ว่าจะมาเย็นๆ แต่นี่มันดึกแล้วหนอ~ 
It’s Real เดี๋ยวรักเลย
ตอนพิเศษ สอนรัก (ตาต้า & โซล)
ไร่รณวีร์ในวันนี้กำลังจะมีงานมงคล ไม่ใช่งานแต่งของตาต้าน้อย แต่เป็นงานหมั้นของพี่ชายตาต้ากับพิมพิกาต่างหาก ตาต้าที่เป็น
น้องชายเจ้าของงานนี้ดูจะตื่นเต้นมากกว่าพี่ชายเสียอีก ความรักของต้นและพิมพิกาดำเนินเรื่อยมาจนทั้งคู่ตกลงจะหมั้นหมาย
กันเอาไว้ก่อนที่จะแต่งงานกันในภายหลัง หลังจากที่ต้นทำงานเก็บเงินอีกสักพักเพื่อที่จะมาสร้างบ้านอยู่ที่นี่ ให้ทั้งพ่อแม่ของตน
เองและพ่อแม่ของว่าที่เจ้าสาวได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในครอบครัวใหญ่
งานไม่ได้ใหญ่โตแต่เน้นความอบอุ่นของครอบครัวมากกว่า คุณรณวีร์และคุณน้ำทิพย์เจ้าของไร่เป็นโต้โผใหญ่อำนวยความ
สะดวกทุกอย่างให้ตลอดงาน ตอนที่ทั้งคู่สวมแหวนหมั้นกันโซลก็แอบกระซิบกับน้องที่นั่งยิ้มอยู่ใกล้ๆ
“ไว้เราจัดงานแบบนี้บ้างเนอะ”ตาต้าเพียงยิ้มขำกับคำพูดพี่ จะไปจัดแบบนี้ได้ยังไง คนได้หัวเราะตายหรอกแบบนั้นน่ะ
งานหมั้นดำเนินไปอย่างเรียบร้อยจนเสร็จสิ้นทุกกระบวนความ คุณพ่อคุณแม่ของน้องอยู่พักผ่อนที่ไร่เพียงวันเดียวก็กลับไป
ตัวตาต้าเองตอนนี้ก็เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว มีเวลาช่วงวันหยุดเท่านั้นที่ได้กลับมาที่ไร่ โดยที่พี่เป็นคนไปรับทุกครั้ง
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูจะเรียบเรื่อยไม่หวือหวาเท่าที่ควร ยิ่งเรื่องความสัมพันธ์ทางกายยิ่งแล้วใหญ่ ยังอยู่ในขั้นพื้นฐานอยู่เลย
เป็นเพราะโซลเองไม่กล้าที่จะบังคับฝืนใจน้อง ทุกวันที่ได้อยู่ด้วยกันในทุกค่ำคืนจึงมีเพียงความสัมพันธ์ภายนอกเท่านั้น มากกว่า
นั้นตาต้าก็ออกอาการกลัวขึ้นมาจนต้องหยุด
+++++++++++++
ทุกคืนที่ตาต้ากลับมานอนที่ไร่ก็ต้องนอนห้องเดียวกับพี่ ห้องเดิมที่เคยอยู่ถูกปิดไปแล้วเรียบร้อย บนเตียงกว้างตาต้านั่งพิงอกพี่
ขาเรียวแยกกว้าง มือเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนจนยับย่น ร่างกายส่ายบิด จิกปลายเท้าลงบนที่นอนและคลายออกตามจังหวะอารมณ์ที่
พี่ชายตัวโตด้านหลังชักนำ
“อ๊ะ! พี่โซล อาๆๆ เร็วอีก ต้าจะ…”
เสียงครางผสานเสียงเร่งเร้าของเด็กหนุ่มหน้าใสดังขาดห้วงเมื่อมือหนาที่รวบแกนกายของตนเองเอาไว้ขยับรัวเร็วมากขึ้น ถี่ขึ้น
จนในที่สุดตาต้าก็ปลดปล่อยทุกหยาดหยดความเป็นชายออกมาเลอะมือพี่ หอบหายใจหนัก เอียงหน้ารับจูบจากพี่ ยังไม่ทันที่จะ
ได้ปรับตัวก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วของพี่ที่เลอะคราบรักของตนเองกดแทรกเข้ามาในช่องทางด้านหลัง
“อ๊ะ พี่โซลอย่า!”
ตาต้าขยับสะโพกหนี มองหน้าพี่อย่างร้องขอ โซลมองตาใสๆที่เว้าวอนแล้วก็ถอนหายใจหนักอก ชาตินี้เขาจะได้ทำอะไรๆกับน้อง
รึเปล่านี่
พอเห็นพี่ถอนหายใจตาต้าก็หน้าเสีย ดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายส่วนล่างกันอุจาดตา ก่อนจะถามพี่เสียงอ่อย
“พี่โซล โกรธต้าเหรอ?”
โซลเกือบจะถอนหายใจอีกรอบแต่ก็หยุดชะงักไว้ทัน
“เปล่าหรอก พี่ไม่ได้โกรธ... เดี๋ยวพี่ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ”
โซลบอกแบบนั้นก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ตาต้ามองตามพี่แล้วยิ่งจ๋อย เขาทำให้พี่รู้สึกแย่อีกแล้ว แต่จะทำอย่างไรดีถึงจะลด
ความหวาดหวั่นที่เกิดขึ้นนี้ได้ พี่ไม่ได้ว่าอะไรก็จริง แต่การที่เขาได้รับการปรนนิบัติจากพี่อยู่ฝ่ายเดียวมันก็ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่
ตาต้าถอนหายใจหนักๆ เขาจะทำอย่างไรดี
+++++++++++++
เย็นวันต่อมาตาต้าก็ต้องกลับหอ เพราะตอนเช้าวันรุ่งขึ้นตาต้ามีเรียน โดยที่ตลอดทั้งวันที่อยู่ด้วยกันตาต้าต้องแอบลอบมอง
ปฏิกิริยาพี่อยู่ตลอด พี่โซลก็ยังคงเป็นพี่โซล ไม่ได้มีอะไรผิดแผกไปจากเดิม มีเพียงความรู้สึกของตาต้าเองที่แปลกไป ทำให้วัน
ทั้งวันพูดกับพี่นับคำได้
ช่วงเย็นของวันเดียวกันโซลก็มาส่งน้องกับกายที่หน้าหอ กายก้าวลงจากรถไปแล้ว แต่ตาต้ายังนั่งนิ่งอยู่จนโซลต้องเตือน
“ถึงแล้วนะเด็กดื้อ เหม่ออะไรครับ?”
โซลเอ่ยเตือนพร้อมถามเมื่อน้องยังไม่ลงไป ตาต้าหันมามองพี่ ก่อนจะจับมือพี่มากุม
“พี่โซล”
“ครับ?”
“ต้ารักพี่โซลนะ ที่ต้าทำแบบนั้นไม่ได้ไม่ใช่ว่าความรักที่ต้ามีไม่มากพอ พี่โซลอย่าโกรธต้าเลยนะ”
โซลยิ้มให้อย่างไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองกันแม้แต่น้อย ลูบแก้มใสของน้องเบาๆก่อนจะบอกให้น้องได้สบายใจ
“พี่ไม่ได้โกรธหรอกครับ เราค่อยเป็นค่อยไปก็ได้ พี่ไม่อยากให้ตาต้าต้องมาคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้”
“ถ้าอย่างนั้นพี่โซลบอกได้ไหมว่าเรื่องนี้มันไม่สำคัญ ต่อให้เราไม่มีอะไรกันตลอดไปพี่โซลก็ไม่เดือดร้อน”
คิ้วเข้มขมวดปมเมื่อเจอคำถามแบบนั้น ต้องการจะบอกอะไรกันตาต้า
“ตาต้าจะพูดอะไรกันแน่”
โซลชักจะฉุนกับคำพูดวกวนนั้นขึ้นมาแล้ว พูดแบบนี้มันหมายความว่าอย่างไรกัน ตาต้าบีบมือพี่ให้พี่หันมาให้ความสนใจ มองสบ
สายตากับพี่ก่อนจะบอกอย่างจริงจัง
“ต้าจะพยายามนะ อย่าเพิ่งเบื่อต้าก่อนนะครับ”
เมื่อเข้าใจเจตนาน้องแล้วโซลก็อยากจะหัวเราะ เมื่อครู่เขาโกรธอะไรน่ะ โซลโยกศีรษะกลมไปมา อ้อนกันขนาดนี้จะไม่รักอย่างไร
ไหว คนเป็นน้องยังตบท้ายด้วยการหยอดยาหอมให้พี่ชายตัวโตอีกรอบ
“รักพี่โซลที่สุดนะ”
“ครับ”
พออ้อนพี่จนพอใจแล้วเด็กดื้อถึงยอมลงจากรถไปยืนข้างกาย โซลลดกระจกด้านที่น้องยืนอยู่ลง ก่อนจะพูดกับน้อง
“ตั้งใจเรียนนะเด็กดื้อ”
“ครับ”
ตาต้าตอบรับแข็งขัน โซลจึงหันมาหากายอีกคน
“ฝากด้วยนะกาย”
โซลเอ่ยฝากฝังเด็กดื้อไว้กับกายเช่นทุกครั้ง กายยิ้มรับ ส่วนคนที่ถูกฝากไว้กับทำแก้มพองอย่างขัดใจ พี่โซลนะพี่โซล เห็นเป็น
เด็กอยู่ได้
“ครับนาย”
กายรับคำพร้อมรอยยิ้ม ตาต้ากับกายไหว้ลาโซลอีกครั้งก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไป ตาต้ามองตามรถของพี่อย่างตัดสินใจแล้วว่าจะ
พยายามเพื่อความรักของตนเองกับพี่ให้มากกว่านี้
++++++++++++
เมื่อวันสุดท้ายของการเรียนในสัปดาห์มาถึง โซลก็มารับน้องกลับไร่เช่นทุกที แต่วันนี้บรรยากาศรอบกายน้องดูกดดันแปลกๆ
พอกลับมาถึงไร่ก็เห็นน้องเล่นหัวกับจินนี่เป็นปรกติก็คิดว่าตนเองคงคิดมากไปเอง แต่พอถึงเวลาเข้านอนถึงได้รู้ความกังวลและ
กดดันของน้องว่าเป็นเพราะอะไร
ตาต้าเดินเข้าหาพี่อย่างไม่มั่นคงนัก ออกจะเป็นไม่ค่อยมั่นใจเสียมากกว่า
“พี่โซล…”
“หือ?”
“วันนี้ … จะทำแบบนั้นก็ได้...”
ตาต้าเม้มปาก เอียงคอเหมือนไม่แน่ใจว่าควรพูดไหม แต่สุดท้ายก็พูดมันออกมา
“...........”
“ต้าพร้อมแล้ว”++++++++++++
ภายในห้องนอนของโซล บนเตียงนอนหนานุ่ม โซลนั่งอยู่ที่ปลายเตียงโดยมีตาต้านั่งคร่อมอยู่บนตัก แขนเรียวเกี่ยวต้นคอพี่ไว้
ขณะที่ริมฝีปากจูบตอบพี่อย่างร้อนแรง มือหนาของโซลลูบไล้แผ่นหลังน้อง เลื่อนมาจับสะโพกกลมให้เสียดสีกับร่างกายตนเอง
บ้าง กดจุมพิตร้อนแรงจนน้องแทบสำลักลมหายใจ ดูดปลายลิ้นเล็กที่ผละถอย ก่อนจะปล่อยให้น้องได้โกยอากาศเข้าปอด ริม
ฝีปากอิ่มเผยอกอบโกยอากาศ ปลายลิ้นเล็กแลบเลียกลีบปากที่เจ่อบวมเพราะฤทธิ์จุมพิตดูยั่วเย้าเร้าอารมณ์ โซลจูบน้องเบาๆ
อีกครั้งก่อนจะผละมามองตากลมโตที่กำลังปรือปรอย เสียงถอนใจเบาๆยิ่งเร้าอารมณ์รักให้โหมกระพือเข้าไปอีก
“กลัวไหม?”
โซลเอ่ยถามน้องอีกครั้ง ถ้าน้องไม่พร้อมจริงๆเขาก็ไม่อยากบังคับใจ
“ฮื้อ พี่โซล อย่าถามนำสิ เดี๋ยวต้าก็กลัวจริงๆหรอก”
คนเป็นน้องเริ่มงอแงเมื่อพี่ถามย้ำคำนี้อีกแล้ว เขาว่าจะไม่กลัวแล้ว แต่ถ้าพี่ถามอีกเขาก็แอบหวั่นใจเหมือนกัน โซลหัวเราะในลำ
คอกับท่าทางกระเง้ากระงอดแต่พองามของคนบนตัก เอียงใบหน้าเพื่อจูบน้องอีกครั้ง มือหนาดึงเสื้อของน้องถอดพ้นศีรษะ ผละ
ริมฝีปากมาครอบปากดูดยอดอกแรง
“อ้ะ!”
ตาต้าอุทานเมื่อได้รับสัมผัสที่เสียวปลาบ โซลไล้เลียดูดดุนยอดอกน้องดั่งหิวกระหาย หนุ่มน้อยขยับร่างกายส่วนล่างเสียดสีเนื้อ
ตัวพี่โดยไม่รู้ตัว ลมหายใจหอบแรงเมื่ออารมณ์ร้อนถูกปลุกขึ้น โซลจับสะโพกเพรียวบดเบียดร่างกายตนเองที่กำลังร้อนได้ที่
ปล่อยตุ่มไตบนอกบางให้เป็นอิสระเพื่อผละขึ้นไปจูบปากแลกลิ้นกับน้องอีกครั้ง ยกตัวบางมานอนลงที่เตียง มองสบดวงตากลม
โตที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของน้อง ดึงรั้งกางเกงออกจนพ้นขาเรียว มือไม้ลูบไล้ปลีน่องเนียนมือ ลูบไล้ปลุกปั่นวนเวียนมาที่หน้า
ท้องที่เกร็งตัวขึ้นรับสัมผัส
โซลกดจูบต่ำลงมา ไล้ปลายลิ้นรัวที่รอบสะดือจนตาต้าแทบดิ้น มือเรียวจิกผ้าปูเตียงแน่น แต่เมื่อริมฝีปากร้อนลากต่ำลงไปอีกขา
เรียวก็หุบฉับ โซลชะงักแล้วมองน้องที่มีสีหน้าไม่แน่ใจปนเปไปกับความต้องการทางกายที่แสดงออกมา
“ม… ไม่ทำตรงนั้นได้ไหม?”
ตาต้ากลืนน้ำลายฝืดคอ หน้าตาแดงก่ำเมื่อพี่จับแยกเรียวขาออก
“ไม่ได้ครับ ถ้าไม่เตรียมความพร้อมให้ดีก่อน เดี๋ยวตาต้าเจ็บนะ”
โซลแยกขาน้องออกก่อนจะจูบที่ต้นขาด้านใน ตาต้าเกร็งสั่นไปทั้งตัวเมื่อพี่ไล่จูบแผ่วเบามาใกล้กึ่งกลางร่างกายที่แสดงอาการ
ตอบรับสัมผัสของพี่อย่างเดียงสา โซลจูบวนรอบๆแต่ยังไม่แตะต้องจุดสำคัญ และก่อนที่จะได้ทำมากกว่านั้น เสียงสั่นๆของตาต้า
ก็หยุดโซลเอาไว้อีกครั้ง
“พี่โซล… ต้าไม่ทำแล้วได้ไหม?”
โซลมองท่าทางไม่แน่ใจของน้องแล้วก็ถอนหายใจยาว ร่างกายเขาปวดร้าวอยากจะปลดปล่อยเต็มทีแล้ว แต่เมื่อน้องไม่อยากทำ
เขาก็ต้องหยุดมัน โซลลูบปัดปอยผมจากหน้าผากเนียนก่อนจะกดจูบเบาๆแล้วบอกน้อง
“ตามใจตาต้าครับ”
ร่างกายสูงใหญ่ที่คร่อมอยู่เหนือร่างกายแบบบางของตนเองผละห่าง ทำให้เด็กขี้กลัวหนาววูบในอก รีบขยับลุกตามพี่ทันที
“แล้วพี่โซล...?”
