"ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58  (อ่าน 1114299 ครั้ง)

mumoo

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามาอ่านครั้งแรกแล้วก้อลากยาวจนไล่ทันเนี่ยค่ะ!!
(ไม่หลับไม่นอนไม่ทำงาน แล้วพรุ่งนี้จะเอาพาวเวอร์พอยท์ที่ไหนไปส่งจารย์แม่วะตรูT^T)
อยากจะหยุดแต่หยุดไม่ได้จริงๆ กลัวฟีลไม่ต่อเนื่อง 55+ แบบ..พอดีลุ้นเพลินไปหน่อย
ชอบจูนมาก เพราะเอ๋อๆฮาๆดี แถมเป็นพวกปากหนักขอโทษยากเหมือนกันกับพี่เปี๊ยบ(ถ้าขอโทษทันทีทันควันก้อพอโอเครู้สึกไม่ยากเท่าไหร่ แต่ถ้าทิ้งช่วงนานเท่าไหร่ก้อยิ่งแทบจะง้างปากไม่ขึ้น เพราะงั้นก้อจะไม่ขอโทษแต่จะเงียบๆรอให้มันมาคุยด้วยก่อนทั้งๆที่เราผิดน่ะแหล่ะ รึไม่ก้อจะเนียนเข้าไปคุยเรื่องอื่นๆก่อน ถ้ามันยอมคุยด้วยก้อโอเคไป แต่ถ้าไม่คุยด้วยก้อจะไม่สนมันอีก จนสุดท้ายมันก้อต้องมาคุยกะเราเองรึเพื่อนคนอื่นเป็นตัวกลางให้อ่ะ....มองย้อนอดีตแล้วรู้สึกตรูแมร่งเลวว่ะ แต่เดี๋ยวนี้ก้อยังเป็นอยู่บ้างแค่น้อยลงเยอะแระ) ทำให้พอจะเข้าใจว่าไอ้ความรู้สึกผิดอยากขอโทษ แต่พูดไม่ออกมันอึดอัดแค่ไหน แต่โจ๊กก้อค่อนข้างใจเย็นกับจูนมากนะ อาจจะน้อยใจรึงอนบ้าง แต่ไม่ค่อยจะเห็นโกรธจริงๆจังๆซักที แถมง้อง่ายที่หนึ่งเลย(ถ้าจับจุดถูกอ่ะนะ)...น่ารักก้อตรงนี้แหละ
จริงๆก้อแอบปลื้มชีนเหมือนหลายๆคนนะ เป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง ดูจริงใจและทุ่มเทแบบไม่มีกั๊ก แมนมากๆในความคิดพี่ เลยอยากให้ชีนได้คู่กะเขาบ้าง(คิดไปขนาดว่าคู่กับว่านก้อดีนะ ดูว่านเป็นคนมีเสน่ห์น่ารักดี 55+)
จะรออ่านตอนต่อไปคร่า^^

ออฟไลน์ gang

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 144
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ กลั่นกรอง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

info001

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีครับ น้องดิว  ขอคุยด้วยยาวหน่อยนะครับ  (ส่วนใหญ่ก็อยากชมนั่นแหละครับ)
     ผมเพิ่งได้มาอ่านเมื่อไม่นานนี้ ไล่มาจนถึงอัฟหน้าล่าสุด ถึงได้มีโอกาสมาโพสท์ ต้องยอมรับว่ามีฝีมือในการแต่งได้ดีมาก เรียงลำดับเรื่องได้ดี เข้าใจง่าย น่าติดตาม ทำให้ผู้อ่านอินไปกับตัวละครเลย คาแรคเตอร์ตัวละครส่วนใหญ่ชัดเจน มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทำให้นึกภาพตามได้ แต่บางตัวก็นึกไม่ออก อาจเพราะไม่ใช่ตัวสำคัญ จึงไม่ได้ใส่รายละเอียดให้รู้มากนัก ยังมีการขมวดปมไว้ให้เป็นปริศนาบ้าง ตามทฤษฎีของการเขียนบทเลยนะเนี่ย  แต่บางทีก็รู้สึกจะไม่ค่อยสมเหตุผลอยู่บ้าง เช่น ความซื่อบื้อของจูน ช่วงที่โจ๊กมาบอกรักเป็นนัยๆ แทบจะตรงๆ ด้วยซ้ำ แต่กลับเข้าใจผิดไปคนละอย่าง เป็นต้น  แต่ก็ถือว่าเป็นความจงใจของผู้แต่ง เพราะ นี่คือนิยาย (ถึงแม้จะมีโครงเรื่องจริงอยู่บ้างก็ตาม) บางอย่างอาจต้องปรับเปลี่ยนให้แตกต่าง หรือเกินจริงไปบ้าง เพื่อจะได้มีสีสัน และได้อรรถรสใช่ไหมครับ 
      อีกอย่างก็คือ บทพ่อแง่แม่งอน ที่มีบ่อย คล้ายละครน้ำเน่าอยู่เหมือนกัน เกือบจะเรียกได้ว่าพูดหวานกันได้ไม่เกิน 2-3 ฉาก ก็ต้องมีทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกันอีกแล้ว เฮ้อ...แต่อย่างว่า มันก็คงต้องมีอ่ะนะ เพื่อเพิ่มรสชาดแห่งชีวิต แล้วก็ต้องมีมารผจญ อุปสรรค ขวากหนามต่างๆ ในชีวิต ....ถึงตรงนี้ก็เหนื่อยแทนผู้แต่งเหมือนกัน 
     เข้าใจว่า การจะแต่งนิยาย ให้จบได้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย  เพราะส่วนใหญ่ก็จะมี ไอเดีย มีพล๊อตเรื่องในหัวกันทั้งนั้น  แต่พอเขียนไปๆ มันก็ตัน เขียนต่อไม่ค่อยออก  แต่ถ้ามีโครงเรื่องจริงอยู่ แล้วปรับเปลี่ยนมาเป็นนิยาย ก็อาจสะดวกขึ้นหน่อย แต่มันก็ยังมีรายละเอียดอีกเยอะ ไม่ใช่ง่ายเหมือนกัน ต้องมีใจรัก มีฝีมือ ความสามารถเฉพาะตัว (พรสวรรค์ด้วย) จึงจะเขียนออกมาได้ดี  เป็นที่ยอมรับ และถูกอกถูกใจผู้อ่าน
     ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ สรุปก็คือ ขอบคุณน้องดิว สำหรับทุกตัวอักษร ที่ทำให้ผมและผู้อ่านทุกคนมีความสุข มีความหวัง มีจินตนาการ
     และสุดท้าย ผมหวังว่าความสัมพันธ์ระหว่างโจ๊กกับจูน จะไม่จบลงด้วยความเศร้า เพราะเรื่องราวหรือตัวละครแต่ละตัว ที่มีผู้ติดตามมากๆ ย่อมมีอิทธิพลกับผู้อ่านในด้านจิตใจ หรืออาจรวมไปถึงพฤติกรรมด้วย สามารถทำให้สุข เศร้า เหงาหงอย หดหู่  ดังนั้น ไม่ว่าเรื่องนี้จะลงท้ายในรูปแบบไหนก็ตาม  กรุณาเหลือช่องว่างให้ผู้อ่านสามารถใช้จินตนาการสานฝัน เติมความสุขในจิตใจ ซึ่งอาจใช้เป็นกำลังใจในการต่อสู้กับชีวิตสำหรับคนบางคนก็ได้   
                                                                                             …พี่อินครับ   
 :bye2:

ออฟไลน์ kuankao

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

kihaezzzzzz

  • บุคคลทั่วไป
 :call: :call:  มาต่อเล้ย ยย

จะปูเสื่อรอ :sad4:

ออฟไลน์ Bejae

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-2

hardened-boy

  • บุคคลทั่วไป
 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
เง้อๆๆๆๆ
มีจุ๊บกันแล้วด้วย
อิอิอิอิอิอิ

อิจฉาว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
เป็นกำลังใจให้กันต่อไป
555+ น่ารักมากมาย

ออฟไลน์ hotladyanyavee

  • ขึ้นจากเกาะ มาใช้ชีวิตบนอ่าวนาง มันก็อินดี้ไปอีกแบบ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-10
แต่ผมก็รู้มากขึ้นว่า....ผมต้องการมันไม่ต่างจากที่มันต้องการผมหรอก...
ผมหวงมันไม่ต่างจากที่มันหวงผม
ผมห่วงมันไม่น้อยกว่ามันห่วงผม
ผมแคร์มันเท่าที่มันแคร์ผม
ผมอาจจะรักมันพอๆกับที่มันรักผม
แต่ความกลัว....ผมยังสลัดทิ้งจากใจไม่ได้.....เหมือนมัน
หวานเช่นที่ผ่านมา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
มาแร้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ




 "เดี๋ยว...."
"อะไรมึงอีก...."
"มึงจะออกไปทั้งสภาพแบบนี้เพื่อให้คนอื่นเค้ารู้กันรึไงว่าเรา....มาทำอะไร...กันเหรอ?..."
"แล้วเราทำอะไรกันเหรอ?...."
"นั่นสิ...."
"ไอ้หื่น...."
"มานี่....." แล้วมันก็จัดการแต่งเสื้อผ้า ทรงผม ให้ผมเสร็จสรรพ
ตบท้ายด้วย....จุ๊บหน้าผากผมหนึ่งจุ๊บ....เซี้ยวใหญ่แล้วนะมึง...หึหึหึ
"ไอ้โจ๊กบ้า...ไอ้บ้าโจ๊ก...."
"อ้าว ก็เป็นรางวัลสำหรับช่วยมึงแต่งหล่อไง...."
"แล้วเพราะมารตัวไหน...ที่ทำให้กูเป็นอย่างนี้...."...รู็สึกเจ็บๆที่ปากหน่อยๆหนึ่ง


เราเดินผ่านกลุ่มพี่สาวที่คุยกับผมเมื่อกี้
"ถ้ามึงหันไปยิ้มกับเค้า...กูจะจูบมึงโชว์ตรงนี้...."
"กล้าเหรอออออออ....?"
"หรือมึงจะ.........ลอง..."
"ไอ้หื่น..." มันชักจะหื่นขึ้นทุกวันแล้วนะครับ...ผมอยู่ให้โง่เหรอ....เผ่นแน่บกลับไปดีกว่า


ผมกับมันนั่งคุยกันซักพัก
ไอ้เสก ไอ้ปาล์มและเพื่อนอีกคนที่ผมไม่รู้จัก
แต่ดูจะสนิทกับไอ้สามตัวนี่จัง
"แล้วทำไมไอ้เบสไม่มาว่ะ?...." ไอ้โจ๊กถาม
"หมามันป่วย...มันเลยไม่อยากทิ้งมา...มึงก็รู้ว่าไอ้เบสมันรักหมามันจะตาย...." เหมือนผมเลย
"เออ...ไอ้บอม...นี่จูนเพื่อนพวกกูเอง...จูน..นี่ไอ้บอม...เพื่อนๆกันทั้งนั้น..." ไอ้เสกแนะนำ
"อืม...หวัดดี..." ผมก็ทักทาย ยังไงก็เป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว
"จูนเหรอ....ชื่อน่ารักดีนิ....หน้าตาก็น่ารักดีด้วย..." ทำไมคำทักทายมันแปลกๆหว่า


นั่งดื่มกันซักพัก...ที่แท้พวกมันทั้งหมดเรียนที่เดียวกันสมัยประถม....
ก็เลยสนิทกันจนถึงตอนนี้...ส่วนอีกคนที่ไม่ได้มาด้วยชื่อเบส...ฝาแฝดบอม...แต่พวกนี้บอกว่าสองคนนี้เป็นฝาแฝดที่ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย
ผมว่าบอมมันแปลกกๆนะครับ...นั่งมองผม แล้วก็ยิ้ม
"มองไรทางนั้นว่ะไอ้บอม...หรือว่าเดี๋ยวนี้..มึงตาเหล่ซะแล้ว...." ไอ้เสกนี่มันช่างสังเกตจริงๆ
"เออนั่นดิ...มองแล้วก็ยิ้ม..." ไอ้ปาล์มครับ...ลูกคู่ตลอด
"แล้วมึงละไอ้โจ๊ก....ดูไม่ค่อยสบอารมณ์เลยเนาะ...ทำไม...เจ็บขาเหรอ?..." ไอ้เสกพูดยิ้มๆ...ผมว่ามันต้องคิดอะไรอยู่แน่ๆเลย...
"จูน?..." บอมมันเรียกผม
"ว่าไง?...."
"กินไรมาว่ะ....ทำไมน่ารักได้ขนาดนี้..." สำลักเลยครับผม...ส่วนไอ้โจ๊ก...เหล้าเกือบพุ่งออกจากปากแน่ะ...ดีที่มันกลืนไว้ทันนะ....ไม่งั้นไอ้เสกกับไอ้ปาล์มได้ครีมบำรุงผิวหน้าสูตรใหม่แน่ๆ
"........." ทุกคนในวงเงียบ....มองหน้ากันไปมา
"ทำไม...กูพูดผิดเหรอ?...หรือพวกมึงว่าจูนไม่น่ารัก...." เอ้อ.....
"..........." ทุกคนส่ายหน้า
"แล้วกูพูดผิดตรงไหน?"
"........."
"จูน...นายมีแฟนยัง?..." น้าน ยังไม่เลิก
"หึหึหึหึ..." เอ๊ะ...ไอ้นี่...มันชักจะยังไง
"แฟนยังไม่มี...แต่คาดว่าจะมีคนจองไว้แล้ว...ใช่มั๊ยว่ะไอ้โจ๊ก..." ไอ้เสกอีกแล้วครับ....ไอ้นี่ชักจะยังไงๆจริงๆแล้วนะ
"จริง....แล้วคนที่จองนะ...หวงมันมากด้วย...กูว่ามึงอย่าเสี่ยงเลยไอ้บอม..." ผมหันไปมองหน้าไอ้โจ๊ก...ประมาณ...กล้านะมึง
"เสี่ยงดิ...กูชอบ...อะไรที่ได้มายากๆ...มันมีค่าเสมอ....และ...มันก็คุ้มที่จะเสี่ยงด้วย...."
"แต่กูว่ามึงอย่าเสี่ยงเลย.....เพราะคนของเค้า...ก็คือคนของเค้า...มึงไม่สิทธิ์..."
"ไอ้โจ๊ก...มึงรู้จักคนที่จองจูนไว้ด้วยเหรอว่ะ...แนะนำให้กูรู้จักกบ้างสิ...." ไอ้เสก...มึงนะมึง...
"พอเหอะ...พูดเรื่องอื่นกันดีกว่า...." ผมเปลี่ยนเรื่อง....ไม่อยากเป็นหัวข้อของการสนทนาเท่าที่ควรนะครับ
"เดี๋ยวสิ....ตกลงจูนมีแฟนแล้วเหรอ?....." ไอ้บอมยังไม่จบครับ
 "ก็...ก็....มีคนที่ดูดู...อยู่บ้าง..." ผมพูดถูกใช่มั๊ย
"นี่มึงคิดจะจีบจูนจริงเหรอว่ะ?ไอ้บอม..."
"จริงดิไอ้ปาล์ม...."
"ไม่แสดงออกให้ชัดเจน....ระวังโดนแย่ง...อย่าหาว่ากูไม่เตือนนะ...."
"มึงพูดอะไรของมึงไอ้เสก..." ไอ้ปาล์มนี่เจ้าคำถามจริงคืนนี้
"กูพูดกับลมกับฟ้า...."


เมื่อถึงเวลาอันสมควร...ก็จะแยกย้ายกันกลับ
"จูน....ขอเบอร์ได้มั๊ย?..." มันยังไม่เลิกอีกครับไอ้บอม
"เราจำเบอร์ไม่ได้....."
"งั้นยิงมาที่เครื่องเราก็ได้..."
"อ่อน..มันไม่มีตังค์ในโทรศัพท์..."
"งั้นเราจดเบอร์เราให้นายนะ..." ความพยายามเป็นเลิศ
"กลับได้ยัง...กูง่วง..." ไม่พูดเปล่าครับ มันลากผมมาเลย....สรุปผมก็ไม่ได้เบอร์ของบอมมา...เอามาผมก็ไม่โทรหรอก..นะ
.
.
.
"กูหึงมึงมากขึ้นทุกวันนะ..." หรืออีกความหมายหนึ่ง...มัน...ผมมากขึ้นทุกวัน เพราะมันเคยบอกผมอย่างนี้.
.
.
.
.
.
.
.
ผมมานอนบ้านมันคืนนี้
ไม่อยากให้แม่เห็นผมในสภาพแบบนี้
จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
เราก็จัดการนอนกัน
เรานอนเตียงเดียวกันนะ
เท่าที่ผ่านมาผมไม่เคยรู้สึกแปลกๆเวลานอนใกล้มัน
แต่ครั้งนี้ผมกลับรู้สึกแปลกๆ
อาจเป็นเพราะ...ทุกอย่างมันชัดเจนมากขึ้น
มันแสดงออกมากขึ้น
ว่ามันคิดยังไง...รู้สึกกับผมยังไง
แต่ผมไม่ได้กลัวว่ามันจะทำอย่างนั้นกับผม
เพราะผมเชื่อใจมัน
เพียงแต่...ผมอาจจะใจเต้นแรงไปหน่อย...

"ขอบใจนะ...ที่มึงปฏิเสธไอ้บอม..."
"ไม่ต้องคิดมากหรอกมึง...ยังไงกูก็ไม่ได้คิดไรกับมันอยู่แล้ว..."
"แต่กูรู้จักไอ้บอมดี...มันเอาจริง..."
"มันก็แค่นั้น...เพราะทุกอย่างมันต้องเริ่มจากสอง....เริ่มจากหนึ่งมันไม่มีทางสำเร็จหรอก..."
"เหมือนกูไง...ที่เริ่มจากหนึ่ง....จนตอนนี้ถึงไหนแล้วก็ไม่รู้..." เรานอนคนละฝั่งของเตียง...โดยมีหมอนข้างอยู่ตรงกลาง
"หนึ่งครึ่ง..."
"หืม?..."
"อีกครึ่ง...กูกำลังต่อสู่กับความกลัวอยู่...รอหน่อยละกัน...".
.
.
.
.
.
"จูน?...."
"หืม?"
"ง่วงนอนยัง?"
"ถ้ามึงไม่ชวนกูคุย...กูคงหลับไปแล้ว"
"ถ้ามึงไม่กวนซักห้านาที มึงจะตายใช่มั๊ย?"
"อ่ะ....งั้นกูให้ห้านาทีตามที่มึงขอก็ได้..."
"ที่มึงบอกว่ากลัว...กลัวอะไร..."
"กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวการสูญเสีย กลัวการเสียใจ..."
"กลัวการเปลี่ยนแปลง?"
"วันหนึ่งถ้ามึงไม่เหมือนดิม...ตามึงไม่ได้มองแต่กู....มือมึงไม่ได้อยู่ใกล้กู..."
"แล้วการสูญเสียล่ะ?..."
"เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง....มันก็จะนำไปสู่การสูญเสีย.....สูญเสียในสิ่งที่เคยมี...สูญเสียในสิ่งที่เคยเห็น..."
"กลัวเสียใจ?"
"เมื่อสูญเสีย...ก็ต้องเสียใจ....นี่แหละความกลัวของกู..."
"แล้วต้องทำยังไง มึงถึงจะเลิกกลัวซะที?"
"นั่นสิ....ต้องทำไง?"
"งั้น...มึงไม่ต้องเชื่อกู...มึงไม่ต้องฟังกู...แต่มึงต้องฟังตัวเอง...เชื่อตัวมึงเอง...เพราะในที่สุดคำตอบที่ดีที่สุดคือคำตอบที่มาจากตัวเราเอง...ทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อ...เพราะตัวเราเองจะไม่หลอกตัวเราเองหรอก...ให้เวลาที่จะฟังตัวเอง..."
"แล้วจะฟังนะ...แล้วมึงไม่กลัวบ้างเหรอ?..."
"ไม่กลัว...แต่โคตรจะกลัวเลยแหละ..."
"แล้วทำไมถึงกล้า...?"
"เพราะกูกลัวเสียมึงไง....?"
"แล้วมึงรู้ได้ไงว่าถ้าบอกแล้ว มึงจะไม่เสียกูไป"
"เสี่ยงไง...ถ้าเสี่ยงที่จะบอก คำตอบจะเป็นสอง คือ....เตรียมดีใจกับเตรียมเสียใจ....แต่ถ้าไม่เสี่ยง...จะมีแค่คำตอบเดียวเท่านั้น..คือความมืด..พอดีกูกลัวความมืด...กูเลยเลือกที่จะเสี่ยง."
"ดีเนาะ...มึงกลัวความมืด...ส่วนกูกลัวความสูง...กูสัญญา..ก่อนเรียนจบหนึ่งเดือน...กูจะให้คำตอบมึงทุกอย่าง..."
"หึหึหึหึ"
"ถ้ากูเลิกกลัวได้...กูจะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับมึง...แต่ก็นั่นแหละมันก็ขึ้นอยู่กับมึงด้วยว่ายังอยากจะเดินไปพร้อมกับกูรึเปล่า"
"แล้วถ้ามึงเลิกกลัวไม่ได้ล่ะ....?"
"กูก็จะชวนมึงเดินถอยหลังไปพร้อมกับกู...ไปสู่จุดเริ่มต้นของเรา...จุดที่เราเจอกันครั้งแรก...เพื่อน.."
"งั้นตอนนี้เราเป็นอะไรกัน?..."
"กูยังหานิยามไม่ได้เหมือนกัน...แต่..." ผมข้ามฟากไปจุ๊บปากมันหนึ่งจุ๊บ...แล้วกลับมานอนที่เดิม
"งั้น...ตอนนี้เราอยู่ข้างๆกันไปก่อนนะ..." ผมรักมันนะ...แต่ผมก็รักตัวเองด้วย
"อ่อน....กูรักมึงนะ..."
"อืม...รู้แล้ว..ไม่ได้โง่...กูไม่เคยจุ๊บใครนะ....หมายถึงจุ๊บบนเตียงนอนนะ...มึงคนแรก...รอกูหน่อยนะ....แต่กูก็ไม่ชอบให้มึงยิ้มให้ใครเหมือนกัน..."
"หึหึหึ..." แปลกดีมั๊ยครับ ความสัมพันธ์ของพวกเรา


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-07-2011 15:38:23 โดย due »

ออฟไลน์ kuankao

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
จิ้มๆๆพี่ดิวครับ

สองคนนี้เค้าหวานกันจริง

ฝันจะไม่เหลือยุแล้วเนี่ย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2010 19:21:18 โดย kuankao »

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
กลัวไปทุกอย่างเลยจูน มีแฟนสิเดี๋ยวก็เลิกกลัวเองแหละ ว่าแต่ไม่กลัวใจตัวเองเหรอ กลัวที่จะอดรักโจ๊กไม่ได้ :L1:   :L1:   :L1:

arewhy

  • บุคคลทั่วไป

win200

  • บุคคลทั่วไป
นี่เป็นที่มาของชื่อเรื่องอ่ะป่าวครับ


เป็นกำลังให้จูนโจ๊กและปี๊ดิวครับผม :กอด1:


ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

hahn

  • บุคคลทั่วไป
+1 สำหรับจุ๊บของน้องจูน

ออฟไลน์ กลั่นกรอง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ «ƤȑǃǹĉΞḠ○ḺҒ™»

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
เป็นกำลังใจให้ครับ





ให้ได้กันซะที เอ้อ...

ออฟไลน์ อิสระ

  • ถ้า add ให้กอด,ถ้า give five ให้จุ๊บ,ถ้า ment ให้เบอร์ คิคิ
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-8
    • https://www.facebook.com/%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C-1433707443445407/?modal=admin_todo_tour
ความรู้สึกแบบไม่ก้าวกระโดด
อืม........ไม่หวานมากแต่ซึ้งปะแล่มๆแฮะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
เห้อออ ความกลัวไม่ใช่สิ่งที่จะผ่านไปได้ง่ายๆนะโจ๊กกก รู้ม้ายยยยยย

ทีตัวเองละ กว่าจะผ่านไปได้ ยากขนาดไหนนห๋า

เอาเปนว่า เอาใจช่วยให้จูนผ่านไปได้เร็วๆแล้วกานน

 :กอด1: :กอด1:

กอดพี่ดิวววว

Miyabi

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้น้องจูน  :กอด1: :กอด1:

OHmeza019

  • บุคคลทั่วไป
สองหนุ่มนี่เมือไรห่จะเปนเเฟนกัน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่าจับตีทั้งคู่เลย 55

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
ดิว ...

ช่วงนี้คิดว่าดิวแต่งเก่งขึ้นนะไม่รู้ทำไม อ่านแล้วมันให้ความรู้สึกว่าชอบ เคยเป็นมั้ยที่อ่านเรื่องอะไรแล้วเกิดความรู้สึกอย่างนึงขึ้นในใจมันเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้นะว่าเกิดขึ้นแค่กับเราคนเดียวรึป่าว ที่มีนิยายทำให้ใจเกิดความรู้สึกดีขึ้นมา...^^

อ่านแล้วมันใช่ มีความน่าเป็นไปได้ แล้วก็ชอบอ่าดิวแกเก่งมากๆเลย พัฒนา เริ่มแรกเราคิดว่า อ่านไปงั้นแหละไม่ค่อยได้ใจเท่าไรแต่พอไปๆมาๆ ดิวพัฒนาตัวเองในการแต่งเห็นได้ชัดเลยและการจินตนาการและความเป็นไปได้ของตัวละครที่อิงจะเรื่องจริงเข้ามาผสมกัน
มันทำให้เกิดเรื่องราวที่น่ารัก และได้ใจเรามาก ถือว่าดีมากๆๆ และหวังว่าคงจะดีขึ้นเรื่อยๆนะดิว

เห็นการพัฒนาการเขียนนิยายเรื่องนี้ ชื่นชมเลยนะ o13 o13


การที่แต่งแล้วทำให้เราเกิดความรู้สึกร่วมกับการอ่าน ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกเกิดขึ้นในใจนับว่า..เก่งมากๆเลยนะ


ติดตามอ่านต่อไปนะดิวๆ


ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
ไม่อยากให้มีคนมาแทรกเลยจริงๆนะคะ...แบบว่า ต่อให้เล่นๆหรือจริงจังก็ตาม
เราอยากให้น้องสองคนมั่นคงกว่านี้ก่อนอะ อิอิ
ก็ขอให้หายกลัวเร็วๆนะจ๊ะ โจ๊กกับจูน ^^

lasom

  • บุคคลทั่วไป
อุ้ยตาย พัฒนานะหนูอ่อน จูบผู้ชายก่อน :o8:

อิอิ เดี่ยวก็ไม่รอดคืนนี้หรอก :m13:

 :จุ๊บๆ:คุณดิว

ออฟไลน์ hotladyanyavee

  • ขึ้นจากเกาะ มาใช้ชีวิตบนอ่าวนาง มันก็อินดี้ไปอีกแบบ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-10
อ่านแล้วของบอกว่าเรา รู้สึกได้ถึงความรักของสองคนนี้ ที่ผ่านจากคำว่าเพื่อน และความรู้สึกที่ค่อยพัฒนา
เหมือนการก้าวไปตามขั้นบรรไดทีละก้าว อย่างใจย็น บางทีคนเราก็มีความกลัวได้ แต่ก็นั่นแหละ เราอยากให้จูน
ผ่านความกลัวนั้นไปให้ได้ แม้ต้องใช้เวลา แต่เชื่อไงวันนี้ความกลัวของจูนก็ค่อยลดลงเรื่อย อีกไม่นานก็คงมีคำว่าเรารักกัน และคงฝช้คำว่าแฟน แทนคำว่าเพื่อนสนิท o13 :-[ :impress2:

ออฟไลน์ aeecd

  • :: 8018 ::
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-0

ออฟไลน์ ลูกลิงแสดงตัว

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
 :กอด1: ดิว
หวานๆๆๆ  :o8:
นอกจากสองกับชีนแล้ว ดิวยังจะส่งบอมมาเป็นตัวแปรความรักของจูนกับโจ๊กอีก
เรื่องสองก็ยังไม่เคลียร์แบบชัดๆ เอาคนใหม่ข้ามาอีกแล้ว ..ปวดตับ
....ชีนโผล่มานิดหน่อยแค่พอไม่ให้ลืม :laugh:

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด