เล่าย้อนกลับไปวันที่ผมประสบเหตุก่อนนะครับ
ผมมาทำงานตอนบ่ายสาม ก็พยายามวางตัวนิ่งๆ เหมือนที่เพื่อนของผมแนะนำว่าอย่าเพิ่งไปวีนเหวี่ยงอะไรมาก
รอดูท่าทีไปก่อนก็แล้วกัน ผมก็เลยทำตัวปกติ ไปถึงก็เตรียมของสำหรับขายออเดอร์ไปเรื่อยๆ พี่เดมาถึงผมก็ไหว้เค้า
ก็คือทำตัวปกติอ่ะแหล่ะครับ เค้าก็รับไหว้ และยิ้มน้อยๆเหมือนเมื่อวานเราไม่ได้เถียงอะไรกันซะงั้น
ตอนไปทานข้าวเย็นที่แคนทีน เราก็เดินผ่านครัวจัดเลี้ยง(ด้านหลัง)ซึ่งพวกรอบเช้าก็ยังทำงานกันไม่เสร็จ
ผมกับเอ็มเข้าไปทักทายเพื่อนๆที่ยังทำงานกันอยู่ พี่เดก็ไม่ได้สนใจอะไร เค้าเดินล่วงหน้าไปทานข้าวก่อน
ระหว่างที่พวกเราทานข้าวกันอยู่ เอ็มก็บอกว่า วันนี้ถ้าไม่มีออเดอร์น่าจะช่วยรอบเช้าเตรียมของงานเลี้ยง
พี่เดก็เลยบอกว่า "จะทำก็ได้ แต่เอารถไปเข็นมาทำที่ครัวหน้านะ ไม่ต้องไปแห่กันไปทำกะเค้าหรอก"
เป็นอันว่าตกลงตามนี้ พวกเราก็เลยเอาวัตถุดิบต่างๆมาจากครัวหลัง มาช่วยกันทำจนเสร็จเรียบร้อย
ทีนี้ผมต้องเป็นคนเข็นรถเข็นเพื่อเอาของพวกนี้นกลับไปคืนให้รอบเช้า ซึ่งก็ยังทำงานกันอยู่
ผมไปถึงก็มีเชนมาช่วยผมจัดของเข้าที่ แล้วผมก็ถามเชนว่า "วันนี้วันหยุดนี่ ทำไมไม่หยุด"
คำตอบก็เหมือนเดิมๆครับ คือมีงานเลี้ยงห้ามหยุด ถึงจะได้หยุดแค่สัปดาห์ละวันก็ห้ามหยุด เพราะงานเยอะ
กะลังคุยกับเชนอยู่เพลินๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น อ๊อฟเป็นคนไปรับสาย (อ๊อฟย้ายจากรอบบ่ายมาเข้าเช้า)
อ๊อฟเดินมาด้านหลังบอกผมว่า "พี่นิว พี่เดเรียกให้กลับครัว สงสัยมีออเดอ์มั้งพี่"
เชนทำหน้าเซ็งๆ แล้วส่งสัญญาณประมาณว่า "ไปก่อนเหอะเดี๋ยวระเบิดลง"
ปรากฏว่าผมมาถึงไม่มีอะไรเลย ออเดอร์สักอย่างก็ไม่มี ผมเลยถามว่า "มีอะไรเหรอครับถึงต้องโทร.ตาม"
"เปล่า ไม่มีออเดอร์ แต่พี่มีงานเอกสารให้นิวช่วยทำหน่อยได้มั้ย" พี่เดพูดกลับมาแบบนิ่งๆตามปกติ
"ได้ครับ" หลังจากนั้นพี่เดก็หอบเอกสารปึกใหญ่มาในออฟฟิศ และทำให้ผมดูก่อน และจะให้ผมทำต่อจากเค้า
"อืม..... นิวยังไม่ค่อยเข้าใจอ้ะพี่เด พี่เดเก่งจัง นิวโง๊โง่เรื่องตัวเลขอ่ะครับ" ผมออกตัวก่อนเผื่อจะไม่ต้องทำ
"เอาน่า พี่ก็ไม่เป็นมาก่อนหรอก เดี๋ยวพี่ทำให้ดูอีกที แล้วหลังจากนี้นิวทำต่อนะ" พี่เดหันมายิ้ม และเริ่มทำอีกครั้ง
เมื่อคิดว่าผมทำได้แล้วจึงลุกขึ้นให้ผมไปนั่งแทนที่ และให้ลงมือทำได้เลย แต่ผมก็แกล้งทำเป็นโง่ต่อไปก่อน
"อย่าเพิ่งไปดิครับ พี่ช่วยดูก่อนนะ เผื่อนิวทำผิดจะได้ให้พี่สอนให้อีกรอบ อย่าเพิ่งเบื่อซะก่อนล่ะ" ผมอ้อน
"จ้ะ" สั้นๆได้ใจความ แล้วเค้าก็นั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวเพื่อช่วยตรวจสอบงานให้ผม แล้วจู่ๆก็เปรยว่า
"พี่ไม่เข้าใจเลย ทำไมลูกน้องพี่ชอบไปอยู่ครัวหลังกันนัก อีกหน่อยถ้าหายไปนานๆ พี่คงต้องไปตามเองละ"
หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย... (อ่าน 319969 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก