................หลังจากที่ผมค้นพบคำตอบให้กับตัวเองแล้วผมรู้สึกว่าสิ่งต่าง..ๆที่มันเคยค้างคาอยู่ลึก.ๆ.ใน
ใจมันบัดนี้มันได้หายไปหมดแล้ว.....ผมไม่มีความรู้สึกกังวลหรือว่ากลัวที่จะจากลาจากกุ๊กอีกต่อไป.....มันก็แปลกดีนะครับเหตุผล
ง่าย..ๆ..แค่นี้ผมกลับไม่เคยคิด....มัวแต่หลับหูหลับตาอยู่กับความฝันล้ม..ๆ..แล้ง..ๆ..ของกุ๊กอยู่ได้ตั้งนานสองนาน.....ผมมีความรู้สึก
ว่ามันโล่งอกใจอย่างบอกไม่ถูก.....ผมโทรไปเล่าให้พี่แก้วฟัง...แกบอกว่าดีแล้วที่คิดได้แถมแกยังแนะนำว่าทำไมผมไม่ทำกับกุ๊ก
เหมือนกับที่กุ๊กทำกับผมบ้าง.....ผมเลยบอกว่าอย่าเลย....จริง..ๆ.แล้วก็ไม่ได้อยากเป็นคนดีมีเมตตาอะไรหรอกครับ....เพียงแต่กลัวว่า
ถ้าขืนไปยุ่งกับกุ๊กอีกคนที่จะแย่น่าจะเป็นผมซะมากกว่า.......
..............วันเวลาผ่านไปผมมีความรู้สึกแฮปปี้กับชิวิตมากขึ้น....ผมเลิกสนใจว่ากุ๊กจะคิดยังไง...กุ๊กจะรักผม
ไหม.....หรือว่ากุ๊กจะไปกับใคร......เวลาที่ผมออนไลน์เจอกุ๊กผมเลือกที่จะไม่คุยกับกุ๊กเหมือนเก่า.....แต่กุ๊กก็ยังเข้ามาทักผมทุกครั้งที่
เจอนอกจากนี้กุ๊กก็ยังส่งเมลมาคุยเล่าโน่นเล่านี่ให้ฟังหรือไม่ก็ส่งอะไรต่อมิอะไรมาให้อ่านทุกวัน....แต่ผมว่ากุ๊กเองก็คงจะรู้สึกถึง
ความเปลี่ยนแปลงไปของผม.......จำได้ว่าวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมากุ๊กส่งการร์ดมาแฮปปี้วาเลนไทน์กับผมด้วย แต่ผมไม่ได้ส่งอะไร
กลับไป.....และหลังจากนั้นประมาณ 2-3 วันขณะที่ผมออนไลน์คุยกับเพื่อนอยู่กุ๊กก็ข้ามาทักผม.....ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะไม่คุย
ด้วย....แต่แล้วก็มีความคิดนึงแว๊ปเข้ามาในสมองว่าคุยไปเลยจะกลัวอะไรล่ะ...ดีซะอีกจะได้ทดสอบความแข็งแรงของห้วใจด้วยว่า
ตัดกุ๊กได้แล้วจริงไหม.......เราเริ่มทักทายและคุยกันได้สักพักกุ๊กก็เงียบไป....
".......ไปแล้วเหรอ...." ผมส่งไปถาม...
".......ป่าวครับ....ยุ่งนิดหน่อนะ....."
"........ที่ยุ่งเนี่ยงานหรือแชต.." ผมแอบกัดกุ๊กเล็ก..ๆ...
".........รู้ทัน..."
".........เหนื่อยแย่เลยแชตตั้งหลายคน.....":
".........แน่นอน..."
"..........หนุกไหม...ได้แกล้งคน....."
"...........ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ........." แล้วกุ๊กก็เงียบอีก....
"......พอจะรู้ไหมว่าตอนนี้โนตบุคที่นั่นราคาประมาณเท่าไร......."
"..........ก็มีหลายราคานะ...มีหลายยี่ห้อด้วย...."
"..........เชคให้หน่อยได้ไหม........."
"..........จะดูให้แล้วกัน......"
".........แหมพอเปลี่ยนเรื่องเนี่ยคุยได้เลยนะ......"
"........อืม........"
"..........อืมไร........."
"...........ไม่มีอะไรคับ.........."
"........ถามไรข้อนึงได้ไหมครับ....."
"........อยากจะถามก็ถาม.........
.....มีสิทธที่จะถามอยู่แล้วนิ......."
".........ดุจัง......."
"..........อืม........"
"........แค่อยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเราว่ามันแค่ไหน ยังไง เอาความจริงนะครับ.."
ผมไม่ได้คาดหวังอะไรนะครับแค่ถามลองใจกุ๊กดูซิว่าจะตอบว่ายังไง.....
".........ผมว่าผมเคยตอบไปแล้วนะ......คำตอบผมก็ไม่เคยเปลี่ยนเลย....ตั้งแต่แรกเห็นจนบัดนี้......"
"..............."
".........อย่าเศร้าไปเลยยิ้มไว้นะ...."
"........หึ..ๆ....ใครบอกครับว่าเศร้า........"
".........."
".........ผมตัดใจได้มาตั้งนานแล้วต่างหาก......"
"..........."
".........แค่ไม่ค่อยเข้าใจว่าที่กุ๊กทำแบบนี้เพื่ออะไร.????.."
".........."
"..............อย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะครับ ถ้าไม่รักก็อย่าให้ความหวัง....อย่าเหนี่ยวรั้งไว้...ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด........"
"........"
".........เพราะถ้ากุ๊กทำให้ความรักมันมีแต่ด้านลบ กุ๊กจะไม่มีวันเจอคำว่ารักแท้....."
"....อืม......ดีจัง....."
".........ไม่ต้องคิดมากนะ แค่อยากบอกเพราะเป็นห่วงน่ะ........ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน......"
"..........จะกลับบ้านแล้ว.......บาย..." กุ๊กตอบมาแล้วก็ออฟไลน์ไปเลย...ผมเหลือบมองนาฬืกามันเพิ่งจะบ่าย 3..โมงเองนะ.....ถ้าให้
ผมเดาผมคิดว่ากุ๊กคงไม่พอใจที่ผมตอบไปแบบนั้นเพราะที่ผ่าน..ๆ..มาผมไม่เคยเอ่ยปากพูดออกมาชัดเจนขนาดนี้.... ..
.............หลังจากที่คุยกับกุ๊กแล้วผมก็มานั่งสำรวจความรู้สึกของตัวเอง....อืม...มันก็ไม่เห็นเป็นไรนี่.....ผมก็ยัง
หายใจได้สบายดีอยู่.....ไม่ได้มีอาการตุ๊ม..ๆ...ต่อม..ๆ...เหมือนเมื่อก่อน.....แสดงว่ามันก็น่าจะโอเคแล้วล่ะเน๊อ.............แต่หลังจากที่
กุ๊กหายไปอาทิตย์หนึ่งกุ๊กก็เข้ามาทักผมอีกครั้งคราวนี้ดูเหมือนกุ๊กจะคุยแบบแปลก..ๆ...ไป...คือเหมือนกุ๊กพยายามพรีเซนต์ตัวเองเต็ม
ที่ว่าตอนนี้มีคนมาชอบเยอะแยะกิ๊กเต็มบ้านเต็มเมือง....แถมเวลาถามอะไรไปก็จะตอบแบบกวน..ๆ..กลับมา....กุ๊กถามผมว่าจะกลับ
เมืองไทยเมื่อไร.... ผมตอบไปว่าประมาณเมษา ...กุ๊กตอบกลับมาว่า
เมษาคงไม่อยู่ไม่ว่างนะ.....ผมเลยตอบไปว่า...ดีจัง....จะได้ไม่ต้องเจอกัน....เท่านั้นแหละครับกุ๊กออฟไลน์หนีไปเลย.......หลังจากที่คุย
กันครั้งนั้นแล้วผมก็เลือกที่จะไม่คุยกับกุ๊กอีกเพราะผมไม่อยากเสียจริตไปกับคำพูดของกุ๊กอีกต่อไปแล้ว......
..............หนึ่งเดือนผ่านไปหลังจากที่ผมตัดขาดจากกุ๊กอย่างถาวร.....วันนึงหลังจากที่ผมเข้าเอ็มเรียบร้อยแล้วและ
กำลังไล่ดูว่ามีใครออนไลน์บ้าง ผมก็เห็นหัว Message ของใครบางคนเปลี่ยนข้อความเป็น "...ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร..." กำลังว่าจะเข้าไปคลิกดูว่าเป็นใคร.....ปรากฎว่าเจ้าของข้อความนี้ก็เข้ามาทักผมซะก่อน......
ผมกำลังว่าจะตอบกลับไปแต่เผอิญเลื่อนเมาท์ไปที่ข้อความนี้ระบบมันก็โชว์ e-mail ขึ้นมาซะก่อน....หึ....ปรากฎว่ามันเป็น e-mail
ของกุ๊กครับ.....ผมเลยตัดสินใจไม่ตอบแล้วก็ออกจากระบบไปเลย..... ..ผมไม่รู้ว่ากุ๊กจงใจหรือไม่.....และไม่รู้ว่ากุ๊กต้องการอะไร....แต่
ผมรู้สึกไม่ชอบเลยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้....ทุกครั้งที่ผมได้ยินเพลงนี้มันเหมือนมีหนามเล็ก..ๆ..คอยทิ่มแทงอยู่ลึก..ๆ..ในใจ
ผม..........แต่ไม่เป็นไรครับ....ยังไงผมก็จะพยายามเขี่ยหนามเหล่านั้นออกไป.....ด้วยตัวผมเอง.....
[wma=300,50]http://001.uploadblaster.com/file_hosting/19ed98fb497853ee14abca320ba2b2a0.[/wma]
".........รู้ตัวช้า........"
เพราะว่าฉันนั้นไม่ทันคิด
ทำอะไรผิดไปกับเธอหลายอย่าง
และไม่เคยแคร์อะไร
ที่เธอนั้นคอยถามคอยหวง
ฉันก็มองว่าเธอห่วงจนก้าวก่าย
บอกให้เธอไปไกลๆ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
รู้ว่าสายไปถ้าวันนี้
ฉันจะขออภัยให้เธอหายโกรธ
โปรดกลับคืนมาได้ไหม
ถึงจะช้าแต่ขอบอกไว้
ให้เธอรู้หมดใจอยากจะขอโทษ
กับสิ่งเลว ๆ ร้าย ๆ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
* แต่ตอนนี้คนที่เอาแต่ผลักไส
ปวดหัวใจมองอะไรก็เป็นภาพเธอ
** จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก
และคิดทุกวันว่าอยากย้อนไป
ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ เพิ่งรู้ว่าฉันก็ไม่เหลืออะไร
วันนี้รู้ตัวเมื่อเสียเธอไป
[wma=300,50]
Download : .mp3_09[/wma]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
