หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)

[Annetemis]

พี่ต้านแจกลูกตะกั่วให้พวกมันแดกเล่นคนละนัดเลยค่ะ ให้เจ็บก็พออย่าให้ถึงตาย แล้วให้พวกมันไปรับกรรมต่อในคุก ไอ้พวกเชี่ย เลวสัด ๆ เลยพวกเมิงอ่ะ ยังมีหน้าด้านมาขออโหสิกรรมอีกหรอ แม่ง...ไอ้หน้าตัวเมีย

[P★RiTŸ]

 

[wisa]

 

[foyer]

30
#


“พี่ต้าน”
“หืม?”
“.........ฮือ....ฮืออ......” เสียงร้องให้ดังขึ้นแผ่วเบา
“ไม่เป็นไรแล้วนะ” กูกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น อิฐร้องไห้บนไหล่กูจนน้ำตาเปียกเสื้อ
กูยกมือลูบหัวมันไปเรื่อยๆ จนมันหยุดร้อง
“อ...อิฐ ขอบคุณ... ฮึก ขอบคุณพี่ต้านจริงๆ”

ตอนนี้น้องอิฐและกูกลับมาที่คอนโดแล้ว
เรื่องวันก่อนทำเอากูใจหายใจคว่ำ เกือบไปแล้ว แมร่งตำรวจไทย ชอบโผล่มาเป็นพระเอกตอนจบทุกที
ตั้งนานไม่มาปล่อยกูลุยเดี่ยวอยู่ได้

แต่มาช้ายังดีกว่าไม่มา เอาเถอะ
เรื่องมันจบแล้ว

ก่อนไปบ้านอิฐ กูบอกตำรวจไว้แล้วให้มาช่วยคุ้มกันแล้วก็จับกุมหากพวกนั้นเล่นไม่ซื่อ
บอกแล้ว....ว่ากูเตรียมตัวมาดี

แต่ถึงจะดียังไง เรื่องเหนือความคาดหมายก็มี
เอาจริงๆ คือ
กูไม่นึกว่าคนบ้านนี้มันจะเล่นเอากันถึงตาย แถมอิฐยังโดนทำร้ายอีก

กูดูแลมันไม่ดีพอ กูยังโทษตัวเองอยู่เลย
“พี่ขอโทษนะอิฐ”
“....ฮึก ขอโทษไม อิฐดิต้องขอโทษ ที่พาพี่ไปเจอเรื่อง”
“ก็อิฐโดนตบ..... เจ็บไหม พี่ขอโทษนะ ที่ดูเลไม่ดี” กูดึงหน้ามันมาซบที่คอแล้วลูบหัวเบาๆ
“ไม่....ไม่เจ็บ แล้วพี่ต้านอ่ะ โดนพี่อัตถีบกระเด็น แถมพี่อันยังเอาโทรศัพท์ฟาดหัวอีก” มันผละออกมาแล้วยกมือจับแผลกูลูบเบาๆ จริงๆ โดนมากกว่านั้นอีก แต่ช่างมันเถอะ
“แสบๆ คันๆ ว่ะ หมัดไอ้แชมป์ยังหนักกว่านี้เยอะ” พูดเพื่อให้อิฐสบายใจ ที่จริงก็ฝังใจตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เพราะกูถึงกับต้องนั่งนับดาวตอนต่อยกับไอ้แชมป์

หลังจากที่ตำรวจเข้าชาร์จตัวไอ้ลุงไกรก่อนที่จะทำร้ายแม่อิฐได้ทัน ไอ้พวกนั้นทั้งหมดก็ถูกจับกุมตัวในข้อหาพยายามฆ่า รวมทั้งข้อหาอื่นๆ ที่เยอะแยะมากมาย จนกูขี้เกียจจะเล่า มีทั้งคดียักยอกทรัพท์ ข่มขู่ ทำร้ายร่างกาย การพนัน หนี้นอกระบบ ยาเสพย์ติด.... ฯลฯ อืม เอาเถอะนะ เลวๆ นี่เหมามาหมด
โอกาสกูให้แล้ว แต่พวกแมร่งมันเชี้ยเอง... ก็สมควรแล้วที่ต้องโดนยัดเข้าซังเต

พอปลอดภัยแล้ว กูก็พาแม่อิฐไปทำแผลที่โรงบาล ดีที่แผลไม่ลึกมาก ก็เลยได้กลับบ้านเลย
ส่วนเรื่องโฉนดที่ดิน กูให้คุณพิชิตไปจัดการ เพราะเรื่องนี้ต้องเอาแม่อิฐไปเป็นพยานด้วย เงินที่กูให้อิฐ ก็เอาไปดำเนินการกันเองละกัน เพราะคุณภัทราไปกู้เงินมาไถ่บ้าน กูไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่เคยยุ่ง ถึงไปก็ช่วยอะไรไม่ได้

ฉากดราม่าแบบนี้กูไม่ค่อยอยากเล่าเท่าไหร่ เพราะมันทำกูเศร้า
แบบ... แม่ลูกได้เจอกัน ได้อยู่ด้วยกัน แล้วแม่อิฐก็ขอบอกขอบใจกู อะไรทำนองนั้น ขอผ่านนะ

ก็กูเต็มใจช่วยหนิ
“แล้วนี่จะกลับบ้านไปอยู่กับแม่ไหม?”
“กลับพี่ ผมอยากอยู่กับแม่ใจจะขาด อีกอย่างรบกวนไอ้โบ๊ทกับพี่แชมป์มานานแล้วด้วย”
“อืม... แล้วไม่อยากอยู่กับพี่เหรอ?”
“...............” อิฐมันนิ่งอึ้งไปสักพัก
“ไม่เป็นไรหรอก ไปอยู่กับแม่นั่นแหล่ะ ดีแล้ว”
“ไม่ใช่นะ อิฐก็อยากอยู่กับพี่ต้าน แต่.....” แต่ก็อยากอยู่กับแม่ด้วยใช่ไหม
“พี่เข้าใจน่า ก็ลองพูดไปอย่างงั้น ไว้พร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาอยู่ด้วยกันนะ ...ได้ไหมครับ?” ถ้าตาไม่ฝาดกูเห็นมันหน้าแดงนะ... น่ารักจัง...
“ทำไมพูดไม่เหมือนเดิมอ่ะ?” อิฐพยายามเก็กหน้าให้เป็นปกติ คือแบบกวนๆ ของมันน่ะ
“หืม ไม่เหมือนเดิมยังไง?” กูหอมแก้มไปทีนึง อา...ชื่นใจสุดๆ
“เดี๋ยวดิ่” กูไล่ตามไประดมจูบมันต่อ... ก็นะ เข้าใจกูเถอะ ก็อิฐทั้งหอม ทั้งน่ารักโคตรๆ ซะขนาดนี้ ปกติกวนตรีนๆ แต่วันนี้ดูน่าทะนุถนอมชอบกล สงสัยจะหลงรักกูเข้าไปเต็มๆ อ่ะดี้
“ก็พี่ไม่พูดกูๆ มึงๆ ฟังแล้วมันขัดๆ หูอ่ะ ดูไม่เข้ากะหน้า”
"อ้าว หน้าแบบนี้เหมาะกับคำหยาบเหรอ เพิ่งรู้ ฮ่าๆๆ”
“รู้ตอนนี้ก็สายไปแล้วเหอะ ก็เล่นขนมาทั้งเขาดินหมดแล้วพี่อ่ะ”
“แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากัน?”

น้องอิฐยิ้มแผล่ แล้วโน้มตัวมาจุ๊บปากกูเบาๆ เอ่อ........อึ้งไปเลยว่ะกู
“ชอบทุกแบบเลย..... ร้ากกกพี่ต้านที่สุดในโลกกก” พูดกวนแบบไหนก็ปิดความอายไม่มิดแล้วไอ้น้อง

ยิ้มได้จริงๆ สักทีนะ...น้องอิฐ
เอาเข้าจริงกูก็คงรอเวลานี้อยู่เหมือนกัน


ตอนนี้กูมีความสุขสุดๆ ไปเลยว่ามั้ย?
#


“อ๊ากกกกกก นี่ชื่อกูๆๆๆ เอ็นท์ติดแล้วโว้ยยยย กูเอ็นท์ติดแล้ว ผมเอ็นท์ติดแล้ว ไชโย้....เย้ๆๆๆ”   
“เลิกแหกปากซักทีได้ไหมไอ้แว่น กูรู้แล้วว่ามึงเอ็นท์ติด” จะตะโกนเพื่อ...
วันนี้ประกาศผลเอ็นท์ทรานซ์ครับ ทุกคนเลยมารวมตัวกันที่หอไอ้โบ๊ท
มีกู อิฐ ไอ้แชมป์ และไอ้ต้น

เอ่อ มันจะมาทำอะไรกันเยอะแยะวะเนี่ย

จะบอกไรให้... หลังผ่านเหตุการณ์มามากมาย พวกมันทุกตัวยอมจำนนต่อกูแล้ว...ฮ่าๆ
“ไหนดูของอิฐมั่งดิ๊โบ๊ท” ไอ้แชมป์แทรกตัวเข้าไปนั่งหน้ามอนิเตอร์คอมเอง แล้วจัดการพิมรหัสล็อคอินให้อิฐอย่างคล่องแคล่ว.... เอ่อ....... กูอึ้ง ที่มันจำได้แม้กระทั่งเรื่องนี้ กูเชื่อละว่าเมิงโคตรเอาใจใส่อิฐ
ทุกคนลุ้นระทึกกับผลเอ็นท์ของอิฐ แต่เจ้าตัวมันทำไมเหมือนไม่ค่อยสนใจเลยวะ
“อ่ะ..... เห้ย! ไม่จริง ไม่เจร๊งงงงงงง”
กูช้อค

ทุกคนนิ่งเงียบ มีเพียงเสียงร้องโหยหวนของไอ้โบ๊ทที่ร้องออกมา

“ไอ้อิฐ มึงมาดู! เร็ววววว มึงมาดูผลกรรมที่เมิงก่อไว้ โอ้ว มาย ก๊อดดด” ไอ้โบ๊ทยกมือปิดหน้า
ไอน้องอิฐไล่มองหน้าจอแล้วตอบออกมา “อ้าว ก็ติดนี่หว่า”
มันทำหน้าประมาณว่า พวกคุณจะเศร้ากันไปทำไม

“แต่ติดอันดับสุดท้ายนะ... ไม่เสียใจเหรออิฐ?” ไอ้แชมป์ถามเบาๆ
“จะอันดับไหนก็ถือว่าติดเหมือนกัน ดีใจด้วยนะคับคนเก่งของพี่” ใครของมึงหา....? สัดนี่ กูยอมให้มึงมายืนเสนอหน้าอยู่ตรงนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว

ไอ้ต้นกูคุยกับมัน จะให้กูคืนเงินแทนอิฐยังได้เลย แต่มันไม่เอา กูก็ไม่รู้ว่าคิดยังไงนะ ช่างหัวแมร่งดิ
ขออย่ามาแย่งของๆ กูก็แล้วกัน แต่ที่สังเกตได้อย่างนึงคือแววตามันเปลี่ยนไป คล้ายๆ ที่ไอ้แชมป์มองอิฐอยู่ตอนนี้
คงไม่ต้องบอกว่าแบบไหน...

“โอเค งั้นวันนี้ไปเลี้ยงฉลองที่อิฐและโบ๊ทเอ็นท์ติดกัน มื้อนี้กูจ่ายเอง” ไอ้แชมป์เอ่ยปากออกมา
มันไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้มาก เพราะมันเรียนเอกชน แต่อิฐเลือกของรัฐทั้งหมด
กูแมร่งเซ็งเป็ดไปเลย พาลหมดอารมณ์เอาดื้อๆ
คะแนนความถนัดที่กูติวให้พุ่งปรี๊ด แต่อื่นๆ ไม่เอาไหน มันเลยไม่ติด ม.กู
ขาดไปเยอะอ่ะ

แม่งเซ็งเว้ย...

มื้อนั้นกูเลยไม่มีอารมณ์จะคุยกับอิฐ จะว่าโกรธก็ไม่เชิง แค่ผิดหวังที่มันไม่ตั้งใจให้มากกว่านี้
อิฐมันก็ไม่สนกูนะ มันคุยหัวเราะกับคนอื่นซะสนุกเชียว
เออ แล้วกูมานั่งทำเหี้ยไรเนี่ย 

“แชมป์ กูฝากไปส่งอิฐด้วยนะ” กลับดีกว่าว่ะ อยู่ไปก็เซ็ง
“อ้าว ทำไมวะ?”
“ปวดหัว กูกลับละ .....เอาให้ถึงบ้านนะมึง ห้ามแวะ”
“ไว้ใจกูแล้วรึไง?”
“คนที่ไว้ใจมึงน่ะคืออิฐ ไม่ใช่กู”
“หึหึ งั้นทำไมปล่อยให้อิฐไปกับกูล่ะ?”
“ถ้ามึงทำลายความไว้ใจของมัน มึงก็คิดเอาเองเหอะว่าจะเป็นยังไง แม่งขี้เกียจพูดว่ะ”

กูว่ามันเข้าใจนะ กูหมายถึงว่า ถ้ามันทำอะไรอิฐ ความไว้ใจที่อิฐมีให้มันก็จะไม่เหลือ
ข้อนี้ไอ้แชมป์รู้ดี มันไม่กล้าหรอก ถ้ากล้าคงทำไปนานแล้ว...
ไอ้แชมป์ไม่เคยมีอะไรกับอิฐ ถึงจะเป็นแฟนกันมานานแล้วก็เถอะ มันทะนุถนอมเด็กน้อยของกูมาก
กูนับถือมันสุดๆ ที่ทนมาได้ตั้งนาน
มันทนได้ไงวะ

แม่งเอ๊ย


รู้สึกมันถือไพ่เหนือกว่ากูยังไงก็ไม่รู้ว่ะ


H
เรื่องเงินนี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ  ...จบเรื่องยุ่งๆ สักที
ใกล้จะหวานกันแล้ว....

[jasmin]

จบเรื่องยุ่งๆซักที ดีจัง
อยากอ่านแบบหวานๆจะแย่
รอ ร๊อ รอ อยู่น๊า

[ordkrub]

เฮ้ออออ โล่งอก นึกว่าดราม่าซะแล้ว

[SJ]

รออยู่ จะหวานแน่ๆแล้วจิงป่าวเหอะ
แล้วเรื่องขิงอ่ะ ยังไม่เคลียร์เลย

รอ รอ รอ

[Little Devil]

หมดเรื่องวุ่นวาย
จะมีความสุขแล้ว

[โมโม่ที่รัก]

ต้านงอนอ่ะดิเนี่ย
 

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เฮียต้านกูขี้งอนเหมือนกันนะเนี่ยะ

น้องอิฐเอ้ยมีแฟนแก่ต้องหมั่นเอาใจแกหน่อยนะ คนแก่ก็เงี้ยะ ขี้น้อยใจ

ว่าแต่เค้าจะได้อ่านอะไรหวานๆแล้วใช่ไหมอ่ะไรเตอร์

ปวดตับมานานขอบหวานเรียกเบาหวานกันไปเลยนะไรเตอร์ แบบว่าเอาเลือดปดด้วยก็จะดีมากเน้อ

[foyer]

31
#



อีกอาทิตย์นึงจะเปิดเทอม ขี้เกียจเรียนชะมัด งานเยอะ กูต้องกลับเข้าวงจรอุบาทอีกแล้วหรือนี่
ส่วนอิฐ อาทิตย์ที่แล้วมันต้องไปรับน้อง
เชื่อมั้ย ตั้งแต่วันนั้นมันไม่โทรหากูเลย ไม่มาหาด้วย... เออ พูดง่ายๆ ถึงรู้ว่ากูโกรธมันก็ไม่ง้อกู

ตอนนี้ไอ้แชมป์เลยเป็นคนที่คอยเทคแคร์ไปรับไปส่งอิฐที่มหาลัย แต่มีอะไรมันก็โทรมาบอก ทำให้กูวางใจได้หน่อยนึง

RRRR-
โทรศัพท์ห้องดัง

“ฮัลโหล”
“พี่ต้านคร้าบ เปิดประตูให้หน่อย” ไอ้ตัวดี เพิ่งโผล่หัวเรอะ
“ประตูไหน?” งง ถ้าอยู่หน้าห้องจะโทรมาทำไมวะ
“ข้างล่างอ่ะคับ พี่อีฟไม่อยู่ อิฐลืมเอาคีย์การ์ดมาด้วยอ่ะ” กูส่ายหัวกับความขี้ลืมของมัน

พอลงมาถึงเห็นมันนั่งอ่านหนังสือพิมพ์หน้ากีฬารอที่ล็อบบี้ มองไปที่เค้าท์เตอร์พี่อีฟไม่อยู่จริงๆ ด้วย
“ไปไหนมา?” กูถามทันทีที่เห็น อิฐมันแต่งตัวเหมือนจะไปเที่ยวหรือเพิ่งไปมาก็ไม่รู้
ข้างตัวมีกระเป๋าเป้ใบโต พร้อมหมวกฟางของลูฟี่ (*ตัวเอกในการ์ตูนเรื่อง one pieces ชอบใส่หมวกฟางเก่าๆ)
“เพิ่งมาจากบ้านเนี่ยแหล่ะ ว่างมะพี่?”
“ทำไม?”
“ไปเที่ยวกัน”
“ที่?”
“กระบี่!”
“ล้อเล่นป่าววะ” กูมองแบบไม่เชื่อ แต่พอเห็นสัมภาระชักไม่แน่ใจ
“ไม่ได้ล้อเล่น ไปจริงๆ ไปป่าว เนี่ยผมจองตั๋วรถไฟเที่ยวบ่ายสามครึ่งไว้แล้ว” (ไม่มั่นใจเวลา แต่ประมานนี้แหล่ะ)

“ถ้ากูไม่ว่างล่ะ?” ไอ้อิฐทำหน้าหงอยไปนิดนึง นิดเดียวจริงๆ มาชวนกะทันหันคิดเผื่อไว้บ้างไหมถ้ากูไม่ว่างขึ้นมาจริงๆ จะทำยังไง
“ก็..... คงไปชวนคนอื่นมั้ง ผมจองตั๋วกับที่พักไว้แล้วอ่ะ”
“งั้นไปชวนคนอื่นเถอะ” แม่ง.... หงุดหงิด จะตื๊อกูสักหน่อยไม่ได้ไงวะ

กูหันหน้าหนีมัน อิฐเลยหยิบมือถือโทรหาไอ้ต้น
“พี่ต้นวันนี้ว่างป่าว.....ไปเที่...ย..” กูกระชากมือถือออกมาจากมือมันทันที นี่ยั่วโมโหกันใช่ไหม
“เฮ้ย ต้น ไม่มีไร อิฐมันโทรผิด”
“ก็เมื่อกี้อิฐพูดเหมือนจะชวนกูไปเที่ยว”
“บอกว่าโทรผิดไงสัด” กูกดตัดสายทิ้ง ปิดเครื่องแล้วโยนมือถือคืนมัน
“อย่าทำแบบนี้ กูไม่ชอบ”
“ก็พี่บอกให้ชวนคนอื่น” เมิงนี่มันกวนตรีนกูเหลือเกินนะ
“ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้ต้น!”
“ใครอ่ะ พี่แชมป์ก็ไม่ว่าง”
“นี่มึงชวนไอ้แชมป์ก่อนกู?” อยากจะตายซะเดี๋ยวนั้น
“ป่าวๆ แค่บอกเฉยๆ พี่แชมป์ผมรู้อยู่ก่อนแล้วว่าไม่ว่าง พี่เค้าต้องไปประชุมรับน้องอ่ะ”
“บางเรื่องไม่ต้องบอกกูก็ได้นะ”
“แล้วจะให้ทำไง พี่ต้านไปกับอิฐดิ นะๆ อยากไปกับพี่ต้านเลยมาชวนเนี่ย”
“มึงพูดแค่นี้เรื่องจบไปนานแล้ว กวนตรีนกูเหลือเกินนะมึงอ่ะ” เท่านี้ล่ะที่อยากฟัง นี่กูใจง่ายไปป่าวเนี่ย

กูไปเก็บของแป้บเดียวก็นั่งแท็กซี่ออกมากับอิฐ ตรงไปที่สถานีรถไฟหัวลำโพง
อ่อ ที่สำคัญหยิบเฟนเด้อคู่ชีพของอิฐติดตัวมาด้วย
“ไม่เคยไปเที่ยวแบบนี้เลยว่ะ” ได้ตั๋วมากูรู้สึกตื่นเต้นไงไม่รู้ บอกตรงๆ กูไปเที่ยวก็นั่งรถยนต์หรือไม่ก็เครื่องบินตลอด
รถไฟนี่แทบจะไม่มีในหัวกูเลย แต่เคยนั่งสปินเตอร์ทีนึงเมื่อนานมาแล้ว

“บ้านนอกจังพี่ ไม่เคยขึ้นรถไฟ”
“กูบอกว่าไม่เคยเที่ยวแบบนี้ ไม่ใช่ไม่เคยนั่งรถไฟ หูมีปัญหาเหรอวะ”

ระหว่างรอเวลาไอ่อิฐก็กวนตรีนกูตลอด บางทีก็ขำ บางทีก็โมโห
คุยกันจนถึงเรื่องรับน้อง และมหาลัยใหม่ของมัน
“เพื่อนใหม่เป็นไงมั่งวะ?” เอาตรงๆ คือกูห่วงมัน ยังไม่ได้ไปเซอร์เวย์เลย ไอ้น้องอิฐยิ่งน่ารักๆ อยู่
“เฉยๆ ยังไม่ค่อยรู้จักใครมาก”
“ไอ้แชมป์บอกกูว่ามีคนมาตามมึง” ถึงจะไปดูแล แต่มันก็ไม่ได้อยู่กับอิฐตลอดเวลานี่หว่า
“ไปทางเดียวกัน มีคนเดินตามไม่เห็นแปลก” นี่แกล้งโง่หรือมันกวนตรีนกู แต่กูว่าอย่างหลัง
“อย่าไปให้ความหวังใครนะ ถ้ามีคนมาจีบก็ปฏิเสธไปซะ”
“ผมไม่ทำให้พี่ไม่สบายใจหรอกน่า”
“ให้มันแน่”

พอได้เวลาอิฐก็เดินนำกูไปที่ขบวน มันจองตู้นอนไว้ กูก็นึกว่าจะเป็นเตียง แต่ว่าพอไปถึงมันเป็นเบาะนั่งสองตัวหันหน้าเข้าหากัน มันบอกว่าจองเตียงบนกับเตียงล่างไว้
กูอึ้งไปสักพัก ถึงรู้ว่าม้านั่งและชั้นข้างบน ตอนกลางคืนมันจะพับเปลี่ยนเป็นที่นอนได้

เออ หรือกูจะบ้านนอกจริงๆ

“พี่ต้าน แม่อิฐทำข้าวกล่องมาเผื่อด้วย เราต้องนั่งรถกันอีกนานอ่ะ เดี๋ยวหิว” แม่มันใจดีจัง

บรรยากาศแบบนี้ทำเอากูนอนไม่หลับ ไม่ใช่ว่าวุ่นวายอะไรมากหรอก แค่กูไม่เคยมาแบบนี้เฉยๆ เลยอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา
“อิฐ ทีหลังจะไปเที่ยวไหน บอกกูก่อนนะ มึงจะได้ไม่ต้องลำบากเรื่องเงินกับที่พัก” พอจะเดาได้ว่าใช้เงินเก็บมัน ไม่ใช่เงินจากไอ้พวกนั้นเพราะทริปแมร่งโลโซจริงๆ
“ก็อยากฉลองเอ็นท์ติดกับพี่ต้านอ่ะ เอาแบบพิเศษๆ อิฐต้องเป็นคนจัดทริปดิ โทษน้า พามาลำบาก”
“ใครบอกว่าลำบาก”
“ก็พี่ต้านบอกอิฐว่าไม่เคยเที่ยวแบบนี้”
“ไม่เป็นไรหรอก ไม่เคยก็เคยซะ ดีเหมือนกัน กูจะได้รู้อะไรกับเค้าบ้าง”
อิฐยิ้มกับคำพูดของกู... ทำตัวดีๆ แบบนี้ตั้งนานก็ไม่ทำ

ดีๆ ที่ว่าคือไม่กวนตรีนกูเนี่ยล่ะ


พอดึกๆ หน่อย เจ้าหน้าที่ก็มาปูเตียงให้ กูเห็นมันมองอิฐตั้งแต่ขึ้นรถไฟมาละ แถมยังมาชวนแฟนกูคุยแล้วส่งตาหวานให้อีก... สาด หน้าบ้านๆ อย่างมึงริจะมาจีบแฟนกู ช่วยเจียมตัวหน่อยได้ป่าววะ

“พี่ เตียงบนไม่ต้องปูผ้าครับ” กูโอบไหล่อิฐแล้วพูดกับเจ้าหน้าที่คนนั้น
“เราชอบนอนด้วยกันอ่ะ ...มันอบอุ่นดี ....ยิ่งถ้าหนาวๆ นอนกอดกันยิ่งอุ่น ...เนอะ?" หันไปยิ้มให้อิฐ
เจ้าหน้าที่หน้าเสียเลยรีบผละไปปูเตียงอื่นต่อ
“แม่ง สัด” กูสบถออกมาเบาๆ
“ที่นอนมันแคบนะพี่ จะนอนกันยังไงสองคน เบียดกันเปล่าๆ”
“ก็กูจะนอนกับมึง”
“อ่านะ บางทีก็ทำตัวเป็นเด็กๆ นะพี่อ่ะ”
“คบเด็ก ก็ต้องทำตัวเด็กดิ” พูดจบกูหอมแก้มอิฐโชว์ชาวบ้านเค้าไปทีนึง จริงๆ กะให้ไอ้บ้านั่นมันเห็นต่างหาก

กูไม่แคร์หรอก ใครจะมองกู จะนินทากูว่าเป็นอะไร
ก็กูรักของกูอ่ะ

ได้เวลาอิฐก็เข้ามานอนกับกู กูปิดม่าน แล้วดึงหัวมันมานอนพิงอกไว้
แมร่ง....ที่นอนแคบสัด ถ้ากว้างกว่านี้คงมีอารมณ์เมคเลิฟไม่ใช่น้อย

“พี่ต้าน......”
“หืม?”
“........แข็งอ่ะ” ขามันไปโดนน้องชายกูเข้า
“อืม ก็มันหนาว” กูแถไม่เนียน แล้วเมิงจะมาเคารพธงชาติอะไรตอนนี้วะ ยังไม่แปดโมงเลย
“ตลอดเลยนะพี่อ่ะ ให้อิฐปีนไปนอนข้างบนดีไหม?”
“ไม่อาววว นอนเถอะ เดี๋ยวก็หาย”

กูก้มหน้าลงจูบหัวมันก่อนพยายามข่มตาหลับ แต่......
นอนยังไงก็นอนไม่หลับ

ไอ้น้องอิฐเล่นนอนกอดอยู่บนตัวกู แถมหายใจรถหัวนมกูอีก
จะให้กูหลับลงได้ไงวะ 

“อิฐ ขยับหน้าออกมาหน่อย” กูพูดเสียงหอบๆ
“หนักเหรอ?” อิฐกระซิบถาม
“ป่าว....อยากอย่างว่ากับมึงอ่ะ” กูกระซิบตอบชิดแก้มมัน
“ฮะๆๆ”
“หัวเราะทำ.....แพะ อะไรวะ? ....อึ่ก” อิฐเลื่อนมือไปจับน้องกูลูบตามลำเบาๆ
“อ่า ซี้ดดดส์ ทำนะ ทำได้ไหม?”   
“ไม่ไหวแล้วเหรอครับ?”
“ไม่ไหวแล้วคร้าบ.... เอานะ” กูดันอิฐให้ลงไปนอนข้างล่างทันที แต่....

โป้ก!!

“โอ้ย” หัวกูโขกกับเตียงบนไปเต็มๆ กูทรุดลงไปนอนทับบนตัวอิฐ แมร่ง....เจ็บชริป หาย
“ฮ่าๆๆ” เสียงหัวเราะอย่างสะใจ
“จะนอนดีๆ ได้ยังพี่”
“อืม...เฮ้อ” หมดอารมณ์ละ เจ็บหัว แม่งปวดตุบๆ เลย เมียก็เสือกหัวเราะเยาะอีก

กูพลิกตัวนอนที่เดิม แต่คราวนี้ตะแคงตัวกอดมันไว้
เห็นอิฐอมยิ้มขำๆ คงสมน้ำหน้ากูอยู่ เออ..... ไว้ถึงที่พักก่อนเหอะ เดี๋ยวจะขำไม่ออก


#

พวกกูมาถึงกระบี่กันตอนเช้า หาอะไรกินกันเสร็จ ก็เช่ารถไปที่ท่าเรือต่อ
อิฐมันจองที่พักไว้บนเกาะครับ

กูแอบเหนื่อยเหมือนกันว่ะ เดินทางนานๆ แถมหลายต่อ
ทั้งรถไฟ รถยนต์ แล้วยังมาเรืออีก
เออ ทำไมไม่เอาเครื่องบินด้วยวะ จะได้ครบ

พอขึ้นเรือได้ หาที่นั่งเหมาะๆ ไม่นาน มีเด็กผู้หญิงสองคน ท่าจะเป็นลูกของคนขับเรือ เดินมาหาพวกกู
“มีอะไรครับ จ้องหน้าพี่ทำไม? มานี่เร็ว กินขนมมั้ย” อิฐคุ้ยขนมในเป้มัน แหม รักเด็กเหมือนกูเลย... ฮะๆ

เด็กหญิงสองคนมองอิฐแบบอายๆ แต่ก็หยิบขนมไป
“อ้าว” ยืนมองอยู่ได้ เดี๋ยวตบกะโหลกร้าวเลย ฮ่าๆ ล้อเล่นนะ
“พี่มาทำอะไรอ่ะ?” เด็กผมหน้าม้าถามกู
“มาจับปลาโลมา” กูตอบ
“ตรงนั้นมีปลาโลมา” เชี้ย มีจริงเหรอวะ กูหันไปมองกลางทะเล เจอตัวอะไรไม่รู้สีเทาๆ ม้วนตัวอยู่ในคลื่น
“จะจับยังไง” 
“......นั่นสิ” เวรจริงๆ
“พี่ทำไมหล่อจัง” เด็กกิ๊บแดงถามกูอีก กูเลยชี้นิ้วไปที่อิฐ
“ถามพี่คนนี้ดู” อิอิ

“พี่เป็นดาราเหรอ?” เอาเข้าไป
“ทำไมพี่คนนี้หล่ออ่ะ” เด็กกิ๊บแดงไปคาดคั้นเอากะอิฐ มันเลยทำหน้าแบบมึนๆ
“ทำไมชมแต่พี่คนนี้อ่ะ แล้วพี่ไม่หล่อเหรอ?” เด็กไม่ตอบ กูฮา
“พี่ไม่หล่ออ่า แต่พี่น่ารัก แหะๆๆๆ” เด็กหญิงทั้งสองทำท่าอายๆ
ส่วนไอ้อิฐทำหน้าเซ็งเป็ด

เด็กสองคนนั้นทำให้การนั่งเรือไปเกาะสนุกสนานขึ้น เพราะไอ้น้องอิฐมันงอน ที่โดนเด็กแซวว่าหน้าเหมือนผู้หญิง เหมือนตัวการ์ตูนอะไรสักอย่างที่กูไม่รู้จัก แต่เด็กบอกว่าหน้าเหมือนพี่อิฐเลย ชื่ออามิจัง หึหึ การ์ตูนช่องไรวะ กูอยากดู

“หน้าบึ้งหมดแล้ว.. อย่าบอกนะว่าเคืองเด็ก” ถึงเกาะแล้วคับพี่น้อง กูช่วยอิฐยกกระเป๋าลงจากเรือ แถมเอาหมวกลูฟี่ใส่กันแดดให้ แต่อิฐมันยังงอนไม่หาย
“เคืองไม ร้อนนน รีบไปเช่ารถเถอะ” อิฐถอดหมวก แล้วเอามาใส่หัวกูแทน หมวกฟางเน่าๆ ของลูฟี่
“ไม่ใส่อ่ะอามิจัง มันร้อนนะตัว” กูแซวยิ้มๆ
“ถ้าพูดอามิจังอีกครั้งเดียว ก็ไม่ต้องมาคุยกันเลยนะ!” เฮ้ย ไม่นะ ไม่ยอม เค้าไม่ยอม
“ขู่เหรอๆ” กูเอามือล็อคคอเหวี่ยงเบาๆ “อามิจังขู่พี่เหรอครับ ขู่แบบนี้ไม่ดีนะ”
“โอ้ย ไอ้บ้า ปล่อยนะ”
“ถ้าไม่ได้กอดอามิจังพี่ต้องตายแน่เลย”
“ปล่อยยย!” ท่าทางอิฐจะโกรธจริงว่ะ พอหลุดจากแขนกูได้ก็เดินนำลิ่วไปเลย
เอ้ย รอกูด้วย

อิฐเช่ารถมอไซต์ได้คันนึงแล้ว แต่หน้ายังไม่หายงอ อ่าว โกรธเรื่องแค่เนี้ยนะ...
“โกรธพี่เหรอครับอิฐ” ไม่เรียกก็ได้วะ
“จะไปมั้ย?” อิฐสตาร์ทเครื่องรอกูอยู่ก่อนแล้ว
“ขับให้มา” กูจับแฮนด์รถไว้แล้วแทรกตัวไปนั่งหน้า
“โอ้ย อะไรวะ” มันดูไม่พอใจมากๆ ที่ไปแย่งมันขับ
“อ่ะๆ ขอโทษ” กูลุกออกไปนั่งซ้อนท้าย

ระหว่างทางอิฐมันเงียบมาก กูชวนคุย ก็ถามคำตอบคำ... ไอ้นี่โกรธแล้วพาลทุกสิ่ง
จนกระทั่งถึงรีสอร์ท อืม.......นะ ถึงการเดินทางจะโลโซ แต่ที่พักใช้ได้

อิฐมันจองวิลล่าเอาไว้ เป็นบ้านพักริมทะเลแบบเปิดโล่ง มองเห็นวิวร้อยแปดสิบองศา สวย ได้บรรยากาศดี

“จะเงียบอีกนานมั้ย?” กูถาม
“แล้วจะพูดมากอีกนานมั้ย?” มันเสียบรรยากาศเพราะมึงงอนกูเนี่ยแหล่ะ
“อิฐ อย่า กวน”
“ใครกันแน่ที่กวน”
“แมร่งเรื่องแค่นี้งอนยังกับเด็กประถม โตแล้วนะเว้ย”
“ทีพี่ทำตัวเหมือนเด็กอนุบาล อิฐยังไม่ว่าสักคำ”
“จะหยุดไหม? ก็ขอโทษไปแล้ว เลิกพูดแล้ว จะให้ทำยังไงอีกวะ!” กูเริ่มเหวี่ยงไปกับมัน
“ไม่ต้องทำยังไงหรอก อิฐไปเดินเล่นข้างนอกแป้บนะ” พูดจบมันก็เดินออกไปเลย

แม่งเป็นบ้าอะไรวะ กูนั่งสงบสติอารมณ์สักพักก็คิดได้ว่ามันคงโกรธ ที่ไปว่ามันหน้าเหมือนผู้หญิง ถ้ากูโดนคนพูดถึงอย่างงั้นกูคงคิดว่าเป็นปมด้อย อืม.... ผู้ชายที่ไหนจะภูมิใจที่โดนพูดถึงแบบนั้นวะ ไอ้อิฐเห็นมันน่ารักขนาดนี้แต่ก็แมนพอตัว แถมอารมณ์ติ๊สชิบหาย

กูออกจากบ้านพัก เดินหาอิฐ จนกระทั่งเจอมันนั่งก้มหน้าเล่นทรายอยู่คนเดียว

“หิวยัง ไปกินข้าวกัน”
“หิวก็ไปกินก่อนเหอะพี่”
“...............”
“อิฐ ไปเถอะ มันจะค่ำแล้ว กินไม่เป็นเวลาเดี๋ยวปวดท้องนะ”
“ครับ” แต่ก็นิ่งเหมือนเดิม
“.............”
“อย่าเมินกูแบบนี้ได้มั้ย โอเค กูจะไม่พูดอีก กูขอโทษ จะให้กูทำยังไง บอกมา กูยอมแล้ว”
“...............”
“ดีกันนะ อิฐ นะๆ ที่รักครับ พูดกับกูหน่อยสิครับ” กูนั่งลงข้างมันแล้วดึงตัวมากอดมาหอม
“...............” อิฐนั่งนิ่งให้กูกอด แต่ก็ยังไม่พูดอะไร
“มองหน้าไม?” แล้วอยู่ๆ มันก็จ้องหน้ากู
“กูหล่อใช่ป่าว?” เหอะๆ

จู่ๆ มันก็ลุกขึ้น แล้วยื่นมือออกมาให้กูจับ กูล่ะมึน อะไรของมันวะ
“กินข้าวกัน” กูลุกขึ้นยืน โดยมีอิฐช่วยดึงมือกูขึ้นมา
“................” งง มันเดินจับมือกู แต่ไม่ยอมพูดอะไรอีก
จนถึงห้องอาหาร สั่งอาหารเสร็จ มันก็เงียบ
เออ ดีเว้ย 

“กูอยู่กับคนใบ้ป่าววะ” ชักโมโห


H
จะหวานได้สักกี่น้ำน้อ...
อัพด้วยความว่าง

[P★RiTŸ]

บรรยากาศกำลังดีอยู่เชียว
งอนกันซะงั้นอ่ะ เหอะๆ

[โมโม่ที่รัก]

อิฐเป็นไรอ่ะ
มีไรเซอร์ไพร์ทเปล่า((มั่วอีกแล้ว 555+))
 

[jasmin]

น่านสิ หวานกันได้กี่น้ำ
แต่เหมือนอิฐแสดงอารมณ์เยอะขึ้นเลยอ่ะ
ไม่เฉยๆเหมือนเมื่อก่อน
และที่สำคัญ ต้านง้อน่ารักดี 

[som]

เฮ้อ  หมดทุกโศกจริงๆป่าวน๊า  แต่อิฐขี้งอนจริงๆ  อิอิ

[Killua]

เอ่อ หวานอมขมกลืน อุตส่าห์ได้ไปเที่ยวกัน จะงอนกันตลอดทริปป่ะเนี่ยะ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เหอะๆๆๆๆๆ  หวานมากมายอ่ะไรเตอร์

หวานจนขมอ่ะ

ว่างอีกได้ไหม๊อ่ะ อยากอ่านอีก

[EunJin]

อิฐงอลอ่าที่โดนว่าหน้าหวาน
น่าจะว่างอีกนะท่าน เค้าจะได้อ่านอีกตอน อิอิ

[Little Devil]

พอไม่มีปัญหา อิฐทำตัวไม่น่ารักเลย
ลืมง่ายจัง น้ำตานั้นก้อของปลอมซิ

[wisa]

 

[foyer]

32
#

“กูอยู่กับคนใบ้ป่าววะ” ชักโมโห
“ขอโทษ” แล้วอยู่ๆ มันก็พูดขึ้น
“อ่ะ” มันตักกับข้าวให้กู

“เป็นไรของมึงเนี่ยอิฐ กูตามไม่ทัน”
“รู้สึกผิดอยู่ไง” รู้สึกผิด...? เป็นอาการรู้สึกผิดที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้นมากสาดดดด

ถ้าพยายามเข้าใจคือ เมื่อไหร่ที่มันไม่เคลียร์ไม่ง้อกันเดี๋ยวนั้น พอรู้ตัวก็จะเงียบ ไม่กล้าพูด
เหมือนคนทำอะไรไม่ถูก

กูเป็นพวกคิดเร็วพูดเร็ว
ส่วนอิฐ...กว่าจะคิดกว่าจะพูดออกมา ก็ไม่ทันกรูแล้ว
เฮ้อ...สงสัยกรูต้องเรียนรู้มันอีกเยอะว่ะ

กินเสร็จตอนกำลังเดินกลับบ้านพัก กูก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันว่ะ เอาตรงๆ กูง้อใครไม่เป็น
ง้อได้เท่านั้นแหล่ะ ทำอะไรซ้ำซากกูไม่ชอบ

พอถึงบ้าน อิฐมันก็เดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองออกมา
“พี่ต้าน”
“อะไร?”
“จัดของให้มั้ย?” มันหมายถึงหยิบเสื้อผ้าออกมาแขวนใส่ตู้
“อืม เอาดิ” บรรยากาศเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิมทีละนิด... สงสัยอิฐกำลังโหลดโปรแกรมอยู่ว่ะ

กูนั่งมองมันหยิบชุดออกมา แบรนด์เนมทุกตัว
“ใครซื้อเสื้อผ้าให้วะ?” สงสัย
“ก็หลายคน”
“.................”
“แล้วพี่อ่ะ?”
“ทำไม?”
“ใครซื้อเสื้อผ้าให้”
“ซื้อเองดิ”

มันคงเพิ่งรู้ตัวว่ากูถามอะไร เลยหันมามองหน้าเหมือนจับสังเกต

“กูชอบสีเขียวว่ะ สวยดี” ชี้นิ้วไปเสื้อตัวที่อิฐจับอยู่ เหมือนสื่อเป็นนัยว่ากูไม่ว่าไรหรอก
“ชอบสีเขียวแล้วทำไมไม่เห็นมีสีเขียว?” มันดูในกระเป๋ากูเห็นแต่สีโมโนโทน เลยสงสัย
“อะไรที่กูชอบมากๆ กูอยากเก็บเอาไว้ดูคนเดียวมากกว่า”

เหมือนมึงไงอิฐ

ที่ผ่านมา กูไม่ค่อยพามันไปที่ที่คนเยอะๆ อย่างเช่นห้างใหญ่ๆ กูจะหลีกเลี่ยง
กินข้าว นั่งเล่น ซื้อของ กูจะพามันไปวิลล่าหรืออเวนิวที่เจาะกลุ่มเฉพาะบางคน บางพวกเท่านั้น

กูไม่ชอบให้ใครมามองของๆ กู
โดยเฉพาะไอ้พวกที่จ้องด้วยสายตาที่เหมือนจะมองทะลุไปถึงไหนต่อไหน
มันทำให้กูหงุดหงิด

“ไปนั่งชายหาดกันไหมพี่ต้าน?” จัดเสร็จอิฐหยิบกีตาร์ออกมาจากกระเป๋าแล้วเอ่ยปากชวน
พอหาทำเลเหมาะๆ ได้ มันก็เริ่มชวนกูคุยมากขึ้น

“พี่ชอบที่นี่มั้ยอ่ะ?”
“ชอบสิ” หาดทรายสีขาว กับทะเลสีฟ้าใส แถมมีคนรักอยู่ด้วย ทำไมจะไม่ชอบ
“พรุ่งนี้จะไปดำน้ำ หรือขับรถเล่นบนเกาะกันดี?” พูดพลางก็ปรับสายกีต้าร์ไปพลาง

“ตามใจไกด์ละกัน”
“ไกด์ไหน? .....อิฐ ไม่ใช่ ไกด์”

“คร้าบ ตามใจอิฐละกัน” กลับมากวนตรีนแบบนี้ได้ ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย
 
ปรับสายเสร็จมันก็ดีดกีตาร์ร้องเพลงให้ฟัง ตั้งแต่ฟังมา มันร้องเพราะทุกเพลงเลยว่ะ
ที่ชอบอีกอย่างคือไม่รู้มันสรรหาเพลงอะไรมาร้องนักหนา เป็นวงที่คนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักน่ะ

“หึหึ” กูขำอิฐ ก็มันร้องเพลงร็อค แหกปากก็นะ...เสียงดังลั่นหาดเลย แต่คงไม่รบกวนคนอื่น เพราะบ้านแต่ละหลังก็ห่างกันใช้ได้
“เชื่อละ ว่าสนแค่ทำนอง”
“แล้วเพราะมั้ยอ่ะ?”
“เพราะครับ”

อิฐยิ้มกว้างให้กับคำชม ฮ่าๆ เวลายิ้มแล้วขนาดทะเลที่ว่ามืดยังมีแสงสว่าง เวอร์มั้ยกู

“ส่งกีต้าร์มา ไปทะเลต้องอคูสติคดิ”
“อ้าว เล่นเป็นด้วย?” ดูมันทำหน้างง
“เป็นดิ”
“ไม่เห็นรู้เลย!” ตาจะโตไปไหน
“รู้ซะสิ”

อิฐทำปากเชิดๆ เหมือนไม่พอใจคำตอบกู ฮ่าๆๆ กูตบหัวมันไปทีนึง ชอบทำท่าน่ารักตลอดอ่ะ
ลดๆ ลงหน่อยก็ได้ คนเห็นหัวใจจะวายตาย

“รู้จัก flure มะ?”
“ใครอ่ะ?” มัวแต่แกะคอร์ดเพลงฝรั่งอยู่ไง ถึงไม่รู้จัก
“วงดนตรีไง ที่ร้องเพลง ใครบางคนจากบนฟ้า ‘จะมีใครสักคนหนึ่ง คนเดียวที่ฉันต้องการจะยอมทำทุกๆ สิ่ง’ ประมาณนี้อ่ะ”
“อ๋อ นึกออกละ” เอาเป็นว่ามันยังฟังเพลงไทยอยู่


click
กูเริ่มขึ้น Intro:  A F#m  A/Amaj7 F#m   D  Bm
A      F#m
“แดดจางๆ และลมพัดเย็น ช่างเป็นใจ
A       Amaj7     F#m
ในวันนี้ทุกอย่างมันดูสดใส ขับออกไปกับคนที่รู้ใจ เพียงสอง...เรา
D
จุดหมายเราคือ ทะเล” กูผายมือไปที่ทะเลประกอบ อิฐหัวเราะขำๆ
Bm
“ที่ต้านนับคืนวัน....และเฝ้ารอ
A            F#m
หยอดกระเป๋าแล้วเอนทิ้งตัวนอน  บนตักอิฐ ต้านมองตะวันลับขอบฟ้า .....ไปแล้ว”

“ฮ่าๆๆๆ”
A     Amaj7    F#m
“นั่งจิบน้ำอัดลม แนบชิดกัน เพียงสองคน...
D       Bm
วันนี้ฝันกลายเป็นจริง ที่ต้านนั้นรอคอยมาแสนนาน
 F#m         F#maj7        D          Bm
ต้านนั้นจะปล่อยทุกสิ่ง ทิ้งและลืมทุกอย่างหากทำได้.....จะหยุดโลกไม่ให้หมุนเวียนเปลี่ยนไป” กูร้องและแอบเปลี่ยนเนื้อเพลงนิดหน่อย อิฐมันเลยขำก๊าก
A/Amaj7     
“อิฐ...จ๋าาา
F#m         D      A   F#m   Bm           E         
จะปล่อยให้อิฐและต้าน ได้ล่องลอยไป ดั่งฝัน ที่สดใส หลุดพ้นความเป็นจริงไม่สนใคร
   A  Amaj7  F#m       D
ให้ทะเล และหาดขาว..... เป็นพยานแห่งความรักเราเรื่อยไป
A    F#m      Bm       E
จะนานแสนนาน จะนานเท่าไหร่  จากวันนี้ตลอดไป จะพรุ่งนี้หรือเมื่อไหร่.....
.
.
ขอให้เป็นเช่นนี้ เพราะต้านมีแค่อิฐคนเดียว
และขอสัญญา ว่าจะอยู่คู่เคียงกันไป

ขอให้เป็นเช่นนั้น สาบานต่อหน้าท้องทะเล
จะรักเพียงเธอ จะรักเท่าไหร่จากวันนี้ตลอดไป


.......หัวใจของพี่ต้านจะอยู่คู่กับน้องอิฐนะครับ...” ประโยคหลังกูพูดน้ำเสียงปกติ

ร้องจบอิฐมันยังนั่งอมยิ้มขำกูไม่หยุด
แต่กูรู้หรอกว่ามันเขิน

“ชอบอ่ะดี้ นั่งยิ้มไม่หุบ” กูแซว
“เปลี่ยนเนื้อทำไม ตลก”
“กูจริงจังต่างหาก”
กูส่งกีตาร์คืนให้อิฐ แล้วเอนตัวไปนอนหนุนตักมันทันที
“เสื้อเปื้อนน่าพี่ต้าน” กูนอนลงไปบนทรายเลยคับ
“ไม่เป็นไรหรอก ทรายเย็นดี”
“ตลอดอ่ะ”
“เรามาฮันนีมูนกันใช่ป่ะ เลยร้องเพลงฮันนีมูนซะเลย”
“อ้าว จริงเด่ะ” มันไม่รู้จักชื่อเพลง
“ยังไม่บอกเลย ว่าชอบเพลงกูมั้ย?”
“ฮ่าๆๆ” ขำอีกและเมิง
“ชอบดิ ตลกดี”
“กูบอกรักเมิงอยู่นะ”
“................” อิฐเก๊กหน้า หุบยิ้มทันที
“แล้วมึงอ่ะ บอกรักกูยัง?”

มันส่ายหน้านิดหน่อย แล้วก้มลงมาประกบปากกูเบาๆ

“I LOVE YOU BABY
….อยากพูดคำนี้จัง” มันร้องเพลงบี้ว่ะสาด
จะซึ้งซะหน่อย ขำก๊ากเลยกู ยอมแพ้ความกวนของมันจริงๆ

#

นั่งกันจนดึก กูเลยชวนมันกลับเข้าบ้าน เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปเที่ยว
กูลากอิฐให้เข้าไปอาบน้ำด้วย ห้องน้ำโอเพ่นแอร์ ลมเย็นสะท้านเลยมรึง

“มองไรครับ ไอ้แห้ง” ถอดเสื้อผ้าเสร็จ เห็นอิฐมองมาแถวๆ ช่วงอกกูก็เลยถามแถมแซวมันไปพร้อม
จริงๆ อิฐไม่แห้งนะ มีกล้ามนิดหน่อย ก็สมตัวมันแหล่ะ
มองทีไรใจสั่นทุกที เพราะมันขาวอ่ะ ขาวโอโม่ หุ่นก็น่าฟัด

“แฟนมรึงหุ่นดีอ่ะดี้ มา อยากจับมั้ย ให้จับ” กูเดินไปคว้ามือมันมาแปะที่หน้าท้อง
“เล่นกีฬาไรอ่ะ”
“เกือบทุกอย่าง เมิงอ่ะ? แอบมีกะเค้าเหมือนกันนะ” กูแกล้งเอานิ้วลูบหน้าอกมัน อิฐเลยเอามือลูบท้องกูบ้าง เสียววววอ่า
“เกือบทุกอย่างนี่รวมหมากเก็บด้วยป่ะ” มันยังกวนตรีนได้ในสถานการณ์แบบนี้
“กูหมากเก็บเมิงก็โดดยางล่ะวะ”

“เฮ่ย ไม่เล่น” อิฐหันหลบเพราะกูจงใจบี้หัวนมมัน
“หึหึ ล้อเล่นน่า มา กูอาบน้ำให้” กูคว้าฝักบัวไปเปิดใส่ตัวมัน แล้วถูสบู่
“พี่ต้าน.....อีกแล้ว” มันใช้สายตาชี้ไปที่น้องชายกู
“เออ อย่าสนใจ” อดทนไว้ พรุ่งนี้ต้องไปเที่ยว เดี๋ยวอิฐมันไม่ไหว
“จะทำเหรอ?”
“ป่าว”
“แล้วทำไมแข็ง”
“เห็นมึงเปลือยกูไม่แข็งก็บ้าแล้ว” สักพักกูเห็นของมันเริ่มตื่นเหมือนกัน เอาไงดีวะ ชักจะตบะแตก

“เอากันมั้ย?” กูถามเสียงแหบพร่า
อิฐมันเลยโน้มตัวมากอดเอวแล้วซบหน้าลงบนอกกูเหมือนเป็นการตอบรับ

กูเลยกอดมันตอบแล้วก้มลงไซร้แถวซอกคอและกกหูทันที ได้ยินเสียงอิฐครางกระเส่า
เลยดันตัวมันไปชิดกับผนัง อิฐพิงกำแพง ส่วนกูเอามือดัน

กูก้มลงจูบปากแล้วส่งลิ้นเข้าไป อิฐมันตอบสนองลิ้นของกูทันที
เราแลกลิ้นกันพัลวัน มืออีกข้างกูยกขึ้นบีบที่หน้าอก และใช้นิ้วสะกิดยอดอกมันจนเริ่มแข็งตั้งขึ้นมา
อิฐดิ้นนิดหน่อยเพราะมันหายใจไม่ทัน


สรุป...ทำไปสองยกในห้องน้ำ มาต่อที่เตียงไปอีกสองแต่...


“ไม่เอาแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ลุกไม่ขึ้น” อิฐยกมือดันหน้ากูเอาไว้ แถมพยายามขยับตัวให้หลุดออกจากกัน
“อีกทีนะ ซี๊ดด เสียวอ่ะ” มาห้ามตอนนี้ไม่ทันแล้ว ตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำจนตอนนี้กูยังไม่ได้เอาน้องชายกูออกจากก้นมันเลย และตอนนี้มันก็กำลังขยายตัวและโดนบีบรัดอยู่ กูเสียวจนหน้ามืด เลยขยับไปคว้าตัวอิฐกดลงบนที่นอนอีกครั้ง

“อื่อ มะ... อะ อ๊า” กูก้มลงไปจูบปิดปากมัน ท่อนล่างก็กระแทกเร็วและแรงขึ้นตามอารมณ์

เวลาผ่านไปนาน แต่กูรู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านไปสองนาที

“ซี๊ดด อะ อา” กูเอามือไปรูดให้อิฐพร้อมกับขยับสะโพกขึ้นลง อิฐอ้าปากครางไม่เป็นภาษา ก่อนจะปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้อง
แรงบีบรัดเป็นจังหวะเร่งให้กูใกล้ถึงฝั่งอีกครั้ง กูกระแทกอีกไม่นานก็ปล่อยตามมาติดๆ
“อ่ะ อา......” พักหลังๆ มีอะไรกันกูไม่ค่อยใช้ถุง น้ำกูเลยฉีดพุ่งเข้าไปข้างในความร้อนผ่าวอย่างเต็มที่
“อึก อือ....ฮ้า” อิฐนอนหลับตาหอบหนักๆ มือข้างนึงยังกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น

“อือ ฮึ่ก!....อีก... อีกเหรอ ไม่ไหว.....” อิฐครางเหมือนจะร้องไห้
“ได้ไหมล่ะ?” กูค่อยๆ หมุนควงแก่นกายภายในช่องทางที่เริ่มบีบรัดอย่างรุนแรงอีกครั้ง
“ฮือออ ไม่” ไม่รู้เป็นอะไรนะ ยิ่งเห็นมันร้องยิ่งกระตุ้นอารมณ์ กูยิ่งอยากทำ

กูเป็นอะไรไปเนี่ย

“นะอิฐ นะๆ ที่รักครับ พี่รักเราจนจะบ้าตายอยู่แล้ว” กูขยับกายเข้าออกช้าๆ ปากก้มลงไปอ้าครอบหัวนมแดงช้ำมาดูดเลีย
อิฐสะดุ้ง รีบดันสะโพกกูให้หยุด
“ไม่เอา ไม่เอา ฮือออ พี่ต้าน หยุด” คราวนี้ดูเหมือนจะแกล้งแรงไปอีกแล้ว กูเลยหยุด
อิฐนอนตัวสั่น น้ำตาไหลพราก

กูเอนตัวลงไปลูบหัวแล้วจูบแก้มเบาๆ
“ไม่ทำแล้วครับ ไม่ร้องนะ”
“ไม่ทำก็เอาออกดิ ฮืออ ไอ้บ้า” กูค่อยๆ ดึงน้องชายออกพอใกล้หลุดทั้งกูและอิฐถึงกับต้องซี๊ดปากออกมาด้วยความเสียว

พอกูถอนตัวออกมาปุ๊บ อิฐก็นอนหลับตานิ่งทันที ดูท่าจะเหนื่อยและเพลียมาก
กูเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ เอาผ้าขนหนูชุบน้ำเดินออกมาเช็ดตัวให้อิฐ

“อือ หนาว” เสียงแหบๆ เอ่ยออกมาเมื่อความเย็นของน้ำกระทบผิวแก้ม
“เช็ดตัวหน่อยนะ เลอะไปทั้งตัวแล้ว” อิฐไม่ว่าอะไรยอมนอนนิ่งๆ ให้กูเช็ดทำความสะอาดจนทั่ว
“อืออ ทำไรอ่ะ” มันถามเสียงตกใจ เมื่อเห็นกูดันขาสองข้างของมันอ้าออก
“พี่ พี่ต้าน อึ๊ก อ...อย่า....” กูแหย่นิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครั้ง
ก็น้ำมันยังค้างอยู่ข้างใน กูก็แค่จะทำความสะอาดให้แค่นั้นเอง
“จะเอาน้ำออกให้” กูตอบยิ้มๆ
“น...น้ำอะไร?”
“ก็น้ำของพี่ที่อยู่ในตัวอิฐไง ถ้าไม่ทำความสะอาดเดี๋ยวต่อไปจะแย่เอา”
“แล้วทำไมไม่ใส่ถุง ฮืออ ไม่กลัวไง” เคยพาอิฐไปเจาะเลือดแล้วครับ ปลอดภัย มันขอให้กูพาไปเองอ่ะ ตอนสดกับมันครั้งแรก เหอะๆ เพราะปกติมันทำกับคนอื่นก็ใส่ถุงตลอด

อิฐมองกูอย่างระแวง แต่ก็ยอมให้กูทำจนเสร็จ คืออิฐเสร็จไปอีกยก เพราะนิ้วกูไปกระตุ้นโดนจุดเข้า
จากนั้นกูเดินไปหยิบเสื้อผ้าใส่ให้เพราะกลัวจะไม่สบาย เจ้าตัวถึงได้หลับจริงๆ สักที

กูกลับมาที่เตียงอีกครั้งหลังจากอาบน้ำให้ตัวเองเรียบร้อย อิฐนอนหลับตาพริ้ม ปากแดงระบมด้วยรสจูบ ยิ่งทำให้กระตุ้นอารมณ์กูเข้าไปใหญ่

กูข่มตานอน พยายามนึกถึงซากศพ อาหารเน่า
ภาพพวกนี้คงทำกูนอนหลับได้สักที



H
ใครว่าไอ้พี่ต้านไม่หื่น เหอะๆ 
อ่อ คนที่ไม่เคยฟังเพลงนี้ click ฟังด้วยเน้อ เพราะพี่ต้านมันแอบเปลี่ยนเนื้อนิดหน่อย ได้ฟีลทะเลโคตรๆ ขำดี

[Little Devil]

 

[ordkrub]

ขอบคุณคร้าบบบบบ อ่านติดกันสองตอนเลย
โอย ต้านมันทำไมหื่นได้ขนาดนี้

[uknowvry]

555...พี่ต้านสมแล้วที่เล่นกีฬาทุกประเภท....ถึกเหลือเชื่อ
อ่านแล้วไม่กล้าบวกเลยว่ากี่ยก...สงสารน้อง...และแอบอิจฉาบ้าง...อะไรบ้าง
555

[P★RiTŸ]

ต้านไม่หื่น

ธรรมดา แต่มันโคตรหื่นนนนนเลย หึๆๆๆ
"เอากันไหม?"ึมึงถามได้หน้าตาเฉยมากเหมือนเป็นคำถาม
ธรรมดาเลยเนอะ ประมาณ กินข้าวไหม ไรประมาณเนี้ย กร๊ากกกก


แต่ตอนนี้หวานอ่ะ ชอบบบบ

[jasmin]

ต้านไม่หื่นเร้ย แค่มีความต้องการสูง
เล่นซะน้องร้องไห้แบบนี้ไม่ไหวน๊า
สงสารน้องบ้างอะไรบ้าง
ตอนนี้ทั้งหวานทั้งหื่น จมกองเลือดกันไป

[heavenly**yaoi]

กูข่มตานอน พยายามนึกถึงซากศพ อาหารเน่า
ภาพพวกนี้คงทำกูนอนหลับได้สักที
 555สยองอ่า
พี่ต้านนี่หื่นกับเมียตัวเองจริงๆ555

[SJ]

โอ้เจ้า นับกันไม่หวาดไม่ไหวเลย กี่รอบว่ะเนี่ย 

[P★RiTŸ]

 

[warin]

อามิจังงอนซะแระ