เฮ้ออ่านจบไปอย่างทุลักทุเล(ทั้งขำ ทั้งร้องไห้)
ตามอ่านจบภายในวันเดียวเลยน่ะ(จาก 3 ทุ่มถึงตี 5 ครึ่ง เหงจะได้)
เพราะพี่แดนแนะนำมา
ไม่ค่อยชอบอ่านเลยอ่า อ่านแล้วสะเทือนใจ
นึกถึงอดีต เพราะเรียน ปวช. เหมือนกาน
แต่ก้อไม่ได้สาวน่ะ เพราะไม่ใช่กระเทย (แต่เพื่อนเปงกระเทยเยอะมาก สวยๆด้วย เหงแล้วอิจฉามานมาก)
แต่ดีน่ะที่ไม่เสียตัวตั้งแต่ อยู่ปวส. เอิ้กๆ (ปล. เพื่อนมานเสียกานตั้งแต่ปวช.แนะ หรือไม่ก้อก่อนหน้านั้นอีก)
ปวช.เปงช่วงที่มีความสนุก และก้อเศร้า ทั้งเรื่องเพื่อนทั้งเรื่องรัก(ก้อรักเขาข้างเดียวไม่กล้าบอกนี่)
ก้อขอบคุณทั้งที่เรย์ที่เอามาลง และก้คุณแบะที่เอาเรื่องดีมาเขียนน่ะ
เอิ้กๆๆๆๆ อ่านแล้วอยากย้อนไปต้อนนั้นจังจะสารภาพให้ดูเลย เอิ้กๆๆๆๆ
ปล.1 สงสารจ๊อดอ่า เงินไม่สามารถซึ้อความสุขได้จริง
ปล.2 ขอให้รักกันนานๆ น่ะครับ
ปล.3 บ้านบูมก้อไกลจากโรงเรียนเหมือนกาน แบบว่าหัวเกาะ ท้ายเกาะอ่า
นั่งรถก้อนานพอควรอยู่ แรกนั่งรถสองแถวแหละ แต่ดีหน่อยที่ตอนฝึกงานแม่ซื้อรถให้เอิ้กๆๆ
แต่ต้องเปงเบ้เพื่อนอ่าพามานไปโน้นไปนี้ เบื่อแต่ก้อชอบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
