**********************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*********************************************************************
….ผมผิดไปแล้วครับบทที่ 1 ต๊อดครับ...../.....เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว"ต๊อดเอ้ย….วันนี้กาแฟของเรามันกลิ่นแปลกๆ นะ นี่ใช่ยี่ห้อที่เคยบอกให้ซื้อหรือเปล่า ขอดูโหลมันหน่อยสิ"
"ครับผม"
"ว่าแล้วเชียว ต๊อด….เรา (ฉัน) กินเบอร์ 117 นะ เมดอินเจแปน มันหอมกว่า 118 เบอร์ 118 มันเมดอินไชน่า สับสนอะไรนะเรา (ต๊อด) น่ะ…หืม?"
"ขออภัยครับ ต๊อดลืมจริงๆ"
"วันหลังถ่ายรูปไปด้วยนะต๊อด ถ้าจะลืมง่ายแบบนี้"
"ต๊อด….หมึกเครื่องปริ้นท์มันจางแล้วนะ เดี๋ยวถ้าพี่โชคเข้าตลาด ต๊อดติดรถไปซื้อหมึกให้เราทีนะ ห้ามซื้อผิดนะต๊อด เอากล่องเปล่าไปด้วย ไปบอกเขาเลยว่าเอายี่ห้อนี้"
"คร้าบบบบบบ"
"อย่าจำไปนะต๊อด เอากล่องให้เขาดูเลย ย้ำเตือนเลยนะต๊อด ต๊อดชอบจำผิดอ่ะ"
"ต๊อดรับปฏิบัติครับ"
"ต๊อด…..เปลี่ยนน้ำให้คุณแววดาว (ปลาทองตัวที่สี่) หน่อยดีไหม ต๊อด….หาหินสวยๆ มาแต่งเพิ่มด้วยก็ได้นะ หาหีบสมบัติ นักประดาน้ำมาใส่ด้วยก็น่าสนุกนะ งานศิลปะไงต๊อด"
"ครับทั่น"
"ต๊อดดดดด….ตามเราขึ้นมาบนห้องที เย็นนี้เราต้องไปงานเลี้ยงกำนันสมาน ช่วยเราเลือกชุดหน่อย เราอยากได้ชุดที่ชาวบ้านแถวนี้เขามองว่าดู….ยังไงล่ะ…..ภูมิฐานน่ะต๊อด คราวก่อนเราแต่งเรียบไป โดนหลานกำนันแซวเลย เขาจะรู้ไหมว่าสูทที่เราใส่น่ะ GUCCI เลยนะ มันเหมือนคนขายประกันตรงไหน เรานี่สุดแสนจะงงมากเลย ลำบากเราต้องมาหาซื้อกางเกงสีๆ กับเสื้อลายสก๊อตตุนไว้เต็มตู้ หมวกคาวบอยงี่เง่านี่ด้วย เราล่ะอยากจะเข้าถึงแฟชั่นของพวกบ้านนอกจัง แต่มันยากยิ่งกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสียอีกแน่ะ ต๊อดว่าเราใส่แหวนกี่วงดี….ทองล่ะต๊อด…..สามเส้นเนอะ เยอะไปเดี๋ยวจะเกินหน้าเกินตาเจ้าถิ่น ต๊อดเซ็ทผมให้เราหน่อยนะ…..ต๊อดฟังเราอยู่ไหม….ตามเราให้ทันหน่อยต๊อด...ต๊อด....ตาลอยไปแล้วนั่น"
"ค…..ครับ….ครับผม…..เจ้านายครับ….ต๊อดว่าต๊อดลืมปิดแก๊ส….เดี๋ยวมานะครับผม"
"หักเงินเดือนดีไหมนะ"
"ม....ไม่ดีหรอกครับ เดี๋ยวต๊อดมานะ"
เกิดเป็นขี้ข้าเขา ชีวิตประจำวันมันก็จะยุ่งๆ หน่อยล่ะครับ
ผมชื่อต๊อด ชื่อจริงชื่อทองดี เป็นลูกของแม่ติ๋ม แม่ไอ้ต๊อดก็เป็นขี้ข้าเขานี่แหละครับ เท่าที่จำความได้ แม่ของต๊อดก็คอยดูแลรับใช้คุณยุพิน แม่ของคุณสายลม เจ้านายรูปหล่อคนปัจจุบันของไอ้ต๊อดเอง...มาตั้งแต่ก่อนต๊อดจะเกิดเสียอีกมั้ง
ก็คนที่เรื่องเยอะที่สุด ขนาดที่ว่าต้นหญ้าในสวนย่อมต้องเท่ากันทุกต้นนั่นแหละขอรับ....คุณสายลม ทูนหัวของบ่าว
ปีนี้ไอ้ต๊อดก็…..ยี่…..อ่า….ไม่สิ เพิ่งสิบเก้าขวบเท่านั้นเองแหละ ต๊อดชอบจำผิดอยู่เลย....ต้องนับนิ้วไล่เพื่อความชัวร์ ความจริงคุณสายลมก็เคยมีความคิดจะส่งต๊อดเรียนต่อมหาวิทยาลัยเหมือนกันนะครับ แต่ติดอย่างเดียว ติดที่ความโง่ของต๊อดเองแหละครับ เวลาเรียนมันชอบปวดหัว เบลอ อ๊อง ตามไม่ทันเขา ไม่ใช่ว่าไอ้ต๊อดเกเรหรือติดหญิงติดยาแต่อย่างไรดอกครับ ต๊อดเรียนจบแค่ ม.6 ได้ก็ลากเลือดด้วยเกรดสองจุดศูนย์ศูนย์พอดีเป๊ะ
เป็นขี้ข้าเขาแม้มันกระจอกแต่ก็สบายใจดี
ในขณะที่คุณสายลม….เจ้านายของต๊อดน่ะ ประกอบอาชีพนักเขียนนามปากกาดัง ผู้มีไร่ดอกไม้และรีสอร์ทอันเป็นมรดกตกทอดเป็นรายได้หลัก และงานเขียนที่ทำเงินได้ค่อนข้างเยอะต่อการตีพิมพ์หนึ่งครั้ง ทุกเรื่องที่เจ้านายต๊อดเขียน มักตีพิมพ์ซ้ำสามครั้งเป็นอย่างต่ำ ไหนจะรายได้จากอีบุ๊คส์ที่นักอ่านสมัยนี้นิยมโหลดอ่านลงในมือถือ ไอ้ต๊อดคนนี้กลับเป็นคนที่เล่าเรื่องได้วกวนเยิ่นเย้อเสียเหลือเกิน จึงต้องขออภัยในความวกไปวนมาไว้ ณ ที่นี้ด้วย แหะๆ
เนี่ย....พอพูดละก็นึกขึ้นมาได้ ขอเล่าก่อน เดี๋ยวจะข้ามไปฉิบ ไม่ต่อเนื่อง ไม่สะมู๊ด(smooth)
แม่ของเจ้านายกับแม่ของต๊อดเสียแล้วนะครับ ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนพากันไปจ่ายตลาด ตอนนั้นต๊อดอยู่ ม.3 อายุสิบสี่เห็นจะได้ นายของต๊อดก็เพิ่งเรียนจบ เราก็เลยอยู่ร่วมกันในฐานะเจ้านายกับขี้ข้าคนสนิทมานับตั้งแต่นั้น
ครอบครัวของเจ้านายไอ้ต๊อดน่ะรวยมากนะ เท่าที่รู้...ขนาดว่าเจ้านายที่เป็นลูกชายนอกสมรสคนสุดท้องของเจ้าสัวคนดังกับสาวชาวบ้าน แต่มรดกที่ได้รับส่วนแบ่งมา แม้จะได้มาน้อยที่สุด แต่ก็มากพอที่จะกินใช้แบบไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิต นอกจากเงินมรดก ก็มีที่ดินที่คุณท่านเจ้าสัวซื้อให้คุณนายยุพิน ซึ่งกลายสภาพเป็นไร่ดอกไม้นานาพันธุ์และบ้านพักสำหรับรับรองนักท่องเที่ยวที่มาพักผ่อนหย่อนใจ เจ้านายของต๊อดจึงเลือกทำสิ่งที่รักอย่างเขียนนิยายในบ้านสวนชนบท มากกว่าจะไปต่อสู้ในสังเวียนธุรกิจอันเต็มไปด้วยการแข่งขันแสนน่าเวียนหัวเหมือนพี่ๆ น้องๆ ที่บ้านใหญ่และบ้านรองๆ
ก็อาชีพนักเขียนนี่แหละ ที่ทำให้เจ้านายของไอ้ต๊อดมีพฤติกรรมที่แปลกๆ ไปจากคนทั่วไป
"ต๊อด….ไปแปรงฟันล้างหน้าแล้วมาจูบกันหน่อยมา"
"อ่า….เมื่อวานก็เพิ่งจูบไปเองนะครับ"
"อย่าบ่นน่าต๊อด นิยายเรื่องใหม่ของเราการจูบของพระนางเป็นคีย์เวิร์ดของเรื่องเลยนะ มันมีจูบกันทุกบทนั่นแหละ แล้วต้องบรรยายค่อนข้างเยอะ เลยอยากจะลองจูบหลายๆ แบบดู จะได้ไม่ซ้ำซาก…..อินสไปเรชั่นไงต๊อดแต๊ด"
อ่า….นายครับ อย่าเติมชื่อให้ผมเลย แค่ต๊อดเฉยๆ ก็อุบาทว์พอแล้ว....มีแต๊ดพ่วงท้าย เดี๋ยวไปๆมาๆ คนจะเรียกไอ้ต๊อดเป็นไอ้แต๊ดไป อย่าเลย มันน่าหวาดเสียวรูหู
"ครับ….ครับ…..ครับ….รอต๊อดสักครู่"
"อาบน้ำหอมๆด้วยก็ดีนะต๊อด"
เห็นเป็นหนุ่มนักเขียนในชนบทแบบนี้ อย่าได้คาดหวังเชียวว่าเจ้านายของไอ้ต๊อดนั้นจะเขียนอะไรแมนๆ ลุยๆ แบบหนังอาหลองภักดี ลึกลับสยองขวัญก็มีบ้าง….แต่ก็ยังไม่ใช่อีกนั่นแหละ นิยายเด็ก ย้อนยุค ปรัชญา….วู้ อย่าเดาเลยครับ เจ้านายไอ้ต๊อดน่ะ เขียนนิยายรักครับ รักหวานเลี่ยนยืนพื้น บรรยายฟุ้งๆ ฉากบนเตียงที่เว่อร์วังอลังเกินจริง พระเอกพรมจูบตั้งแต่ส้นตีนนางเอกไล่ขึ้นไปจนถึงเนินเนื้อ…..ก็จุ๋มจิ๋มนั่นแหละ ดูดชิมความหวาน….อ่า….เคยลองอ่านดูน่ะครับ อ่านไม่จบหรอก ทำไมขายดีก็ไม่รู้สินะ เห็นว่าแฟนนิยายก็มีแต่สาวๆ สาวๆ พวกนี้น่าจะเป็นคนเพ้อเจ้อใช่ย่อยอยู่
อีกเรื่องก็คือ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเจ้าของนามปากกา แพรวพรรณ น่ะ….แท้จริงแล้วเป็นหนุ่มลูกเสี้ยวหน้าหล่อที่มีรสนิยมชอบดูละครหลังข่าว ประเภทที่นางเอกรันทด พระเอกหูเบา นางอิจฉาเล่นใหญ่ อะไรประมาณนั้น นายต๊อดติดละครครับ ชอบอ่านนิยายรักด้วย ไอ้แนวๆ แจ่มใสนี่แกก็อ่าน แถมยังมีงานเขียนแนววัยรุ่นแจ่มใสโดยใช้อีกนามปากกาว่า....เอิ่ม..... "ชูครีม" .....อีกด้วย
แต่พูดก็พูดเถอะ....เห็นเพี้ยนๆ แบบนี้....
เจ้านายของต๊อดน่ะ….เป็นคนที่หล่อมากจริงๆ นะครับ
หล่อจนสาวๆละลาย ตายไปเลยน่ะ
"ต๊อด….อ้วนขึ้นเปล่าเนี่ย แก้มนี้ตึงเปล่งเชียว….งานสบายไปเหรอเรา"
"ต้องขอโทษที่อ้วนนะครับ"
"พอจูบแล้วก็อยากทำอย่างอื่น….ขอไม่ได้เหรอต๊อด ไม่เจ็บเหมือนครั้งแรกหรอกน่า"
"กลัวน่ะครับ เจ้านายชอบขยำตัวต๊อดด้วย ชอบกัดต๊อดอ่ะ"
"ก็หมั่นเขี้ยว"
"……"
"นะต๊อดนะ ช่วยหน่อย เพื่อให้นิยายของเราออกมาดี"
"ต๊อดไม่ใช่ผู้หญิงนี่ครับ จะไปช่วยได้ไง"
"ต๊อดก็รู้ ว่าเราน่ะไม่มีอารมณ์กับผู้หญิง แต่มีกับต๊อดอ่ะ หน้าต๊อดตลก น่ารังแก แก้มก้นต๊อดก็บ๊ะตะบ๊ะ เวลามันบดลงมา….ซี๊ดดดด.....นะ.....มาทำกันเถอะ เดี๋ยวแบ่งเปอร์เซนต์ค่าหนังสือให้น่า"
เนี่ยชอบเอาเงินมาล่อซื้อ แล้วให้แต่ละทีก็อู้ฟู่ตลอด
ส่วนเรื่องนั้นน่ะ.....ก็….ไม่เคยปฏิเสธเจ้านายได้เลยสิน่า ไอ้ต๊อดแต๊ด ยอมรับครับว่าหลังจากผ่านครั้งแรก ครั้งที่สอง และครั้งต่อๆ มา จากที่เจ็บ….
มันก็เสียวนิดๆ
แต่มันมีความรู้สึกอย่างอื่น….ที่ไอ้ต๊อดนั้นไม่ชอบเอาเสียเลยน่ะครับ
ตึกตักตึกตัก(ใจเต้นแรงมาก)
หืดหาดๆๆๆ(หายใจแสนติดขัด)
"เออนี่…..ข้างบ้านของเรามีคนจะย้ายมาอยู่นะ เห็นว่าทยอยขนของเข้ามาแล้ว ต๊อดพอจะเคยเห็นหน้าเพื่อนบ้านไหม"
หลังทำกันเสร็จ คุณสายลมก็จะกอดไอ้ต๊อดเอาไว้หลวมๆ …..หอมหัวไอ้ต๊อดบ้าง ซึ่งมันโคตรไม่โอเคกับหัวใจไอ้ต๊อดเลยล่ะครับ
ต๊อดก็คิดนะ….ว่าคุณเขาก็ชัดเจนกับเรื่องนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว
ว่า sex ระหว่างเรา....มันเป็นหน้าที่ แลกกับค่าจ้างพิเศษที่เพิ่มให้จากเงินเดือน
ไอ้ใจเราน่ะ มันก็ควรจะเจียมเสียบ้าง ถึงแม้ว่าหลังเสร็จกิจกรรมอันเร่าร้อน เจ้านายจะอ่อนโยนแค่ไหน นั่นก็เพราะมันเป็นนิสัยส่วนตัวที่แสนใจดีของคุณเขา ไม่ใช่ความพิเศษแต่อย่างใด
"ต๊อด….เราไปผูกสัมพันธ์กับเพื่อนบ้านกันเถอะ คุ้กกี้ที่พี่แพรวาส่งมาให้จากอังกฤษน่าจะยังไม่หมดอายุ ต๊อดไปปัดฝุ่นกระป๋องมันเสียหน่อยเถอะ"
"คุ้กกี้....อ่า….ก็ไหนว่าให้ต๊อดแล้วไม่ใช่เหรอครับ"
"ใช่….แต่…ตั้งสี่กระป๋องนี่นะ อย่าบอกนะต๊อดว่า"
"ต๊อดซัดเรียบเลยครับ….ขอโทษครับขอโทษ....โซซอรี่ ก็มันชุ่มเนย ถูกปากกว่าคุ้กกี้ปี๊บนี่ครับ"
"ต๊อดเอ้ยต๊อด"
กลายเป็นว่าแผนการผูกมิตรด้วยคุ้กกี้เนยสดก็เป็นอันล่มไป
แต่….ก็อย่างว่าแหละครับ ถ้าคนมันมีดวงจะได้เจอกัน อย่างไรเสีย สวรรค์ก็ต้องขีดเส้นทางให้ได้เจอกัน
เย็นวันนั้น คุณพระพาย เพื่อนบ้านใหม่ ก็ได้แวะมาทำความรู้จัก พร้อมกับมาเยี่ยมชมรีสอร์ตสวย
คุณพระพาย….ชื่อเข้ากับคุณสายลมของไอ้ต๊อดดีจัง
ไม่ใช่แค่ชื่อหรอกครับที่แสนเข้ากัน
ตลอดชีวิตกากๆ ของไอ้ต๊อด….สาบานได้ ว่าไม่เคยเห็นภาพไหนที่มีองค์ประกอบสวยงามหมดจรดขนาดนี้มาก่อน
ชายหนุ่มร่างสูงที่มีใบหน้าคมคายสไตล์ลูกเสี้ยวตะวันตกที่โคตรจะเท่ห์ หมวกคาวบอยที่คุณสายลมเกลียด ไอ้ต๊อดว่ามันโคตรจะเข้ากับคุณเขาชะมัด….เจ้านายรูปหล่อของไอ้ต๊อดยืนคู่กับผู้ชายที่มาจากในเมืองกรุงอีกคนหนึ่ง ส่วนสูงของคุณพระพายไม่เกินไปกว่าระดับปลายจมูกของเจ้านาย ใบหน้าที่ทั้งหล่อและสวย ปากแดงสด ผิวขาวเหมือนไอติมกะทิ หุ่นที่ราวกับรูปปั้น อกกว้าวผึ่งผาย ทว่าเอวคอด ท้องแบน แขนขายาวได้สัดส่วน…..
มันเหมาะสมโดยไม่มีอะไรกั้นขวาง
"น้ำขอรับ เชิญตามสบายเลยนะครับ ต๊อดจะวนเวียนอยู่แถวนี้ คอยดูแลความเรียบร้อย"
"ต๊อดมีอะไรทำก็ไปทำเถอะ"
"หึ"
คุณเจ้านายผู้มีท่าทางสนอกสนใจในตัวเพื่อนบ้านอย่างเห็นได้ชัด เอ่ยปากไล่ ขณะที่คุณพระพายนั้นได้แต่หัวเราะในลำคอ คุณเขาปรายตามองมาที่ต๊อดด้วยนะครับ แว๊บบบบบเดียว...แวบเดียวจริงๆ ก็ยังดีกว่าไม่มองกันเลยนะครับว่าไหม
คนอะไรวะ แค่ ‘หึ’ ก็ยังละมุน เป็น ‘หึ’ ที่ไพเราะเสนาะหูอะไรแบบนี้นะ
อืม...เหมาะสม.....เหมาะสม
"ฮะแฮ่มมมม"
"ครับๆๆๆ"
เสียงกระแอมของเจ้านาย เรียกสติสตางค์ของไอ้ต๊อดที่กำลังยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยได้ดีนักล่ะครับ เอ้า เขาไล่มึงแล้ว....ไอ้ต๊อดหน้าโง่ จะยืนตัวตันเป็นก้างขวางคอเจ้านายกับแขกทำไมเล่า มีงานมีการอะไรก็ไปทำสิวะ ว่างมากนักหรือไงฮึ! เดี๋ยวคุณเขาก็หาว่าเราสบาย ทำงานไม่คุ้มค่าจ้างอีก
จริงสิ วันนี้ว่าจะช่วยป้าจิตแกขัดพื้นครัวนี่นา....เสร็จแล้วก็ต้องช่วยพี่โชคล้างรถ เนี่ย....งานหนักมาก พูดเลย
เอาล่ะต๊อด ไปทำงานที่เหมาะสมกับเราดีกว่าเนอะ~
To be con
รีไรท์เนื้อหานิดหน่อย
เป็นแนวใสๆ ไม่ดราม่าเลยสักนิด
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
