยวของไรเตอร์นี่ ...ข้ามวันแล้วจ๊ะ

คิดถึงน้องอิฐแล้วจ๊ะ

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
26
.

เปิดโปงกระทงที่ 2

#

อิฐมันไม่ปลื้มที่คบกับไอ้เอ็กซ์ 
ไอ้นี่มันชอบใช้กำลัง ข่มขู่ คุกคาม สิทธิและเสรีภาพ เคยต่อยกับไอ้แชมป์จนต้องไปนอนโรง’บาลกันทั้งคู่ ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง

เนื่องจากไอ้เอ็กซ์มันเกาะติดเยี่ยงเห็บ อิฐเลยต้องยอมลงให้มัน เพราะเดี๋ยวไอ้เทม ไอ้ต้น จะรู้ความลับเข้า
คบกับไอ้เอ็กซ์ หลังจากรถคันนั้น อิฐก็ไม่ได้ตังค์ใช้อีกเลย เหอะๆ

จากนั้นที่มันเจอกูครั้งแรก แล้วไปบอกไอ้ขิงว่าจะไม่มาเจออีกแล้ว ไม่ใช่เพราะกูเป็นต้นเหตุ แต่เพราะไอ้แชมป์มันขอให้เลิกคบคนอื่นให้หมด
มันเจ็บกับเรื่องของไอ้เอ็กซ์พอแล้ว ไม่อยากเจ็บเพราะไอ้ขิงอีก
ไอ้แชมป์พูดแบบจริงจังแทบจะขอร้อง อิฐแคร์มัน เลยยอมทำเพื่อให้มันสบายใจ จะได้จบๆ เรื่องกันไปสักที

หาทางหลบเลี่ยงกันไป จนกระทั่งไปบอกเลิกไอ้เอ็กซ์ เมื่อตอนนั้น..... ที่กูเคยเล่านั่นแหล่ะ
อย่างที่คิดคือมันไม่ยอมง่ายๆ แต่ข้ออ้างของอิฐคือจะไปบอกความจริงกับแม่ของไอ้เอ็กซ์ ว่าลูกชายท่านน่ะ เป็นเกย์ แถมข่มขืนเด็กผู้ชาย...
มันมีหลักฐานจะโชว์แม่ไอ้เอ็กซ์ด้วย (เป็นรูปถ่ายที่ไอ้เอ็กซ์จูบและหอมแก้มมัน)

แม่ไอ้เอ็กซ์เกลียดเกย์ กะเทย ทอม ดี้ พูดง่ายๆ คือเกลียดเพศที่ไม่ใช่ชายหญิงเข้ากระดูกดำ แถมรักษาหน้าตาตัวเองในสังคมยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
 
อิฐบอกว่ามันเพิ่งรู้มาไม่นาน ถ้ารู้แต่แรกคงไม่เป็นแบบนี้
เอ็กซ์มันเลยจำใจยอม ขอเดทกับอิฐส่งท้ายวันหนึ่ง โดยมีข้อแม้เหมือนกันว่าอิฐต้องตามใจมันทุกอย่าง
พูดอะไรให้ทำ ก็โดนไปเยอะอยู่ ไอ้เอ็กซ์มันก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากมาย เด็กมันก็มีเยอะแยะ แต่ทำตัวกร่างเป็นหมาหวงก้าง
กูกับไอ้เอ็กซ์เคยมีเรื่องกันอยู่ก่อนแล้ว อิฐมันแค่กลัวกูกับมันมีเรื่องจนต้องไปนอนโรงบาลเหมือนไอ้แชมป์ 

จนกระทั่งกูโทรไปขัดจังหวะนั่นแหล่ะ เลยทำให้ไอ้เอ็กซ์มันโกรธ
เอ็กซ์มันจับได้ว่าอิฐไปทำอะไรมา เพราะปากแดงเจ่อเห็นชัดซะขนาดนั้น


อิฐเลยโดนมันเอาอย่างที่บอก


(ความผิดกูเองแหล่ะ สัส)


ไอ้เอ็กซ์ถึงมันจะเหี้ย แต่มันเป็นคนรักษาคำพูด และที่สำคัญมันกลัวคนที่บ้านจะรู้มากว่ามันเป็นเกย์ (เหตุผลอย่างหลังน่าจะถูกที่สุดนะ กูว่า)
ที่ข่มขืนไปวันแรกที่เจอมันขอโทษ อิฐเอารถมันไปขายก็สมควรแล้ว
ไอ้เอ็กซ์พาอิฐไปคืนไอ้แชมป์ แล้วสำนึกกับสิ่งที่ได้ทำลงไป
ก็เลยจบ...... เรื่องเหี้ยๆ ของมันเพียงเท่านี้

ปัจจุบัน ไม่ติดต่อกันแล้วครับ ระหว่างไอ้เอ็กซ์กับน้องอิฐ

   
จากนั้นที่มันมีเรื่องกับกู ตอนไปเลิกกับไอ้เอ็กซ์ (จำได้ป่ะที่กูบอกว่ารับไม่ได้ แล้วมันก็หายหัวไปเลย)

อิฐรู้สึกผิดจนต้องไปบอกเลิกกับไอ้เทมอีกคน ของที่ไอ้เทมซื้อให้ทุกอย่างมันคืนหมด แถมยังสารภาพกับเค้าอีกว่า มันคบด้วยเพราะอยากได้เงิน แล้วก็ตอนนี้มีคนที่ชอบอยู่แล้วด้วย
ไอ้เทมโกรธแล้วก็เสียใจมาก จนต้องเลิกกันไปอีกหนึ่ง

เหลือแต่ไอ้ต้นเนี่ยแหล่ะ... บางทีถ้าจำเป็นก็ต้องไปหา ที่คบกันมาได้นานขนาดนี้เพราะมันคือแหล่งเงินรายใหญ่ให้อิฐ
ขึ้นปีที่สองอิฐไม่อยากให้ไอ้ต้นเข้าข้างหลังแล้ว มันเลยทำให้แค่ภายนอกแทน... เพิ่งจะมีอะไรกับใครก็ตอนจะเลิกกับไอ้เชี้ยเอ็กซ์เนี่ยล่ะ

ช่วงนี้เป็นตอนที่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีตีกันอยู่ในหัว
ถ้าเลิกกับไอ้ต้น มันหาเงินไม่ทันแน่... ในขณะเดียวกัน อิฐก็ไม่อยากบอกกูให้ช่วยแก้ปัญหาทางบ้านแทนมันเหมือนกัน เงินแมร่งตั้งเป็นล้าน...
เงื่อนตายที่ผูกเอาไว้ กำลังทำให้ตัวเองทรมาน แต่มันก็ต้องเลือก... ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป


'บางคนยอมตาบอดเพื่อให้ค้นพบความงามของศิลปะที่แท้จริง'


และวันนั้น.... มันเลือกกู ทั้งที่ไม่มีทางหาเงินเพื่อช่วยแม่มันได้อีกต่อไปแล้ว

เหมือนมาถึงทางตันของอิฐจริงๆ
เรื่องมันแย่ขนาดนั้น แต่ก็เสือกดันทุรังหาทางไปต่อคนเดียว

จนในที่สุดกูก็ทำให้มันไว้ใจกูจนได้ ถึงจะไม่รู้ว่าตอนไหนและเมื่อไหร่
ที่สำคัญคือเรื่องราวต่างๆ นานาที่อิฐถ่ายทอดมาให้กูฟังต่างหาก

#


สรุปแล้วที่ผ่านมา..อิฐต้องให้เวลากับไอ้ต้นและไอ้เทมแค่สองคนเป็นส่วนใหญ่ เพราะต้องไปเอาเงินพวกมัน
เกิดเรื่องที่บ้านก็ไปขออยู่กับไอ้โบ๊ท บางทีก็ไปอยู่กับไอ้แชมป์(แฟนหลอกๆ ของมัน)
ส่วนไอ้เอ็กซ์และไอ้ขิงคล้ายตัวป่วนที่คอยยุ่งกับแฟนของชาวบ้าน เพียงแต่ว่าไอ้ขิงไม่ได้เชี้ยเท่าไอ้เอ็กซ์ มันคอยอยู่เป็นเพื่อนอิฐมากกว่า

ไอ้แชมป์ก็เหนื่อยไป... เกิดเป็นมันเนี่ย...เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง เอากระดูกมาแขวนคออีก บ้ายิ่งกว่ากรูอีกมั้ง

อิฐมันไม่ได้มีอะไรกับใครมากอย่างที่คิด... คนมาเกี่ยวข้องกับมันมีเยอะ แถมซับซ้อน
บางทีการที่มันไม่พูดอาจจะเป็นประโยชน์ในบางสถานการณ์ที่มันต้องฝืนทนทำอยู่ก็ได้



หูไม่ได้มีไว้ฟังเสียงอย่างเดียว... ตาก็ไม่ได้มีแค่มอง แต่มันต้องเข้าถึงจิตวิญญาณของคนด้วย กูอาจจะพล่ามน้อยใจเหี้ยอะไรมากมาย
มันคือความรู้สึกทั่วไปของมนุษย์ กูห้ามตัวเองไม่ให้โกรธ ไม่ให้เสียใจ ไม่ให้คิดว่าตัวเองโง่เหมือนควายไม่ได้ เพราะสิ่งไหนที่กูเห็นกูก็พูดไปตามนั้น

แต่ใช่ว่ากูจะไม่เคยคิดอะไรที่ไกลกว่าที่เป็นอยู่


อิฐมันเหมือนภาพวาดที่สวยงามแต่ผิดเพี้ยน ไม่มีใครยอมรับ ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครอยากทน
แต่สำหรับกู ยิ่งเพี้ยนมากเท่าไหร่ กูยิ่งอยากเข้าใจความหมายของมันมากขึ้นเท่านั้น...

ลึกๆ แล้วทุกอย่างที่ทำไม่ใช่แค่รัก แต่มันคือวิธีที่จะนำไปสู่บางสิ่งซึ่งอาจเปลี่ยนความคิดของคนๆ นึงได้ตลอดชีวิต




มึงคือความฝันของกูว่ะอิฐ...




H
รวบรัดตามฉบับย่อของไอ้ต้าน
ถ้าไม่ย่อคงเขียนเป็นเรื่องยาวของน้องอิฐได้อีกเรื่องนึงเลย แบบว่าไปเจอแต่ละคนแล้วเป็นไงถึงคบกันได้ อะไรแบบนั้น


พี่ต้านมันมองคนแบบงานศิลปะ ไม่ว่ากันนะ... ยกตัวอย่างเช่น

พ่อแม่เค้าจะเป็นแนว realisticism  มองภาพตามความเป็นจริง คือเห็นและรับรู้ได้ทันทีว่าเค้ารู้สึกอย่างไร แสดงออกถึงความตรงไปตรงมา
พวกกิ๊กไอ้ต้าน เป็นแนว baroque, rococo แสดงออกโดยการเรียกร้องความสนใจ ความหรูหรา โอ่อ่า ซึ่งเป็นเพียงเปลือก
ส่วนน้องอิฐ... เหอๆ ไอ้ต้านชอบแนว impressionism มากๆ คือภาพที่เขียนโดยความประทับใจจากจิตวิญญาณของมนุษย์ การใช้สีที่สื่อถึงอารมณ์จากปลายเส้นประสาทรับความรู้สึก น้องอิฐใกล้เคียงศิลปะแนวนี้มากที่สุดล่ะมั้ง คือภาพและสีจะผิดเพี้ยนจัดจ้านจากความเป็นจริง แต่ก็น่าหลงใหล น่าค้นหาเป็นอย่างมาก

ออฟไลน์ โมโม่ที่รัก

  • ٥ﻻ ﻉ√٥ﺎ ٱu
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 942
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
อิฐก็ต้องเครียดมากเลยนะเนี่ย
แต่มันก็จบไปแล้ว
อิฐจะได้มีความสุขสักทีนะ
 :กอด1:

ออฟไลน์ mutoo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-37
อื้อหือ :m15:
น่าสงสารน้องอิฐจัง
แล้วต้านจะช่วยให้รอดได้ :fire:มั้ยเนี่ย

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
ขอบคุณครับที่ค่อยๆมาไขปริศนาให้รับรู้
รอตอนต่อไปอย่างกระวนกระวายนะครับ

4life

  • บุคคลทั่วไป
สงสารอิฐอ่ะ เดาไม่ถูกจริงๆ ว่าจะจบยังไง

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
มันผ่านมาแล้ว
ก็อยากให้มันแล้วๆไป
แค่ทำทุกอย่างวันนี้ ตรงนี้
ให้ดีที่สุด แล้วตัวเองมีความสุขก็พอ :กอด1:

Annetemis

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้พี่ต้านนี่แมนจริง ๆ เลยค่ะ เค้ายอมซูฮกเลย o13 :3123:

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
ตอนพิเศษ (โคตรๆ)
ความว่า... เมื่อกูเมา



ตอนนั้น... ด้วยความเสือกส่วนบุคคล และความเป็นห่วงเมียกรู สุดหัวใจ
กูเลยต้องตามอิฐ เมียสุดที่รักไปทริปรับน้องที่ต่างจังหวัดด้วย...

แต่ไปแบบโจ่งแจ้ง มันจะดูไม่งาม
เหอะๆ ก็เลยต้องแอบๆ ไป

“หาเรื่องมาให้พวกกูอีกแล้วไอ้เชี้ยต้าน ทีสิสเมิงไม่ทำรึไง หาแต่เรื่องเที่ยว” ไอ้กล้าบ่น ตอนกูชวนพวกมันไปทะเลภาคตะวันออก
“ทำแต่งาน พักบ้างจะเป็นไรไป”
“กูติดตรวจทีสิส สราดด จะไปได้ไง มึงก็นะ...” ไอ้วินอีกคน
“กูก็เหมือนกัน และมึงก็ด้วยไอ้ต้าน” ไอ้กล้าว่า ถึงมันจะพูดถูก แต่ทุกอย่างมีทางออกนะเว้ย
“พวกเมิงก็เลื่อนตรวจสิวะ ทำงานให้เสร็จเร็วขึ้นก่อนหน้าวันนึง ไม่เห็นมันจะยากตรงไหน แล้วอย่าเถียงว่าทำไม่ทัน แมร่ง...สัดเหอะ เผางานประจำทีเรื่องงี้บ่นกันชิบหาย”

“ทำไมเมิงอยากไปนักวะ?” ไอ้กล้าถามแบบจับผิด
“กูตามไปดูอิฐ” ก็บอกไปตรงๆ
“เดี๋ยวกูพาไปไซต์ก่อสร้างมั้ยมึง มีตั้งแต่อิฐแดง อิฐมอญ อิฐบล็อก อิฐมวลเบา” กูตบป้าบเข้ากบาลไอ้ด้าอย่างจัง
“โอ้ยยย สลัด!” มันยกมือกุมหัว ท่าทางดูเหมือนเจ็บ
“ตามไปเฝ้าเมียว่างั้น... น้องอิฐไปจันฯ ทำไมวะ?” ไอ้กล้าถาม
“รับน้อง”
“เชี้ย... เรื่องของมหาลัยคนอื่น มึงก็เสือกไปทั่ว” กูตบหัวไอ้ด้าซ้ำจุดเดิม
“โอ้ย หัวกูไม่ใช่ตูดน้องอิฐนะเว้ย ตบอยู่ได้”
“สัดนี่ ลามปามตรูดเมียกรู เดี๋ยวเหอะมึง” กูเริ่มโกรธมันจริงๆ ไอ้ด้าเลยหุบปาก

“ไม่ไป กูไปคนเดียวก็ได้” ไม่ได้ประชดหรือน้อยใจนะเว้ย โปรดอย่าเข้าใจกูผิด แค่ขี้เกียจตื๊อ
“เออๆ เดี๋ยวกูเลื่อนตรวจก็ได้วะ” สรุปแล้วไปได้แค่ไอ้กล้าและไอ้วิน ส่วนคนอื่นงานไม่ผ่าน ต้องอยู่ซ่อม

กูไม่ได้บอกอิฐว่าจะไปหรอก ขี้เกียจ เดี๋ยวเจอกันก็รู้เอง
ที่สำคัญ กูอยากเห็นด้วยว่าเวลามันอยู่ต่อหน้าคนอื่น เพื่อนๆ รุ่นพี่นรกแตกที่คอยแทะโลม มันจะทำตัวยังไง

“เหี้ย ทำไมรถติดวะ” กูหงุดหงิดเพราะยังไม่ทันออกจากกรุงเทพเลย รถเสือกติด ที่สำคัญติดตอนตีสี่แมร่งประสาทไปแล้ว
“กูว่าข้างหน้าแมร่งรถชนล่ะมั้ง” ไอ้กล้าบอก

เวลาผ่านไปราวสิบห้านาที รถถึงเคลื่อนตัวได้ แต่ก็ได้ทีละนิดเหมือนโดนกักไว้
แล้วสิ่งที่ไอ้กล้าเดาก็ผิด เพราะตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบกำลังยืนคุมเชิงรถที่กำลังผ่านถนนสายนี้อยู่
“สัด ตำรวจแมร่งตั้งด่านทำเหี้ยอะไรวะ” ไอ้กล้าบ่น
“กลัวห่าอะไร มึงมียาเหรอ” ไอ้วินว่า
“เออ กูปวดหัวเลยพกพารามาไงไอ้เหี้ย เมิงนั่นแหล่ะไอ้ขี้ยา... เลิกพี้รึยังวะ”
“พ่อมึงดิ”
 
คุยเล่นกันจนกระทั่งถึงคิวรถกู
กูเลื่อนกระจกลง
“ขอดูบัตรด้วยครับ” กูยื่นให้ ทำหน้าเซ็งๆ เหี้ยมาก ปปส. ทำแบบนี้เสียเวลาประชาชน ดูไม่เป็นมืออาชีพเอาซะเลย แม่งจะจับยาเสพย์ติดมันต้องมีสายก่อนดิวะเล่นตรวจแบบนี้ทั้งคืนก็ไม่ได้นอนหรอก
“จะไปไหนกันครับ” ถามทำเตี่ยอะไร เรื่องส่วนตัว
“เที่ยวครับ” กูตอบสั้นๆ
“ที่ไหน?”
“จันฯ”
“ทำไมไปตอนนี้ครับ”
“ก็เพราะอยากไปตอนนี้ไงครับ” กูหันไปมองไอ้กล้า เพราะโดนมันสะกิด มันส่ายหัวเป็นเชิงห้าม เพราะกูทำท่าจะของขึ้น
“ช่วยเปิดท้ายรถด้วยครับ” เค้าไม่ฟัง
“ถ้าไม่มีสิ่งที่คุณหา คุณจะรับผิดชอบที่ทำผมเสียเวลามั้ยคุณตำรวจ”
“ไอ้เชี้ยต้าน...” ไอ้วินกระซิบห้ามไม่ให้กูไปเถียงเค้า
“โอเค ไปได้ครับ” เค้ายื่นบัตรคืนกู กูรับแล้วปิดกระจกขับออกไปทันที

“ทำเปรี้ยวนะเมิง ไอ้พวกนี้แมร่งถ้ามันจะเล่นขึ้นมาจริงๆ มันสร้างหลักฐานเท็จเอามึงเข้าคุกได้สบาย”
“ช่างหัวแมร่งดิ ถ้ามันคิดว่ามันทำได้”
“มึงนี่ก็บ้าระห่ำตลอดกาล”

ในที่สุดก็ถึงที่พัก กูจองไว้ที่เดียวกับอิฐนั่นแหล่ะ แต่ไอ้พวก ม. นั้นจะอยู่รวมกันเป็นหลังๆ หลายกลุ่ม ส่วนกูแยกออกห่างมาอีกโซนนึง
กูไปถึงก็เช้ามืด เห็นเด็กปีหนึ่งนั่งรวมกันอยู่ตรงชายหาด ร้องเพลงอะไรไม่รู้วนไปวนมา มีไอ้พวกรุ่นพี่โรคจิตล้อมวงสาปแช่งอยู่อย่างเมามัน

กูยืนมองห่างๆ พร้อมกับเพื่อนอีกสองคน
“เล่นละครเก่งกันจริงไอ้พวกห่านั่น” ไอ้กล้าเห็นแล้วก็ด่าออกมา กูเองก็ว่างั้น... อิฐเป็นไงบ้างวะ จะกวนตรีนออกมั้ยคราวนี้

กูยืนดูสถานการณ์อีกสักพัก ก็ดูเหมือนละครฉากใหญ่จะจบลงแล้ว รุ่นพี่บูมให้น้อง แล้วก็ตะโกนโหวกเหวกกัน สักพักพวกเด็กๆ ถึงได้เดินกลับที่พักกันได้
กูพยายามมองหาอิฐจากคนหมู่มาก แล้วก็เจอเพราะความเด่นของตัวมันเอง
อิฐเดินคู่มากับกลุ่มเพื่อนสนิทมัน แถมพ่วงไอ้เชรี้ยยูมาด้วย

ไอ้เหี้ยนี่แมร่งชักจะเอาใหญ่แล้ว…

กูบอกไอ้พวกนั้นให้กลับไปก่อน เพราะกูจะตามไปดูว่าอิฐพักบ้านหลังไหน
พอเห็นอิฐเข้าบ้านไปแล้ว ส่วนไอ้ยูก็เดินต่อไปอีกทาง
กูถึงโทรไปหามัน

“ฮัลโหล” เสียงอิฐดูแหบๆ แห้งๆ ฟังแล้วก็น่าเป็นห่วง
“เหนื่อยมั้ยวันนี้?”
“ก็นิดหน่อย”
“ได้นอนบ้างยังตั้งแต่ไปอ่ะ”
“ยังเลยคร้าบ ร้องเพลงทั้งคืนปวดคอจะแย่”
“มีใครทำอะไรมึงป่ะ?”
“ไม่มีหรอก”
“อืม งั้นพักเหอะ”
“คร้าบ บาย”
“เดี๋ยวก่อนอิฐ”
“ครับ”
“คิดถึงกูมั้ย”
“มาก” กูยิ้ม
“โอเค เดี๋ยวเจอกัน”

วางสายเสร็จกูเดินกลับที่พักตัวเอง เห็นไอ้สองตัวนั้นนอนสลบกันไปแล้วเรียบร้อย
สักตอนเที่ยงพวกกูก็ตื่นออกไปกินข้าว แล้วก็ไปดูอิฐทำกิจกรรม

“แต่ละฐานแลดูบัดซบยังไงไม่รู้ว่ะ กูชักจะรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาแล้ว” ไอ้กล้าออกความเห็น
กูก็ว่างั้น... แมร่งให้ทำเหี้ยอะไรสถุนๆทั้งนั้น... ถ้าอิฐโดนทำแบบนี้กูไม่ยอมหรอก
โชคดีนะฐานแรกที่มันเจอไม่ค่อยเท่าไหร่

ต่อไปเนี่ยสิ แมร่งต้องถอดเสื้อผ้าล้อนจ้อน ใครจะไปยอมวะ!

“เดี๋ยวกูมา” พูดจบกูเดินผ่าไปกลางวงระหว่างที่เด็กปีหนึ่งกำลังเปลี่ยนฐาน
“เฮ้ย อย่า ไอ้ต้าน” ไอ้กล้ากับไอ้วินพยายามห้าม แต่กูเดินมาถึงแล้ว

“....................” อิฐอึ้งพอเห็นหน้ากู
“มายังไงครับเนี่ยพี่ต้าน” ไอ้ชิคเพื่อนสนิทของอิฐถามตาโต ตอนนั้นกูรู้จักเพื่อนมันหมดแล้ว
“ขับรถมา...” กูตอบ แต่สงสัยสั้นไป ไอ้วินเลยช่วยพูดต่อ
“พวกพี่มาเที่ยวกันน่ะครับ บังเอิญพักรีสอร์ทเดียวกันพอดี เหอๆ” แต่กูว่าไม่พูดน่าจะดีกว่านะ
“อิฐ มานี่ดิ๊”
“เอ่อ... ผมต้องไปเข้าฐานอ่ะ รุ่นพี่เค้าเรียกแล้ว” กูไม่ฟังแต่ไปลากแขนมันออกมาจากกลุ่มจะพาเดินไปทางบ้านพัก
“พี่ต้าน!” มันฝืนแรงไม่เดินไปตามกู

“อยากแก้ผ้ารึไง” กูหันไปกระซิบบอก มันเลยเงียบ
“อิฐไม่สบายพี่จะพาไปหาหมอน่ะ ฝากบอกพวกรุ่นพี่ด้วยละกันครับ” กูบอกเพื่อนมันเสร็จ ก็ลากแขนอิฐออกมาจนได้

“พี่ตามผมมาเหรอ?” พอถึงในบ้าน มันก็ถามกูทันที
“เออ ใช่ มีปัญหาเหรอ?” รู้สึกอารมณ์เสียยังไงไม่รู้
“เชี้ย มึงก็พูดกับน้องเค้าดีๆ สิวะ” ไอ้กล้าว่า
“คืองี้ครับน้องอิฐ ไอ้ต้านมันเป็นห่วงน้องมากน่ะ เลยรีบเคลียร์งานแล้วตามมาเฝ้ากลัวว่าน้องจะโดนทำมิดีมิร้ายจากคนอื่นที่ไม่ใช่มัน.....เอ่อ”
ไอ้กล้าเจอสายตากูเข้าไปมันถึงหุบปากได้สักที

“พี่ต้านผมกลับนะ หายมาแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นสงสัย”
“จะกลับไปให้โดนทำอุบาทแบบนั้นเหรอ บ้ารึเปล่า!?”
“...............”
“น้องอิฐ ไหนๆ ก็บอกเพื่อนไปว่าไม่สบายแล้ว คนอื่นคงไม่ว่าไรมั้ง อยู่กับพวกพี่เนี่ยแหล่ะ แล้วเย็นๆ ค่อยกลับไปใหม่ โอเคนะครับ?”
อิฐหันมามองหน้ากู พอเจอสายตาดุๆ เข้าไปมันเลยรีบพยักหน้ารับ

อิฐมันไม่ค่อยกล้าหือกับกู ก็ตั้งแต่กูไปเห็นว่ามันโดนรุ่นพี่ผู้หญิงรุมหอมแก้มที่คณะ ถึงจะบอกว่าถูกบังคับ แต่ยังไงก็ต้องโดนลงโทษกันบ้างล่ะ

#
จะให้รอที่บ้านพักเฉยๆ ก็เบื่อ กูเลยพาขับรถออกไปเที่ยวที่อื่นก่อน กินข้าวเย็นร้านอาหารซีฟู้ดเสร็จนั่นแหล่ะถึงพามันกลับ
“เป็นยังไงบ้างอิฐ ไม่สบายตรงไหนไม่เห็นบอกเลย แฟงเป็นห่วงแทบแย่แหน่ะตอนที่อิฐหายไป” พอมาถึงเพื่อนๆ มันก็พากันเข้ามารุมถาม
“น้องอิฐไม่เป็นไรแล้วครับ พวกพี่พาไปรักษาให้แล้วเรียบร้อยหายห่วงพันเปอร์เซ็นต์” พูดคลุมเครือนะเมิงไอ้กล้า

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เดี๋ยวเมิงไปหาพวกพี่ยูหน่อยก็ดี เค้าเป็นห่วงเมิงกันอยู่อ่ะ” น้องชิคพูด อิฐเลยมองกูเหมือนจะขออนุญาต
“ไม่เห็นต้องบอก” กูพูดขึ้นมาลอยๆ
“พวกพี่ยูอะไรนั่นอยู่ไหนเหรอครับ?” ไอ้วินถาม น้องจิ๊บเลยชี้นิ้วไปยังรุ่นพี่กลุ่มนึงที่นั่งล้อมวงกินเหล้ากันอยู่
กูเห็นมันแล้วไอ้ยู มันกำลังมองมาทางนี้เหมือนกัน
“พี่ว่าเค้ารู้กันแล้วมั้ง ว่าอิฐกลับมาแล้ว” กูบอก
“จากนี้ไป ต้องทำอะไรกันต่อเหรอ?” กูถามอีก
“เพิ่งผูกข้อมือกันเสร็จเมื่อกี้นี้เองครับ เดี๋ยวต่อไปมีเล่นดนตรีแล้วก็กินเหล้า” น้องชิคตอบ
“พี่ไปนั่งด้วยได้ป่ะ?” ทุกคนเงียบไปแป้บนึง ไอ้กล้าเลยเอามือมาสะกิดกู ทำท่าไม่อยากให้กูไปยุ่งมาก
“พี่เอาเหล้ากับมิกซ์มาเอง ไม่ต้องห่วง”
“มึงซื้อมาตอนไหนวะ” ไอ้วินถามแบบไม่ต้องการคำตอบ

“เห็นว่าเล่นดนตรีกันด้วย เลยอยากกินเหล้าหนุกๆ อ่ะ เอาตามนี้ล่ะกัน เดี๋ยวมาใหม่” กูผละออกไปโดยไม่รอฟังคำตอบ ตรงดิ่งไปหลังรถเอาเหล้ากับมิกซ์เซอร์ที่แอบไปซื้อตอนพวกนั้นมันเดินซื้อของกัน จริงๆ กูรู้อยู่แล้วว่าต้องมีปาร์ตี้เหล้า ก็เลยเอาเหล้ามาเข้างานด้วย
“โอ้โห... มึงซื้อเอามาแดกหรือเอามาอาบวะ เยอะสราด” ไอ้กล้าตาลุกวาว พูดงี้แหล่ะแต่แมร่งแดกเยอะกว่ากรูอีก
ไอ้กล้ากับไอ้วินช่วยกูแบกทุกอย่างมาตรงจุดที่อิฐนั่งอยู่ ซึ่งก็ห่างจากเวทีพอสมควร

“ผมบอกพวกรุ่นพี่แล้ว เค้าไม่ว่าอะไรครับ พี่จะเอาน้ำแข็งกับเหล้าด้วยก็ได้ถ้าไม่พอ” ไอ้น้องชิค ทำดีมาก...
ดนตรีช่วงแรกจะเป็นเพลงฟังสบายๆ แต่พอตกดึกก็เริ่มเรื้อนกันตามระเบียบ
มีผู้หญิงหลายคนเดินผ่านมาพร้อมแก้วเหล้าแล้วถามพวกน้องชิคใหญ่เลยว่าพวกกูเป็นใคร แถมทำท่าจะเข้ามาคุยด้วย...

กูไม่อยากเสวนา!

ใครถามอะไรไม่ตอบ เปร่งออร่าอำมหิตอย่างเดียว พวกนั้นเลยเริ่มไปยุ่งกับพวกไอ้กล้าไอ้วินแทน
“พี่ต้านเดี๋ยวก็เมาหรอก กินเยอะแล้วนะ” อิฐว่า
“ไม่กินเหล้าแล้วจะให้ทำอะไร” ปกติของกูก็แบบนี้แหล่ะ แต่มันคงยังไม่ชิน เพราะกูก็ไม่ค่อยกินให้มันเห็น
อิฐยังไม่ทันได้ตอบกูก็มีคนมาชวนมันไปเต้นหน้าเวที... ผู้หญิงไม่แน่ใจว่ารุ่นพี่ปีไหน พอมันปฏิเสธเค้าก็ดึงฉุดกระชากจะพาไปให้ได้

กูจะห้ามไอ้วินเลยดึงแขนกันไว้ก่อน...
“มึงอย่าแสดงออกมากนักสิวะ แค่ตอนบ่ายกูว่าเค้าก็สงสัยกันจะตายห่าแล้ว”
“แดกเหล้าไปเงียบๆ เหอะไอ้ต้าน มึงคอยดูอยู่น้องอิฐต้องระวังตัวมากกว่าเดิมอยู่แล้ว” ไอ้กล้าเสริม กูเลยทำได้แค่มองดูอยู่ห่างๆ
เห็นอิฐมันเต้นๆ อยู่กับกลุ่มผู้หญิง ใช่ว่าเบาใจนะ... ก็ห่วงอยู่ แมร่งเคยสนใจกันบ้างไหม กูบอกว่าไม่ชอบให้ไปยุ่งกับใครไง ทำไมไม่ฟังกู

นานพักใหญ่เลยล่ะ มันถึงวิ่งกลับมาที่เดิม
ตอนนั้นกูว่าตัวเองก็ชักจะเริ่มเมาแล้ว

“โห เมาป่าวเนี่ยพี่ต้าน หน้าแดงมากเลย” อิฐว่า แล้วเข้ามาจับไหล่กู
“เฮ้ย อย่ายุ่ง” กูปัดมือมัน
“เลิกกินเหอะพี่ เดี๋ยวผมพาไปส่งที่พัก”
“ไม่ กูจะแดกเหล้า มึงอยากไปเต้นกับพวกนั้นก็ตามสบาย เชิญเลย ไม่ต้องสนใจกู”
“.................”
“น้องอิฐคร้าบ... มาๆๆ นี่แก้วน้องอิฐครับ สุดฝีมือพี่เลย รสชาติโรงแรมห้าดาวยังอาย” ไอ้กล้ายื่นแก้วเหล้าให้อิฐ มันรับไปจิบนิดนึงแล้ววาง
“จะเลิกกินมั้ยพี่ต้าน ถ้าเมาตกทะเลขึ้นมาผมไม่ช่วยนะ”
“เออ! ปล่อยกูตายไปเลย” พูดจบกูซัดอีกจนหมด แล้วยื่นแก้วให้น้องฝ้ายซึ่งเป็นมือชงให้กูตั้งแต่เข้ามานั่งตรงนี้แล้ว

