หัวข้อ: รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน

[tamtam]

โห...พี่โน๊ต ทำเกินไปอ่า


 

[kit]

•    โลกมีกลางวัน . . .

   เคียงคู่มากับ . . . กลางคืน

   . . . มีหัว

   มีก้อย . . .

   ผู้ชาย . . .

   . . . คู่ . . . ผู้หญิง

   แต่ . . .

   . . . ผม

ต๊าย โอห์มนี่ ท่าทางจะไม่เคยได้ยิน.......สองหัว ดีกว่าหัวเดียว หุหุ
ขอบคุณนะคะ คุณ ราชบุตร

[imageriz]

ถ้าพี่โน๊ตเจอกับตัวเล็ก แล้ว ทุกอย่างยังจะเหมือนเดิมรึเปล่า 

[zandwizz]

แง๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ต่อด่วน ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ

[Ploy-Tawan]

รักมั่นคง ไม่ว่าเวลาจะเนิ่นนานขนาดไหน

ยังมีเหลือไหมเนี่ยคนแบบนี้

อยากได้สักคน 

[nanao]

แอบดีใจ ที่คนเขียนบอกว่าจะไม่เขียนให้เศร้าแล้ว ^^

[ErosAmor]

ชอบมากมาย ช่างเป็ความรักที่ลึกซึ้งเหลือกัน

ยอมที่จะเสียสละเพื่อคนที่เรารัก

ว่าแต่โอ๊ตจะกลับถูกไหมเนี่ย อิอิ

[RAJCHABUT]

“หายไปจากชีวิตมันก็คงดี”


   “ไอ้บ้า  แล้วหัวใจของมันล่ะ  แกเคยคิดถึงหัวใจของมันบ้างไหม  แกจะหายไปได้อย่างไร มีเหตุผลอะไร”


   “ไม่รู้ว่ะ  รู้แค่ว่าจากวันนี้ต่อไปจนวันข้างหน้า  เมื่อมีใครกำหนดให้ชั้นไม่ได้เจอตัวเล็กอีก  ชั้นก็จะไม่เอาตัวไปให้ตัวเล็กมันเจออีก    แต่จะให้ชั้นเลิกรักตัวเล็ก  ชั้นทำไม่ได้หรอก เพราะชั้นเกิดมาเพื่อตัวเล็กมัน  อะไรก็ตามที่ทำให้ตัวเล็กไปไกลที่สุด  ดีที่สุดชั้นก็จะทำ”


   “โน้ต”


   “จริง ๆ  นะแจง  ชั้นจะชิ่ว  แล้วชั้นจะหายไปจากชีวิตของตัวเล็กมัน  จะหายไปตามที่คนเบื้องบนกำหนดมา  ในเมื่อเขาขีดชะตาชั้นมาแบบนี้ชั้นก็จะยอม

แวะมาบอกว่า . . .

. . . เมาค้างนอนทั้งวันอ่ะครับวันนี้

ไม่ได้ปั่นนิยายเลยอ่ะ


ใครกำหนด  =  กูไงกำหนดไอ้โน้ตเอ้ยยยยยยยยยย

คนเบื้องบน =  ผู้มีบารมีนอกนิยายไงไอ้ฟายโน้ต


เออ . . . ขอคิดก่อนจะให้เจอกันดีไหม


ไปแร่ะครับ  อิอิอิ

[badcow]

5555  แฮงค์ๆๆๆ

ไงก็ได้อ่ะ นะ แล้วแต่คนแต่ง 

ว่าแต่ ในเรื่องนี่เอา " ไอเจ้าโอ๊ต" กลับมาจากบางนาก่อนดีมั๊ย

ลูกเค้าหายไปนี่ ไม่ต้องหนีแร้ววว... พ่อเค้าตามมาเฉ่งแน่ 55555 ....อินจัด

[dokjarn]

สองตอนที่ได้อ่าน  อย่างหวาน อย่างเพลินเลยครับคุณราชบุตร

สวยงามเหลือเกิน...ความรัก ความผูกพันของโน๊ตกับโอห์ม

ได้อ่านสำนวนภาษาที่ให้ความรู้สึกดีๆแบบนี้มัน..สุขนะเนี่ย

ชอบตอนที่ สองคนเค้าเถียงกันว่าใครรักใครมากกว่ากัน

ทำไมชอบวะนี่....น่ารักอ่ะ

แล้วในที่สุด น้องโอห์ม เสร็จไปอีกแล้วใช่มะ

แต่จริงนะ การได้รักคนที่รักเราด้วยนี่มัน...สวรรค์บนดินเลยนะ

คุณราชบุตรเขียนหวานได้หวาน กำลังหวานพอดีครับ

สำหรับคนอ่านอย่างผมชอบแบบนี้แหละ ยิ้มๆ

แบบแผนการบรรยายนี่...เอาไปร้อยเต็มเลยมั๊ย

มันนึกภาพตามไปได้อย่างง่ายดายเค้านอนคุยกันยังไง หันไปหันมายังไง

ขาเกี่ยวกันยังไง  หัวใจตรงกัน แนบกัน  รับรู้ความรู้สึกของกันยังไง...อิ อิ ชอบ

แล้วหวานแบบนี้..กลัวจริงๆว่า ทั้งโอห์ม ทั้งแจง ยังอยู่ทั้งคู่

จะมาทำให้หัวใจของ โน๊ต โอห์ม แปรเเปลี่ยนและเจ็บปวดยังไงบ้างเนี่ย

รักเอย....ผมรักเรื่องนี้ไปแล้วอ่ะครับ

ขอบคุณ...+๑ ให้ด้วยความชื่นชมครับ

โทษนะครับใครจะว่าผมบ้าไปก็...ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆ
 

 

[namtaan]

กำลังซาบซึ้งกับเรื่องของพี่โน้ตจากคำบอกเล่าของมิลค์
แต่งง ว่าพี่โน้ตคิดได้ยังไงเนี่ย เสียสละบนความทุกข์ของทั้งสองคน
พอมาอ่านตรงนี้
"

ใครกำหนด  =  กูไงกำหนดไอ้โน้ตเอ้ยยยยยยยยยย

คนเบื้องบน =  ผู้มีบารมีนอกนิยายไงไอ้ฟายโน้ต


เออ . . . ขอคิดก่อนจะให้เจอกันดีไหม


ไปแร่ะครับ  อิอิอิ

เอ่อออออออออออ  จาฮาดีมั้ยเนี่ย   

[nanao]

ต้องให้เจอกันให้ได้นะครับ
ถือเป็นของขวัญเทศกาลสงกรานต์นะ ^^

[เด็กแว่นน้อย]

ขออย่าให้ตอนจบเป็นแบบเจอกระดูก หรือไม่สมหวังเลย

อยากให้พี่โนตกับตัวเล็กสมหวัง

[zandwizz]

186

[HuaTangMo]

อยากบอกสั้นๆว่า
ขอบคุณครับ
สำหรับเรื่องดีๆ แบบนี้
อ่านแล้วรู้สึกเข้าใจคนที่รอคอยอะไรบางอย่างอยู่
ตอนจบจะเศร้าเปล่าหว่า....

[BLkaiwhan]

กีสสสสสสส...ยิ่งอ่านยิ่งรักพี่โน๊ต
ตอนแรกแอบลุ้นคู่โอ๊ตกะอาโอห์ม...เพราะคิดว่าพี่โน๊ตตายไปแล้วหรืออะไรก็แล้วแต่
แต่พออ่านมาถึงตรงนี้..ได้รู้ว่าพี่โน๊ตรักตัวเล็กมากๆๆๆ
เลยอยากให้พี่โน๊ตกับตัวเล็กเค้าสมหวังกันซะที..อ่ะเนาะ อิอิ

[OT]

เรื่องนี้เขียนดีจัง...

[RAJCHABUT]

เมื่อวาน . . . เมาค้าง

วันนี้ . . . งานค้างมาจากเมื่อวันศุกร์

แถม . . . คืนนี้มีนัดกับ  นิโคลัส เคจ  อีกวุ้ย

แล้วกรูจะปั่นต้นฉบับทันมะเนี่ย . . . ฮ่วยยยยยยย



สมมติ . .

โอห์มมันเกิดเผลอไผลไปมีไรกับน้องโอ๊ต . . .

แล้วเมื่อถึงเวลา  มันต้องเจอกับ  พี่โน้ต  คนที่รักมันกว่าสิ่งใด ๆ ทั้งหมด  มันจะกล้ามองหน้าพี่โน้ตหรือปล่าวหว่า . . .

เพราะมันรู้ทั้งรู้ว่านี่คือลูกชายของคนที่รักมัน

บาปรักชัวร์ ๆ  เลยมรึงเอ้ย  บาปนี้ติดตัวไปจนตายเชียววุ้ย

ไม่มีไร . . .แค่สมมติเฉย ๆ   (แถมเสือกแวบมาบ่อยในหัวด้วยเด่ะ)

[MaryGoesRound]

ท่านราชบุตรเขย

ท่านฮาดี เราชอบ

ส่วนเรื่องสมมติน่ะ เราก็คิดเช่นเดียวกับท่าน
แต่เราว่าไม่บาปหรอก...หรือบาป

[kit]

สมมติ . .

โอห์มมันเกิดเผลอไผลไปมีไรกับน้องโอ๊ต . . .

แล้วเมื่อถึงเวลา  มันต้องเจอกับ  พี่โน้ต  คนที่รักมันกว่าสิ่งใด ๆ ทั้งหมด  มันจะกล้ามองหน้าพี่โน้ตหรือปล่าวหว่า . . .

เพราะมันรู้ทั้งรู้ว่านี่คือลูกชายของคนที่รักมัน

บาปรักชัวร์ ๆ  เลยมรึงเอ้ย  บาปนี้ติดตัวไปจนตายเชียววุ้ย

ไม่มีไร . . .แค่สมมติเฉย ๆ   (แถมเสือกแวบมาบ่อยในหัวด้วยเด่ะ)

ว้าย สามหนุ่ม(?) สามมุม 5555555

.

[namtaan]

สมมติ . .

โอห์มมันเกิดเผลอไผลไปมีไรกับน้องโอ๊ต . . .

แล้วเมื่อถึงเวลา  มันต้องเจอกับ  พี่โน้ต  คนที่รักมันกว่าสิ่งใด ๆ ทั้งหมด  มันจะกล้ามองหน้าพี่โน้ตหรือปล่าวหว่า . . .

เพราะมันรู้ทั้งรู้ว่านี่คือลูกชายของคนที่รักมัน

บาปรักชัวร์ ๆ  เลยมรึงเอ้ย  บาปนี้ติดตัวไปจนตายเชียววุ้ย

ไม่มีไร . . .แค่สมมติเฉย ๆ   (แถมเสือกแวบมาบ่อยในหัวด้วยเด่ะ)

ก้อแค่เรื่องสมมติ ชิวๆนะ
แต่ถ้าเรื่องจริงก้อแค่เหมาสอง พ่อลูกมาเป็นแพ็คคู่ เหอๆๆๆๆ

เมื่อวาน . . . เมาค้าง

วันนี้ . . . งานค้างมาจากเมื่อวันศุกร์

แถม . . . คืนนี้มีนัดกับ  นิโคลัส เคจ  อีกวุ้ย

แล้วกรูจะปั่นต้นฉบับทันมะเนี่ย . . . ฮ่วยยยยยยย

กำลังคิดว่าตรูจาได้อ่านต่อมะไรเนี่ย
จขกท ป๊อบเกิ้นน

[mango]

    Thank you very much คุณ ราชบุตร, 

Thanks for a nice lovely story,

โน้ต + โอห์ม = โอ๊ต  so sweet!

 I’ve just finished up to chapter 2.

พี่มะม่วง

 

[RAJCHABUT]

http://media.imeem.com/m/of7bmqLpIJ

ตอนที่ ๘

   ผมเลี้ยวรถมอเตอร์ไซด์มาจอดเอาไว้ที่โรงรถบ้านพี่โน้ต   เพราะตั้งแต่ผมขึ้น ม.๓  ไอ้พี่โน้ตดันขี้เกียจขับ     แถมเวลามันซ้อนมันชอบก่อกวนผมอยู่บ่อย ๆ  นึกภาพออกไหมครับ  ผู้ชายเวลานั่งซ้อนมันชอบเอามือมาโอบกอดเอาไว้  แถมมือของไอ้พี่โน้ตมันชอบมาตกที่ช้างน้อยผมอยู่เรื่อย

   ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะครับ . . .

   อะไร ๆ  ที่มันควรจะสงบนิ่ง  มันดันไม่สงบเพราะชอบมีมือมารมาป่วนปั่นอยู่นี่แหละครับ คิดแล้วกลุ้มกับไอ้พี่จอมหื่นจังเลย

   “เย็นนี้ตีเทนนิสกัน”

   “ไม่เอา  การบ้านเยอะโครต  เที่ยงคืนจะเสร็จหรือป่าวยังไม่รู้เลย”  ผมบอก  ก่อนโยนกุญแจรถคืนให้พี่โน้ต

   “ไรว๊า  แค่ชั่วโมงเดียวเอง”

   “ครึ่งชั่วโมงยังไม่ได้เลย  หรือไอ้พี่จะช่วยโอห์มทำ”

   “แหวะ  ของเค้าเองยังไม่อยากจะทำเลย  เรื่องไรช่วยเรา  ไอ้ตัวเล็ก”  มันทำหน้าลิงใส่ผม  ก่อนเดินผิวปากตัวปลิวเข้าบ้าน

   ผมโครตเคืองมันเลย  คนไรว๊า  มีสุขไปคนเดียว  เวลามีงานเยอะ ๆ  ดันหนีไปซะได้  ผมได้แต่เดินคอตกเข้าบ้าน

   “พ่อหวัดดี  แม่หวัดดี  วันนี้มีไรกินมั่งอ่ะ  โอห์มหิ๊ว  หิว”  ผมยกมือไหว้บุพการีที่น่ารัก  ก่อนเอามือลูบท้อง

   “โอห์ม  มาหาพ่อหน่อยสิลูก”  พ่อเอามือตบที่เบาะเบา ๆ

   แววตาที่พ่อมองมา    ไม่เหมือนเดิม  ไอ้ผมมันพวกวัวสันหลังหวะ  เพราะเรื่องที่เลยเถิดกับพี่โน้ต  มันยังเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้ แถมมันยังแวงทุกครั้ง  เวลาที่พ่อหรือแม่เรียกคุย   ผมมองหน้าพ่อใจสั่น  ก่อนเดินก้าวไปที่พ่ออย่างช้า ๆ   

   ผมมองหน้าแม่ . . .

   . . . แววตาแม่เหมือนกังวล

   เอาละซิ  ไอ้โอห์ม  ความซวยจะมาเยือนซะแล้วมั้ยเนี่ย

   “โอห์มไม่ได้เกเรนะพ่อ  ไม่เชื่อถามพี่โน้ตมันดูได้”  ผมไปกอดพ่อเอาไหว้ก่อน  กันเหนียว    อย่างน้อยเรื่องผิดมันจะได้ลดน้อยลง

   “ร้อนตัวแฮะไอ้ลูกคนนี้  หรือว่าไงแม่”  พอเอามือลูบหัวผม  หัวเราะเบา ๆ

   “พ่อ . . .”  เสียงแม่เรียก 

   ผมมองหน้าแม่  เหมือนแม่จะห้ามพ่อด้วยสายตา  มันเรื่องอะไรว๊า  แต่ไม่รู้งานนี้กอดพ่อเอาไว้ก่อน  ถึงจะโดนหวายก็กอดแน่น ๆ  เข้าไว้ไอ้โอห์ม  ไม้ตายผมล่ะครับ  เรื่องจะตีผมน่ะ  เห็นท่าจะยากเสียหน่อย  เพราะผมมันพวกเชี่ยว

   “เรื่องแบบนี้ต้องคุยแม่  ปล่อยไว้นานไม่ได้”

   ตายห่า . . .

   ผมตายแน่ ๆ  ตายสนิทเลยงานนี้  พ่อรู้หรือ  เรื่องผมกับไอ้พี่ตัวแสบ  ทำไงดีหว่า  หัวใจผมมันเต้นตุ้ม ๆ  ต่อม ๆ  รอฟังคำพิพากษาจากพ่ออย่างเดียวเลย  งานนี้สงสัยได้ตายก่อนตายแน่ ๆ  เลยโอห์มเอ้ย

   “พ่อมีอะไรครับ”  ผมเงยหน้ามองพ่อ

   “รักพ่อมั้ยโอห์ม”

   “รักดิครับ  ไม่รักพ่อจะรักใคร”  ผมหอมที่แก้มพ่อไปหนึ่งฟอด  ตุนคะแนนเอาไว้ก่อน  อย่างน้อยก็ทำให้พ่อยิ้ม

   “ไอ้ลูกคนนี้”  พ่อกอดผมโยกหัวผมเบา ๆ

   “แล้วแม่ล่ะ  โอห์มรักแม่มั้ย”

   “รัก  รักมากที่สุดในโลกเลย”  ผมโผไปหาแม่  กอดแม่เอาไว้แบบที่เหมือนกับที่ทำกับพ่อ แม่ยิ้มโอบไหล่ผมเอาไว้

   “. . . มาถามอะไรเนี่ย  โอห์มเขินนะเนี่ย”

   “โอห์มรักพี่โน้ตเขามั้ยลูก”

   เสียงพ่อถาม  ทำเอาผมแทบหยุดหายใจ  ตายแหง๋ ๆ  ไอ้ตัวเล็ก  งานนี้เห็นท่าจะรอดยากเสียแล้ว  ผมก้มหน้าต่ำ ไม่กล้าองหน้าพ่อ  เพราะกลัวความผิดกับสิ่งที่ได้ทำลงไป  ไม่น่าเลยไอ้โอห์มเอ้ย  ไม่น่ายอมไอ้พี่โน้ตมันง่าย ๆ  เลย

   แม่ง . . . มันจะรู้มั้ยนี่  พ่อกำลังจากเชือดคอโอห์มอยู่แล้ว

   ผมได้แต่นึกฉุนไอ้พี่โน้ต  พ่อจับได้แล้วจะทำไงดี  ไม่โผล่หน้ามารับความผิดด้วยกันล่ะว๊า  หายหัวไหนของมึงล่ะครับ  ไอ้คุณพี่

   “คือ . . .”

   “พ่อ . . . ถามอะไรแบบนั้น”  แม่โอบไหล่ผมเอาไว้

   “แม่ . . .”  พ่อเรียกชื่อแม่ก่อนถอนหายใจเบาๆ

   “. . . เราคุยเรื่องลูกกับโน้ตกันแล้วไงแม่  พ่อว่าแม่น่าจะเข้าใจ”

   พระเจ้า . . . ใครก็ได้ช่วยเสกให้ไอ้โอห์มหายไปจากโลกในตอนนี้ได้ไหม  ไม่ไหวแล้วครับผม  งานนี้รู้กันทั้งบ้าน  อายก็อาย  กลัวก็กลัว  ไอ้พี่โน้ตบ้าเอ้ย  คุณพี่มึงจะรู้ไหม โอห์มจะตายอยู่แล้ว  อากาศรอบตัวเหมือนเหลือน้อยเต็มที

   “ว่าไงละเรา  รักพี่มันมากหรือ”

   ผมไม่ตอบเงยหน้ามองพ่อ  แววตาผมคงเป็นคำตอบที่ที่สุด

   “จะร้องทำไม  พ่อถามแค่นี้  ไอ้ลูกคนนี้ . . .”  พ่อยิ้ม  ก่อนดึงผมมากอดเอาไว้     

   “พ่อ   ค่อยพูดเรื่องนี้อีกทีดีไหม”  เสียงแม่บอกพ่อ

   “แม่  ยังไงก็ต้องพูดกับลูกอยู่ดี”  พ่อหันไปพูดกับแม่ 

   ผมมึนครับ  มันเรื่องอะไรกันหว่า ตกลงพ่อกับแม่พูดเรื่องอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้  ผมงงไปหมดแล้ว  พระเจ้าใครก็ได้ช่วยโอห์มหน่อย  โอห์มกลัวจริง ๆ  นะเนี่ย  พ่อกับแม่กำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่

   “โอห์ม  พ่อพี่บอกว่า . . .”  พี่โน้ตมันตะโกนมาก่อนตัวเสียอีก

   “. . . ขอโทษครับ  ผมนึกว่าโอห์มอยู่คนเดียว”  พี่โน้ตหน้าซืดยืนที่หน้าประตู

   ผมมองหน้าพี่โน้ต  เห็นหน้ามันชัด  ผมแทบอยากจะตายอยู่ตรงนั้น  นี่ตกลงเรื่องผมกับไอ้พี่โน้ต เขารู้กันหมดแล้วหรือนี่  ตายสนิทเลยงานนี้  ผมมองหน้าไอ้พี่โน้ต  อยากต่อยหน้ามันจัง  ถ้าคืนนั้นมันไม่บอกรักผม 

   โอ้ย . . .  ทำไมชีวิตมันบัดซบนักหว่า

   “มาพอดีเลย  กำลังอยากเจอตัว”

   พ่อหันไปทางพี่โน้ต  . . . .

   แสร่ดดดดดดดดดดดดดดดดด . . .

   คราวนี้เห็นทีตายแบบไม่ต้องรอหามไปโรงพยาบาลแน่โอห์มเอ้ย  พ่อเรียกไอ้พี่เชี่ยมาแร่ะ  มันเดินมานั่งติดกับโอห์มอีก 

   อูย . . .

   โอห์มอยากตายอ่ะครับ พี่น้องคร๊าบบบบ   ไม่ต้องนั่งชิดขนาดนี้ก็ได้ พ่อกำลังจะฆ่าอยู่ไม่รู้หรือไงไอ้พี่บ้า

   “โน้ตรักน้องมั้ยลูก”

   “รักครับ”

   มึงจะคิดก่อนตอบสักหน่อยกูก็ไม่ว่าหรอกนะไอ้พี่โน้ต  นี่อะไรพอพ่อถามปุ๊บมึงตอบปั๊บเลย   แถมเสียงดังฟังชัดขนาดนั้น  สงสารโอห์มมั่งเหอะ   มึงจะมาแสดงความแมนอะไรขนาดนี้ว่ะ  ผมใช้ขากระทืบเท้าไอ้คุณพี่ไปหนึ่งที  โทษฐานอยากแมนโดยไม่ปรึกษา

   “โอ้ย  อะไรของเอ็งไอ้ตัวเล็ก”

   มันมองหน้าผม 

   แน่ะ . . . 

   . . . เสือกยิ้มอีก 

   ไม่รู้หรือไง  ยมทูตกำลังเดินมาใกล้ ๆ ตัว   เงาหัวจะไม่มีอยู่แล้ว  ดันมาเล่นอีก  ไม่รู้จักที่ตายเลยนะมึง  ไอ้คุณพี่ 

   “โอห์มนี่    ทำไรพี่เค้า”  แม่ดุ

   ได้ทีนะมึงไอ้คุณพี่  มันยิ้มยั่วเข้าอีกไม่ดูสถานการณ์เล้ยยยย

   หนอย . . .   

   . . . เดี๋ยวก่อน 

   รอพ่อเคลียร์ให้จบก่อน  เดี๋ยวโอห์มขอเคลียร์มั่ง  จำไว้เลย  หากเรื่องนี้พ่อเอาโทษโอห์มมากเท่าไหร่  โอห์มจะเล่นให้หนักเลยคอยดูนะไอ้พี่เลว  โทษฐานรังแกน้องที่ไม่มีทางสู้

   “น้องเหมือนจะโตนะโน้ต  แต่น้องยังเล็กนัก”   

   พ่อคร๊าบ  พ่อคุณของโอห์ม  มีอะไรก็รีบ ๆ  พูดได้ไหม  โอห์มจะตายอยู่แล้ว  พ่อมีอะไร  ทำไมไม่รีบพูดให้จบ ๆ    ถ้าพ่อสั่งให้โอห์มเลิกคุย  เลิกติดต่อกับพี่โน้ต  พ่อก็รีบสั่งมา  รีบ ๆ  บอกมาเหอะ  โอห์มรออยู่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ไหวแล้วล่ะ

   “ครับ  แถมชอบดื้อ  ไม่ค่อยฟังเวลาที่โน้ตบอก  ชอบเถียง”

   “ไอ้พี่โน้ต”  ผมมองหน้า

   “นี่ ๆ  อย่าเลยเรา . . .”  พ่อห้ามทัพ

   “. . .ขืนดื้อกับพี่เขา  จะย้ายไประยองด้วยกันเลย” 

   “พ่อ”  ผมมองหน้าพ่อ

   “มองอะไร  ตกใจอะไรขนาดนั้น”  พ่อยิ้ม

   “พ่อพูดใหม่ชัด ๆ  แบบเคลียร์ ๆ ได้ไหม  โอห์มงง”

   “ตุลานี้ต้องย้ายไปเป็นผู้อำนวยการที่ระยอง  คุย ๆ  กับแม่เขาไว้จะย้ายเราไปด้วย  แต่  ลุงตุ้ยสิ  แกบอก  ยังอีกเทอมเดียวโอห์มก็จะจบ ม.๓  แล้ว    แกอยากให้โอห์มอยู่เรียนจนจบ ม.๓ ที่นี่ก่อน”

   “พ่อรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่นี่เรื่องย้าย”  ผมนับนิ้วดู  ตายเลย  อีกสองเดือนกว่า ๆ  เอง

   “ไอ้ลูกคนนี้  เพิ่งรู้เมื่อเช้าโว้ย”

   “โอห์มไม่ไป  โอห์มไม่อยากย้ายกลางเทอม”  ผมมองหน้าพ่อ

   “นั่นสิ  ลุงตุ้ยแกบอกกับพ่อ  คุยกับโอห์ม  โอห์มออกฤทธิ์อีกแน่   ไอ้โอห์มมันติดพี่ชายมันอย่างกับอะไรดี  จะจับแยกกันแบบปัจจุบันทันด่วนก็สงสารโอห์มมัน  พ่อเลยถามโอห์มไง  รักพี่โน้ตมั้ย  แต่โอห์มก็ไม่ตอบพ่อ”    พ่อหัวเราะเบา ๆ

   ผมแทบกระโดด  หลงคิดว่าพ่อจะรู้เรื่องผมกับพี่โน้ตเสียอีก

   “พ่อเลยถามโน้ต  พี่เขาตอบแบบไม่ต้องคิดเลยเห็นมั้ย  ค่อยหายห่วงหน่อย”  พ่อเอามือตบไหล่พี่โน้ตเบา ๆ

   “ครับ”  ไอ้พี่ตัวแสบยิ้มกริ่มรับคำชมเสียด้วย

   “ว่าไงเราตกลงรักพี่เขามั้ย”

   “รักครับ”  ผมตอบเบา ๆ

   “ถ้ารักก็อย่าไปดื้อกับพี่เขาให้มากรู้มั้ย”

   “ครับผม”

   “อีกสองเดือนนะโน้ต  ถ้าน้องดื้อ  บอกอา  อาจะย้ายไปเรียนที่ระยอง  แต่หากไม่ดื้อ  เห็นทีโน้ตต้องเหนื่อยหน่อย  กว่าไอ้ตัวแสบจะจบ ม.๓  ก็อีกหลายเดือน  คงต้องฝากพ่อเราเอาไว้  ยังไงก็อย่าตามใจน้องมากเดี๋ยวเหลิง”

   “ครับผม”

   ไอ้พี่เลว  รับปากเสียเป็นมั่นเหมาะ  พ่อไม่รู้เหรอครับ  คนที่พ่อฝากลูกชายเอาไว้มันน่ากลัวขนาดไหน  มันนะน่ากลัวกว่าใคร ๆ  ทั้งหมดในโลกเสียด้วยซ้ำ

   “ว่าไงล่ะแม่  ตกลงจะให้ลูกย้ายหรือให้ลูกอยู่”

   “แล้วแต่พ่อ แต่ก็อดห่วงไม่ได้”

   “ไม่ต้องห่วงเลยครับอาแป้ง  โน้ตจะดูแลน้องเท่าชีวิตเลยครับ  โน้ตสัญญา  สองเดือนจากนี้จะไม่ตามใจ  จะไม่พาไปตะรอนดึก ๆ  อีก  จะบังคับให้ทำการบ้านทุกวันด้วยครับ   อ้อ  แล้วก็จะพาไปหัดเรียนว่ายน้ำที่สระเทศบาลทุกวันอาทิตย์ด้วยครับ ถ้าทำไม่ได้  โน้ตยอมย้ายตามน้องไปเรียนระยองเองครับ  ”

   “เอ้า  เอากันเข้าไป  พอกันเลยทั้งพี่ทั้งน้อง”  พ่อหัวเราะเบา ๆ

   พ่อนะพ่อ  เล่นเอาผมกังวลใจแทบตาย  กลัวไปสารพัด  แต่ท้ายที่สุดแล้วมันกลับเป็นข่าวดีสำหรับผม  เพราะอย่างน้อยเวลาที่ผมจะได้อยู่กับไอ้พี่  ก็จะมากขึ้น  สี่ห้าเดือนล่ะว๊า  ที่มันกับผมจะได้นอนห้องเดียวกันโดยที่ไม่ต้องคอยกังวลว่าใครจะมาสงสัยในความสัมพันธ์

   พ่อกับแม่จะย้ายไประยอง . . .

   . . . แต่ทำไมโอห์มไม่รู้สึกเสียใจหว่า 

เอาไปครึ่งตอนก่อน . . .

. . . อีกครึ่งตอนแอบกั๊ก  อิอิอิ

แบบเขียนจบไปแร่ะ  แต่  แอบหลงรักพี่โน้ตเอง  เหอะ ๆ ๆ

[IZE]

 

มีงี้ด้วย

แอบรักพี่โน๊ต เอง

อะไรเนี่ย คนเขียน ยังไง

[dokjarn]

ไรเนี่ย...คุณราชบุตร

มาแอบรักพี่โน๊ตคนเดียวได้ไง

แบ่งคนอื่นบ้างไรบ้าง

โอ๊ย....อ่านตอนนี้แล้ว..สนุกสนาน

กับบรรยากาศ วิตกจริตของไอ้น้องโอห์ม

ภาษาหนังสือ ถ้อยคำที่ใช้ถ่ายทอด  ชอบเลยครับ

อ่านไปยิ้มไป  ลุ้นตามไปด้วย ได้อารมณ์อิ่มเอมจริงๆ

ช่วยเอาอีกครึ่งนึง  ที่แต่งไว้แล้วมาต่อให้ด้วยเน้อ

ไม่งั้น....ไม่งั้นไรดีว้า...ไม่งั้นก็ไม่ได้อ่านดิ่  กร๊ากกก

ขอบคุงคับ

 

 

[RAJCHABUT]

พี่โน้ต . . .


แมร่ง . . . แอบเคือง รูปพี่โน้ตในเครื่องหายเหลือแค่รูปเดียว

ใจสั่นวุ้ย

[YO DEA]

^
^
^
หึๆ
 

[IZE]

มากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  พราโน๊ตด้วยคัน

 

[nanao]

โหย ๆ มาต่อเลยนะครับ

นี่โน้ตน่ารังจริง 

[namtaan]

อ้าวมีกั๊กด้วย อะไรเนี่ย มีการหลงรักพี่โน้ตเองอีก
รีบมาต่อเลยดีกว่า
อย่ามัวแต่มาหวงพี่โน้ตอยู่เลยจ้า
ให้โอห์มหวงคนเดวก้อพอแ้ล้วหละน้า