ตาต้ามองความรุ่มร้อนที่กลางกายพี่ที่มันโป่งนูนแสดงอารมณ์ความต้องการแล้วก็ให้รู้สึกผิด กี่ครั้งแล้วที่เขาทำให้พี่เป็นแบบนี้
แล้วทิ้งไปกลางครัน
“ไม่เป็นไร พี่จัดการได้”
รอยยิ้มปลอบใจนั้นไม่ได้ทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อย ตาต้าเม้มปากคิดอยู่นาน จนโซลลุกจากเตียงไปเก็บเสื้อผ้าน้องขึ้นมา
ให้ ตาต้าถึงได้เอ่ยถามเสียงอุบอิบ
“ต้าเรื่องมากใช่ไหม?”
“ไม่หรอกครับ ตาต้าแค่กลัว พี่เข้าใจ”
โซลหยิบเสื้อจะมาให้น้องใส่ มือเรียวดันแขนพี่ไว้ ก้มหน้าลงต่ำแล้วพูดเสียงเบา
“…ก็ได้”
“หือ?”
โซลเลิกคิ้วและทำเสียงในลำคอเป็นคำถาม เมื่อได้ยินไม่ถนัด ตาต้าช้อนตามองพี่แล้วเม้มปาก ก่อนจะบอกออกไปอีกครั้ง
“จะทำก็ได้…”
คนขี้กลัวบอกเบาๆ แก้มเนียนร้อนผ่าวกับคำพูดที่แสนเชิญชวนของตนเอง
“ไม่ครับ”
คำปฏิเสธนั้นทำให้หนุ่มน้อยเงยหน้าขวับ และโพล่งถามออกไปอย่างลืมตัว
“ทำไมล่ะ!?”“พี่ไม่อยากฝืนใจตาต้า”
“ไม่ได้ฝืนสักหน่อย”
บอกกับพี่หน้าเริ่มมุ่ย ไม่รู้แล้วว่าตอนนี้จริงๆอยากให้พี่ทำอะไรกันแน่ จะให้ทำต่อหรือจะให้หยุด
“แน่ใจเหรอ?”
โซลถามย้ำอีก พอพี่มองตรงๆแบบนี้ทำให้ใจที่กล้าเมื่อครู่เริ่มฝ่อ เสียงที่ตอบกลับจึงไม่มั่นคงสักนิด
“อ... อื้อ”
“ถ้าร้องไห้ก็ไม่หยุดแล้วนะ” โซลยังย้ำ ทั้งที่อยากขย้ำตัวบางๆนี้ใจจะขาดรอนแล้ว ให้ตายเถอะ ช่างยั่วกันจริงๆเด็กน้อย
“ฮื้อออ พี่โซลอย่าขู่…!”
ก่อนจะได้ทันพูดจบประโยคดี ร่างกายสูงใหญ่ก็กลับมาทาบทับอีกครั้งอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว โซลดันตัวน้องลงไป กดจูบปิดกั้นทุก
สรรพเสียง มือหนาลูบไล้บดคลึงยอดกอดที่แดงช้ำจากการกระทำก่อนหน้าของตนเอง ริมฝีปากตามมาประกบติด ดูดดุนเบาๆสลับ
แรงบางครั้ง ไรหนวดสากระคายครูดผ่านยิ่งสร้างความซ่านสยิวให้ร่างขาวบางแทบดิ้น
โซลฝากรอยรักไว้แทบทุกตารางนิ้วบนร่างขาวผ่อง ลากลิ้นดูดดุนต่ำลงมา ดันสะโพกเพรียวสูงขึ้น ก่อนจะก้มลงไปใช้ปากเตรียม
ความพร้อมให้น้อง
“อึ่ก! พี่โซล พี่…”
ความเสียวซ่านระลอกใหม่จู่โจมร่างกายหนุ่มน้อยจนแทบทานทนไม่ไหว ร่างเพรียวบางบิดเร่า ยิ่งพี่ลงลิ้นยิ่งอยากจะปลดปล่อย
แต่พี่ชายตัวโตก็เหมือนแกล้งกัน ไม่ยอมให้เขาได้ไปถึงจุดหมายง่ายๆ
โซลเปิดลิ้นชักหัวเตียงหยิบเจลในนั้นออกมา บีบใส่มือก่อนจะนำไปไล้วนที่ช่องทางไวต่อสัมผัส เลื่อนขึ้นไปจูบน้องอีกครั้งเพื่อ
เบี่ยงเบนจุดสนใจ ผลักดันนิ้วยาวเข้าไปช้าๆ ตาต้าเกร็งตัวต่อต้านสิ่งแปลกปลอมทันทีเช่นกัน โซลกระซิบปลอบข้างหูน้องเบาๆ
กดจูบใบหูบางเป่าลมเข้าไปพอเพิ่มความสยิว ขยับนิ้วหมุนวนจนตาต้าหัวหมุนตาม
เรียวนิ้วถูกถอดถอนออกมา ตาต้าผวาเฮือกยกสะโพกตามติด โซลดันน้องให้นอนลง มองตากลมที่เต็มไปด้วยเพลิงอารมณ์กรุ่น
ร้อนที่เขาปลุกขึ้น ค่อยๆสอดแทรกกายเข้าไปในร่างกายน้องช้าๆ ทุกอย่างต้องเป็นไปอย่างนุ่มนวลที่สุด ครั้งแรกของเราต้องดีที่
สุด แม้ตอนนี้เขาอยากจะผลักดันตัวตนที่ปวดร้าวเข้าไปจนสุด แล้วขยับโยกถาโถมเข้าออกรุนแรงมากแค่ไหนก็ตาม
ตาต้าผ่อนลมหายใจระงับอาการเกร็งของกล้ามเนื้อที่บีบรัดความใหญ่โตของพี่ไม่ยอมให้ผ่านพ้นเข้ามา เมื่อร่างกายคลายอาการ
เกร็งลงพี่ก็ดันเข้ามาจนสุด มันทั้งจุกทั้งแน่นจนแทบร้องไม่ออก
“ขอโทษนะตาต้า พี่ทนไม่ไหวแล้ว”
“พี่โซ…! อ้าาาซ์”
โซลขยับถอดถอนและเคลื่อนกายเนิบช้า โน้มกายลงไปแนบชิด กดจุมพิตพัวพันร้อนแรง จับสะโพกเพรียวกระทั้นสวนกับจังหวะ
เคลื่อนกายเข้าออก เลื่อนมือกุมแกนกายรุ่มร้อนของน้องไว้ ชักนำความซ่านเสียวพาให้น้องเตลิดไปไกล ขยับสะโพกหมุนวน
ถาโถมเข้าออก เพิ่มความเร่งเร้ามากขึ้นตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูง เสียงทุ้มครางเครือ หน้าตาเหยเกปานจะขาดใจ
กล้ามเนื้ออุ่นภายในหดเกร็ง ช่องทางคับแคบบีบรัดมากขึ้นเมื่อใกล้ถึงที่สุด แกนกลางร่างกายที่อยู่ภายใต้อุ้งมือพี่เกร็งกระตุกแรง
ก่อนจะพ่นลาวาสีขาวขุ่นข้นออกมาพร้อมเสียงครางแห่งความสุขสมดังยาว ร่างขาวเนียนเกร็งกระตุกถี่ ความนุ่มหยุ่นบีบรัดเนื้อตัว
โซล ชายหนุ่มถอดถอนผลักดันรุนแรงเพียงไม่นานก็ปลดปล่อยตามน้องไป
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสาน โซลที่ซบซุกซอกคอขาวดันกายขึ้นช้าๆ กดจูบหน้าผากน้องหนักๆ ตาต้าเลื่อนมือทั้งสอง
ข้างมากุมใบหน้าชื้นเหงื่อของพี่ กดจูบปลายคางสากด้วยไรหนวดมองหน้าพี่ด้วยรอยยิ้มระโหยแต่เปี่ยมสุข โซลก้มลงจูบริมฝีปาก
น้องอีกครั้ง
“ขอบคุณ”
ร่างสูงใหญ่ที่ทาบทับถอดถอนแกนกายที่ฝากฝังออกช้าๆ แม้ตอนนี้มันก็ยังไม่ยอมสงบ ยังคงมีความต้องการอยู่อย่างไม่รู้จบสิ้น
แต่เพียงเท่านี้ที่เขาได้จากน้องก็เพียงพอแล้ว
โซลอุ้มเด็กน้อยที่นิ่วหน้าเล็กๆเมื่อขยับตัวไปเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นล้างเนื้อล้างตัวให้น้อง พยายามหักห้ามใจที่จะไม่ล่วงล้ำก้ำเกิน
น้องอีก แต่ร่างกายกับแสดงออกชัดเจนว่าต้องการมากแค่ไหน จนตาต้าหน้าแดงขึ้นมาถึงหูเมื่อตัวตนร้อนเร่าของพี่เสียดสีกับ
สะโพกของตนเองเมื่อพี่ถูสบู่ให้
โซลขยับเข้าใกล้น้องอีก ซุกไซ้ซอกคอและไหล่ที่เต็มไปด้วยร่องรอยรักที่เขาฝากไว้ มือหนาอ้อมไปลูบไล้บดคลึงยอดอกน้อง
หนักมือ เลื่อนลงมาจับสะโพกเพรียวไว้มั่น แทรกกายที่แข็งชันถูไถกับน้องแค่ภายนอก
“อืมมมม ตาต้า อาซ์ สุดยอดเลยที่รัก”
เสียงครางข้างหูเร่งปฏิกิริยาตอบรับจากเด็กหนุ่มได้เป็นอย่างดี ตาต้าหนีบขาตนเองแน่นเข้าเพื่อเพิ่มความคับแน่นเร่งให้พี่ถึงจุด
เร็วขึ้น โซลขยับโยกกายรัวเร็วขึ้น คำพูดทะลึ่งหยาบโลนยังกระซิบชิดใบหูน้อง กระแทกกระทั้นกายจนปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
หลังเสร็จสิ้นทุกอย่างโซลก็ล้างตัวให้น้องอีกรอบอย่างรวดเร็ว ขืนอยู่นานกว่านี้คงมีอีกรอบ พอล้างตัวให้น้องเรียบร้อยก็อุ้มพาเดิน
ออกจากห้องน้ำไป เช็ดเนื้อเช็ดตัวใส่เสื้อผ้า ก่อนจะหายาแก้ไข้และแก้อักเสบให้น้องทานกันเอาไว้ จัดการให้น้องนอนแล้วห่ม
ผ้าให้ ก่อนจะเดินไปปิดไฟห้องน้ำ แต่พอเข้าไปใกล้ห้องน้ำก็แทบอยากเอาหัวโขกกำแพงกับการกระทำในห้องน้ำนั่น
‘น้องจะหาว่าเขาหื่นไหมนี่!!!’
พี่โซลคะ คงไม่ใช่แค่น้องตาต้าหรอกค่ะที่คิดว่าพี่หื่น คนอ่านเขาก็คิดค่ะ ว่าพี่น่ะ... หื่นนนน 
จบตอนพิเศษ สอนรัก (ตาต้า&โซล)
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามค่ะ 
พบกับพี่ไต๋และพี่ดินตอนหน้านะเออ
ปูลู. เขาลงตอนพิเศษน้องคูลกับมินน้อยแล้วนะเออ เผื่อจะมีคนที่ไม่เคยอ่าน (จะยังมีใครไม่เคยอ่านด้วยรึ?) คุณหนึ่งบอกว่า
ลงลิงค์นิยายตัวเองได้ เพราะฉะนั้น จิ้มเลยเจ้าค่ะ(เรื่องสั้น) Show Me Now!! (Cool & Minney)
หัวข้อ: It's Real เดี๋ยวรักเลย♥ พิเศษ HAPPY FAMILY♥ (อ่าน 194134 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก