It’s Real เดี๋ยวรักเลย
ตอนพิเศษ เมารัก (ขิง&ซ่า)
หน้าสถานบันเทิงแห่งหนึ่งในยามราตรี หมู่นักเที่ยวออกวาดลวดลายกันขวักไขว่ กลุ่มนักศึกษาที่เข้าไปในสถานที่อโคจรแห่งนั้น
ต่างมีหญิงสาวที่ถูกตาต้องใจติดไม้ติดมือมาคนละนาง หนึ่งในนั้นคือคนเคยคุ้นของน้องขิงน้อยที่กำลังเมาแอ๋ได้ที่ หนุ่มตัวผอม
บางมองสภาพของคนเคยคุ้นด้วยความเดือดจัด สายตาภายใต้กรอบแว่นสายตาแทบปล่อยรังสีสาดใส่คนเมาถ้าทำได้ มือเรียว
กำหมัดแน่นจนขึ้นข้อขาว เพื่อนที่มาด้วยถึงกับขยับห่างโดยอัตโนมัติเมื่อขิงมีท่าทีโกรธจนเห็นได้ชัด
...ต่อหน้าเหมือนผ้าพับไว้ว่านอนสอนง่ายไม่ดื้อ
บื้อๆทื่อๆมั่กๆ แววตงแววตาใสซื่อ
ลับหลังแปลงร่างทันทีสีหญิงแบบล่าบัญชีรายชื่อ
ไม่เคยระแคะระคาย โอ๊ย ทำไมเรามันซื่อบื้อ…!“ไอ้พี่ซ่า!!!!”++++++++++++++
“ขิง ฟังพี่ก่อนสิ พี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเลยนะ ถ้าขิงไปที่นั่นจริงขิงต้องเห็นสิว่าพี่เมามากอ่ะ”
คำพูดที่ต้องการอธิบายให้เข้าใจตรงกันนี้ไม่ว่าฟังอย่างไรคนฟังก็ยังเห็นไปว่ามันคือคำแก้ตัว คนที่ทำผิดมาแล้วต่อให้พูดอย่างไร
ก็ฟังไม่ขึ้น ซ่าพยายามจะอธิบายให้น้องขิงที่รักฟังถึงความเป็นมาเป็นไปของการไปเที่ยวเตร่ของตนเองในครั้งที่ผ่านมา ณ เวลา
นี้จะไปไหนมาไหนต้องรายงานผู้บังคับบัญชาเขาก่อนทุกครั้งค่อยไป ก็อยากสร้างความเชื่อมั่นให้น้องมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่
เหมือนเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆที่ไปดื่มกับเพื่อนวันที่ผ่านมาแล้วเมาหนักทำให้โดนสาวหิ้ว เผอิ๊ญ เผอิญว่าน้องขิงตามไปดูเพราะ
เห็นพี่กลับช้าเลยเป็นเรื่องเลยทีนี้
“ก็เพราะพี่เมามากนั่นแหละ ขิงถึงได้คิดไงว่าพี่จะต้องมีอะไรกับเธอ เพราะกับขิงยังคบกันเพราะพี่เมาเลย”
พอโดนตอกกลับเสียตรงประเด็นซ่าก็หาทางไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
“มันไม่เหมือนกันนี่ กับขิงมันเพราะรักหรอก”
หนุ่มรุ่นพี่บอกเสียงออดอ่อย ทำไมน้องขิงของเขาถึงดุแบบนี้หนอ กลัวจนหงอแล้วเนี่ย ยิ่งพักนี้ไม่รู้เป็นไร หนุ่มๆนี่มองกันตาเป็นมัน
หรือเพราะที่รักของเขามีน้ำมีนวลขึ้นกันนี่
“ตอนแรกเพราะรักหรือเปล่า หรือเพราะเมา?”
หนุ่มตัวเล็กยังย้อนมาอีก ซ่าดึงน้องมากอดหลวมๆ อ้อนๆหน่อยเดี๋ยวน้องก็ใจอ่อนแล้ว แต่ใช้บ่อยไม่ดี เดี๋ยวน้องจับทางได้
“ตอนแรกอาจจะเพราะเมาเหล้า แต่ตอนนี้ชักจะเมารักขิง”
คนพูดงับหูบางของน้องเล่นเบาๆ น้องขิงตัวน้อยหดคอหนี แต่หนุ่มรุ่นพี่ก็ยังไล่งับอย่างหยอกเย้า
“พี่ซ่า อย่าเล่น”
มันรู้สึกเสียวสยิวจนต้องเอ่ยห้ามปราม มือดันอกพี่ไว้ เบี่ยงหน้าหลบเมื่อรุ่นพี่ตั้งท่าจะจู่โจมที่ริมฝีปาก
“ไม่ได้เล่น แต่จะทำจริงๆ”
ซ่าจับมือเรียวที่ดันอกตนเองรวบไว้ แล้วดึงให้อ้อมมาด้านหลังของเขา ทำให้ตัวผอมบางขยับเข้ามาชิดมากขึ้น ก้มลงจูบเรียวปาก
บาง ล่อหลอกให้น้องคล้อยตาม ก่อนจะดึงรั้งเสื้อน้องออกจนพ้นศีรษะ ขยับยกตัวบางๆนั้นไปที่เตียงนอนทั้งยังจูบกับน้องไม่ยอม
ผละห่าง เอนกายน้องลงนอนเมื่อถึงที่หมาย ริมฝีปากซุกไซ้ซอกคอขาว กดย้ำจนเกิดร่องรอย
“มาทีไรขิงเสียเปรียบทุกทีเลย” ขิงแอบบ่นรุ่นพี่เสียงสั่น เมื่อพี่ซ่ายังคลุกเคล้าเคลียคลอ
“งั้นคราวนี้พี่ยอมเสียเปรียบ”
ซ่าบอกน้องแล้วยิ้มยั่ว ก่อนจะพลิกตัวไปอยู่ด้านล่าง แล้วยกตัวน้องให้นั่งอยู่ด้านบน ส่งสายตาเจ้าชู้ให้คนที่นั่งหน้าแดงอยู่บนตัวเขา
“จัดการตามใจเลยที่รัก”
“บ้า”
‘อา แก้มแดงน่าฟัดเป็นบ้า’
ขิงค่อยโน้มกายลงหาพี่ ค่อยใช้ริมฝีปากจูบไล้ไปตามเนื้อตัวที่มีกล้ามเนื้อแข็งแรงนั้น เด็กน้อยที่ได้รับการสอนมาอย่างดีหัวไวจน
ผู้สอนเกร็งตัวรับทุกสัมผัสหวานละมุนที่ถูกมอบให้ ใจมันจะขาดอยากให้น้องทำมากกว่านี้ แต่ก็จำต้องอยู่นิ่ง เพราะวันนี้หนุ่มรุ่นพี่
อย่างนายซ่าจะปล่อยให้น้องขิง ‘เอาเปรียบ’ ตนเองได้ตามแต่ใจ คราวนี้พี่ซ่าจึง ‘เสียเปรียบ’ ไปเสียหลายประตูเลยทีเดียว
++++++++++++++++
หลังจากเคลียร์ใจกันไปแล้วน้องขิงกับพี่ซ่าก็กลับมาสวีทหวานกันเหมือนเคย พี่ซ่าก็ยังคงคอยดูแลเอาใจใส่น้องขิงที่น่ารักไม่
เปลี่ยน แถมยังต้องคอยข่มขู่พวกหมู่แมลงที่อยากมาลองลิ้มชิมน้ำขิงอีกต่างหาก ก่อนนี้ทำไมไม่มีใครมาสนน้อง แต่พอน้องเป็น
ของเขาแล้วดาหน้ามาไม่ขาด ท่าจะต้องเก็บใส่กล่องปิดล็อคเอาไว้เสียกระมัง อันนั้นมันก็มากไปนะซ่า
วันหยุดที่ขิงต้องอยู่ห้องคนเดียวเช่นทุกที เพราะเพื่อนร่วมห้องอย่างตาต้าน้อยกับกายต้องกลับบ้าน ซ่าก็มักจะมารับน้องให้ไปอยู่
ที่ห้องด้วย ให้กุญแจสำรองน้องเอาไว้เผื่อน้องอยากมาหา พอซ่าไปรับขิงจากหอพักมาที่ห้องของตนเองแล้ว สายๆหน่อยก็พากัน
ออกไปเดินเที่ยว แวะทานข้าวกันก่อนกลับห้อง เดินจูงมือกันมาตามทาง พูดคุยเล่นกันตามประสาคู่รัก ซ่าไม่เคยจะอายที่ต้อง
แสดงความรัก แต่ในที่สาธารณะก็ต้องดูความเหมาะสมด้วย เดี๋ยวคนจะเอาไปพูดเสียๆหายๆได้ เดินกันอยู่สักพักก็มีเสียงเรียกชื่อ
พี่ซ่าดังมา ทำให้เจ้าของชื่อกับคนข้างกายหันไปมองที่มาของเสียง
“พี่ซ่าคะ”
คนที่เดินเข้ามาหาทั้งคู่นั้นคือหญิงสาวที่หิ้วซ่าไปในคืนนั้น เธอมองมือของทั้งคู่ที่กุมกันอยู่แล้วแอบยิ้มร้าย ขณะที่ซ่ามองเธองงๆ
ส่วนขิงนี่นิ่งไปแล้ว
“มีอะไรเหรอครับ?”
ซ่าเอ่ยถามออกไปทำให้หญิงสาวคนดังกล่าวเอ่ยเข้าประเด็นที่มาหาในวันนี้
“อ๋อ พอดีว่าหลินจะเอาของมาคืนพี่น่ะค่ะ เจอพี่ตรงนี้ก็ดีเลยจะได้ไม่ต้องไปที่ห้อง”
ซ่าขมวดคิ้วงงเมื่อน้องหลินคนนั้นยื่นถุงที่เธอถือมาให้เขา ซ่ารับมาโดยที่ไม่รู้ว่าน้องหลินคนสวยกำลังจะทิ้งระเบิดตูมใหญ่ใส่ตนเอง
“ชุดที่พี่ใส่ตอนไปค้างห้องหลินน่ะค่ะ หลินซักให้แล้วเรียบร้อยเลยเอามาคืน หลินมีธุระแค่นี้ล่ะค่ะ ขอตัวนะคะ”
ริมฝีปากสวยเปิดยิ้มหวานเมื่อทิ้งระเบิดให้หนุ่มรุ่นพี่คนนี้ได้แล้ว ก็คืนนั้นอยากปฏิเสธเธอเองทำไม ช่วยไม่ได้ พอจัดการธุระที่ว่า
เสร็จ คนก่อเรื่องก็เดินลอยหน้าจากไป ปล่อยให้ซ่ายืนเหวอค้างอยู่กับพายุลูกใหญ่ที่เริ่มก่อตัวข้างกาย แขนเรียวเล็กของขิงเกร็ง
แน่น แต่ซ่าก็ไม่ยอมปล่อยให้หลุดไปได้ มือหนาบีบมือที่ตนเองจับกุมไว้แน่นพอกัน ถ้าปล่อยน้องขิงไปตอนนี้มีหวังไอ้ซ่าคนนี้ได้
ช้ำใจตายแน่ๆ
“พี่ยืนยันว่าพี่ไม่ได้มีอะไรกับเธอจริงๆ”
ซ่าบอกออกมาเมื่อน้องขิงยังเงียบอยู่ เงียบแบบนี้ยิ่งน่ากลัวเพราะไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
“แน่ใจ?” ขิงเอ่ยถามเสียงเรียบ
“แน่”
“แน่ใจ?” ยังถามย้ำอีกจนซ่าชักจะรู้สึกแปลกๆ
“แน่!”
“แน่-ใจ?”
“ขิง~”
ซ่าเอ่ยเรียกน้องที่ถามย้ำแต่คำเดิม ขิงแค่มองรุ่นพี่นิ่ง สีหน้าไม่ได้แสดงออกว่ารู้สึกโกรธหรืออะไร แต่คำพูดต่อมานั้นกลับทำให้
ซ่าราวกับทำหัวใจหล่นร่วง
“ขิงว่าเราห่างกันสักพักเถอะพี่ซ่า”
“หา?”
“ขิงจะให้เวลาพี่คิดให้แน่ใจอีกสักที ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้พี่พอใจกับมันแน่หรือเปล่า หรือพี่ยังอยากมีอิสระจะทำอะไรก็ได้ตามใจฉัน”
นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เขาต้องมองน้องเดินจากไปโดยรั้งไว้ไม่ได้ ขิงบอกว่าให้เขาคิดทบทวนให้แน่ใจ หรือว่าที่จริงแล้วน้อง
ต้องการเลิกรากับเขากันแน่
++++++++++++++
แต่ในเมื่อน้องขิงให้เขาทบทวน เขาก็จะทั้งทบทั้งทวนให้แน่ใจ ให้รู้กันไปเลยว่าเขารักจริงแค่ไหน แต่การอยู่ห่างกันนี่มันทรมาน
นักแล ไอ้อาการที่อยากไปหาอยู่เรื่อยนี่มันไม่ยอมหายไปไหน หรือเขาจะกลายเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง ประเภทที่ว่าต้องอยู่ใกล้
แฟนตลอดเวลาประมาณนั้น
ห่างกันไม่นานขิงก็เริ่มใจอ่อนอีกแล้ว ยอมรับสายเวลาพี่ซ่าโทรมา เช่นวันนี้ที่ถึงกับถ่อมาหาถึงห้องเพราะพี่เขาไม่สบาย ในใจก็
เริ่มคิดแล้วว่าที่ทำไปมันไร้สาระ ทั้งที่พี่ซ่าบอกแล้วว่าไม่ได้ทำ ถึงใจหนึ่งอยากจะเชื่อแต่ก็อดไม่ได้ที่จะคิดเป็นอื่น แต่พอมีเวลา
ได้คิดทบทวนจริงๆมันก็ทำให้มองเห็นอะไรหลายๆอย่าง ที่ผ่านมาแม้ขิงกับพี่ซ่าจะเริ่มต้นไม่ดีนัก แต่ตลอดเวลาที่ได้ชื่อว่าเป็น
แฟนกันพี่ซ่าก็คอยดูแลเอาใจใส่อย่างดี ไม่ได้ทำหน้าที่ตรงไหนขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย ทั้งยังเวลาที่จะไปไหนก็บอกก่อนไม่
ให้ต้องมารู้ทีหลังแล้วทะเลาะกัน ในเมื่อพี่เขาแสดงความจริงใจให้เห็นมาโดยตลอดแล้วเรื่องอะไรขิงถึงต้องไประแวงสงสัยในตัว
พี่เขาอีก
เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วจึงทำให้ขิงมายืนอยู่หน้าห้องของหนุ่มรุ่นพี่ในตอนนี้ ใจหนึ่งก็อยากเข้าไปเยี่ยม แต่อีกใจมันก็เหมือนตนเอง
จะเป็นฝ่ายมาง้องอนเขาทำให้ตัดสินใจอยู่นานกว่าจะไขกุญแจเข้าไป พอโผล่หน้าเข้าไปเท่านั้นก็เห็นว่าคนป่วยกำลังยืนกด
โทรศัพท์อยู่กลางห้อง ไม่ได้มีทีท่าว่าป่วยไข้แม้แต่น้อย ซ่าที่กำลังจะโทรไปอ้อนน้องขิงให้มาหาพอหันมาเห็นว่าคนที่เปิดประตู
เข้ามาคือขิงโทรศัพท์ในมือก็แทบร่วง
“ขิง…”
“ไหนพี่บอกว่าไม่สบายไง หลอกขิงอีกแล้วใช่ไหม!”
ขิงร้องถามคนที่ยืนอึ้งอยู่กลางห้องด้วยความผิดหวัง ทั้งที่เขาคิดเอาไว้ว่าจะคืนดีกันในวันนี้ ตอนนี้กลับต้องพิจารณาใหม่ เพราะพี่
ซ่าไม่มีความจริงใจให้เขาเลย หลอกเขาแม้แต่กับเรื่องความป่วยไข้ เอาความเป็นห่วงของเขามาล้อเล่น ขิงเดินตรงเข้าห้องมา
หยุดยืนอยู่ตรงหน้ารุ่นพี่เพื่อเอากุญแจห้องมาคืน
“ขิง”
ซ่ามองกุญแจในมือน้องแล้วครางเรียกชื่อน้องเสียงแผ่ว ไม่ยอมที่จะรับคืนมา ขิงจึงดึงมือพี่ซ่ามาจะยัดกุญแจใส่มือให้ได้ แต่ซ่าก็
เอามือหลบไปด้านหลังไม่ยอมให้ทำได้ง่ายๆ พอไม่ได้อย่างใจเด็กหนุ่มจึงขว้างมันทิ้งลงพื้น ก่อนจะหันกลับ ซ่ารีบรวบกอดไว้
ทันที
“ปล่อย บอกให้ปล่อยไงวะ!”
คำพูดเริ่มแรงไปตามอารมณ์ แต่ซ่าก็ไม่ยอมปล่อย กลับรัดแน่นขึ้นไปอีก
“ไม่ เราต้องคุยกัน”
“ผมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ เพราะที่ผ่านมาผมให้เวลาพี่แล้ว แต่พี่ก็ปล่อยมันไปตลอด นั่นทำให้ผมรู้ว่าพี่ไม่เคยแคร์ผมเลย” หนุ่ม
ตัวเล็กตัดพ้อ
“ไม่ใช่ พี่แคร์ขิงนะ แคร์มาก”
“ไม่ต้องมาโกหก!”
ขิงยังคงดิ้นที่จะหลุดจากการกอดรัดให้ได้ แต่เพียงแค่ตอบโต้ประโยคข้างต้นออกไปอ้อมแขนที่รัดแน่นนั้นก็คลายออก ตามมา
ด้วยน้ำเสียงตัดพ้อของหนุ่มรุ่นพี่
“คำพูดพี่มันไม่เคยมีความหมายเลยใช่ไหม แม้จะพยายามทำอะไรให้ไปมันก็ไร้ค่าในสายตาขิง เพราะขิงไม่เคยรักพี่อย่างที่
พูดจริงๆมากกว่า”
“อย่ามาพาลกันนะ ใครกันแน่ที่ไม่รัก!”
“ก็ขิงไงที่ไม่รัก”
“ไอ้พี่ซ่า!!”
กำปั้นเล็กจะทุบคนเป็นพี่ให้ได้ แต่ซ่าก็เร็วกว่าเมื่อจับไว้ทันท่วงที รวบมือที่กำหมัดแน่นไว้ทั้งสองข้าง ขิงฮึดฮัดขัดใจที่ทำอะไรไม่ได้
“ขิง รักขิงนะ รักจนแทบทนไม่ไหว เวลาที่มีใครเข้าใกล้ก็เจ็บมาก เจ็บตรงนี้”
ซ่าจับมือน้องมาวางทาบบนอก มองแววตาดื้อรั้นใต้กรอบแว่นนั้นด้วยแววร้องขอ ค่อยรั้งตัวผอมบางเข้ามาในอ้อมแขนอีกครั้ง สาย
ตายังคงมองสบไม่คลาดเคลื่อนเลือนไปไหน
“ดีกันนะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะที่รัก”
ขิงมองรุ่นพี่ด้วยความสับสนว้าวุ่นใจ ในใจอยากจะคืนดี อยากจะโผเข้าสู่อ้อมกอดที่เคยคุ้นนี้ แต่ก็กลับไม่แน่ใจขึ้นมาอีก
“พี่รู้อะไรไหม ผมเป็นคนเชื่อคนง่ายนะ ไม่ว่าพี่พูดอะไรผมก็เชื่อพี่ไปหมด เพราะแบบนี้ทำให้ผมไม่เคยเลยที่จะระแวงสงสัย
ในตัวพี่ และนั่นมันทำให้ผมพลาด”
พอได้ยินน้องพูดแบบนั้นซ่าก็ผละห่าง ในใจคิดว่าวันนี้อาจจะไม่ใช่วันของเขา เพราะน้องดื้อเกินกว่าจะฟัง เอาไว้วันหน้าค่อยง้อ
น้องอีกที…
“ผมบอกแล้วว่าพี่ไม่แคร์ผมเลย เห็นไหมผมพูดแค่นี้พี่ก็ถอดใจแล้วอ่ะ”
แต่คนที่ถูกผละห่างกลับเข้าใจไปว่าพี่ไม่ใส่ใจความรู้สึกของตนเองทำให้ตัดพ้อต่อว่าพี่ใหญ่โต
“โธ่! ขิง มันใช่ที่ไหนเล่า เอาใจยากจริงวุ้ย แฟนใครเนี่ย”
ซ่าที่จะถอยห่างจำต้องรีบเข้ามากอดเด็กเข้าใจยากเอาไว้ เสียงสะอื้นเบาๆลอดมาให้ได้ยิน
“เด็กน้อยขี้แย เข้าใจยากก็ที่หนึ่ง รักได้ไงก็ไม่รู้ ถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย”
เกี่ยวแว่นสายตาที่แสนเกะกะออกจากใบหน้าเนียนใส ค่อยๆจูบซับน้ำตาให้น้อง กอดเอาไว้แล้วโยกกายน้องเบาๆ ขิงยืนนิ่งให้พี่
กอดอยู่แบบนั้น ไม่ได้กอดตอบ แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน
“ตกลงยกโทษให้พี่หรือยังครับ?”
ซ่าเอ่ยถามเด็กน้อยในอ้อมแขน วันนี้วีนหนักกว่าปรกติเสียอีก ท่าทางเขาจะทำให้น้องสับสนนะ
“วันนี้ขิงตั้งใจจะคืนดีกับพี่ แต่พี่ก็มาหลอกขิงอ่ะ”
ขิงว่าเสียงอู้อี้เพราะเพิ่งหยุดร้องไห้ ไม่ได้อยากร้อง แต่น้ำตามันก็ไหล มันสับสนมึนงงไปหมด ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วอยากให้พี่ซ่าทำ
อะไรกันแน่
“โอ๋ พี่ขอโทษครับ ก็พี่อยากให้ขิงมาหานี่นา
“ขิงเป็นห่วงมากเลยรู้ไหม?”
“ครับ จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว สัญญาเลย ดีกันนะ”
เอ่ยอ้อนน้อง ทั้งยังชูนิ้วก้อยขอคืนดีแบบเด็กๆ ขิงหัวเราะขำที่พี่ทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย ก่อนจะส่งนิ้วก้อยของตนเองไปเกี่ยวกับ
นิ้วพี่
“ครับ”
ขิงตอบรับมาพร้อมรอยยิ้ม ซ่ากดจมูกหอมแก้มน้องเบาๆด้วยความยินดีเป็นที่สุด
“รักขิงที่สุดเลย”
+++++++++++++++
ซ่าให้น้องไปล้างหน้าล้างตาก่อนจะพาออกไปดูหนังฟังเพลงไปตามเรื่อง ขิงบอกว่ามีรายงานต้องทำซ่าจึงพาน้องกลับหลังจากที่
ทั้งคู่อารมณ์ดีขึ้นมากแล้ว พอกลับเข้าห้องมาเพียงประตูปิดลงซ่าก็รวบกอดตัวบางแล้วปฏิบัติการณ์ซุกไซ้ทันที
“เดี๋ยวพี่ซ่า ขิงขออาบน้ำก่อนได้ไหม?”
ขิงที่เบี่ยงหน้าหลบการรุกรานจากพี่เอ่ยขอ ซ่ายังไล่ตามจูบน้องให้ได้ ก่อนกระซิบชิดเรียวปาก
“พี่อาบให้”
ไม่ต้องรอให้น้องปฏิเสธ ซ่าก็พาเข้าห้องน้ำไปในทันใด และคาดว่าขิงคงจะไม่ได้อาบน้ำเพียงอย่างเดียวเป็นแน่แท้
บนเตียงนอนนุ่มหลังจากที่ซ่าพาน้องไปอาบน้ำชำระร่างกายมาแล้ว เตียงนอนก็ถูกแปรเปลี่ยนเป็นสมรภูมิรักอีกหน สองร่างกอด
ก่ายแรงร้อน ปลุกอารมณ์กันและกันให้ร้อนเร่ายิ่งขึ้นทุกขณะ ร่างกายสูงสมส่วนของหนุ่มรุ่นพี่ขยับแยกแทรกขาเรียวของน้องที่คุก
เข่ารอรับทุกการเคลื่อนไหว ก่อนจะแทรกกายที่แข็งขืนเข้าหาลึกล้ำ เสียงครางตอบรับยิ่งทำให้ฮึกเหิม โหมกำลังเข้าใส่ร่างผอม
บางไม่ยั้งแรง กระซิบบอกคำรักกันได้ไม่มีขาด
“รักพี่หน่อย รักพี่หน่อยนะขิง”
เสียงวอนขอแหบพร่า ขยับกายสวนเข้าหา ถอดถอนผลักดันหนักหน่วง ขิงเกร็งไปทั้งร่างเมื่อใกล้ถึงที่สุด เสียงคางแหบต่ำแผ่ว
พร่า ยิ่งกระตุ้นให้หนุ่มรุ่นพี่โถมกายเข้าหาแรงขึ้นจนร่างแบบบางสั่นคลอน
“อา... พี่ซ่า พี่...”
ขิงเอี้ยวหน้ามารับจุมพิตร้อนแรงของพี่ ซ่ารวบดูดปลายลิ้นลื่น จุมพิตหนักหน่วงแทบอยากจะกลืนกินน้องไปทั้งตัว เลื่อนไถลซุก
ไซ้ซอกคอขาว กดจูบลาดไหล่ฝากฝังรอยรัก ขณะที่กระทั้นกายเข้าออกรุนแรง ใบหน้าเรียวซุกแนบหมอนนุ่ม มือบางกำขยำ
หมอนแน่น เมื่อหนุ่มรุ่นพี่ถาโถมกายเข้าหาไม่มีหยุด อารมณ์ร้อนแรงทวีขึ้นจวนเจียนจะปะทุออกมาอีกครั้ง
“ขิง ขิง พี่จะไม่ไหวแล้วที่รัก อาาา”
ความสุขสมหวานแหลมบาดลึกจนร่างสองร่างสั่นสะท้าน กระตุกเกร็งรุนแรงเมื่อปลายทางแห่งรสกามามาเยือน หัวใจสองดวงเต้น
ถี่ระรัวแรง ลมหายใจหอบเหนื่อยดังประสานหนักหน่วง ซ่าขยับตัวถอดถอนกายแล้วลงมานอนข้างน้อง รั้งตัวน้องให้พลิกกลับมา
นอนท่าปรกติ ความสุขสมแผ่ซ่านผ่านไปจนร่างกายปรับเข้าสู่สภาวะปรกติอีกครั้ง
ซ่ายังคงไม่ยอมลุกไปไหน เพียงแต่ขยับยกกายขึ้นคร่อมน้องไว้ไม่ให้น้องรับน้ำหนักของตนเองมากจนเกินไป ริมฝีปากก็คอยแต่
จะเลาะเล็มหากำไรจากน้อง ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดทุกสัมผัสที่ริมฝีปากลากผ่าน ขิงเริ่มหอบหายใจแรง บิดกายน้อยๆ ริมฝีปาก
เจ่อบวมเผยอนิดทั้งปลายลิ้นชมพูแลบเลีย จนซ่าทานทนตัวการยั่วยุอย่างไม่ตั้งใจนั้นไม่ไหว มันช่างยั่วอารมณ์ให้เตลิดดีแท้ ดู
ท่าว่าวันนี้ซ่าคงจะไม่ได้ลุกจากเตียงไปไหนเสียแล้วล่ะน้องขิง
ลูกแมวน้อยจอมยั่วของเขา
จบตอนพิเศษ เมารัก (ขิง&ซ่า)
ขอบคุณทุกท่านมากมาย จัดบวกตอบแทนทุกบวกเมื่อบวกได้ค่ะ 
เมื่อกี้กดบวกให้คุณpita กับ คุณazure™ กดได้ แต่พอจะกดให้คุณ Mc_ma กดไม่ได้เพราะยังไม่ครบยี่สิบสี่ชั่วโมง
เพราะฉะนั้น ท่านที่เหลือก็รอไปก่อนนะคะทุกท่าน 
ส่วนตอนพิเศษต่อไปพบกับ ... กาย แอนด์ คริส ค่าาา
ท่าทางจะมันนะคู่นี้ ... คนเขียนน่ะมัน แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านจะมันด้วยไหมนะ เอิ้กๆ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ 
+++++++++++
ดิทจ้า
จิ้มบวกได้แล้วล่ะทุกท่าน><
ได้จิ้มเจาะไข่ คุณYa_kuza ด้วยล่ะ อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
