หัวข้อ: ยังจำได้มั้ย ว่าผู้ชายคนแรกที่คุณรัก....ชื่ออะไร?

[dokjarn]

หวานน่ารักมาก..น้องปิง..น้องกล้า

ขอบคุณ..ที่มาต่อให้อย่างเร็ว..นี่ก็น่ารัก..555

ชอบ

 

[mantdash]

มุึขนี่ไม่เสี่ยวนะครับ ผ่านๆ ชอบมากกกก +1 ครับ

ทำไมกรูไม่มีอย่างงี้บ้างนะ อ้ากๆๆ

[imageriz]

ในที่สุดก็คืนดีกันแล้ว  หวานอีกต่างหาก

มุขปิงนี้ใช้ได้นะ  ชอบนะ 

+1 ให้น้องกล้านะ   

[PEAK]

ชอบปิง  ที่แสดงออกได้ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองดี  เหมาะกับกล้าที่ค่อนข้างจะอ่อนไหวดี

แล้วหายไปร้านขนมตั้งนาน เรารึนึกว่าจะไปหาอะไรมาเป็นของขวัญ  ...  คิดนานไหมนิของขวัญเป็น "หัวใจ"  อร๊ายยย  หวานแต่เด็ก  ...  ถูกใจกันไปกับของขวัญชิ้นนี้ ^__^

ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ นะครับ  ...  มีความสุขที่ได้อ่านอีกแล้ว

+1  ให้ความตั้งใจดีๆ  ให้งานเขียนนี้เป็นของขวัญวาเลนไทน์คนอ่าน  ...  ถูกใจไม่แพ้ของขวัญที่ปิงให้กล้าเลยเรา

[nOn†ღ]

ถ้ามีใครให้ของขวัญแบบนี้เราคงลืมไม่ลงเหมือนกัน

หวานมากกกกเลยปิง 

กด+ ให้คนเขียนที่ขยันโพสจ้า

[panpan]

น่ารักมากทั้งคู่เลย

แต่ดูชื่อเรื่องแล้วกลัวตอนจบจะเศร้าอ่ะ

[remainder.t]

 ::ชอบมาก แต่กลัวตอนจบจะเศร้าเหมือนกับรีบน

[OHmeza019]

สิ่งที่ปิงทำนั้นน่ารักมากอะค้า บบ บ

[dahlia]

ไม่มีราคา แต่ก็มีค่าทางใจละเนอะ  ประทับใจ   

[เด็กโรงเรียนประจำ]

วันนี้มาต่อตอนที่ 11 ให้แล้วนะครับ

ตอนนี้อาจจะแหวกแนวนิดนึง

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจด้วยนะคร้าบๆๆๆ

[เด็กโรงเรียนประจำ]

ขอบคุณเพื่อนๆแทนปิงด้วยนะครับ

ที่ชอบไอ้ปิงมัน

มันรู้ว่าเพื่อนๆชอบมันก็คงจะดีใจ

แต่ผมก็ไม่แปลกใจหรอกนะ ที่ใครๆจะชอบมัน

เพราะขนาดผมยังห้ามใจตัวเองไม่ให้ชอบมันไม่ได้เลย

ขอบคุณจากใจ

กล้า & ปิง

[เด็กโรงเรียนประจำ]

บทที่ 11 เข้าค่ายลูกเสือ


     หลังจากนั้นผมก็ไม่แคร์สายตาใครๆ คนส่วนใหญ่ที่โรงเรียนก็จะรู้ว่าผมกับไอ้ปิงนั้นคบกันอยู่ ไอ้ปิงมันยังไม่แคร์เลย แล้วทำไมผมต้องแคร์คนอื่นด้วยจริงมั้ยครับ

     ในตอน ม.2 เทอม 2 ทางโรงเรียนได้จัดให้มีการเข้าค่ายลูกเสือ ซึ่งสถานที่ที่เราจะไปเข้าค่ายลูกเสือนั้น อยู่ที่ต้นน้ำ ซึ่งอยู่บริเวณภูเขา ห่างจากโรงเรียนไปประมาณ 3 กิโลเมตร แต่เชื่อมั้ยว่า อาจารย์ให้พวกผมเดินอ้อมโลก สิบห้ากิโลเมตร เหนื่อยมากๆ แถมต้องแบกสัมภาระทุกอย่างตอนเดินทางไกลอีกด้วย และแน่นอนครับ ผมกับไอ้ปิงก็อยู่หมู่เดียวกัน ชื่อหมู่ของเราคือ หมู่ พระบรมไตรโลกนาถครับ ในหมู่ผมมีทั้งหมด 8 คนครับ เราเอาเต้นท์ไปทั้งหมด สามหลัง นอนได้เต้นท์ละสามคนครับ แต่เพื่อนๆมันก็เป็นใจให้ครับ บอกว่าอีกเต้นท์ให้ผมกับไอ้ปิงนอนกันแค่สองคน อิอิ ขอบใจมากเลยนะเพื่อนๆ

     วันแรกเมื่อเราไปถึง ขอบอกเลยครับว่าเหนื่อยมากๆ ตัวผมล้าไปหมด แต่ยังไม่ทันได้นั่งพักให้หายเหนื่อยเลย เราก็ต้องไปลอดซุ้มลูกเสือก่อน เชื่อมั้ยครับว่าในซุ้มมีทั้งมดแดง ขี้โคลน สี อะไรต่อมิอะไรไม่รู้สารพัด ทั้งเหม็น ทั้งเปียก

     พอลอดซุ้มเสร็จแล้ว อาจารย์ก็ให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ น้ำยังไม่ต้องอาบ เหม็นเหงื่อตอนขามาก็จะบ้าตายแล้ว นี่มาเจออะไรอีกก็ไม่รู้ อยากอ้วกจริงๆ

     หลังจากนั้นอาจารย์ก็ให้ตัวแทนกลุ่มไปเอาเสบียงมาทำกับข้าวกินกัน อันนี้มีประกวดด้วยครับ โดยจะให้วัตถุดิบมาเหมือนกัน อยู่ที่ว่าเราจะทำอะไรไปเสนออาจารย์ ซึ่งวัตถุดิบที่ได้ มีปลาทู ข้าวสาร ใบเตย ใบมะกรูด ไข่ หัวหอม กระเทียม และก็มะนาวครับ ในตอนนั้นก็เสนอกันว่าทำต้มยำดีมั้ย แต่ผมคิดว่าใครๆก็ทำต้มยำกัน ผมเลยคิดว่าหากเราอยากชนะต้องทำอะไรแปลกๆไปเสนอ สรุปผมก้อเลยทำปลาทูนึ่งมะนาวโรยหน้าด้วยใบมะกรูดทอดครับ ส่วนไข่เพื่อนก็เสนอให้ทำไข่เจียวหัวหอม ผมก็ว่ามันยังธรรมดาไป ผมเลยให้เพื่อนหั่นหัวหอมเป็นวงแหวน แล้วก็ชุบไข่ทอดครับ โรยหน้าด้วยกระเทียมเจียว สุดท้ายก็เหลือข้าวสารกับใบเตย แน่นอนผมก็เอามันมาหุงด้วยกันซะเลย หอมมากๆ น่ากินทุกอย่างเลยครับ ผมลูกแม่ครัวซะอย่างต้องครีเอทนิดนึง

     สรุปแล้ววันนั้นผลออกมากลุ่มผมก็ได้ที่หนึ่งจริงๆครับ ก็ได้รางวัลเป็นขนมหวานครับ นั่นคือข้าวเหนียวถั่วดำ แหม รางวัลน่าภูมิใจมากๆเลยกู แต่ก็กินกันหมดเกลี้ยงอ่ะ เหอะๆๆๆ ส่วนกลุ่มอื่นๆจะทำเหมือนๆกันหมดเลย แต่กลุ่มผมแหวกแนวไปจากคนอื่น รสชาติก็ไม่ต้องบรรยายครับระดับเทพ

     ในคืนแรกเราต้องเข้าฐานผจญภัย กลุ่มไหนสามารถผ่านด่านได้ครบทุกด่านแล้วเหลือสมาชิกมากที่สุด กลุ่มนั้นก็จะชนะ และได้รางวัลเป็นขนมอะไรสักอย่าง ผมจำไม่ได้ ด่านแรกที่ผมต้องเจอคือสะพานรักสารสิน มีแค่เชือกเส้นเดียวครับ ต้องข้ามไปอีกฝั่งให้ได้ ด้วยการห้อยตัวลงแล้วเอาขาเกี่ยวเชือกไว้ แล้วเอามือสาวเชือกไปเรื่อยๆ ทุกๆคนก็ผ่านกันไปได้หมด เหลือผมคนสุดท้าย ผมก็คิดในใจ หมูๆ กูลูกทหาร เคยเล่นมาแล้ว แบบนี้ สบายมาก

     ผมก็ลงมือเลยครับ เอาขาเกี่ยวแล้วค่อยๆสาวไป แต่ไปยังไม่ถึงตรงกลางเลย ก็มีคนมาเขย่าเชือก แรงมากๆเลยครับ ผมแหงนหน้าไปดู ไอ้เหี้ยปิงมันแกล้งกูนี่นา ผมเลยรีบไต่ไป มันก้อยังไม่หยุด อาจารย์ก็หัวเราะ อะไรเนี่ยมีงี้ด้วย สักพักผมก็ไม่อาจต้านแรงเขย่าได้ ผมก็ตกลงไปในกองขี้โคลน เละหมดเลย ด่านแรกกูก็ไม่ผ่านซะแล้ว เพราะไอ้เหี้ยปิงคนเดียว แต่ก็ดีนะครับ คนที่แพ้ ก็ไม่ต้องเล่นต่อ ไปอาบน้ำได้เลย ผมก็เลยต้องกลับไปอาบน้ำคนเดียวปล่อยให้เพื่อนๆ ไปผจญภัยฐานต่อไป

     สรุปแล้ววันนั้นกลุ่มผมเหลือสองคนครับ ไอ้ปิงนี่ได้สามด่านก็เน่าละ เหอะๆๆๆ สมน้ำหน้า วันนั้นก็ไม่มีกิจกรรมอะไรต่อครับ อาบน้ำเข้านอน แต่ต้องมีเวรยามทุกๆสองชั่วโมง ผมกับไอ้ปิงต้องเป็นยามตอนตีห้าถึงหกโมงเช้า ส่วนตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว พวกผมก็เข้าไปนอนในเต้นท์ทันที

     โคตรเหนื่อยเลยแม่ง ผมบ่นเบาๆในเต้นท์
      กูก็เหนื่อย มันบ่นบ้าง
     อืม งั้นนอนเถอะ ผมชวนมัน
     ยังไม่ให้นอนเว้ย มันพูดแล้วลุกขึ้นมามองหน้าผมแบบมีเลศนัย
     มึงจะทำอะไร ถึงไม่ให้กูนอน ผมจ้องหน้ามันกลับ

     ว่าแล้ว มันก็จูบผมทันที ตอนนั้นรวดเร็วมาก มันจูบผมเหมือนคนอดยากหื่นกระหายมากๆเลยครับ มันรัวลิ้นในปากผม ควานลิ้นไปทั่วปากผมเลย ผมก็ไม่น้อยหน้าครับจับมันพลิกลงไปนอน ส่วนผมขึ้นมาอยู่ข้างบนแทน ตอนนี้ผมนั่งคร่อมตัวมัน มือผมก็จับที่หัวของมัน มือมันก็สอดเข้ามาในเสื้อทางด้านหลังผม ผมตวัดลิ้นในปากมันอย่างเร่าร้อน ระรัวลิ้นอย่างรวดเร็ว สักพักผมก็ถอนลิ้นออกจากปากมัน แล้วเริ่มไซร้ไปที่คอของมัน อันนี้เลียนแบบมาจากหนังโป้นะครับ ครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ทำ แล้วผมก็เอาลิ้นไปเลียในซอกหูมัน มันทำหน้าจั๊กกะจี้ใหญ่เลยครับ เหมือนมันจะไม่ยอมให้ผมเป็นฝ่ายกระทำคนเดียว มันก็พลิกผมกลับลงไปนอนแล้วไซร้ผมต่อทันที

     ตอนนั้นร่างกายผมเริ่มอ่อนระทวย มันลากลิ้นตั้งแต่ต้นคอไปจนถึงใบหู แล้วตวัดลิ้นเข้าไปในรูหูผม ตอนนั้นผมขนลุกซู่เลยครับ ไม่เคยโดนแบบนี้มาก่อน แล้วมันก็เลิกเสื้อผมขึ้น แล้วเอาลิ้นมาเลียที่หัวนมผม มันรัวลิ้นที่หัวนมผมสลับกับดูดหัวนมผมไปมาอย่างดุเดือด เหมือนมวยคู่เอก

     ตอนนั้นผมอยากจะร้องครางมากๆ แต่กลัวเพื่อนที่เฝ้ายามอยู่ข้างนอกจะได้ยิน ก็ได้แต่แอ่นตัวแล้วกัดฟัน แบบว่าเลือดในร่างกายผมในตอนนั้นฉีดพล่านไปทั่วตัวเลย แต่มันยังไม่หยุดแค่นั้น มันพยายามจะถอดกางเกงผมครับ แต่ผมเอามือรั้งไว้ และมองหน้ามันประมาณว่ามึงจะเอาจริงเหรอ มันทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม ผมก็เลยต้องปล่อยให้มันทำครับ ตอนนั้นมันแค่ถกกางเกงผมลงไปที่หัวเข่า แต่ผมยังไม่ได้ถอดกางเกงในนะ

     ต่อจากนั้นมันก็จูบตรงน้องชายผมหนึ่งที แล้วก็เอาจมูกซุกไปตรงหว่างขาผม แล้วค่อยๆเอาลิ้นเลียตวัดไปมา โอ้ยยยย คุณผู้อ่านครับ สุดยอดมาก ตรงนั้นอ่ะเป็นจุดอ่อนของผมเลย ถ้าผมโดนเลียที่หว่างขาน่ะ ผมจะยอมแพ้ทันที มันเสียวสะท้านไปทั้งตัวเลย ผมต้องผลักหัวมันออก แล้วกระซิบบอกมันว่าไม่ไหวจริงๆ มันเสียวเกินไป มันเลยหยุดทำ แล้วหันมาดึงกางเกงในผมลงแทน น้องชายผมซึ่งพองตัวอยู่นานแล้ว เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระภาพก็เด้งตัวออกมาทันที ณ ตอนนั้นผมยอมมันทุกอย่างแล้ว นอนปล่อยให้มันแทะโลมผมได้ทุกส่วนของร่างกาย ผมก็นึกว่ามันจะใช้ปากให้ผม แต่ป่าวเลย มันแค่ชักว่าวให้ผมครับ โถ่ ไอ้เราก็นึกว่าจะได้ของเล่นใหม่ซะนี่ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ แค่ชักว่าวเนี่ย ก็เสียวใจจะขาดแล้ว มันชักไปให้ผมสักพัก ผมก็ใกล้จะเสร็จครับ เหมือนมันจะรู้ เพราะมันเห็นผมเกร็งตัว และทำหน้าเสียวใจซะขนาดนั้น ผมกระซิบบอกมันเบาๆว่า

กูจะเสร็จแล้วนะเว้ย แต่ทันใดนั้น มันหยุดทำแล้วพูดว่า
นอนดีกว่า มันทำหน้ากวนตีนใส่ผม แล้วกลับลงมานอน
ไอ้สัด ผมด่ามัน นี่มันแกล้งผมนี่นา สวรรค์ล่มเลยกู

     มันก็นอนหลับทันที แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมก็เลยต้องนอนชักว่าวเองครับ ฮือๆๆๆ น่าสงสารมั้ยครับ ถ้าไม่เอาน้ำออกในตอนนั้น มีหวังนอนไม่หลับแน่นอน ผมก็รีบๆชักเลยครับ พยายามหลับตาจินตนาการว่าไอ้ปิงมันกำลังใช้ปากให้น้องชายผม จะได้เสร็จๆไวๆ แล้วจะได้รีบนอน สักพักน้ำผมก็แตกครับ ผมรีบเอามือกุมไว้ มันเลยแตกใส่มือผมเนี่ยแหละครับ

     แต่แล้วผมก็นึกพิเรนทร์ขึ้นมาครับ คิดแผนชั่วว่าจะแกล้งไอ้ปิง มึงอยากแกล้งกูก่อนดีนัก ว่าแล้ว ผมก็เอาน้ำอสุจิในมือผมนั่นแหละ ป้ายไปที่ปากมันเต็มๆ มันสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที เหมือนมันรู้ว่าสิ่งที่ติดที่ปากมันคืออะไร มันทำตาโตใส่ผมเลยครับ แต่แล้วสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นครับ มันเอาปากมันมาจูบกับผมครับ ทั้งๆที่น้ำอสุจิของผมยังแฉะอยู่เต็มปากมันเลย มันเอาลิ้นเลียที่ปากมันแล้วก้อพยายามจะเอาลิ้นเข้ามาในปากผม ท่าทางมันเอาจริงด้วยอ่ะ แบบว่าจะต้องเอาน้ำอสุจิของผมเข้าปากผมให้ได้ สักพักผมก็อ่อนให้มัน และเราก็จูบกันต่อทั้งอย่างนั้นแหละครับ คาวมากๆ ครั้งแรกในชีวิตที่ได้รู้รสชาติน้ำอสุจิ แถมเป็นของตัวผมเองอีกตะหาก เหอะๆๆๆ

     สรุปแล้วหลังจากนั้นเราก็ไปแปรงฟันกันครับ ไม่สามารถนอนได้ในสภาพนี้ เราแปรงฟันไปแล้วเราก็มองหน้ากัน แล้วก็หัวเราะกันสองคน คิดในใจนี่นี่พวกกูทำอะไรลงไปเนี่ย เหอะๆๆ เพื่อนๆอย่าเลียนแบบนะครับ อิอิ

     ตอนตีห้าไอ้ท๊อปกับไอ้เอกก็มาปลุกพวกผมให้ไปเป็นเวรยาม พวกผมก็ตอบโอเคไป แต่ก็ไม่ได้ลุกไปหรอกครับ ไม่มีแรง เหนื่อย เลยเผลอหลับต่อซะงั้น สรุปวันนั้นกลุ่มผมหม้อข้าวหาย ธงประจำหมู่ก็หาย ซวยสุดๆ เพราะอาจารย์มาขโมยไปนี่เอง ก็โดนลงโทษกันไปตามระเบียบ โดนเพื่อนๆในกลุ่มต่อว่าต่างๆนาๆแต่พวกเราสองคนก็ยอมรับผิดครับ เหอะๆๆ วันต่อมาก็เลย ไม่มีกิจกรรมแบบนั้นอีกแล้ว กลัวไม่ตื่นมาเป็นเวรยาม แต่เราก็ไม่ลืมที่จะหอมแก้มกันก่อนนอน เป็นการเข้าค่ายลูกเสือที่มีความสุขที่สุดเลย เหมือนมาฮันนีมูนไม่มีผิด อิอิ

[Sith]

กิจกามยามดึก 

[Poes]

ตามทันแล้ว น่ารักมากๆ  ตอนจบวาเลนไทน์ต้องหวานแน่ๆเลย 

รออ่านต่อนะ เป็นกำลังใจให้จ้า

[YO DEA]

 


สนุกมากกก

[nana]

หวานกันอยู่สองคน

[imageriz]

 

น่ารักกันจริง ๆ 

[M@nfaNG]

ถ้าเป็นกองทัพ โดนขโมยหม้อข้าวแบบนี้ แพ้แหงๆ มัวแต่ฝึกกิจกรรมกันอยู่

[dahlia]

เข้าใจหาเรื่องแกล้งกันดีเนอะ 

 น่ารักทั้งคู่

[dokjarn]

น่ารักดีครับ

มีกิจกรรมยามดึกที่น่าตื่นเต้นมาก

ผลออกมากลุ่มผมก็ได้ที่หนึ่งจริงๆครับ ก็ได้รางวัลเป็นขนมหวานครับ นั่นคือข้าวเหนียวถั่วดำ แหม รางวัลน่าภูมิใจมากๆเลยกู

.....

ด่านแรกที่ผมต้องเจอคือสะพานรักสารสิน

นึกว่ารางวัลเป็น ที่มาของกิจกรรมที่เร้าใจซะแล้ว

เอ๊....ชื่อด่านเนี่ย..นวนิยายเก่ามากกกก...ใช่ป่ะ

ชอบนะครับ  จะรอตอนต่อไป

 

 

[OHmeza019]

ชอบที่ปิงเอาคืนอ่ะ
เเบบคิดได้ไง 55

ก๊ากก ไห้ทุกเเก่ท่าน อสุจินั้นคืนสนอง 5555

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

+1 ให้คราบ อ่านแล้วยิ้มได้เลยเรื่องนี้

อยากบอกว่าตอนที่แล้วอะ ถึงปิงจะเสี่ยวแต่ก็ได้ใจไป 100 ทั้ง 100 เลยน๊า

 

[animob]

ชอบเรื่องนี้มากเลย ตามอ่านมาจากในบอร์ดที อิอิ

[mantdash]

  แรงตั้งแต่ม.2เลยนะครับ อิอิ

[เด็กโรงเรียนประจำ]

บทที่ 12 มันสำปะหลัง


     ชีวิตเด็กโรงเรียนประจำของผม มีอะไรที่น่าตื่นเต้นมากมาย อะไรที่ไม่รู้จัก ก็ได้รู้จักจากที่นี่ อะไรที่ไม่เคยทำ ก็ได้ลองทำที่นี่ ผมมีประสบการณ์มากมายตอน ม.ต้นที่โรงเรียนประจำมากกว่าประสบการณ์ตอน ม.ปลาย ที่เรียนโรงเรียนไปกลับ ซะอีกครับ

     อย่างที่บอกไว้ในบทแรกๆว่า โรงเรียนผมอยู่ติดกับภูเขา เพราะฉะนั้น ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ถ้าพวกเราว่าง งานอดิเรกของพวกเราก็คือ เข้าป่ากันครับ และอาทิตย์นี้ พวกผมทั้งหมด 6 คน มีผม ไอ้ปิง เอก ท๊อป หนึ่ง และก็แชมป์ โดยพวกเราทั้งหกคนตั้งใจว่า จะเดินลัดป่าไปหลังเขา ไปขุดขโมยมันของชาวบ้านมาต้มกินกันครับ โดยเราเตรียมหม้อ และก็น้ำตาลมาพร้อมด้วย โดยเอาอุปกรณ์เหล่านั้นซ่อนไว้แถวๆริมน้ำตกเล็กๆในป่า

     เวลาเดินป่า พวกเราก็จะมีไม้กระบองหรือไม้ง่ามลูกเสือคนละหนึ่งอัน เอาไว้ป้องกันตัว เผื่อเจองูหรือสัตว์แปลกๆ และคนนำทางก็คือไอ้เอก มันก็มีมีดพร้าเล่มใหญ่ๆหนึ่งเล่ม ไว้ตัดรากมันครับ ฟังดูลูกทุ่ง บ้านๆมากเลยใช่มั้ยครับ แต่ผมขอบอกเลยว่า เข้าป่าเนี่ย เป็นอะไรที่ผมชอบมากที่สุดเลยครับ สนุกๆสุดๆ มีน้ำตกเล็กๆให้เล่นด้วย ตอนนี้ยังคิดอยากจะกลับไปทำอะไรแบบนั้นอยู่เลยครับ

     การเดินทางของพวกเราค่อนข้างจะลำบากหน่อย เพราะต้นไมยราพขึ้นเต็มไปหมด หนามของมันคอยเกี่ยวพวกผมตลอดทาง เจ็บสุดๆอ่ะ แต่ก็สู้ครับ เพื่อมันต้มของพวกเรา เหอะๆๆๆ

     พวกเราเดินมาได้ครึ่งทาง พวกเราก็เจอสิ่งๆหนึ่งมาขวางทางเดินของพวกเรา นั่นก็คืองูเหลือมครับ ผมรีบวิ่งไปอยู่หลังสุดทันที ก็ผมกลัวนี่น่า แต่ไอ้เอกบอกว่า ไม่ต้องกลัวหรอก มันไม่ทำอะไร และมันก็พาผมอ้อมงูเหลือมตัวนั้นไป แม่งตัวใหญ่ชิบหาย

     พอมาถึงตีนภูเขา ก็เจอกับน้ำตกครับ เราก็เลยเอาของที่เตรียมมาวางไว้แถวๆนี้ก่อนครับ แล้วก็ล้างเนื้อล้างตัวกันนิดหน่อย เสร็จแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ ไม่นานก็เจอกับไร่มันสำปะหลังครับ โอ้โห ใหญ่มากๆไร่นี้ พวกผมจึงช่วยกันไปถอนต้นมันสำปะหลังกันครับ แล้วให้ไอ้เอกเป็นคนตัดรากมันออกมา เรามากันหกคน ตัดมาสักสิบหัวก็น่าจะพอกิน ตอนนั้นถอนได้ไปประมาณเจ็ดต้นเองครับ ก็มีเสียงคนตะโกนไล่มา นั่นก็คือ ชาวไร่ นั่นเองครับ พวกผมตกใจรีบวิ่งหนีกันอย่างไม่คิดชีวิตเลยครับ ผมนำหน้ามาก่อนเลยอ่ะ โดยไม่ได้หันหลังไปดูเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น มารู้อีกที ผมก็มายืนอยู่ที่ตีนเขาฝั่งโรงเรียนซะแล้ว

     หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ทยอยตามกันมา ยกเว้นคนเดียวที่ยังไม่ออกมา นั่นก็คือไอ้ปิงเองครับ ผมก็ถามพวกไอ้ท๊อปว่า แล้วไอ้ปิงล่ะ พวกนั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะต่างคนต่างก็วิ่ง โดยไม่หันกลับไปมองข้างหลังเลย พวกเราก็เลยนั่งรอมันจนผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้ว มันก็ยังไม่ออกมา พวกเราเลยตัดสินใจเดินกลับเข้าไปดูในป่าอีกครั้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับมันรึป่าว แต่เราก็ไม่พบอะไรเลย ตอนนั้นผมเป็นห่วงมันมาก หรือว่ามันจะหลงป่า ไม่นี่นา ป่านี้ก็ไม่ได้ใหญ่อะไรซะหน่อย มาก็บ่อย คุ้นทางกันดี หรือว่ามันจะโดนงูเหลือมตัวนั้นกินไปแล้ว ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ ตอนนั้นพวกเรานึกอะไรไม่ออกจริงๆ คงคิดว่าไอ้ปิงไม่ได้วิ่งออกมา คงหลบไปซ่อนที่ไหนซักแห่ง แล้วป่านนี้มันคงเดินอ้อมกลับไปอีกทางแล้วมั้ง เมื่อสรุปได้ดังนั้น เราทุกคนก็ตัดสินใจเดินกลับหอกัน

     กลับมาถึงหอ ก็ไม่มีวี่แววไอ้ปิงเลยครับ ผมเริ่มเครียดแล้วสิครับตอนนี้ สุดที่รักของผมจะเป็นอะไรมั้ยน้า แต่แล้วสักพักก็มีรถกระบะของอาจารย์แล่นเข้ามาจอดที่หอ แล้วไอ้ปิงก็นั่งอยู่ในรถนั้นซะด้วย ผมคิดในใจ มึงไปกับอาจารย์ตั้งแต่ตอนไหนว่ะ

     แล้วอาจารย์ก็เดินหน้าเครียดลงมา พร้อมกับพูดว่าเย็นนี้กินข้าวเสร็จห้ามทุกคนไปไหน กลับหอมาประชุมด่วน เห็นดังนั้น ผมก็เดินเข้าไปหาไอ้ปิงแล้วถามเรื่องทุกเรื่องที่ผมสงสัย

     ก็ได้คำตอบประมาณว่า ตอนที่ชาวบ้านเจ้าของไร่มันมา พวกเราทุกคนก็วิ่งหนีกัน แต่ไอ้ปิงมันดันเสียดายมันสำปะหลัง มันเลยพยายามจะหอบมันเหล่านั้นไปด้วย แต่แล้วมันก็หกล้ม ชาวบ้านที่ไล่ตามมาก็เลยจับมันได้ แล้วก็เอาตัวมันไปส่งอาจารย์

     ตอนนั้นผมตกใจมากเลยครับ คิดว่ายังไงคืนนี้ก็ต้องโดนตีแน่นอน และก็เป็นไปตามคาดครับ หลังกินข้าวทุกคนก็กลับมาประชุมที่หอ และอาจารย์ก็สาธยายให้ทุกคนฟังประมาณว่าวันนี้มีนักเรียนทำผิดกฎหนีออกไปเที่ยวนอกโรงเรียน นั่นก็คือเข้าป่านั่นแหละ แล้วอาจารย์ก็เรียกไอ้ปิงออกไป

     ศาสตรา ลุกขึ้นมานี่ อาจารย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ดุมากๆ     
     วันนี้ใครเข้าป่า ไปขโมยมันของชาวบ้านกับเธอบ้าง ชาวบ้านเขาบอกมาว่ามีประมาณ 4-5 คน อาจารย์ท้วงถามมัน
     ผมไปคนเดียวครับ ที่เหลือเป็นเพื่อนผมนอกโรงเรียนครับ มันตอบแบบนั้น ทำให้ผมตกใจมาก ทำไมสุดที่รักของกูแมนขนาดนี้ ไอ้ปิง
     โกหก บอกความจริงมาซะดีกว่า ถ้าเธอไม่บอก ครูจะลงโทษเธอคนเดียวนะ
      ผมไปคนเดียวครับ ที่เหลือไม่ใช่เพื่อนที่โรงเรียนนี้ครับ มันยืนยันคำตอบเดิม
     ครูจะลงโทษเธอด้วยการตี 5 ที พวกเธอไปกัน 5 คน ถ้าเธอไม่บอกว่าใครไปกับเธอ ครูจะตีเธอ 25 ที เธอตกลงตามนี้มั้ย
     ครับ มันตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่กลัวอะไรเลย

     ดูท่าทางอาจารย์จะเอาจริงจะเอาจริง เมื่อเห็นดังนั้น ในเมื่อไอ้ปิงมันจะโดนตี 25 ที ใครจะยอมให้ที่รักของผมโดนตีหนักขนาดนั้น ผมก็เลยชูมือขึ้น

     ผมไปกับศาสตราด้วยครับ

     ไอ้ปิงเห็นผมทำเช่นนั้น มันก็ทำหน้าตาประมาณว่า มึงจะยอมรับทำไม แต่วินาทีนั้น ผมคงทนไม่ได้ ถ้าจะเห็นมันจะโดนตี 25 ทีจริงๆ ในเมื่อผมก็ไปกับมัน แล้วทำไมมันจะต้องโดนตีแค่คนเดียวล่ะครับ

    ลุกขึ้นมานี่ วิชชากร มีใครอีกมั้ย

     ว่าแล้วพวกผมที่ไปด้วยกันทั้งหมด ก็ลุกขึ้นมาจนครบ 6 คน อาจารย์จึงพูดว่า

    ทุกคนไปพักผ่อนได้ ยกเว้น ศาสตรา วิชชากร เอกลักษณ์ ชัยพร สิทธิรัตน์ สิทธิโชค ตามครูขึ้นไปที่ห้องพักครูเดี๋ยวนี้

     พวกเราทั้ง 6 คนก็ขึ้นมาที่ห้องพักอาจารย์ และก็โดนสำเร็จโทษกันไปคนละห้าที เจ็บมากๆเลยครับ ขอบอก อาจารย์ไม่ยั้งมือเลยอ่ะ คืนนั้นผมก็เลยต้องผลัดกันทำหน้าที่เป็นนางพยาบาลทายาหม่องที่ก้น โดยไอ้ปิงเป็นฝ่ายทาให้ผมก่อน ก้นผมเป็นรอยแดงๆห้ารอยเลยครับ ตอนทายาหม่องนี่แสบมากๆ มันก็ไม่ยั้งมือเลย ทาให้ผมแบบมือหนักสุดๆ พอตาผมทาให้มัน ผมก็แกล้งมันครับเอามือตีก้นมันไปอีกที มันร้องจ้ากเลย สมน้ำหน้าอยากแกล้งกูก่อนดีนัก และก็เพราะมึงคนเดียว เสือกงกดีนัก แทนที่จะรีบวิ่งหนี ยังมีหน้าวิ่งไปเก็บมันมาก่อน เป็นไงล่ะ โดนจับได้ ซวยกันหมดเลย 5555

     แต่อาจารย์ก็ยังใจดีนะครับ ไม่เอาเรื่องของเราขึ้นฝ่ายปกครอง ทำให้เมื่อไรที่พวกเรามีเวลาว่างก็ยังคงจะเข้าป่า ขโมยมันของชาวบ้านกินกันต่อไป ไม่มีเข็ดหรอกครับพวกผมเนี่ย ผมนั่งพิมพ์ไป ก็คิดถึงวันเก่าๆไป เป็นไปได้ก็อยากกลับไปทำแบบนั้นอีก เพราะช่วงเวลาเหล่านั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมไม่สามารถจะลืมมันไปได้เลยจริงๆ ตอนนี้อยากกินมันต้มน้ำตาลจัง 5555555

[เด็กโรงเรียนประจำ]

มาต่อตอนที่ 12 ให้แล้วนะครับ

รวดเร็วทันใจ อัพวัน ละสองตอน

อิอิ

อยากให้จบก่อน วันวาเลนไทน์

ขอบคุณอีกครั้ง

ขอบคุณผู้อ่านหน้าใหม่ๆ ที่หลงเข้ามาอ่านเรื่องของผม แล้วชอบเรื่องนี้

ขอบคุณแทนปิง ที่ทุกคนรักปิง

ขอบคุณอีกครั้งจากใจ

เด็กโรงเรียนประจำ

[nana]

 



มันเป็นเหตุ

[Poes]

พูดแล้วก็อยากกินมันต้มด้วย  แต่หากินแบบไม่ต้องเจ็บตูดนะ

รออ่านต่อจ้า 

[imageriz]

   สนุกดี  อ่านไปก็คิดถึงเหมือนกัน

แต่เราอ่ะไปขโมย มะม่วงโรงเรียน โดนจับได้เหมือนกัน

โดนยกทีมเหมือนกัน   แต่ก็สนุกสุด ๆ

+1  เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม  

[เด็กโรงเรียนประจำ]

มันเป็นเหตุ

เหตุอะไรเหรอครับ

เหอะๆๆๆ