หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...

[Ploy-Tawan]

ส่งกำลังใจให้น้องนิว 
ขอให้สุขภาพกายหายป่วยโดยเร็ว
สุขภาพใจแข็งแรงไม่แพ้กัน
 

[YMP]

"นิวโชคดีจังมีแต่คนรัก ดูสิเรียกพี่อั้มให้มาก็มาเลย ไม่เหมือนพี่มีแต่แทนคนเดียวเท่านั้น" พี่หลินพูดเหมือนน้อยใจ

ผู้หญิงคนนี้คำพูดอาบยาพิษจริงๆ
การกระทำก็...

จับไปเข้าวัดเข้าวาฟังเทศน์ฟังธรรมเผื่อจะดีขึ้น

[salemon]

คิดถึงพี่นิวววววว

หายป่วยรึยังค่ะ ทานยาให้ครบเวลานะค่ะ

ดูแลสุขภาพด้วยค่า

 

[maabbdo]

พี่นิวสู้ๆๆๆ หายแร็วๆๆเน้อ 

จะได้กลับเป็นพี่นิวสู้คนเหมือนเดิม

ไม่เข้าใจพี่หลินจริงๆๆ เธอคือนางฟ้า หรือ นางมารกันแน่

อยากรู้จริงว่าเวลาอยู่คนเดียวคุณพี่เค้าคิดอะไรของเค้า

 

[mma419109]

      แวะเอากำลังใจมาฝากน้องนิวคนดี แล้วเมฆหมอกก็จะผ่านพ้นไป
   สู้ สู้นะ รักษาตัวเองด้วย 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาผมมีอาการมือชา จับของอะไรก็ร่วงหล่นหมด มือไม่มีแรงจะจับหรือกำสิ่งของได้เลย ต้องหยุดพักนวดมือก่อน
เดือนนี้ผมเข้างานตอน9โมง แทนเข้างาน6โมง ก็เจอแทนตอนเช้าเหมือนกับเดือนที่แล้ว ผมรู้สึกว่ามือไม่มีแรงตั้งแต่เช้าตอนทำบุฟเฟท์
แต่อาการมาหนักตอนทำอาหารให้ผุ้บริหารคือกำลังผัดๆอาหารอยู่ตะหลิวปลิวหลุดมือร่วงลงในกะทะเสียงดังจนแทนที่อยู่ใกล้ๆวิ่งมาดู
ซึ่งผมเองก็รู้สึกหวั่นๆเหมือนกัน แต่เห็นคนเป็นห่วงมากๆก็ไม่กล้าแสดงความอ่อนแอซะงั้น กลัวจะวุ่นวายไปกันใหญ่ ก็เลยแค่พักมือก่อน
ปล่อยให้แทนทำอาหาร ส่วนผมก็เอามือแช่น้ำอุ่นบีบๆนวดๆไปเรื่อย จนแทนเสร็จงานแล้วก็มาช่วยนวดมือให้ผม จนรุ้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาบ้าง
จริงๆแอบกลัวอยุ่เหมือนกันนะเนี่ยเพราะอาการปวดหัว ปวดท้องที่เป็นสลับกันมาตลอดหลายสัปดาห์นี้ก็แย่พอแล้ว นี่มีอาการมือชาเข้ามาอีก
แต่จะชิ่งกลับตอนบ่ายสามก็ไม่ได้ เลยทนๆไปจนถึง6โมงเย็น แล้วก็นั่งบีบๆมือไปตลอดเวลาที่เดินทางกลับหอก็ทำให้อาการมือชาค่อยๆดีขึ้น

"คุณเป็นยังไงบ้าง" แทนถามผมหลังจากผมเปิดประตูให้แทนเข้ามาในห้อง
"นายยังไม่ไปบ้านบัญชีอีกเหรอ" ผมนั่งลงที่เก้าอี้หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์
"ผมบอกพี่หลินว่าเดี๋ยวตามไป เป้นห่วงคุณน่ะ แล้วดีขึ้นมั้ยครับ" แทนเดินมาจับมือของผม
"ไม่เป็นไรแล้วล่ะ" ผมดึงมือกลับ
"ทานข้าวกันหน่อยได้มั้ย เราไม่ได้ทานข้าวด้วยกันสองคนนานแล้วนะ" แทนถามผมด้วยเสียงแผ่วเบาเหมือนไม่แน่ใจในสิ่งที่ผมจะตอบ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เกือบ3ทุ่มแล้ว ผมและแทนทานข้าวเรียบร้อยก็พากันมาเดินเล่นในสวนสาธารณะใกล้ๆกับหอพัก เพราะแทนยังไม่อยากไปบ้านบัญชี

"ผมทนสภาพแบบนี้ไม่ไหวแล้ว" แทนพูดขณะที่เดินนำหน้าผมไปเล็กน้อย
"อะไรอีกล่ะ" ผมนั่งลงที่เก้าอี้ยาวตัวที่ใกล้ที่สุด รู้สึกมวนท้องนิดๆ
"ทำไมคุณไม่ให้ผมกลับมาดูแลคุณ ทำไมคุณยังต้องหารให้ผมทำหน้าที่ดูแลคนอื่น ทั้งที่คุณกำลังป่วย" แทนนั่งลงข้างๆผม
"ถ้าฉันป่วยก็ต้องอยุ่โรงบาลดิ จะมานั่งคุยกะนายตรงนี้เหรอ" ผมพยายามทำสีหน้าร่าเริง
"เราพูดกันเฉพาะเรื่องของเรา พูดกันด้วยหัวใจของเราสักครั้งได้มั้ยคุณ" แทนบีบมือผม ส่งสายตาจริงจังจนผมต้องยอม
"ก็พูดมาสิ" ผมเบือนหน้าไปอีกทาง เลี่ยงไม่มองหน้าแทน
"ผมรักคุณ เรื่องที่ผ่านมาเป็นแค่ความผิดพลาด และถ้าคุณจะให้ผมดูแลพี่หลินด้วยเรื่องที่ว่าเค้ากรีดข้อมือ ผมก็ทำให้แล้ว น่าจะจบซะที
คุณรู้มั้ยผมทรมานกับการเป็นห่วงคุณ เฝ้าแต่คิดถึงคุณ อยากให้คนที่ใกล้ๆผมคือคุณไม่ใช่ใครอีกคนที่ผมไม่มีวันรักได้เลย
ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ตลอดเวลาที่ผมดูแลพี่หลินถึงจะมีโอกาสใกล้ชิดกันและพี่หลินพยายามให้เรื่องอย่างว่าเกิดขึ้น ผมก็ไม่ทำ" แทนพูดจริงจัง
"เค้าคงอยากให้นายแสดงความรักกับเค้าล่ะมั้ง" ผมพุดปลงๆ
"แต่ผมไม่รักเค้า ฉะนั้นเรื่องอย่างว่าที่จะเกิดขึ้นด้วยความรักย่อมไม่มีวันจะเป็นไปได้เลย"
"แล้วนายทนได้ยังไง" ผมถามไปงั้นๆไม่ได้ต้องการคำตอบ
"ผมมีวิธีระบายของผม" แทนพูดยิ้มๆ
"วิธีอะไร" ผมทำเป็นไขสือ
"บ้า ทะลึ่งพูดไม่ได้เดี๋ยวผมทนไม่ไหว" แทนทำเป็นเขินผม
"ฮ่าๆๆๆ" ผมหลุดขำจนได้
"แน่ะๆๆ คุณคิดอะไรอยุ่" แทนทำท่าล้อเลียนผม แต่ผมไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ

"เราไม่ได้หัวเราะด้วยกันแบบนี้มานานแล้วนะ" แทนพูดขึ้นลอยๆ ในขณะที่เราต่างก็นั่งทอดสายตาออกไปไกลจากตัวเรา
"คงเพราะช่วงที่ผ่านมา มีแต่เรื่องที่หัวเราะไม่ออกล่ะมั้ง" ผมก้มหน้ามองใบไม้ที่ร่วงบนพื้นลอยลิ่วมาเรี่ยดิน
"หรือเป็นเพราะเราไม่ค่อยมีโอกาสอยุ่ด้วยกัน" แทนเม้มปากครุ่นคิด
"เราอยู่ด้วยกันทุกวัน ทำงานด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน" ผมพูดเนือยๆ
"แต่ทุกสิ่งที่เราทำมีพี่หลินอยุ่ด้วยตลอด" แทนเสียงเบื่อหน่าย
"สถานภาพพวกเราเปลี่ยนไปแล้วนะ ตอนนี้นายเป็นแฟนพี่หลิน ฉันเป้นเพื่อนของนายและพี่หลิน
ดังนั้นเราก็ต้องปฏิบัติตัวให้เหมาะกับสถานภาพของเรา ฉันว่าการที่เรื่องลงเอยแบบนี้ก็ไม่เสียหายหรอกนะ
คิดดูสิ ถ้าตอนนี้เราเป็นแฟนกันฉันจะมองหน้าพี่หลินได้มั้ยถ้ารู้ทั้งรู้ว่าเค้าจะอยุ่ก็เหมือนตายเพราะความรักของเรา
แต่เพราะความเป็นเพื่อนที่จะอยู่ตลอดไป ทำให้เราต่างก็ดูแลกันห่วงใยกันได้อย่างเปิดเผยด้วยความบริสุทธิ์ใจ จริงมั้ย"
"เมือ่ไหร่สถานภาพของเราสองคนจะเปลี่ยนกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" แทนเปรยๆ
"คำตอบไม่ได้อยุ่ที่ฉัน แต่อยุ่ที่พี่หลินตะหากว่าเค้าจะพร้อมให้อิสระนายเมื่อไหร่ ฉันก็จะรอนายอยุ่ตรงนี้แหล่ะ" ผมยิ้มปลอบโยน

"คืนนี้ลมแรงจัง" ผมยกมือลูบแขนตัวเองแล้วกอดอกไว้
"สงสัยฝนจะตก" แทนเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เป้นสีแดงไปทั่ว
"ฉันไม่น่าลืมเสื้อคลุมเลย แย่จัง" ผมกอดตัวเองไว้แน่น
"ให้ผมกอดคุณไว้แบบนี้แทนเสื้อคลุมของคุณได้มั้ย" ว่าแล้วแทนก็กอดผมไว้แน่น ผมอยากถอยออกจากอ้อมแขนนั้นแต่ก็ไม่ได้ทำ
"ขอบคุณนะ" ผมยิ้มให้แทนแทนคำพูดทั้งหมดที่อยุ่ในใจ
"อุ่นมั้ยครับ" แทนถาม ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
"คุณรู้มั้ย การที่ผมกอดคุณไว้แบบนี้ ไม่ใช่แค่ความอบอุ่นที่ผมอยากมอบให้คุณ แต่ตัวของผม ใจของผมก็หายหนาวไปด้วย" แทนพูดแล้วกระชับอ้อมกอด
"แต่ถึงยังไง คืนนี้เราก็ต้องจากกัน" ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้
"ผมรู้ แต่ผมขอเวลาอีกสักหน่อย ขอโอกาสให้ผมได้อยุ่ใกล้ๆคุณตามลำพัง ได้กอดคุณไว้แบบนี้นานๆ" แทนก้มลงจูบหน้าผากของผม
"เราทำสิ่งที่ถูกหรือผิดกันแน่" ผมรำพึงขึ้นมา
"ถึงคุณไม่เห้นแก่ตัวคุณเอง ก็ขอให้เห็นแก่ผมสักนิด ให้หัวใจของผมได้รับความอบอุ่นจากคุณอีกหน่อยนะครับ" แทนซบหน้าลงมาที่ผม
ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่เราสองคนทำอยุ่คืออะไร นี่ถือว่าเป็นการทำผิดต่อพี่หลินมั้ย แต่ผมก็ปล่อยให้แทนกอดผมไว้นานเท่าที่หัวใจเค้าและหัวใจผมต้องการ
 

[koo_jarm]

ขอตอบพี่นิวค่ะ
ว่าสิ่งที่พี่ทำอยู่มัน ไม่ผิด
เพราะเราทำตามเสียงหัวใจ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก (ยังน้ำเน่าได้อีก )

ปล. อยากให้พี่นิวกะพี่แทนกลับมาคบกันเหมือนกันเหมือนเดิม
ส่วนพี่หลินควจจะ หมก แกได้แล้ว ทนอยู่กับคนที่เค้าไม่ได้รัก
ได้อย่างไรไม่ปวดใจบ้างเหรอ อยากจะถามหน่อย ???  

 

[mma419109]

       กอดน้องนิว เป็นห่วงจังรีบไปให้หมอเช็คเถอะ น้องนิวเครียดมากนะ
 อย่าฝืนนักเลย อย่ามัวเป็นห่วงแต่คนอื่นห่วงตัวเองบ้าง
         น้องนิวให้แทนเป็นคนเลือกเองเถอะ พี่หลินเขาต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงไม่วันใด
 ก็วันหนึ่งไม่ช้าก็เร็ว เขาควรจะยืนหยัดด้วยตัวเองเสียที

       เป็นห่วงน้องมากๆเลย
        

[kunkai]

:กอด1:พี่นิว
ไปหาหมอนะค้าบ
ยังไงก็กันไว้ก่อน
พี่แทนก็น่าจะให้กลับมาได้แล้ว
มาดูแลพี่บ้างน่าจะดี
เป็นกำลังใจให้นะค้าบ

[koki]

พี่นิว.... ขอกอดหน่อย.... อยากกอดให้กำลังใจมากๆเลยอะ

หนูก็เคยโดยแฟนนอกใจ และคนๆนั้นก็เป็นเพื่อนรักที่สุดของหนูเอง

เขาแค่ไปเที่ยวด้วยกันแค่ 2 ครั้งอะนะ(แค่เวลาไม่นานอะ) แล้วเราไม่รู้เรื่องอะไรเลยด้วย แต่สุดท้ายเขาเป็นคนโทรมาให้เราฟังเอง

เพราะอยากให้เรารู้จากปากเค้า


ตอนนั้นแทบบ้า อยากจะตามไปฆ่ายัยนั้นสุดๆ แล้วพอดีเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันไง นานปีไม่เคยเจอกันเลยนะ(ยกเว้นโทรนัด) พอเกิดเรื่องแล้วเจอหน้ากันบ่อยขึ้นซะงั้น-*-

เราก็เคลียดกะคนของเรา อยากตะโทรไปเคลียกะเขามากอะ แบบว่าอยากจะพูดไปเลยว่า ฉันเกลียดแกวะ ยัยบ้า ผู้ชายคนอื่นไม่มีอ่อนแล้วเหรือไง ทั้งที่เรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดกับตัวเธอเองมาแล้ว น่าจะรู้บ้างนะว่าจะรูสึกยังไง


แต่เรื่องนี้เราก็มีส่วนผิดอะนะ เพราะตอนนั้นเราไม่ได้ใส่ใจเขามากเท่าที่ควร แต่ก็ไม่ควรทำแบบนี้กับเรานะ


ณ ปัจจุบันก็ยังคุยกับเพื่อนคนนั้นอยู่ แต่ไม่เคยเป็นคนโทรก่อนนะ แต่ถ้าเจอหน้าก็จะทักอะ

กับเขาเราก็จะไม่มีวันให้อภัย ก็บอกเขาเลยว่า เราจะไม่มีวันเชื่อใจเธออีกแล้วนะ แต่ก็ยังคบกันอยู่


เลยทำให้เรารู้สึกว่า มิตรภาพคืออะไรกันแน่? เรารูสึกไม่มีความเชื่อมั่นกับคำว่าเพื่อนอีก แล้วรู้สึกแปลกๆกับคำนี้อะ
(เวลามีเมลเฟอเวิดเกี่ยวกะมิตรภาพไรเทือกๆนั้นมาเราก็ลบเลยนะไม่อ่านอะ รู้สึกอ่านแล้วไม่เข้าใจ)

แต่พอมาอ่านเรื่องพี่ยิวก็รูสึกว่ายังมีคนเจออะไรแย่ๆกว่าเราอีกเยอะนะ คนที่เจออะไรแย่กว่าพี่นิวก็มีเนอะ

เพราะพวกเราก็ต้องสู้ๆต่อไปนะค่ะ อะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเรา อะไรที่มันไม่ใช่มันก็ต้องไป



เป็นกำลังใจให้นะค่ะ (แน้จะไม่ได้เข้ามาอ่านบ่อยนักงิ)

[Ploy-Tawan]

ไปหาหมอเถอะค่ะ อย่ามัวแต่รีรอ หรือผัดวันประกันพรุ่งเลย
กลัวเป็นเหมือนเทค ที่กว่าจะไปพบหมอ อาการก็หนักมากแล้ว
เป็นห่วงจังเลยค่ะ
มัวแต่ห่วงความรู้สึกคนอื่น เมื่อไรจะห่วงตัวเองสักทีคะ
 

[namtaan]

ไปหาหมอหรือยังน้องนิว
เรื่องอื่นไว้คิดทีหลัง
สุขภาพก่อนจะดีกว่านะ
 

[salemon]

ไม่ปกติ มือชาแบบนี้
ไปหาหมอดีกว่านะค่ะพี่นิว
ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

[maabbdo]

พี่นิวรีบไปหาหมอตรวจซะนะ  อาจจะเพราะความเครียดรึเปล่า

ยังไงๆสิ่งที่พี่นิวทำอยู่ก็ไม่มีวันผิด เพราะคนที่ผิดมาตั้งแต่ต้นก็คือพี่หลิน

เค้าเป็นคนทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้  ทำเหมือนเห้นใจในความรักของพี่นิวกับแทน

ยอมที่จะให้พี่นิวไปไหนมาไหนด้วย  มันเป็นการเหยียบย่ำหัวใจกันมากกว่าเห็นใจแล้ว

 

[bakabong]

เบื่อพี่หลินจริงๆ

พี่นิวห่วงเรื่องสุขภาพก่อนนะคับ

ไปให้หมอตรวจว่าเป้นอะไรหรือปล่าว

 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

วันพุธที่ผ่านมาเป็นวันแม่ แต่พนักงานในแผนกผมไม่ได้หยุดหรอกครับ ก็ยังต้องไปทำงานอยู่วันนี้แทนเข้างาน6โมงเช้าบ่าย3ก็กลับ
แต่เป็นเพราะวันนี้แทนถูกคัดให้ไปเดินถวายพระพรร่วมกับพนักงานคนอื่นๆ แทนก็เลยต้องกลับในเวลา6โมงเย็น ซึ่งตรงกับที่ผมเลิกงานพอดี
แทนบอกผมว่าเดี๋ยวตอนเย็นหลังเลิกงานเมื่อไปถึงหอพักแล้ว จะพาผมไปหาหมอ ตอนแรกผมคิดว่าอย่าดีกว่า แต่สุดท้ายก็ตอบตกลงอยู่ดี
ประมาณบ่าย3 พี่หลินเดินเข้ามาในครัวใส่เสื้อสีฟ้าเตรียมจะไปเดินถวายพระพรด้วย  ผมเห้นแทนถามพี่หลินว่ามาได้ไง เพราะไม่มีรายชื่อต้องไปเดิน

"ก็พี่เห็นว่าแทนต้องเดินอยู่แล้วเลยขอเปลี่ยนกับพี่ตรี พี่เลยมาเดินแทนพี่ตรี กะว่าเสร็จแล้วจะได้ไปหาไรกินกัน" พี่หลินเดินมาคล้องแขนแทน
"แต่ผมจะพาคุณนิวไปหาหมอ" แทนพูดเสียงห้วนๆ
"เหรอ อืม...ก็ดีจ้ะ เอางี้เราก็พานิวไปหาหมอแล้วเราสามคนก็ไปทานข้าวด้วยกันเลย ดีมั้ยนิว เนอะ เหมือนเมื่อก่อนไง" พี่หลินหันมาถามผม
"นิวไม่รบกวนดีกว่าครับ" ผมพูดจบก็เดินออกไปหาที่นั่งตรงครัวยุโรป
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก พี่ใจกว้างพอจะให้แทนพานิวไปหาหมอได้อยู่แล้ว ขนาดแอบไปกินข้าวกันสองคนพี่ยังไม่ว่าเลยทั้งที่พี่จะว่าก็ได้" พี่หลินพูด
"พูดแบบนี้ได้ไง ผมไมได้แอบไปทำอะไรไม่ดีนะ ผมแค่ชวนคุณนิวไปกินข้าว" แทนผลักพี่หลินให้ห่างออกจากตัว
"กินข้าว แล้วทำไมต้องหายไปอยุ่ในสวนกันจนดึกดื่นล่ะแทน แต่เอาเหอะพี่บอกแล้วไง พี่ไม่หวงไม่ห้ามเพราะยังไงนิวก็เป็นน้อง" พี่หลินยิ้มให้ผม

ยังไม่ทันที่ผมจะให้คำตอบอะไร พอดีมีโทรศัพท์มาตามตัวให้พนักงานที่ต้องเดินขบวนออกไปพร้อมกันได้แล้ว พวกเค้าสองคนก็เลยออกไปก่อน
ตอนเย็นหลังจากเลิกงานผมก็มานั่งเล่นที่แคนทีนเพื่อรอเวลากลับบ้าน และรอพนักงานที่ไปเดินถวายพระพรกลับมาที่โรงแรมด้วย
จู่ๆก็เห็นคนแห่กันมาที่แคนทีน ส่งเสียงโล้งเล้งกันลั่นจนเมื่อประตูเปิดออก เห็นแทนและพี่อีกคนพยุงพี่หลินที่ท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงเข้ามาด้านใน

"เป็นอะไรกันมาน่ะลูก" แม่น้อย กุ๊กประจำแคนทีนเอ่ยถาม
"พี่หลินเป็นลมค่ะแม่" น้องจินนี่ นศ.ฝึกงานที่ไปเดินด้วยเป็นคนตอบ
"แล้วเป็นลมไปได้ไง แดดก็ไม่ร้อนมากนี่นา" แม่น้อยถามต่อ
"สงสัยคนเยอะมั้งครับ" แทนหันมาตอบ
"น่าสงสารจัง แทนเดินยังไงทำไมปล่อยให้พี่เค้าเป็นลมไปซะได้ล่ะเนี่ย" ผมพูดขึ้นมาบ้างหลังจากส่งแก้วน้ำอุ่นให้แทนป้อนพี่หลิน
"อย่าไปว่าแทนเลย พี่ก็เห็นว่าแทนมันเดินไม่ได้ห่างหลินหรอก แต่คนจะเป็นลมน่ะนิว จู่ๆก็ล้มลงไปเลย" พี่ทศบอกผม

ระหว่างที่เรากำลังพูดคุย ซักถามกันอยุ่นั้นพนักงานที่จะกลับรอบเดียวกันก็เดินมาบอกว่ารถใกล้จะออกแล้ว
พี่หลินที่ค่อยๆรู้สึกตัวกลับมีอาการทรุดลง คือหายใจติดขัดบอกแต่ว่าหายใจไม่ออกแล้วมือเท้าก็เกร็งจนน่ากลัว
พวกเราที่ยืนดูกันอยู่ต่างก็ตกใจ พี่ทศเอารถส่วนตัวมาด้วยก็เลยอาสาพาพี่หลินไปโรงพยาบาลโดยมีแทนตามติดไปด้วยเพื่อดูแลระหว่างทาง
พนักงานคนอื่นๆมาช่วยกันพยุงพี่หลินที่ไม่ได้สติและมีอาการเหมือนจะขาดใจให้ออกไปด้านนอกซะก่อนเพื่อรับอากาศโล่งๆ ส่วนแทนจะเดินตามไป

"คุณไปกับผม" แทนหับมาดึงแขนผม
"ไปไหน" ผมชะงัก ถามกลับไป
"ไปหาหมอไง วันนี้ผมต้องให้คุณไปตรวจให้ได้เลย" แทนดึงผมเข้าไปใกล้ๆ
"อย่ามากังวลกะฉันเลยไปดูอาการพี่หลินก่อนดีกว่า ป่านนี้เป็นไงไม่รุ้ นายรีบไปที่รถพี่ทศเหอะ" ผมดึงมือแทนออกแล้วรีบไล่ไป จู่ๆผมก็ปวดท้องขึ้นมา
"คุณเป็นไรอ่ะ ปวดท้องใช่มั้ย" แทนเข้ามารับตัวผมไว้ ผมทรงตัวไม่อยุ่เลยต้องพิงกับตัวเค้าไว้
"ไม่เป้นไรหรอกน่า ไปดูพี่หลินเหอะ ฉันไม่เป้นไร" ผมไม่อยากให้แทนเสียเวลากับผม เลยฝืนไว้ไม่ให้อ่อนแอ
"คุณไม่ไป ผมไม่ไป" แทนยื่นคำขาดแบบนี้ ผมก็เลยต้องตอบตกลงไปหาหมอพร้อมกับเค้า

ที่โรงพยาบาล

พี่หลินถูกส่งตัวไปตรวจแล้ว ผมเองยังรอคิวอยุ่ด้านหน้า ทีแรกแทนไม่ยอมไปดูพี่หลินสักที ห่วงแต่จะอยู่เป้นเพื่อนผม จนผมต้องไล่ให้ไป
ผมต้องบอกแทนว่า ถ้าแทนยังเฝ้าผมแบบนี้ ผมจะแอบหนีกลับเลย ไม่ตรวจอะไรทั้งสิ้น แทนถึงยอมลุกไปดูอาการของพี่หลิน
หลังจากตรวจเรียบร้อยแล้ว ผมจึงเดินตามไปหาพี่หลินและแทน ส่วนพี่ทศนั้นเดินไปหากาแฟดื่มและโทรศัพท์ไปบอกที่บ้านว่าจะกลับช้าหน่อย

"มาทำไมก็ไม่รู้เป้นภาระให้คนอื่นเปล่าๆ" เสียงแทนดังลอดมาจากมุมนึงของตัวตึก
"ทำไมล่ะ การที่พี่เป้นลมแทบจะหายใจไม่ออกเนี่ย มันเล็กน้อยมากเหรอสำหรับแทน" เสียงพี่หลินดังสวนขึ้นมา
"ก็ถ้าพี่ไม่มาก็ไม่วุ่นวายแบบนี้" เสียงแทนยังขุ่นเคือง
"อ๋อ แทนจะได้พานิวไปหาหมอกันสองต่อสอง แล้วหายไปด้วยกันจนดึกจนดื่นเหมือนคราวก่อนอีกสิ พี่ไม่ยอมนะ" เสียงพี่หลินดังพอๆกัน
"พี่มีสิทธิ์อะไรไม่ยอม ผมไม่ได้เป้นของๆพี่นะ ผมมาดูแลพี่ก็เพราะนิวบอกให้ผมมาไม่ได้มาเพราะตัวพี่เอง" ผมแอบดูอยู่เห็นแทนเดินไปอีกทาง
"ก็สิทธิ์ที่เป้นเมียไง แล้วการที่นิวเค้าให้แทนมาอยุ่กับพี่เพราะเค้าไม่ต้องการแทนแล้วตะหาก ไม่มีใครรักแทนจริงๆหรอกนอกจากพี่" พี่หลินวิ่งไปกอดแทน
"นิวเค้าก็เป็นเมียผมเหมือนกัน แล้วถึงเค้าไม่ต้องการผม ผมก็ต้องการเค้า และถึงพี่จะต้องการผม ผมก็ไม่ต้องการพี่" แทนสะบัดหลุด
"แบบนี้ใช่มั้ย แทนถึงไม่เคยแตะต้องพี่ ไม่เคยสนใจพี่ เฉยชากับพี่ เหมือนพี่ไม่มีตัวตน ทั้งที่เราอยู่ใกล้กัน"
"ครับ ผมบอกพี่ให้เข้าใจไว้เลยนะว่า ตัวผมอยุ่กับพี่ แต่ใจผมอยุ่กับนิว"
"แล้วแทนคิดเหรอว่า พี่จะยอมให้ตัวกับใจของแทนกลับไปอยุ่ด้วยกัน"
"พี่จะทำไม"
"นิวเค้ายกแทนให้พี่แล้ว ถึงแทนอยากกลับไปหรือนิวอยากได้คืน พี่ก็ไม่คืนให้หรอก ไม่เชื่อก็ลองดู"
"พี่หลิน" แทนหันกลับมาตะคอกใส่พี่หลินเสียงดังลั่น ประกอบกับมีคนเดินผ่านมาทั้งสองคนถึงแยกจากกันไปยืนสงบสติตัวเอง

ผมเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งความรู้สึกที่มีต่อแทน แสดงว่าแทนไม่โกหกผมเรื่องที่ไม่เคยสนใจพี่หลินเลย
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าพี่หลินน่าสงสาร ที่ยิ่งอยู่ใกล้กับแทนเท่าไหร่ก็ยิ่งเจ็บปวดจากความเมินเฉยของแทนมากขึ้นทุกที
พวกเรากลับมาขึ้นรถพี่ทศ โดยที่พี่หลินก็ดูนิ่งเฉยแต่ท่าทางแข็งแรงดี แทนเองก็เงียบขรึมตลอดทาง ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร
ผมว่าในเวลานี้พวกเราคงต้องทบทวนสิ่งที่เราทำผ่านมา และสิ่งที่เราจะทำต่อไปข้างหน้า ซึ่งผมนั้นก็มีคำตอบสำหรับปลายทางอยุ่แล้วครับ
 

[DEMON3132]

น้องนิวไปหาหมอตรวจแล้วเป็นไงบ้าง พี่ ๆ น้อง ๆ ในกระทู้เป็นห่วงกันทุกคน
รักษาสุขภาพให้ดีด้วยนะ รักตัวเองให้มาก ๆ จริง ๆ แล้ว หลินไม่ฉลาดเลยนะ
การจะยื้อใครสักคนที่ไม่รักเราให้อยู่กับเรา เหมือนจะเอาชนะ แต่ผลที่ได้เป็นสิ่ง
ตอบแทนคือ การสร้างบาป เพราะทำความเสียใจให้กับคนอีก 2 คน และหนึ่งใน
นั้นก็คือคนที่เรารักเสียด้วย แต่ที่สำคัญนะ อยู่กับคนที่ไม่รักแถมยังแสดงออกอยู่
ตลอดเวลาว่าทำยังไงก็ไม่มีทางรักเราได้ มันเจ็บปวดกว่าการอยู่คนเดียวเสียอีก
ทั้งยังมีความทุกข์มากมาย ทุกข์กังวลว่าเขาจะทิ้งเราไปอยู่กับคนที่เขารักเมื่อไร
ระแวงจนหาความสุขไม่ได้เลย สุดท้ายจะกลายเป็นคนวิตกจริต พี่ว่าหลินคงไม่ได้
รักแทนอย่างจริงจัง แต่ทำทุกอย่างเพื่อสนองความขาดที่ตัวเองเป็นคนขาดความรัก
อยากเอาชนะทั้งแทนและนิว รวมทั้งคนอื่นด้วย ให้รู้ว่าแม้จะอายุมากกว่ายังช่วงชิง
เอาแทนมาเป็นสมบัติส่วนตัวได้ น้องนิวต้องสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรม
นายเวร รวมทั้งหลินด้วย เผื่อสักวันหลินจะมีดวงตาเห็นธรรม มองเห็นทางสว่างได้
ขอเอาใจช่วยนะคะ ..... .....

[mma419109]

     กอดน้องนิว เป็นห่วงน้องมากๆเลย คุณหมอว่าอย่างไรบ้าง รักษาตัวด้วย
 อย่างที่รีบนว่าเห็นด้วยสุดๆ ดูแล้วเขาเป็นคนไม่มีความจริงใจเลยเข้าตำรา
 ปากปราศัยนําใจเชือดคอจริงๆ  ก่อนจะสงสารคนอื่นช่วยสงสารตัวเอง
 สงสารคนรักเราบ้างนะน้องนิว

[Ryze]

เอ่อ.. ริวว่า น่าสมเพช มากกว่าน่าสงสารอ่ะ (อ้าว ตรู)
อีกอย่าง.. จะว่าว่า คนแบบนี้ร้ายลึกอ่ะ
กรีดข้อมือนี่..บางทียังนึกว่าจะตายจริงๆเหรอ? เปอร์เซ็นมันต่ำอ่ะ มองในแง่ร้ายสุดๆคือ เหมือนเจ้าตัวก็รู้ว่าเดี๋ยวก็ต้องมีคนมาเจอ

พี่หลิน หรือ.. ตัวร้ายละครช่องเจ็ด(?) แผนนี้ใช้ได้ผล (?)



ร้ากเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ...♪


(โอว ตรูนี่จิตอกุศลสุดๆ)

[kunkai]

สงสารแทนอ่ะ
ต้องทนอยู่กับคนที่ไม่รัก
เพียงเพื่อตามใจคนที่รัก
พี่นิวเอาแทนคืนมาเถอะค้าบ
พี่หลินเห็นแก่ตัวจนน่าเกลียด

[Ploy-Tawan]

สิ่งที่น้องนิวคิดจะทำคงไม่ใช่การเดินจากมา เพื่อให้ทั้งแทนและพี่หลินไม่ต้องทะเลาะกันหรอกนะคะ
หากสิ่งที่เดานั้นถูก ก็ขอบอกอย่างนึงว่า ไม่ว่าจะมีนิวหรือไม่ การเอาคนสองคนที่ใจคนละทางมาอยู่ด้วยกัน สุดท้ายก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี  หากนิวหนี เชื่อว่าแทนจะต้องตามหาแน่นอน  หนีอะไรหนีได้ หนีหัวใจตัวเอง ให้ไกลสักเท่าไรก็หนีไม่พ้น
ขอให้สิ่งที่เดานั้นผิดก็แล้วกันนะคะ
อยากเห็นนิวลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อความรักของตนเองดูสักครั้ง  เสียสละมามากแล้ว เอาคืนสักทีเป็นไร

[lime]

ความรักที่มันมีส่วนเกินเข้ามามันต้องมีคนเจ็บอยู่แล้วค่ะ
แต่การที่ทำให้เราและคนที่รักเราเป็นฝ่ายต้องมารับความเจ็บนี้มันไม่น่าจะถูกต้องนะคะ
มัวแต่ไปเห็นใจคนอื่น ไม่สงสารเห็นใจคุณแทนเค้าบ้างเหรอคะ
ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองเป็นส่วนเกินก็ควรจะต้องรับผลที่ตามมาด้วยตัวเอง
อย่าไปเห็นใจว่าเค้าจะฆ่าตัวตายเลย คนแบบนี้ไม่กล้าตายจริงหรอกค่ะ
แสร้งทำว่าตัวเองอ่อนแอเท่านั้นเอง
แถมพฤติกรรมตอนช่วงที่ให้แทนไปดูแลก็ออกแนวไม่รักษาน้ำใจน้องนิวเลย
เหมือนมาทำดีด้วยแต่ก็พยายามแสดงว่าเป็นเจ้าของตลอดเวลา

จริงอยู่ว่านิวอยากให้แทนรับผิดชอบที่ไปทำกับผู้หญิงเค้าแบบนั้น
แต่อย่าลืมนะคะว่าแทนไม่ได้ไปข่มขืนเค้า กลับกันผู้หญิงคนนั้นอาจเรียกได้ว่าข่มขืนแทนซะมากกว่า
และยังออกแนวว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้รักนวลสงวนตัวซะด้วยซ้ำ

เห็นด้วยกะรีบนนะ
น้องนิวเสียสละมามากแล้วทำเพื่อตัวเองบ้างนะคะ

ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ 

[Greenkub]

สู้ๆครับเฮียนิว สู้ๆครับเฮียแทน

ไม่รู้จะบอกยังไง

กลับมาอีกครั้งอ่านยาวเหยียด แรกๆพอเฮียนิวรับรักเฮียแทน ผมนั่งหน้าบานอยู่หน้าคอม

ตอนเฮียแทนหึงเฮียนิว แล้วไปมีอะไรกับ... โมโหเฮียแทนสุดๆ กะว่าเลิกเชียร์
แต่พออ่านตอนสุดท้าย สงสารเฮียแทนจับใจ เพราะผู้หญิงคนนั้นร้ายมากเลยครับ
เห็นประโยคที่ว่า ถ้าเฮียแทนรักเฮียนิวก็ต้องรอให้ผู้หญิงคนนั้นเข้มแข็ง แล้วค่อยกลับมารักกัน

เฮียแทนทำเพื่อเฮียนิวจริงๆ แต่ถึงมีเรื่องที่ผิดพลาดไปบ้าง เฮียนิวยกโทษให้เถอะครับ
เอาเฮียแทนคืน เอาคืนมาจากผู้หญิงคนนั้น

ความรักของเฮียสองคนไม่ได้ไปทำร้ายผู้หญิงคนนั้นหรอกครับ
แต่ผู้หญิงคนนั้นเค้าเอาความรักมาล้อเล่น เอาชีวิตมาเป็นข้อต่อรองเพื่อทำลายความรักของคนอื่น
คนประเภทนี้ไม่สมควรมอบอะไรให้แม้แต่ซักอย่างเดียวเลยครับ แม้แต่มิตรภาพกับผู้หญิงคนนี้โยนลงชักโครกได้เลยครับ

เฮียนิวครับ รักษาสุขภาพครับ รักษาร่างกายให้แข็งแรง
fighting

พี่นิวครับ ถ้าเป็นไปได้ขอแบบหน้าหงายไปเลยครับ

 
^
^
^
^
เฮียนิวกอดเฮียแทนแน่นๆอย่างนี้นะคร้าบบ

[maabbdo]

ผู้หญิงคนนี้ได้อีก 

 

[namtaan]

 

[kunkai]

:L2:มาให้กำลังใจพี่นิว
 :fcuk:พี่หลิน
 :กอด1:พี่แทน

[asunnoy]

พี่นิวคับ
ผมว่านะ
(ความคิดของผมนะคับเหอะๆ)
พี่เอาพี่แทนคืนจากเค้าเหอะ  สงสารพี่แทนอะ ผมว่านะพี่เสียสละมากเกินไปหรือปล่าว
ถ้าพี่สองคนรักกันมีคนเจ็บแค่คนเดียวแต่ถ้าพี่ให้พี่คนนั้นอะมันมีคนเจ็บตั้งสองคนเลยนะคับ
ทางออกมันมีตั้งหลายทางนะครับ (ยังคิดไม่ออกเหอะๆ)
เค้าคงจับจุดอ่อนของพี่ได้แหละคับว่าพี่เปนคนใจอ่อนขี้สงสารอะ คนแบบนั้นถ้าให้ฆ่าตัวตายจริงๆคงได้แค่เรียกร้องความสนใจแค่นั้นแหละถ้าตอนนั้นอยากตายจริงมันน่าจะเชือดตรงเส้นเลือดใหญ่ไปเลยจะเวิคกว่าอะคับ
ของแบบนี้มันกะกันได้สำหรับคนใจกล้า(หรือว่าโรคจิตหว่า)คับว่ากรีดตรงไหนมันตายหรือไม่ตาย
อีกอย่างพี่อะแคร์คนรอบข้างมากไปหรือปล่าว
บางทีความรู้สึกของเราอะสำคัญกว่านะคับผู้หญิงคนนั้นเลือกจะตายมันก็เป็นความต้องการของเค้าเอง
ความรักกว่าจะหาคนที่เรารักเค้าและเค้าก็รักเราอะมันหายากนะคับ
คนที่เป็นแบบนี้เนี่ยร้ายกาจมากเลยนะคับ(หมายถึงพี่คนนั้น)
ณ.วันนี้เค้าทำได้ขนาดนี้ต่อไปข้างหน้าเค้าต้องทำมากกว่านี้แน่
และถ้าจะรอให้พี่คนนั้นทิ้งแทนก่อนผมว่าคงยากนะคับเพราะโดยทั่วไปคนแบบนี้มีความต้องการเอาชนะสูง
พี่ต้องเด็ดขาดแล้วแหละ
ถ้าผมเป็นแทนผมจะหนีไปพักร้อนหรือหายตัวไปซักพักแบบไม่ส่งข่าวไรเลยซักครึ่งปีหรือปีนึงนะ
แล้วรอดูว่าเค้าคนนั้นจะทำไง
ถ้าเค้าจะฆ่าตัวตายก็เอาเค้าส่งโรงพยาบาลซะแต่ไม่ต้องให้แทนมาดูปล่อยไว้แบบนั้นแหละ
เค้าก้อคงทำซักสองสามครั้งแหละ
เดี๋ยวก้อเลิก ตามธรรมชาติของมนุษย์โดยเฉพาะแบบพี่คนนี้คงไม่ทำอะไรซ้ำๆโดยไม่เกิดประโยชน์หรอกคับ
โดยเฉพาะเรื่องที่ทำให้เจ็บตัว
เห้อเขียนซะยืดยาวคงไม่รำคาญนะคับเหอะๆ
แค่ไม่ชอบพี่คนนั้นที่ทำแบบนี้คงไม่ว่ากันนะคร๊าบบบบบบบ
ขอให้พี่โชคดีละกันคับมีความสุขมากๆคับ

[bellary]

พี่นิว ทนมานานแล่ะ  ไม่ไหวจะเคลียร์
ผู้หญิงอย่างงี้อย่าปล่อยให้ได้ใจเลย   เค้าอยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม
ที่เข้ามาทำดีด้วย หรือทำน่าสงสาร  แต่จริงๆเค้าคิดอยากได้อยากมีอยู่หรือป่าว
ที่จะฆ่าตัวตายอ่ะ คนเค้าใจเด็ดกว่านี้ ถ้าเค้าต้องการที่จะตายจริงๆ  ที่เค้าทำอ่ะ เป็นแค่เรียกร้องความสนใจหรือป่าว
คือ ไม่ได้อย่างใจ  ก็ตาย ให้ใครมาสนใจ มาสงสารเพื่อจะได้สิ่งที่ต้องการ
ผู้หญิงคนนี้ก็คบผู้ชายมา  มันก็ต้องมีบ้างที่เค้าผิดหวังกับความรัก  แล้วต้องตายอยู่ตลอดหรอ ผิดหวังก็จะตายๆ
คนแบบนี้อ่ะ รักใครไม่เป็นหรอก  อยากได้ อยากมี  อยากเอาชนะมากกว่า
คือเค้าก็รู้อยู่ว่าเราคบกัน  เค้ายังมาทำแบบนี้ มันก็ส่อเจตนาไม่ดีมาตั้งนานแล้ว 
ยิ่งเค้าพูดแบบนี้อ่ะ  เค้าก็ไม่เห็นค่ากับสิ่งที่เค้าได้ไปจริงๆหรอก  "ถ้ามึงไม่รักกู มึงก็ต้องทุกข์เหมือนกู"  มันเห็นแก่ตัวอ่ะ ที่คิดอย่างนี้  เค้าไม่เห็นค่ากับความดี  ความเห็นใจที่เรามอบให้ไปหรอก  เพียงแต่จะตอกหน้าเรากับมาว่าเราไม่ฉลาดเอง ที่ยกให้เค้ามา  และอีกอย่าง พี่แทนไม่ใช่สิ่งของนะ  จะยกไปยกมาได้  เค้าก็มีหัวใจเหมือนกัน
มันอาจจะผิดบ้าง กับความไม่เชื่อใจ  ความที่เห็นพี่แคร์คนอื่น  เลยทำผิดทำพลาดไป

อย่าใช้ความดีกับคนที่ผิดดีกว่าพี่นิว   ให้ไปเค้าไม่เห็นค่า  คนอย่างนี้คำว่าเพื่อนอย่าไปให้เลย  ในเมื่อเค้าไม่เคยคิดเลยว่าเราเป็นเพื่อนเค้า    มันเจ็บด้วยกันหมดแล่ะ  เค้าคิดว่าเค้าจะอยู่แบบนี้ได้หรอ  พี่แทนไม่สนใจเค้า  เค้าต้องหาทุกวิถีทางแน่ๆ
ซึ่งมันก็คงร้ายอยู่ดี  เพียงแต่ร้ายมาก ร้ายน้อยเท่านั้น  คือทำให้เราเจ็บ หรือทำให้พี่แทนเจ็บ

เค้าอาจจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น  ให้เป็นข่าวลือเสียๆหายๆกับเรา  เป็นว่าเราไปยุ่งกับของๆเค้า  หรือร้ายไปกว่านี้อีก
คนไม่มีอะไรจะเสีย  เค้าทำได้ทุกอย่างแล่ะ   ขนาดฆ่าตัวตายเค้าก็ทำได้ 

ซึ่งพี่นิวก็คงรู้คงเห็น  คงสัมผัสได้มากกว่าที่เราได้รับรู้มา   เปลี่ยนเป็นพี่นิวคนใหม่ได้แล้วพี่ คนที่เคยสู้คนตอนนั้นหายไปไหนอ่ะ
สู้เพื่อความรักหน่อยพี่   หรือถ้าพี่จะไม่คบกับพี่แทนอีกแล้ว  ก็อย่าไปสร้างกรรมให้กับตัวเองเลย
พี่ให้พี่แทนไปคบกับผู้หญิงคนนั้น  เค้าจะทุกข์ไหมอ่ะ   สร้างเวรสร้างกรรมเพิ่มขึ้นไปอีก 
ยิ่งเค้าทำไปเพราะรักเราด้วย  ถึงได้ทำ    พี่นิวเอาไปตรองดูให้ดีๆนะ

จะเป็นอย่างนี้ต่อไป  คอยรับชะตากรรมที่ผู้หญิงคนนั้นจะหยิบยื่นมา  หรือจะเป็น Newนิวที่สู้คน สู้เพื่อตัวเอง สู้เพื่อรัก

หวังว่าโสรยาม้วนเดิมจะไม่กลับมาอีกแล้ว   อย่าอ่อนแอพี่นิว  รักษาสุขภาพ  หาหมอ ให้ร่างกายแข็งแรง
ยิ่งสุขภาพไม่ดี อะไรเข้ามามันจะยิ่งแย่  เพราะเราจะไม่มีแรงสู้กับสิ่งที่จะเผชิญเข้ามา
ยิ่งเราอ่อนแอ เราก็ยิ่งจะเป็นเหยื่อของเค้า

กับคนที่เค้าไม่เคยมีความเป็นเพื่อนให้เรา อย่าให้เค้าใช้ประโยชน์ หาประโยชน์จากเราได้
ต่อหน้าอย่าง  ลับหลังอย่าง  คนอย่างนี้อย่าไปคบด้วยเลย  ที่เค้าไม่เคยรักแท้ รักที่ดีซักทีก็เพราะการกระทำของเค้านั้นแล่ะ

[ltahset]

สวัสดีค่ะพี่นิว

พายหายไปนานได้โอกาศเล่นเน็ตซักที

เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ

ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ช่าวงนี้ป่วยบ่อยจัง (แอบเป็นห่วง)

แข็งแรงๆไว้พี่จะได้สู้กับใครเค้าได้เต็ม 100

เข้าเรื่องดีกว่า

พายเชื่อว่าการที่พี่ตัดสินใจแบบนี้ พี่นิวเจ็บ พี่แทนก็เจ็บ

แต่คนที่เจ็บมากกว่าคงจะเป็นผู้หญิงคนนั้น

ระหว่างพี่นิวกับพี่แทนยังมีคำว่า "เรา" และ "รัก"

แต่เชื่อเถอะค่ะผู้หญิงคนนั้นจะไม่มีทั้งคำว่า "เรา" และ "รัก"

มันคงเป็นการลงโทษโดยที่เค้าไม่รู้ตัว

และเป็นการลงโทษที่เค้าสมควรได้รับกับการแย่งของๆคนอื่น

หวังว่าซักวันนึงเค้าจะรู้ว่านี้คือการลงโทษ ไม่ใช่ของขวัญ

รอวันของพี่นิวกับพี่แทนค่ะ

ปล. แอบเคืองพี่แทนนอกใจ ชิ 

^^
ขอบคุณค่ะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ขอบคุณนะครับ สำหรับกำลังใจและความเป็นห่วงที่มีให้ตลอด จากการไปตรวจสุขภาพ ผมปกติดีหมอตรวจไม่พบเชื้ออะไรเลย
ตอนนี้ร่างกายก็ดูเหมือนจะเริ่มฟื้นฟูตัวเองได้มากขึ้นแล้ว อาจจะยีงไม่เต็มร้อยนแต่ก็ไม่กระพร่องกระแพร่งแบบที่ผ่านมา
อืม................. ขอพักเรื่องเหนือยๆไว้ก่อนแล้วกัน พอดีวันนี้มีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นเลยจะมาเล่าให้ฟังก่อนครับ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

วันนี้ผมมีออเดอร์เข้ามาตอนประมาณเกือบๆบ่ายสอง เป็นต้มข่าไก่และไก่ผัดเม็ดซึ่งระบุมาว่าไม่เผ็ด ผมก็ทำตามปกติคือลดจำนวนพริกลง
ซึ่ง ต้มข่าไก่ ผมก็ใส่พริกแค่2เม็ดเท่านั้น แต่จานนี้แหล่ะครับที่มีปัญหา เพราะหลังจากออกไปเสิร์ฟได้ซักพัก พนักงานเสิร์ฟก็เข้ามาบอกว่า
แขกคอมเพลนว่าอาหารทานไม่ได้ รสชาติเผ็ดเกินไป ผมก็แบบว่าตายล่ะ พริกสองเม็ดกินไมได้ จะทำไงดี กะว่าคงต้องเอากลับมาทำใหม่
แต่พนักงานคนเดิมบอกว่า แขกอยากพบกุ๊กที่ทำอาหาร ผมก็เลยต้องออกไปรับหน้าด้วยตัวเอง ช่วงนี้มีน้องมาฝึกงานแผนกผมคนนึง
ชื่อน้องนุกนิก น้องเค้าเป็นเกย์ส๊าวสาว (ออกไปทางกะเทยสาวด้วยซ้ำ) แต่นิสัยดี พูดจาดี กระแดะบ้างเล็กน้อย แต่ไม่มีพิษมีภัย
ผมก็บอกน้องนุกนิกว่า "เดี๋ยวพี่ออกไปคุยกับแขกก่อน ถ้ามีออเดอร์ก็ให้โทร.ตามพี่แทนที่ห้องบัญชี"
"ก็ได้ค่ะพี่ แต่หนูกลัวพี่หลินด่าจังเลย เค้ายิ่งชอบคิดว่าหนูจะไปยุงกะพี่แทน" น้องนุกนิกท่าทางไม่สบายใจ
"โทร.ไปเถอะ ถ้าเค้าด่านุกนิก พี่จะด่าเค้าให้เอง" ผมตัดบทรวดเร็ว เพราะต้องรีบออกไปพบแขกเจ้าปัญหา

จากนี้จะเป้นการพูดคุยด้วยภาษาอังกฤษปนภาษามือ ดังนั้น ผมขอแปลเป็นภาษาไทยเพื่อความเข้าใจง่ายนะครับ

"ท่านครับ เชฟมาแล้ว" พนักงานเสิร์ฟเอ่ยแล้วผายมือมาทางผม
"สวัสดีครับ" ผมไหว้แบบไทย ทักทายทั้งไทยและอังกฤษ
"คุณเป็นคนทำอาหารจานนี้เหรอ" แขกเจ้าปัญหาถามผม เท่าที่ผมเห็นเค้าคงไม่ได้แกล้ง เพราะหูแดง หน้าแดง เหงื่อแตกเลย
"ครับ" ผมตอบท่าทีนอบน้อม
"เผ็ดมาก" แขกรายนี้ตอบกลับมาสำเนียงแบบตะวันออกแต่ก็พูดอังกฤษชัดเจน
"ผมขอโทษครับ แต่ต้มข่าไก่ คืออาหารที่ต้องมีรสจัด และความเผ็ดแบบนี้คือเอกลักษณ์อาหารไทย
ผมเสียใจที่ทำอาหารที่คุณทานไม่ได้ แต่คุณจะพลาดโอกาสในการได้รับรสชาติอาหารไทยแท้ๆ ถ้าอาหารจานนี้ไม่มีรสเผ็ดเลย" ผมอธิบาย
"จริงเหรอ" เค้าถามกลับเสียงสูง
"ผมยินดีทำให้ใหม่ครับ โดยจะไม่เติมพริกเลยสักเม็ด แต่ถ้าไม่เผ็ดก็ไม่อร่อย และไม่ใช่อาหารไทย" ผมโค้งตัวคำนับ
"ไม่เป้นไร ผมจะกินอันนี้" แขกคนเดิม โบกมือให้ และลุกขึ้นยืนโค้งให้ผม ผมก็โค้งให้เช่นกัน แล้วเดินกลับเข้าครัว

หลังจากกลับเข้ามาในครัว ทั้งน้องนุกนิก และพี่ๆคนอื่นก็ยืนกันเต็มครัวผม เพื่อรอฟังผลการเจรจากับแขก เนื่องจากกลัวมีปัญหาตามมา
แต่พอผมเล่าให้ฟังว่า ส่งภาษากันอยุ่นานแต่ก็พอสรุปใจความได้ตามนั้น ทุกคนก็โล่งใจแล้วแยกย้ายกันไปทำงาน เหลือแค่ผมกับน้องนุกนิก

"พี่นิว หนุสงสัยเรื่องพี่แทนอ่ะ ทำไมพี่ต้องยอมให้พี่หลินเอาพี่แทนไปอยุ่ด้วยอ่ะ" นุกนิกถามเรื่องที่ผมเคยเล่าให้ฟัง
"พี่มีเหตุผลน่ะนุกนิก แล้ววันนึงนุกนิกก็จะรู้" ผมตอบไปแค่นั้น
"พี่หลินนี่ก็แปลก ขนาดแย่งแฟนพี่นิวไปนะ ยังมาทำหึงทำหวงกลัวหนุไปแย่งพี่แทนซะงั้น ถ้าจะแย่งหนูแย่งคืนมาให้พี่ดีกว่า" นุกนิกแสดงความเห้น
"อย่าเลยน้อง พี่ไม่อยากยุ่งกะพวกเค้าอ่ะ พี่ยกพี่แทนให้เค้าไปแล้วก็ไม่อยากวุ่นวายอีก" ผมชิงห้ามไว้ก่อน
"แต่มันน่าหมั่นไส้นะพี่ ทำเป็นลอยหน้าลอยตาเดินป้วนเปี้ยนตามคุมพี่แทนไปทั่วครัว ช่างกล้าเนอะ" นุกนิกทำท่าสะบัดบ๊อบ
"เอาเถอะๆ เค้าจะทำอะไรก็ปล่อยไป พี่เหนื่อยไม่อยากสู้กับใครทั้งนั้น" ผมถอนใจเบาๆ
"พี่นิวยอมง๊ายง่ายเนอะ ถ้าเป้นหนูนะ จะตบให้หน้าหงายแล้วฉกผู้ชายกลับมาเลยค่ะ ถ้าอยากได้มากให้มากราบตีนสิคะพี่" นุกนิกทำท่าคันไม้คันมือ
"พี่ไม่เก่งอย่างนุกนิกนี่จ๊ะ ไม่รุ้เป็นอะไร พี่รุ้สึกว่าพี่กลับเป็นคนอ่อนแออีกแล้ว สงสัยว่าพี่คงเป็นคนอ่อนแอมั้ง
เชื่อมั้ยก่อนหน้านี้พี่เคยเป็นคนเข้มแข้ง เคยแกร่ง เคยสู้คนอยุ่พักนึงนะ แต่ตอนนี้พี่เหนื่อยที่จะทำแบบนั้น บางทีพี่คงไม่เก่งจริงมั้ง" ผมตอบไปลอยๆ
"ไม่จริงหรอก หนูว่าพี่นิวเก่งนะ ใจเด็ดแบบนิ่มๆไง ถ้าหนูใจเย็นอ่อนโยนเหมือนพี่ก็คงดีแต่หนูมันแรงซะเคยตัวอ่ะพี่" นุกนิกเดินมากุมมือให้กำลังใจ
"จ้าๆ แม่คนเก่ง เก่งก็ดีแรงก็ช่าง แต่อย่าไปหาเรืองใครก่อนนะ เก็บความแรงไว้เอาคืนคนที่มันมาทำเราดีกว่านะน้อง" ผมพูดยิ้มๆ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จากนี้จะเป้นการพูดคุยด้วยภาษาอังกฤษปนภาษามือ ดังนั้น ผมขอแปลเป็นภาษาไทยเพื่อความเข้าใจง่ายนะครับ

"ขอโทษครับ ผมขอพบเชฟหน่อย" แขกเจ้าปัญหาเดินเข้ามาถึงในครัว
"เสียใจครับ เชิญด้านนอก เดี๋ยวทางเราจะตามเชฟมาให้" พนักงานเสิร์ฟเดินมาเชิญออก
"อ้อ ผมเจอแล้ว คุณๆผมขอเวลาสักครู่" แขกรายเดิม เดินตรงมาทางผม พร้อมยื่นมามาเชคแฮนด์
"ยินดีทีได้รู้จักครับ อาหารอร่อยมาก ต้มข่าไก่อร่อย เผ็ดแต่อร่อย ผมเข้าใจแล้วว่าเผ็ดจะอร่อย นี่สำหรับอาหารมื้อนี้" แขกเจ้าปัญหายื่นทิปให้ผม
"ขอบคุณครับ" ผมโค้งและกล่าวขอบคุณ จากนั้นหันไปหานุกนิกแล้วบอกว่า "พลิกล๊อกอ่ะ ดูดิตั้ง500"
"อืม ผมชื่อทาเคชิ คุณล่ะครับ" แขกเชื้อสายญี่ปุ่นแนะนำตัว ผมก็บอกชื่อผมเช่นกัน แล้วหันไปหานุกนิกบอกว่า "ชื่อโคตรโหลเลยอ่ะ"
พวกเราก้ขำกันใหญ่ หันมาเจอนายทาเตชินี่ก็หัวเราะไปกับพวกเราด้วย ผมเลยบอกเค้าว่า "ชื่อคุณเป้นที่นิยมมากครับ" เค้าก็ยิ้มกว้างเลย
"ผมมาเมืองไทยต้องอยู่อีกหลายปีอยากมีเพื่อน ผมอยากรุ้จักคุณ ขอเบอร์โทรศัพท์ของคุณได้มั้ยครับ" ทาเคชิพูดตรงๆจนผมอึ้ง
คนรอบๆตัวผมก็งงด้วย ผมกำลังชั่งใจว่าควรให้มั้ย พอเห็นแทนเดินควงแขนพี่หลินเข้ามาผมก็เลยตกลงให้เบอร์ทาเคชิไป "แล้วผมจะโทร.หา" เค้าบอก

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หลังเลิกงาน ทาเคชิ โทร.มาชวนผมไปทานข้าวด้วย ผมก็ตอบตกลงเพราะเห็นว่าสถานที่ไปก็เป้นร้านอาหารอย่างดี ไม่อันตรายอะไร
พอบอกให้เพื่อนๆรู้เท่านั้นแหล่ะ พากันตื่นเต้นใหญ่เลย ผมไม่เห้นว่ามีอะไรน่าตื่นเต้นนักหนา ทีแรกกะว่ากลับมาที่หอจะนอนหลับซักหน่อยก่อน
เพราะกว่าจะได้เวลานัดก็1ทุ่มนั่นแหล่ะ นอนได้หลายชั่วโมงแต่เพื่อนๆที่ตื่นเต้นกว่าผมนั้น กลับมาสาละวนช่วยผมเตรียมตัว
คนนั้นดึงไปตัดผม เปลี่ยนทรงผมใหม่ อีกคนพาไปเลือกชุดกว่าจะได้ลองแล้วลองอีก สุดท้ายได้ชุดหรูๆมาชุดนึง
ตั้งแต่5โมงเย็นถึงเกือบๆ1ทุ่ม ผมถูกคนรอบข้างจับทำนั่นทำนี่ เหมือนกับว่าจะเปลี่ยนผมให้เป็นคนอีกคนนึงอย่างั้นแหล่ะ
แต่ผลที่ได้ก็ดีมากทีเดียว เพราะทาเคชิมารับผมด้วยชุดสุดเนี๊ยบ แต่งกายสะอาดเข้ากันได้ดีกับรูปร่างสุงโปร่ง มีกล้ามพองาม ผิวสีขาว ใส่แว่นทรงทันสมัย
พอเดินออกมาจากหอพักมีคนมองตามกันเป้นทางทีเดียว คงสงสัยว่าทำไมวันนี้ถึงมีชายหนุ่มหน้าตาญี่ปุ่นขับรถคันใหญ่โผล่มาที่หอของพวกเราได้ล่ะเนี่ย
แต่ที่น่าแปลกใจไปกว่านั้นก็คงเป็นที่ตัวผมเอง ที่อยุ่ในชุดที่แปลกตาไม่เคยใส่ ผมทรงใหม่ที่จัดแต่งไว้อย่างดี หน้าตาก็ดูสดชื่นขึ้นไม่เหลือเต้าคนป่วยอีกแล้ว