กูไม่รู้ตัวว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ในหูได้ยินแต่เสียงเพลงดังสนั่น จนรู้สึกหนวกหูขึ้นมา
กูลุกขึ้นเดินเหมือนตัวลอย ได้ยินเสียงอะไรต่อมิอะไรดังวิ้งๆ อยู่ในหัว
นี่กูจะเดินไปไหนวะ...?
“พี่ต้านจะไปไหน กลับเหอะ” ใครมาจับกูวะ.... กูสะบัดออก แล้วเดินต่อ... แฉะตรีนชิบหาย โอ้ ชายหาด อยากเล่นน้ำทะเลสัดๆ ขอสักหน่อย
มาถึงทะเลต้องเล่นน้ำทะเล

ตู้ม!

“พี่ต้าน!” ใครเรียกกูนักหนาวะ เสียงคุ้นๆ เหมือนเสียงเมียกรูเลย
อิฐแมร่ง....ไม่สนใจกู ไปเต้นกับคนอื่นหน้าตาเฉย... ถ้ากูไม่มาป่านนี้จะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ไหนจะกิจกรรมสัปดนนั่นอีก
ถ้ากูไม่มา คงโดนจับแก้ผ้าไปนานแล้ว ถึงงั้นมันก็ยังโกรธที่กูไปช่วย
แล้วไง ไอ้พวกรุ่นพี่ห่านั่น กูไม่เอาเรื่องก็ดีแค่ไหน.... มึงไม่เห็นความหวังดีกูเลยใช่มั้ยเนี่ย....

กูว่ายน้ำไปเรื่อยๆ แมร่งอยากออกกำลังกาย จะได้สร่างเมา กูเมา กูต้องว่ายน้ำ อย่ามาจับกูนะเว้ย ใครวะ แมร่ง
ปล่อยกู กูจะว่ายน้ำ สราด...

#


“โอย แค่กๆๆ” แสบคอชริป กูค่อยๆ กระพริบตาให้ชินกับแสงแดด
หันมองรอบตัว... ที่ห้องพัก? กลับมาตอนไหนวะ
ข้างล่างเตียงปลายตรีนกูเห็นไอ้วินนอนสลบเหมือดอยู่ ข้างๆ มีอ้วกกองนึง
ส่วนไอ้กล้า... กูลุกขึ้นเดินไปตามหามัน... เหี้ยเอ้ย มันนอนกอดชักโครกอยู่ในห้องน้ำ มีเศษอ้วกกระเด็นกระดอนอยู่ประปราย สัดเอ๊ย โสโครกจริงๆ
งั้นมีกูสภาพดีสุดเลยสิเนี่ย

กูลากไอ้กล้าออกจากห้องน้ำ แล้วโยนมันไปนอนบนเตียง พอกูเข้าไปห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ถึงเอาตรีนถีบไอ้สองตัวนั้นให้ตื่น
สภาพไอ้วินดูไม่จืดมาก มันต้องมาเช็ดอ้วกของตัวเองซึ่งกลิ่นสุดจะทน กูขอไปรอนอกบ้าน ปล่อยมันทำไป

“อ้าว ไมมาอยู่ตรงนี้?” กูถามอิฐที่นั่งดูวิวทะเลอยู่ตรงเก้าอี้หน้าบ้านพัก
“ก็มารอดูสภาพคนเมาตกทะเลน่ะสิ”
“ใคร?”
“ก็พี่ไง! เกือบกลายเป็นผีเฝ้าทะเลไปแล้วมั้ยล่ะ”
“เหอะ ตลก” ถึงจะจำอะไรไม่ได้ แต่กูรู้ตัวว่าไม่ได้จมน้ำแน่
“ชิ รู้งี้ปล่อยตายไปอย่างที่พูดซะก็ดี”
“โห ไมพูดเงี้ย”
“ก็พี่ดูเนี่ยดิ” อิฐชี้ไปที่รอยปื้นแดงๆ บนคอกับข้างแก้มอีกซีกนึงที่เมื่อกี้กูไม่ทันสังเกต
“ไปทำอะไรมา”
“ถามได้ ก็พี่นั่นแหล่ะ ล็อคคอผมเหวี่ยงลงน้ำ แถมเอาแขนมาฟาดหน้าผมอีก!” เฮ้ย...ไม่จริง กูตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

#

หลังจากวันนั้น กูเลยต้องลงโทษตัวเองจนกว่าอิฐจะยอมให้อภัย
ต่อไปนี้คงอีกนานหรืออาจจะตลอดชีวิต ที่กูจะไม่แตะเหล้าอีกแล้ว

“อิฐจ๋า พี่ขอโทษ...........!!! ได้โปรดต่อยพี่ต้านคืนเถอะ จะเตะจะกระทืบพี่ก็ได้ อย่าโกรธพี่เลยนะ พี่จะไม่กินเหล้าอีกแล้ว...”



H
อ่านกันเล่นๆ ก่อนจะกลับสู่สภาวะดราม่า

wisa

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ iiดาวพระสุขლii

  • คิดการใหญ่ ใจต้องเหี้ย(ม),,
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +746/-3
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้....
สุดยอดวะ...
ชอบมาก...
สไตล์การเขียนเป็นเอกลักษณ์ดี....

ไอ้ต้านแม่งสุดยอด....ตรง ชัดเจน...ชอบๆๆ
น้องอิฐ  ตัวเล็กแต่สู้ชีวิต  เยี่ยมๆ

รอตอนต่อไปๆๆๆ

ออฟไลน์ โมโม่ที่รัก

  • ٥ﻻ ﻉ√٥ﺎ ٱu
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 942
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
 :jul3:
ต้านกลัวเมีย

yamasal

  • บุคคลทั่วไป
จิ๊..เลยอ่ะพี่ต้านของเรา


 :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
น่ารักอ่ะ พี่ต้าน มีมุมน่ารัก ๆ ด้วย

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
ไอ้เสือต้านสิ้นลายซะและ :z1:
ที่มึงเมานี่เพราะน้อยใจที่นู๋อิฐไม่สนใจชิมิ :laugh:
แต่เค้าชอบนะ ได้เห็นอีกมุมนึงของต้าน น่ารักดี

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
นายต้านไม่ได้กลัว
แต่รักมากตะหาก  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-07-2010 02:43:21 โดย Little Devil »

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
ชอบอ่ะ...มองคนเป็นศิลปะ...มุมมองนี้ไม่เคยมองแหะ

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
ฮี่โถ่ ไอ้พี่ต้าน ไม่แน่จริงนี่หว่า พอเจอของจริง หงอน้องอิฐเฉยเลย

ออฟไลน์ EunJin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1310
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
ดราม่าได้ใจดีจริงๆๆๆค่ะ
ไม่ค่อยได้อ่านเรื่องแนวๆนี้เลย
เจ๋งมากๆๆๆๆค่ะ
+1 ให้จ้าาาา

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
27
#
#


มึนกับความสัมพันธ์ของคนพวกนี้ว่ะ.....
เข้าเรื่องหลักเลยละกัน... กูอยากจะจบแล้วเนี่ย แต่มันอธิบายด้วยบรรทัดเดียวไม่ได้ อ่ะ ลองดู


เนื่องจากพ่อเสีย อิฐเลยอาศัยอยู่กับแม่มันสองคน บ้านนี้เป็นสิ่งเดียวที่แม่มันรักและหวงแหนมาก เรียกว่าผูกพันเพราะเป็นบ้านที่เมมโมรี่เรื่องราวต่างๆ ไว้มากมาย กูคงไม่ต้องเล่ามั้ง
แต่หลังจากพ่ออิฐเสียไม่นาน ครอบครัวของป้าอิฐก็มาข่มขู่เอาเงินจากแม่มัน เนื่องจากไปสร้างโคตรหนี้ไว้มากมาย เรียกว่าระยำกันทั้งครอบครัว 
พอไม่ได้เงินก็มาตบตีแม่อิฐ แล้วขโมยโฉนดบ้านและที่ดินที่แม่อิฐอยู่ไปขายฝาก อิฐมันเลยต้องหาเงินจำนวนมากไปช่วยแม่มันถอนคืน พอได้คืน ป้าและครอบครัวก็ย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกับอิฐและแม่มัน หวังจะเอาบ้านหลังนี้ แต่แม่มันก็ไม่ยอม เรียกว่าขออยู่รักษาบ้านตัวเอง แต่ให้ไล่ไอ้พวกเหี้ยนี่ก็ไม่ยอมไป ถึงขั้นขู่จะเผาบ้าน ถ้าหากแม่อิฐยังจะไล่พวกมันอีก

ในช่วงแรกที่ยังไม่ได้ย้ายเข้ามา พวกป้ามันก็บุกบ้านมาขอเงินบ่อยๆ ทำให้อิฐเจอลูกชายของป้ามันสองคนด้วย
ตอนแรกก็ไม่มีอะไร แต่พักหลังๆ มามักมองอิฐแปลกๆ

วันหนึ่งป้ามันมาพร้อมลูกชายอีก ไอ้สองตัวนั้นให้อิฐพาไปที่ห้องนอน ด้วยความที่ไม่คิดอะไรอิฐเลยพาไป ทั้งที่ไม่รู้ว่ามันสองตัวต้องการอะไรกันแน่
แต่พอถึงห้องมันสองตัวก็ปิดประตู ล็อคกลอนทันที ตอนแรกนึกว่าจะโดนรุมกระทืบ กลายเป็นว่าจะโดนรุมโทรมซะงั้น...

ถ้าแม่มันมาช่วยไม่ทันนะ กูไม่อยากคิด...

ไอ้ครอบครัวระยำนี้คือที่มาของความพินาศทั้งหมด อิฐมันต้องเกือบโดนพี่มันข่มขืนตั้งแต่ยังเด็ก 
ต้องทนเห็นแม่มันโดนตบตี โดยที่ช่วยอะไรไม่ได้
ต้องขายตัวหาเงินมาให้ป้ามันล้างผลาญ เพื่อช่วยแม่ไม่ให้ถูกทำร้าย
ต้องย้ายไปอยู่กับเพื่อน เพราะแม่มันขอไม่ให้อยู่ เพราะทนเห็นพี่สองคนรังแกมันไม่ได้

เรื่องมันก็เท่านี้...


แต่มันเป็นเรื่องใหญ่มากที่เด็กคนหนึ่งต้องมาคอยรองรับปัญหาที่ตัวเองไม่ได้ก่อ

คงจะรู้กันแล้วว่าทำไมอิฐถึงขายตัว การที่โดนพี่ชายหักหลัง และก็ถูกผู้ชายข่มขืนทำให้คิดไปว่า
จะห่วงศักดิ์ศรีอะไรอีก ตัวเองจะเป็นยังไงก็ช่างหัวมัน... ขอแค่ให้ได้ช่วยแม่ก็พอแล้ว

ถ้าพูดถึงตำรวจ... ป้ามันใช้วิธีข่มขู่จะทำร้ายคนใดคนหนึ่ง หากมีใครคิดจะไปแจ้งความ
คนที่เลวเข้าขั้นแล้ว จะทันมันก็คงยาก

กูต้องทำยังไง ถึงจะช่วยอิฐได้


ฆ่าแมร่งยกครัวเลยดีไหม?


สำหรับพวกมัน
โลภะ ศัตรูของศานติ (กูเอามาฝากจากกำแพงวัด)

..............สมัยนี้ ละโมภกล้า อย่างป่าเถื่อน
..............จะรวบเดือน ดาวใส่ ในกระเป๋า
..............สิวิไลซ์ ล้วนแต่หมาย ว่าจะเอา
..............โลกของเรา ย้อนกลับหลัง ดังป่าเอย

#
#

กลับจากบ้านกูแวะไปหาอิฐที่หอไอ้โบ๊ท ตอนนี้สอบเอ็นท์ฯกันเสร็จแล้ว เหลือรอฟังผล

“เป็นไง ทำข้อสอบกันได้ป่าว?” กูถามทั้งสองคน
“โอ้ย สบายพี่ ผมได้เป็นรุ่นน้อง ม.พี่ ชัวร์” ไอ้โบ๊ทพูดแบบมั่นใจโคตรๆ มันเลือกนิติไว้ครับ

ส่วนอิฐเลือกอันดับหนึ่ง คณะกู ม.กู
หวังไว้เยอะว่าจะได้อยู่ด้วยกัน แต่มันแมร่งไม่ค่อยอ่านหนังสือ ไม่รู้จะสอบติดรึเปล่า แอบกังวลอยู่

หรือว่า...

“ทำไม่ได้อ่ะ มั่วเอา” ไอ่อิฐ ชีวิตตัวเองแม่งไม่สนใจไงวะ
“บอกให้อ่านหนังสือก็ไม่อ่านนะมึงอ่ะ” ไอ้โบ๊ทบ่น จริงๆ ทุกคนก็ห่วงมันอยู่ แต่มันแมร่ง... indy

จริงๆ อิฐจะทำอะไร กูไม่อยากยุ่งมาก มันชอบแหกคอก บางทีเลยต้องปล่อย นี่ระหว่างสอบกูก็ไม่ได้ไปหาหรือโทรไปรบกวนมันซักนิด

จากนั้นกูพาอิฐไปค้างที่คอนโด ว่าจะคุยกับมันเรื่องบ้านอ่ะ อย่าเพิ่งคิดว่ากูหื่น ถึงจะเรื่องจริงก็เหอะ ห้ามด่ากรู มาเห็นไอ้อิฐก่อนจะรู้ว่ากูหื่นน้อยที่สุดในโลกแล้ว
“เย็นนี้กินไรดีพี่?” อิฐพุ่งไปเปิดตู้เย็นดูของก่อนเลย แม่บ้านกูชอบซื้อของสดมาทิ้งไว้ให้ เพราะบางทีเค้าก็ทำให้กูกิน
“กินข้างนอกป่ะ จะได้ไม่ต้องทำเอง”
“อยากทำให้กินอ่ะ ผมทำไม่อร่อยเหรอ....?” อ้อนอีกแล้วไอ้นี่ เดี๋ยวก็รักตายหรอก
“อร่อยคร้าบ..... อยากทำไรก็ทำเหอะ กินได้หมด” กูไปอาบน้ำก่อน ส่วนอิฐก็ทำกับข้าวของมันไป

กินเสร็จ กูก็คุยกับมันเรื่องบ้านทันที

“เออ กูโอนเงินเข้าบัญชีให้แล้วนะ” กูบอกมัน อิฐมันนิ่งไปแป้บนึง ทำหน้างงๆ
“ห้าล้าน” บอกให้ชัดๆ กันไปเลย หน้าอิฐดูซีดจัดตอนได้ยิน เหมือนมันจะตกใจ
“.............”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปคุยกับป้ามึง กูติดต่อทนายไว้แล้ว” ช่วงที่อิฐกำลังสอบ กูก็เดินเรื่อง หาหลักฐานเอาผิดกับป้ามันไป กะถอนรากถอนโคนให้ไม่ต้องมายุ่งกับครอบครัวมันอีก

ทีนี้เรื่องโฉนดที่เป็นปัญหาอยู่ กูสืบรู้แล้วว่าเอาไปขายฝากไว้ที่ใคร
จริงๆ เรื่องนี้มันซับซ้อนจนเล่าไม่ถูก ป้ามันก็เล่ห์เหลี่ยมเยอะ จนกูขยะแขยง

“มึงไม่ต้องทำไรนะ กูจะคุยเอง แค่ไปอธิบายให้แม่มึงเข้าใจก็พอแล้ว”
“................”

เห็นมันเงียบไปซักพัก ก็เริ่มหน้าแดง จมูกแดง ซักพักน้ำตาซึมออกมา พอรู้ตัวอิฐเลยรีบก้มหน้าไว้
โถ มันยังจะเก็ก

“ซึ้งตายเลยพี่” ดูมันพูด....
“ซึ้งไม่ซึ้ง พรุ่งนี้ก็เตรียมผ้าเช็ดหน้าไปแล้วกัน” อ่ะ เล่นกับมันหน่อย
“พี่ต้าน เหนื่อยมั้ย?” จู่ๆ มันก็ถาม
“แล้วคิดว่าไง”
“เหนื่อย...” มันเช็ดน้ำตาของตัวเอง แล้วเอามือปิดไว้ "พี่เหนื่อยกับผมมากไหม?" กูได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ต่อจากนั้น แมร่งใจหายเลยว่ะ....

“อยากให้กูหายเหนื่อยป่าวล่ะ”
“อืม....”
“มานั่งนี่สิ” กูตบมือลงบนตัก

อิฐหันมองแป้บนึง น้ำตานองหน้ากูเห็นแล้วสะเทือนใจว่ะ
อิฐเดินมานั่งบนตักกู พอรู้สึกได้ถึงน้ำหนักตัวกูก็เอามือกอดเอวมันไว้ แล้วซบหน้าลงบนแผ่นหลัง

“แค่ได้กอดก็หายเหนื่อยแล้ว”
“งั้นให้กอดนานๆ เลย จะได้ไม่เหนื่อย”

กูอมยิ้มกับคำพูดมัน แล้วปล่อยเวลาให้มันได้ร้องไห้จนพอใจ

“พี่ต้านจะให้อิฐตอบแทนพี่ยังไง” มันถามแบบจริงจังมาก นานๆ ทีจะเห็น
“อยู่กับกู.... ไปเรื่อยๆ แบบนี้ ทำได้ไหม?”
อิฐพยักหน้า “อืม ได้ครับ”

แค่นี้ก็พอแล้วว่ะ
“ร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ เพลงนั้นที่เมิงเคยร้องให้กูฟังอ่ะ” อยู่ๆ ก็นึกอยากฟังเสียงมันร้องเพลงซะงั้นกู
“โหพี่ ร้องเป็นสิบ เพลงนั้นอ่ะเพลงไหน”
“เพลงที่เมิงร้องตอนที่โดนกูต่อยอ่ะ” เพลงฝรั่ง กูไม่รู้หรอกเพลงอะไร ตอนนั้นกำลังโมโหมันอยู่
“อ๋อ sorry” อิฐตอบขึ้นมาทันควัน
“จำได้ด้วย?” ปลื้มว่ะ
“ไม่ได้มั้ง.... เจอกำปั้นประทับหน้าซะขนาดนั้น ...ถามหาความหลังเหมือนคนแก่เลยเนอะพี่อ่ะ” เริ่มจะไม่ปลื้มเพราะปากมันเนี่ยแหล่ะ กวนตรีนกูชริป

ไอ้อิฐวิ่งไปหยิบกีต้าร์ตัวเก่งของมันมาประจำที่ .......ที่เดิมคือบนตักกู
“ซื้อให้ใหม่มะ กีต้าร์อ่ะ” เห็นของๆ ไอ้แชมป์แล้วเบื่อ
“ซื้อให้ก็เอา” มันตอบขำขำ ไม่ค่อยเลยนะเมิง...

“อ่ะ จะร้องแล้ว ตั้งใจฟัง”
“โอเคๆ อย่ากวนตรีนกูนะมรึง” ทุกทีร้องเพลงแล้วชอบกวนอารมณ์คนฟัง แย่มาก แต่ก็รักว่ะ

G
“ไอ รีเมมเบอ เวน ไอ ร.........ป้าบ!” กูตบหัวมันไปทีนึง แค่ขึ้นทำนองก็ไม่ใช่ละ อุตส่าห์บอกว่าอย่ากวนตรีนมันก็ยังเล่น
“ขอออกทะเลมั่งดิ”



H
จริงๆ อิฐก็ไม่อยากเป็นแบบนี้หรอกนะ... เฮ้อ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด