หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน.........

[pongsj]

เนี่ยแหละอาการของคนกลัวเสียของรักไป เวลามีโอกาสอยู่ด้วยกันไม่ยักใส่ใจ

พอห่างกันไป มาทำแบบนี้เหรอ เซ็ง

[~ScAreD:SAcreD~]

เบื่อ ...................... มันจะกลับมาทำไมอีกเนี่ย 

เฮ้อ เราอินเกินไปรึเปล่าเนี่ย ทำไมไม่ชอบคน สาน-ดานอย่างกุ๊กเลย

  มันจะเข้ามาในชีวิตเราอีกทามม๊ายยยยยย ไปไกลๆ เลย ไป

ว่าแล้วก็.............. สู้ต่อไปนะคับ ที เป็นกำลังใจให้ไม่ใจอ่อน

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เหอะๆ ก็ถ้าตัวเองปล่อยวางสิ่งที่มันไม่ใช่ของของเราได้
คงไม่ต้องกลัวหรอกม้างว่าเขาจะกลับมาทำไม
 

[มูมู่น้อย]

^
^
จริงของเรย์  ทำใจได้ก็ดี   

ว่าแต่  แล้วกุ๊กมานจากลับมาทำม้ายยยยยยยยยยยยย 
อ่านแล้วหมั่นไส้อย่างแรง 

    

[noombanban]

ถ้าทำใจได้แล้ววว ไม่คิดไรมากกับมัน ไม่หึงไม่หวง ไม่สนใจว่า

จะเป็นที่เท่าไหร่ของเทอ

มีกุ๊กเป็นเพื่อนแก้เหงาอีกคนก็ดีเหมือนกันนะผมว่า

กุ๊กมันก็มีเสน่ห์ใช่ย่อย(จากที่คุณทีเล่ามา)

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นต้องอยู่บนเงื่อนไขของคุณทีว่า

จะเป็นที่เท่าไรฉันก็เต็มใจจะร้ากกกเทอออ

[Simply Blue]

อ่านแล้วก็เห็นใจคุณทีอยุ่เหมือนกัน 

เราว่าคุณกุ๊กนี่เป็นคนที่กลัวขาดแคลนความรักมากๆๆโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า  แบบว่าต้องการความรักตลอด ยิ่งกับคนที่คิดว่าเป็นของตัวเองแล้วจะเสียไปไม่ได้เด็ดขาด แบบเหมือนพวกขาดความอบอุ่นอ่ะ    พอได้ของหรือคนที่คิดว่าเป็นของตัวเองกลับมาก็จะไปไขว้คว้าหามาเพิ่มไม่รู้จักเต็มเสียที แค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้ว

ขอให้คุณทีมั่นคงกับความรู้สึกตัวเองนะ 

[THIP]

หมั่นไส้ตากุ๊กมากกกกก   

[oaw_eang]

จะกลับมาทำไมก็ช่าง

เชียร์ตากุ๊กสุดใจขาดดิ้น

บ้างทีคนเราก็พลาดกันได้  อิอิ

ปล.  เด๋วต้องโดนตาพูหืแขวะอีกแน่ๆ  ชิส์  ไม่กลัวหรอก

ฮาๆๆๆๆ 

[luvdisc]

เบื่อ ...................... มันจะกลับมาทำไมอีกเนี่ย 

เฮ้อ เราอินเกินไปรึเปล่าเนี่ย ทำไมไม่ชอบคน สาน-ดานอย่างกุ๊กเลย

  มันจะเข้ามาในชีวิตเราอีกทามม๊ายยยยยย ไปไกลๆ เลย ไป

ว่าแล้วก็.............. สู้ต่อไปนะคับ ที เป็นกำลังใจให้ไม่ใจอ่อน

สนับสนุนความคิดเห็นนี้เต็มที่เลย

[++นู๋เจน++]

เจนว่ามะไหวอ่าค่ะ คนแบบนี้ ปล่อยไปดีกว่าดีกว่าค่ะ เก็บเอาไว้แบบนี้ไม่รู้ต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง

[blach]

ผมมีความเห็นว่าไม่ควรใจอ่อนเป็นอย่างยิ่ง  ไม่อาว  อย่าใจอ่อนนะ   

[gobgab]

.............สุดท้ายก็ความเจ็บช้ำซ้ำๆซากๆ..........

[krappom]

ตกลงเราเป็นอะไรกัน...


^
^
^
มีแต่ประโยคนี้วิ่งวนอยู่ในหัวทุกทีเวลาอ่านเรื่องนี้
 

[kei_kakura]

มีเพลงมอบให้กุ๊กโดยเฉพาะ...................

*...กลับม๊า...ทามมาย??  ฉ้านนนนลืมเทอปายโหมดแร๊ววววววววว...ความหลังที่เคยเพริดแพรวชั้นลืมโหมดแล้ว...ติ๊ดตี่ติ๊ดตี่...*

ตกลงเราเป็นอะไรกัน...


^
^
^
มีแต่ประโยคนี้วิ่งวนอยู่ในหัวทุกทีเวลาอ่านเรื่องนี้
 

เป็นเหมือนกันค่ะที่อ่าน 

[oaw_eang]

ทำไมมีแต่คนไม่ชอบกุ๊กอะ? 

[oaw_eang]

ขอฝากให้ทุกคนเข้าไปอ่านหน้านี้

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2023.0

หน่อยนะ  เรื่องด่วนจริงๆ  เจ้ขอร้อง 

เรื่องที่YOUTUBE  ได้เผยแพร่เรื่องราว ที่ลบหลู่ดูหมิ่นพระเจ้าอยู่หัวของพวกเราคนไทย

ด่วนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  นะเคอะ  ทุกคน  ขอแรงจริงๆ

   

[esabella]

                             ............กุ๊กปล่อยอ้อมแขนที่กอดรัดผมออกแล้วขยับมายืนข้าง..ๆ.ผม.....พวกพี่แก้วขยับที่นั่งให้กุ๊ก...

ผมพยายามส่งซิกบอกพี่แก้วว่าไม่ต้องให้กุ๊กมานั่งกับผมก็ได้....แต่ดูเหมือนจะสายเกินไปเสียแล้วเพราะกุ๊กลากเก้าอี้มา

นั่งข้าง..ๆ..ผมเรียบร้อยแล้ว....กุ๊กหันมายิ้มแล้วเริ่มชวนผมคุย.....เรากินไปคุยกันไปเรื่อย..ๆ...สักพักกุ๊กก็เริ่มออปชั่นเดิม

คือเริ่มบริการตักโน่นตักนี่ให้อีกแล้ว......นี่คงเหลือแต่ป้อนอย่างเดียวล่ะมั๊งที่กุ๊กยังไม่ได้ทำ......หลังจากที่พวกเราอิ่ม

หนำกับการกินและการเมาท์เรียบร้อยแล้วพวกพี่แก้วและน้อง..ๆ...ก็เริ่มแยกย้ายกันกลับบ้าน.....เหลือผมกับกุ๊กแค่สอง

คนที่ต้องเดินไปขึ้น BTS ด้วยกัน....กุ๊กถามผมว่าไปเที่ยวกันไหม....ผมตอบไปว่าไม่เอาขี้เกียจเมื่อคืนเพิ่งไปเที่ยวกับ

เพื่อนมา......พอผมตอบไปแบบนั้นปรากฎว่ากุ๊กงอนผมอีกหาว่าหนีไปเที่ยวแล้วไม่ชวน....เออ..เอาเข้าไป....เป็นไรมาก

ไหมเนี่ย ผมแอบนึกในใจ........
 
                       
                                    ...............อาทิตย์ต่อมาพี่แก้วโทรมาบอกว่านัดน้อง..ๆชวนกันจะไปเที่ยวผับให้ผมไปให้ได้น่ะ...

ผมเลยตอบตกลง....พอถึงวันนัดผมไปถึงช้ากว่าคนอื่น..ๆ...พวกพี่แก้วโทรจิกกันกระหน่ำ...พอเข้าไปในร้านพวกพี่แก้ว

เลยช่วยกันชนแก้วผมจนชงเหล้ากันแทบไม่ทัน....และในระหว่างที่ผมกำลังเริงรื่นอยู่กับการชนเหล้ากับพวกพี่แก้วอยู่นั้น

กุ๊กก็เข้ามาทักทายกับทุกคนแล้วมายืนข้าง..ๆ.ผมพร้อมกับยื่นห่อกระดาษรูปที่เหลี่ยมมาให้.....ผมรับไว้แบบงง..ๆ.แล้ว

ถามกุ๊กว่ามันคืออะไร.....กุ๊กบอกว่าถ้าอยากรู้ก็ให้เปิดดูซิ....ผมกับพี่แก้วช่วยกันแกะห่อกระดาษนั้นปรากฎว่ามันคือเสื้อ

ครับ.......กุ๊กบอกว่าเห็นเสื้อตัวนี้แล้วนึกถึงหน้าผมขึ้นมาเลย......แล้วกุ๊กก็บอกว่าให้ผมเปลี่ยนใส่เสื้อของกุ๊กตอนนี้เลย

นะ...เออเอาเข้าไป...จะทำให้งงไปถึงไหนว่ะเนี่ย.......ผมไม่รู้จะทำไงเลยโมเมไปว่าเสื้อมันตัวใหญ่คงใส่ไม่ได้หรอกเอา

ไว้เดี๋ยวผมเอาไปให้ช่างแก้แล้วจะใส่ให้ดูวันหลังล่ะกันนะ......กุ๊กทำหน้างอนผมใหญ่....พี่แก้วเลยบอกให้ผมชนแก้วกับ

กุ๊กหน่อย......ชนแก้วกันได้สักพักกุ๊กก็ดึงมือผมให้ลุกขึ้นมาเต้น....ตอนนั้นผมก็เริ่มได้ที่แล้วเลยเต้นกับกุ๊กและน้อง.ๆ......

และสงสัยว่าจะเมามันกับการชนแก้วกันหนักไปหน่อยผมมารู้สึกตัวอีกทีก็เริ่มเมาซะแล้ว....ระหว่างที่เต้นกันอยู่นั้นก็มีคน

เดินมาชนผมจนเซไปหากุ๊กเหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากผมรู้สึกตัวอีกทีสองมือก็ไปวางแหมะที่บ่ากุ๊กเรียบร้อยแล้วส่วน

มือกุ๊กก็มาวางแหมะอยู่ที่เอวผม.....รู้สึกเขิน..ๆ..ยังไงชอบกล...ผมรีบเอามือออกแล้วถอยออกมาจากกุ๊ก....พวกพี่แก้วกับ

น้อง..ๆ..มองกันใหญ่...หลังจากนั้นเวลามีคนเดินมากุ๊กก็จะเอามือมาโอบเอวผมไว้คงกลัวว่าผมจะถูกจนชนล้มอีก.......

ผับปิดแล้วทุกคนเริ่มแยกย้ายกันกลับบ้าน....กุ๊กถามว่าผมจะไปที่ไหน...ผมบอกว่าจะไปหาเพื่อน....กุ๊กบอว่าจะไปส่ง...

ผมบอกว่าไม่เป็นไรเพราะจำได้ว่ากุ๊กบอกว่าจะต้องรีบกลับไปนอนเพราะตอนเช้ากุ๊กต้องไปงานแต่งอีก.....แต่กุ๊กไม่

ยอมบอกว่าจะไปส่งผมให้ได้....ผมเลยแกล้งแหย่กุ๊กว่ากลับก็ได้แต่กุ๊กต้องให้ผมไปงานแต่งพรุ่งนี้ด้วย......กุ๊กบอกว่าไม่

ได้....ผมเลยบอกว่าถ้างั้นก็ยังไม่กลับ....กุ๊กบอกว่ากลับเถอะนะ....อ่ะให้หอมแก้มพร้อมกับยื่นแก้วป่อง..ๆ..เข้ามาให้

ผม.....ผมเบือนหน้าหนีแต่กุ๊กก็ยังไม่หยุดจนแก้มกุ๊กมาติดจมูกผม....แล้วกุ๊กก็บอกว่าอ่ะหอมแล้วกลับบ้านได้แล้วนะ

ครับ.... แต่ผมก็ยังแหย่กุ๊กอีกเรื่อย..ๆ...จนกุ๊กเริ่มโกรธ.....กุ๊กลากผมขึ้นแทกซี่แล้วก็บ่น..ๆ....

ว่าทำไมต้องงอแงด้วยแล้วก็หลุดพูดว่าเสียเวลาจริง..ๆเลย ..ผมหันกลับไปมองหน้ากุ๊กแล้วพูดแบบใส่อารมณ์ว่าถ้าไม่

อยากไปส่งก็ลงไปซิ...เท่านั้นแหละครับกุ๊กจ้องหน้าผมตาเขียวปัดแล้วพูดว่าเอองั้นผมไปล่ะนะแล้วกุ๊กก็ลงจากแทกซี่

ไปอย่างอารมณ์เสีย.......ตอนนั้นผมยังไม่รู้สึกอะไรคิดแค่ว่าตามใจอยากไปก็ไป...กลับเองก็ได้.....ผมนั่งรถไปได้สักพัก

กุ๊กก็โทรเข้ามาถามว่าถึงรึยังแล้วก็เริ่มต่อว่าผมเรื่องเมื่อตะกี้อีก.....เราเถียงกันอยู่สักพักกุ๊กก็ตัดสายไป......ผมนั่งรถมา

ถึงห้องมี่แต่ปรากฎว่ามี่ยังกลับมาไม่ถึงผมเลยต้องนั่งรอมันอยู่ด้านล่าง......พอนั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็เริ่มรู้สึกว่า

ตัวเองทำตัวไม่ดีเท่าไรเลยกดโทรศัพท์ไปหากุ๊กกะว่าจะเคลียซะหน่อยว่าไม่ได้ตั้งใจจะงอแงแค่จะแหย่เล่นเท่านั้นและก็

ไม่ได้อยากให้มันเลยเถิดจนกลายเป็นทะเลาะกัน....ปรากฎว่าพอกุ๊กรับสายแทนที่จะฟังที่ผมพยายามอธิบายกุ๊กกลับว่า

ใส่ผมเป็นชุดหาว่าผมยังไม่เลิกงอแงจนเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วกุ๊กก็วางสายหนีอีก.....ผมกะว่าจะโทรไปฉะกับกุ๊กอีกรอบ

ให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยแต่ว่ามี่ดันมาถึงพอดี....เราเลยขึ้นไปบนห้องก่อนเพื่อนผมที่กลับมาด้วยกันมันถามว่าผมเป็นไร

หน้าบูดเชียว....ผมบอกว่าไม่มีไร.....พออาบน้ำเสร็จก่อนนอนผมเลยลองโทรหากุ๊กอีกครั้ง....แต่กุ๊กไม่รับ....ผมโทรไป

อีก2- 3 ครั้งกุ๊กก็ยังไม่รับ....ยิ่งกุ๊กไม่รับมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเริ่มมีอารมณ์ครุกรุ่นขึ้นมาอีก.....ผมเลยหันไปยืมโทรศัพท์

เพื่อนกดไปหากุ๊กอีกที......
 

"......สวัสดีครับ....สวัสดีครับ...." เสียงกุ๊กรับสาย..
 
"......โทรไปทำไมไม่รับ...." ผมเริ่มเปิดศึกอีกครั้ง.....
 
"......เอ่อ....ป่าว......" กุ๊กทำเสียงอึกอักเหมือนตกใจที่เป็นผม....
 
".......ป่าวแล้วทำไมไม่รับล่ะ...."
 
".......เอ่อ....อาบน้ำอยู่น่ะ....เอ่อผมเริ่มง่วงแล้วไปนอนกอนน่ะ..."
 
".......ไม่ได้ต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน..."
 
".......คุยอะไร....ผมไม่คุยแล้วง่วงนอนไว้คุยวันอื่นล่ะกัน..." กุ๊กทำเสียงเหมือนเริ่มรำคาญ...
 
".......เดี๋ยวก่อน....คุยกันก่อน...บอกแล้วไงว่าแค่ล้อเล่นนะ...." 
 
".......ไม่เอา....ผมไปนอนแล้วนะ...แค่นี้น่ะ..."
 
".........ไม่คุยใช่ไหม.....ถ้าไม่คุยก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย...."....ผมระเบิดอารมณ์ใส่กุ๊กไปเต็ม..ๆ......เพื่อนผมกับมี่มอง

หน้ากันแบบเหวอ..ๆ...คงเพราะไม่เคยเจอผมเป็นแบบนี้....
 
".......ฮื่อ.....ก็บอกแล้วไงครับบบว่าไม่มีอะไร...." น้ำเสียงกุ๊กอ่อนลงอย่างชัดเจน....
 
"........ก็แค่อยากบอกกว่า.....ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น......." ผมนิ่งไปแป๊ปนึงก่อนตอบ....
 
".......โอเคครับ......งั้นไว้เราคุยกันพรุ่งนี้ดีกว่าไหมครับ....เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมต้องขับรถอีก....."
 
"......ก็ได้...แต่พรุ่งนี้ต้องโทรมาด้วยนะ...."
 
".......ครับ....แค่นี้นะครับ....หวัดดีครับ...."
 
                     
                     .........กุ๊กวางสายไปแล้ว....ผมรู้ว่ากุ๊กคงยังไม่หายโกรธผมหรอก......เฮ้อ...นี่ผมคงผิดจริง..ๆ..ซินะ.....แต่

ช่างเถอะกุ๊กอยากโกรธก็โกรธไปเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วล่ะ.........................................................................

........หลังจากวันนั้นกุ๊กก็ไม่โทรหาผมเป็นอาทิตย์....ผมเองก็ไม่ได้ติดต่อกุ๊กเหมือนกันเพราะมัวแต่ยุ่ง..ๆ..กับการหาซื้อ

ของกลับไปที่โน่น.......ก่อนบินกลับนึงวันกุ๊กโทรมาหาผมถามว่าว่างไหม...ผมบอกว่าอืม....กุ๊กบอกว่าไปดูหนังกัน

ไหม....ผมรู้สึกงง..ๆ..แต่ก็ตอบตกลงไป.....พอไปถึงสยามกุ๊กเดินมารับผมแล้วไปดูโปรแกรมหนังกัน......ระหว่างทางกุ๊ก

คุยกับผมตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น....กุ๊กพาผมขึ้นไปบนโรงหนังที่สยามดิสเราเลือกโปรแกรมเป็นหนังไทยรู้สึก

จะชื่อเรื่องโครตรักเองเลย....อะไรประมาณนี้แหละ....ดูไปก็ขำ..ๆ..ดีเหมือนกันครับ
.
....พอดูหนังเสร็จกุ๊กก็พาผมไปกินข้าวแถวอนุสาวรีย์ผมจำชื่อร้านไม่ได้...กุ๊กบอกว่ามากินที่ร้านนี้บ่อย....หึ..คงจะมากิน

กับบรรดากิ๊ก..ๆ...ล่ะซิ...ผมแอบนึกในใจ....กุ๊กเลือกที่นั่งเป็นโต๊ะในสุดซึ่งค่อนข้างเป็นส่วนตัว....เราสั่งอาการกัน 4-5

อย่างกุ๊กยังคงดูแลเทคแคร์ตักโน่นตักนี้ให้ผมหมือนเดิมแต่เที่ยวนี้มีบริการแกะกุ้งให้กินด้วย..ดีจัง..มือไม่เปื้อน...อืม..จะ

ว่าไปเวลากุ๊กเป็นเด็กดีนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ.......แล้วกุ๊กก็นั่งมองหน้าผมปล่อยให้ผมกินข้าวอยู่คนเดียว......กุ๊กถามว่า

ไปทำงานด้วยได้ไหม....ผมอึ้งนิด..ๆ..แล้วตอบว่า..เอ่อ...ได้ไปซิ...ลองส่งเรซุเม่มาซิเดี๋ยวให้เพื่อนช่วยดูให้....กุ๊กยิ้ม

นิด..ๆ..แล้วถามว่าจริงเหรอ.....ผมยิ้มให้กุ๊กแล้วตอบว่าอืม.......หลังจากที่เราทานข้าวอิ่มแล้วกุ๊กนั่งแทกซี่มาส่งผมที่ห้อง

มี่....ตลอดทางผมเอาแต่มองหน้ากุ๊ก.....ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร....มันเหมือนมีความรู้สึกบางอย่างกำลังก่อตัว

ขึ้นอยู่ลึก..ๆ..ในใจ....กุ๊กบอกว่าพรุ่งนี้ไปส่งไม่ได้นะเพราะต้องทำงาน....ผมบอกว่าไม่เป็นไรส่งแค่นี้ก็ได้ไว้เดี๋ยวค่อยเม

ลคุยกันล่ะกัน....ก่อนลงจากรถอยู่ดี..ๆ..ผมก็หันไปหอมแก้มกุ๊กฟอดใหญ่....ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไปได้ไง.....

กุ๊กก็ไม่ได้ว่าอะไรได้แต่ยิ้ม..ๆ............

เราโบกมือให้กัน.....รถแทกซี่กำลังเคลื่อนออกไป.......แต่ผมกลับรู้สึกใจหายยังไงชอบกล..........
 


[attachment deleted by admin]

[abcd]

เอ..แปลกๆ ทำไมอยู่ดีๆกุ๊กถึงอยากไปทำงานกับทีหว่า จาเปงเพราะคิดถึงทีจริงๆหรือว่ามีอะไรแอบแอบแฝงไว้ป่าวหว่า 
   ตัดบัวยังเหลือใย ตัดใจยังเหลือความผูกพันธ์ ใจของทีก็เลยพันธ์ผูกกะกุ๊กไปไหนมะได้ซะที

[Simply Blue]

เป็นกำลังใจให้คุณทีนะ คิดดีๆนะ พี่ไม่อยากเห็นคุณทีต้องมาเสียใจกับวัฎจักรเดิมๆ กับความไม่แน่นอน ไม่ชัดเจนของคุณกุ๊ก อย่างงัยก็เอาใจช่วย

[~ScAreD:SAcreD~]

ไม่ไหวเลย ใจอ่อนจนได้

ที่กุ๊กมาตีสนิท อาจจะแค่อยากไปทำงานด้วยแหละครับ (กะจะเกาะ ว่างั้น)

เกลียดชิบเลย พวกไม่เอาซักอย่าง เอาแน่ไม่ได้เนี่ย ทีกับเราเล่นตัว แต่กับคนอื่นมั่วไปหมด

อย่างงี้มันต้องกระทืบบบบบบ

[butterfly]

เดี๋ยวก็กลับเป็นแบบเดิมอีกอ่ะดิ
ไม่คุยกันให้รู้เรื่องสักที เหนื่อยแทนจังเนาะ


 

[oaw_eang]

กุ๊กน่ารักที่สุดเลย อิอิ 

[gobgab]

...........ถ้าเราไม่มีประโยชน์กับมัน.........

...........มันจะยังกลับมาหาหรอ..........

[leau_dissey]

  ตายแล้วคนเราเจ็บแล้วทำไมไม่จำล่ะคะ เป็นเรานะ ชิส์ไม่เสียเวลาลดตัวไปคุยด้วยแล้ว

[noombanban]

.....ผมว่าจะเลิกอ่านเรื่องนี้แล้วววว.....











ปล.คุณทีครับ...ถ้าเป็นเจ้สองผมจะไม่ห่วงเลยผมจะเชียร์ให้อิเจ้มันได้กับกุ๊กให้ได้ เพราะผมรู้และมั่นใจว่าเจ้แกมีวิธีจัดการและรับมือกับคนแบบกุ๊ก

แต่นี่

เป็นคุณที ผมได้ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณทีและเอาใจช่วยมาตลอด......จนผมคิดว่าป่วยการที่จะอ่านอีกต่อไป

ขอโทษครับถ้าคอมเมนท์แรงไปหน่อย....แต่มันขัดใจอย่างแรง!


อืมมม เรื่องของหัวใจเราไม่สามารถคิดหรือตัดสินแทนคนอื่นได้.......แต่ยิ่งอ่านผมยิ่งรู้สึกว่าคุณทีเต็มใจที่จะ

...ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด.....
เรื่องของคุณเตือนแล้วไม่ฟังเอง

[ifwedo]

พี่กุ๊กไงกันแน่นี่ งง

[kuayyee]

แรก....อ่านเรื่องนี้ก้อ...รู้สึกถึงความหวาน....ความหวัง...เอาใจเชียร์คนคู่นี้....   

แต่ว่าหลังๆ...เริ่มรู้สึกเหมือนหลายๆคน...ที่บอกว่า...คุณที...ไม่ได้น่าสงสารเลย.....เพราะว่าทุกการกระทำนั้นคุณเป็นคนตัดสินใจเอง...

แล้วจะมาร่ำไห้กับ...สิ่งที่ตัวเองตัดสินใจได้อย่างไร....

แต่สุดท้ายก็หวังว่าคุณคงจะตาสว่างและได้พบกับคนที่ดีจริงสมกับที่คุณเฝ้ารอนะครับ...

ปล.คอมเมนต์นี้อาจไม่ถูกใจหลายคน...แต่ว่าจริงใจ...

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เราก็ได้แต่มองห่างๆ สุดท้ายเขาก็มีคำตอบในใจตัวเองแล้ว
เพียงแต่ยังทำไม่ได้
จนกว่าจะเห็นมันคาตาตัวเอง
 

[Poes]

รอดูต่อไป

[THIP]