หัวข้อ: .....ผมผิดไปแล้วครับ (แนวเจ้านายกับคนใช้) - ตอนคั่น , บทที่ 15-16 [27.12.2020]

[koikoi]

ชอยคุณปลัดกับพร้าวนะ

[papapoope]

รออยู่นะคะ

[meteexp]

รอครับ

[mutyamania]

บทที่ 11 เรื่องราวที่ซับซ้อน


[หลายวันก่อนหน้านี้]

"น้อง....น้องครับ"

เสียงเรียกผะแผ่ว...ดังแว่วมาทางหลังพุ่มไม้ เด็กชายตัวน้อยที่กำลังเล่นไล่จับตัวแมลงหยุดชะงัก และหันไปตามเสียงนั้น

"ช่วยพี่ทีครับ....น้อง"

หลังพุ่มไม้....ชายชุดดำท่าทางอิดโอยกำลังส่งยิ้มให้อย่างแห้งแล้ง....อ่อนระโหย ใบหน้าขาวซีดราวกระดาษ และที่ข้างลำตัวรวมถึงมือทั้งสองข้างนั้นชุ่มไปด้วยของเหลวสีแดง ถึงสภาพของเขาในตอนนี้จะดูแย่ แต่ก็ยังดูมีเค้าว่าเคยเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี ค่อนไปทางน่ารัก....หากมองข้ามรอยแผลเป็นบนใบหน้าไปอีกอย่างหนึ่ง รอยบากเป็นแนวยาวตั้งแต่แก้มซ้ายไปจนถึงสันกราม

แค่ถาก

ถูกฟันก็ยังดีกว่าถูกแทง

โชคดีที่หลบทัน....ไม่อย่างนั้น

ต้องขอบคุณเจ้าเด็กคนนั้นที่โผล่เข้ามาถูกจังหวะ ตอนที่เขานั้นเพลี่ยงพล้ำเสียที

"พ่อ ๆ ๆ พ่อมานี่ พี่คนนี้เค้าเลือดออก"

บ้าจริง.....มีคนอื่นอีกงั้นเรอะ



[ต๊อดแต๊ดเล่า]

บรรยากาศในบ้านนั้นโคตรสงัด

คือต๊อดกำลังจะบอกว่าเจ้านายเอาคุณพระพายมาอยู่ด้วยน่ะครับ....

เห็นว่าเป็นห่วงกัน ไม่อยากให้คุณเขาอยู่บ้านคนเดียว อย่างน้อยอยู่บ้านนี้ก็ยังมีเจ้านาย มีพี่โชค ละก็มีต๊อด ถึงต๊อดจะอ้วนละก็เตี้ยไปหน่อยก็เหอะ หากมีคนบุกเข้ามา ต๊อดว่าต๊อดก็น่าจะพอกระโดดทับได้

วันทั้งวันเจ้านายก็เอาแต่ขลุกอยู่บนห้องนอน.....

งานการไม่ทำ

ไร่ก็ไม่เข้า

นิยายก็.....ไม่ยอมแต่ง

ภาพก็ไม่ยอมเขียน


เอาแต่ได้เสียกัน จนไอ้ต๊อดคนนี้ต้องซักผ้าปูที่นอนให้ทุกวัน!!!


หน้าที่ขี้ข้าน่ะขอรับ....เหนื่อยเหมือนกันแหละ แต่ก็ต้องทำ ก้มหน้าทนทำไป ยังไงก็ได้เงินเดือนเพิ่ม

ต๊อดเข้าใจเจ้านายนะครับ ว่าคนมันรัก มันเป็นห่วงกัน ก็ย่อมอยากจะให้คนที่ตัวเองรักอยู่ในสายตาตลอด....

อดคิดไม่ได้เลยครับว่าถ้าเป็นตัวเราไปมีเรื่องมีราวจนคนบุกมาจะฆ่าถึงบ้านแบบนี้....


คงถูกเตะออกจากบ้าน เก็บข้าวของไปอยู่ที่อื่นแน่นอนเลยครับ!!!


ป้าจิตก็บ่น เพราะต้องทำอาหารเพิ่มนอกเหนือไปจากเมนูเดิม มิหนำซ้ำยังรู้สึกเหมือนถูกติติงบ่อยขึ้น

เค็มไปบ้างล่ะ รสจัดจ้านไปบ้าง โซเดี่ยมสูงไป ไอ้นั่นเปรี้ยว ไอ้นี่หวาน....ของทอดกินแล้วเสียสุขภาพ

คุณพระพายแกก็ติแบบหน้ายิ้ม ๆ เสียงนิ่ม ๆ หวาน ๆ ตามสไตล์แกแหละครับ ไอ้น้ำเสียงไพเราะแต่ทำเอาคนฟังจุกถึงลิ้นปี่นั่นแหละ

'อีเด็กกระแดะ....ดัดจริต'

ป้าจิตแกแอบกระซิบกับไอ้ต๊อดวันละหลาย ๆ ครั้ง ต๊อดก็หัวเราะ แล้วก็กอดป้าแกแน่น ๆ ให้กำลังใจกันไป....

มีแต่ขี้ข้าด้วยกันนี่แหละ...ที่จะเข้าใจหัวอก

'ป้าเอาอาหารปลาโรยผสมๆ ลงไปสิ'

'เบาไปไอ้ต๊อด....กูอยากจะเอาหมออ้อยหงอกๆ กูนี่แหละโปรย ถ้าไม่ติดว่าคุณหนูแกกินด้วยนะมึ๊งงงงง'

ก็อยากจะทำแหละครับ แต่ติดที่เจ้านายคนเดียวเลย เพราะพวกเราต่างก็รักคุณลมกันน่ะครับ

ต๊อด.....ก็รัก....รักในฐานะเจ้านายนะครับ แหะ ๆ

ว่าแต่....วันนี้พี่โชคหายว่ะ.... แต่นั่นแหละ ช่วงนี้คนขับรถดูจะว่างงานหน่อย ๆ ไม่คุณลมแกก็คงให้ไปทำธุระในไร่แทนแกมั้ง

"น้องต๊อดครับ.....พี่อยากได้น้ำอุ่นสักแก้ว"

"อ่าครับ"

"ขอกาแฟให้ 'พี่ลม' 'เจ้านาย' ของต๊อดด้วยนะ"

อย่าห่วงต๊อดเลยครับ ต๊อดว่าแบบนี้มันโอเคที่สุดแล้ว สถานะของไอ้ต๊อดคนนี้กับคุณสายลม เป็นแค่นายจ้าง-ลูกจ้างกัน แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว กับทุก ๆ ฝ่ายเลย....อื่อ



หลายครั้งที่ต๊อดกับนายเดินสวนกัน

แต่เราก็ไม่ได้พูดคุยกัน

ต๊อดไม่รู้หรอกว่าเจ้านายมองต๊อดด้วยสายตาแบบไหน

เพราะต๊อดก้มมองพื้นตลอดเลย

แล้วจู่ ๆ วันนี้ แขนของต๊อดถูกคว้าเอาไว้ เจ้านายกระชากต๊อดจนตัวปลิว ต๊อดไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงเลยครับ เพราะไม่อยากให้คนที่นอนพักง่อย ๆ โง่ ๆ อยู่ข้างบนจะตกใจตื่นแล้วเดินลงมาดู

อ่า.....ไอ้ต๊อดเนี่ย ไม่น่ารักเลยใช่มั้ยล่ะครับ ไปแซะคนของเจ้านายแบบนั้น

ในบ้านนี้คนที่โง่สุดก็ต๊อดนี่แหละครับ เรียนมาน้อย หัวก็ช้า ใคร ๆ ก็ว่าต๊อด....ซื่อบื้อ เจ้าโชคชัยลูกพี่โชคยังฉลาดกว่าอีกมั้งครับ

เจ้านายพาต๊อดเข้ามาในห้องนอนแขกห้องหนึ่ง ในห้องมีพลาสติคใสคลุมเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น เนื่องจากมันไม่ถูกใช้มานานมากแล้ว

เจ้านายดันต๊อดจนชิดผนังแล้วก็จูบต๊อด

มือเจ้านายขยำไปทั่วตัวต๊อดเลย จูบปากต๊อดเสร็จก็งับตรงนั้นตรงนี้

ทำแบบนี้ทำไมวะ

ทำไมไม่ปล่อยต๊อดไป

ต๊อดพยายามมากแล้ว

พยายามแล้วจริง ๆ

แต่.....ครับ.....ต๊อดคนนี้ ไอ้ขี้ข้าหน้าโง่คนนี้ รักเจ้านายอย่างถอนตัวไม่ขึ้น


ครับ.....ต๊อดอยากครอบครองเจ้านาย

อยากให้เจ้านายรักต๊อด มองต๊อดคนเดียว

ต๊อดไม่โอเคเลยครับ

ไม่เคยโอเคเลยที่เห็นเจ้านายพูดว่าคุณพระพายดีอย่างนั้น น่ารักอย่างนี้

ไม่โอเคเลยที่ตัวเองเป็นได้แค่นี้


"ต๊อด....."

เจ้านายหยุดซุกไซร้ต๊อด แกดูตกใจไม่น้อยที่อยู่ ๆ ต๊อดก็ร้องไห้ออกมาแบบนี้

คงเพราะต๊อด....ไม่ค่อยได้ร้องมั้งครับ

ทนเก่งไงครับ ต๊อดก็ทนของต๊อดมา....จนมันถึงที่สุดแล้ว

งี่เง่าสินะครับ....ไอ้ต๊อดน่ะ

"ทำไมใจร้ายกับต๊อดจังเลยครับ....ไหนบอกว่าจะให้ต๊อดกลับไปเป็นคนใช้แบบเดิมไง....มาจูบต๊อดทำไม....ต๊อดไม่ชอบ...ไม่อยากทำแบบนี้แล้ว"

"ต๊อดเราขอโทษ....เราแค่คิดถึง......เราคิดถึงต๊อด"

"จะมาคิดถึงทำไมครับ หน้าก็เห็นอยู่ทุกวัน....ฮึก.....เห็นกันมาจะยี่สิบปีแล้ว...ต๊อดเบื่อ...เบื่อหน้าเจ้านายจะตายแล้ว...ฮึก"

มันแย่ครับ...แย่ที่ต้องพูดไปทั้งที่ร้องไห้

ต๊อดไม่ชอบการร้องไห้เลย

ต๊อดเคยร้องไห้หนักมากตอนแม่ตาย มันทรมานมากจริง ๆ

เจ้านายกอดต๊อดแล้วก็บอกขอโทษซ้ำ ๆ

ก่อนจะปล่อยให้ต๊อดนั่งร้องไห้โง่ ๆ อยู่ในห้องคนเดียว

แหะ ๆ.....อ่อนแอจังเลยนะไอ้ต๊อดเนี่ย



หลายวันก่อนหน้านี้

[Stranger’ s Talk]

ผมอยากได้ชีวิตของผมคืน

อยากได้ตัวตนของผมคืน

อยากได้คนที่ผมรักคืน

"ไอ้หนุ่ม....เอ็งเป็นใครกันแน่วะ"

โชคดีที่ผู้ชายคนนี้รับฟังคำขอร้องของผม ก่อนที่ผมจะสลบไปเพราะความเหนื่อย

ผมตื่นมาพร้อมความรู้สึกปวดร้าว ร่างกายท่อนบนของผมเปลือยเปล่าสัมผัสอากาศ

เด็กคนนั้นหายไปแล้ว จะมีก็แต่ผู้ชายตัวโตวัยประมาณสี่สิบเศษคนหนึ่งที่ยืนจ้องมองผมอยู่ด้วยแววตาเคลือบแคลงสงสัย

เห้อ.....พวกบ้านนอกนี่ดูออกง่ายจังเลยแฮะ จะคิดอะไร ทำอะไร ก็ปกปิดได้ไม่มิดเอาเสียเลยสิน่า

อ่า.....จริงสินะ

ผมไม่ใช่คนที่สามารถจะจองหองพองขนพอที่จะเหยียดหยามคนที่ต่ำกว่าได้อีกแล้ว

เพราะตอนนี้แม้แต่ชื่อ.....

ผมยังไม่มีเลย

"ว่ายังไง ไม่ให้พาไปโรงพยาบาล แถมยังแต่งตัวแบบนี้อีก เอ็งเป็นโจรสินะ"

อ่า.....เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองกำลังถูกมัด และเมื่อมองไปรอบ ก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงเก็บของเก่าๆ สกปรก

ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็นะ....ผมคงจะ....ช่างเถอะ

ก็ได้แค่คิดเท่านั้น

"ข้าทำแผลให้เอ็งแล้ว แต่....เอ็งควรไปให้หมอดูนะไอ้หนุ่ม"

"ลุงโทรแจ้งตำรวจหรือยัง"

"เรียกลุงเลยเหรอวะไอ้นี่....ยังไม่ได้โทร แต่กำลังจะโทร"

"อย่าเพิ่งโทร!!! นั่งลงแล้วฟังผมก่อน"

"สั่งกันเหรอวะ เอ็งนี่รั้นใช้ได้เลยรู้มั้ย จะบอกเอ็งให้นะ ที่ข้ายังไม่แจ้งตำรวจ ไม่ใช่เพราะข้าใจดี แต่เพราะข้าอยากจะถามอะไรเอ็งสักหน่อย เรื่องของเอ็งกับไอ้คุณพระพายน่ะ....เอ็งคือไอ้โม่งที่บุกเข้าไปทำร้ายเขาวันนั้นใช่ไหม"

"อ่า...มันไม่ใช่อย่างที่ลุงคิดนะ ลุงฟังผมก่อน ฟังผมให้จบ เสร็จแล้วจะแจ้งตำรวจ....ก็แล้วแต่เลย"

ผมไม่รู้ว่าจะถ่วงเวลาเขาได้มากน้อยแค่ไหน แต่อย่างน้อย ๆ ก่อนจะที่ตัวผมเองจะติดคุกหรือตายไป ผมก็อยากจะเล่าเรื่องจริงให้ใครสักคนได้รับรู้

"ใช่...ผมคือไอ้โม่งที่บุกไปบ้านไอ้พระพายเมื่อวานนี้"



[บรรยาย]

ภาพของตัวเองในอดีตฉายซ้ำขึ้นมาในห้วงความคิดอย่างแจ่มชัด ขณะที่กำลังจ้องมองกระจก

พลั่ก

หมัดของชายคนนั้นซัดมาเต็มรัก โดนเข้าอย่างจังที่ครึ่งปากครึ่งจมูก เขารู้สึกชาวาบมากกว่าเจ็บ

และสักพักก็รู้สึกเหมือนเลือดนั้นค่อย ๆ ไหลออกมา

น่ากลัว

ผู้ชายคนนั้น....เขาทั้งลุ่มหลงและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน

"กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปหาเรื่องคนของกู!!!"

"ผมเปล่านะ"

"อย่ามาเถียงกู (.....) เล่าให้กูฟังหมดแล้ว ว่ามึงบุกไปหาเรื่องเขาถึงคณะ เจียมตัวหน่อยสิวะ มึงเป็นแค่คู่นอน มีหน้าที่แค่อ้าขาให้กูแล้วก็รับเงินเท่านั้น อย่าคิดจะทวงสิทธิ์โง่ ๆ ที่มึงไม่มีวันได้"

"รักมันมากเหรอ....หึ....ปากก็บอกว่าเป็นลูกผู้มีพระคุณ พี่คิดจะหาทางเย่อกับมันเพื่อหวังฮุบสมบัติของมันน่ะสิ พี่แม่งก็ไม่ได้ดีเด่กว่าผมหรอกนะ เป็นได้อย่างมากก็แค่ไอ้แมงดาไฮโซแค่นั้นแหละ....โอ้ยยยย"

"ปากดีนักนะมึง กูเตือนมึงแล้วใช่มั้ยเรื่องคำพูดมึงน่ะ"

คน ๆ นั้นซ้อมเขาไม่ยั้ง เขาไม่คิดสู้ สุดท้ายพออีกฝ่ายจะเดินจากไป เขาก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ พุ่งเข้าไปกอดขาอีกฝ่ายเอาไว้

มือซุกซนของเขาคว้าหมับอย่างรู้งาน เข้าที่กล่องดวงใจ คลึงจนเจ้าสิ่งนั้นค่อย ๆ แข็งพองคับเป้า

ใบหน้าฟกช้ำเงยขึ้นมองอีกฝ่ายตาแป๋ว เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากที่ปริแตกของตัวเอง

และแม่งโคตรจะเซ็กส์ซี่ในสายตาของอีกฝ่าย

"ผมขอโทษที่ล่วงเกินเค้า....แต่ใจคอจะซ้อมกันอย่างเดียวเหรอ ผมคิดถึงพี่นะ อยากให้พี่กระแทกแรง ๆ เพื่อลงโทษเด็กไม่ดีอย่างผม"

"กะหรี่เอ้ย"

"ครับ....แต่ก็เป็นกะหรี่ที่พี่ติดใจไม่ใช่เหรอ....ของพี่มันแข็งแล้วนะ คงเพราะตีผม...เลยมีอารมณ์ใช่มั้ยล่ะ"

"มึงนี่นะ...."

"เรียกผมว่าพระพายสิ....แล้วทำกับผมแรง ๆ ....นะครับ"

"ซี๊ดดดดด"

รอยช้ำที่รอบคอยังมีให้เห็นจาง ๆ ไอ้เวรนั่นแรงเยอะไม่ใช่น้อย เขาพยายามสนใจร่องรอยที่ถูกไอ้โม่งดำทำร้าย ทว่าใจก็เอาแต่นึกเรื่องในอดีต

พระพายรู้สึกร่างกายร้อนวูบวาบเมื่อคิดถึงบทรักดิบเถื่อนเร่าร้อน ผสมผสานความซาดิสม์ที่ชายคนนั้นมอบให้แก่เขาเป็นครั้งคราว มันอาจไม่โลดโผนจนพาลอยเท่าลีลาของสายลม และไม่หนักแน่นแต่อบอุ่นเท่าปลัดขจร แต่มันเป็นเซ็กส์ที่เจ็บ ๆ เสียว ๆ ทว่าถึงใจที่สุด เพียงแค่นึกถึงเขาก็หลั่งออกมาโดยที่ไม่ทันได้สัมผัสตัวเองเลยด้วยซ้ำไป

นั่นแหละคือแบบที่เขาชอบ

ก๊อก ๆ ๆ

"เข้ามาได้ครับ"

พระพายจัดการเสื้อคลุมอาบน้ำที่หลุดลุ่ยให้เข้าที่ เขาส่งยิ้มหวานให้สายลมที่เดินทำหน้าหงอย ๆ เข้ามาในห้อง ผู้ชายคนนี้ แตกต่างจากคน ๆ นั้น ราวกับเหรียญคนละด้าน

จะว่าไป คนที่มีบุคลิกภายนอกคล้ายคลึงกับคน ๆ นั้นมากกว่า น่าจะเป็นคุณปลัด...และแน่นอน ว่าหากเป็นแต่ก่อน เขาคงจะเลือกวิ่งตามผู้ชายอย่างปลัดขจรมากกว่าคนนุ่มนิ่มอย่างสายลม

แต่นั่นมันก่อนที่เขาจะรู้ว่าสายลมคือนักเขียนนิยายคนโปรดของเขา คนที่เขาเคยจ่ายเงินจำนวนมากไปในงานสัปดาห์หนังสือ หอบนิยายรักเป็นกระบุงโกยมาเก็บจนเต็มชั้น

พระพายเลือกแล้ว ว่าสายลมคือคนที่เขาจะรักเป็นคนต่อไป

ภายใต้ความสุภาพนุ่มนิ่ม กลับแฝงไปด้วยความประหลาดที่คาดไม่ถึง จะว่าไปสายลมก็คล้ายผู้ชายคนนั้นไม่น้อย....โดยเฉพาะเซ็กส์ คนนุ่มนิ่มอย่างสายลมทั้งจิกหัว ฟาดก้น กระแทกกระทั้นได้อย่างเผ็ดร้อน....

เผ็ดแบบไม่อันตราย อย่างน้อยก็ไม่มีต่อย หรือรัดคอ

แถมบทจะอ่อนโยน ฟีลแฟน ก็พาเอาเรือนกายของเขาสยิวซาบซ่าน จนต้องกัดปาก จิกผ้าปูที่นอน

อา....นี่สิผู้ชายของพระพาย คนที่เขาตามหามาตลอดชีวิต

ของเขา

ของเขาแค่คนเดียว

To be con


ตัวละครใหม่ กับมู้ดแอนด์โทนของเรื่องที่เปลี่ยนไป

อะไรนะ....เรื่องนี้เป็นนิยายฮา ๆ งั้นเหรอ.....ก็คงงั้นมั้ง

[AkuaPink]

 
 

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

มะมาแล้ว วว ว ว

[t2007]

พะพายจองตัวสายลมซะแล้ว ต๊อดแต๊ดต้องอดทนนะลูก

[papapoope]

คนแต่งมาแล้วววเย่ๆๆ
สงสารน้องต๊อดจังเลยค่ะ 

[HanATarO]

น้องต๊อดน่าสงสารอ่ะ อิคุณลมนิน่าตบให้หน้าสั่นไปเลยนะ หมั่นไส้มาก ๆ

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

ตัวละครใหม่มา พระพายก็กลับไปหาหลัวสิ ชิๆๆ เอ แต่คู่กับสายลมก็ดีแล้ว เพราะงั้นน้องต๊อดหนีไปลูก!!!
รอตอนต่อไปจ้าๆๆๆ

[lovenine]

รอจ้า สนุกมาก^^

[Funnycoco]

รอเรื่องนี้ อยากรู้ว่าต็อดจะเป็นยังไงต่อไป

[meteexp]

สงสารรรรร

[fannan]

สงสารน้องคุณลมใจร้าย น้องไปทำงานกับคุณปลัดเถอะ รออ่านต่อค้าบ

[anythinginitt]

เดาไม่ถูกเลย

[Anyann]

พระพายกลับไปหาผัวซาดิสม์ของตัวเองเถอะ คืนสายลมให้ต๊อดแต๊ดได้แล้ว 

[papapoope]

คิดถึงนะคะ 

[LifePo-YuGu]

ต๊อดแต็ดหนีไปลูกกกกกกกก หนีไปจากคนใจร้ายยยยยย 
งื้ออออ สงสารน้อง 

[babywhite]

ยังรออยู่นะคะ ไม่อยากให้ทิ้ง นิยายสนุกมากค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรท์สู้ๆค่ะ รีบกลับมาน้า ทุกคนรออยู่น้า ,ต๊อดแต๊ดไฟท์โตะอย่าไปสนคนใจรว้าย

[gungchan]

ชอบสำนวนการใช้ภาษาของผู้แต่งมากๆ เลยค่ะ

ตัวละครเริ่มมีเงื่อนงำมากขึ้น เง้ออออ
ส่งกำลังใจให้น้องต๊อดแต๊ด....ถ้ารักแล้วมันปวดใจ ไร้สุข ถอยออกมารักแบบห่างๆ หาสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ก็ดีเนอะ
ไปขอทำงานกับคุณปลัดขจร ไปอยู่ใกล้ๆ พี่พร้าว พักฝิ้นจิตใจเสียหน่อย ฮึดๆๆ แต่ก็ยากนะ เพราะจะไปดื้อๆ เขาก็จะหาว่าลืมบุญคุณกันอีกอ่ะเนอะ
นั้นต๊อดต้องใจแข็งหน่อยอ่ะ ยื่นคำขาดเลย ว่าขออยู่เพียงสถานะเจ้านายลูกน้อง แบบไม่มีเรืองบนเตียง เพราะคุณสายลมก็เคยพูดเองนี่ว่า ถ้าต๊อดไม่สบายใจ ไม่สะดวกใจที่จะทำ ต๊อดมีสิทธิ์ที่จะปฎิเสธได้ ใจแข็งไว้นะต๊อด เราต้องรู้จักรักตัวเองให้เป็นนะ เราถึงจะรักคนอื่นได้ 

[mutyamania]

Special Part ความ SEXY ของฝ่ายรับ


สายลมเป็นเกย์รุก

และสเป็คของเขาคือรับก้นแน่นตูดใหญ่ ๆ มีเนื้อแก้มก้นเยอะ ๆ

เวลาดูหนังอย่างว่า เขาชอบที่สุดเวลาที่กล้องซูมไปที่ก้นของฝ่ายรับที่กำลังสั่นไหวขณะที่กำลังขย่มเจ้าโลกขนาดมหึมา

ก้นเด้ง ๆ ที่ฟาดมือลงไปก็ส่งเสียงสะท้อนกลับมาดังฟังชัด....เพี๊ยะ....พร้อมกับรอยแดงเป็นรูปฝ่ามือ

เอาเป็นว่าเด็ด....

"เจ้านายครับ เรียงแบบนี้โอเคมั้ยครับ"

"อืม.......ก็เกือบดีนะต๊อด แต่เห็นหนังสือเล่มนั้นมั้ย มันสูงโดดกว่าเล่มอื่นอ่ะ ต๊อดเอาไปไว้ซ้ายสุดเลย....อย่าชุ่ยสิเราน่ะ"

สายลมมองแก้มก้นกลม ๆ ของไอ้ต๊อดที่อยู่ใต้กางเกงขาสั้นสีครีม ผ้าพลิ้วทิ้งตัวแนบไปกับก้นทรงสวยเด้งดึ๋ง ไอ้ต๊อดผู้แสนซื่อที่กำลังหันหลังให้เขา จัดเรียงหนังสือขึ้นบนชั้นวาง หลังจากที่เช็ดทำความสะอาดทีละเล่ม....ร่วมหมื่นเล่ม มาตั้งแต่เช้า

หมั่บ!!!!

"แย้กกกกก เจ้านายเล่นไรครับเนี่ย"

"หมั่นเขี้ยวก้นต๊อดว่ะ"

"วู้.....เจ็บนะครับ บีบแรงงี้ ตูดต๊อดเขียวแน่เลย"

"รีบเรียงเข้า เหลืออีกแค่ชั้นเดียว เดี๋ยวจะได้ไปช่วยกันเคลียร์ห้องเก็บของหน่อย"

"ครับผม"

อย่างไอ้ต๊อดเนี่ย นอกจากก้นเด้ง ๆ แล้วนั้น อย่างอื่นก็ยังห่างจากคำว่าสเป็คของสายลม ผู้เป็นเจ้านายอยู่ไกลโขนัก

ตาของมันตี่เป็นขีด ชอบทำหน้าง่วงเหมือนคนขี้เกียจตลอดเวลา (ซึ่งอันที่จริงมันก็มีความขี้เกียจอยู่บ้างในบางครา) ตัวหนา เอวตัน เตี้ย ล่ำ สั้น

กระปุ๊กกระปิ๊ก....

ถ้าจะจำกัดความรูปร่างของมันน่ะนะ

เขาน่ะ ชอบคนที่ตัวสูงหน่อย พวกนักกล้ามหน้าอกบึบบับก็ดูน่ากลัวไป เอาแค่หุ่นลีน ๆ เอวคอด มีกล้ามอกลูกเล็ก ๆ พอให้ได้ฟัดเล่น หัวนม sexy น่าขบ และที่สำคัญสะโพกต้องผาย แก้มก้นต้องใหญ่

ชอบคนตาโตคม แบบที่มองแล้วตกอยู่ในภวังค์ โดนดึงดูดให้ละสายตาไปไม่ได้ ใบหน้าที่ไม่ต้องสวยแบบผู้หญิง แต่ขอแบบงามงดหมดจรด...ซึ่งหน้าบ้าน ๆ แบบไอ้ต๊อด ก็ช่างดูห่างไกลเป็นทวีคูณ

แต่อย่างว่าแหละ

บ้านนอกแบบนี้ จะไปหาไอ้คนรูปร่างหน้าตาอย่างที่พรรณนามาได้จากที่ไหนกัน....



"เจ้านายครับ ไอ้ตุ๊กตาไม้นี่ ต๊อดเห็นมันอยู่ในนี้มาตั้งแต่ต๊อดสิบขวบแล้วนะครับ ตามันก็แตกไปข้างนึง ทิ้งมั้ยครับ"

"เช็ดฝุ่นออกสักหน่อยก็น่าจะเอาไปขายใน Shopee ได้"

"ครับ"

ในห้องเก็บของแคบ ๆ เต็มไปด้วยฝุ่น อากาศร้อนอบอ้าวขนาดพัดลมตัวโตก็เอาไม่อยู่ ห้องนี้ไม่มีแอร์ เพราะนาน ๆ ถึงจะมีคนเข้ามาอยู่ในนี้เป็นเวลานาน ๆ สักครั้งหนึ่ง ส่วนใหญ่พี่โชค ไอ้ต๊อดแต๊ด หรือป้าจิตจะแค่เปิดประตู...โยนของที่ไม่จำเป็นเข้าไปเก็บเอาไว้...แล้วปิดประตู เป็นอันจบ

ไอ้ต๊อดที่สวมแค่กางเกงขาสั้น กับเสื้อกล้ามสีขาวชุ่มเหงื่อ ต่อให้ไม่ใช่สเป็ค แต่ก็ทำเอาสายลมของขึ้นได้เหมือนกัน

"ต๊อด....."

"เจ้านาย...อย่ากอดครับ เหงื่อต๊อดเยอะ"

"แต่ต๊อด.....เรามีอารมณ์เพราะต๊อดแต่งตัววาบหวิวนะ"

"เสื้อกล้ามย้วยๆ เนี่ยนะครับ งงเลย ต๊อดนี่งงเลยครับ"

"ทำกันในนี้ก็ตื่นเต้นดีนะ"

"ไม่ครับ ไม่เอา ฝุ่นเยอะด้วย คืนนี้ดีกว่าครับเจ้านาย พลีสสสส"

"ห้าร้อย ค่าขนม เดี๋ยวซื้อช๊อคโกแลตให้ด้วยกล่องนึง....แล้วจะไม่ห้ามกินโค้กด้วย....สามวัน"

"โห...ต๊อดนี่ยอมเลยครับ"

"หึ"

ต่อให้ไม่ใช่สเป็ค แต่อย่างไอ้ต๊อดนี่ก็ควรจัดอยู่ในหมวด Sexy แม้จะอยู่ลำดับปลาย ๆ ก็เถอะ

"เราว่าต๊อดหันหลังดีกว่า อยากเห็นก้นต๊อดสั่นบนตัวเรา....ซี๊ดดดด"

"อื่ออออออ.......เสียวครับ ต๊อดเสียวจังเจ้านาย"

"ขย่มแรงอีกสิต๊อด....อืมมมมม....อ่าห์........"

ไอ้ต๊อดในสภาพกึ่งเปลือย กำลังขย่มอยู่บนตัวเขา ตาของสายลมโฟกัสไปที่เนื้อก้นทรงลูกพีชอย่างไม่วางตา อยากเป็นฝ่ายกระแทกเอง อยากเห็นมันสั่นมากกว่านี้อีก

เขาจับมันเล่นอีกสารพัดท่า ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักใส่มันจนชุ่มช่ำช่องทางสวาท

"สนุกดีนะ....ต๊อดว่าไหม"

"เหนื่อยครับ ไม่ไหว.....ขอต๊อดนอนสักหงีบได้หรือไม่"

"ทำงานต่อต๊อด!!! เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำค่อยไปนอน วันนี้อนุญาตให้นอนกลางวันได้"

"แต่น้ำเจ้านายมันหนึบหนับก้นมากเลยครับ"

"วันหลังเราจะให้ต๊อดกินให้เกลี้ยง"

"เหงอะ!!!"



ไอ้ต๊อดในชุดผ้าสเปนเด็กซ์รัดรูปแบบนี้มันก็เร้าใจไปอีกแบบ

ใช่.....ชุดนี้เขาสั่งซื้อมาจากอินเตอร์เน็ต เพื่อกิจกรรมหรรษาในยามวิกาลโดยเฉพาะ ชุดรัดรูปจนเห็นนมเป็นก้อน หัวนมชูชัน ราดออย (ที่ใช้สำหรับถ่ายทำหนังเอวี) ให้ชุ่มฉ่ำจนเห็นผิวเนื้อขาว ๆ ด้านใน

หน้าไอ้ต๊อดตอนนี้โคตรตลก เหมือนหมาร้องไห้ เขาล่ะเอ็นดูมันจริงๆ

อืม............ก็ยังยืนยันนะว่าไอ้ต๊อดน่ะ ยังห่างจากคำว่าสเป็คของเขาอยู่ไกลโขนัก

แต่ก็แก้ขัดได้อยู่

"ต๊อดอย่ามัวกระมิดกระเมี้ยน"

"อายครับ ชุดมันปิดทั้งตัวแต่โคตรโป๊อ่ะ"

"พูดว่าโคตรไม่ได้ ห้ามพูดคำหยาบสิต๊อดแต๊ด"

"อ่า"

ร่างของไอ้ต๊อดถูกกระชากลงมาบนเตียงนอนนุ่ม แล้วสิ่งที่ออกมาจากปากของมัน ก็คือคำอธิบายถึงความกระมิดกระเมี้ยนเหนียมอายเมื่อครู่

"เจ้านายครับ.....ผ้าปูที่นอนเลอะแล้วอ่ะ ต้องซักยากแน่ๆ เลย"

ไม่ได้อาย....แต่ขี้เกียจซักผ้านั่นเอง

"หึ......มันก็งานของต๊อดนี่....เดี๋ยวเราเพิ่มค่าแรงให้ เอาไว้กินขนม....ดีไหม"

"เจ้านายเอาของกินล่อต๊อดตลอดเลย"

"แล้วได้ผลมั้ยล่ะ"

"ครับ....ต๊อดยอมทุกอย่างเลย"

"งั้นตอนนี้เราล่อต๊อดเลยนะ"

"อย่าพูดคำหยาบสิครับ....ล่อเป็นคำหยาบนะเจ้านาย"

"ยอกย้อนเหรอเราน่ะ"

แล้วเขาก็จูบมัน....กลิ่นยาสีฟันคอนเกตสูตรดั้งเดิมจากปากของมันช่างไม่สุนทรีเอาเสียเลย

ไม่โรแมนติคเร่าร้อนน่ะ....ติดไปทางบ้าน ๆ เด๋อ ๆ

ก็.....แก้ขัดน่ะนะ เอาอะไรมากเล่า ขอแค่สะอาดก็พอแล้ว

"เราจูบเป็นไงบ้างต๊อด ตาเยิ้มเลยไอ้ตูด...หืม"

"เจ้านายต๊อดเวรี่กู๊ดครับ"

"ขึ้นมาบนตัวเราสิ....อยากฟาดก้นต๊อดจะแย่แล้ว"

"ครับ"

ชุดรัดรูปถูกดึงทึ้งจนขาด รอยจ้ำแดงอันแสนลามกถูกสร้างเอาไว้จนทั่ว แผ่นอก ลำคอ เม็ดเหงื่อผุดพรายผสมกับออยทาตัวทำให้ผิวดูมันวาวกว่าปกติ

บนเตียงนอน....ผู้ชายสองคน อีกคนหนึ่งตัวเตี้ยหุ่นหมี อีกคนสูงใหญ่ผิวขาวหน้าตาลูกครึ่ง นอนหงายหอบหายใจถี่กระชั้นด้วยความเหนื่อยล้า หน้าอกของทั้งคู่กระเพื่อมเป็นจังหวะแทบจะพร้อมเพียงกัน

สามยก.....สมควรเหนื่อย

"เหนื่อยครับ....ง่วงด้วย"

"อาบน้ำก่อนสิต๊อด เปลี่ยนผ้าปูด้วย นอนเข้าไปได้ยังไง เหนอะตัวจะตาย"

"ไม่เข้มงวดสักวันไม่ได้เหรอครับ....พี่ลม"

"บอกว่าห้ามเรียกแบบนี้ไง....เราเป็นเจ้านายต๊อดนะ เผื่อต๊อดลืม"

"ครับ....ต๊อดคงลืมจริง ๆ แหละ พอเพลียแล้วมันเบลอ ๆ น่ะครับ"

"เอาเถอะ นอนพักก่อนก็ได้.....เดี๋ยวเราปลุกไปอาบน้ำละกัน"

"เจ้านายครับ....ต๊อดขออย่างอื่นที่ไม่ใช่ขนมแล้วได้มั้ยครับ"

"อยากได้อะไรล่ะต๊อด"

"........."

"........."

"เจ้านาย.....กอดต๊อดได้มั้ยครับ.....นะครับ"

"อืม......"

"ไม่ได้สินะ งั้นเอาขนมเหมือนเดิมก็ได้"

"เราให้ต๊อดทั้งสองอย่างนั่นแหละ เด็กซื่อบื้อเอ้ย"

ร่างอวบของไอ้ต๊อดถูกดึงมากอดเอาไว้แนบชิด ทว่าความลื่นของออยทาตัวนั้น......

สายลมพยายามข่มใจไม่ให้มียกที่สี่

ท่องไว้....ไอ้ต๊อดไม่ใช่สเป็ค


[จบตอนคั่น]

[B52]

อยากให้ต๊อดหายไป​ อยากเห็นคนกระวนกระวาย​

[meteexp]

+1
^
^
^

[babywhite]

ขอบคุณมากๆเลย ดีใจที่กลับมานะคะ

[HanATarO]

ขนาดต๊อดไม่ใช่สเป็ค ยังเป็นขนาดนี้ หึ!! หมั่นไส้คุณลม อยากหยิกให้เนื้อเขียวเชียว 

ดีใจที่กลับมาเขียนต่อนะคะ 

[t2007]

ต๊อดมีค่าแค่ แก้ขัด เป็นห่วงน้อง

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

มารอ

[AkuaPink]

 
 

[mutyamania]

เรื่องนี้ลงในรีดอะไรท์ด้วยนะคะ ไปตำได้ พยายามรีไรท์ตอนต่อตอนอยู่ ทั้งในนี้และที่โน่น แต่ยังไม่เป็นปัจจุบันเลย
งานเยอะมากๆจ้า

[meteexp]