หัวข้อ: รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน

[myxt]

เอ่อ.... จุกอย่างที่ว่าจริงๆด้วยค่ะ

ในที่สุดก็กลับมาเจอกันอีกจนได้
แต่มันจะเป็นการพบกับคนนึง เพื่อจากกับอีกคนรึเปล่า (ก็อาการของแม่ดูไม่ดีเลย  )
ถ้าวันนั้นแม่ไม่ขอพี่โน้ตแบบนั้น วันนี้ทั้งโอห์มและพี่โน้ตจะเป็นยังไง
ทุกอย่างมันถูกกำหนดไว้แล้ว (โดยใครเอ่ย ... 555)

เรื่องใหม่ ท่าทางน่าสนุก
อยากกดบวกเป็นทางการ แต่ทำไม่ได้  งั้นขอบวกปากเปล่าเลยสิบบวกละกันนะคะ   
(แต่เอ๊ะ ต้องกดบวกหรือกดลบละคะ คุณราชบุตรถึงจะแต่งต่อ อ่านแล้วงงๆ ^^)

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

ตอนต่อไป . . . ยังไม่มี

มีแต่  ที่ปิ้ง ๆ  ในหัวมาเรียกน้ำย่อย แบบนึกสด ๆ  เขียนสด ๆ 

   ๑๒ เมษายน ๒๕๕๒
   
   ประเทศลิอาเมีย

   สถานการณ์ของผู้ชุมนุมประท้วงขยายวงกว้างขึ้นทุกที   แหล่งข่าวจากต่างจังหวัดบอกมา  ตามจังหวัดที่เป็นฐานเสียงของรัฐบาลชุดก่อน  มีการระดมพล  ปิดสถานที่สำคัญ ๆ  หลาย ๆ  จุด   หน่วยวอร์รูมของท่านผู้นำวุ่นวายกับแหล่งข่าวที่มีมาอย่างต่อเนื่อง  ว่าสถานการณ์ของผู้ชุมนุมบ้าคลั่งมิแตกต่างจากคนไร้สติ    ทุก ๆ  คนต่างเฮกันมาปิดถนนหนทาง  ด้วยหวังว่าจะหักล้างรัฐบาลชุดนี้ลงให้ได้

   “แม่งเอ้ย  ทำไมมันวุ่นวายอย่างนี้ว่ะ”    กอล์ฟ  นายร้อยจบใหม่ที่เพิ่งเข้ามาประจำทีมอารักขาท่านผู้นำหัวเสียกับข่าวที่เข้ามาเป็นระยะ ๆ 

   “เอาน่าเดียวก็ดี  เชื่อพี่”    เค  หัวหน้าทีมอารักขาท่านผู้นำชุดซี  อดีตเดือนมหาวิทยาลัย  ผู้ผันตัวเองมาสอบรับราชการหลังจากจบรัฐศาสตร์การฑูตระหว่างประเทศ

   “พี่  ขนาดประกาศสถานกาณ์ฉุกเฉินแล้วนะพี่  พวกนั้นยังกล้าบุกเข้าไปถึงกระทรวงมหาดไทย  ที่นั่นนะ  หน่วยงานดูแลความสงบเรียบร้อยของประเทศเชียวนะพี่เค”

   “กอล์ฟเชื่อเหอะ  อีกไม่เกินอาทิตย์นึง    สถานการณ์คลี่คลาย”

   “จะเป็นไปได้ไงพี่   ขนาดวันก่อนมีประชุมสุดยอดผู้นำ  พวกมันยังบุกไปทำลายกันถึงโรงแรมเลย  เอพีตีข่าวสด  ซีเอ็นเอ็นยิงภาพด่วน  แทบทุกสำนักข่าวทั่วโลกตัดฉับมารายงานสดจากประเทศเราเลยนะพี่”

   “เอาน่า  เดี๋ยวดีเองเชื่อพี่”

   “ยังไงเหรอพี่”

   “กอล์ฟรู้จักกับควายไหม”  เคหันมายิ้ม  แววตาเจ้าเล่ห์

   “รู้จัก  ทำไมเหรอ”

   “ควายมันต้องมีคนจูงไปกินหญ้าถูกมั้ยกอล์ฟ”  เจ้าตัวพยายามหาคำพูดที่ดูเหมือนกับว่า  จะทำให้อีกฝ่ายเข้าใจง่ายที่สุด

   “ถูกครับพี่  แล้วไงต่อ”

   “เมื่อเจ้าของควาย  จูงควาย  หรืออาจจะต้อนควายไปกินหญ้า  พอไปถึงดงหญ้า  ก็จะปล่อยควายออกเดินตามทุ่งให้ควายเดินหาอาหารกินเองไง”  เคยิ้มหวานตาหยี

   “เห็นภาพเลยพี่  ควายที่โดนต้อนมาจากต่างจังหวัด  กำลังหลงเมืองหลวง  หาทางไปไม่ถูก  เลยว่อนเสียทั่ว  ดีนะที่ท่านผู้นำเราเป็นงาน  ประกาศให้เป็นวันหยุด  เลยได้ใจคนในเมืองหลวง”  กอล์ฟ  รุ่นน้องที่จบทางด้านบู๊  คาดไม่ถึง  ฝ่ายบุ๋นจะเล่นเกมส์ดึงมวลชน

   “ถูกต้องที่สุด  คนเมืองหลวงจะมีนิสัยที่แปลกอย่างนึงจำเอาไว้”  เคยิ้มแบบเยือกเย็น

   “อะไรหรือพี่”

   “สิ่งใดก็ตาม  ที่ผู้ชุมนุมทำ  แล้วตัวเองไม่เดือดร้อน  ชาวเมืองหลวงจะเฉยมาก  อย่างคราวปิดประตูสู่เอเชีย  ชาวเมืองหลวงไม่ออกมาโวยวาย  เพราะมีคนไม่กี่กลุ่มที่เดือดร้อนจากการกระทำนั้น  ไกด์  นักท่องเที่ยว  คนที่ทำงานสนามบิน  สายการบิน  เดือดร้อน  แต่เมืองหลวงเรามีคนอาศัยอยู่ประมาณเจ็ดล้านคน  การปิดประตูสู่เอเชีย  มีคนเดือดร้อนเต็มที่  ไม่เกินสองแสนคนต่อวันตามขีดที่สนามบินรับไหว  คนเมืองหลวงเลยเฉย ๆ  กับการปิดสนามบิน”   อดีตเดือนมหาวิทยาลัย  ที่มีดีกรีเหรียญทอง  วิเคราะห์ความเห็น

   “ผิดกับการปิดถนนใช่ไหมพี่”

   “ถูกต้อง  กอล์ฟอย่าลืม   การปิดศูนย์กลางการคมนาคมทางบก  เหมือนเส้นเลือดใหญ่  หัวใจของเมืองหลวง  ที่ทั้งสี่ทิศจะมุ่งหน้าไปสู่ถนนสายหลักของประเทศ   เมื่อเส้นเลือดใหญ่เกิดการอัมพาต  มีหรือที่คนเมืองหลวงจะอยู่เฉย  เสียงด่าเสียงสาปแช่งจึงดังระงมทั่วสารทิศ  สงครามมวลชนครั้งนี้  ฝ่ายฐานอำนาจเก่าเสียมวลชนคนเมืองหลวงอย่างเต็ม ๆ  ที่สุด”

   “สุดยอดมาก  ผู้นำของเรา”   ลูกทีมอันดับหนึ่งฝ่ายบู๊ชื่นชมท่านผู้นำอย่างใจจริง

   “ถึงอายุท่านจะไม่มาก  แต่ท่านสุขุม  ดูอย่างวันก่อนท่านไปงานที่เมืองตากอากาศสิ  ขนาดโดนกลุ่มผู้ประท้วงทุบรถ  ท่านยังใจเย็นเลย  มีผู้นำชาติไหนมั่งวะ  ที่ยอมไม่ใช้อภิสิทธิ์ความเป็นผู้นำ  ปิดถนน  มีรถนำขบวน  ท่านกลับทำตัวติดดิน  ยอมติดไฟแดง  ทั้ง ๆ  ที่สถานการณ์ในตอนนั้นมันเกือบถึงขีดสุดแล้ว    ก็นี่แหละ  ผลผลิตจากแหล่งที่ดี  คัดคน  คัดคุณภาพที่ดี  จากมหาวิทยาลัยที่ผลิตผู้นำระดับมากที่สุดในโลก ย่อมให้ผลที่ดี  ผิดกับต้นไม้พิษย่อมให้ผลที่มีพิษ”

   “ไม่เหมือน ดร. ห้องแถวใช่ไหมพี่  คนที่บอกให้ลูกหลานคนจนออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย  แต่ในวันเดียวกัน  ทั้งลูกสามใบเถา  อิแอบคนโตนี่ต้องให้พี่เขยอดีตท่านผู้นำหน้าหม้อคุมไปส่งถึงดูไบ  เพราะกลัวว่าจะแอบไปเทคยาที่ไหนก่อนถึงมือพ่อ   อดีตเมียกับน้องอิ่งอ่างนี่บินไปต่อเครื่องที่ฮ่องกง  ส่วนน้องเริ่มคนกลางบินไปลอนดอน    เปิดตูดบินหนีไปคนละทิศละทาง  ผมละสังเวชใจแกมสมเพชยิ่งนักกับผู้คนที่ออกมาชุมนุมตามคำปลุกเร้าผ่านวีดีโอลิ้งค์จริง ๆ  เลย” 

   “คนคิดได้  มีสมองเอาไว้คิด  ส่วนที่ไม่มีสมองแถวบ้านกอล์ฟเรียกว่าอะไร”

   “ควายครับพี่”

   “เกมส์นี้สู้กันอีกยาว”

   “นองเลือดไหมพี่”  แววตาทหารฝ่ายบู๊หวาดวิตก  เพราะประเทศเพิ่งผ่านการทำรัฐประหารมาไม่นานหากเกิดรัฐประหารอีกครั้ง  ประเทศจะเสียหายหนักขนาดไหน

   “ไม่น่าจะมีอีก  เพราะท่านผู้นำมีแผน”

   “. . . แปบนะพี่  แหล่งข่าวส่งข่าวมาด่วน”    กอล์ฟหันกลับไปที่เครื่องส่งสัญญาณรุ่นเก่าที่แทบจะไม่มีใช้แล้ว 

   หน่วยวอร์รูมหลีกเลี่ยงการใช้โทรศัพท์ทุกระบบ  เพราะรู้ดีว่า  ระบบสื่อสารทางอากาศ  รวมทั้งดาวเทียมของประเทศ  ไม่มีใครรู้ว่าสมัยเรืองอำนาจมีการติดตั้งระบบดักฟังไว้ที่หน่วยงานใดบ้าง  เพราะระบบสื่อสารผ่านดาวเทียมแห่งเดียวของประเทศ  เคยเป็นขุมทรัพย์มหาศาลของอดีตผู้นำที่ตอนนี้ได้กลายเป็นนักโทษชายเรียบร้อยไปแล้ว 

   “พี่  แหล่งข่าวแจ้งมา  มีการยึดรถแก๊ส ๑๕ ตัน  ไว้เป็นตัวต่อรอง เขาเอามาปิดถนนย่านแฟลตที่ผู้มีรายได้น้อยอาศัยอยู่นะพี่  ชิบหายเลยนะพี่  แก๊สสิบห้าตันรัศมีทำลายล้างห้ากิโลเมตรเชียวนะพี่  ตูมตามขึ้นมาดังอีกรอบเลยประเทศของผม”

   “ผู้ชุมนุมแพ้แล้ว”  เคยิ้มอย่างมั่นใจ

   “เฮ้ย  แพ้ง่ายขนาดนั้นเลยหรือ”

   “ทางการทูต  ถือว่าผู้ชุมนุมแพ้อย่างราบคาบ  เพราะหากผู้ชุมนุมเลือกที่จะเอาประชาชนเป็นตัวประกันเมื่อไหร่  หน่วยงานรัฐมีสิทธิและอำนาจโดยชอบธรรมที่จะสลายการชุมนุม  อีกไม่เกินยี่สิบสี่ชั่วโมงหรอก  ทหารจะตบเท้าออกมาเพียบ”  เคมั่นใจอย่างที่สุด

   “ท่านผู้นำเราใจเย็นเกินไป”

   “ไม่หรอก  กอล์ฟไม่รู้จักท่านผู้นำดีพอ”

   “ทำไมเหรอพี่”   

   “กอล์ฟอย่าลืม  อดีตนักโทษชาย  สร้างฐานอำนาจมานาน  และมีเงินมากพอที่จะซื้ออำนาจได้    ท่านผู้นำของเรา  จำต้องใจเย็น  เพราะว่าท่านไม่รู้  ว่าตำรวจ  หรือทหารเหล่าไหนบ้างที่เป็นคนของนักโทษชาย  ท่านยอมใจเย็นพอที่จะแยกปลาออกจากน้ำ  เมื่อถึงเวลาที่ท่านรู้ว่า  ใครคือคนของใคร  ท่านก็จะใช้อำนาจที่ท่านมีอยู่อย่างเหมาะสมที่สุด”  เคมั่นใจ  แหล่งข่าวที่ได้มาไม่ผิดแน่ ๆ

   มีความพยายามที่จะให้มีการเกิดเหตุนองเลือด  เพื่อที่ทหารจะออกมาทำรัฐประหาร  และเมื่อนั้นท่านผู้นำคนปัจจุบันจะตกจากบัลลังค์อำนาจที่มีอยู่  มีการถ่ายอำนาจแก่คนที่คณะปฏิวัติรัฐประหารเลือกมา  และที่สำคัญที่สุด  จะต้องมีการ . . . นิรโทษกรรม

   เมื่อนั้น . . .

   . . . คือเป้าหมายสูงสุดของคนที่โฟนอินมาทุกคืน 

   คงมีความสุขดีไม่น้อย  ที่พอพูดโดนใจใครที  ผู้คนจะยกตีนขึ้นมาตบใส่หน้าที . . .

   “พี่อย่าบอกนะว่าระดับ  ผบ. เหล่าทัพ  มีคนจากฐานอำนาจเก่าแทรกอยู่”

   “เข้าใจถูกต้อง   กอล์ฟเห็นไหม  วันที่ท่านผู้นำออกแถลงการณ์สถานการณ์ฉุกเฉิน  ผบ.เหล่าทัพบางคนทำหน้าแบบกระอักกระอ่วน  นั่นก็เพราะว่า  คาดไม่ถึงว่าท่านผู้นำจะกล้าลงมาบัญชาการเอง”

   “งั้นข่าวที่ว่า  จะจ่ายสองหมื่นล้านให้คนทำรัฐประหารก็มีมูลละสิ”

   “ถ้าเป็นกอล์ฟ  เงินเจ็ดหมื่นกว่าล้านที่โดนอายัด  ครอบครัวกระสานซ่านเซ็น  กอล์ฟจะยอมจ่ายสองหมื่นล้านไหม”

   “ยอมดิพี่  ไม่ยอมก็โง่แล้ว  โดนอายัดไม่รู้จะได้คืนไหม  แต่หากนิรโทษกรรมเมื่อไหร่  นอกจากจะได้คืนแล้ว  ยังได้อีกไม่รู้เท่าไหร่เพราะอำนาจย่อมกลับมาอยู่ในมือ  คราวนี้ไม่ใช่ชนแค่คนบางคนแต่อาจชนหัวใจของคนทั้งชาติก็เป็นได้”

   “พี่ดีใจที่ได้ร่วมทีมกับกอล์ฟ  คนที่พลีตัวเพื่อชาติและราชบัลลังค์ยังมีอีกมากในประเทศของเรา”  เคยื่นมือไปออกไปให้อีกฝ่ายสัมผัสอย่างเต็มหัวใจ

   “ผมไม่ยอมหรอกพี่  ไม่มีวันยอม”

   “ท่านผู้นำก็ไม่ยอม  ท่านยอมเอาตัวเข้าเสี่ยงหลายครั้งแล้ว  เพื่อดึงมวลชนกลับคืน  และ  ท่านใจเย็นพอที่จะให้ได้รู้ว่ามี ผบ.เหล่าทัพใดบ้าง  ที่เป็นฐานของอดีตผู้นำ  และ  ท่านฉลาดพอที่จะให้อีกฝ่ายคลั่งมากที่สุด  เมื่อนั้นท่านจะให้ทหารออกมา  และความชอบธรรมจะเกิดแก่ฝ่ายที่โดนกระทำ  ตอนนี้อีกฝ่ายพลาดที่เอาประชาชนเป็นตัวประกัน  พรุ่งนี้เหอะกอล์ฟ  สิบสามเมษา  เห็นทีฤกษ์ที่ทางกลุ่มผู้ชุมนุม  เลือกเอาอดีตของกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่สองเป็นฤกษ์ดีของพวกตนเอง  จะทำให้ตัวเองพ่ายแพ้ในที่สุด  แพ้ทั้งในประเทศ  แพ้ในสื่อของต่างประเทศ  เพราะท่านผู้นำมีความชอบธรรมอย่างสมบูรณ์ในการสลายกลุ่มผู้ชุมนุมที่ก่อให้เกิดความรุนแรง”  เคยิ้มอย่างผู้ชนะ

นิยายแนวการเมืองแบบนี้ . . .

. . . ไม่ค่อยมีเนาะ

ใครชอบกดบวกเลย  ใครไม่ชอบเชิญลบตามสบาย  ยิ่งลบมากเท่าไหร่ยิ่งชอบ  จะเขียนยาวสักสองร้อยตอน

เอาตั้งแต่โครตเหง้าบรรพบุรุษ . . . เจ้าขี้เมืองเลย ชิส์

แนวฉีกจากชาวบ้านมากมาย
จัดมาเถอะชอบอ่านมีสาระและรายละเอียดของเนื้อหาที่พาให้น่าติดตาม
แล้วจะรอดูความเคลื่อนไหวนะคราบ

[kit]

ต๊าย ถูกใจเรื่องใหม่ค่ะ น่าตื่นเต้น ทันสมัย เอ็ฟเฟ่คท์ส์(effects) ซี้จี่ส์(C.G.s) เพียบ.......
สู้ Hairy Potter ได้ สบายมาก 5555555
รวมเล่ม กิต.จะซื้อ อิอิ
ป.ล. บันทึก(saved)ไว้แล้ว กลัวแต่งไม่จบ คนแต่งลี้ภัยไปประเทศเพศที่สาม หุหุ
ขอบคุณนะคะ คุณ ราชบุตร

[un_john2006]

 


 



 

 

[BEta-K]

เรื่องต่อไป . . .

พระเอกชื่อ . . . เค

ม่อน . . . คือ  นายเอก

แล้วพล็อตล่ะ . . . ยังไม่คิด    จะเอาไงดีว่ะ  พล็อตเรื่องหน้า

. . . สงกรานต์กลางสงคราม . . .

รักระหว่างรบดีไหมหว่า  นิยายแนวการเมือง    แต่มันเขียนยากว่ะ  อิอิอิ

พระเอกเป็นตำรวจอารักขาท่านผู้นำ  ส่วน  นายเอก  นี่  เลขาแกนนำผู้เรียกร้อง  อร๊ายส์ . . . เหมือนจะสวย

ว้าวๆ เรื่องใหม่ รออ่านของคุณราชบุตร ทุกเรื่อง  ว่าแต่เรื่อง รังสิธรฉายแสงแรงกล้า มาเนิ่นนาน ของต้น กะแคน ก็ยังรอนะค๊าบ 

  ให้ดอกไม้กำลังใจแต่งเรื่องใหม่ (เรื่องเก่าด้วย  )

[RAJCHABUT]

เรื่องนั้นต้องไปทวงกับ . . . คุณต้นสาย  เค้าเอง

ส่วนเรื่องใหม่ . . .

. . . คิดแล้วต้องเขียนสิ

เลี่ยงคำครหาใด ๆ  เลยออกแยวแฟนตาซีการเมืองดีกว่า

ตามมาเลยครับ


เค กับ ม่อน  กดตรงนั้นแหละ  ยังมะมีชื่อเรื่องอะ  อ่านไปก่อนล่ะกัน

[M@nfaNG]

อ่านรักเอยแล้วน้ำตาจะไหล ยังไงขอร้องอย่าจบเศร้าเลยนะคะ
ส่วนเรื่องใหม่ น่าติดตามดี แต่อ่านไปเสียวไป กร๊ากกกกกก

[peemakarn]

พลอตเรื่องใหม่ ชอบมากคร่า
จาติดตามแน่นอนค่ะ

ชอบเรื่องแนวนี้อยู่แล้น
ฮ่าๆๆๆๆ

จัดมาเลยค่ะคุณราชบุตร

[❝CHŌN❞]

เจอกันแล้ว

น้ำตาจะไหล ก็ตอนนี้เนี่ยแหละ   

ลุ้นอยู่ ว่าจะเจอกันรึเปล่า 


พอเจอกันได้  โล่งใจ   


เรื่องใหม่น่าสนใจมาก  จะรออ่านฮับ 

[mecon]

“ตัวเล็ก” 
“คิดถึงตัวเล็ก  คิดถึงเหลือเกิน” 
> เจอสองประโยคนี้ไป น้ำตาซึมเลยทีเดียว
ในที่สุดก็กลับสู้อ้อมกอดเดิมแล้วนะตัวเล็ก
พี่โน๊ตอย่าทิ้งตัวเล็กอีกนะ

ขอบคุณคุณราชบุตรคะ

[konnarak]

พีต้น.......................................











รออยุ่น่ะ

[RAJCHABUT]

^

^

^

รอเป็นเมียพี่เหรอ . . .

. . . ขอม่อนมันก่อนเน้อ

 

[konnarak]

 

[Simply Blue]

  ลึกซึ้งกินใจสุดๆๆ ไป 

สำหรับเรื่องใหม่............
ข้าน้อยมิบังอาจเสนอความคิดใดๆๆๆ  เพราะความคิดเห็นทางการเมืองไม่ว่าจะนำมาทำในรูปแบบใด  ก็ล้วนไม่ส่งผลดีต่อผู้แสดงความคิดเห็นทั้งผู้พูดและผู้ฟัง     ข้าน้อยจึงได้แต่รู้สึกเป็นห่วงงานเขียนชิ้นนี้และภาพลักษณ์ของผู้เขียน

หากมิต้องใจผู้ใด  ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

[IZE]

เข้ามาสะเทือนอารมณืด้วยคน

[RAJCHABUT]

ลึกซึ้งกินใจสุดๆๆ ไป 

สำหรับเรื่องใหม่............
ข้าน้อยมิบังอาจเสนอความคิดใดๆๆๆ  เพราะความคิดเห็นทางการเมืองไม่ว่าจะนำมาทำในรูปแบบใด  ก็ล้วนไม่ส่งผลดีต่อผู้แสดงความคิดเห็นทั้งผู้พูดและผู้ฟัง     ข้าน้อยจึงได้แต่รู้สึกเป็นห่วงงานเขียนชิ้นนี้และภาพลักษณ์ของผู้เขียน

หากมิต้องใจผู้ใด  ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

ขอบคุณครับ . . .

. . ประวัติศาสตร์  มักจะเขียนจากผู้ชนะเสมอ

ปล.  ผมมันพวกชอบเดินไปก่อนคนอื่นด้วยสิครับ  ขอบคุณที่เป็นห่วงจริง ๆ

[BEta-K]

^

^

^
จิ้มเพ่ต้น...   จิ้มทันจนได้   

ปล รอ ฉากจบๆๆ

[anata9]

^
^
ขอภาพปลากรอบของเรื่องถัดไปด้วยสิ 

จริง ๆ อยากโหวตให้พี่ต้นนะเนี่ย  แต่กระซิบบอกก่อนว่า ....... มันโหวตไม่ได้อะ แบบว่า  โพสในเล้าไม่ถึงเกณฑ์ อดโหวตเยย 

[namtaan]

เรื่องใหม่ ไฟแรง

เนื้อหาทันสมัย ตามเหตุการณ์มากๆ

แตกต่างดี ชอบๆๆ

[sukie_moo]

ชอบอะนิยายเรื่องใหม่....แต่มันจะทำให้ เล้าร้อนขึ้นป่าวไม่รู้นะคะ (แต่กดบวกไปแล้ว 555555555555  หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง) เพราะเค้าว่ากันว่า ศาศนา การเมือง อย่าได้ยกมาคุยกัน จะทำทะเลาะกันได้

  เสนอว่าให้คุณราชบุตรแต่ง แต่ถ้าใครอยากอ่านให้ PM ไปขอเอา จะเหนื่อยเกินไปไหมคะ

แต่อ่านแล้วชอบมากๆ

[«ƤȑǃǹĉΞḠ○ḺҒ™»]

รอๆ  วันนี้ขอซักตอนนะค้าบบ   

[dokjarn]

ผมอ่าน สามตอนล่าสุด ที่คิดว่ายังไม่ท้ายสุด
ด้วยความอ่อนไหว ไปกับตัวอักษรที่บรรจงประดิษฐ์โดย...
ท่านราชบุตร
พี่ครับพี่...พี่ไปสรรหาถ้อยคำที่แสนจะธรรมดา
แต่ให้ อารมณ์ ความรู้สึกกับคนอ่าน เหล่านี้มาได้ไง
จากคลังสมองส่วนใหน แล้วอารมณ์ ที่แต่งแต่ละตอนเนี่ย มันอยู่ยังไง
ซู้ดดดดดด.......ยอด
ไอ้คนอ่านคนนี้มัน ปั่นป่วนมาก บีบต่อมหลายๆต่อมที่มีเลยครับ
ตอนที่พี่โน้ต เจอแม่แป้ง

“อาขอบใจ  แต่อาอยากให้โน้ตเข้าใจ  โน้ตอายุยังน้อยยังเจอคนดี ๆ อีก”  แม่ค่อย ๆ คลายวงแขนจากโน้ต

   “ไม่มีทาง ไม่มีวันนั้นแน่ ๆ  ผมรับรอง  วันไหนที่น้องลำบากอย่างที่สุดผมจะไปอยู่กับน้อง  หรือหากวันไหน  อาแป้งเชื่อว่าผมรักน้องด้วยหัวใจจริง ๆ  ผมรีบไปในทันทีโดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ  ผมจะไปกอดน้องเอาไว้  ผมจะกอดโอห์มเอาไว้ให้สามสมกับที่ผมต้องพรากสิ่งที่ผมรักที่สุด  แล้วเมื่อถึงวันนั้น  ผมจะไม่มีวันคืนน้องให้อาแป้งอีกเด็ดขาด  ผมสัญญา  ผมจะไม่มีวันคืนให้อาแป้งอีกแล้ว”  พี่โน้ตจ้องหน้าแม่นิ่ง

ไม่รู้ทำไม  น้ำมันซึมออกจากตาเราได้ มันเป็นอารมณ์ที่สั่งสมอ่ะเนอะ
ความจริงก่อนหน้านี้ที่ โอห์มคุยกับแม่ ก็ปริ่มๆอยู่แล้ว
แล้วตัวหนังสือก็พาเรา โลดแล่นไปตามจินตนาการ (ฮือ ฮือ ไมเราใจง่ายขนาดนี้...)
มีอีกนิดชอบการใช้คำแบบนี้

แม่หลับเพราะอ่อนล้าเหลือกำลัง  ส่วนพ่อผมบอกให้กลับไปพักที่บ้านก่อน  เย็น ๆ  ค่อยมาใหม่  ส่วนผมขอทำหน้าที่ลูกที่ดี  อยู่โยงเฝ้าไข้แม่  ผมเข้าใจดีแล้วถึงคนที่นับเวลารอ  มันทรมานเช่นไร  ผมรอการมาของใครคนนึง . . .

   . . . และผมรอการจากไปของใครอีกคน

   แค่คิดหัวใจผมก็หายวาบ . . .

คนหนึงกำลังจะมา.....อีกคนกำลังจะไป
ใครเจอแบบนี้ไม่จุกก็ ไร้อารมณ์แล้ว
สำคัญที่สุดที่ทุกคนรอคอย ... คือหน้าสุดท้ายทั้งหน้า

“พ่อ . . .”  เสียงโอ๊ตร้องเรียก  เมื่อประตูห้องเปิดมา

  . . .

   .......

.....

   . . . ความจริงที่ผมโหยหา

   มิใช่ความฝันอีกต่อไป . . .

   ร่างนั้นค่อย ๆ  เดินก้าวมาอย่างช้า ๆ  ตอนนี้ผมรู้แล้ว  ไม่ใช่ภาพฝัน  สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้า คือความจริง  หัวใจผมเต้นแรง  เมื่อร่างนั้นเข้ามาใกล้ผมทุกที  ผมเห็นแล้ว  ผมเห็นชัดเจน  แม้แววตาผมจะพร่ามัวเพราะมีน้ำตา  แต่ภาพนั้นชัดเจนในหัวใจผมอย่างที่สุด

   “ตัวเล็ก” 

   พี่โน้ตรวบร่างผมไปกอดเอาไว้แน่น  ผมยืนนิ่งหัวใจเต้นแรง  ผมบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าตอนนี้ผมรู้สึกอย่างไร  ผมรู้แค่ว่า  ผมอบอุ่นหัวใจเป็นที่สุด  อบอุ่นเหมือนอ้อมกอดสุดท้ายที่ผมเคยได้รับที่สถานีรถไฟบางซื่อเมื่อสิบแปดปีที่ผ่านมา

   “คิดถึงตัวเล็ก  คิดถึงเหลือเกิน” 

  .......

....

.... 

 “ต่อจากวันนี้  เทวดาหรือพรหมหน้าไหนก็มาเอาตัวเล็กของพี่ไปไม่ได้  พี่ไม่ยอม  ไม่ยอมอีกแล้ว  สิ่งเดียวที่จะแยกพี่ได้  คือ  ลมหายใจสุดท้ายเท่านั้น”  เสียงพี่โน้ตสั่น 

   ผมรับรู้ได้  ถึงหยาดน้ำอุ่น ๆ  ที่ไหลคลออยู่บนซอกคอของผม ผมกอดร่างนั้นเอาไว้แน่น  หัวใจที่หายไปของผม  คนที่ผมรักยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ  ทั้งหมด  อย่าว่าแต่พี่โน้ตเลยที่ไม่ยอม  ผมเองก็ไม่ยอม  ไม่มีวันยอมเหมือนกัน  ผมจะไม่มีวันยอมให้พระพรหมมาลิขิตชีวิตของผมอีกแล้ว

   ที่ผ่านมา . . .

   . . . เพียงพอแล้วสำหรับเส้นทางของพรหมลิขิต

โอ๊ยยย....ตายครับตาย  ...แต่
เข้าใจว่าตายอย่างมีความสุข  555..
ไม่รู้เป็นไงแล้ว  แสดงความเห็นเสร็จจะกลับไป  กด + ให้
อย่างศิโรราบ ในการนำเสนอนิยายเรื่องนี้ของคุณราชบุตร
แล้วขอตามติดเรื่องใหม่ด้วยคน
ชอบเรื่อง ควายๆ
ทันสมัยมาก
วันนี้ไม่ต้องมาก๊ก มากั๊กอะไรแล้ว
ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าใครเป็นยังไง

หึ หึ  อ  อ  เ  ต  ก  า

กรู เกลียด มรึงงง...

 

[BEta-K]

เห็นด้วยกะ รีบน

   คุณราชบุตร ที่แต่งเรื่องดีๆ ให้อ่าน 

ปล. รอๆๆ ตอนจบ 

[«ƤȑǃǹĉΞḠ○ḺҒ™»]

รอ ๆๆ

ดันๆ

อยากอ่าน สุดๆ

 

[konnarak]

อ้าว.......พีต้น

เเล้วเรือง  "รักเอย" ล่ะ

 
เมือไรจะมาต่อให้จบครับ  คุณพี่....


ทุกคนรออยุ่น่ะ

[wonna]

มารออ่านด้วยนะครับ








รีบมาต่อนะครับ

[badcow]

ยังมิมาหรอครับบ

อ่ะ อ่ะ รอ รอ ต่อไป ก็ หลง รัก นิยาย ของเค้าไปแล้ว นิ่

555

[nanao]

มารอคุณราชบุตร  มาต่อได้แล้วครับ

[RAJCHABUT]

คอมเน่าครับ . . .

. . . ฝากน้องไปฟอร์เมทอยู่ครับ  อีกวันสองวันนะครับผม

คิดถึงพี่ โน้ตตตตตตตตตต

แต่คิดถึง . . .ม่อนกับเค  มากกว่า  แอบปันใจให้นิยาย ควาย ๆ ๆ ๆ ๆ

[konnarak]

ซ่อมเสร้จเร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  น่ะครับ

เอาใจช่วยยย






ว่าเเต่คอมเน่าเนี้ย.... กลิ่นเหม็นป่ะพี่


อิอิอิ