วิ่งหลบอลหม่านกันเลยกระทู้นี้
อะรายปลิวมาอ่ะ
บึก(ลงไปนอนจุก)
**************************************
พักกลางวัน ฉันต้องลงมาซื้อข้าวข้างล่างคนเดียว ป้านงกะพี่พรห่อมาเองจากบ้าน แถวนี้ของขายเยอะเหมือนกัน แต่คนที่มากิน ส่วนมากก็จะคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ในตึกนี่แหล่ะ ฉันขี้เกียจเดินตากแดดไกล เลยเลือกจะนั่งกินก๋วยเตี๋ยวร้านใกล้ๆ นี่แหล่ะ
"พี่คะ หมี่เหลืองแห้ง 1 ที่ค่ะ" ฉันไปออเดอร์กับพ่อค้าก๊วยเตี๋ยว เสร็จแล้วก็กลับมานั่งรอที่โต๊ะ ดีนะที่ยังเหลือโต๊ะว่างอีกตัว คนกินกันเพียบเลย ก็เล่นปล่อยมาพักเที่ยงทีเดียวนี่เนอะ
"น้อง เล็กยำ ไม่ใส่ผัก เหมือนเดิม" ดูดิ ขายดีซะ ฉันได้ยินเสียงออเดอร์เพิ่มมาอีกแระ เค้าเดินมานั่งโต๊ะเดียวกับฉัน (ด้วยจำเป็น)
"หวัดดีจร้า น้องเฟียซ" เค้าทักทาย ฉันเอ๋อ เพราะยังจำชื่อตัวเองไม่ค่อยได้ ก่อนจะเรียกสติ แล้วทักทายเค้าตอบ
"ดีค่ะ"
"ชื่อพี่อุยจ่ะ เราอยู่ออฟฟิศเดียวกันเนี่ยแหล่ะ" เค้าแนะนำตัว
"อ้า ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่อุย" ฉันเองก็ยังรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ยังดีที่ยังมีคนญาตดีด้วย พี่แกก็ยิ้มแย้มแจ่มใส่ให้ดี
"จร้า เช่นกัน" พี่อุยได้ก๊วยเตี๋ยวพอดี เลยรับมากินไปคุยกันไป
"อื้ม ได้อาบน้ำเปล่าเนี่ย เห็นเมื่อวานก็ใส่ชุดนี้ไม่ใช่หรอ" พี่อุยทัก อายเค้าชิหายย จะบอกไม่มีตังค์ซื้อก็กระไรอยู่
"อ่ะ ชุดอื่นมันเอาไปส่งซักแล้ว ยังไม่มาส่งน่ะค่ะ" ฉันมุสา เย็นนี้กะไปกระชากสร้อยสามีไปขายทันที พี่อุยแกทำเป็นหัวเราะหึหึ ก็ไม่ได้ว่าไรต่อ เราสองคนกินไวพอๆ กันเลย เรยเรียกเก็บตังค์พร้อมกัน
"เดี๋ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเองนะ เลี้ยงเพื่อนใหม่หน่อย" พี่อุยบอก อุ้ย อย่าค่ะพี่อุย อย่าค่ะ อย่าเพิ่งจ่ายค่ะ ขอหนูเบิ้ลอีกชามก่อนนะเพ่
อร๊ายยยยส์
ปล. พี่อุยแกทำงานในบริษัท เกี่ยวกับเน็ตเวิร์คค่ะ เจ้าชู้ แอนด์ กะล่อนน่าดูเลยหล่ะ เห็นมองสาวๆ ตาเป็นประกาย วิงค์ วิงค์ เรยหล่ะ
เราเดินกลับเข้าไปในบริษัทอีกครั้ง และก็แยกย้ายกันไปทำงาน
ฉันแวะกดน้ำดื่มกินก่อน ข้างหลังฉันเป็นโต๊ะทำงาน 3 โต๊ะ มีคนนั่งประจำอยู่แต่ละโต๊ะ มีบางคนยืนพิงอยู่ข้างๆ โต๊ะ อีกด้วย
และดูเหมือนฉันกำลังจะเป็นหัวข้อสนทนาของพวกเค้าอยู่ตอนนี้
"อีนี่มันจะมาเป็นเลขาคุณทวีศักดิ์จริงๆ หรอ" เสียงของผู้ชายออกกระตุ้งกระติ้งคนหนึ่งพูดขึ้น ท่าทางตั้งใจจะพูดกระทบให้ฉันได้ยินด้วยแหล่ะ
"อ๋าววว อีเบิ้ม ของยังงี้มันเปลี่ยนกันได้ ขึ้นกับรสนิยมย่ะ คุณทวีศักดิ์เค้าอาจจะเปลี่ยนแนว เรยมารีเควสกับป้านงไงยะ รีเควส รีเควสน่ะ หล่อนไม่เข้าใจหรอ" เสียงนังชะนีหลงป่ากรีดเสียงออกมา อีพวกบ่าพวกค่าง ร้องหัวเราะชอบใจ สาดดด กรูยังยืนหัวโด่อยู่นี่ ไม่ได้เกรงใจกันเรยนะเมิง -*-
ฉันรีบดื่มน้ำในแก้วจนหมด แล้วใช้หิริโอตัปปะที่มีอยู่ตัดใจเดินออกไปจากตรงนั้น คนเมืองกรุงนี่ ร้ายขนาด...
ฉันเดินกลับไปที่ห้องป้านง แล้วนั่งทำงานช่วยพี่พรต่อ พี่แกเห็นฉันหน้ามุ่ยๆ ก็ถามว่าเป็นอะไร เลยบอกพี่แกไป (ไม่ได้ฟ้องน้า บอกไปเฉยๆ) พี่แกก็แนะว่าไม่ให้ไปแถวนั้น คนรักชอบเรามี คนเกลียดเรา อิจฉาเราก็ถมไป ก็จิงดังคำพี่แกว่า
"วันจันทร์นี้ พี่แองเจิ้ลก็กลับมาแล้ว เราต้องชอบพี่แกแน่ พี่แกใจดี" พี่พรพูดให้กำลังใจฉัน อิอิ
"เฟียซ มาหาป้าหน่อย" เสียงป้านงเรียกเสียงดัง ฉันรีบลุกไปหา
"อีกเดี๋ยวคุณทวีศักดิ์แกจะแวะมาในออฟฟิศ ป้าจะได้ให้เค้ารู้จักเราด้วย" ป้าแกพูด ฉันเริ่มกดดันตัวเองอีกครั้ง นี่ถ้าคุณทวีศักดิ์มารู้ว่าเลขาคนใหม่ของเค้าเป็นกระเทย เค้าจะว่ายังไงเนี่ย จะบ่นไหมน๊า
"อุ้ยย มาแล้วๆ" ป้านงพูด ฉันมองไปที่หน้าลิฟท์ เห็นผู้ชายน่าจะรุ่นเดียวกันกับป้านงนี่แหล่ะ เดินใส่สูท ผูกไทด์ เดินมาทางนี้ ระหว่างทาง คนยกมือไหว้กันตรึม
"สวัสดีค่า คุณศักดิ์" ป้านงลุกขึ้นยกมือไหว้ทักทาย คุณทวีศักดิ์ยกมือรับไหว้ แล้วยิ้มให้พวกเราอย่างเป็นกันเอง ฉันกับพี่พร รีบยกมือไหว้ด้วยเช่นกัน คุณทวีศักดิ์มองหน้าฉันอย่างไม่คุ้น
"เด็กใหม่ค่ะ ป้ารับมาช่วยงานคุณศักดิ์นั่นแหล่ะ ชื่อหนูเฟียซ" ป้าแกแนะนำให้ฉัน ฉันยกมือไหว้แกอีกครั้ง คุณทวีศักดิ์แกพยักหน้าให้ ก่อนที่เค้าจะนั่งลงคุยกันกับป้านง ฉันก็เลยแยกออกไปหาพี่พร
"ไปเฟียซ เราไปชงกาแฟมาให้เจ้านายเราหน่อย กาแฟดำนะ เข้มๆ" พี่พรพูด ฉันรับคำเดินโค้งตัวหลบไปมุมกาแฟนอกห้อง จิงๆ น่ะชงไม่เป็นหรอกไอ้ชากาแฟน่ะ แล้วไอ้ที่พี่แกพูดกาแฟดำ เข้มน่ะ ไม่รู้จักเสียด้วยซ้ำ ทำไงดีหล่ะเนี่ย พี่พรแกก็เข้าไปคุยงานกันกับพวกเค้านั้นแล้วด้วยสิ อ๊าาา ได้การล่ะ
= = = = = = = =
"ถ้าเป็นคุณทวีศักดิ์น่ะ แกชอบกินแบบนี้ น้ำตาลไม่ต้อง คอฟฟี่เมทก็ไม่ต้อง" พี่อุยหยิบถ้วยกาแฟ ตักกาแฟใส่พูนๆ ช้อน สองครั้ง ดูท่าทางแกทะมัดทะแมง คงจะกินบ่อยๆ แหล่ะ
"แล้วใส่น้ำ ไม่ต้องเยอะ ใส่แค่นี้ก็พอแล้ว" แกใส่น้ำลงไปเกินครึ่งถ้วยมาหน่อยเดียว อ๋อ เข้าใจแล้วทำไมเรียกกาแฟดำ เพราะมันดำสนิท ศิษย์ส่ายหน้า ยังงี้นี่เอง
"ลองชิมดูสิ" พี่อุยยื่นช้อนแกแฟให้ ฉันมองหน้า จะดีหรือพี่
"เอาน่าาา ไม่ชิมจะรู้ได้ไง ว่าแกกินรสไหน" พี่อุยคะยั้นคะยอ ฉันเลยหยิบช้อนกาแฟมาตักชิมไปนิดนึง อี๋ กินไปได้ไงเนี่ย ขมชะมัด ฉันแลบลิ้นแปร่บๆ พี่อุยหัวร่อใหญ่
ฉันขอบอกขอบใจพี่อุยเสร็จ ก็รีบถ้วยกาแฟร้อนๆ ไปเสิร์ฟ กลิ่นกาแฟหอมคละคลุ้งไปหมด คุณทวีศักดิ์ยิ้มให้ด้วย ตอนไปเสิร์ฟ ฉันเห็นแกรับไปชิม แล้วก็คุยงานต่อกับป้านง เฮ้อ ถือว่า ภารกิจแรกสำมะเร็จ นี่ถ้าไม่ได้พี่อุยช่วย แย่แน่ๆ เลย อิอิ
ก่อนคุณทวีศักดิ์จะกลับ แกเอาถ้วยกาแฟมาให้ แถมยังชมว่าอร่อยดีอีก (แหว่ะ กินไปได้) ฉันก็เลยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ รู้สึกสบายใจขึ้นอีกเยอะ ความจริง อะไรๆ หลายๆ อย่างที่เราคิด มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเสมอไปเลยนะ หากยิ่งคิด แล้วยิ่งทุกข์ รอให้มันเกิดขึ้นทีเดียวจิงๆ เลยยังจะดีก่า ฉันบอกกับตัวเองไว้อย่างนั้น
ตอนเย็น เอกมารอรับฉันกลับบ้าน พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของฉันเสียด้วย งั้นเตลิดไปเช่าหนังมาดูดีกว่า พักผ่อนๆ
+ + + + + + + + + + +
โทรศัพท์เอกดังอยู่หลายครั้ง ฉันกำลังดูละครอยู่เพลินๆ ไม่ทันได้ดูว่าใครโทรมา เอกวิ่งออกจากห้องน้ำมารับโทรศัพท์ เห็นว่าเป็นแม่เค้าโทรมาเรยตกใจใหญ่ เค้าให้ฉันหรี่เสียงทีวีลง
"ฮัลโหล ครับ"
"ได้แล้วครับ ใกล้ๆ ห้องนี่แหล่ะครับ" เอกพูด แม่เค้าคงถามว่าได้งานหรือยังประมาณนี้
"เดี๋ยวกลับครับ" (แม่เค้าต้องบอกว่า ไม่กลับมาบ้านบ้างหรอ ชัวร์ หุหุ)
"พอครับ" (เงินพอใช้ไหมลูก แน่นอน ว่าแต่ว่า ทำไมไม่ขอมาซื้อชุดทำงานให้เมียซักชุดหล่ะห๊าา) เอกเอาผ้าเช็ดตัวเช็ดๆ ตามตัว ฉันเห็นเค้าไม่ถนัด ก็เรยหยิบผ้ามาช่วยเช็ดให้
"ก็อยู่กับเพื่อนแหล่ะแม่ หารกัน" เอกพูด
"ไม่ใช่แม่ เพื่อนผู้ชาย" (เอกบอกว่า แม่หาว่าอยู่กับผู้หญิง แฮ่ะๆ แต่จิงๆ แล้วหนักกว่านั้น มีการบอกให้ระวังท้องอีกด้วยนะ)
"คร้าบบบ คร๊าบบบ"
"หวัดดีคับ" เอกกดปิดโทรศัพท์ไป เค้านั่งลงบนเตียง ทำหน้าหนักใจ ฉันเห็นอย่างนั้นก็เลย...
เปิดเสียงทีวี ดูละครต่อเลย กำลังหนุกโคดๆ หมั่นไส้นางเอก มัวแต่โง่อยู่ได้ ดี ให้นางร้ายตบให้ตาย หุหุ
* * * * * * * * *
รุ่งขึ้น ฉันตื่นสายนักหนา ลืมตามาอีกที ไม่เห็นตาเอกแล้ว รถก็ไม่อยู่ เค้าแง้มประตูปิดไว้ให้เรียบร้อย ฉันบิดขี้เกียจแล้วลุกขึ้นมานั่งบนเตียงนุ่มๆ วันหยุดนี่มันสบายๆจิงๆ เลยแฮะ ฉันลุกขึ้นไปแปรงฟัน ล้างหน้าล้างตา กะจะไปซื้อไรกินซักหน่อย
เที่ยงของวันนั้น ฉันกลับมาห้องพร้อมก๊วยเตี๋ยว น้ำอัดลม และขนมอีกเต็มมือ เปิดประตูห้องเข้าไปในห้องนั้น รู้สึกโหวงๆ ชอบกล ไม่ชอบกับการอยู่คนเดียวเนี่ย รู้สึกไม่ดียังไงบอกไม่ถูก พาลให้คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงบ้าน ฉันกะไว้ว่า ทำงานไปสักพัก พอทุกอย่างอยู่ตัวดีแล้ว จะหาโอกาสไปเยี่ยมบ้านให้ได้
ฉันแกะก๊วยเตี๋ยวใส่ชาม กินไปพร้อมกับดูหนังที่เช่ามาเมื่อคืนวาน กินไปจนหมดชาม และก็หยิบขนมมานอนกินต่อบนที่นอน หนังไม่ค่อยสนุกอย่างที่คิด แต่ก็ดีกว่าอยู่เฉยๆ ฉันมองดูนาฬิกาที่หัวนอน อีกหลายชั่วโมงกว่าคุณดากจะกลับบ้าน ตอนนี้เค้ากินข้าวอยู่กับใครนะ ฉันคิดไปไกล.. แล้วแอบเผลบหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ท้องอิ่ม หนังตาหย่อน เป็นของคู่กันจริงๆ
ฉันตื่นมาอีกที มีเวลาพอแค่ล้างถ้วยชาม กวาดห้องถูห้องเท่านั้น เอกก็กลับมาถึงบ้าน แต่ไม่ได้มาคนเดียวนะ
"แบะ ว็อทส์ซัพ แม๊นน" (แมนบ้านเตี่ยแกดิ - -* )
"เอ้ยยย ไปเอาได้สองตัวนี้มาจากไหนเนี่ย" ฉันถามอย่างแปลกใจ แต่ก็แอบดีใจ เพื่อนเอกตอนเรียนมหาลัยด้วยกัน สองคนนั่งอัดมอเตอร์ไซด์ซ้อน 3 กันมา คนนึงชื่อแม็ค เป็นหนุ่มหน้าตี๋ ผิวขาวม๊ากๆๆๆ (ฉันไม่กล้านั่งใกล้มันเรยหล่ะ) กับอีกคนชื่อ หนึ่ง หนุ่มพุงพุ้ย ที่ยังระบุเพศที่ชัดเจนไม่ได้ เนื่องจากชอบแทะโลมไอ้แมคอยู่บ่อยๆ
เอกจอดมอไซด์ เดินพากันเข้ามาในบ้าน โชคดีที่ถูห้องแล้วไม่ง้าน อายเค้าตายเลย
"มันอยากมาหาอ่ะ" เอกตอบ หน้ายิ้มระรื่น คงจะคิดถึงเพื่อนอยู่ไม่น้อย
"คิดถึงคนสวย ว่างั้นเหอะ" ฉันได้ที พูดเอาดีเข้าตัว ไอ้หนึ่งทำท่าล้วงคอใหญ่
"จร้าาา ยัยคนสวย สวยไม่มีที่สิ้นสุด สวยกระด้อกระเดี้ย" ไอ้แมคยังคงกวนตีนเหมือนเดิม ฉันหัวเราะร่าน เอ้ย! หัวเราะลั่น
"ได้งานกันหรือยังหล่ะ" ฉันถาม ไอ้แมคส่ายหัวหงักๆ
"จะเรียนต่อเว้ยย ส่วนไอ้หนึ่ง ไปเป็นจับกังอยู่บริษัทใกล้ๆ ไอ้เอกเนี่ยไง ฮ่าๆๆ" ไอ้แมคด่าเพื่อนเลยเชียว ไอ้หนึ่งมองหน้าใหญ่ ความจริงหนึ่งก็ได้ทำงานบริษัทเนี่ยแหล่ะ แต่ดูเหมือนเค้าจะใช้งานมันหนักไปหน่อยอ่ะนะ
"ไงหล่ะจ๊ะ ได้ข่าวว่าสาวสวยเพิ่งจะได้งานไม่ใช่หรอ อย่างนี้ต้องเลี้ยงเพื่อนๆ หน่อยแล้ว" แม็คพูด ฉันยกมะเหงกให้จังเบอเร่อ เลี้ยงกะผีไร เงินซื้อชุดทำงานยังไม่มีเลย เอกหัวเราะชอบใจ
"เมิงฝันไปเป่าวะ ให้แบะเลี้ยงเนี่ย" เอกพูดทับถม จะหาว่ากรูงกว่างั้นเท๊อะ ไอ้แม็คก็ไอ้หนึ่ง ก็หัวเราะกันใหญ่ เอาเข้าไป เอาเข้าไป ฉันลุกขึ้นไปหาน้ำมาให้แขก
"อ๊ะ เลี้ยงน้ำ" ฉันพูด พลางยกแก้วน้ำส่งให้ทั้ง 3 คน ไอ้แมคทำหน้าเบ้
"โห หนังน่าดูเว้ย ยืมหน่อย" ไอ้หนึ่งหยิบแผ่นหนังที่ฉันเช่ามา แล้วทำท่าทางอยากดูใหญ่เรย
"เอาดิ รีบเอามาคืนนะเว้ย เช่าเค้ามา เกินกำหนดเมิงจ่าย" เอกบอกเพื่อน
"อะฮึ่ม ๆ แล้วหนังโป๊ไม่มีบ้างหรอว้าา แบ่งกันดู แบ่งกันเสียวบ้างสิ" ไอ้แม็คออกอาการหื่นอีกแระ กลางวันแสกๆ ของอย่างงี้ ใครจะไปมี ถ้าไม่ใช่ฉันกับเอก (อร๊ายยย เขิลลล)
เอกไปลากกล่องซีดี มันเก่าและมีฝุ่นเกาะหมดแล้ว เราใส่หนังที่ซื้อกันมาไว้ในนั้น ก็เยอะเหมือนกันนะ เพราะเป็นคนชอบดูหนังทั้งคู่น่ะ เรียกได้ว่ามีครบ ทั้งบู๊ แอคชั่น แฟนตาซี ชีเปลือย โอ๊ยย สารพัด
"เมิงเลือกไปดิ" เอกบอก สองตัวรีบเข้ามารุมกันอยู่ที่กล่องนั้น ดังกับมันเป็นมหาสมบัติ
"เฮ้ยๆๆ เอามาคืนด้วยนะ" ฉันพูด ความจิงมีความคิดเล็กๆ ที่จะให้เพื่อนเช่า แต่ตาเอกคงไม่เห็นด้วย เลยขอแค่ให้ได้หนังคืนก็พอ
สองคนนั้นเลือกหนังไปคนละเป็นกำมือ ฉันจดไว้อย่างละเอียดทุกเม็ด เย็นๆ เราพากันไปกินข้าวด้วยกันนอกบ้าน ได้เจอเพื่อนๆ ทีก็ทำให้ชีวิตคู่เราสดชื่น และดูสมบูรณ์มากขึ้นนะ จิงม๊ะ...