Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...  (อ่าน 318175 ครั้ง)

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ยังครับน๊อต กะลังจะเล่าต่อ

ออฟไลน์ Goodfellas

  • magKapleVE
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1828
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Adult games: dating for spicy meetups
อะจ๊ากกก  ทำไมหน้าเป็นงั้น :m20:

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
มัยอ่ะ ตลกมากเหรองายยยยยย เชอะ

ออฟไลน์ Goodfellas

  • magKapleVE
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1828
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Adult games: dating for spicy meetups
โอ๋ๆ  :กอด1:

ผมล้อเล่น  อิอิ

นึกไงไปใส่กะผมทรงนี้

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
เชอะ งอนน๊อตละ ไปนอนดีกว่า
แล้วพรุ่งนี้ค่อยอู้งานมาเล่าตอนกลางวัน อิอิ
เพราะพรุ่งนี้เชฟก็หยุด พี่เดก็หยุด ผมอ่ะเป็นใหญ่ที่สุดแล้ว 555

ออฟไลน์ Goodfellas

  • magKapleVE
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1828
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Adult games: dating for spicy meetups
อยากเห็นรูปตอนใส่ชุดกุ๊กอ่ะ  o13

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ตอนนี้มีแต่รูปในแบบที่ไม่ใส่อะไรเลยแบบนี้ ดูแบบนี้ไปก่อนได้ป่ะครับน๊อต
แต่ถ้าดูแล้วรู้สึกอุจาดตาผมจะได้เอารูปนี้ออก 555555555555

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
วันเสาร์ที่ผ่านมา พี่เดพาน้องผู้หญิงคนนั้นมาสมัครเป็นพนักงานเสิร์ฟ ซึ่งที่แรกผมก็ไมได้สนใจหรอกครับ
เพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องของผม เพียงแต่ช่วงที่ผมกำลังเข้ามาทำงานในออฟฟิศตอนบ่ายๆ พี่เดเข้ามาคุยกับผม
แล้วน้องคนนั้น เอาเป็นว่าชื่อ น้องหมวย ก็แล้วกันเนอะ น้องหมวยเค้าก็สัมภาษณ์เสร็จเรียบร้อยพอดี

"พี่เด เสร็จละกลับกับเหอะ" น้องหมวยเปิดประตูออฟฟิศเข้ามา
"แล้วเค้าให้มาทำงานเมื่อไหร่อ่ะ" พี่เดหันมาถามน้องเค้า
"วันจันทร์นี้แหล่ะ แล้วพี่ทำไรกันอยู่อ่ะ" น้องหมวยเดินเข้ามาชะโงกหน้าดูที่จอคอมฯ

ที่หน้าจอเป็นงานที่ผมพิมพ์ค้างไว้ แต่ในระหว่างนั้นเป็นช่วงที่พี่เดเอามือถือของเค้า ขึ้นมาเปิดรูปของเดนิสให้ดู
ก่อนหน้านี้ ผมบ่นถึงเจ้าเหมียวเดนิส ว่าไม่รู้เป็นไงมั่ง ส่วนพี่เดก็มาโม้ใหญ่เลย ว่าเจ้าเดนิสขี้อ้อนอย่างงั้นอย่างงี้
แล้วสักพักเค้าก็เอามือถือที่ถ่ายรูปเจ้าแมวน้อยเอาไว้ซะมากมาย ขึ้นมาอวดประกอบคำพูดว่า เดนิสน่ารักจริงๆ

"นั่งดูรูปไอ้แมวบ้านี่น่ะ ไร้สาระ" หมวยกอดอกเบ้ปาก
"พี่กำลังทำงานอยู่ครับ พี่ถามถึงเจ้าเดนิส พี่เดเลยเอารูปให้ดู" ผมอธิบาย
"แต่นี่มันก็บ่ายสองละนะพี่เด ไปส่งหนูก่อนได้ป่ะ แล้วค่อยกลับมาดูรูปไอ้แมวปัญญาอ่อนเนี่ย" หมวยยืนกอดอก
"พี่ยังทำงานไม่เสร็จ กลับไปก่อนละกันนะ หน้าโรงแรมอ่ะมีตุ๊กๆอยู่ ประมาณ80แหล่ะ" พี่เดตอบแบบไม่ใส่ใจ
"พี่เดต้องไปส่งหนูสิ บอกให้พามาสมัครงานก็พามาอย่างเดียวจริงๆเหรอ ตอนกลับจะไล่กันงี้ได้ไง" หมวยโวย

"น้องครับ อย่าเสียงดังนักเลย เผื่อข้างนอกมีแขก เค้าจะตำหนิได้" ผมเตือน
"ง้นพี่ก็บอกพี่เดให้รีบๆไปส่งหนูซะทีสิคะ" หมวยหันมาจ้องผม
"พี่จะสั่งให้พี่เดพาน้องกลับได้ไง ในเมื่อคนพามาเค้ายังไม่พากลับเลย" ผมตอบเลี่ยงๆ
"เห็นพี่อยากได้อะไร พี่เดก็ทำให้ทุกที อย่างไอ้เรื่องแมวนั่นน่ะ พี่ก็ฝากพี่เดเลี้ยงไม่ใช่เหรอ" หมวยตั้งข้อกังขา

ผมเห็นว่าน้องเค้าพูดกันไปคนละเรื่องแล้ว ก็เลยหันไปหาพี่เด ด้วยความสงสัยว่าพี่เดไปบอกน้องเค้าอย่างนั้นรึเปล่า
"แล้วเมื่อไหร่พี่จะมาเอามันกลับไปซะที รู้มั้ยถ้าเจ้าของหอรู้ พี่เดซวยแน่ๆที่เอาแมวพี่มาเลี้ยงให้" หมวยพูดต่อ
"เดนิสเป็นแมวของพี่ไม่ใช่แมวพี่นิว" พี่เดอธิบายเสียงห้วน
"ก็วันนั้นเห็นพี่คนี้หอบหิ้วของเยอะแยะตามพี่เดไปที่ห้อง ก็นึกว่าเอาของใช้กะแมวมาฝากเลี้ยง" หมวยเริ่มแถ
"วันนั้นพี่ให้พี่นิวไปช่วยเลือกของ แล้วของมันเยอะ เค้าก็แสดงน้ำใจช่วยขนไปที่ห้อง" พี่เดอธิบายต่อ
"แหม แค่เลือกของใช้ ทีหลังบอกหนูก็ได้ ไม่เห็นต้องให้คนอื่นมาวุ่นวายเลย" หมวยเดินแทรกไปหาพี่เด

ผมเห็นว่าเค้าควรจะได้พูดคุยกันตามลำพัง และผมเองก็จะได้ไม่ถูกลากไปเอี่ยวด้วยอีก ก็เลยจะเดินออกไป
"เดี๋ยวก่อนนิว" พี่เดเรียกผมไว้ ผมหันกลับมาและยืนมองเค้าสองคนนิ่งๆ
"เค้าไม่ได้อยากมาวุ่นวาย ท่พี่ให้พี่นิวช่วยเลือกของ  เพราะแมวตัวนี้รอดมาได้เพราะพี่สองคน คนอื่นไม่เกี่ยว"
นี่เป็นถ้อยคำที่พี่เดหันไปเล่าให้น้องหมวยฟัง ถึงเหตุผลที่ต้องให้ผมเข้าไปมีส่วนกะชีวิตของเจ้าแมวน้อยตัวนั้น
"งั้นพี่ก็น่าจะเอามันไปเลี้ยงเองนะคะ มาทิ้งให้พี่เดแบบนี้เป็นการสร้างภาระให้เค้า" หมวยเชิดหน้าใส่ผม
"พี่เดอยากเลี้ยงเอง แล้วพี่ก็ไม่อยากขัดใจพี่เดด้วย" ผมตอบยิ้มๆ

"ช่างเหอะๆ พี่เดอยากทำไรก็ทำไป หนูก็ไม่ขัดใจเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไปส่งหนูก่อนนะพี่เด" หมวยเซ้าซี้
"นิวมีงานอะไรที่ยังค้างอยู่อีกมั้ย" พี่เดเดินเลี่ยงมาทางผม
"ก็มีรายการสั่งของงานเลี้ยงเย็นวันอังคาร แต่รอได้ พี่ไปส่งน้องเค้าก่อนเหอะ" ผมตัดปัญหา
"นิว ไปเอาแฟ้มสั่งของไป เดี๋ยวจะได้รีบๆทำนี่ก็วันเสาร์แล้ว เดี๋ยวเสร็จแล้วพี่จะได้ไปส่ง" พี่เดสรุป
"รีบไปสิคะพี่นิว รีบทำด้วยล่ะ พี่เดจะได้ไปส่งหนูซะที" ผมเดินเลี่ยงออกไปนอกห้อง

ระหว่างถือแฟ้มเอกสารกลับมาที่ออฟฟิศ ก็เห็นพี่เดมายืนตะโกนเรียก ออฟ ซึ่งเป้นกุ๊กรอบเช้าที่เลืกงานพอดี
"เฮ้ย ออฟ มานี่แป๊บ เดี๋ยวพี่ฝากออฟไปส่งน้องเค้าหน่อยสิ พี่กะพี่นวมีงานต้องทำ" พี่เดผลักภาระทันที
"ส่งตรงไหนอ่ะครับพี่เด" ออฟวิ่งกระหืดกระหอบมาจากลานจอดรถ
"ก็ทางผ่านก่อนไปแยกราชภัฏอ่ะ เพราะออฟต้องไปเส้นนั้นใช่มั้ย" พี่เดสั่งการ
"ร้อนๆงี้นะ พี่เดให้หนูนั่งมอไซค์ตากแดดไปเหรอ" หมวยทำหน้างอ ปฏิเสธ
"ไปเหอะ ถ้าจะรอพี่ก็เที่ยงคืนเลยนะ" พี่เดตัดบท แล้วดึงเอกสารจากมือผมไปเปิดดู
"นิวเดี๋ยวรีบตามเข้าไปนะ ต้องช่วยเชคว่ามีของเก่าเหลือมั้ย จะได้ไม่ต้องสั่งซ้ำ" พี่เดกลับเข้าออฟฟิศ

ออฟเองก็คงเอ๋อๆกะท่าทีของน้องหมวยอยู่เหมือยนกัน เลยยิ้มเก้อๆ แล้วทำท่าเชื้อเชิญให้ไปซ้อนมอไซค์
ส่วนน้องหมวยก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว นอกจากจะกลับพร้อมกะออฟ เพราะขืนอยู่ต่อคงมีแต่จะเพิ่มโทสะให้พี่เด
"อ้าว ยืนรออะไรล่ะจ๊ะ รีบๆไปซะทีสิ ติดรถคนอื่นกลับบ้าน อย่าให้เค้ารอนานสิ เสียมารยาท" ผมปิดท้าย
ท่าทางน้องหมวยก็คงอยากหาเรื่องผมเต็มที่ เพราะก่อนจะเดินไปยังหันมาถลึงตาใส่ผมอีกแน่ะ
"เดินทางดีๆนะ วันจันทร์เจอกัน พี่กลับออฟฟิศก่อนล่ะ เดี๋ยวพี่เดจะรอนาน" ว่าแล้วก็ยิ้มหวานส่งท้าย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-10-2010 19:40:23 โดย รอยยิ้มอาบยาพิษ »

thomaskung

  • บุคคลทั่วไป
แงะ กุ๊กนิวเริ่มโจมตีน้องหมวยแล้ว - -"

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
มาถึงเมื่อวานนี้ ช่วงทานข้าวกลางวัน ผมกับพี่เดก็ได้นั่งคุยกันหลายเรื่อง จนพี่เดถามว่า "นิวมีแฟนรึเปล่า"
ผมก็ตอบกลับไปว่า เพิ่งเลิกกะแฟนไม่นานนี้ แล้วก็ถามพี่เดกลับไปว่า "แล้วพี่ล่ะครับมีแฟนมากี่คนแล้ว"
"สองคนแต่เลิกหมดละ" พี่เดตอบโดยไม่ขยายความถึงสาเหตุที่เลิกกัน หรือรายละเอียดของการคบกัน
ทีแรกกะว่าจะถามซะหน่อย ว่าแฟนสองคนที่ผ่านมาน่ะ เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แต่อย่าเสี่ยงดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

"เอออ พี่มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อยอ่ะ" พี่เดเริ่มเกริ่นแล้วเขี่ยข้าวไปมา เหมือนมีเรื่องคิดกังวล
"เรื่องอะไรครับ" ผมเก็บจานข้าวที่ทานเสร็จแล้ว ไปวางที่ชั้นเก็บจาน พี่เดก็เดินตามมา
"อ้าวพี่ อิ่มละเหรอ" ผมถามเพราะเห็นพี่เดเทเศษอาหารที่อยู่ในจานอีกเยอะ ก็ได้คำตอบว่า "จ้ะ"
"แล้วมีอะไรจะให้นิวทำเหรอ ว่ามาเลย" ผมถามพลางกดน้ำดื่ม แล้วก็แทบสำลักน้ำเมื่อพี่เดพูดว่า
"นิวช่วยอยู่ใกล้ๆพี่หน่อยได้มั้ย ช่วยกันหมวยให้ห่างพี่ ถ้าหมวยมาทำงานที่นี่ คงจะยิ่งวุ่นวายกับพี่มากขึ้น"

ผมแปลกใจและสงสัยว่า ทำไมเค้าต้องมาขอให้ผมช่วยในเรื่องนี้ ในเมื่อใครๆก็พูดกันว่า พี่เดเป็นแฟนกับหมวย
"ทำไมต้องเป็นนิวอ่ะ" ผมถามกลับไป
"จำได้ป่ะที่พี่เล่าว่า พ่อแม่พี่กะพ่อแม่เค้าเคยคุยกันว่า อยากให้พี่กะเค้าจับคู่กัน เค้าก็ฝังใจมาเรื่อย" พี่เดเปรย
"แล้วพี่ไม่ชอบน้องเค้าเหรอ" ผมยิงคำถามตรง ซึ่งพี่เดก็ตอบว่า "พี่ไม่คิดกับน้องเค้ามากกว่าคนรู้จัก"
"ถ้าอย่างนั้นน่าจะบอกเค้าไปตรงๆนะพี่" ผมให้ทางเลือกกะพี่เด
"พี่เคยบอกแล้ว พอพี่บอกว่าพี่ไม่ชอบเค้า เค้าก็บอกว่ายังไม่ทันคบกันจริงจัง รู้ได้ไงว่าไม่ชอบเค้า
แล้วเค้าก็ขอโอกาสว่าคบๆกันก่อนถ้าไม่ใช่เค้าจะยอมรับ แต่พอมาถึงตอนนี้ เค้ากลับแสดงความเป็นเจ้าของพี่
ซึ่งพี่ว่ามันไม่ใช่ พี่ยังไม่ได้ตกลงคบหากับเค้าด้วยซ้ำ แต่นิวก็เห็นใช่มั้ย ใครต่อใครก็พูดว่าเค้าเป็นแฟนพี่
ก็น้องเค้าชอบมาหาที่ทำงาน ขอให้ไปช่วยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่ก็โทร.หาพี่ในเวลางานจนใครๆพากันแซว"


ผมดูท่าทางเรื่องนี้จะยาว เลยบอกพี่เค้าว่ากลับไปคุยกันที่ออฟฟิศเหอะ นี่ก็บ่ายสองแล้วรอบเช้าก็จะกลับกันหมด
ระหว่างทางที่เดินจากแคนทีนไปยังครัวหน้า ผมก็เล่าว่ามีอีกโรงแรมนึงติดต่อมาให้ผมไปทำงานด้วยแต่ยังไม่ตกลง
คือผมตั้งใจว่าจะอยู่ที่นีให้ผ่านโปรก่อน(ไม่ว่าจะผ่านหรือไม่ผ่าน)ก็เลยจะรอให้พ้นเดือนที่สามของการทำงานที่นี่
พี่เดเองก็ตกใจอยู่เหมือนกัน แต่ก็บอกว่า ถ้าผมคิดดีแล้วและเป็นหนทางที่ดีกว่า ก็ไม่ขัดข้อง ผมเองก็โล่งใจได้หน่อย

"นิวช่วยพี่หน่อยนะ ถ้าไม่มีใครกันๆปรามๆน้องเค้าบ้าง พี่ว่าเค้าจะยิ่งวุ่นวายมากขึ้น
แต่ถ้าไม่พาเค้ามาสมัครงานก็สงสาร เพราะงานที่เก่ามันก็ไม่เวิร์คเท่าไหร่ อีกอย่างพี่อยากให้เค้ามาเห็นเอง
ว่าพี่มีคนของพี่อยู่แล้วจริงๆ เค้าจะได้ไม่ต้องเอาเรื่องที่พ่อแม่พูดกันเล่นๆมาเป็นข้อผุกมัดกันอีก"
พี่เดร้องขอ
"พี่ได้บอกเค้าตรงๆรึยังว่าพี่ไม่รักไม่ชอบเค้า" ผมถามถึงวิธีแก้ปัญหาที่ผ่านมาของพี่เด
"บอกทุกอย่าง พอบอกว่ามีแฟนก็หาว่าพี่ไม่เคยพาแฟนไปบ้านแสดงว่าพี่หาข้ออ้างไปเรื่อย
ขนาดพี่บอกว่าชอบผู้ชาย เค้ายังไม่เชือเลย หาว่าพี่โกหกเพื่อให้เค้าตัดใจแต่เค้าไม่หลงกลหรอก"
พี่เดถอนใจ
"ทำไมต้องเป็นนิวด้วยอ่ะ" ผมนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะคอมฯ
"อย่างแรก ถ้าพี่ขอให้ผู้หญิงสักคนมาช่วย พี่ไม่แน่ใจว่าถ้าหลุดจากน้องหมวยได้
คนที่พี่ขอให้มาช่วยจะติดพันพี่ซะเองรึเปล่า ปัญหาใหม่ก็จะเกิดขึ้นซ้ำรอยอีก แต่ถาให้พี่ไปเดินควงผู้ชาย
พี่ก็ทำใจลำบากที่คนจะมองพี่เป็นเกย์ แต่กับนิวพี่ก็ไม่รุ้ว่าทำไม พี่รู้แค่ว่านิวเหมาะกะพี่ที่สุดละ"
พี่เดพูดรวดเดียว

ผมยังข้องใจอยู่ดีว่า ไอ้ที่ว่าเหมาะเนี่ยมันหมายถึงอะไร
"ก็คงเป็นเพราะ นิวไม่แคร์พี่ และก็ไม่แคร์น้องเค้าด้วย นิวทำตัวลอยอยู่เหนือสถานการณ์ได้
และฝีปากนิวก็สามารถรับมือกะน้องเค้าได้สบายๆ อีกอย่างตำแหน่งงานเราใกล้กันที่สุด ถ้าสนิทกันก็ไม่แปลก
สามารถเอาความสนิทในหน้าที่การงานเป็นข้ออ้าง ไปไหนมาไหนด้วยกันได้ รวมทั้งการไปหาเดนิสที่ห้องพี่"

"นิวช่วยพี่ไม่ได้หรอก เพราะตั้งแต่ฟังมา นิวยังไมเห็นเลยว่า นิวจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง" ผมส่ายหน้า
"พี่รู้ว่านิวลำบากใจ แต่ถือซะว่าช่วยพี่แค่ช่วงนึง จากนี้อีกไม่กี่เดือนนิวก็จะไปทำงานที่ใหม่แล้วนี่" พี่เดเว้าวอน
"แล้วไงอ่ะครับ นิวต้องช่วยพี่จนกว่าจะถึงวันสุดท้ายที่นิวทำงานที่นี่เลยเหรอ" ผมถามไปตรงๆ
"ก็....ถ้านิวจะต้องไปจริงๆ ไว้ให้ถึงวันนั้นพี่ก็จะไม่รบกวนความช่วยเหลือจากนิวอีก" พี่เดวางมือลงบนบ่าผม

ผมพยายามทำความเข้าใจเหตุผลของพี่เด แต่จนแล้วจนรอดผมก็ยังไม่เห็นความชัดเจนอะไรในเรื่องที่พูดกัน
"นิวจะอยู่นี่อีกสามเดือนหรือสามวัน นิวก็ไม่ช่วยพี่หรอก ที่พี่พูดมาทั้งหมดนิวยังไม่เห็นผลดีสำหรับนิวเลย"
"มีสิ ถ้านิวช่วยพี่ พี่ก็จะดูแลนิวทุกอย่าง ไม่ให้ใครมารังแกได้ โดยเฉพาะพวกบ้าๆบอๆในโรงแรมนี้" พี่เดบอก
"เหตุผลของพี่ไม่มีน้ำหนักมากพอ พี่ไปหาคนอื่นช่วยพี่ละกันครับ" ผมลุกขึ้นจะเดินออกจากห้อง
"พี่ไม่อยากได้คนอื่นเป็นแฟน นอกจากนิวเท่านั้น เหตุผลนี้มีน้ำหนักพอมั้ย" พี่เดดึงมือผมไว้
ผมตกใจที่โดนเค้าจับมือรั้งไว้ แม้ไม่ใช่ด้วยการกระชากเหมือนครั้งที่แล้ว แต่มันก็ทำให้ผมหยุดนิ่งได้ด้วยคำพูดเค้า

"พี่เดคิดดีๆนะ เราไม่ได้รักชอบกันไม่ได้รู้จักกันจริงๆ และที่สำคัญเราไม่มีอะไรเหมือนกันเลย" ผมท้วงนิ่มๆ
"งั้นเรามาเรื่มทำความรุ้จักกันใหม่ พี่จะไม่ตัดสินนิวจากสิ่งที่พี่เห็น แต่พี่จะค่อยๆรู้จักนิวมากขึ้นเรื่อยๆ
และขอให้นิวค่อยๆรู้จักพี่ อย่าเพิ่งเอาอคติมาตัดสินพี่ ใช้เวลาจากนี้ไปอีกเดือนสองเดือน
เพื่อให้เรารู้จักกันจริงๆ จนกว่าจะถึงเวลาทีนิวต้องไปทำที่ใหม่"
พี่เดกุมมือผมแน่นขึ้น ทำให้ผมรู้สึกมั่นคงในใจ
"ไม่กี่เดือนจากนี้อ่ะนะ จะมีประโยชน์อะไรทีเราต้องมาศึกษากัน ในเมื่อต้องจากกันอยู่ดี" ผมดึงมือออก
"มีสิ อย่างน้อยเราก็ได้รู้จักกันจริงๆ พี่หวังว่าเมื่อนิวจากที่นี่ไป เราจะยังไปมาหาสู่กันเหมือนเดิม" พี่เดยิ้มอ่อนๆ
"แต่ว่า..." ผมยังคงลังเล และพยายามหลบสายตาเค้า อย่างที่บอกละครับขืนสบตาล่ะก็ผมเสร็จเค้าแน่
"พี่สัญญา ว่าจะดูแลปกป้องไม่ให้นิวเดือดร้อน ไม่ว่าเรื่องนี่หรือเรื่องไหนๆ พี่ขอโอกาสนั้นได้มั้ย" พี่เดจ้องตาผม

ผมกำลังจะเคลิ้มอยู่แล้วเชียว แต่พอได้สติก็รีบหันหน้าไปทางอื่นแล้วบอกเค้าว่า
"เอาไว้น้องเค้ามาทำงานซะก่อน แล้วถ้าเค้ามาวุ่นวายกะพี่ นิวค่อยดูอีกทีนะว่าจะจัดการยังไงให้ได้"
"แปลว่านิวตกลง" พี่เดยิ้มกว้าง ก่อนจะค่อยหุบยิ้มลงแล้วถามเสียงขรึมๆว่า "นิวต้องปรึกษาเชนมั้ย"
ผมเกิดอาการฉุนกึกขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว แต่รู้สึกว่าเค้าก้าวก่ายเรื่องของผมมากเกินไป ผมไม่ได้เป็นอะไรกะเชนซะหน่อย
"นิวไม่ต้องปรึกษาเชนหรอก นิวตัดสินใจเองได้ ด้วยเหตุผลของนิวเอง" ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

และพูดประโยคต่อไป ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นมั่นคง เพื่อให้เค้าตระหนักไว้ว่า
"ต่อให้นิวทำตามข้อตกลงกะพี่จริงๆ นิวก็ยังมีอิสระไปไหน ทำไรกะเชนก็ได้ โดยไม่ต้องปรึกษาพี่เหมือนกัน"
พี่เดสวนมาว่า "ไม่ได้" ผมรู้สึกขัดใจ ก็เลยจ้องหน้าพี่เดอย่างเอาเรื่อง เค้ามีสิทธิ์อะไรมาห้ามผม
เมื่อเจอสีหน้าเอาจริงของผมแบบนี้ พี่เดกลับเริ่มพูดเสียงอ่อนลงกว่าเก่า
"ก็มีอิสระทำได้ทุกอย่าง แต่ขอให้บอกพี่บ้าง อย่างน้อยพี่ก็เป็นแฟนนิวไง"

ผมเดินถอยห่างออกมาจากพี่เด ยืนกอดอกพิงตู้เอกสารในออฟฟิศ แล้วบอกวา "นิวยังไม่ได้รับปากเลย"
โดยไม่รอให้พี่เดได้พูดขัดขึ้น ผมก็ชิงพูดประโยคต่อไปซะก่อนว่า
"ตั้งแต่ฟังมาๆเนี่ยพี่ให้นิวทำนั่นทำนี่ ในฐานะแฟนพี่อ่ะ แล้วพี่อ่ะ จะทำไรเพื่อนิวบ้าง"
"พี่ก็จะทำทุกอย่างเหมือนแฟนเค้าทำกันน่ะ เช่นมารับมาส่ง ดูหนัง กินข้าว" พี่เดรีบพูดเป็นชุดผมได้นิ่งฟัง
แล้วเหมือนกับว่าพี่เดจะนึกอะไรขึ้นมาได้ฉับพลัน เดินตรงมาหาผมแล้วถอดแหวนทองคำขาวจากนิ้วของเค้าสวมให้ผม
"อย่างแรกคือ แหวนวงนี้ พี่ใส่ติดตัวมาตลอด พ่อพี่ให้มาหลังจากพี่บวชเมื่อสองปีก่อน"
"เฮ้ยพี่ เอาคืนไป แค่เล่นละครหลอกๆ ไม่ต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้" ผมรีบดึงแหวนออกจากนิ้วส่งคืนเค้า

"ใส่ไปเหอะน่า เพราะถ้าน้องเค้าเห็นว่าพี่ให้แหวนวงนี้กับนิว เค้าจะรู้ได้เองว่านิวเป้นคนพิเศษของพี่" พี่เดย้ำ
"นิวกลัวทำหาย ปกติไม่ชอบใส่แหวนนักหรอก นอกจากวงก่อนหน้านี้ แต่ก็...ขายไปละ" ผมพูดเสียงอ่อนลง
"ใส่ไว้ให้ติดนิ้ว มันก็ไม่หายหรอกเชื่อสิ อย่าไปถอดวางไว้ที่ไหนละกัน" พี่เดแนะนำ
"ใส่เฉพาะตอนที่ต้องเจอน้องเค้าไม่ได้เหรอ" ผมอิดออด ต่อรอง

"ไมได้ เพราะนอกจากพี่อยากให้น้องเค้ารู้ว่านิวเป็นคนพิเศษของพี่ พี่ก็อยากให้คนอื่นๆรู้ด้วยว่าห้ามยุ่งกะนิว"
"ไม่มีใครเค้ามาสนใจหรอกว่านิวใส่แหวนของใครน่ะ นี่ถ้านิวลาออกเมื่อไหร่ อย่าลืมทวงละกันนะ" ผมขยับแหวน
"ถ้างั้นรับปากพี่นะ ใส่แหวนของพี่ติดนิ้วไว้ตลอดจนกว่าจะถึงวันที่เรายกเลิกข้อตกลง" พี่เดกุมมือผมไว้
"พี่ไม่คิดว่าเราทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เหรอ" ผมถามเสียงเบาๆ ในใจนึกสับสนเหมือนกัน

"นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ แต่มันคือเรื่องสำคัญสำหรับพี่ ที่พี่ขอร้องให้นิวช่วยรักษาไว้ให้" พี่เดพูดนุ่มนวล
"จะรักษาไว้ยังไง นิวก็ต้องคืนให้พี่ ในวันที่ข้อตกลงนี้จบลง พร้อมการลาออกของนิว" ผมเปรยเบาๆ
"ก็รอจนกว่าจะถึงวันนั้นละกัน เมื่อไหร่ที่นิวต้องไปหรือหมวยเค้าตัดใจจากพี่ได้แล้ว เราค่อยมาว่ากันอีกที
นิวคืนแหวนให้พี่ พี่คืนอิสระให้นิว จะได้มีแฟนแบบที่นิวชอบจริงๆ ไม่ใช่แฟนหลอกๆที่นิวต้องฝืนใจช่วยแบบพี่"
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-10-2010 11:38:41 โดย รอยยิ้มอาบยาพิษ »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ @PurPle SuN@

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
...เมื่อไหร่ที่นิวต้องไปหรือหมวยเค้าตัดใจจากพี่ได้แล้ว เราค่อยมาว่ากันอีกที
นิวก็คืนแหวนให้พี่ พี่ก็คืนอิสระให้นิว ได้มีแฟนแบบที่นิวชอบจริงๆ ไม่ใช่แฟนหลอกแบบพี่ ที่นิวต้องฝืนใจช่วย"


ไอ้ประโยคเนี้ยอ่ะ ฟังแล้วให้สงสาร

เฮ้ออออ  แล้วก็ได้แฟนแบบไม่ตั้งใจมาหนึ่งคน  แหวนหนึ่งวง  และภาระน่าปวดหัวอีกหนึ่งอย่าง

เอาน่า  เปลี่ยนสถานะเป็นแฟนแล้ว พี่เดเค้าก็จะดูแลนิวได้ดีมากขึ้นนี่เนอะ

หวังว่าพี่เดอ่ะ คงปกป้องนิวจากน้องเค้าได้จริงๆนะ  ไม่งั้นอ่ะนิวเหนื่อยแน่ๆ

เตรียมตัวรับมือได้เลย นิวเอ๊ยย

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ขอบคุณจ้า แต่อย่าได้แคร์ ถึงไม่มีพี่เด เราก็มีมือมีเท้า ปกป้องตัวเองได้อยู่แล้ว อิอิอิ

mma419109

  • บุคคลทั่วไป
       :man1:น้องนิว ได้แต่แอบอ่านไม่ค่อยได้คุย วันนี้ทนไม่ไหว พี่เดนี่เนียนได้ตลอด
 นี่เนียนมาขอเป็นแฟน ตอนน้องแมวดีนะไม่ตั้งชื่อว่าเดนิวน่ะ ว่างๆน้องนิวลองถามสิว่าให้
 แกล้งทำเป็นแฟนถ้าเกิดนิวจริงจังขึ้นมาจะว่ายังไง ทำแบบนี้เหมือนให้เราเป็นตัวร้ายส่วนตัว
 เองลอยตัวนะ
 

Azygos

  • บุคคลทั่วไป
พี่ชายผม โสดได้ไม่นานจริงๆ อิอิ ^____^

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ทำแบบนี้เหมือนให้เราเป็นตัวร้ายส่วนตัวเองลอยตัวนะ

^
^
^
นั่นสิเนอะ อยู่ๆผมก็กลายเป็นตัวร้ายไปแย่งผู้ชายคนนึงมาจากผู้หญิงที่พ่อแม่เค้าหาไว้ให้
และจะว่าไป พี่เดก็ยังพูดไม่เคลีย์ด้วยซ้ำนะครับ ว่าตัวเค้าน่ะไม่ชอบน้องหมวย หรือไม่ชอบผู้หญิง
ซึ่งเค้าบอกว่าเคยบอกน้องหมวยว่าเค้าชอบผู้ชาย แต่ก็ไม่อยากหาผู้ชายคนอื่นมาเล่นเป็นแฟนเค้า
ผมก็เดาไม่ถูกว่า เค้าเป็นเกย์แต่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็เลยไม่หาเกย์หรือผู้ชายคนอื่นมาช่วยเล่นละคร
หรือว่าเค้าไม่ได้เป็นแต่จะแกล้งหลอกหมวยว่าเค้าเป็นเลยจำเป็นต้องแกล้งมาเนียนๆกับผมกันแน่

ถ้าเค้าเป็นเกย์ ผลลัพธ์ก็จะออกมาอีกอย่างนึง แต่ถ้าเค้าไม่ได้เป็นเกย์ผลลัพธ์ก็จะต่างออกไป
แต่เท่าที่ผมเจอน้องหมวยมาสองสามครั้งเนี่ย ผมก็พอจะเข้าใจแล้วว่า ทำไมพี่เดถึงรำคาญนัก
บางทีผู้หญิงอย่างน้องหมวยนี่แหล่ะ ที่เป็นสาเหตุให้ผู้ชายอย่างพี่เดอยากเป็นเกย์ 55555

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
พี่ชายผม โสดได้ไม่นานจริงๆ อิอิ ^____^

v
v
v

"มาจนถึงวันนี้ ดิฉันหวังจะครองตัวเป็นโสดเช่นนี้ ไปจนวันตายไม่คิดมีใครใหม่
คนหนุ่มอย่างหมอต่างหากล่ะ ที่ดิฉันเห็นว่าควรมีเวลาเป็นส่วนตัวกับคนวัยเดียวกัน"

คุณหญิงโยธาบดี

^
^
^

555555 จำเค้ามาพูดอีกทีน่ะครับหมออ้น

thomaskung

  • บุคคลทั่วไป
ไม่เราหาเรื่อง ก็ต้องมีคนหาเรื่องให้เรา
ชีวิตยิ่งรู้จักยิ่งเหนื่อย แต่ก็สนุกไม่ใช่น้อย


ลป.

จะบอกว่ารูปกุ๊กนิวตาโต ๆ เม้มปาก เอียงคอแล้วมันคล้าย ๆ กับค่างแว่นมากเลย >.<
ไม่ได้ว่านะ แต่ว่าค่างแว่นมันน่ารักนะ T^T

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ในที่สุดก็มาถึงจนได้ วันที่ผมถูกเปิดตัวในฐานะแฟน(ผู้ชาย)ของพี่เด เรื่องมันเริ่มมาจาก........

"นั่นแน่ ใส่แหวนมาทำงานซะด้วยวันนี้ แสดงว่ามีคนจองแล้วแน่ๆเลย" เชนทักเรื่องแหวนเสียงดังลั่นแคนทีน
"ทำไมอ่ะ ใส่แหวนแล้วผิดเหรอ" ผมพยายามส่งเสียงวีนข่ม
"ก็ไม่ผิดที่ใส่แหวน แต่ผิดสังเกตว่าทำไมเพิ่งจะใส่" เชนทำหน้าล้อเลียน
เนื่องจากในแคนทีนคนก็ไม่ใช่น้อย ทั้งแผนกบัญชี แผนกแม่บ้าน กุ๊กรอบเช้า คนสวน คนงานเต็มไปหมด

ดังนั้นทุกคนที่อยู่ในที่นั้นจึงหันมาให้ความสนใจในเรื่องที่ผมกับเชนส่งเสียงคุยกัน จนแทบจะเป็นตาเดียว
ผมเดาว่าเค้าคงอยากรู้อยากเห็นตามประสาน่ะล่ะครับว่า ผมไปได้แหวนวงนี้มาจากไหน แล้วก็มีคนมาเฉลย...
"ที่เพิ่งจะใส่แหวนวงนี้ ก็เพราะพี่เพิ่งสวมให้" พี่เดเดินกลับมาจากห้องน้ำตอนไหนไม่รู้
ทุกสายตามองมาที่ผม เชน และพี่เด จนผมรู้สึกตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน เมื่อหันมองไปรอบๆผมทำได้แค่ยิ้มๆ

เริ่มมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ จนบางคนเริ่มถามกันว่า "จริงเหรอ" บ้างก็ถามว่า "ให้แหวนกันทำไม"
หนักๆเข้าก็มีบางคน(แผนกบัญชี) ที่จ้องจะหาเรื่องผมอยู่แล้วถามขึ้นว่า "พี่เดกับพี่นิวเป็นคู่เกย์กันเหรอ"
"แหวนวงนี้เป็นของพ่อผม พ่อให้ผมไว้เพื่อสวมให้กับคนพิเศษ นิวเป็นคนพิเศษของผม เข้าใจตรงกันแล้วนะ"
พี่เด ตัดบทด้วยประโยคที่ยาวมากซึ่งนานๆครั้งหรอกที่คนอื่นๆจะได้ยินพี่เดพูดอะไรยาวๆและชัดเจนขนาดนี้

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
จะบอกว่ารูปกุ๊กนิวตาโต ๆ เม้มปาก เอียงคอแล้วมันคล้าย ๆ กับค่างแว่นมากเลย >.<
ไม่ได้ว่านะ แต่ว่าค่างแว่นมันน่ารักนะ T^T



^
^
^

ซาหรุปแว่....................... เป็นคำชม ชิมิ ชิมิ คร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

beemanufan

  • บุคคลทั่วไป

"แหวนวงนี้เป็นของพ่อผม พ่อให้ผมไว้เพื่อสวมให้กับคนพิเศษ นิวเป็นคนพิเศษของผม เข้าใจตรงกันแล้วนะ"




กอดพี่นิวค่ะ พี่เดตรงดีจัง เราว่าพี่เดจริงจังกับพี่นิวนะ เตรียมรับมือกับน้องหมวยไว้ดีๆแล้วกัน สู้ๆ พี่ชาย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






Azygos

  • บุคคลทั่วไป
พี่ชายผม โสดได้ไม่นานจริงๆ อิอิ ^____^

v
v
v

"มาจนถึงวันนี้ ดิฉันหวังจะครองตัวเป็นโสดเช่นนี้ ไปจนวันตายไม่คิดมีใครใหม่
คนหนุ่มอย่างหมอต่างหากล่ะ ที่ดิฉันเห็นว่าควรมีเวลาเป็นส่วนตัวกับคนวัยเดียวกัน"

คุณหญิงโยธาบดี

^
^
^

555555 จำเค้ามาพูดอีกทีน่ะครับหมออ้น


ขอบคุณครับพี่นิว แต่ผมเองก็ต้องตอบกลับไปว่า "ฉันคงมาสุดทาง เสียแล้วล่ะ"

ผมว่าพี่เดเค้าเองก็น่าจะอยากจริงจังกับพี่นิวนั่นแหละครับ เพียงแต่เค้าไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ ก็เลยเนียนๆ ไปเรื่อย พอมีเรื่องน้องหมวยเข้ามา เลยเป็นข้ออ้างเนียนๆ ที่พี่เดจะได้ขอพี่นิวเป็นแฟน แต่อย่างไรก็ดี ไม่ว่าพี่นิวจะรู้สึกกับพี่เดอย่างไร ชอบหรือไม่ชอบ ผมก็เคารพในการตัดสินใจของพี่นิวเสมอ และขออวยพรให้พี่นิวพบกับรักแท้ของพี่นิวครับ ^____^

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ผมเดินเลี่ยงกลับไปที่ครัวหน้าก่อน เพราะพี่เดยังไม่ได้ทานข้าว ก็ปล่อยให้เค้านั่งตอบคำถามสื่อเองละกัน
แต่แทนที่ผมกลบมาที่ครัวแล้วจะพ้นเรื่องวุ่นวายก็เปล่าเลย เมื่อเรื่องที่พี่เดให้แหวนกับผมมาถึงหูน้องหมวย

"นี่ หนูขอดูแหวนหน่อย" หมวยเรียกผม โดยใช้คำว่า 'นี่' แทนการเรียกชื่อผมหรือเรียกผมว่าพี่
"แหวนวงนี้เหรอ" ผมหันไปมองหน้าหมวยแล้วก้มดูแหวนที่นิ้วนางของตัวเอง
"นั่นล่ะ ขอดูหน่อย" หมวยเดินใกล้เข้ามา แล้วแบมือกระดิกเรียกให้ผมเอาให้เค้าดู ผมก็ถอดให้ดู

"เฮ้ย นี่มันแหวนพี่เดจริงๆนี่" ท่าทางหมวยจะตกตะลึงจริงๆ
ก็ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะครับ ถ้ามองจากภายนอก ก็เหมือนแหวนทองคำขาวทั่วๆไป แต่ถ้ามองดูดีๆ
จะเห็นว่า ด้านในของแหวนวงนี้ มีสลักนามสกุลของพี่เดไว้ด้วย (จริงๆก็คงเป็นแหวนที่พ่อพี่เดสลักนามสกุลไว้น่ะครับ)
ปฏิกิริยาของหมวยที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่การโวยวาย แต่หมวยยึดแหวนวงที่ถืออยู่ในมือแล้วเดินไปโดยไม่พูดอะไรเลย

"เอาคืนมา" ผมเดินตามไปทวงแหวนคืนที่ห้องอาหาร ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ไม่มีแขกเลยสักคน
"แหวนของพี่เด หนูจะคืนให้พี่เดเอง" หมวยกุมแหวนในอุ้งมือแล้วหลบไว้ด้านหลังเค้า
"ก็ไม่เป็นไรหรอก เอาไปคืนพี่เดก็ได้ เพราะถึงยังไงพี่เดก็ต้องเอากลับมาให้พี่อยู่ดี" ผมเชิดหน้าไม่ใส่ใจ
หมวยเดินเข้ามามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพูดด้วยเสียงเยาะหยันว่า
"แหวนเนี่ยพ่อพี่เดให้มา เค้าก็ต้องเอาให้แฟนเค้าสิ จะมาให้พี่ยืมใส่ทำไม"

ผมเริ่มนับหนึ่งถึงเท่าไหร่ก็สุดจะจำได้ ในใจก็คิดว่าจะเอาไงดี รู้แต่ว่าผมเกลียดการถูกมองด้วยสายตาแบบนี้มากๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคนที่มาแสดงกิริยาแบบนี้กับผม เป็นคนที่ไม่ได้ถูกจัดอยู่ในระดับที่เหนือกว่าผม ผมยิ่งทนไม่ได้
"ถ้านั่นเป็นเหตุผลเดียวที่แหวนวงนี้จะไปอยู่ที่ใคร นั่นแหล่ะเป็นเหตุผลที่พี่เดให้แหวนวงนี้กับพี่" ผมยอกย้อน
เห็นสีหน้าของหมวยที่บ่งบอกว่าผิดหวังและรับไม่ได้ทำให้ผมรู้ว่า หมวยคงเข้าใจความหมายที่ผมพูดไปเมื่อครู่
"จะคืนพี่ดีๆ หรือจะให้พี่เดมาทวงคืนเอง ก็ตามใจ" พูดจบผมก็เดินกลับครัวไปเลย

แค่ชั่วประเดี๋ยวน้องหมวยก็เดินตามมาในครัว ระหว่างที่ผมจัดเตรียมของสำหรับขายออเดอร์อยู่นั้น
แล้วก็เอาแหวนวงที่ยึดไปจากผม มาวางกระแทกลงที่โต๊ะทำอาหาร โดยไม่ได้พูดอะไรสักคำแล้วก็สะบัดหน้าเดินออกไป
หลังจากสถานการณ์สงบลงแล้ว ผมก็สวมแหวนกลับคืนที่นิ้วนางตามเดิม ทีแรกกะว่าจะเล่าให้พี่เดฟังจะดูซิว่าเค้าจะว่าไง

แต่เวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆ ผมก็ใจเย็นลง มองดูแหวนวงที่สวมอยู่อีกครั้ง แล้วก็ตัดสินใจว่า ไม่เล่าให้พี่เดฟังดีกว่า
เพราะมันก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องทำให้พี่เดยุ่งยากใจ ในเมื่อผมเองก็จัดการปัญหาจบสิ้น ได้แหวนคืนมาแล้ว
ถึงยังไง เค้าก็รู้จักกันมาก่อน แล้วพ่อแม่เค้าก็รู้จักกัน ถ้าพี่เดไม่พอใจแล้วทำอะไรให้หมวยรู้สึกไม่ดี ผมก็คงไมสบายใจ
แล้วผมเองก็พอจะรู้จักนิสัยพี่เดอยู่บ้าง ว่าถ้าพี่เดโกรธคงเป็นเรื่องแน่ๆ ผมก็เลยตัดสินใจว่าไม่เล่า ให้มันจบแค่นี้แล้วกัน

beemanufan

  • บุคคลทั่วไป
พี่นิว น้องหมวยน่ากลัวอ่ะ ไม่บอกพี่เดดีแล้ว ถ้าบอก ปัญหาบานปลายแน่ๆ


ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
^
^
^
พี่ก็ว่างั้นแหล่ะน้องบี ไม่เล่าดีกว่า พี่เดก็ไม่ต้องมาลำบากใจ เรื่องก็ไม่บานปลาย
อย่างน้องหมวยเนี่ย จิ๊บๆ แรงกว่านี้ก็เจอมาแล้ว เนอะน้องบี 55555

beemanufan

  • บุคคลทั่วไป
อ่านะ เตรียมรับมือไว้ดีๆแล้วกัน เจอศึกหนักแน่ๆ

ความรักสำหรับผู้หญิงคือสงครามและเป็นสงครามที่ไม่มีวันสิ้นสุด

คำคมจากละครเรื่องดารายัณค่ะ

ออฟไลน์ Goodfellas

  • magKapleVE
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1828
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Adult games: dating for spicy meetups
ผมว่านะ  พี่เดเค้าคงต้องการแบบนี้อยู่แล้วมั๊ง   ถ้าแม่นี่เค้ามาวีนคุณนิว  เค้าก็จะได้หาเรื่องจัดการไปซะเลยรึเปล่า  จะได้มีเหตุให้เลิกกันได้   แต่ว่านะตกลงแล้ว   ผู้ชายแท้ๆ  หรือค่อนข้างแท้เนี่ย  มันจะต้องเป็นแบบนี้  คือ แพ้ผู้หญิงที่มาตื้อเหมือนในละครไปซะหมดเหรอ  ไม่เข้าใจอ่ะ     ไอ้ที่ในละครเวลานางร้ายมาตื้อก็ต้องยอมมันซะงั้น  ไม่มีปากมีเสียง  นางเอกมันก็ได้แต่ยืนมองตาปริบๆ   เซ็งว่ะ :serius2:  อิอิ 

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
ผมเพิ่งได้รับการติดต่อจากทางโรงแรมแห่งใหม่เมื่อประมาณ 8โมงเช้าของวันนี้ ให้เข้าไปสัมภาษณ์(อีกครั้ง)
เมื่อรู้ตัวล่วงหน้ากระทันหันเช่นนี้ จึงต้องรีบโทร.ลางาน 2ชั่วโมง ไปเริ่มทำงานตอนเที่ยง เผื่อเวลาไปทำธุรก่อน
แต่ก็รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างไว พร้อมทั้งเตรียมชุดกุ๊กไปใส่ที่โรงแรมด้วย

"ท่านประธานเชิญพบได้เลยค่ะ" เลขาหน้าห้องเรียกผมซึ่งนั่งรออยู่ประมาณ5นาที จากนั้นผมจึงเดินตามไป
"เชิญนั่งก่อน" ท่านประธานผายมือไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะทำงานท่าน หลังจากผมยกมือไหว้ท่าน
"ที่ต้องให้มาคุยกันวันนี้เพราะ ตำแหน่งรีเซพชั่นว่างแล้ว แต่จะให้รอคุณมาเริ่มงานในอีกสองเดือนไม่ได้"
"ทราบครับ" ผมยิ้มรับ เนื่องจากสัมภาษณ์ครั้งก่อน ตำแหน่งรีเซพชั่นที่ผมสมัครไว้ยังไม่ว่าง
ในครั้งนั้น ผมถูกเรียกสัมภาษณ์เพื่อทราบประวัติการทำงานและเหตุผลที่อยากเปลี่ยนสายงานจากกุ๊กเป็นรีเซพชั่น
การพูดคุยในครั้งนั้น โรงแรมนี้ให้เวลาผมในการทำงานที่เดิมจนผ่านโปรฯก่อน เพราะทางเค้าก็ยังไม่รับรีเซพชั่นเพิ่ม

"ผมอยากขอให้คุณมาเริ่มงานเร็วขึ้นกว่าเดิมที่คุยกันไว้" ท่านประธานกล่าวขึ้นก่อน
"ขอบคุณครับที่ให้โอกาสผม แต่ผมต้องทำตามกฏระเบียบโรงแรมเดิมคือลาออกล่วงหน้า15วัน" ผมชี้แจง
"แค่15วัน ผมรอได้ แต่ถ้าเกินสองเดือนบอกตรงๆว่าผมรอนานขนาดนั้นไม่ได้" ท่านประธานให้เหตุผล
"ขอบพระคุณครับ" ผมยกมือไหว้และเอ่ยคำขอบคุณที่ผู้ใหญ่เมตตาและเข้าใจ
"ตกลงว่าผมรับคุณเป็นไนท์รีเซพชั่น เริ่มงานวันที่1พฤศจิกานะ" ท่านประธานรับไหว้และเอ่ยสรุป
จากนั้นก็เป็นขั้นตอนการตกลงเงินเดือน ชี้แจงสวัสดิการ ระเบียบการทำงาน และการเซ็นสัญญาเข้าทำงานกับทางโรงแรม

ดังนั้นเมื่อผมไปถึงที่ทำงาน(เดิม) ประมาณเกือบเที่ยง ผมจึงเข้าไปทำงานด้วยความลังเลใจพอควร
บอกตรงๆว่าแม้ผมต้องการสิ่งที่ดีกว่าการอยู่ที่นี่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เร็วขนาดนี้ ซึ่งนั่นก็แปลว่าผมต้องจากที่เร็วขึ้น
คำถามที่ผุดขึ้นในสมองคือ จะบอกใครก่อน จะบอกว่ายังไง และผลที่ตามมาจะเป็นไงนะ ปนเปกันสลับไปมาในหัวผม
แต่ไม่ว่าจะเรื่มต้นว่าอย่างไร หรือผลที่เกิดขึ้นจะเป็นอย่างไร ผมก็ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่า วันนี้ผมจะลาออกจากที่เดิมครับ

ออฟไลน์ รอยยิ้มอาบยาพิษ

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +237/-2
จังหวะชีวิต 
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน


ชีพคือชีวิต ชีวิตก็คืองาน... เรานี่
กิจการจะดี อาศัยจังหวะดี... ช่วยกัน

ชีวิตระวังเหมือนดังจังหวะเพลง...
บรรเลงได้ส่วนสรรค์
รู้จังหวะสัมพันธ์มั่นคง

แต่คนผิดหวังเพราะความไม่ระวัง... ทีท่า
ผิดแบบลีลาชีวิตก็ถลา... คว่ำลง

ถ้ารู้ลีลา รักษาจังหวะไว้...
จะไปตลอดตรง
งานคงเสริม และส่ง... ผลไกล

ชีวิตผิดพลั้งยั้งไม่ทันจึงคว่ำ
ความเจ็บจำช้ำทรวงใน

ถูกเขาประณามหยามให้
ชีวิตพลาดไป... ทั้งเจ็บทั้งอายกัน

นี่แหละชีวิต มักมีจังหวะผิด... ลงได้
สุดแต่ว่าใครจะวางจังหวะไว้... คงมั่น

ชีวิตระวังจังหวะสำคัญ
ชีวิต และเพลงเขาเปรียบเหมือนกัน
ถ้าใครเดินตามแนวนั้นเป็นสุขเอย... 

http://www.4shared.com/audio/6xEd1wVO/__Ost__-__.htm


Shin_i_chi

  • บุคคลทั่วไป
พี่นิว สู้ๆนะคับ
เป็นกำลังใจให้ ขอให้ไปเจอเพื่อนร่วมงานดีๆในอีกบริษัทนึงนะครับ

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
เพลงจะเข้ากับอายุไปไหม นิว 555


คิดอะไรมากมาย

ดีมาสนองตอบด้วยดีเท่าเทียม

ร้ายแส่มาสนองคืนกลับหลายเท่า

หึๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด