หัวข้อ: Heroine (ที่นี่ไม่มีนายเอก) **แจ้งข่าว** P 114

[shockoBB]

    ไอ้โตโต้ เลวมาก
 

[kanda53]

เออ....เรื่องนี้นอกจากไม่มีนายเอกแล้ว.....
ไม่มีพระเอกด้วยใช่ไหมคะ น้อง eiky
มาเม้นท์เพื่อขอ ไอ้โตโต้ก่อนนอน

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

 


ไอ้เลววววววววววววววววววววววโต้!!!!!!!!!    >>> 


สงสารภูมิจริงๆ



ปล.ดูแลตัวเองดีๆนะคะ คุณeiky 

[♠DekDoy♠]

อิตาลีตกรอบ มาอ่านน้องภูมิ โอ๊ยยยยย อารายกานนนนนน จะทำร้ายจิตใจกันไปไหน 

[mixmix]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ขอสมัครเป็นรีดเอร์เรื่องนี้ด่วนเลยค่า
ชอบภูมิมากกกกกกกกกก นายเอกในดวงใจเลย
สู้คน ทันคน ร้ายมาก็ร้ายกลับเป็น2เท่า
แต่ตอนล่าสุดนี่สุดยอดมาก ใช่เลยหนูภูมิ อย่าได้แคร์
ไม่ต้องมัวไปร้องไห้ฟูมฟาย เราต้องเอาคืนและอย่าให้เค้าเห็นว่าเราอ่อนแอหรือแพ้เค้าแล้ว 

[hpsky]

 :a5:โตโต้ แกตายยยยยยย

+1ให้จ้า หายไวไวน๊า

[tutu]

พูดไม่ออก..บอกไม่ถูก

[fuku]

รับโล่ตัวเอกเลวแห่งปีไปเลย เลวกว่าตัวร้ายที่เคยอ่านมาซะอีก
นี่ตกลงจะเดบิวต์เป็นตัวโกงใช่ป่ะเนี่ย โต้ =___=

[meduza]

พี่โต้ไอเลวไอชั่วจะทำยังไงให้คนอย่างนี้มันสำนึกนะ
เห้อสงสารน้องภูมิอ่ะไม่อยากให้แก้แค้นกันไปมาเลยมีแต่เสียกับเสีย
พี่โตโต้สักวันถ้าพี่รักน้องภูมิขึ้นมาจิงๆพี่จะต้องเสียใจเชอะ!
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค่า

[Little Devil]

เลว
+1

[p_phai]

ไม่รู้เนอะว่าใครเสร็จใคร

ภูมิเสียตัว แต่โต้อาจจะเสียทุกอย่าง

ก้ได้เนอะ

[j3llnlyza]

ไอ้ชั่วโต้.....2คำ  สาดเอ้ย!!~

[august_may]

อ้าวโตโต้ไอ้เลวววว  อย่างนี้ต้องแก้แค้น

[taem2love]

แล้วสิ่งที่ไม่น่าเกิดก็เกิดขึ้นจนได้ค่ะ

สงสารน้องภูมิที่สุดเลยค่ะ 

แกไอชาติชั่วโตโต้ ตายไม่ดีแน่ๆ

จัดหนักๆเอาให้กลายเป็นคนกลัวเมียเลย(ไหนๆก็เป็นเมียมันแล้ว)

จัดกานอีชะนีแวนไปซะก่อน แล้วก็ปั่นหัวไอเลวชั่วโตซะ

แล้วก็ทิ้งไปอย่างไม่ใยดี โอ้ย...........เฮงซวย

แต่เจ้ชอบหนูภูมิของเจ้เป็นนายเอกที่เจ้หามานาน

ขอพาดพิงนิดนึง อยากให้หนูภูมิไปสอนวิธีสุ้คนกับนองยุกยิกเรื่องดอกหญ้าแจกันทองจัง

ไม่ว่ากันนะค่ะคุณทีแอลอาร์ เจ้แซวเล่น

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

^
^
^

เห็นด้วยกะรีบน 555+ จะกตัญญูก็ให้มันดูคนหน่อยเถอะ ยุกยิกหนออออ..หนูจะไร้เดียงสาไปไหน สงสารพี่จอหนังที่คอยเฝ้ามองจริงๆ

ปล.คุณTLRเคอะ ไอแซวเล่นเนอะ ^^ ยังไม่เคยเมนท์เรื่องนี้ของคุณTLRเลย แบบว่ายังอ่านไม่ถึงไหนเลยอ่ะ(ไอมัวแต่อ่านข้ามไปมา)

[fannan]

อ้ากกกกเสร็จโต้ไปเสียแล้ว


วุ้ยน่าจะให้แม่มาเห็นน่ะเนี่ย



ตายแล้วเสียเวอร์จิ้นไปแล้วอ่ะ



แล้วทำไงดีเนี่ยภูมิ

[eiky]

ยังไหวอยู่คร้าบ ขอบคุณทุกคนนะครับสำหรับความห่วงใย ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว ป่วยกายไม่เป็นไร ใจไม่ป่วย ว้อย สู้ว้อย (อิอิ ยืมน้องญี่ปุ่นมาก่อนน้า) ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพด้วยนะครับ ขอให้มีความสุขกับการอ่าน








                                                 ฉากสิบแปด

ภูมิบุญอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จก็หาอะไรกินในครัว ความปวดร้าวเจ็บแปลบยังกระตุ้นร่างกายทุกครั้งที่ขยับเขยื้อนกาย พอกินข้าวสักพักก็ได้ยินเสียงแว่วมาภูมิบุญดีใจแสดงว่าแม่กับคุณอภิสรากลับ มาจากข้างนอกกันแล้ว ภูมิบุญเก็บจานข้าวใส่เก็บไว้ในตู้กับข้าวรีบเดินออกไปหน้าบ้าน พอโผล่พ้นมุมตึกออกไปก็ต้องชะงักหยุดกึกลง เพราะเสียงนั้นคือเสียงของแวนนั่นเอง ในมือเธอมีกระเช้าดอกไม้ช่อใหญ่ ดอกเบญจมาศสีขาว! ภูมิบุญเม้มริมฝีปากหนักแน่นเดินหันหลังกลับทันที

"อ้าว น้องภูมิ น้องภูมิรึเปล่าค๊ะ พี่แวนเองค่ะ"

เป็นโชคร้ายของภูมิบุญที่แวนเหลือบมาเห็นเข้าพอดี แต่หรือจะเป็นความโชคร้ายของแวนกันแน่

"เอ่อ โต้คะช่วยเรียกน้องภูมิไว้หน่อยสิค๊ะ"

แวนบอกโตโต้ที่ออกมายืนรับแฟนสาวหน้าตาชื่นบานอยู่ แต่พอเห็นภูมิบุญก็หน้าเจื่อนลงทันทีเช่นกัน

"ภูมิ ออกมานี่หน่อยสิครับ พี่แวนเขามีอะไรมาให้แน่ะ"

โตโต้เดินมาทางภูมิบุญที่หยุดกึกลง ภูมิบุญทำท่าคิดไตร่ตรอง

"ถึงเวลาเปิดฉากเต็มตัวแล้วสินะ"

ภูมิบุญบอกกับตัวเอง แล้วยกริมฝีปากขึ้นหันกลับไปหาทั้งสอง

"น้องภูมิคะ คือพี่แวนมาคิดดูแล้วพี่แวนเองทำกริยาไม่เหมาะสมกับน้องภูมิมากนะคะเมื่อคืน เลยมาขอโทษนะคะ อย่าโกรธพี่แวนนะคะ"

แวนพูดแล้วยิ้มแสดงความบริสุทธิ์ใจออกมา แต่ในแวบของรอยยิ้มมันเจือไปด้วยความสาสมแก่ใจ

"นั่นสิภูมิอย่าไปโกรธพี่แวนเขาเลยนะ แวนอุตส่าห์มาขอโทษถึงที่ ให้อภัยแวนนะครับน้องภูมิ"

แฟนหนุ่มเสริมเป็นกำลังหนุนส่งซึ่งกันและกัน ภูมิบุญยิ้มเต็มปาก

"ภูมิไม่โกรธหรอกครับ ไม่ถือสา"

ทิ้งประโยคคำสุท้ายแล้วหลุบหางตาลงต่ำ แวนรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้า

"นี่ค่ะดอกไม้พี่ซื้อมาขอโทษ"

แวนยื่นช่อดอกเบญมาศสีขาวทั้งช่อให้ภูมิบุญ

"ขอบคุณนะครับ แต่เอบางทีคุณแวนอาจจะไปอยู่เมืองนอกเมืองนามานาน ไม่รู้เหมือนกันว่าธรรมเนียมฝรั่งนี่เขาให้ดอกเบญจมาศกันเหรอครับ แปลกเนอะ แถวบ้านผมเขาเอาไว้แต่งหน้าโลงศพ แต่ไม่เป็นไรครับ ผมจะเอาขึ้นหิ้งพระคืนนี้ จะสวดมนต์ให้พวกสัมพเวสีแถวนี้เสียหน่อย เผื่อว่าคุณแวนจะได้กุศลจากดอกไม้ที่ให้ผมด้วยนะครับ ดีไหม"

ภูมิบุญรับดอกไม้ในมือมาแล้วพลิกดูลอยหน้าลอยตาพูด แวนเม้มปากเข้าหากัน เอามือไปบีบแขนแฟนหนุ่มแสดงให้รู้ว่าเธอไม่ไหวกับกริยาอาการของเด็กคนนี้ อยากจะโผเข้าตบให้สมใจ

"อุ๊ย เฮียโต้ไม่เชิญแขกเข้าบ้านก่อนล่ะครับ เดี๋ยวภูมิจะไปเอาน้ำใบบัวบกมาให้"

ภูมิบุญทำเสียงอ่อนหวานดัดจริตใส่โตโต้ แต่แวนไม่รู้เรื่องว่าอะไรคือน้ำใบบัวบก แต่คนที่รู้กัดฟันอยู่

"เอ่อ ป่ะแวนเข้าบ้านก่อนเถอะครับ"

โตโต้มองตามหลังภูมิบุญตาเขียว

"อะไรคะโต้ ทำไมมันทำเสียงแรดใส่โต้แบบนั้นคะ หรือว่ามันแอบชอบโต้ ไม่ได้นะคะโต้อย่าไปยุ่งกับมันเด็ดขาดนะแวนขอเตือน แล้วน้ำอะไรคะใบบัวบก จะกินได้ไหมคะ"

พอลับหลังศัตรูแวนก็แสดงตัวตนที่แท้จริงของตนออกมา รู้สึกอึดอัดที่จะต้องยิ้มให้ภูมิบุญและแกล้งทำเป็นพูดจาอ่อนหวานด้วย เหมือนต้องแสดงละครที่ไม่ได้ค่าตัว

"แล้ว คุณป้าไปไหนล่ะคะโต้ บ้านเงียบเชียว"

"ไปซื้อของไม่มีใครอยู่"

โตโต้บอกแวนหันขวับทันที ทำตาเหมือนได้รู้ว่าขุมทรัพย์ที่ตนแสวงหาอยู่มานาน

"งั้น"

"ไม่ได้นะแวน เราวางแผนกันไว้แล้ว เดี๋ยวแผนแตกหมด"

โตโต้รู้ทันทีว่าจุดประสงค์ความต้องการของแวนคืออะไรจึงรีบออกตัวปรามเอาไว้ ก่อน

"ฮึ อึดอัดจังค่ะโต้ อยากจะเข้าไปตบหน้ามันให้สาแก่ใจ ดูมันทำสิ ลอยหน้าลอยตาพูดกับแวน ยิ่งเมื่อคืนนะคะ แวนอยากจะตบหน้ามันมาก เอาให้เลือดกบปากมันเลยค่ะ เอ่อ เนี่ยพนักงานที่ห้างอ่ะค่ะโต้ มาว่าแวน แวนนะอยากจะเข้าไปตบเอาเชียวค่ะ"

เปลี่ยนเรื่องแล้วทำตาขยิบให้รู้ ว่าภูมิบุญกำลังเดินเข้ามา แวนเปลี่ยนเสียงเปลี่ยนสีหน้าทันที

"อุ๊ย น้ำอะไรคะน้องภูมิ ไม่น่ากินเลย จะกินได้ไหมคะ" แวนทำเสียงดัดจริตใส่

"น้ำเปล่านี่ล่ะครับ"

ภูมิบุญตอบแล้วมองหน้าอย่างหมั่นไส้

"อ้าว แล้วไหนล่ะคะน้ำใบบัวบกน่ะ พี่แวนรอกินอยู่นะคะ"

แวนทำเสียงสูงแสดงอาการอยากทานเสียเต็มประดา

"อ้อ ได้กินแน่ครับคุณแวน ไม่ต้องห่วงอาจจะเร็วๆนี้ ใช่ไหมครับเฮียโต้"

ภูมิบุญหันไปหาโตโต้ในประโยคสุดท้าย ทำเสียงแหบกระเส่า ส่วนโตโต้กลับร้อนๆหนาวๆเพราะชนักที่ปักหลังอยู่ ไม่กล้าโวยวายอะไรได้แต่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่

"อะไร จ๊ะภูมิ ทำไมไม่เรียกคุณโต้เหมือนเดิมล่ะ ทำไมเรียกเฮีย มันเอ่อ ดูสนิทกันเกินไปไหมคะพี่แวนว่า"

แวนเริ่มระแคะระคายใจมองหน้าโตโต้ซึ่งทำหน้าเหรอหราอยู่

"อ้อ ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแวน เฮีย เอ้ย คุณโตโต้ขอให้ภูมิเป็นคนเรียกเองล่ะครับ จริงไหมครับ เฮีย"

ภูมิบุญยกริมฝีปากขึ้นยิ้มที่มุมปากให้โตโต้ แต่รายนั้นหันหน้าไปทางแวนทันที

"แวน รีบกินเถอะ ขึ้นไปห้องโต้ดีกว่า ที่นี่ร้อนอ่ะ"

โตโต้พยายามหลีกเลี่ยงสงครามประสาทเพราะดูท่าทางของภูมิบุญที่มองเขาคงจะไม่ ยอมเจ็บตัวฟรีๆแน่จากเรื่องเมื่อคืน

"เฮียยังไม่ได้ทานน้ำเลยนี่ครับ นี่ครับเฮีย"

ภูมิบุญยกแก้วน้ำขึ้นแล้วเดินตรงไปหาโตโต้ที่นั่งอยู่ถัดไปจากแวน

"อุ๊ย" "ว้าย" เสียงอุทานดังพร้อมกัน

"เฮ้ย ทำอะไรน่ะ"

ภูมิบุญทำท่าสะดุดขาตัวเองสาดน้ำ เข้าใส่เป้ากางเกงโตโต้ทันที

"อุ๊ย ภูมิขอโทษครับ ภูมิสะดุดขาตัวเอง เดี๋ยวภูมิเช็ดให้ครับ"

ไม่พูดเปล่าแต่กลับยื่นมือปรี่เข้าคลานเข่าเข้าหาเอามือไปขยำเป้ากางเกงโต โต้ต่อหน้าต่อตาแวน

"ว้าย ทำอะไรน่ะ"

"อ้อ โทษทีครับ เคยมือ อุ้ย มันจะได้แห้งไงครับ"

"ออก ไป เอ่อ ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เช็ดเอง"

เสียงดุเข้มในต้นประโยคแต่ก็เปลี่ยนเสียงลงทันที

"ไม่เป็นไรหรอกครับเฮีย เดี๋ยวภูมิเช็ดให้ มามะ"

ภูมิบุญยังไม่ยอมแพ้ดึงชายเสื้อยืดตัวเองถูเข้าไปแรงๆที่เป้า กางเกงของโตโต้ที่พยายามปัดป่ายออกอยู่พัลวัน

"ว้าย มันเกินไปแล้วนะน้องภูมิ นี่จะมาทำอนาจารกันตรงนี้เลยเหรอ แก เอ่อ ภูมิคิดอะไรกับโต้หรือเปล่าห๊า"

แวนแว๊ดเสียงแผดดังขึ้นทันทีเพราะทนไม่ได้อีกต่อไป ความอึดอัดที่กักเก็บมานานเหมือนมันปิ่มจะแตกออกมาเสียให้ได้

"อุ๊ย เปล่านี่ครับคุณแวน คิดมากไปได้ เฮียเขาไม่ได้มีรสนิยมแบบนี้หรอก จริงไหมครับเฮีย"

ท่าทางของภูมิบุญเหมือนนางแมวยั่วสวาท เพราะสายตาและคำพูดมันกระเส่าแต่ทำใส่โตโต้เท่านั้น ส่วนโตโต้นั่งกัดฟันอยู่เพราะคับแค้นใจเหมือนน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก ใจจริงอยากจะถีบเข้าหน้าให้หงายหลังไปเสีย แต่ก็กลัวว่าที่ตั้งใจไว้จะไม่ประสบผลสำเร็จ

"อะไร กันคะโต้ แวนชักสงสัยแล้วนะ นี่มันอะไรกันไหนบอก"

"แวน บอกไม่มีอะไรไงครับ"

โตโต้สวนขึ้นก่อนที่แวนจะปากโป้งบอกความลับให้ภูมิบุญรู้แผนการ

"ไม่รู้ล่ะ แต่ทำไมมัน เอ่อ น้องภูมิทำท่าสนิทกันกับโต้แบบนี้ล่ะ"

แวนยังไม่ยอมลงง่ายๆสายตากลับมาเป็นแวนคนเดิม ภูมิบุญยกริมฝีปากขึ้นเพราะได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้กำลังเล่นละครกับเขาอยู่

"ภูมิ มีอะไรไปทำก่อนเถอะครับ พี่ขอคุยกับแวนหน่อย"

โตโต้เริ่มมองเห็นเค้าไม่ดีจึงรีบบอกให้ภูมิบุญออกไปจากห้องก่อนตนจะได้ จัดการปรับความเข้าใจกับแฟนสาวที่หน้าเริ่มงอเข้าทุกที

"เดี๋ยวคืนนี้ภูมิมาหานะครับ ตอนกลางวันยังไม่ถึงเลยอ่ะ"

ภูมิบุญลุกขึ้นแล้วโน้มตัวลงกระซิบที่ข้างหูของโตโต้

"กรี๊ดดด นี่มันอะไรกันโต้ อธิบายมานะคะ แวนไม่ยอมนะ"

แวนกรีดร้องขึ้นทำท่าจะถลาเข้าไปตบหน้าภูมิบุญแต่คนตัวเล็กใบหน้าหยิ่งยโส เดินหนีไปแล้ว ภูมิบุญยิ้มแสยะออกมาอยากจะรู้นักว่าจะแก้ไขกันยังไง

"อะไร กันคะโต้ อะไรนี่ัมันอะไร บอกมานะ มีอะไรกับมันใช่ไหม"

แวนพูดกึ่งร้องเสียงดังลั่นบ้าน

"บ้าเหรอแวน ผมไม่มีรสนิยมแบบนั้นนะ ไม่มีอะไรจริงๆ"

"ไม่มีอะไรทำไมมันทำท่าแบบนั้น แวนไม่เชื่อ"

"ไม่มีอะไรจริงๆ บอกไม่มีก็ไม่มีสิ"

โตโต้ขึ้นเสียงดังเหมือนกัน รู้สึกเริ่มรำคาญแฟนสาวจอมแผดเสียง

"อย่ามาขึ้นเสียงกับแวนนะ โต้เป็นคนทำท่ามีพิรุธเองนะไม่ใช่แวน อย่าให้แวนรู้นะว่ามีอะไรลึกซึ้งกับมัน แวนไม่ยอมจริงๆด้วย"

"โอ๊ย ทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้แวน โต้อยากอยู่คนเดียว แวนกลับไปก่อนได้ไหม"

"โต้"

โตโต้ออกอาการเบื่อหน่ายแฟนสาวขึ้นมาเพราะเสียงแหลมสูงที่น่ารำคาญทำลายโสต ประสาท

"อย่ามาไล่แวน แวนกลับก็ได้ คอยดูนะ แวนจะไม่ทำดีกับมันแล้วไอ้ภูมิน่ะ โต้จะทำก็ทำไป แวนไม่เอาด้วยแล้ว แวนเกลียดมัน"

แวนกระทืบเท้าเดินสะบัดหน้าออกจากบ้านไป ส่วนโตโต้ก็หัวเสียเดินขึ้นห้องไปเหมือนกัน

"เดี๋ยว"

ภูมิบุญเดินออกทางหลังบ้านอ้อมไปยืนดักรอแวนที่มุมตึกด้านหน้าพอเห็นแวนเดิน ออกมาด้วยอาการไม่สบอารมณ์ก็ปรี่เข้าหา

"อะไร แกจะเอาอะไรไอ้ภูมิ"

แวนแว๊ดใส่ทันทีไม่ได้แสดงละครเหมือนเมื่อครู่แล้ว

"อ้าว ไม่พี่แวนอย่างนั้น พี่แวนอย่างนี้แล้วเหรอครับ"

ภูมิบุญจีบปากจีบคอพูด มองแวนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

"แก ไอ้สถุล อย่ามาปากดีกับชั้นนะ ไอ้ลูกคนใช้"

"ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมเอาดอกไม้มาคืน ผมว่าคนที่จะได้ใช้เร็วที่สุดน่าจะเป็นคุณ ไม่ใช่ผม"

"กรี๊ดด ไอ้"

"อ้อ และคุณแวนก็ไม่ต้องแสดงละครแล้วนะครับมันไม่เนียน ถ้าจะเล่นเกมกันไปฝึกไปเรียนมาใหม่ด้วยนะครับมันไม่คู่ควรกับคนอย่างผม และก็อย่ามาร้ายกับผม"

"กรี๊ดด แกกล้าดียังไง ทำไมฉันเกลียดแก ฉันไม่มีวันญาติดีกับแกแน่ไอ้ภูมิ ไอ้ขี้ข้า"

แวนยังไม่ลดเสียงลงกลับกรี๊ดหนักชี้หน้ากราดด่าทออยู่

"ผมทราบครับ และรู้ไว้ด้วยผมก็รู้สึกเช่นเดียวกับคุณแวนนั่นล่ะ แต่เวลาผมเกลียดใครแล้วมาทำร้ายผมน่ะ ระวังตัวไว้ด้วยนะ อย่าหาว่าผมใจร้าย คุณอยู่ไม่สุขแน่"

ภูมิบุญยกริมฝีปากขึ้นสายตาเหมือนผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่า

"แกจะมีปัญญาทำอะไร ห๊า น้ำหน้าอย่างแก"

"หึหึ เดี๋ยวคุณแวนก็รู้เองล่ะครับ ฝากกราบคุณท่านด้วยนะครับ เดี๋ยวว่างๆผมจะเข้าไปเยี่ยม"

ภูมิบุญยิ้มออกมาเต็มดวงหน้าแต่เป็นรอยยิ้มที่แสยะยิ้มอย่างเกลียดชัง แวนกลับหน้าตาบอกบุญไม่รับกัดริมฝีปากตัวเองอยู่

"แก แกไอ้ภูมิ อย่าหวังว่าแกจะได้กลับไปเหยียบบ้านฉันอีก แกได้เจอดีแน่"

แวนยืนโกรธตัวสั่นอยู่อยากจะโผเข้าตบหน้าที่ลอยเชิด อยู่สักฉาดแต่ก็ไม่กล้าเพราะตนเป็นผู้หญิงและดูท่าอีกฝ่ายจะไม่ใช่เล่นๆ

"ผมจะรอนะครับคุณแวน อยากเจอจังเลยดีๆน่ะ แต่ผมว่าบ้านคุณน่ะมันยังน้อยไป ผมจะไปนอนค้างด้วยนะที่คิดเอาไว้ หึหึ คุณแวนเองก็ระวังเจอดีด้วยล่ะครับ ของดีต้องแบ่งปันกันสิถึงจะถูก"

ภูมิบุญไม่ยอมลดราวาศอกให้เลยจ้องหน้าแวนเขม็งเหมือนนางงูจงอางหวงไข่

"กรี๊ดด ไอ้เลว ไอ้ชั่ว แก แก"

แวนพูดไม่ออกนอก จากแสดงกริยาอาการของคนที่โดนจาบจ้วงอย่างหนักแต่คิดคำด่าต่อไม่ได้

"ตลาดจริงๆ เรียนเชิญออกไปกรี๊ดนอกบ้านครับ รำคาญ"

ภูมิบุญยังไม่หยุด ยกริมฝีปากขึ้นมองแวนอย่างเหยียดหยัน

"อะไรกัน มีอะไรกันแวน ห๊า"

โตโต้ทนได้ยินเสียงกรี๊ดของแฟนสาวไม่ไหวจึงรีบวิ่งลงมาดู เพราะเสียงกรี๊ดมันดังลั่นบ้าน

"โต้ แวนไม่ยอมนะคะ ไอ้ภูมิมันด่าแวน โต้ไล่มันออกไปจากบ้านนะคะ"

แวนรายงานแฟนหนุ่มทันที โตโต้ปราดตามองมาที่ภูมิบุญตาเขียวใส่

"ขอโทษนะครับเฮีย ก็ภูมิมาขอบคุณที่พี่แวนเอาดอกไม้มาให้ แต่พี่แวนกลับแย่งคืน ตายจริงไม่นึกว่าพี่แวนจะไม่ได้อยากให้ ขอโทษจริงๆนะครับ"

ภูมิบุญตีหน้าเศร้าก้มหน้าลงต่ำ

"ตอแหล มันมายืนด่าแวนอยู่ฉอดๆ โต้อย่าไปเชื่อมันนะคะ"

แวนยังคงแผดเสียงอันแหลมสูงตัวลั่นอยู่

"ภูมิ มีมารยาทหน่อยสิ พี่แวนเขาเป็นแขกพี่นะ"

โตโต้เหลืออดพยายามกักเก็บความเกลียดชังเอาไว้ในใจ ทั้งที่อยากจะโผเข้าไปเตะภูมิบุญให้หงายท้อง

"ขอโทษครับเฮีย ถ้าผมมาขอบคุณแขกเป็นการเสียมารยาท แล้วที่มายืนกรี๊ดๆอยู่บ้านคนอื่นนี่มีมารยาทเหรอครับ งั้นผมขอตัวนะครับ"

ภูมิบุญเงยหน้าขึ้นยกมือไหว้อย่างสวยงามแล้วเดินหันหลังเข้าตึกใหญ่ไปทันที เสียงแวนกรี๊ดดังขึ้นกว่าเดิม

"ฮึ เอาสิ ให้รู้กัยเลยว่าใครมันจะแน่กว่าใคร"

ภูมิบุญแสยะยิ้มแล้วเดินกลับไป ห้องตัวเองอย่างสบายอารมณ์







 


เขียนโดย eiky

[Shock_n2n]

^
^
^
^
^
จิ้ม
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
555+
มันต้องแบบนี้สิ
 

[PEENAT1972]

ช่างร้ายเหลือทนคนอะไรสถุลสิ้นดี อีชะนี อีคิวต่ำ

[Little Devil]

สะใจมากเลย writer
+1

[Vesi]

มุกน้ำหกใส่เป้า กร๊ากกก แรงมาก

[Annetemis]

สะจายยย เล่นมันสองตัวผัวเมียให้หนักขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะค่ะภูมิ อย่าไปยอมต้องเอาคืนเป็นเท่าตัวถึงจะสาสม กับพวกที่ดีแต่เห่าอย่างนังแวน กับพวกที่ดีแต่ใช้กำลังป่าเถื่อนรังแกคนอื่นที่อ่อนแอกว่าอย่างไอ้โตโต้

[shockoBB]

  สะใจ เยี่ยมน้องภูมิ

[win200]

แค่นี้ยังไม่พอ

จัดการมันสอง(ตัว)ให้หนักก่านี้เลยภูมิ

[gtm]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ โหมันส์มาก

ชอบนิยายแนวนี้จัง ต้องแบบนี้ดิ ฟันต่อฟัน อิอิ

[roseen]

คบชู้ไปเลยน้องภูมิ  จะดูหน้าไอ้โต้มันดิว่าจะทำอย่างไร

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

  มันต้องงี้สิ! ถึงจะพลาดท่าแต่ก็อย่าลงให้พวกมัน อย่าไปยอมมัน!!!!! จัดหนักๆๆๆ! เอาให้ทั้งนังบ้าและไอ้บื้อปนโง่มันคลั่งๆๆๆๆๆตายไปเลย  

[mixmix]

อุ้ย ถูกใจมากค่ะน้องภูมิ แรงงงงงงงงให้มากกว่านี้อีก เอาให้นางร้ายยังอายไปเลย 

[akiso]

สะใจมากกกกกกก เอาอีกบ่อยๆ
คนต่อไปต้องเจออีก คือ นายโตโต้   

[vvivy]

น้องภูมิเยี่ยมไม่มีเปลี่ยน