ผมถามอย่างที่สงสัย เธอพยักหน้า แล้วอธิบายว่า ถ้าพี่สมชายเห็นว่าเธอมีคนที่ชอบแล้ว เขาจะได้ตัดใจไม่ต้องยื้อกันอีกต่อไป
แต่ผมไม่เห็นด้วยกับเธอ เพราะว่า ผมกับพี่สมชายอยู่บ้านตรงข้ามกัน เขารู้เกี่ยวกับเรื่องผมกับเดียร์ดี การหลอกครั้งนี้คงไม่สำเร็จเหมือนเดิม แต่เธอก็บอกว่าเธอไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครอีกแล้ว และเธอก็ไม่ต้องการรบกวนของผมมากมายอะไร
เพียงแค่แสดงตัวว่าเป็นแฟนกันเวลาอยู่ต่อหน้าพี่สมชายก็พอ เรื่องระหว่างผมกับเดียร์ถึงแม้ว่าพี่สมชายจะรู้ แต่ผมเองก็ไม่ได้เปิดเผยอะไรไม่ใช่หรือ แล้วคนที่เป็นเกย์ก็เปลี่ยนใจได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว การที่ผมจะมีทั้งเดียร์ และมีทั้งคุณแคทด้วย ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
จากที่ไม่อยากช่วยเธออยู่แล้ว พอเธอมาพูดทำนองว่าผมเป็นเกย์ มันทำให้ผมรับไม่ได้เข้าไปใหญ่ ทำไมผมต้องมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องพวกนี้ด้วยนะ นี่กลายเป็นว่า ช่วยเธอแล้ว ก็ยังต้องช่วยต่อไปอีก
ครั้งแรกช่วยเพราะแลกกับการที่เธอทำให้นายทรงพลไม่เอาเรื่องเดียร์ แต่ในเมื่อผมสำเร็จ พี่สมชายหึงหวงเธอแล้ว งานของผมก็น่าจะยุติลง แต่นี่ผมกลับต้องมาแสร้งทำเป็นแฟนเธอเพื่อให้พี่สมชายตัดใจอีกหรือนี่
“นะคะ ถ้าไม่เห็นแก่แคท ก็เห็นแก่ครอบครัวของพี่สมชายแล้วกัน นึกว่าเป็นการไถ่บาปที่เราสองคนร่วมมือกันพรากพ่อมาจากลูกนะคะ”
ใครกันที่ทำแบบนั้น ผมไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย เธอเป็นคนวางแผน ลากผมเข้ามายุ่งด้วย แล้วมาโทษกันเฉยเลย ถ้าผมรู้ว่าคนๆนั้น มีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่แล้ว และแถมซ้ำเป็นเพื่อนบ้านของผมอีก
ผมคงไม่ยอมตกลงหรอก แต่จะว่าไป ผมก็ไม่แน่ใจตัวเองว่าเธอเคยบอกผมเรื่องนี้หรือเปล่า ถ้าเธอบอกแล้วแต่ผมจำไม่ได้ ก็เท่ากับว่าผมเองก็ร่วมมือเธอโดยดี ดังนั้นผมก็หลีกเลี่ยงความผิดไม่ได้
“ผมไม่รู้ว่าแผนนี้จะได้ผลหรือเปล่า แต่จะลองดูแล้วกัน ไม่รับรองเรื่องผลสำเร็จนะครับ บางทีพี่สมชายอาจจะจับได้ว่าเราหลอกแกก็ได้”
ในที่สุดผมก็รับปากว่าจะทำให้ ทั้งนี้เพราะผมเองก็รู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย และต้องการที่จะล้มล้างความผิดของตัวเอง ให้พี่สมชายตัดใจจากคุณแคทแล้วไปอยู่กับครอบครัวของตัวเอง