ชีวิตคนเราบางทีมันก็เศร้ากว่านิยายอีกหง่ะ
.........................................................................
ตุ๊ด ตจว.
ขอเสนอละครชีวิต
"อกกระเทยกลัดหนอง"
ตอน คนหน้าแปลก
===========================================
ฉันยังคงไปทำงานทุกวันไม่เคยขาด ไม่นานฉันถูกบรรจุเป็นพนักงานประจำ พร้อมๆ กับปอ (จักรบรรจุไปก่อนหน้านี้แล้ว) เงินเดือนเราขึ้นไปตามขั้น หลายคนดีใจไปกับเรา แต่.. ไม่ใช่ทุกคน
"กรูเกลียดพวกแมร่งนี่ว่ะ เมื่อไรจะตายๆ ไปซะ" ไอ้จักรหงุดหงิด มันถูกกระแนะกระแหนเรื่องความเป็นเกย์อยู่ทุกวัน จากอีพวกปากไม่สร้างสรรค์เหมือนเคย เราสนิทกันมากขึ้น ดูจากคำที่เราพูดกัน
"เอาว่ะ อย่าไปร้อนใจตามพวกมันเลย" ยัยปอเสริม ฉันเองหันไปยิ้มให้ผองเพื่อนเล็กน้อย เพราะกำลังแชตอยู่กับเอก และ
พี่แองเจิ้ล พร้อมๆ กัน แน่นอนฉันบอกข่าวดีกับพวกเค้าเหล่านั้น
"ปึ๊งง" (เสียงเอ็มเอสเอ็นดัง สมมุติว่าเหมือนละกัน)
"วันนี้เค้าจะไปฉลองกันกับเพื่อนๆ แหล่ะ" ฉันแจงให้เอกฟัง
"ไปฉลองที่ไหน อย่ากลับดึกหล่ะ" เอกพิมพ์ตอบมา ส่งมาพร้อม กับอีโมชั่นน่ารักๆ
เราคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ไร้สาระ แต่มีความสุข ฉันสบายใจขึ้นเมื่อรู้ว่าเค้ายังรักฉันเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนเอกไม่ค่อยถูกกับเอ็มเอสเอ็นเท่าไร เพราะพิมพ์ดีดสู้ฉันไม่ได้สักนิด บางทีฉันถามเค้าไปเพียบเรย เพิ่งจะตอบ เป็นยังงี้เสมอ หุหุ
อยู่ทางโน้นเอกต้องเข้าร้านอินเตอร์เน็ต เสียเงินเป็น ชม. (ดังนั้นจึงมีกฎเล่นได้ไม่เกิน 2 ชม.) ส่วนฉันใช้อินเตอร์เน็ตได้ทั้งวัน ดังที่ทุกคนคงเห็น การคุยกันอย่างนี้ก็ช่วยเราประหยัดค่าโทรศัพท์ได้อีกทาง
"คิดถึงสามีอีกหล่ะสิ" ไอ้จักรแซว ฉันเบะปากให้มัน ทำนองว่า ห้ามแซวนะเฟ้ยย
"เมื่อไรเค้าจะมากรุงเทพหล่ะ" มันถามต่อ ฉันส่ายหัว ตอบไม่ได้เลย แต่ก็ไม่เสียใจ ร้องไห้ฟูมฟายอีกแล้ว ตอนนี้เราทำวันนี้กันดีที่สุด ก็พอ
ฉันยังคงยิ้มคนเดียว ให้กับอีกหลายข้อความที่เขาส่งมาทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ต่อไป
+ + + + + + + + + +
ผ่านไปนานๆ เข้า ฉันชักจะเริ่มทนกับความซกมกตัวเองไม่ไหว อยู่ดีๆ ก็ลุกมาปัดกวาดห้องซะจนเรียบร้อย ตอนนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นโดยธรรมชาติ เวลาจะช่วยบรรเทาความเสียใจให้เราไปได้เอง
ดังนั้น ฉันจึงเลิกเสียใจกับสิ่งที่สูญเสียไป แต่หันมาตื่นเต้นดีใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่ในชีวิตดีกว่า
"ยัยเฟียซ" เสียงอีเบิ้มกึ่งพูดกึ่งตวาดใส่ฉัน
"พี่แมรี่ ให้หล่อนถ่ายเอกสารให้ 3 ชุด" พูดจบ อีเบิ้มวางลังเอกสารดัง "ตึ้ง" ลงบนโต๊ะทำงานฉันจนฝุ่นตลบ
"หมดนี่เลยหรอ" ฉันถาม จะบ้าหรอไงเยอะขนาดนี้ ถ่ายทั้งวันจะเสร็จไหมเนี่ย
อีเบิ้มพยักหน้า ฮ่าๆๆ นี่ก็คงจะนับว่าเป็นสิ่งใหม่ๆ ที่เข้ามาในชีวิตฉันด้วยเหมือนกัน ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงมีความอดทนสูงกับอีพวกนี้ได้ขนาดนี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนไม่จิกหัวตบกันตายไปแล้วเร้ออ
ฉันเดินแบกลังเอกสารไป และไม่ได้สนใจว่าลับหลังพวกนี้มันจะสะใจกันขนาดไหน อย่างน้อยถ่ายเอกสารก็เป็นงานที่ไม่ต้องใช้ความคิด ฆ่าเวลาไปได้เหมือนกัน
"เอ้ย ไปยอมมันได้ไงวะ" ไอ้จักร ผู้เห็นเหตุการณ์เดินมาบ่นอุบ ฉันมองหน้าเพื่อนแล้วยิ้ม ก่อนตอบ
"ตรงนั้นมันใกล้โยชิไง กรูคิดถึง อิอิ" ไอ้จักรมันทำหน้าเหย มันคงคิดว่าอีนี่แผนสูง
...........
เย็นนี้พี่อุยจะเลี้ยงวันเกิด พี่แกชวนคนหลายคนในออฟฟิศไปที่คอนโดของแก รวมทั้งพวกฉันด้วย งานนี้เราคงไม่พลาด
" จะซื้ออะไรให้พี่แกดีอ่ะ" ยัยปอร้อนรนเพราะยังหาของขวัญวันเกิดไม่ได้
"ไม่รู้ดิ แต่ฉันจะซื้อซีดีโป๊ให้พี่แกซัก 1 กุรุต" อันนี้คือความคิดชั่วๆ ของไอ้จักร
ส่วนฉันน่ะหรอ หุหุ ฉันเตรียมไปวันเกิดพี่แกด้วยการกินขนมปังไปแค่แผ่นเดียว
เมื่อตอนกลางวัน
....
งานเค้าเริ่มประมาณหนึ่งทุ่มนี่หล่ะ แต่ฉันก็แอบอาศัยรถพี่อุยไปด้วยเลยตั้งแต่เลิกงาน หลายคนกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันซะสวยเช้ง (เพื่ออะไร) แต่ฉันยังคงนั่งมอมแมมด้วยเสื้อผ้าชุดเดิมที่ใส่มาทำงาน
"เฟียซ ชอบกิน อาหารญี่ปุ่นหรือเปล่า" พี่อุยถามฉัน แกง่วนเตรียมอาหารเครื่องดื่ม อยู่สักพักแระ
"ชอบค่ะพี่" ในใจนึก กรูได้กินอาหารต่างเมืองกะเค้าซักที หุหุ พี่อุยใช้วิธีสั่งอาหารมาจากข้างนอกเสียส่วนใหญ่ ขาดเหลืออะไรพี่แกก็ออกไปซื้อมาเพิ่มเติมอีกที ฉันไม่ค่อยได้ช่วยอะไรพี่แกเลย ตั้งแต่มาถึงก็นั่งดูทีวีสบายใจเฉิบ จะอย่างมากก็แค่คอยเปิดประตูรับแขก เวลาพี่อุยไม่อยู่เท่านั้นเอง
"ตุ๊งเหน่ง" เสียงออดหน้าบ้านดัง ฉันใช้รีโมทกดสต๊อพหนังไว้ก่อน แล้วรีบลุกไปเปิดประตู
"แอ๊ดดด" ฉันเปิดประตู เจอยัยแมรี่เต็มๆ ควงแฟนมาด้วยสิ
"อ่ะ สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายตามมารยาท
"อ้าว หล่อนมาด้วยหรอ ถ้าฉันรู้จะได้ไม่มา" (ตอนนี้รู้แล้วก็กลับไปสิวะ -*-) นังแมรี่ตอบกลับ มันควงแฟนมันเบียดฉันเดินเข้าไปในห้อง
"ยังไม่มีใครมาเลยหรอ" มันถาม ก็เห็นอยู่ว่าไม่มี ยังจะถามอีกนะ ฉันส่ายหัวตอบมันไป ยัยแมรี่ควงแฟนมันไปนั่งที่โซฟาที่ฉันนั่งดูหนังค้างไว้ มันกดรีโมทปิดทีวี แล้วหันไปเปิดเพลงบ้าบอคอแตกไรของแมร่งก็ไม่รู้ (สันดานเอ้ยยยย)
"ฟังเพลงนี่สิ เค้ากับเราสองคนมากเลยที่รัก" มันออดอ้อน ผัวหนุ่ม
"เพราะไหมคะ เดี๋ยวแมรี่เปิดให้คุณฟังหลายๆรอบ" อูแหว่ะ
ฉันทนฟังพวกมันสองตัวไม่ได้อีกต่อไป พี่อุยก็ไม่ส่งสัญญาณให้บ้างเลย ้ถ้ารู้ว่ามีอีนี่อยู่ฉันไม่มาจริงๆ นะ (ไว้ให้พี่แกห่ออาหารไปให้กินพรุ่งนี้) เรยหมดอารมณ์สนุกเลย กะว่าจะโทรไปเตือนจักรกะปอมันซักหน่อย แต่ไม่ทันแล้ว มันมาโผล่อยู่หน้าประตูเสียแล้ว
"ตาเถร" ยัยปออุทาน ฉันกับไอ้จักรหันหลังกลับไปดู พ่อคุณแม่คุณกำลังนั่งดูดปากกันเสียงดังจ๊วบจ๊าบบ อี๊
"อีบรรลัยเอ้ย" ฉันรีบหันกลับทันที รู้สึกเวียนเหียน อยากจะอาเจียนยังไงไม่รู้ เดี๋ยวรอให้กรูได้กินก่อนเถอะเมิง กรูอิ่มเมื่อไร กรูจะกลับให้ดู
...............
พี่อุยกลับมาอีกในไม่นาน แกหอบของพะรุงพะรังจนจะเดินแทบไม่ไหว พวกฉันกรูกันไปช่วยรับของมาจัดใส่จาน แขกมากันเพียบเลย และดูท่าจะหิวกันหมดแล้วด้วย พวกฉันจองพื้นที่ในครัวเล็กๆ เอาไว้กันแล้ว ถึงจะต้องทำตัวเหมือนพวกสังคมรังเกียจก็ต้องยอม ข้างนอกพวกอีนังแมรี่เพียบเลย
"อ่ะ ตามใจ อยากทานกันในนี้ก็แล้วแต่" พี่อุยตัดใจ หลังจากยื้อพวกฉันออกไปข้างนอกไม่สำเร็จ พี่แกเดินออกไปต้อนรับแขกข้างนอก ที่ตอนนี้เปิดเพลงกันดังสนั่น ทั้งเต้นทั้งกิน นี่ถ้าเมากันอีกหน่อย อาจจะมีเป็นปาร์ตี้มั่วเซ็กส์ก็ได้ ว่าแล้วก็สอดส่ายสายตา หาคู่กันไว้แต่เนิ่นๆ ดีกว่า อ๊ะ! เดินเข้ามาพอดี
"Where 's toilet?" โยชิ ถามขณะเดินเอาแก้วน้ำมาเก็บ วันนี้เค้าหนีบเด็กสาววัยรุ่นที่ไหนมาด้วยไม่รู้ ทำเอาอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถว ฉันโบ้ยมือชี้ไปทางซ้ายมือ อย่างไม่ค่อยเต็มใจ
"Thank you" มันตอบ เชอะ เอากองไว้ตรงนั้นแร่ะย่ะ ทำกันได้
ไอ้จักรทำท่าจะเดินไปส่งมันที่ห้องน้ำ ฉันดึงมันเอาไว้ก่อน แผนสูงจิงๆ เลยนะเมิง กะจะไปประคองให้มันตอนฉี่เรยน่ะสิ รู้ทันน้า 555
"แหม กันท่าจิงเลยนะ ไม่รู้จะหวงก้างไม่ถึงไหน กินก็ไม่ได้กิน" ไอ้จักรเหน็บแนม ถึงไม่ได้กินก็หวังเคลมทางสายตานะยะ เดี๋ยวของมีตำหนิขึ้นมาจะทำไงหล่ะ แต่ก็นะ จนสุดท้ายก็อดหมดทุกคน ถูกเด็กหน้าละอ่อนคาบไปแดกซะแล้ว ถ้าเมียมันมารู้หละ คงเสียใจแย่
โยชิออกจากห้องน้ำมา ก็เดินถือแก้วเหล้า ไปขั้วเด็กคนนั้นไม่ยอมห่าง อายุเกิน 18 หรือยังก็ไม่รู้ เดี๋ยวมีบุญ ได้เจอคุณปวีณาซะร๊อก จะหาว่าไม่เตือน
ซัก ชม. ผ่านไป คนอื่นๆ เริ่มไม่แตะอาหารแล้ว (ไม่เว้นแม้แต่ไอ้ปอ ไอ้จักร) ฉันค่อยๆ เดินย่องออกไป กวาดอาหารจากข้างนอก โถๆๆ ของดีๆ ทั้งนั้น เหลือไว้เสียดายแย่ ทั้งอาหารไทย จีน ลาว ญี่ปุ่น แม่ไม่สนทั้งนั้น เอามือกวาดเข้าปากเรียบ
ท่าทางหลายคนกำลังจะถูกฤทธิ์แอลกอฮอลเล่นงาน สาวๆ หนุ่มๆ หน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ทำนองเพลงจากโจ๊ะๆ มันส์ ก็กลับเปลี่ยนมาเป็นเพลงช้า หวานๆ อย่างอัตโนมัติ ฉันเห็นพี่อุยกำลังเคลียร์ถ้วยจานที่ทานแล้ว และทำความสะอาด พี่แกไม่ดื่มเยอะเท่าไร ผิดกับนังแมรี่ ที่เมาแอ๋ จนแทบจะแก้ผ้าวิ่งรอบห้องอยู่แล้ว
"หนายยๆ เหล้าอยู่หนายย" เสียงนังแมรี่พูดจาอ้อแอ้ๆ ลำบากคนอื่นวิ่งหาเหล้ามารินใส่แก้วให้มันจนวุ่น
"เห่อะๆ ดีมาก เชื่อพี่นะรุ่งทุกคนโว้ยย แต่..ถ้าหือนะ .." นังแมรี่ขี้เมา พูดจาเลอะเทอะไปใหญ่ ฉันไม่แปลกใจที่ผัวมันไม่ห้ามซักคำ เห็นมันกำลังนั่งคั่วสาวคนนึงในออฟฟิศเราอยู่ แต่ไม่คุ้นหน้าเท่าไร หลังจากนังแมรี่เมาจนหมดสภาพ นอนจมกองอ๊วกอยู่บนโซฟา ผัวมันก็พาสาวหน้าตาจิ้มลิ้มคนนี้ เข้าไปเล่นจ้ำจี้ในห้องนอนพี่อุย (รู้ทีหลัง) กันอย่างไม่อาย ช่างกล้า
แต่พวกฉันสามคนก็ไม่ได้ทันได้อยู่จนเห็นช็อตนั้นหรอกนะ พอทุกอย่างเริ่มไม่เป็นปาร์ตี้อย่างที่คิด ฉันก็ขอตัวกลับ (พร้อมแพคอาหารใส่กล่อง) บ้านโดยมีจักรไปส่งพวกเราทีละคน เริ่มจากส่งฉันก่อน เราเมาท์กันไปตลอดทาง พูดถึงคนนู้นทีคนนี้ที แต่หนักๆ คงเป็นเรื่องนังแมรี่นี่แหล่ะ นังมารร้ายในสายตาพวกฉัน
"เออ เอาว่ะ พรุ่งนี้ ค่อยเมาท์ต่อ" ฉันลงจากรถ แล้วบอกลาเพื่อนๆ พร้อมกับปิดประตูรถ
จักรค่อยๆ ถอยรถ และขับออกไป
เน่าเฟะ...ไม่น่าเลยกรู๊...
หัวข้อ: [story]!!! เป็นตุ๊ดหง่ะ บัดซบจริงๆเลยยยยยย !!! โดย ตุ๊ด ตจว. (อ่าน 203619 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก