EP.15.2 ครูเขมชาติXคริสโตเฟอร์ เมื่อคริสทำพี่เขมค้างหนักมาก NC 18+ครูเขมชาติ ผมพยายามโทรติดต่อคริสโตเฟอร์อยู่หลายครั้งเขาก็ไม่กดรับสายผมจนสายตัด ผมขับรถวนไปวนมาอยู่ ณ ตอนนี้ จิตใจของผมกระวนกระวาย เป็นห่วงพ่อตัวดีของผมเหลือเกิน และผมเองก็ไม่รู้เส้นทางที่นี้ดี ผมพยายามกดโทรหาคริสอยู่เรื่อยๆสายตาก็คอยมองไปทั้งสองข้างทางเพื่อว่าจะอยู่แถวริมฟุตบาทเพราะว่าเสียงที่แทรกเข้ามาเหมือนมีรถวิ่งตลอด
"คริสพี่ขอโทษ...คริสอยู่ไหน....ทำไมถึงทำให้พี่เป็นห่วงเราตลอดเวลาแบบนี้ละคริส!! รับสายพี่สายซิ!!! "ผมพูดกับมือถือที่ตอนนี้กำลังรอคนปลายสายกดรับ ผมพยายามโทรหลายครั้งเขาไม่กดรับสายผมสักทีใจผมก็ยิ่งร้อนรนกระวนกระวาย ผมโทรจนตอนนนี้เข้าสู่ระบบฝากข้อความไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อ้าว! งานเข้าละซิ!! แล้วผมจะไปหาเขาได้ที่ไหนละ ?
ผมพอจะจำได้ว่าเด็กพวกนี้ขอบไปผับคนชื่อปืนก็วันก่อนที่เพื่อนของคริสไปเรียกที่หน้าบ้านผม ไม่แน่วันนี้อาจจะไปที่นั้นก็ได้ ผมขับมาจอดเพื่อตั้งสติเพราะสภาพผมตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังหลงทิศหลงทาง ผมเห็นร้านรถเข็นที่ขายบะหมี่่แฟรนด์ไชส์ ตรงด้านข้างมีเด็กผู้ชายยืนอยู่ผมจำเขาได้อนุชิต ผมรีบลงจากรถไปหาอนุชิต เด็กม.2 ที่ผมจะให้เขาไปทำความสะอาดบ้าน
"อนุชิต!!"ผมเรียกอนุชิต มือผมแตะไหล่เขาเบาๆ พอเขาหันมามองผมและส่งยิ้มให้ผม
"สวัสดีครับครูเขม"
"เธอมาทำอะไรตรงนี้" เพราะว่ามันค่อยข้างจะมืดแล้วนะ นี้มันจะสี่ทุ่มแล้วด้วย
"ผมมาช่วยป้าแก้วล้างชามครับแต่ผมกำลังจะกลับแล้วครับครู" อนุชิตตอบผม
"เหรอ...ครูขอความช่วยเหลือหน่อยซิอนุชิต" ผมบอกอนุชิตเขามองผมทำหน้างงว่าเขานี้นะจะช่วยแต่ผมไม่มีตัวเลือกต้องเสี่ยงดูเพื่อว่าจะช่วยได้
"ช่วยถามคุณป้าหรือใครก็ได้ในร้านให้ครูหน่อยว่ามีคนรู้จักผับคนที่ชื่อปืนไหมและอยู่ตรงไหน...แฟนครูเขาไปกินเหล้าเมาครูจะไปตามหาเขาช่วยครูทีนะอนุชิต ครูขอร้อง" ผมคิดว่านี้คือความหวังของผมถ้าหาเขาไม่เจอคืนนี้ผมกลัวเหมือนกันกลัวจะเสียเขาไป ผมเข้าใจความรู้สึกคริสโตเฟอร์มากขึ้น
จริงๆผมกังวลไปสาระพัดอย่างเลยในตอนนี้
"ได้ครับผมถามพี่เคลูกของป้าแก้วให้พี่เขาไปเที่ยวผับบ่อย" และอนุชิตก็วิ่งเข้าไปในร้านไปกระซิบกับผู้ชายดูท่าจะสิบแปดสิบเก้าและอนุชิตก็วิ่งออกมาหาผม
"ครูครับพี่เคบอกว่าครูตรงไปทางนี้นะครับ ตรงแยกไฟแดงด้านหน้าครูเลี้ยวขวาจะมีป้ายบอกว่า เอแจ็คนะครับ นั้นแหละครับผับของพี่ปืน" ผมพยักหน้าก่อนผมจะเดินออกผมควักเงินให้ไปหนึ่งร้อยบาท
"พรุ่งนี้อย่าลืมไปทำความสะอาดบ้านครูนะ" ผมพูดและรีบเข้าไปในรถผมขับรถไปตามที่อนุชิตบอกผมและผมก็เจอเข้าจนได้ผับ เอแจ็ค ตอนนี้เกือบจะสี่ทุ่มกว่าแล้วด้วยเพราะว่ามัวแต่ขับรถวนไปวนมาอยู่ในตลาด ผมจอดรถให้เยี่ยงทางเข้าผับไปนิดนึงตอนนี้ผู้คนก็กำลังถยอยกันเข้าผับคนก็เยอะแยะ
เต็มไปหมดผมไปยืนชะเงอมอง คนเยอะขนาดนี้คงหายากแน่ๆ ผมเดินออกมาจากผู้คนที่แออัดกันจะเข้าไปเที่ยวด้านในหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อว่าจะโทรติดต่อ แต่ก็มีแต่เสียงหวานๆรับสายผม และบอกให้ผมฝากข้อความ นี้ไปแอบกิ๊กกับสาวที่ไหนเนี๊ยะ แต่คิดอีกที อ้อ ระบบฝากข้อความเสียง อืมม..แล้วไป น่านัก!
"ครูเขม!!!!"น้ำเสียงที่ฟัวดูคุ้นๆ แถมยังเรียกครูแสดงว่าเป็นนักเรียนหรือไม่ก็ใครสักคนที่รู้ว่าผมเป็นครู ผมรีบหันหลังกลับไปมอง และผมก็ก็เห็นเพื่อนของคริสโตเฟอร์ ที่ชื่อโจวิ่งมาหาผม
“แฮ้กๆ” เขาวิ่งมาหาผมและหยุดตรงหน้าผม ดูท่าจะวิ่งมาไกลเหมือนกันดูจากอาการหายใจหอบเหนื่อย
"ผมไม่รู้จะโทรหาครูได้ยังไงมือถือไอ้คริสมันก็ล่วงลงน้ำพังไปแล้วและครูตอนนี้มันรั่วมากอยู่ตรงโน้นนะครู!" เสียงโจ้บอกผมด้วยอาการร้อนรนแต่ผมนะร้อนยิ่งว่าที่ได้ยินว่าคริสโตเฟอร์เมารั่ว วิ่งไปที่โจชี้นิ้ว น่าจะสักห้าร้อยเมตรได้แต่ผมก็วิ่งครับ ผมรีบและโจก็วิ่งตามหลังผมมาติดๆ
"และพวกผมก็เอามันไม่อยู่แล้วครับครู" โจวิ่งมาประชิดผมและพูดบอกผม พอได้ยินผมก็เร่งสปีด เพื่อไปดูคริสโตเฟอร์ พอไปถึงก็เห็นกำลังเดินควักมือเรียกใครต่อใครไปทั่ว ผมเห็นมีผู้หญิงหน้าตาน่ารักยืนอยู่กับอาร์ท ยืนกอดอกทำหน้าเซ็ง
"เพ่...ผมชอบผู้ชายวะเพ่..พี่เชื่อผมมั้ยอะ" คริสโตเฟอร์เที่ยวโบกมือเรียกคนนั้นคนนี้ ทำไปได้ผมถึงกับยกสองมือขึ้นกุมหน้าผากและผมหันไปมองสองคนที่พาพ่อตัวดีผมมาเป็นไงละ ไหนบอกไปกินข้าวไงเขาหุงข้าวใส่แอลกอฮอล์แทนน้ำเหรอ???? ถึงได้เมาหมดสภาพแบบนี้
"ก็มันบอกอยากดื่ม..มันว้อนอะครู..แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะว้อนมากขนาดกระดกเพียวๆหมดขวดไปในพริบตา" อาร์ทรับรายงานผมทันที ผมสะบัดหน้ามามอง เพียวๆเลยเหรอ ทำไมไม่ห้าม แต่ละคนยืนเกาหัวกันผมก็เลยยกมือ มันคงทำอะไรไม่ได้แล้ว คริสมันเมาไปแล้ว
"ปกติมันไม่รั่วขนาดนี้นะครูแต่อันนี้ไม่ปกติอะ..แต่ก่อนตอนที่มันโดนสาวทิ้งยังกินแค่มึนๆและก็กลับ แต่วันนี้คงเป็นวันพิเศษนะครูดูดิมันกินจนรั่วอะครู" โจบอกผม ผมพยักหน้า พิเศษไปไหม ถามผมก่อนก็ได้มั้งครับ พรุ่งนี้ผมก็ต้องอยู่เวรอีก
"น้องจะบ้าเหรอมาบอกอะไรพี่ละ...เฮ้ย!! ..." คนที่เดินผ่านไปมาก็บัดป้องคริสโตเฟอร์ไม่ให้แตะตัวเขา
"พี่สาวผมชอบผู้ชายวะพี่..ผมไม่ชอบแบบเพ่อะ"
"ก็เรื่องของน้องดิค่ะ...บ้าเปล่าเนี๊ยะ....ตายแล้ว!! ..หน้าตาก็ดีนะแต่พี่ไม่กินเก้งคะ"
"หมับ" ผมเข้าไปดึงรั้งคริสโตเฟอร์ให้หยุด
"คริส..คริส..ตั้งสติหน่อย..คริสพี่เอง..คริส..พี่เขมไง " ผมใช้มือจับใบหน้าคริสโตเฟอร์ สลึมสลือตามองผมคงกินไปเยอะมากเลยนะ
"หมับ"ผมต้องกอดประคองเพราะว่ายืนแทบจะไม่อยู่ คริสโตเฟอร์ใช้มือแตะที่ใบหน้าผมพยามยามมองให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
"พี่เขม..พี่มารับผมแล้วเหรอ?" คริสโตเฟอร์ถามผมด้วยน้ำเสียงที่ยานจนฟังแทบจะไม่รู้เรื่องแต่เขาก็โผ่เข้ามากอดผม
"ใช่พี่มารับกลับบ้าน.ก็พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะมารับนะ..หึ ?"
"ผมโคตรกลัวเลยกลัวพี่ไม่มากลัวพี่จะไปแล้วไปจากผม.." ผมกอดคริสโตเฟอร์อยู่ตรงริมฟุตบาท
"ทำไมถึงกินจนเมาแบบนี้ละคริส" ผมดันคริสโตเฟอร์ออกก่อนถามคนที่ยืนสลึมสลือ
"พี่จะไปอีกไหมอะ..ผมไม่อยากให้พี่ไปเลย..ผมกลัว" คริสโตเฟอร์พูดผมยิ้มให้คนตรงหน้า
"พี่ไม่ไปแล้วและพี่ก็ไม่จำเป็นต้องไปแล้วคริส" ผม
"จริงนะ!!" เหมือนเด็กน้อยเลย หมดสภาพเด็กเกรียนๆของผม
".พี่เขม...ผมไม่กลัวแล้วนะผมนะไม่กลัวแล้วนะผมจะคบผู้ชาย..ใครจะว่าช่างแม่งมัน"คริสโตเฟอร์พูด พอดีมีรถมาจอดตรงริมฟุตบาทพอดี
"..เพ่..เพ่... แฟนผมเป็นผู้ชายหล่อปะ" คริสโตเฟอร์บอกผมและยังเรียกคนที่เดินผ่านไปมาอีกนะ บางกลุ่มก็หัวเราะในความตลกของคริสโตเฟอร์ที่เมาแล้วรั่วได้ขนาดนี้ ผมก็ดึงรั้งคริสโตเฟอร์ออกมาให้พ่น
"สาบานได้ว่าพี่จะไม่ให้เราแตะเหล้าอีกเลยคริส!!" ผมพูด
"ครูจะเอามันกลับยังไงอะมันเมาเละขนาดนี้นะครู" อาร์ทถามผม
"อาร์ทขับรถได้ไหมขับให้ครูหน่อย" ผมถามอาร์ท
"ได้ครับครู ส่วนรถผมให้ไอ้โจมันขับตามไป..ว่าแต่รถครูจอดอยู่ตรงไหนครับ" อาร์ทถามผม
"ตรงป้ายโฆษณาก่อนถึงทางเข้าผับนั้นนะ" ผมบอกและโยนกุลแจรถให้อาร์ทก็ไปเอารถผมส่วนผมก็กอดคริสโตเฟอร์
"ผมรักครูอะ...ผมรู้ว่าผมไม่เหมือนครูลินดา...ผมรู้ว่าผมไม่สวยเหมือนครูลินดา"
"และผมไม่อึ๋มเหมือนครูลินดาด้วยอะ แม่ให้มาแค่เนี๊ยะ" ผมยกมือขึ้นกุมขมับก็นายเป็นผู้ชาย
"ไม่ต้องอึ๋มหรอกเพราะว่าพี่ชอบแบนๆ ..และก็ต้องแบนแบบนี้ด้วยนะ" ผมพูดแะชี้ที่ตรงอกแบนของคริสโตเฟอร์ เขายืนยิ้มตาเหยิ้มให้ผม
"ผมรู้แค่ว่าผมรักครู...ผมรักพี่เขม...อ้อผมรักพ่อเขมด้วยนะ..อืม..อืมม..อ๊วก!!!"คริสเอาแต่พร้ำบอกว่าตัวเองไม่ดีเท่าครูลินดาอย่างนั้นอย่างนี้พูดไปพูดมาก็อาเจียนออกมาทันทีผมก็ต้องรีบประคองไปหาที่อาเจียนตรงร่องที่ท่อระบายน้ำผมก็เอามือรวบผมรากไทรของคริสโตเฟอร์เอาไว้ ตกลงนี้ผมเป็นทุกสถานะเลยใช่ไหม ทั้งครู พี่ เพื่อนไม่ค่อยมีโมเม้นนั้นนะและนี้ยังเป็นพ่ออีกเหรอ!!! อันหลังนี้ไม่เป็นได้ไหมมันแก่ไป
"คริสพี่ขอโทษถ้าพี่ไม่ไปเราคงไม่เป็นแบบนี้ พี่ขอโทษ.."ผมเฝ้าบอกคริสโตเฟอร์ว่าผมขอโทษที่ผมเป็นต้นเหตุให้เขากินเหล้าจนเมาควบคุมสติตัวเองไม่ได้ขนาดนี้
ผมกอดประคองคริสโตเฟอร์ที่ก้มหน้าก้มตาอาเจียนออกมา และรถของผม อาร์ทก็ขับมาจอดเรียบร้อยแล้ว และโจก็ขับรถของอาร์ทมาอีกที ทั้งคู่วิ่งมาช่วยผมประคองพ่อตัวดีของผมไปขึ้นรถของผมและผมเองก็เข้าไปนั่งที่เบาะหลังกับคริสโตเฟอร์
"อาร์ทพวกพี่เข้าไปรอในผับนะ ขอไม่ไปด้วยนะ “สาวอีกคนผมดูก็รู้ว่าแก่กว่าพวกนี้แน่ๆ เล่นรุ่นพี่เลยหรือ ผมก็ส่งยิ้มให้แต่สาวเจ้าแค่ะเบ้ปากให้ผมและคริส
“และพอเข้ามาก็ไปหาพี่ข้างในกันเองแล้วกัน ป่านนี้โต๊ะคงเต็มแล้ว ...น่าเบื่อ!" แฟนอาร์ทเดินมาบอกกับอาร์ทสีหน้าเขาไม่สบอารมร์อย่างยิ่งและรีบเดินออกไปกับเพื่อนทันที อาร์ทหันมายิ้มกับผม
ก่อนจะออกรถส่วนโจ้ก็ขับรถของอาร์ทตามหลัง ผมนั่งอยู่เบาะหลังกับคริสโตเฟอร์ ผมหยิบขวดน้ำขึ้นมา
"คริสดื่มน้ำหน่อยนะจะได้สร่างเมา" ผมพูดและค่อยบิดฝาเปิดขวดเอามาจ่อที่ปากเขาก็กระดกดื่มไปและก็ส่งมันคืนให้ผม เขาเองผมเหมือนเด็กน้อย
"คริสพี่ขอโทษพี่ไม่ควรไปพี่ไม่ควรทิ้งให้นายคิดมากเรื่องพี่กับครูลินดา..แต่มันจบแล้วพี่จะไม่ทำให้เราไม่สบายใจอีกนะคริสพี่สัญญา" ผมพูดกับคนที่กอดผมไว้เมาไม่ได้สติ ผมไม่รู้ว่าเขาฟังผมพร่ำพูดขอโทษเขารู้เรื่องมั้ย
"ครูไอ้คริสมันรักครูมากจริงๆนะครับ ผมไม่ได้พูดเพราะว่ามันคือเพื่อนผมนะครูแต่นี้ผมไม่เคยเห็นมันกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลยมันกลัวครูจะ..."อาร์ทหันมาพูดกับผมขณะขับรถอยู่
"ทิ้งเขา" ผมพูดเบาๆ
"ครับครู" อาร์ท
"ครูไม่ทิ้งเขาแน่นอน..ต่อให้ต้องเจออะไรหนักหนาครูก็ไม่ทิ้งเขา"ผมพูด
"ผมว่าที่ไอ้โป้งมันโกรธคริสเพราะวามันกลัวคริสจะเป็นแบบน้องแชมป์แน่ๆเลยครับครู" อาร์ทพูดอาจจะจริงถ้าอย่างนั้นเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีสุดของคริสโตเฟอร์ เราโชคดีแล้วแหละคริส
"ครูจะตามหาทั้งคู่ให้เขากลับมาแก้ไขสิ่งผิดแต่คงต้องใช้เวลานะเพราะว่าเขาไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครรู้..ตอนนี้รอให้โชคช่วยว่าเขากลับไปที่เขาใหญ่บ้านเกิดครูมิ้งและนั้นครูก็จะได้คำตอบที่ถูกต้องว่าเขาไปด้วยกันจริงหรือไม่!!" ผมพูดผมยังกอดคริสโตเฟอร์ไว้ สักพักอาร์ทก็ขับรถมาส่งที่บ้านพักครู ดีนะที่เป็นวันศุกร์ก็เลยเงียบกริบ บ้านพักหลายหลังว่างเปล่าเพราะว่าบรรดาครูก็พากันกลับบ้านตัวเอง ผมก็รีบดันคริสโตเฟอร์ออกไปอาร์ทออกมาช่วยผมแบบเก้เก้กังกัง คงเพราะว่าอาร์ทกลัวคริสโตเฟอร์จะกอดเขา อาร์ทก็พยายามดัน คริสโตเฟอร์ออก พอผมออกมายืนตั้งหลักทีนอกตัวรถได้ อาร์ทก็แทบจะผลักคืนให้ผมทันทีและยังทำท่าขนลุกขนพองอีก
"ผมยังอยากเป็นผู้ชายเต็มตัวครับครูแต่ก่อนผมก็แบกมันนะแต่ตอนนี้ผมให้ครูทำเถอะ" อาร์ทพูดผมพยักหน้า
"หมับ..ที่ร๊าก..เขาว้อนอะทำให้หน่อยดิ" กอดผมมือก็ลูบคลำผมไปทั่ว ทั้งอาร์ทและโจยืนมองผม และผมส่งกุลแจให้โจขึ้นไปไขประตูให้ผมหน่อย เพราะว่าผมต้องคอยประคองคริสโตเฟอร์ขึ้นบันไดบ้าน
"หมับ..โอ้ว"ผมร้องออกมาเบาๆ คริสโตเฟอร์จับเข้าที่เป้ากางเกงผมเต็มๆมือเลย โจที่ก้มมองมือคริสโตเฟอร์ ผมก็พยายามจับมือออก แต่ก็กลับไปกุมใหม่อีก ส่วนโจก็ไขกุลแลลไม่ได้มองกุลแจเลย แล้วนั้นมันจะไขถูกไหมมีตั้งหลายดอก
"โจ..ไขเร็วซิ ครูหนัก" ผมพูดบอกโจ แต่จริงๆนะไม่หนักแต่ที่ต้องเร่งเพราะว่ามันลวนลามผมโชว์เพื่อนแล้วครับ
"ผะ..ผะ..ผม...ผมรีบอยู่ครับครู" มือไม้สั่นไปหมดจะตกใจทำไม
"อืม...อืมมม" คนที่ผมกอดนี้ก็ไซ้คอผมเล่นเพลินเลย
"จ๊วบ!!" ดูดคอผมดังจ๊วบ
"ว๊าก!!"อันนี้อาร์ทที่ร้องซะดัง ผมหันไปมองอย่าร้องดังเพื่อว่ายังมีครูที่ไมได้กลับบ้าน อาร์ทก็เลยรีบเอามือปิดปากตัวเอง
"เอาไขเร็วๆซิครูจะได้พาคริสเข้าบ้าน" ผมบอก
"ผมรีบมากแล้วครู..เคยอ่านนะนิยายพวกแบบว่านิยายวายอ่านไว้เสริมปัญญาแต่ไม่เคยเห็นภาพที่ชัดเจนได้ขนาดนี้นะครู”โจพูด ดีจริงๆ อ่านนิยายเกย์เสริมปัญญา ทำไม่ไม่ไปอ่านหนังสือเรียนครับ
“...มันทำแบบนี้กับครูบ่อยไหมเนี๊๊ยะ" ไอ้เจ้าโถามผม
"ปกตินะ..อืมม" ผมพูดและพอโจเปิดประตูได้ผมก็พาคริสโตเฟอร์เข้าไปด้านในตรงไปห้องนอนทันที
"ครูผมล๊อกประตูให้เลยนะดูท่าครูกับเพื่อนผมคงจะรีบ!"
"มาก..ขอบใจนะอาร์ท โจ "ผมตะโกนบอกพอเข้าถึงก็ค่อยว่างคริสโตเฟอร์ลงบนเตียงนอนทันที
"ฟู่!! ...พี่จะไม่ให้เราแตะเหล้าอีกคริส" ผมพูดกับคนที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียง
"พี่เขม...คริสร้อนอะ..ถอนให้หน่อย" ทำท่าอ้อนให้ผมถอนเสื้อผ้าให้
"อ่อยพี่หรือเปล่าเนี๊๊ยะ..ห๊ะ!!" ผมพูดและค่อยดึงรองเท้าผ้าใบออกทีละข้าง ถุงเท้า และเลื่อนมาปลดกระดุมกางเกงยืนที่ละเม็ด คริสโตเฟอร์นอนลืมตาอยู่ สายตาเขาที่มองผมฉ่ำจนเหยิ้มเลย ผมเพิ่งจะปลดกระดุมไปได้แค่ไม่กี่เม็ดก็อดใจทนรอไม่ไหว ผมเลยต้องเลื่อนตัวขึ้นไปประกบปากแดงเรื่อๆนั้นอย่างดูดดื่มมือของคริสโตเฟอร์ก็คลึงตรงกลางเป้ากางเกงของผมเมามันเลย หน้าตาคริสนี้ให้ มันเล้าอารมณ์ผมมาก
"พี่เขมคริสว้อนอะ...ว้อนมากอะ..ว้อนพี่เขมอะ.." เสียงก็กระเส่า
"ทำไมละพอแอลกอฮอล์เข้าสู่กระแสเลือดนี้ว้อนพี่ขึ้นมาเลยใช่ไหม..น่าทำโทษไหมทำไมกินจนเมาแบบนี้ละคริส"
"ผมก็อยากเชื่อใจนะ..พี่เขม..แต่ความกลัวในใจผมมันกว่าอะ...คริสอยากอยู่กับพี่เขมอะ..อย่าทิ้งคริสไปนะ..นะ..ผมรักพี่เขม " คริสพูดไปด้วยมือก็แกะกระดุมเสื้อผมไปด้วยไล่ไปจนถึงกางเกงยีนส์เขาก็ปลดกระดุมกางเกงยีนส์ผมและรูดซิบคริสก้มมองส่วนนั้นของผมแม้มันจะอยู่ในกางเกงอย่างมิดชิดและเงยหน้าขึ้น
ผมก็ลุกขึ้นเพื่อถอดมันออกไปอย่างรวดเร็วแม้จะยากหน่อยตรงที่มันฟิตนี้แหละและเสื้อเชิ้ตออกไปด้วยทันที ผมกลับขึ้นมาบนเตียงจับชายเสื้อยืด ฮาร์ทร๊อคคาเฟ่ พอดีตัวของคริสโตเฟอร์ ถอดออกไปทางหัวผมก็ก้มลงจูบปากและไล่ลงไปตามลำคอ
"อ่าห์...อืม...พี่เขม...ซี้ด...อ่าห์..คริสว้อนทำให้ผมหน่อยนะ..พี่เขม.." เสียงกระเส่าจากคนที่นอนบิดกายไปมา
"พี่ก็ว้อนอย่ายั่วพี่มากหนักซิครับ..อืมมม.." ผมพูดปากก็ไล่ไปตามหน้าท้องแบนราบนั้น เพราะแอลกอฮอล์มันวิ่งในกระแสเลือดด้วยมั้งวันนี้คนที่นอนดูตอบสนอมผมมากกว่าทุกครั้ง คิดอีกทีดื่มก็ดีเหมือนกันนะรู้สึกว่าคืนนี้เซ็กส์ของสองเราจะเร้าร้อนน่าดู ผมลุกขึ้นไปและดึงกางเกงยีนส์คริสโตเฟอร์ออกไปรวดเดียวและหลุดไปพร้อมกับกางเกงยางยืดเลยด้วย
"อู้ยยย!! " ผมร้องออกมาด้วยอาการตกใจและยืนหนีบขาตัวเอง ก็ส่วนนั้นของคริสโตเฟอร์มันชี้โด้ทันทีที่หลังจากที่ผมดึงกางเกงออกไป แถมมันตื่นตัวมากกว่าทุกครั้งเลยด้วย หรือว่ามันโตขึ้นวะทำไมวันนี้มันใหญ่จังว่ะวันนี้ จะแซงหน้าผมอยู่แล้วเนี๊ยะ
"บุญของเขมที่เป็นวันคู่" ผมบอกกับตัวเอง ผมเองก็ถอดของกางเกงตัวเองออกก่อนและรีบขึ้นไปหาร่างที่บิดกายไปมายั่วผมน่าดู ผมขึ้นไปค่อมโดยใช้แขนค้ำยันรับน้ำหนักตัวเองไว้ผมก้มลงจูบคริส
ทันทีที่ปากผมครอบลงไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นคริสก็ส่งลิ้นสอดเข้าไปในปากผม ปลายลิ้นตวัดไปทั่วกระพุ้งแก้มของผมและดูดดุลปลายลิ้นอย่างหืนกระหายสะโพกก็ขยับขึ้นลง นิ้วมือก็บี้สองจุดของผมไปด้วย
"พี่เขมทำให้หน่อยไม่ไหวแล้วจะแตกแล้ว" คริสบอกด้วยน้ำเสียงที่กระเส่าหนักกว่าเดิม และชี้ไปพิกัดใต้เข็มขัดของเขาผมก็คงต้องทำให้ก่อนผมค่อยๆเลื่อนตัวลงไปพอมือจับแค่นั้นแอ่นส่วนกลางของลำตัวขึ้นทันที ผมก็ครอบปากลง คนที่โดนครอบนี้แอ่นและเด้งขึ้นผมก็ต้องใช้มือดันไว้อย่าเด้งสวนขึ้นมา
"อะ..อืมม...ที่รัก...ผมชอบ..ซี้ด...อ่าห์..อะ..แรงๆ ..ดูดแรงๆ..ชอบอะ" เสียงครางดังกว่าทุกครั้งดีนะที่ไม่มีใครอยู่บ้านข้างๆ เพราะว่ามีหลายอย่างเลยที่ชำรุดต้องรอให้ช่างบริษัทฯข้างนอกมาซ้อมแซมซะก่อนและถัดไปครูท่านอื่นก็กลับบ้าน
ถ้าเป็นแบบนี้สงสัยเขาต้องขอผู้อำนวยเปลี่ยนพนังให้หนาขึ้นหน่อย เพื่อป้องกันเสียงผมสองคนจะไปรบกวนชาวบ้านชาวช่องแล้วแหละครับ ปากผมก็กำลังลังสนุกและคนที่นอนก็แอ่นกายขึ้นลงมือก็จับหัวผมกดไว้
"อ่าห์..ที่รัก..จะมาแล้ว..อ่าห์...อืมม..โอ้ววว...โอ้ววว..อืมมม."จะร้องอะไรขนาดนั้น
"อ่าห์!" นั้นไงเต็มปากผมเลยแถมเยอะกว่าตอนใช้มืออีกผมต้องลุกและวิ่งไปเข้าห้องน้ำบ้วนมันออกมาไม่ใช่ว่ารังเกียจนะแต่ว่ามันเยอะเกิน ก็ทำการบ้วนปากตัวเองก่อนจะเดินกลับมา คราวนี้แหละทีของเขมบ้าง
"คริสตาพี่แล้ว" ผมขึ้นไปบนเตียง ผมเรียกคริสโตเฟอร์คนที่ผมเรียกนอนนิ่งเงียบ เมื่อกี้ยังครางลั่นบ้านอยู่เลยนะ
"คริสอย่าแกล้งพี่..ทีของพี่แล้วที่รัก"
"......." อย่าบอกนะว่านายหลับนะ
"คริสสสสส!!!!"
"..........."
"คริส...คริส...อย่าเพิ่งหลับซิ...คริส" นั้นไงผมสะกิดเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น
"แล้วพี่ละ" เสียงอ่อยเลยผม
"อืมมม" เสียงครางเหมือนมีคนกวน ผมก็คอตกทันที เขมค้าง!! ค้างมาก...
"ทำไมมาหลับตอนนี้ทีเมื่อกี้ยังทำท่าว้อนน่าดู ..พี่เขมผมว้อนครับ..ผมว้อนมากครับ....และนี้อะไรหลับ!!"
"อื้ยยยยยย!!! ....ใช้มือก็ได้วะ..." ผมจำต้องพลิกไปนอนตะแคงมองดูคนที่นอนและจินตาการเอาผมมองคนที่นอนเปลือยเปล่าและจัดการบำเรอความสุขตัวเองด้วยมือไปด้วย ไม่นานก็เรียบร้อยไปแบบไม่ค่อยถึงใจหนัก
พอเสร็จกิจผมก็เข้าไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวเดินกลับเข้ามาก็หาระดาษทิชชู้เปียกมาเช็ดทำความสะอาดให้คนที่หลับปุ๋ยเหมือนเด็ก เขาบอกเอาไว้ว่าคนเมาห้ามเช็ดตัวหรือพาไปอาบน้ำและให้ปลุกเรียกทุกสองหรือสี่ชั่วโมง ผมสวมกางเกงบ๊อกเซอร์ให้ก่อนจะเดินไปปิดไฟที่หัวเตียงและกลับมาทิ้งตัวลงนอน
"หมับ" คนที่นอนพอรู้ว่าร่างผมนอนเบียดเขาอยู่ก็พลิกมากอดผมทันที
"แด้ด..แด้ด...คริสอยากให้แด้ดกลับมา...ฮือๆ" ผมมองคนที่กอดผมเขาร้องไห้ ผมเอาลูปปัดผมที่ปกหน้าผากไว้และจูบมันลงเบาๆ
"พี่เชื่อว่าพ่อเธอจะกลับมาคริส...พี่จะช่วยตามหาเขา..และพี่จะดูแลเราแทนเขา"
"จนกว่าเราจะเจอพ่อ พี่สัญญา" ผมกระซิบบอกคนที่กอดผมแน่นเหมือนกลัวผมจะหายไปจากเขาผมก็กอดเขาแน่นเหมือนกัน เพราะไม่อยากให้เขาหายไปจากผมเช่นกัน
"และถ้าเราเจอพ่อแล้วเราจะทิ้งพี่ไปหรือเปล่านั้นซิคริส....เพราะว่าพี่รักเราแล้วนะ..รักมากด้วย" ผมกระซิบกับคนที่นอนหลับซุกหน้าลงที่แผ่นอกของผมเหมือนพยายามโหยหาสิ่งที่หายไปจากเขา
รักคนอ่านจัง