มาอัพเดดความเคลื่อนไหวครับ.........
......... หวัดดีครับเพื่อนๆสบายดีกันทุกคนนะครับ......ตอนนี้ผมเองก็
สบายดี...อาจจะมีบ้างที่แอบเหงาเวลาที่อยู่คนเดียว.....
...........หลังจากที่ผมหยุดการติดต่อกับกุ๊กไปคราวนั้นกุ๊กก็หายไปพักนึง
ประมาณอาทิตย์หนึ่งน่าจะได้......หลังจากนั้นกุ๊กก็ส่งเมลล์มาหาผมตามปกติ กุ๊กจะชอบส่ง
พวกบทความเกี่ยวกับรักมาให้.....บางทีก็ส่งรูปมาให้ดู .....ส่งมาทุกวันบางวันก็ส่งมาสิบกว่า
ฉบับ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะครับว่ากุ๊กจะส่งมาทำไมกันนักกันหนา ทั้งๆที่ก็น่าจะรู้ว่ายังไง
ผมก็คงไม่ตอบ....
. ................เมื่อต้นเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาพี่แก้วส่งเมลล์มาบอกผมว่าแกจะ
แต่งงาน ผมเลย โทรกลับไปคุยกับแกก็ได้ความว่าพี่แก้วกำลังเตรียมงานแต่งช่วงปลาย
เดือน ผมรู้สึกดีใจไปกับแกด้วยจริงๆ.....เราคุยกันหลายเรื่องตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน
พี่แก้วเล่าให้ฟังว่ากุ๊กยังคงโทรมาป่วนพวกแกกับน้องๆเป็นระยะๆ กุ๊กถามพี่แก้วว่าผมติดต่อไป
บางไหม พี่แก้วเลยบอกไปว่าผมโทรคุยกับแกเป็นประจำ กุ๊กเลยบ่นกับพี่แก้วว่าผมใจร้าย
ทำไมไม่เห็นผมโทรไปหากุ๊กบ้างเลย ......
.............หลังจากที่พี่แก้วบอกกำหนดวันแต่งกับผมเรียบร้อยแล้ว ผมก็
บอกแกว่าจะพยายามไปให้ได้แต่ยังไม่รับปากนะ เพราะว่างานผมตอนนี้ต้องเข้าเป็น shift
แล้ว ดังนั้นเรื่องการลางานล่วงหน้าจึงค่อนข้างลำบาก....
................ ประมาณ 2 อาทิตย์ก่อนงานแต่งพี่แก้วแกโทรมาหาผมบอกว่า
กุ๊กเสนอตัวที่จะหาตั๊วเครื่องบินให้ผมเพราะว่ากุ๊กรู้จักกับพี่ที่ทำบริษัททัวหรือขายตั๋วเครื่องบิน
อะไรประมาณนี้แหละ เลยสามารถหาตั๋วราคาพิเศษให้ผมได้ แต่กุ๊กบอกกับพี่แก้วว่าต้องให้
ผมโทรไปคุยกับกุ๊กเอง ผมถามพี่แก้วว่าทำไมต้องให้ผมโทรไปด้วย ถ้าอยากช่วยจริงๆก็น่าจะ
จัดการให้เลยหรือไม่ก็ติดต่อผ่านพี่แก้วก็ได้ ......แต่พี่แก้วบอกว่าไม่ต้องคิดมากให้ผมโทรไป
เถอะนานๆจะได้ติดต่อกันสักทีนึง.....จริงๆผมก็ไม่อยากโทรไปหรอกครับแต่เกรงใจพี่แก้วเดี๋ยว
แกจะหาว่าผมเรื่องมากหาเรื่องไม่ไปงานแก ผมก็เลยต้องยอมเออออตามที่แกบอก......พอวาง
สายจากพี่แก้วได้สักพักผมก็ตัดสินใจโทรหากุ๊ก....
"....ฮัลโล ครับ....."เสียงกุ๊กรับสาย...
"......สวัสดีครับ....."
"......อ้าว ที.....สวัสดีครับ....."
".........ที.ไหนครับ....."
"......เอ่อ....นั่นใครครับ..."
"......แล้วคิดว่าใครล่ะครับ..."
".......ใช่ที นั่นแหละ...อย่ามาอำเลย..."
"..........จำได้ด้วยเหรอ...."
"......อืม...ทีเป็นไงบ้างครับ...สบายดีไหม...หายเงียบไปเลยนะ..."
"......อืม...สบายดีแล้วกุ๊กล่ะ...."
"......ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายน่ะครับ...เป็นไข้ตั้งหลายวันยังไม่หายเลยอ่ะครับ..."
"......ก็เที่ยวดึกทุกคืนแล้วจะหาย.....เอ่อ.........." แป่ว!!!! ผมลืมตัวเผลอเหน็บกุ๊กไปนึงดอกแล้ว
ครับ......
".......ป่าวครับ.....ผมไม่ได้ไปไหนเลย......."
"..........."
".......จริงๆนะครับ....ผมเลิกเที่ยวมาตั้งนานแล้ว...."
".......เหรอ.....ก็ดีแล้วนี่..."
".......ทีไม่เห็นโทรมาหาผมบ้างเลยอ่ะครับ....."
".........เอ่อ........เห็นพี่แก้วบอกว่ากุ๊กให้เราโทรหาเหรอ......" ผมขี้เกียจตอบคำถามของกุ๊กเลย
ชิงถามตัดบทกุ๊กไปก่อน.....
".........อ๋อ...ผมจะถามว่าทีจองตั๋วมางานพี่แก้วรึยังครับ...."
".........ยังอ่ะ......"
".........งั้นก็ดีครับ....ทีอยากได้ตั๋วเครื่องบินราคาพิเศษไหมครับ...?.."
".......ทำไมเหรอ....กุ๊กจะเอามาจากไหนเหรอ...."
".......ไม่ต้องถามหรอก....ผมหาให้ได้ก็แล้วกันทีอยากได้ไหมล่ะ....."
"..............." ผมนิ่งเงียบไปพักใหญ่เพราะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจกับคำพูดของกุ๊ก......
".....ฮัลโหล...ที.....ทียังอยู่ไหมครับ...."
"........อืม...ว่า...."
"........คือ.....ก็พอดีว่าผมรู้จักกับพี่ที่เค๊าทำบริษัททัวน่ะครับ....ก็เลยให้พี่เค๊าหาตั๋วในราคา
พิเศษให้ได้น่ะครับ....." กุ๊กอธิบายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง...
"........เหรอ..."
"........แน่....เริ่มสนใจแล้วล่ะซี้.....ถ้าทีอยากได้เดี๋ยวผมหาให้...."
"........อืม..."
"......แต่ว่าต้องมีข้อแม้นะ......"
"......ข้อแม้อะไร....."
".......ก็...ขากลับทีต้องให้ผมไปด้วยนะ...นะ..ๆ......"
".............." สิ้นเสียงกุ๊กผมนิ่งคิดอยู่นานว่ากุ๊กจะมาไม้ไหนว่ะ....กุ๊กจะมาทำไม.....แล้วทำไม
ต้องตามผมกลับมาด้วย.....??????.
".......ว่าไงครับที....ขอผมไปด้วยนะครับ....."
"........อ๋อ....เอ่อก็..ก็มาซิ...ถ้ากุ๊กอยากมาก็มา....ไม่เห็นต้องขอผมเลย....."
"............ต้องขอทีก่อนซิครับ....ก็ผมกะว่าจะลางานไปอยู่กับทีสักอาทิตย์หนึ่งอะครับ....."
"..........."อึ้งอีกแล้วครับท่าน...
โอ๊ย..คราวนี้กุ๊กทำให้ผมอึ้งยิ่งกว่าเดิม..
..ไม่รู้ว่ากุ๊ก
เป็นบ้าอะไรของมัน...อยู่ๆก็มาบอกว่าจะมาอยู่กับผม.....
".......ว่าไงครับที..ให้ผมไปอยู่ด้วยนะ....."
"........อ๋อ....เอ่อ....ได้...ได้ซิตามใจจะมาก็มา....." ผมยังรู้สึกงงๆเลยตอบออกไปแบบไม่ทัน
คิด....( จริง.ๆ นะครับ...)
"........จริง..ๆ...นะครับที...ทีให้ผมไปด้วยจริงๆนะครับ...."
"........เอ่อ....แล้วเราจะรู้ผลได้เมื่อไรว่ากุ๊กหาตั๋วให้เราได้หรือไม่ได้..." ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
ทันที....เพราะไม่อยากตกปากรับคำอะไรกับกุ๊กตอนนี้...
".......งั้นทีส่งรายละเอียดพาสปอร์ทมาที่เมลล์ผมล่ะกัน..."
".......o.k...."
"........เออ...ทีครับแล้วนี่ผมต้องเตรียมอะไรบ้างอ่ะคับ....แล้วอากาศที่นั่นเป็นไงบ้างครับ...
แล้วจะไปเที่ยวไหนกันดี...แล้ว....ฯลฯ...." ผมนั่งฟังกุ๊กแพร่มไปเรื่อยๆ....ในใจอยากจะบอกว่า
เอ่อ...ไอ้คุณกุ๊กครับหาทางมาให้ได้ก่อนดีกว่าไหมครับ..........
"........เออ...กุ๊กเดี๋ยวเราว่าเราติดต่อกุ๊กไปอีกทีดีกว่านะ.....พอดีเราลืมไปว่าบอสเรายังไม่ได้
อนุมัติวันหยุดให้เราเลยอ่ะ....."
".......อ้าว..แล้วงี้ทีจะมาได้ไหมอ่ะครับ...แล้วผมจะรู้ได้เมื่อไรครับว่าทีมาได้หรือไม่ได้....."
"........ก็คง2-3 วันนี้แหละ...เดี๋ยวเราโทรบอกล่ะกัน..."
"........อืม...ก็ได้....แต่ทีต้องพยายามมาให้ได้นะครับ.."
"........อืม....งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ...."
".......o.k...หวัดดีครับ..".
".......เอ่อ...กุ๊กขอบคุณนะ....บาย..."
...........กุ๊กวางสายไปสักพักหนึ่งแล้วแต่ผมยังคงรู้สึกงงงวยกับสิ่งที่ได้ยิน
เมื่อสักครู่นี้อยู่ .....ผมพยายามคิดหาคำตอบให้กับตัวเองว่าเพราะอะไร..?????..
ทำไม..??????.และเหตุใด?????? กุ๊กถึงอยากจะมาที่นี่ .......แต่คิด.....คิด.....คิด....แต่คิด
เท่าไรก็คิดไม่ออกสักที.......