36
.
“ไม่ต้องคิดละ ไปกัน” กูลากอิฐเดินขึ้นบ้าน ระหว่างทางเจอป้านิ่มและคนดูแลบ้านอีกสองสามคน
พวกเค้าพากันชมแฟนกูว่าน่ารักไม่หยุดปาก ชมจนคนหน้ามึนอย่างน้องอิฐอายม้วนกันไปเลย
“โห ห้องโล๊งโล่ง” พอเข้ามาถึงข้างในอิฐก็อุทานแบบแปลกใจ เพราะห้องนอนกูเฟอร์นิเจอร์น้อยมาก ผิดกับห้องที่คอนโด โค-ตะ-ระ รก
“ห้องเท่ว่ะพี่ต้าน”
“แล้วเจ้าของห้องไม่เท่ไง?”
“เจ้าของห้องทั้งเท่ ทั้งหล่อ ทั้งน่าร้ากกกสุดๆ ไปเลย” อย่าคิดว่ามันจะชมกูจริงๆ นะ มันประชด
“นี่รูปใครมั่งอ่ะพี่ต้าน?” อิฐชี้ไปที่กรอบรูปเล็กๆ ข้างหัวเตียง
“อืม คนนี้พ่อ แม่ นี่พี่สาวกู นี่กู” รูปนี้กูถ่ายรวมตอนอายุสักสิบขวบได้
“พี่สาวสวยจัง ชื่อไรเหรอ?” อ่าว ไอ้นี่...
“ชื่อเนตร นิสัยห่วยแตกโคตรๆ อย่าไปอยากรู้จักมันเลย” นึกถึงหน้ามันก็จะอ้วกละ
อิฐนั่งเล่นในห้องสักครู่หนึ่งมันก็ชวนกูกลับ
“ไม่เอา อย่าเพิ่งกลับ” กูกอดเอวมันไว้จากด้านหลัง แล้วฝังหน้าลงไปบนซอกคอ
“เฮ่ย ไม่ดีมั้งพี่ หยุดเถอะ”
“ไม่หยุด”
“อ๊ะ...”
เครื่องติดทั้งกูและมัน เหอะๆ ถ้าจะให้บรรยายขอกระทิงแดงสักสามขวด แมร่งเรื่องเซ็กซ์ให้กูเขียนเป็นอาทิตย์ก็ไม่จบเพราะมันเยอะจนแทบไม่ต้องทำมาหากินอะไรแล้ว หึหึ
#
กูดูนาฬิกา สองทุ่ม... เหอะๆ เมคเลิฟกันนานไปป่าววะ....
เอาน่ะ ขอทิ้งทวนก่อนเปิดเทอม กูปลุกอิฐไปอาบน้ำ จะได้ลงไปกินข้าว
มื้อเย็นมีอาหารหลายอย่าง อิฐมันกินอย่างเอร็ดอร่อย ดีใจว่ะที่มันชอบ...
สักสี่ทุ่มพ่อแม่ พี่สาวกูก็กลับมาถึงบ้าน
กับพ่ออ่ะ กูพอรู้ว่าเค้าไม่ชอบแน่ๆ ที่กูกลายเป็นเกย์ แต่ก็ว่าอะไรไม่ได้ เพราะกูเป็นไปแล้ว
ส่วนที่ทำให้กูแปลกใจคือเนตรว่ะ นึกว่ามันจะไม่ชอบอิฐ ที่ไหนได้... มันชอบอิฐมาก จนเรียกว่าคลั่งก็ได้
มันสนับสนุนให้กูกับอิฐเป็นแฟนกัน แต่อย่างอื่นมันด่ากูหมด
#
จากวันนี้ไป อีกไม่นานก็ถึงเวลามรณะของกูแล้วดิ
เปิดเทอม...
อย่าเพิ่งเปิดได้มั้ยวะ!
“มาไมเนี่ยพี่ต้าน?” เปิดเทอมวันแรก กูมารับอิฐไปมหาลัยตั้งแต่เช้า.... แล้วที่มันทักกูอย่างงี้ เพราะอิฐบอกไม่ให้กูมา แต่กูจะมา กูจะไปสังเกตการณ์ใครก็ห้ามกูไม่ได้
“บอกว่าไม่ต้องมา จะไปเอง แล้วพี่มาทำไม?”
“แล้วไง มึงจะไล่กูกลับเหรอ? ...ไป ขึ้นรถ”
อิฐทำท่าเหมือนเสียอารมณ์ แต่กูไม่สน
“เร็ว บอกให้ไปขึ้นรถ เดี๋ยวสายก็มาว่ากูอีก”
อิฐยอมขึ้นรถแบบเสียไม่ได้ ตลอดทางมันเงียบมาก
“แค่ไปส่ง จะโกรธไรนักหนา ไม่อยากให้ไปเจอใครรึไง?” ปากกูก็หาเรื่องกัดไปทั่ว ก็น้องอิฐเวอร์ชั่นชุดนักศึกษา แม่ง.... สุดๆ
เห็นแล้วยังอดใจสั่นไม่ได้ จากเด็กเกรียนกลายเป็นหนุ่มน้อยน่ารัก มันไปตัดผมใหม่มาด้วย น่ารักจนกูจะละลายแล้ว
“ป่าว...” อิฐลากเสียงเนือยๆ
“แล้วเป็นอะไร?”
อิฐนิ่งไปอีกแป้บ ก่อนตอบ
“พี่ต้าน... ต่อหน้าคนอื่น อย่าทำเหมือนว่าเราเป็นแฟนกันได้ไหม?” กูอึ้งไปแป้บนึง ก่อนจะถามเสียงเครียด
“......ทำไม?” ก็ทำไมอ่ะ กูเป็นแฟนมัน ทำไมต้องห้าม คนอื่นก็คนอื่นดิ ไม่เกี่ยวกัน
“ก็........ก็......คือ” มันทำเหมือนพยายามหาเหตุผล ซึ่งปกติ มันไม่ชอบอธิบายอะไรแบบนี้
“คืออิฐไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าอิฐเป็น.....เกย์อ่ะ เดี๋ยวมันจะมีปัญหาอะไรหลายๆ อย่าง....แล้วก็... อิฐไม่อยากให้คนอื่นมองว่าพี่ต้านเป็นเกย์ด้วยอ่ะ คือว่า...เราจะทำเหมือนไม่แคร์สังคมก็ไม่ได้ใช่มั้ย คืออิฐขอแค่ต่อหน้าคนอื่น เราทำเหมือนเป็นพี่น้องกันได้ไหม แล้วถ้าเราอยู่กันสองคนพี่ต้านอยากทำอะไรก็ทำ พี่ต้านเข้าใจอิฐมั้ย นะ... อิฐขอร้อง” มันพูดซะยืดยาว ดูไม่เป็นปกติยังไงไม่รู้ มันทำให้กูสงสัยมากกว่าสิ่งที่ขอซะอีก
“คบกันแรกๆ ไม่เห็นเป็นงี้เลย” จะมาแคร์สังคมอะไรกันตอนนี้วะ หรือว่ามีเหตุผลอื่น?
“ตอนนั้นยังไม่ทันคิด แต่ตอนนี้คิดได้แล้ว นะๆๆ พี่ต้าน เรื่องแบบนี้ไม่ต้องแสดงออกต่อหน้าคนอื่นหรอก”
“แล้วถ้าเกิดอยู่ๆ กูอยากจูบมึงต่อหน้าเพื่อนมึง มึงห้ามกูได้เหรอ?”
อิฐอ้าปากค้าง “ไม่ได้ๆ ทำงั้นไม่ได้ คนอื่นเค้าจะมองไงอ่ะ พี่ต้านไม่ใช่ก้อนหินนะคนเค้าถึงจะไม่สนใจ พี่นึกถึง.... นึกถึง นึกถึง คือ.. อิฐไม่อยากให้คนอื่นนินทาพี่เสียๆ หายๆ น่ะ”
“ก็ช่างหัวมันดิ ใครจะนินทาก็เรื่องของมัน”
“เข้าใจอะไรบ้างดิพี่ต้าน” ดูมันจะโมโหที่กูไม่ยอมรับฟัง
“ไม่เข้าใจโว้ย”
“ขอแค่นี้ทำให้ไม่ได้รึไงวะ ทีพี่อ่ะ อยากทำแต่อย่างว่ากับอิฐ อิฐเคยว่าพี่สักคำมั้ย”
“กูรักมึง แล้วกูเอามึงเนี่ย มันผิดนักเหรอ หา!”
“แล้วถ้าอิฐไม่ไหวพี่เคยสนใจมั่งป่าว พี่มันเอาแต่ใจตัวเองไม่เคยคิดถึงคนอื่นเลย เนี่ยเหรอวะ รัก พี่ก็แค่อยากเอาผมเหมือนไอ้พวกนั้นใช่มั้ย!”
กูเหยียบเบรกอย่างแรงจนล้อสีกับถนนเสียงดัง... ที่อิฐพูดมันทำให้กูรู้สึกเสียใจ น้อยใจ โกรธมากด้วย
มันเอาเรื่องนี้มาพูด ทั้งที่ตอนมีเซ็กซ์กันกูไม่เคยฝืนใจ พออิฐบอกให้กูหยุด กูก็หยุด กูอาจจะอยากทำกับมันบ่อยๆ ก็จริง แต่ถ้ามันไม่เอาจริงๆ กูก็ไม่ทำ
กูไม่เข้าใจ... จะว่ามันไม่ชอบ ก็ไม่ใช่ กูรู้มันเต็มใจที่จะมีอะไรกับกู
แล้วทำไม?
หรือว่า มันจะ........ เบื่อกูแล้ววะ ถึงหาเรื่องมาชวนทะเลาะกับกูแบบนี้
“พี่ต้าน อิฐขอโทษ เดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้กันก็ได้ รถคันหลังเค้าบีบแตรไล่แล้ว” เหมือนกูจะเพิ่งหลุดออกจากภวังค์ กูเหยียบคันเร่งต่อ วนเวียนกับความคิดของตัวเองจนกระทั่งถึงมหาลัยของอิฐ
“พี่ต้าน”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว แค่ไม่ให้คนอื่นรู้ก็พอใช่ไหมว่ากูเป็นผัวมึง........ได้ จะเอาอย่างงั้นก็ได้” กูพูดแบบเลือดขึ้นหน้า
“งั้นตอนนี้ไม่มีคนอื่น กูก็ทำตามใจตัวเองได้แล้วสิ”
พูดจบกูกระชากอิฐเข้ามารับจูบรุนแรง กูบดขยี้ปากมันจนอิฐทั้งดิ้นทั้งกระชากเสื้อทุบไหล่กูให้หยุด แต่กูไม่หยุด
กูไม่เคยจูบมันด้วยความโกรธแบบนี้มาก่อนเลย
“พี่ต้าน อย่า อื้อ!!” อิฐพยายามหันหน้าหนี แต่กูจับคอล็อคไว้ กูดูดลิ้นมันอย่างแรง ทั้งจูบทั้งกัดที่ปากจนห้อเลือด สุดท้ายก็เอียงหน้าไปดูดที่ต้นคอจนเกิดรอยแดงหลายจุด
พอผละออกมามองหน้ามัน ถึงรู้ตัวว่าทำพลาดไปแล้ว
อิฐน้ำตาคลอสองเบ้าตา ปากแดงเม้มแน่น มันกำมือเหมือนอยากจะต่อยกู แต่ก็ไม่ทำ
“...................”
“....ถือว่าพี่เข้าใจที่ผมขอแล้วละกัน ...ตอนเย็นไม่ต้องมารับนะ” มันพูดเสียงเย็นชา ลดมือลง และไม่มองหน้ากู ก่อนจะเปิดประตูออกไป
#
“เฮ้ยย ไอ้ต้านมาแล้วโว้ย บุคคลลึกลับแห่งปี โผล่หน้ามาแล้วเว้ย” ไอ้ด้าถลามากอดคอกูลากไปยังกลุ่มเพื่อน ที่นั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่ มีไอ้กล้า ไอ้ด้า และไอ้วิน คนอื่นสงสัยยังไม่มา
“สัดต้าน มือถือมีไว้ทำห่าอะไรวะ โทรไปไม่เคยติด .....โทรไปคอนโดมึงก็ไม่มีคนรับ ที่บ้านก็บอกมึงไม่อยู่ มึงหายหัวไปไหนมาเนี่ยสาด” ไอ้กล้าสวดยาว
“ไม่ใช่เรื่องของมึงอย่าเสือก!” พูดจบประโยคเดียว ไอพวกที่อยู่รอบๆ เงียบปากทันที
คงเพราะน้ำเสียงกับสีหน้ากูด้วยมั้งที่ทำให้พวกมันหุบปาก
“เฮ้ย ใจเย็นเพื่อน” ไอ้ด้าตบไหล่กูเบาๆ แต่กูปัดมือมันทิ้งอย่างรวดเร็ว
“บอกว่าอย่าเสือกไง!” กูหันไปตะคอก
“....................” ไอ้ด้าหน้าเสีย
“เหี้ยไรวะ พวกกูแค่อยากรู้ข่าวคราวที่มึงหายเงียบไป ทำไมต้องโมโห มึงเป็นเหี้ยไรถึงมาพาลคนอื่น” ไอ้กล้ามันสวนขึ้นทันที
กูเพิ่งตั้งสติได้ ถึงถอนหายใจแรงๆ ไปทีนึง
“เออ ไม่มีไร”
“แมร่งเปิดเทอมวันแรกก็ทำเสียฤกษ์เลยนะมึง”
“มึงจะบ่นทำไมกล้า” เชี้ย ยิ่งอารมณ์เสียสัดๆ อยู่ ยังมาเจอเพื่อนด่าอีก
“ก็แล้วมึงเป็นเหี้ยไรล่ะ มาถึงก็ทำหน้ายักษ์ พูดด้วยดีๆ เสือกตะคอกอีก”
“เออ... หงุดหงิดไรนิดหน่อย โทษว่ะ”
“อาการอย่างงี้.....อย่าบอกนะว่าทะเลาะกับแฟน...” ไอ้วินมึงแกว่งเท้าหา...ตรีนใช่ไหมเนี่ย
“เรื่องน้องอิฐเหรอมึง?” ไอ้กล้าทำเอาอารมณ์กูถึงจุดเดือดอีกครั้ง
“ไอ้ต้าน มึงอย่าลืมบอกไอ้ขิงเรื่องน้องอิฐนะเว้ย ปล่อยไว้นานๆ มันไม่ดีหรอก เกิดมันมารู้ทีหลัง หรือไปรู้จากปากคนอื่นแล้วมึงจะซวย” ไอ้กล้าพูดเรื่องที่กูลืมไปแล้ว... เรื่องใหญ่ซะด้วย
แม่งเอ๊ย ทำไมเรื่องวุ่นวายมันเยอะงี้วะ กะจะดับความสุขกูให้หมดไปเลยใช่ไหม
“เออ เดี๋ยวกูบอกมันวันนี้เลย แมร่งจะได้จบๆ เรื่องกันไปสักที” รำคาญเต็มทนแล้ว
“มึงคุยกับมันดีๆ นะเว้ย” ไอ้วินเตือน
“แล้วไม่ใช่ผ่าไปบอกมันตอนมึงอารมณ์หมาบ้าแบบเมื่อกี้ล่ะ กูขี้เกียจห้ามมวย” มึงว่ากูหมาเหรอไอ้กล้า...
“ต้านขา........” เสียงสยองแบบนี้มัน.......
H
ต้าน งาน เข้า