Cr.Pic [Pinterest]
ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะหลังจากที่นอนหลับอย่างเต็มอิ่มควอตซ์ก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นพลางกระชับกอดคนในอ้อมแขนไปด้วยทั้ง ๆ ที่ดวงตาทั้งสองข้างยังไม่ได้ลืมขึ้น ใช้เวลาปรับตัวเองอยู่ไม่นานก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เขากวาดสายตาไปรอบ ๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ร่างของคนข้างกายแล้วรอยยิ้มอ่อนโยนก็ปรากฏบนใบหน้าคมคายนั้น ดวงตาสีสวยทอดมองคนหลับอย่างรักใคร่ เป็นสายตาที่ใครมองก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าของสายตาคู่นี้รักคนที่นอนหลับอยู่มากแค่ไหน
น้ำเหนือยังคงนอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนที่แข็งแรงและอบอุ่น ใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงดูผ่อนคลายคล้ายคนหลับฝันดีเพราะมุมปากอิ่มยกขึ้น ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูจนคนมองต้องเลื่อนใบหน้ามาใกล้แล้วกดจูบที่ไหล่ขาวที่โผล่พ้นผ้าห่ม ก่อนจะกระชับกอดแน่นขึ้นอย่างนึกมันเขี้ยว
คนที่โดนทั้งจูบไหล่ ทั้งกอดเริ่มรู้สึกตัว น้ำเหนือขยับตัวน้อย ๆ ก่อนจะหรี่ตาขึ้นมองส่งเสียงงัวเงียเหมือนจะประท้วงที่อีกฝ่ายมารบกวนเวลานอนแสนสบายนี้
ควอตซ์ยิ้มขำกับท่าทางเหมือนลูกแมวน้อยเวลางุ่นง่าน จับใบหน้าหวานที่คิ้วขมวดเข้าหากันเอาไว้แล้วป้อนจูบหวาน ๆ รับอรุณ ให้คนที่กำลังงัวเงียอยู่รู้สึกตัวตื่นเต็มตา
“อือ... พี่ควอตซ์” น้ำเหนือส่งเสียงประท้วงพลางหันหน้าหนีเมื่ออีกฝ่ายยื่นหน้ามาหวังจะจูบอีกรอบ แต่ก็หนีไปไหนได้ไม่ไกลเพราะแขนอีกข้างของคนขโมยจูบยังกอดเอวเขาเอาไว้ไม่ปล่อย “กี่โมงแล้วครับ”
คนอายุมากกว่าเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มากดดูเวลาก่อนจะวางเอาไว้ที่เดิม พลิกตัวมากอดน้ำเหนือแน่นขึ้นซุกหน้ากับไหล่ของคนรัก “เพิ่งจะหกโมงเองครับ ป่านนี้พวกเด็ก ๆ น่าจะยังไม่ตื่นหรอก”
“อย่างนั้นผมนอนต่อดีกว่า” น้ำเหนือว่า ขยับตัวเพื่อจัดท่านอนให้ตัวเองตั้งใจจะนอนอีกสักหน่อยเพราะเขายังรู้สึกง่วง ๆ เพลีย ๆ อยู่เลย
“อย่าเพิ่งนอนสิ” แต่คนที่ตื่นก่อนกลับไม่ยอม จมูกโด่งกดที่ไหล่ขาว ๆ พร้อมกับริมฝีปากที่แนบลงไปเป็นภาษากาย
“พ พี่ควอตซ์! พอเลยนะครับ” น้ำเหนือยกมือตีมือปลาหมึกที่ตอนนี้เริ่มจะซนไปตามร่างกายของเขาแล้ว
คนโดนตีไม่พูดอะไรแต่กระชับกอดแน่นขึ้นจนตอนนี้ร่างกายของทั้งคู่แนบชิด แผ่นหลังของน้ำเหนือแนบไปกับหน้าอกของควอตซ์ ริมฝีปากของคนซนก็ประทับไปตามลาดไหล่ หลังคอ สัมผัสแผ่วเบาและเชื่องช้าเหมือนจะออดอ้อนไปในที
“พี่ควอตซ์ครับ... ไม่ดื้อสิครับ”
“พี่ไม่ดื้อครับ” แม้จะพูดแบบนั้นแต่การกระทำกลับสวนทางกันเลย เพราะตอนนี้มือข้างหนึ่งกำลังสัมผัสอยู่ที่สะโพกของน้ำเหนือ “พี่เป็นเด็กดี”
“แต่ตอนนี้พี่กำลังจะเป็นเด็กดื้อแล้วนะครับ” ทั้ง ๆ ที่ทั้งเขาและอีกฝ่ายมีสองมือเท่ากัน แต่ทำไมถึงตามจับมือของคนด้านหลังไม่ทันเลยนะ
“เด็กดีต้องบอกรักเราบ่อย ๆ ครับ” คนที่คิดว่าตัวเองเป็นเด็กดีว่าแบบนั้น
“บอกรักแค่ปากก็ได้ครับ มือไม่ต้องก็ได้” น้ำเหนือพยายามจับมือของคนด้านหลังเอาไว้ “ทำไมพี่ควอตซ์ซนแบบนี้ครับ มือจะเยอะไปไหนผมตามจับไม่ทันแล้ว”
“ให้พี่บอกรักแค่ปากเหรอ” ควอตซ์ถาม น้ำเสียงดูจะตื่นเต้นขึ้นมาจนน้ำเหนือต้องหันไปมอง ไม่ทันได้พูดอะไรต่อก็โดนคนด้านหลังจูบปิดปากเสียแล้ว
เนิ่นนานกว่าจะยอมถอนริมฝีปากออก จนปากของน้ำเหนือแทบจะช้ำ แล้วไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ควอตซ์ขยับมาอยู่เหนือร่างของเขา ผ้าห่มที่คลุมตัวเอาไว้ร่นไปกองอยู่ที่เอว “พี่จะใช้แค่ปาก... บอกรักเราเองครับ”
น้ำเหนือคิดว่าการสื่อสารระหว่างเขากับควอตซ์น่าจะผิดพลาด และก็คงเป็นตัวเขาเองที่พูดออกไปโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีจนเหมือนกลายเป็นการเปิดช่องให้คนเจ้าเล่ห์คนนี้
“ด เดี๋ยวครับพี่ควอตซ์... ผ ผมว่า อือ... พี่น่าจะเข้าใจผมผิด...” น้ำเหนือยกมือยันไหล่คนด้านบนเอาไว้ ต้องการที่จะพูดคุยกันให้รู้เรื่องก่อน
“ไม่นี่ครับ พี่ไม่ได้เข้าใจผิดอะไรเลย” คนด้านบนทำหน้าตาใสซื่อเสียจนน้ำเหนืออยากจะหยิกให้เนื้อเขียว แต่ก็แค่แปบเดียวดวงตาคู่นั้นก็ทอประกายระริก พร้อมกับรอยยิ้มที่น้ำเหนือบอกได้เลยว่า...
เจ้าเล่ห์... สุด ๆ
“ก็น้ำเหนือบอกพี่เอง... ว่าให้พี่ใช้แค่ปากบอกรัก” นัยน์ตาของควอตซ์ทอประกายเหมือนกำลังสนุกสนาน “พี่ก็เลยจะใช้ปากบอกรักเรา แต่พอดีว่าพี่ไม่ชอบบอกรักด้วยคำพูด แต่ชอบบอกด้วยการกระทำมากกว่า พี่ว่า... พี่ก็ไม่ได้ผิดอะไรนี่ครับ”
น้ำเหนือแทบจะถลึงตามองคนด้านบน ท่าทางเขินอายปนโมโหของน้ำเหนือเรียกรอยยิ้มขบขันจากควอตซ์ได้เป็นอย่างดี ก็เขาไม่ได้ทำอะไรผิดจริงอย่างที่อีกฝ่ายพูด แม้จะรู้ว่าความหมายของน้ำเหนือคือคำบอกรัก แต่เขาก็ชอบที่จะแหย่ให้คนรักได้เขินแบบนี้
“พี่ขออนุญาตบอกรักนะครับ” พูดจบก็ลงมือบอกรักน้ำเหนือด้วยปากของตัวเองทันที
เริ่มจากริมฝีปากอิ่มนั่นเป็นอันดับแรก ก่อนจะผละไปที่แก้มทั้งสองข้าง เปลือกตา หน้าผาก แล้ววนกลับมาที่ปากอีกครั้ง และคราวนี้ควอตซ์ก็บอกรักผ่านปากตัวเองกับปากของน้ำเหนือได้หนักหน่วงขึ้น จนน้ำเหนือต้องส่งเสียงอยู่ในลำคอเพื่อประท้วง สองมือก็โดนตรึงเอาไว้ด้วยมือของควอตซ์ ขาทั้งสองข้างก็โดนกดทับด้วยขาของอีกฝ่าย คนด้านบนป้องกันการหนีของน้ำเหนือได้อย่างสมบูรณ์แบบ
และเมื่อแขน ขา ถูกปล่อยให้เป็นอิสระอีกรอบ น้ำเหนือก็ไร้เรี่ยวแรงในการต่อต้านแล้ว...
แต่การบอกรักของควอตซ์ยังไม่จบแค่เท่านี้เขาเริ่มใช้ปากของตัวเองบอกรักน้ำเหนือไปจนแทบจะทั่วทั้งตัว จนน้ำเหนือได้แต่นอนยกมือปิดหน้าอย่างเขินอายเต็มที่
“พ พี่ควอตซ์... เลิกแกล้งผมเถอะครับ” น้ำเหนือพูดเสียงแผ่ว
ควอตซ์ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าการใช้ริมฝีปากกดจูบไปตามผิวกายของน้ำเหนือ แต่อีกฝ่ายไม่ได้จูบแค่ปาก หรือว่าแค่ไหล่ แต่แทบจะทุกสัดส่วนของร่างกายที่อีกคนแนบจูบลงไป การที่ต้องมานอนเปิดเผยร่างกายขาวเนียนแล้วให้อีกฝ่ายกดจูบไปทั่วตัวพร้อมฟังเสียงจูบไปด้วยแบบนี้ มันน่าอายมากที่เดียว
ใบหน้าของน้ำเหนือแดงก่ำไปหมด และมันกำลังลามไปที่ใบหู และเนื้อตัว จนตอนนี้ผิวขาว ๆ ของน้ำเหนือกลายเป็นสีระเรื่อไปแล้ว
“พี่ทำแบบนี้... ผมอายจะแย่อยู่แล้ว”
ควอตซ์หัวเราะ ไม่ได้ขบขันแต่เอ็นดูคนตรงหน้าจับใจ เขาขยับตัวไปเสมอน้ำเหนือ ก่อนจะจับมือข้างหนึ่งของคนรักออกจาก มองใบหน้าแดงก่ำอย่างชอบใจระคนเอ็นดู ก้มลงจูบหนัก ๆ ที่แก้มทั้งสองข้าง
“ที่รัก... คุณเป็นคนที่มีเสน่ห์ที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา” คนด้านบนโน้มตัวไปกระซิบข้างหู “โดยเฉพาะ... เวลานี้”
“พี่ควอตซ์!” น้ำเหนือยกมือทุบไหล่คนด้านบนทันทีที่ได้ยินประโยคชวนเลี่ยนแต่ทำให้หัวใจเต้นแรงนั้น “คนลามก”
ดวงตากลมโตทั้งสองข้างของน้ำเหนือเริ่มคลอด้วยหยาดน้ำใส แบบที่ควอตซ์เห็นแล้วก็ต้องยอมแพ้ วันนี้ดูเหมือนเขาจะแกล้งน้ำเหนือให้อายมากไปหน่อย...
“โอ๋...” คนตัวสูงเปลี่ยนมาพิงหัวเตียงก่อนจะช้อนตัวน้ำเหนือขึ้นมากอดเอาไว้ “พี่ไม่แกล้งแล้ว”
“ทำไมชอบแกล้งผมอยู่เรื่อยเลย” น้ำเหนือทุบไหล่เจ้าของตักอีกหลายรอบ ตามด้วยกัดที่ไหล่กว้าง ๆ นั้นด้วย ไม่ได้แรงมากแค่พอเป็นรอยฟันชัดเจนก็เท่านั้น
“ก็เราน่ารัก เวลาเขิน หรืออายก็ยิ่งน่ารัก พี่ก็เลยชอบแกล้ง” ควอตซ์ตอบ โน้มอีกคนให้ลงมาซบที่อกแล้วกอดเอาไว้แน่น
“พี่ชักจะโรคจิตแล้วนะแบบนี้”
“อาจจะใช่นะ” ไม่มีปฏิเสธ อีกทั้งยังหัวเราะชอบใจยิ้มรับคำต่อว่าด้วยความยินดี
เขาว่าเขาชักจะโรคจิตอย่างที่น้ำเหนือพูด ยิ่งตอนเห็นสีหน้าเหมือนกึ่งบึ้งกึ่งเขินของน้ำเหนือก็ยิ่งชอบ ต้องเผลอแกล้งอยู่เรื่อย ๆ
ไหนใครว่าคู่รักที่แต่งงานกันไปนาน ๆ แล้วเริ่มจะไม่แสดงความรักต่อกันแล้ว บางคู่นานไปก็เริ่มเบื่อ เริ่มต่างคนต่างใช้ชีวิต เขาไม่เห็นรู้สึกแบบนั้นเลย นับวันยิ่งรัก ยิ่งอยากแสดงออกให้เห็นว่าทั้งรักทั้งห่วงมากแค่ไหน ยิ่งอยากแกล้ง อยากหยอก อยากรัก...
“ยังง่วงอยู่ไหม” ควอตซ์ถามเมื่อเห็นอีกคนตาปรือ ๆ เหมือนคนง่วงนอน
น้ำเหนือพยักหน้ารับ เขายังไม่หายง่วงเลยตอนโดนปลุกให้ตื่น แถมยังมาเสียพลังงานไปกับการแกล้งหนัก ๆ ของควอตซ์อีก พอได้นั่งพิงอีกคนนิ่ง ๆ แบบนี้ก็ชักจะง่วงขึ้นมาอีกรอบ
“อย่างนั้นก็หลับเถอะ เอาไว้สักแปดเก้าโมงค่อยตื่นอีกทีก็ได้ มาพักผ่อนทั้งที เด็ก ๆ พวกคุณแม่ช่วยดูแลได้อยู่แล้ว” ควอตซ์บอก ลูบหลัง ลูบผมคนบนตักอย่างต้องการกล่อมให้นอน
“ไม่ให้ผมนอนดี ๆ ล่ะครับ...” พอโดนลูบผม ลูบหลังก็ยิ่งเคลิ้ม
ควอตซ์ประคองน้ำเหนือให้ลงนอนบนเตียงดี ๆ ก่อนที่เขาจะเอนตัวลงนอนตาม รั้งตัวคนรักมากอดเอาไว้ ลูบผมกล่อม ใช้เวลาไม่นานน้ำเหนือก็หลับไปอีกรอบ ส่วนตัวเขาก็นอนมองใบหน้ายามหลับของน้ำเหนือแบบนั้นไปเรื่อย ๆ
“แอ้... แอ้” เสียงออแอ้ของหลานสาวคนเล็กของตระกูลบริสตันดังขึ้นอย่างต้องการเรียกร้องความสนใจจากพี่ชายทั้งสองคนนั่งมองน้องสาวอยู่ข้าง ๆ เบาะนอน
คุณย่าบอกให้ดูน้องเอาไว้ ระหว่างคุณย่า คุณปู่ แล้วก็คุณตาไปสั่งมื้อเช้ามาให้ ซึ่งทั้งสองคนก็ทำหน้าที่พี่ชายที่แสนดีได้อย่างดีเยี่ยม หลังจากที่พวกคุณย่าลุกไปแล้วสองแสบก็ขยับมานั่งมองน้องแบบไม่ละสายตาเลย
ตอนนี้ฝาแฝดและน้องเลิฟอยู่ตรงเฉลียงของบ้านพักที่เชื่อมกับบ้านพักอีกหลังที่ควอตซ์กับน้ำเหนือพักอยู่ รวมไปถึงเชื่อมกับสระว่ายน้ำด้วย น้องเลิฟนอนอยู่บนเบาะที่เตรียมมา ดวงตาใสแจ๋วมองพี่ชายทั้งสองคนก่อนจะร้องออแอ้ออกมา
“หิวไหม” พี่ฮาร์ทเอ่ยถามน้องสาวตัวน้อย “คุณย่าไปเอาหม่ำ ๆ อยู่ เดี๋ยวมาแล้วนะ”
“แอ้....” น้องเลิฟยิ้มร่า ขยับแขนขาถีบอากาศไปมาอย่างชอบใจ
“เดียร์เช็ดให้น้อง” น้องเดียร์หันไปหยิบผ้าอ้อมมาก่อนจะค่อย ๆ เช็ดปากเล็ก ๆ ที่มีน้ำใส ๆ ไหลเยิ้มออกมาจากการยิ้มแล้วก็หัวเราะ
“แอะ แอ้...” ดูท่าแล้วเจ้าตัวน้อยจะชอบใจที่มีพี่ชายทั้งสองคนมาดูแลแบบนี้ ยิ้มกว้างใหญ่เลย
“เดียร์ อันนี้ให้น้องเล่นได้” พี่ฮาร์ทหันไปหยิบลูกบอลในกระเป๋าของเล่นของน้องสาวมาส่งให้น้องชายของตัวเอง
ทั้งคู่เคยเห็นมัมมี๊เอาลูกบอลอันนี้ให้น้องเล่น มัมมี๊บอกว่าเอาไว้ให้น้องฝึกจับของ น้องเดียร์รับลูกบอลมาจากพี่ชายฝาแฝดก่อนจะยื่นให้น้องสาวที่มองตามลูกบอลในมือของพี่ชาย สองแขนน้อย ๆ ยื่นออกมาเหมือนต้องการจะจับลูกบอลลูกนั้น
“แอ้ ๆ แอะ... แอ...” ยิ้มกว้างเมื่อจับลูกบอลในมือพี่ชายเอาไว้ได้ น้องเลิฟใช้สองมือจับลูกบอลยางลูกเล็กเอาไว้ ขยับแขนขึ้นลงเหมือนชอบใจ พอลูกบอลหล่นก็หัวเราะ พยายามจะจับลูกบอลใหม่แต่ก็จับไม่ได้เลยหันไปมองพี่ชายทั้งสองคนแทน ส่งเสียงออแอ้เหมือนต้องการฟ้อง
“เล่นอะไรกันเด็ก ๆ ย่าได้ยินเสียงไปถึงนู้นเลย” คุณหญิงมรกตที่เพิ่งเดินกลับมาร้องถามหลานชาย
“น้องเลิฟเล่นบอลครับ แต่ทำล่วงแล้วหยิบไม่ได้ น้องเลยร้อง” พี่ฮาร์ทหันไปตอบคำถามของคุณย่า
“น้องจะฟ้องเราน่ะสิ อยากให้เราหยิบให้” คุณหญิงพูดพลางหัวเราะ “มาครับ มากินข้าวก่อน ย่าตักข้าวต้มมาให้ คุณตาคุณปู่กำลังมาเอาขนมปังปิ้งมาเผื่อด้วยนะ”
“แล้วน้องเลิฟล่ะครับ หม่ำอะไร” น้องเดียร์ถามไปถึงน้อง
“น้องเลิฟหม่ำนมครับ ของพวกนี้น้องยังหม่ำไม่ได้ ต้องรอโตกว่านี้ก่อน”
“ฮาร์ทป้อนนมน้องได้ไหม” พี่ฮาร์ทถามเหมือนกับไม่แน่ใจ ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อคุณย่าพยักหน้า รับขวดนมของน้องเลิฟมาถือเอาไว้ก่อนจะป้อนนมให้น้อง
“อย่างนั้นเดียร์มากินข้าวก่อนครับ เดี๋ยวจะได้ไปเล่นกับน้อง ผลัดกันให้พี่ฮาร์ทมากินข้าว” คุณหญิงมองดูจนแน่ใจว่าพี่ฮาร์ทป้อนนมน้องได้ก็เอ่ยเรียกให้น้องเดียร์มาทานข้าวแทน “สาลี่ช่วยฮาร์ทดูเลิฟด้วยนะ”
“ค่ะ คุณหญิง” สาลี่รับคำ ช้อนตัวคุณหนูน้อยมาอุ้มเอาไว้เองเพื่อที่พี่ฮาร์ทจะได้ป้อนนมน้องได้ถนัดขึ้น
“น้องดูดนมใหญ่เลย” พี่ฮาร์ทยิ้มเมื่อเห็นปากน้อย ๆ ของน้องเลิฟขยับดูดนมจากขวดไม่หยุด “น้องหม่ำเก่ง”
น้องเดียร์พอได้ยินพี่ชายพูดแบบนั้นก็วิ่งมาดูน้องดูดนม ก่อนจะวิ่งกลับไปหาคุณย่าเพื่อทานมื้อเช้าต่อ โต๊ะสนามที่ตั้งอยู่ตรงเฉลียงคือสถานที่สำหรับมื้อเช้าของครอบครัวบริสตัน ลาพิสที่พักแยกที่บ้านอีกหลังก็ตามมาสมทบด้วย เจ้าตัวแวะมาดูหลานคนโตป้อนนมน้องก่อนจะเดินไปกอดคุณหญิงมรกตแล้วก็คุณโทมัส ก่อนจะลงมือจัดการมื้อเช้า
“พี่ควอตซ์กับพี่น้ำเหนือล่ะคะ” ถามถึงพี่ชายกับพี่สะใภ้
“ยังไม่มาจ๊ะ น่าจะยังไม่ตื่นกัน” คุณหญิงมรกตตอบคำถามของลูกสาว “ปล่อยพวกพี่เขานอนกันไปนั่นแหละ มาพักผ่อนทั้งที”
“คุณย่าครับ น้องหม่ำนมหมดขวดแล้ว” พี่ฮาร์ทเรียก ชูขวดนมเปล่าที่น้องดูดหมดแล้วให้ดู
“โอเคครับ อย่างนั้นมาหม่ำข้าวครับ แล้วค่อยเล่นกับน้องใหม่” คุณหญิงเรียกพี่ฮาร์ท ให้สาลี่ช่วยดูแลน้องเลิฟระหว่างนั้น
พ่อสินธรยกตัวหลานชายขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ ก่อนจะดันชามข้าวต้มให้ ซึ่งพี่ฮาร์ทก็ยกมือไหว้ขอบคุณพร้อมกับยิ้มกว้างให้
สองแสบกับคุณอาคนสวยยังคงครองบทสนทนาบนโต๊ะอาหารเหมือนทุกครั้ง นั่งฟังเสียงเจื้อยแจ้วของฝาแฝดเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้ฟัง ก่อนที่อาหลานจะชักชวนกันไปเล่นน้ำหลังจากทานข้าวเสร็จ แต่ก็โดนคุณปู่คุณตาห้ามเอาไว้ก่อน เพราะจะพาออกไปเที่ยวข้างนอก เอาไว้ตอนบ่ายกลับมาแล้วค่อยเล่นน้ำอีกที
เช้านี้พวกเขาตั้งใจจะไปเที่ยวไร่องุ่นกัน พาเด็ก ๆ ไปเก็บองุ่นแล้วก็ลองชิมองุ่นสด ๆ จากต้น พอได้ฟังโปรแกรมทั้งพี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์ก็พากันตื่นเต้นยกใหญ่ที่จะได้ไปเก็บองุ่นอร่อย ๆ กัน
“น้องเดียร์อยากเก็บองุ่นเยอะ ๆ เลย องุ่นหย่อย ๆ ครับ”
“พี่ฮาร์ทก็เก็บด้วย จะเก็บให้แด๊ด ๆ มัม ๆ ด้วย”
“เก็บให้อาพิสด้วย คุณตาด้วย” น้องเดียร์หันไปพูดกับพี่ชาย
พี่ฮาร์ทพยักหน้าหงึกหงัก “เก็บให้คุณย่ากับคุณปู่ด้วย”
“อ่ะ ๆ ๆ เก็บให้น้องเลิฟด้วย เนอะ ๆ พี่ฮาร์ท”
“ใช่ ๆ เก็บให้น้องเลิฟด้วย”
น้องเดียร์หันไปทางคุณปู่โทมัส “น้องเลิฟหม่ำองุ่นได้ไหมครับ”
“น้องยังหม่ำไม่ได้ครับ เดี๋ยวติดคอน้อง”
พอได้ยินคำตอบแบบนั้นทั้งสองแสบก็ทำหน้าเสียดายกันใหญ่ก่อนที่น้องเดียร์จะยิ้มกว้างออกมาแทน “ไม่เป็นไร น้องเดียร์หม่ำแทนน้องก็ได้”
เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่ทุกคนได้เป็นอย่างดี คุณโทมัสยีผมหลานชายคนเล็กอย่างมันเขี้ยวปนเอ็นดู
“ฉลาดจริง ๆ เด็กคนนี้ หลานใครเนี่ย” พ่อสินธรหัวเราะ
“หลานคุณตา อ่ะ... หลานคุณปู่คุณย่าด้วย หลานอาพิสด้วยครับ!”
“ลูกแด๊ด ๆ กับ มัม ๆ ด้วย เนอะ”
แล้วสองพี่น้องก็หัวเราะกันเอง ดูท่าจะตื่นเต้นกับการที่จะได้ไปไร่องุ่นเสียเหลือเกิน...
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
มีโรงพยาบาลไหนรับรักษาโรคเหม็นฟามรักของคู่นี้บ้างค่ะ หรือไม่ก็รับรักษาความหลงเมียบ้าง จะพาพี่ควอตซ์ไปรักษา สงสารน้องเหนือเหลือเกินโดนพี่กลั่นแกล้งทุกครั้งที่มีโอกาสเลยจ้า เราขอข้ามคู่นี้ไป ไปโฟกัสที่เจ้าตัวแสบกับน้องสาวตัวน้อยดีกว่า ฝาแฝดก็เป็นพี่ชายที่แสนดีนะเนี่ย อยากจับเจ้าแฝดมาฟัดที่สุดเลยจ้า ฮ่า...
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 244328 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก