เหอๆ ขอบคุณครับที่เป็นห่วงน้องภูมิ น้องภูมิน่ะไม่เป็นไรหรอกครับ แต่ไรท์เตอร์นี่สิเหอๆๆ เหงื่อตกโทรมๆเลยน้า
ใครเมนต์คนแรกมามา มาจุ๊บเลย เหอๆๆ ไรท์เตอร์หน้ามืดแล้วน้า
ฉากยี่สิบเอ็ด
"พลอย พลอยว่าเราควรจะไปดีไหม"
ภูมิบุญขอคำแนะนำจากพลอยและก้องหลังเลิกเรียน ระหว่างที่รอแทนทวีมารับ
"ไม่แนะนำนะภูมิ อีนั่นน่ะมันไม่มีทางจะขอโทษภูมิง่ายๆหรอก เราว่ามันต้องมีแผนชั่วๆแน่นอน"
"ใช่เราก็ เห็นด้วย มีอย่างที่ไหนจะชวนไปงานวันเกิดมัน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันยังทะเลาะกันอยู่เลย ไม่น่าไว้วางใจว่ะเราว่า"
ก้องเสริม อีกเสียงให้คำค้านของพลอยดูมีน้ำหนักเพิ่มมากขึ้น ในใจคิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเดินเกมยังไงแต่ก็อยากถามความเห็นของเพื่อน
"เราก็ไม่ ได้ไว้ใจ แล้วทำยังไงดี เราควรจะไปไหม หรือบอกปัดไปดี"
ภูมิบุญทำสี หน้าครุ่นคิดอยู่ระบายลมหายใจออกมา
"หรือว่าจะลองไปดู อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่านังนี่มันจะเอายังไง"
พลอยเสนอ ความคิดออกมา เริ่มลังเลเพราะพลอยเองก็ใจนักเลงอยู่ไม่น้อย
"เฮ้ย เราว่าอย่าไปยุ่งกับพวกนี้ดีกว่า มันน่าจะมีอะไรมากกว่างานวันเกิดนะเราว่า"
เป็นครั้ง แรกที่ก้องมีความเห็นต่างจากพลอย ภูมิบุญพยักหน้ารับฟังความคิดเห็นของเพื่อน
"ถ้าเราไป ไปกับเราไหมพลอย ก้อง"
ภูมิบุญบอกความต้องการของตนเองออกมา
"หา นายจะไปจริงเหรอภูมิ" ก้องร้องทำเสียงหลง
"ไปภูมิ ถ้าอีนั่นมันยอม เราจะไปเป็นเพื่อนนาย" พลอยสนับสนุน
"เฮ้ยเรา ว่า"
"ก้อง นายก็ต้องไปกับเรานะ เราขอร้อง"
ก้องทำท่าจะแย้งแต่ภูมิบุญสวนขึ้นมาก่อน ก้องจึงหุบปากลงแล้วพยักหน้าอย่างเซ็งๆ ภูมิบุญหันไปมองตาพลอยเหมือนทั้งสองเข้าใจจุดประสงค์ของกันและกัน ภูมิบุญแยกกับเพื่อนแล้วไปรอแทนทวีที่ศูนย์การค้าตรงข้ามวัดหัวลำโพง พอแทนทวีมาถึงก็โทรมาบอกจุดนัดพบ ภูมิบุญเดินไปตามที่แทนทวีบอก
"เป็นไงครับ ภูมิ วันนี้เหนื่อยไหม"
แทนทวียิ้มหวานพอภูมิบุญก้าวขึ้นรถก็ออกรถทันที
"ไม่ค่อย เท่าไหร่ครับพี่ พี่แทนมีเรียนบ่ายเหรอครับ ไม่เห็นเข้ามากินข้าวกับภูมิเลย"
"อ้อ เปล่าหรอกครับ พี่ขี้เกียจอยู่บ้าน เบื่อ"
แทนทวีชักสี หน้าแสดงความรู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ ภูมิบุญพยักหน้าเข้าใจว่าแทนทวีหมายถึงเบื่ออะไร
"พี่แทนครับ เรื่องไปงานวันเกิดพี่นิตา ตกลงภูมิไปนะครับ"
ภูมิบุญ เปลี่ยนประเด็นเพื่อให้แทนทวีรู้สึกดีขึ้น เป็นไปอย่างที่คาดเพราะแทนทวียิ้มออกมา
"จริงเหรอ ครับภูมิ พี่ดีใจที่สุดเลย เห็นไหมพี่ว่าแล้วว่าแฟนพี่น่ารักที่สุด"
แทนทวีพูดปน เสียงหัวเราะเพราะความดีใจจนทะลักออกมา
"แต่ให้ผม ชวนก้องกับพลอยไปได้ไหมครับพี่แทน"
ภูมิบุญอยากรู้ว่าแทนทวีจะทำสีหน้ายังไง
"ได้สิครับ ภูมิ ดีแล้วภูมิจะได้มีเพื่อน"
แทนทวีไม่รีรอที่จะตอบคำถามของภูมิบุญโดยไม่ได้ หยุดคิดเลยแม้แต่น้อย ทำให้คนที่เป็นฝ่ายถามยิ้มออกมาอย่างพอใจ พอกลับถึงบ้านก็ทำงานบ้านช่วยอ้อยกับจันทร์เหมือนเคย พักหลังโตโต้เหมือนจะหายไปจากวงโคจรของชีวิตภูมิบุญพอสมควรเพราะงานที่คุณ อภิสรากองให้บุตรชายของตนเองเยอะมากมายก่ายกองจนไม่มีโอกาสวอกแวกไปไหนได้ เลยแม้กระทั่งไปหาแฟนสาวของเขาเอง ภูมิบุญรอจังหวะให้คุณอภิสราทานข้าวเย็นเสร็จแล้วจึงเข้าไปหาเพื่อที่จะได้ ขออนุญาติไปงานวันเกิดของนิตา เพราะได้บอกมารดาของตนแล้วซึ่งรายนั้นเห็นดีเห็นงามด้วยเพราะกลัวว่าภูมิบุญ เองจะเหงา
"ว่าไงจ๊ะภูมิ วันนี้เหมือนมีอะไรจะคุยกับป้าเหรอจ๊ะ"
คุณอภิสราฉลาดลึกล้ำเกินกว่าที่ภูมิบุญคิด แค่การทำสีหน้าลังเลอยู่คุณอภิสราก็อ่านใจออกเสียทะลุปรุโปร่ง
"เอ่อ คุณท่านครับ คือคืนวันเสาร์ภูมิขออณุญาติคุณท่านไปงานวันเกิดเพื่อนได้ไหมครับ"
ภูมิบุญพูดออกไปไม่อ้อมค้อม
"แหม ป้าก็นึกว่าเรื่องอะไร เอาสิจ๊ะ งานวันเกิดใครล่ะ"
คุณอภิสราหยิบชามะตูมขึ้นจิบมองหน้าภูมิบุญอยู่
"รุ่นพี่ที่คณะน่ะครับคุณท่าน แต่ภูมิคงไปไม่นาน เพราะภูมิเองก็ไม่ชอบงานสังสรรค์เหมือนกันครับ"
"เอาเถอะพ่อคุณ นานๆได้ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดีนะ ป้าเชื่อใจภูมิจ๊ะ"
คุณอภิสราเอ่ยทำให้ภูมิบุญยิ้มออกมาอย่างดีใจ พอคุยกับคุณอภิสราสักพักก็ขอตัวกลับไปทำธุระส่วนตัวแล้วเข้านอนตามปกติ
คืนวันเสาร์พลอยกับก้องมาที่บ้านของคุณอภิสราเพราะจะได้ออกไปพร้อมกันเลย ภูมิบุญขออนุญาติคุณอภิสราไว้ล่วงหน้าแล้ว พอเพื่อนมาถึงก็พาไปกราบเจ้าของบ้าน คุณอภิสราก็ต้อนรับอย่างดีไม่ได้ถือตัวแต่อย่างใด สร้างความปลาบปลื้มใจให้กับพลอยและก้องเป็นอย่างมาก
"โห ภูมิ เพิ่งเคยเจอเห็นแต่ภูมิบอกว่าคุณแกใจดี ใจดีจริงๆล่ะเราว่า น่ารักมาก"
พลอยชมออกมาก้องเองก็เห็นด้วย
"ว่าแต่เตรียมตัวไปดีหรือยังภูมิ"
พลอยเอ่ยปากถามตอนมากระจุกกันอยู่ในห้องของภูมิบุญ
"อืมเราคิดว่าพร้อมแล้ว"
"แล้วเอาอะไรไปเป็นของขวัญให้อีนั่น เอ้ย ให้หล่อนเจ้าของงานจ๊ะ"
พลอยล้อเลียนแล้วหัวเราะออกมา
"ของขวัญพี่แทนเตรียมไว้แล้ว เราทั้งสี่คนนี่ล่ะรวมกัน ไม่เป็นไรหรอกของๆเรานิตาอาจจะไม่ได้อยากได้ก็ได้นะ เพราะคงคิดว่ามันราคาถูกไม่คู่ควรกับไฮโซอย่างเธอ"
ภูมิบุญพูดแล้วแสยะยิ้ม
"เออ ว่าแต่วันนี้ใส่ดำไปแน่เหรอภูมิ งานวันเกิดนะ ไม่ใช่งานศพ"
"อะไร ก้อง สีดำน่ะเป็นสีของแฟชั่นสากลย่ะ ไม่เกี่ยวหรอก"
พลอยบอกแล้วหยิบ เอาเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋า
"ใช่ เราก็คิดว่าไม่เป็นไร เอาน่าก้องอย่าคิดมาก ช่วยไม่ได้อยากชวนแต่ไม่บอกตีมของงานเอง"
ภูมิบุญเอ่ยเช่นกัน ให้พลอยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แล้วตนค่อยไปเปลี่ยนบ้าง ส่วนก้องเป็นรายสุดท้าย
"ทำตาดำหน่อยไหมภูมิ จะได้พังค์หน่อย จะแรงก็เอาให้เกิด"
พลอยแสดงฤทธิ์เดชออกมาบ้าง ภูมิบุญเห็นดีด้วยแต่ก้องยังนั่งหน้าเอ๋ออยู่ไม่คิดว่าผู้ชายจะต้องเขียนตา ให้มันดำดูทุเรศยังไงไม่รู้ก้องคิดในใจแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธเพื่อนทั้งสอง ได้
"แจ่ม เป็นไงล่ะก้อง เห็นไหมไม่อยากเขียนๆ ดูหล่อขึ้นมาเลยนะจะบอก"
พลอยเอ่ยขึ้นชมเมื่อแต่งตาให้ก้องเสร็จ ทั้งสามแต่งตัวเหมือนกันคือเสื้อยืดสีดำกางเกงยีนส์สีดำขากระบอกตามสมัยนิยม รองเท้าคอนเวอร์สหุ้มข้อ พลอยทำผมหยิกเป็นลอนใหญ่แต่งขอบตาดำดูสวยเปรี้ยวไปอีกแบบ ก้องเองก็หน้าตาดูหล่อตาคมขึ้นมาทันที ส่วนภูมิบุญหน้าตาดูแปลกไปตาดูคมเฉียบทำผมอย่างที่พลอยจัดการให้เป็นรูปทรง ทั้งสามดูเปรี้ยวเหมือนจะไปเที่ยวผับแรงๆไม่เหมือนจะไปงานวันเกิดเลยแม้แต่ น้อย พอได้เวลาแทนทวีก็โทรมาภูมิบุญกับเพื่อนเดินออกไปรอหน้าบ้าน พอรถของแทนทวีมาจอดลงหน้าบ้านเจ้าตัวเดินลงจากรถมาก็อ้าปากค้าง
"ภูมิ"
แทนทวีอึ้งอยู่เพราะเขาใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวกางเกงยีนส์สีเข้มรองเท้าหนังดู เป็นหนุ่มหล่อเพี้ยว แต่สามคนที่เขากำลังเพ่งสายตามองทีละคนทำให้เขาพูดอะไรไม่ออก
"ทำไมเหรอครับพี่แทน ไม่เหมาะเหรอครับ"
ภูมิบุญพูดออกไปแล้วยิ้มให้แทนทวีหวานเยิ้ม
"เอ่อ ไม่ครับ ไม่ใช่ เหมือนไม่ใช่ภูมิเลยนะ แปลกตาไปจริงๆ"
แทนทวีพูดออกมาแต่ยังอ้าปากค้างอยู่
"ถ้ามันไม่เหมาะเดี๋ยวไปลบออกก็ได้นะครับพี่แทน รอได้ไหมครับภูมิขอโทษที"
"ไม่นะภูมิ สวยดีพี่ชอบ ดูหล่อขึ้นมาจากเดิมเยอะมาก ไปกันเถอะครับงานน่าจะเริ่มแล้ว"
แทนทวีเปิดประตูให้ภูมิบุญนั่งข้าง เขาส่วนพลอยกับก้องหลังจากทักทายแทนทวีแล้วก็ตามขึ้นไปนั่งเบาะหลัง
"ใครแต่งหน้าให้ครับ แต่งเก่งนะ"
แทนทวีเอ่ยถามเมื่ออกรถออกจากหน้าบ้าน
"พลอยเองค่ะพี่แทน เห็นภูมิบอกว่าอยากแต่งแนวนี้พลอยก็เลยแต่งให้น่ะค่ะ"
"เก่งนะครับพลอย เวลาพี่เห็นเราที่มหาฯลัยไม่เคยเห็นแต่งหน้าแต่พอแต่งแล้วสวยมากนะครับ"
"อ้าว พี่แทน ยังไงครับเนี่ย ชมเพื่อนภูมิว่าสวยต่อหน้าภูมินะ"
ภูมิทำท่าหึงหวงออกมา
"เอ้ย สวยจริงนี่ครับ แต่ภูมิน่ารักเสมอนะ ยิ่งแต่งหน้าแบบนี้พี่หลงเลยนะเนี่ย เดินผ่านกันคงจำไม่ได้แน่ๆ"
แทนทวีหัวเราะออกมา พลอยกับก้องมองหน้ากันแล้วอมยิ้มออกมา
รถวอลโว่สีดำจอดลงหน้าโรงแรมบูติกในซอยสุขุมวิท ที่นี่คือสถานที่จัดงานวันเกิดของนิตา เธอลงทุนเปิดห้องสองห้องให้เพื่อนๆได้เข้าไปใช้ตามสะดวก แน่นอนห้องหนึ่งมีอุปกรณ์การถ่ายทำเตรียมไว้พร้อมสรรพ ห้องจัดเลี้ยงแม้จะไม่ใหญ่โตมากแต่หรูหราเหลือเกิน พอแทนทวีกับภูมิบุญและเพื่อนก้าวลงจากรถ พลอยก็มาเกาะแขนภูมิบุญทันที
"โห ท่าทางกลิ่นไม่ดีแล้วนะภูมิ"
"เอาน่าพลอย เราไม่ใช่ไฮโซนี่ต้องกลัวอะไร อย่าลืมนะทำตามที่วางแผนไว้ ก้อง"
ภูมิบุญหันไปบอกก้องอีกคน แทนทวีเดินเข้ามาใกล้ๆ
"คุยอะไรกันเอ่ย ไปครับงานเริ่มแล้วมั้งพี่ว่า"
"อ้าว เฮ้ยไอ้แทน มาด้วยเหรอวะ แล้วนี่ เฮ้ย น้องภูมิ"
เสียงของกัสทักมาแต่ไกล แต่ก็ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อสายตาตัวเองที่เห็นภูมิบุญกับเพื่อนๆมาด้วยกันกับ แทนทวี ภูมิบุญกับเพื่อนยกมือไหว้ตามมารยาท กัสลากแขนแทนทวีออกไปคุยห่างๆจากกลุ่มของภูมิบุญ
"เฮ้ย มึงพาน้องเขามาทำไมวะไอ้แทน"
กัสทำสีหน้าไม่สู้ดี
"ทำไมวะ ก็นิตาเป็นคนขอร้องให้กูพาน้องเขามาเองแล้วมึงจะอะไรเนี่ย"
แทนทวีทำหน้าไม่เข้าใจในสีหน้าท่าทางของกัส
"เอ่อ มึงดูน้องเขาดีๆหน่อยละกันว่ะ ไม่มีอะไรหรอก"
กัสอยากจะบอกออกมาแต่ ก็ยังไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ จึงยอมตัดใจเงียบไปเสียดีกว่า พอเดินเข้างานไปแทบไม่อยากเชื่อว่าทุกคนแต่งตัวเป็นสีขาวหมดทั้งงาน พอก้าวแรกที่แทนทวีพาภูมิบุญกับเพื่อนเดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงทุกสายตาก็ มองมาทางนี้เป้นตาเดียวกันทันที
"พวกบ้านนอกมาแล้วแกนิตา"
ฟ้าเป็นคนสะกิดนิตา พอเห็นก็ปรี่เข้าไปหา
"ต๊าย น้องภูมิ มาจริงๆด้วย พี่นิตาดีใจจริงๆนะคะที่น้องภูมิมางานวันเกิดพี่"
น้ำเสียงแปลกประหลาดไม่ได้ยินดีที่มาร่วมงาน แต่ยินดีที่ยอมมาให้เธอเล่นเกมต่างหาก
"สุขสันต์วันเกิดนะนิตา"
แทนทวีเอ่ยขึ้นแล้วยื่นกล่องของขวัญให้
"ต๊าย ขอบคุณมากค่ะแทน เอ่อ"
สายตามองไปหาทั้งสามคนที่เหลือ
"อ้อ รวมกันนะนิตานี่ของแทน ภูมิ พลอยและก็ก้อง"
แทนทวีเป็นคนบอกแล้วยิ้ม แห้งๆ
"อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ เพราะคงรบกวนน้องๆเขานะคะ จริงไหมคะ แต่แต่งตัวเปรี๊ยวจังนะคะ นึกว่ามาเที่ยวเธคซะอีก แต่ไม่เป็นไรค่ะถือว่าไม่รู้กาลเทศะ"
นิตามองหน้าพลอยกับก้องแบบเหยียดหยาม แล้วปราดตามาที่ภูมิบุญ
"อุ๊ย เชิญด้านในเลยค่ะ แต่มีแต่อาหารฝรั่งนะคะน้องๆ ไม่ทราบว่าจะถูกปากกันหรือเปล่า พวกขนมครก ขนมเทียนอะไรแบบนั้นไม่มีนะคะ"
เริ่มเปิดฉากใส่ทันที พวกบรรดาลิ่วล้อก็เดินมาสมทบ
"ไอ้แทนๆ มานี่หน่อยเฮ้ย ไอ้ห่าไม่เจอตั้งนานมาๆ มึงมาแดกเหล้ากับกู"
ทันมาลากตัวของแทนทวีออกไปเพราะได้รับสัญญาณจากนิตาแล้วว่าเกมได้เริ่มขึ้น แล้ว แทนทวีลังเลอยู่ไม่อยากไป แต่ภูมิบุญพยักหน้าน้อยๆ แทนทวีจึงยอมผละออกไปกับทัน เสียงเพลงแนวคลับเปิดคลอดังพอสมควรจะพูดคุยกันก็ต้องตะเบ็งคอเพิ่มเสียง
"ต๊าย แต่งดำนี่มาผิดงานหรือเปล่าคะน้อง ที่นี่มีแต่สีขาวนะคะ นิตาให้น้องเขาไปเปลี่ยนเสื้อไหมเธอ"
ฟ้าเป็นคนเริ่มเปิดเกม มองหน้าพลอยแบบหยันเต็มที่
"ต๊าย จะเปลี่ยนทันเหรอเธอ แต่ถ้าขับรถออกไปน่าจะทันนะ ไปเอ็มโพเรียมก็ได้ใกล้ๆ ว่าแต่น้องๆจะมีปัญญาซื้อไหมล่ะแก น้องเขาไม่ได้ร่ำรวยอะไรนะแก"
นิตาได้ทีเสริมแล้วเดินมาจ้องหน้าภูมิบุญ
"อ้อ แต่งดำมานี่ตั้งใจครับพี่ อ้าวงานวันเกิดหรอกเหรอ นึกว่า"
ภูมิบุญยิ้มที่มุมปากมองหน้านิตาแบบเหยียดหยามเช่นกัน
"แก มันจะมากไปแล้วนะ"
นิตาขึ้นเสียงแต่ด้วยเพลงที่ดังและหันหน้าไปทางแทนทวีที่แม้จะแยกตัวไปกับ ทันแล้วก็คอยมองตลอดเวลาเพราะไม่ไว้ใจ นิตายิ้มแต่คำพูดทุกคำพร้อมที่จะถากถาง
"ต๊าย ได้กลิ่นอะไรไหมเธอนิตา เหม็นแปลกๆ"
ฟ้าทำเสียงสูงทำจมูกฟุดฟิดมาใกล้พลอยกับก้อง
"กลิ่นโคลนสาบควายไงเธอ"
เพื่อนอีกคนเสริม แล้วหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
"แหม เจ๊ เก่าไปป่ะคะมุขนี้น่ะ ต๊ายภูมิ ได้กลิ่นอะไรเหมือนกันไหม เอ กลิ่นอะไรน้า"
พลอยทำเสียงสูงทำจมูกฟดฟิดคืน ฟ้าถอยร่นไปเพราะไม่อยากให้พลอยโดนตัว
"กลิ่นเน่า โสมมจอมปลอมไงพลอย"
ภูมิบุญพูดขึ้นฟ้ากับนิตาและผองเพื่อนจะกรี๊ดขึ้นมา ใจจริงอยากจะปรี่เข้าไปตบให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็ยิ้มแสดงละครต่อ
"ตกลง ที่พี่เชิญมาทำอะไรครับ เชิญมากัดเหรอ ตายจริงน่าจะซื้อตะกร้อมานะพลอยไม่ได้ให้เจ้าของงานคนเดียวนะ น่าจะเอามาแจกเพื่อนๆพี่นิตาด้วย ไปพวกเราไปหาอะไรกิน ไหนลองดูซิอาหารฝรั่งเขาเคี้ยวแล้วหลืนเหมือนอาหารไทยไหม หรือว่าใช้จิตจ้องเพ่งเอาถึงจะได้กิน"
ภูมิบุญพูดแล้วพาเพื่อนๆเดินเลี่ยงไป นิตายืนกัดฟันอยู่ส่วนเพื่อนๆแนวร่วมกรี๊ดออกมาในคอเพราะไม่อยากให้เป็นที่ สนใจของมครต่อใคร
"อย่ายอมนะนิตา ปากดีมาก ลากมันไปตบเลยดีไหม"
ฟ้าออกความเห็นทำสีหน้าไม่ต่างจากนิตา
"เดี๋ยวแก รอให้แทนเมาก่อน คราวนี้ล่ะ แกจะได้เห็นดีแน่ไอ้ภูมิ"
นิตามองตาม หลังด้วยสายตาที่เคียดแค้น
"เฮ้ย เล่นกันแบบนี้เลยเหรอภูมิ"
ก้องจับแขนของภูมิบุญเพราะเป็นฝ่ายฟังมาโดยตลอด
"ก็ตามที่บอกไงก้อง เป็นอย่างที่บอกไหมล่ะ หึหึ สันดานโจรยังไงแค่บวชมันก็ไม่ได้ทำให้มันเป็นพระได้หรอกนะ"
ภูมิบุญแสยะยิ้ม ก้องรู้สึกหวั่นในใจเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน
"แหม นายจะกลัวอะไรก้อง คอยเป็นหูเป็นตาให้เราละกัน อยากตบอีพวกไฮโซนี่มานานละ หมั่นไส้"
พลอยเสริม ภูมิบุญเห็นแทนทวีมองมาทางเขาบอ่ยๆจึงเดินปรี่เข้าไปหา
"ระวังตัวนะพลอย ดูก้องด้วยล่ะอย่ากินอะไรมั่วซั่ว เดี๋ยวเราจะทำอะไรให้ดู"
ภูมิบุญบอกพลอย สองคนพอได้ยินภูมิบุญพูดก็เดินไปซุ้มอาหารที่แสงสว่างมากกว่าจุดอื่น ฟ้าเห็นภูมิบุญเดินออกจากลุ่มก็ปรี่เข้าไปหาทันทีเพราะหมั่นไส้พลอยเหมือน กัน
"พี่แทนครับ อย่าดื่มเยอะน้า เดี๋ยวขับรถไม่ได้"
ภูมิบุญเข้าไปเกาะแขนแล้วยิ้มหวาน
"แหมน้องภูมิ แค่นี้ไม่ได้ยาไส้มันหรอกครับ ไอ้แทนน่ะมันคอทองแดง"
ทันบอกแล้วมองภูมิบุญยิ้มกริ่มอยู่
"ไม่ได้หรอกครับ เมื่อก่อนยังไม่มีภูมินี่อันนั้นไม่ว่ากัน แต่ตอนนี้มีภูมิแล้ว นะครับพี่แทนอย่าดื่มมากนะครับ"
ภูมิบุญจับแขนแทนทวีแล้วก้มลงไปหอมแก้มต่อหน้าต่อตาใครหลายคนที่อึ้งอ้าปาก ค้างอยู่ นิตาเองก็จ้องมองอยู่ตลอดเวลาเธอเม้มปากจนเลือดแทบจะไหลออกมา
"โห รักกันมากขนาดนี้เชียว อยากรู้จังครับถ้าไอ้แทนมีกิ๊กนี่น้องภูมิจะทำยังไง"
"เฮ้ย ไอ้นี่ ไม่มีทางโว้ย คนของกูน่ารักอย่างนี้ไปมีกิ๊กก็ควายแล้ว"
แทนทวีพูดขึ้นหน้าแดงเพราะเหล้าและอายผสมกันแดงปลั่งเต็มดวงหน้า
"ภูมิ ไม่ว่าหรอกครับ ภูมิจะไปมีสิทธิ์อะไรล่ะครับพี่"
ภูมิทำเสียงอ่อนมองแทนทวีทำตาเศร้า แทนทวีฉวยเอวของภูมิบุญมากอดทันที ทั้งที่แต่ก่อนเป็นคนไว้ตัวไม่ยอมแตะต้องใครง่ายๆถ้าไม่ใช่ในที่ระโหฐาน แทนทวีไม่มีความอายเหลืออยู่แล้วแม้สายตาเพื่อนๆในวงสังคมเดียวกันจะมองอยู่ ก็ตาม
"พี่ไม่ไปไหนหรอกครับภูมิ นี่ก็รักจะตายอยู่แล้ว"
แทนทวีพูดทำตาหวานเยิ้ม
"แหม รักกันจริ๊ง แล้วถ้าน้องภูมิมีคนใหม่ล่ะ แกจะทำยังไงไอ้แทน"
ทันพูดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
"เฮ้ย มึงเป็นอะไรวะไอ้ห่านี่ มึงจะมายุให้กูแตกกันทำไมวะ"
แทนทวีเกรี้ยวกราดขึ้นทันที เขาขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องเมาแล้ววิวาท
"พี่แทนๆ ใจเย็นๆนะครับ พี่ทันเขาพูดเล่น ภูมิบอกพี่แทนแล้วไงครับ จำไม่ได้เหรอ ภูมิไม่นอกใจพี่แทนหรอกครับ"
ภูมิบุญดึงชายเสื้อของแทนทวีไว้ คนร่างใหญ่หยุดกึกลงทันที ภูมิบุญลูบตามหลังเบาๆแต่ยังไม่หยุดยิ้มหว่านไปทั่วโต๊ะ เสียงซุบซิบนินทาแข่งกับเสียงเพลง พอทันพูดขึ้นมาก็รู้สึกเสียดใจภูมิบุญไม่น้อยพลันให้คิดไปถึงคนตัวใหญ่ที่ บ้านอีกคน คนป่าเถื่อนคนนั้นคนที่ภูมิบุญไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะได้ในสิ่งที่แม้แต่คน ที่เอ่ยปากบอกใครต่อใครว่าเขาเป็นแฟนยังไม่ได้มันไป แต่ไอ้คนตัวใหญ่ป่าเถื่อนนั้นพรากมันไปแล้ว ภูมิบุญกัดปากขึ้นมาทันที เอาเถอะไหนๆมันก็เสียไปแล้ว ถ้าแทนทวีคิดว่ามันสำคัญภูมิบุญเองก็คงไม่มีปัญญาจะทำให้มันกลับคืนมาได้ หรอก
เขียนโดย eiky [/color]
หัวข้อ: Heroine (ที่นี่ไม่มีนายเอก) **แจ้งข่าว** P 114 (อ่าน 934474 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก