CHAPTER
-26-
ตอนพิเศษ
เกาะเพิร์ล
ใครจะคิดว่าชีวิตของผู้หญิงที่อยากได้อยากมีและมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างขวัญจะมีวันนี้ วันที่เธอได้สิ่งที่ต้องการแม้มันจะมาจากแผนการร้ายๆก็ตาม ตอนนี้เธอได้เป็นนายหญิงของเกาะเพิร์ลอย่างออกหน้าออกตา นั่นเพราะหลังจากได้วางแผนรวบหัวรวบหางอิทธิในวันนั้น เธอได้ตั้งท้องลูกชายและเมื่อทางบ้านของอิทธิรู้เรื่องเข้าก็ดีอกดีใจกันยกใหญ่ที่ได้หลานชายคนแรกของตระกูล หลังจากนั้นก็บังคับให้อิทธิแต่งงานกับขวัญเพื่อให้หลานที่เกิดมามีแม่ที่คู่ควรกับชาติกำเนิด อิทธิจึงจำต้องทำตามเพราะไม่งั้นทรัพย์สมบัติที่มีอยู่คงจะโดนลิปคืนไปหมด
“ตาอรรถตั้งใจหน่อยลูก” ขวัญในชุดเรียบหรูสมกับฐานะการเป็นนายหญิงของที่นี่ เธอกำลังยืนดูลูกชายเรียนว่ายน้ำกับครูที่จ้างมาสอนโดยเฉพาะ
ส่วนอิทธิวันนี้เข้าไปที่โรงแรม หลังจากต้องทนอยู่กับขวัญมานานหลายปีจนลูกชายโต เขารู้สึกเหมือนติดคุกแต่ก็ทำอะไรขวัญไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าสาวใช้ที่เขารับมาวันนั้นจะกลายเป็นแม่ของลูกเขาในวันนี้ แถมผู้หญิงคนนี้ยังมีพ่อของเขาคอยหนุนหลังอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย ขวัญเป็นคนเข้ากับคนง่ายและประจบประแจงเก่ง เขาผิดเองที่ไว้ใจคนอย่างขวัญจนทำให้ชีวิตเป็นอย่างนี้ แต่ยังโชคดีที่มีลูกชายพอให้มีกำลังใจเวลากลับจากทำงานอยู่บ้าง
หลังจากเรียนว่ายน้ำเสร็จแล้ว อรรถพันธ์ หรือ อรรถ เด็กชายที่เติบโตมาท่ามกลางความไม่ลงรอยกันของพ่อและแม่ ทำให้อรรถเป็นเด็กดื้อและเอาแต่ใจ
“คุณแม่ครับผมหิวแล้ว” เด็กชายเดินมาหาผู้เป็นแม่ก่อนจะนั่งลงที่ตักทันที
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนค่อยลงมากิน เดี๋ยวแม่จะเตรียมไว้ให้” เธอว่าพลางเอาผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้กับลูกชาย
“ไม่เอาจะกินตอนนี้” เด็กชายเริ่มโวยวาย จนผู้เป็นแม่ต้องตามใจ
“ได้จ๊ะๆเดี๋ยวแม่จะให้คนเอามาให้เดี๋ยวนี้เลย” เธอเอ่ยกับลูกชายก่อนจะตะโกนสั่งคนรับใช้ “นี่เธอเตรียมสำรับมาให้ลูกชายฉันที่นี่เดี๋ยวนี้เลยเร็วๆ” เธอสั่งก่อนที่สาวใช้จะรีบปฏิบัติตามโดยเร็ว
“คุณแม่ครับวันนี้คุณพ่อจะกลับบ้านไหม” เด็กชายเอ่ยถามเพราะช่วงหลังผู้เป็นพ่อมักจะค้างที่โรงแรมอยู่บ่อยๆ
“มาสิจ๊ะถ้าลูกชายแม่ถามหาซะขนาดนี้แล้ว เอางี้เดี๋ยวแม่โทรบอกคุณพ่อก่อนนะลูก”
ว่าแล้วเธอก็โทรออกหาสามีทันที
“ฮัลโลคุณ”
(“มีอะไรฉันยุ่งอยู่”)
“วันนี้กลับบ้านด้วยนะคะลูกถามหาคุณ”
(“วันนี้คงไม่ได้หรอกฉันติดงาน”)
“งานสำคัญกว่าลูกรึยังไงคะ ไม่รู้ล่ะยังไงวันนี้คุณก็ต้องมาแค่นี้ล่ะ” เธอแสยะยิ้มเพราะรู้ว่ายังไงอิทธิก็ต้องกลับมาเมื่อเอาลูกชายมาอ้าง
อิทธิถอนหายใจเสียงดังเมื่อถูกอีกคนวางสายตัดหน้าไป ทำไมชีวิตเขาต้องมาเจอเรื่องบ้าๆอย่างนี้ด้วยนะ จากแต่ก่อนใครๆก็ยกย่องให้เป็นเสือ แต่ทุกวันนี้กลับกลายเป็นลูกแมวดีๆนี่เอง
*-*-*-*-*-*
เกาะบลูซี
วันนี้เคลวินพาลูกและเมียมาพักผ่อนที่รีสอร์ทที่สร้างขึ้นใหม่ข้างๆโรงแรม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพาทั้งสองคนออกมาเที่ยวนอกบ้าน หลังจากสัญญากับลูกชายไว้ว่าจะพามาเล่นน้ำทะเล
“เย้! คุณพ่อมาแล้วว!” เจ้าตัวน้อยกระโดดโหยงๆเมื่อเห็นพ่อถือแก้วน้ำแดงมา หลังจากนั่งรออยู่นาน
“อ่ะนี่น้ำแดงของน้องอุ่น ชาเชียวของหมูแดง ชาเย็นของป้าภา อ้าวแล้วแม่ของเราไปไหนล่ะ” เคลวินยื่นเครื่องดื่มที่ซื้อมาให้กับทุกคน
“คุณแม่ไปเปลี่ยนชุดครับ พวกเราจะลงไปเล่นน้ำทะเลกัน” อุ่นรักตอบผู้เป็นพ่อ
“อ้าวทำไมไม่มีใครบอกพ่อเลย ถ้างั้นเดี๋ยวพ่อไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ”
“ครับคุณพ่อ”
“ผมฝากอุ่นรักด้วยนะครับป้าภา”
“ได้ค่ะคุณเคลวิน”
เคลวินเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุดของรีสอร์ท ก่อนจะเดินสวนทางกับร่างบาง เขาต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจแล้วรีบจูงมือกลับเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดใหม่อีกครั้ง
“จะดึงผมกลับมาทำไมเนี่ยยยยย” นภัทรลากเสียงยาวเมื่ออยู่ๆก็โดนลากตัวกลับมาโดยไม่รู้สาเหตุ
“ไม่รู้จริงๆเหรอที่พี่ลากตัวกลับมาเพราะอะไร” เคลวินยืนทำหน้ายักษ์ใส่
“หึ แล้วเพราะอะไรอ่ะงงไปหมดแล้วเนี่ย” ร่างบางทำหน้ามุ่ยใส่
“ดูสภาพเราสิใส่เข้าไปได้ยังไง เสื้อบางขนาดนี้เวลาเปียกน้ำคนอื่นก็เห็นหมดดิ ดูกางเกงสิสั้นทบจะเห็นแก้มกันอยู่แล้วเนี่ย เปลี่ยนใหม่เลย!” เคลวินโวยวายใส่
นภัทรยิ้มขึ้นมาทันทีที่รู้สาเหตุของการโดนลากตัวกลับมา
“ไม่เอาใส่แบบนี้มันสบายตัวดี ใครเห็นก็ช่างสิไม่เห็นจะแคร์” ร่างบางทำหน้าตายไม่ได้ใส่ใจอะไร
“ไม่เอาพี่ไม่ยอม ขาอ่อนของภัทรพี่ต้องได้เห็นคนเดียวเท่านั้น ไปเปลี่ยนใหม่เลย!” เสียงเข้มยังคงสั่งไม่ยอมหยุด
“ไม่! จะออกไปแล้ว” นภัทรรีบวิ่งออกมาแต่โดนคนตัวสูงจับตัวเอาไว้แล้วพยายามจะถอดเสื้อและกางเกงออก
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะพี่วิน! บ้าไปแล้วเหรอเนี่ย” ร่างบางพยายายามดิ้นหนีแต่โดนอีกคนกอดเอาไว้แน่น
“จะถอดเองดีๆหรือให้พี่ถอด ถ้าพี่ถอดมันไม่จบง่ายๆนะจะบอกให้” เคลวินยื่นข้อเสนอให้
“โอเคครับๆ ผมเปลี่ยนเองก็ได้ จะให้ใส่แบบไหนล่ะ” เมื่อแกล้งยั่วอีกคนให้โมโหได้แล้วนภัทรก็ยอมแต่โดยดี
“อ่ะนี่เสื้อยืดสีดำ แล้วนี่กางเกงสีฟ้ายาวเลยเข่านิดหน่อยน่าจะเหมาะ” คนตัวสูงเลือกเสื้อผ้าแล้วยื่นให้
“โด่ว! มันใส่ไม่สบายตัวเลยอ่ะ ใส่สั้นๆมันว่ายน้ำได้สะดวกกว่าเยอะเลย” ร่างบางทำท่าทางอิดออด
“อย่าอิดออดใส่ไปเลย” เคลวินยิ้มออกเมื่อสั่งให้อีกคนยอมเปลี่ยนชุดได้
หลังจากใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วนภัทรก็หันไปมองคนตัวสูงว่าจะใส่ชุดยังไงออกไป
“แล้วทำไมตัวเองถึงใส่แค่กางเกงตัวเดียวอ่ะไม่ยุติธรรมเลย” เคลวินยืนยิ้มใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว ทำเอานภัทรถึงกับโมโหขึ้นมาทันที
“ก็พี่เป็นผู้ชายใส่ยังไงก็ได้” เคลวินยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
“ผมก็เป็นผู้ชายเหมือนกันแล้วทำไมจะใส่เหมือนี่วินไม่ได้” ร่างบางเริ่มโวยวายเสียงดัง
“ก็ภัทรเป็นผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้ชายเหมือนพี่ไง” เคลวินไม่รู้จะอธิบายยังไง
“ไม่เหมือนตรงไหนก็มีเหมือนกันหมดทุกอย่าง”
“ไม่เหมือนก็คือไม่เหมือนอย่ามาเถียงรีบๆออกไปกันเถอะลูกรอนานแล้วเนี่ย” เคลวินรีบตัดบทแล้วจับมือร่างบางเดินออกไป
“ไม่เอาไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าจะได้ใส่ชุดเดิม” เขาไม่ยอมให้เคลวินเอาเปรียบได้ฝ่ายเดียวแน่
“ก็บอกไม่ให้ใส่ไงครับ ออกไปกันเถอะนะ” เคลวินเริ่มใช้ไม้อ่อนแต่ดูเหมือนว่าร่างบางยังคงงอนไม่เลิก
“.......”
“ก็ได้พี่ยอมให้ใส่แต่พี่ต้องเป็นคนใส่ให้นะถ้างั้น” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าหล่อ นภัทรมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ
“พี่วินหมายความว่าไง”
“ก็หมายความว่างี้ไงล่ะ”
เคลวินเดินไปล็อกประตูห้องแล้วเดินเข้ามากอดร่างบางเอาไว้ หลังจากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของร่างบางออกทันที
“ทำบ้าอะไรเนี่ย!” นภัทรเริ่มโวยวาย
“ขี้งอน เอาแต่ใจดีนักต้องโดนทำโทษ”
หลังจากไม่มีอาภรณ์ปกปิดเรือนร่างแล้วเคลวินก็จัดการเริ่มบรรเลงบทรักทันที แม้จะเป็นช่วงเวลาไม่กี่นาทีเขาก็สามารถทำได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ในห้องเปลี่ยนชุดบรรยากาศก็ไม่เลวเลยทีเดียวเคลวินยิ้มกริ่มอย่างพอใจ วันนี้ล่ะเขาจะทำน้องให้อุ่นรักให้จงได้
หลังจากบทรักจบลงไป
“ทำไมคุณพ่อกับคุณแม่หายไปนานจังเลยคร้าบบ” เด็กชายตัวน้อยนั่งรอพ่อกับแม่อยู่นาน เมื่อเห็นจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“พ่อช่วยแม่เปลี่ยนชุดอยู่ครับลูก” เคลวินยกยิ้มกวนๆให้กับร่างบาง
ท้ายที่สุดแล้วนภัทรก็ไม่ได้ใส่ชุดที่ตัวเองชอบ หลังจากเสร็จกิจกรรมรักเขาก็หมดอารมณ์ที่จะลงไปเล่นน้ำแล้ว และอีกอย่างยังไงเคลวินก็ไม่มีทางให้ใส่อยู่ดี
“คุณพ่อครับน้องอุ่นอยากมีน้องจังเลย ดูสิเด็กคนนั้นมีน้องน่ารักมากๆเลยครับ” อุ่นรักชี้ไปที่บริเวณชายหาดที่มีเด็กชายกำลังหยอกล้อเล่นกับน้องสาวตัวเล็กอยู่อย่างสนุกสนาน
“อีกไม่นานหรอกครับน้องอุ่นตอนนี้พ่อจัดการให้เรียบร้อยแล้ว”
“เย้! น้องอุ่นกำลังจะมีน้องแล้ว” อุ่นรักกระโดดโหยงด้วยความดีใจ
นภัทรได้ยินอย่างนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันที แล้วกำหมัดชกไปที่ต้นแขนของคนตัวสูงเต็มแรง
“โอ๊ย! เจ็บนะครับที่รัก” เคลวินยิ้มอย่างพอใจ
“ยังจะมายิ้มอีกเดี๋ยวโดนต่อยคว่ำเลย ไปโกหกลูกทำไมเนี่ย” นภัทรชูกำปั้นใส่เหมือนจะเอาเรื่องอีกครั้ง
“กลัวแล้วครับๆ”
เขาเดินห่างออกมาแล้วอุ้มลูกชายขึ้น
“เราลงไปเล่นนี้กันเถอะครับ วันนี้คุณแม่คงเล่นไม่ได้แล้วเดี๋ยวจะแสบเอา” คนตัวสูงยิ้มกวนพร้อมกับยักคิ้วให้ นภัทรได้แต่ชักสีหน้าใส่พร้อมกับชี้หน้าคาดโทษ
เคลวินอุ้มลูกชายลงไปที่ชายหาดโดยมีนภัทรยืนกางร่มเดินตามหลังไปพร้อมกับหมูแดงและป้าภาที่เดินตามอยู่ไม่ห่าง
อีกไม่นานอุ่นรักก็จะมีน้องสมใจอยากซะแล้วสิ....
-------------------------------------------------------
จบตอนพิเศษแล้วนะครับ ถ้าหากมีเวลาก็อาจจะเขียนลงเรื่อยๆ ไม่แน่อาจจะมีภาคต่อรุ่นลูกอีกก็เป็นได้รอให้มีเวลาก่อนนะคร้าบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
