หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[taroni]

ระดับความหวานพุ่งทะลุเพดาน 

[OHmeza019]

เยี่ยมกว่าที่คิดนะ
นายโจ๊ก
55555555555

[ลูกลิงแสดงตัว]

ทำไมมีความรู้สึกว่า พ่อจูนพอจะรู้ว่าลูกตัวเองชอบโจ๊กนะ...อืม อืม
แล้วนี่ไอ้เสกก็ปล่อยของเรื่องสองไว่อีกหน่อยแล้ว ทำให้อยากรู้จริงๆว่าตกลงอิโจ๊กมันโดนอิสองทำอะไรกันแน่ 
รอลุ้นตอนต่อไป ..เป็นกำลังใจให้ดิวนะ

[jannie]

คิดว่าจะมีช็อตดราม่า...ความแตกอะไรงี้

[Bejae]

อ่า รู้สึกเหมือนกันว่าคุณพ่อจูนต้องมีซัมติงแน่นอน
ครอบครัวจูนน่ารักมากๆ

จูนเริ่มจะหายกลัวแล้วใช่มั้ย ยยยยย
ช่วงนี้หวานกันจริงๆ

[♥a2k♥]

อยากให้หวานไปนานนาน อร๊างงง
แต่คุณพ่อจะว่าอะไรมั้ยนะ?

[K2KARN]

รอให้จูนเลิกกลัวนะ โจ๊กก็ต้องช่วยด้วย!

ตอนนี้หวานจริงๆเล้ย อิอิ

[NUTTYZERO]

โจ๊กน่าจะบอกพ่อแม่จูนไปเลยนะ

เพราะป่านนี้พ่อแม่จูนคงจะเริ่มสงสัยแล้วล่ะ  เอิ้กส์ๆ

[dragonnine]

ก้อยังหวานกันอยู่ดี ตอนแรกนึกว่าจะมึงานเข้าทั้งสองคนซะแล้ว
แต่คิดว่ายังไง พ่อกับแม่โจ๊ก คงรับได้นะ แต่คงจะมีข้อตกลงที่น่าลำบากใจเหมือนกัน เดาเอาอ่ะ

[Xfish]

กลัวใจตัวเองหรือปล่าวคับ น้องจูน

ติดตามตอนต่อไปนะคร้าบ  น้องดิว 

[โมโม่ที่รัก]

เหมือนพ่อจะรู้...อ่ะเปล่า
 

[hotladyanyavee]

ความรักของสองคนนี้ คือ โจ๊กและจูน หากเปรียบแบบการนับเลข ก็เหมือนนับเลขจากหนึ่งถึงร้อย
ค่อยๆนับไปเรื่อยๆไปพร้อมกัน จนตอนนี้ของโจ๊กนำไปก่อนจากร้อย แต่ของน้องจูน เพิ่งครบร้อย
แต่ก็ทำให้คนสองคนพัฒนาความรักแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องมีฉากแบบนั้น แต่อ่านไปก็บอกว่าน่ารักอะ
ใสๆๆๆสมวัย แต่อยากให้มีของชีนบ้างอะ เอาๆเป็นเรื่องใหม่เลยนะ

[naumi]

อ่านแล้วประทับใจ จูนโชคดีที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น พ่อแม่ที่พร้อมเข้าใจลูกเสมอ

โชคดีที่ได้เกิดมาเจอเพื่อนดีๆ

และ.....โชคดีที่ได้เกิดมาเจอโจ๊ก....ที่รักจูน

น่าอิจฉาจังเลยเนอะ

 

[hotladyanyavee]

บวกหึ่งโจ๊กจูน

[StillLoveThem]

....ความกลัว...ระหว่างโจ๊กกับจูนเริ่มจะหมด
....แต่....ความกลัว..ที่กำลังเริ่มจะเกิดขึ้นระหว่างจูน กับพ่อแม่ พึ่งจะเริ่มขึ้นหรือเปล่า
....ยังไงก็ขอให้ผ่านมันไปได้ ผู้ใหญ่ท่านก็มีความคิด การคาดหวัง ในตัวลูกอยู่
....ต้องให้เวลาท่าน แต่สุดท้าย ท่านก็จะเห็นกับ..ความสุข ของลูกเป็นสิ่งสำคัญสุด

[หลงไหลในม่านหมอก]

เกือบจะสุดท้าย

โจ๊กเอาชนะใจตัวเองได้แล้ว

แต่จูนก็ยังเป็นคนที่ขี้กลัวที่สุดในเรื่องอยู่ดี

เมื่อไหร่น้องจูนจะมั่นใจในความรักซะทีน๊อ



 :pig4:ครับคุณดิว

[jeaby@_@]

น่ารักเเละหวานจริงเชียว

ขำโจ๊ก หวานตลอดเลยนะเธอ

[tuek]

จูนเมื่อไหร่จะเลิกกลัวสักทีอยากอ่านฉากแบบนี้แล้ว 
+1นะคะ

[CaroL]

เป็นกำลังใจให้ครับ

เลขหน้านี่ชอบจัง 一一零

[yayee2]

ความรักของสองคนนี้ คือ โจ๊กและจูน หากเปรียบแบบการนับเลข ก็เหมือนนับเลขจากหนึ่งถึงร้อย
ค่อยๆนับไปเรื่อยๆไปพร้อมกัน จนตอนนี้ของโจ๊กนำไปก่อนจากร้อย แต่ของน้องจูน เพิ่งครบร้อย
แต่ก็ทำให้คนสองคนพัฒนาความรักแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องมีฉากแบบนั้น แต่อ่านไปก็บอกว่าน่ารักอะ
ใสๆๆๆสมวัย แต่อยากให้มีของชีนบ้างอะ เอาๆเป็นเรื่องใหม่เลยนะ

หูยคุณ..hotladyanyavee.....  โดนมากเลยค่ะ คำพูดนี้น่ะ
ช่างเข้าใจพูด ช่างเข้าใจเปรียบเทียบนะจ๊ะ
ตรงกับเนื้อหาของเรื่อง ทำให้เข้าใจและเห็นภาพ ของโจ๊กกับจูนชัดแจ๋วเลยจ้ะ
(น่าเป็นคุณครูเนอะ คงสอนนักเรียนให้เข้าใจอะไรๆได้ง่ายๆอ่ะ)
ขอชูหัวแม่มือให้พร้อมกันทั้งสองหัวเลยจ้ะ

[TON1974]

โฮ่...พ่อจูนไม่โง่นะครับ...เห็นแม่เอ่ยให้ชวนโจ๊กมากินข้าวบ้านจูนยิ้มแป้นเลย...พ่อก็มองจูนแล้วรีบ

ขึ้นไปทำใจบนบ้านแน่เลย...แต่จูนไม่สังเกตุ...พอพ่อเจอโจ๊กก็ป้อนคำถามเป็นในๆ...แสดงว่าพ่อกับแม่

ปรึกษากันแล้วแน่เลย...มีการเอาโดนัทมาหลอกล่อดูพฤติกรรมของทั้งคู่ด้วย...ร้ายทั้งพ่อและแม่เลยนะ

เด็กยังไงก็เป็นเด็กไม่ทันผู้ใหญ่หลอก...แฮ่ๆๆๆ..เป็นการวิเคราะห์ของผมเองไม่รู้เพื่อนๆจะสังเกตุบ้างหรือ

ป่าว...หรือผมจะคิดลึกไปเอง...เป้นกำลังใจให้ดิวนะครับ(+1)

[aeecd]

เข้านอนพร้อมโจ๊ก กะ จูน

[kp]

ดิว
คุณจะน่ารักไปถึงใหนกัน
แต่งได้สุดยอดมาก
น่ารักทั้งคู่
อยากมีแบบนี้มั้งจัง
คนที่รักเรา(พ่อ แม่ เพื่อน แฟน สามี)
 

[Rafael]

ท่านพ่อท่านแม่ของจูนนี่ก็กระเซ้าเย้าแหย่กันจริงๆเลยน้า 555+
ต้องพอจะรู้อะไรกันแน่ๆเลย

[Mura_saki]

อบอุ่นกับความรูสึกนี้จัง..คำว่า"รัก"


 

[Killua]

มาช่วยเชียร์ให้จูนเลิกกลัวซักที จะได้รักกันๆ
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับนิยายน่ารักๆจ้า

[due]

"โจ๊ก...ตื่นได้แล้วมึง...เอ๊ะ..เอามือออกไปเดี๋ยวนี้นะ"
"ขอนอนต่ออีกหน่อย...และก็ขอกอดอีกนิด..."
"อย่ามามั่วมึง...จะนอนก็นอนไป...แต่ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย..." ผมแกะมือมันออก...แต่ทำไมมือมันเหนียวอย่างนี้นะ
"รู้มั๊ย..กูดีใจแค่ไหนที่ได้นอนพร้อมมึง...และได้ตื่นพร้อมมึง..."
"ชิส์...งั้นก็ให้พ่อแม่มาขอสิ.."
"ได้จริงเหรอ?..."
"กูประชด...ปล่อยเลย..." คราวนี้ผมแกะมือตุ๊กแกมันได้
"คนเราใจร้ายกันได้ขนาดนี้เลยเหรอ...โธ่...."
"อย่ามาโอดครวญ...."
"งั้นขอเป็นมอร์นิ่งคิส...นะนะนะนะ..."
"ไม่..." คำเดียวเด็ดขาด
"มึงใจร้ายจริงๆด้วย...กูต้องทนแค่ไหนมึงรู้บ้างมั๊ย....ขอแค่นี้ก็ไม่ได้..."
"จะบอกว่า...ไม่ต้องขอ...เดี๋ยวจะให้เอง...จุ๊บ..." ผมคิสมันเบาๆที่ปาก...เซี้ยวใหญ่แล้วกู
"มึงรู้มั๊ย...นับวันมึงยิ่งน่ารักขึ้น..มึงรู้จักการแสดงออกมากขึ้น..มึงรู้จักว่ารักแล้วต้องทำยังไงบ้าง...และมึงก็รู้จักตัวเองมากขึ้น..."
"พูดมาก....ไปล้างหน้าอาบน้ำดีกว่า...ชิส์..."
"วันนี้กูรักมึงมากกว่าเมื่อวานนะ..."
"พูดให้ดังอีกสิมึง...พ่อกับแม่กูเค้าจะได้รับรู้ด้วย..."
"เอาอย่างนั้นจริงเหรอ?"
"ไอ้บ้า...กูประชด..."


ผมกับมันอ่านหนังสือด้วยกันทั้งวัน
ไล่ให้มันกลับบ้านไปตั้งแต่เที่ยงแล้ว
แต่มันบอกว่าไม่อยากกลับไปอยู่คนเดียว
อีกอย่างมันบอกว่าอ่านหนังสือคนเดียวไม่รู้เรื่อง
มันอ้างเรื่องเรียนซะขนาดนี้มีหรือครับที่พ่อกับแม่ของผมจะไม่ชวนมันค้างที่นี่อีกคืน
นั่นแหละครับตรงกับนีดส์ของมันเป็นที่สุด

[Pattaya]

ท่าทางพ่อนายจูนเค้าพอจะรู้ตื้นลึกหนาบางแล้ว
ไม่แน่พอจูนเปิดประตูห้องออกไปอาจเจอพ่อกับแม่หน้าประตู เพราะพ่อกับแม่มาแอบฟังพอดี
 :call:ขออัญเชิญผู้เขียน ได้โปรดนำตอนใหม่ที่ยาวกว่าที่ลงตะกี้มาลงเพิ่ม
ข้าพเจ้าสะดุดอย่างแรง (ถึงตอนข้างบนจะสั้น แต่อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วม เข้าใจภาพรวมของฉากนี้ได้เลย ผู้เขียนเก่งนะครับ ผมชอบ)

[NUTTYZERO]

รอลุ้นกันต่อไป

เรื่องราวช่วงนี้คงอยู่ในบ้านจูนนี่แหละ

คงจะสนุกแล้วสิงานนี้ ฮึๆ!!

[lasom]

อิอิ second night & maybe more than morning kiss