หัวข้อ: Only You :: จะรักนาย เท่าชีวิต (Y) – ตอนที่ 60 จบภาค 1 (UP:: 09/06/62) #หน้า 10

[Yarkrak]

 

[DrSlump]

 

ยิ่งใหญ่จะขออะไรน้อ?

ขอจูบ?  ขอเป็นแฟน?  อิอิ

[i.am.wee]

 :z3:ตัดจบแบบนี้ไม่ได้นะ....มันทำร้ายใจคนอ่านที่สุด

[♥►MAGNOLIA◄♥]

กรี๊ดดดดดดดดด ........ 
จะขออะไร......ยิ่งใหญ่ ขอให้มันยิ่งใหญ่สมชื่อตัวเองนะ
ไหนๆ ก็พาตัวเองมาอยู่ในภาวะที่ได้เปรียบเชิงรุกแล้ว   
อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ รออยู่นะ 
       
 

[จากต้นจนอวสาน]

กรี๊ดดดดดดดดด ........ 
จะขออะไร......ยิ่งใหญ่ ขอให้มันยิ่งใหญ่สมชื่อตัวเองนะ
ไหนๆ ก็พาตัวเองมาอยู่ในภาวะที่ได้เปรียบเชิงรุกแล้ว   
อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ รออยู่นะ 
       
 

ใจเย็นๆนะครับ เด็กมันยังไม่เคย 555

[จากต้นจนอวสาน]

:z3:ตัดจบแบบนี้ไม่ได้นะ....มันทำร้ายใจคนอ่านที่สุด

อิอิ ไม่ตัดแบบนี้ เดี๋ยวคนอ่านไม่ฉนจัย 

[AkuaPink]

 
ติดตามค่ะ
รออ่านนะค่ะ
 

[จากต้นจนอวสาน]

ติดตามค่ะ
รออ่านนะค่ะ
 

อดใจรออีกไม่นานนะครับ ตอนจบของ Season 1 จะมาแล้ววววว

[กาแฟมั้ยฮะจ้าว]

[จากต้นจนอวสาน]

คุยกันก่อน...

ก่อนอื่น ผมขอขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ติดตามผลงานเรื่องนี้

เป็นเรื่องราวที่ผมค่อนข้างจะชื่นชอบเป็นพิเศษ เนื่องจากมันเป็นเรื่องราวที่น่ารัก

ซึ่งตอนนี้ ผมขอตัดจบภาค 1 ก่อนนะครับ

ไม่ต้องห่วง ผมกำลังร่างพล็ตอภาค 2 และจะเอามาให้อ่านกันเร็วๆนี้

ยังไงแล้ว ก็ฝากติดตามผลงานเรื่อง จะรักนายเท่าชีวิต ภาค 2 กันด้วยนะครับ

ผมจะเปิดกระทู้ใหม่เพื่อภาคต่อไปเลย...

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามกันมาโดยตลอดครับ

#จากต้นจนอวสาน

              ***********************************************************************

จะรักนาย เท่าชีวิต – Only You

ตอนที่ 60. เรื่องที่จะขอ



               คืนนี้พระจันทร์เกือบจะเต็มดวงทอแสงสว่างทั่วท้องฟ้าจนแทบมองไม่เห็นหมู่ดาวน้อยใหญ่ ท้องฟ้าโปร่งใสราวกับทั้งผืนฟ้าเป็นของดวงจันทร์แต่ผู้เดียว อากาศข้างนอกยังหนาว มีลมหนาวพดกรูเป็นระลอก ถึงแม้จะอยู่ใต้ชายคาบ้านก็ไม่อาจต้านลมที่พัดแผ่วเย็นได้เลย สองหนุ่มถือโอกาสเข้าไปล้างจานและเก็บโต๊ะ เหลือแต่คู่รักหนุ่มสาวที่ยืนมองแสงจันทร์อยู่ที่ระเบียงบ้านยามนี้

“คุณตาคิดอะไรอยู่เหรอครับ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงรักใคร่ แม้แสงไฟจะไม่อาจสาดส่องให้เห็นชัดเจน แต่ใบหน้าที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกลกลับสวยราวกับภาพเขียนชั้นเอก หญิงสาวลูบแขนไปมาด้วยความหนาวเย็น เสื้อแขนสั้นสำหรับใส่นอนบางเกินกว่าจะให้ความอบอุ่น

“เปล่าค่ะ คิดไปเรื่อยเปื่อย” หญิงสาวไม่ตอบความจริง มีควันสีขุ่นพวยพุ่งออกจากปาก

“คิดเรื่องคุณพ่อผมอยู่หรือเปล่าครับ” ยอดเยี่ยมชิงถามเสียก่อน หลังมื้อเย็นไม่นานนายแพทย์ยิ่งยงก็แวะมาทักทาย ระหว่างการรักษาตัวของผู้เป็นแม่นั้นน้อยครั้งที่พ่อจะว่าง ต้องตาก็เป็นอีกคนที่มักจะคลาดกับนายแพทย์รูปร่างสูงใหญ่คนนี้ การมาเยี่ยมของเขา จึงเป็นเรื่องที่น่าตกใจไม่ใช่น้อย

“ปะ เปล่าค่ะ” ต้องตาไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร แต่ระหว่างที่ได้สนทนากัน ฝ่ายที่มาเยี่ยมมีท่าทางที่หนักใจจนเห็นได้ชัด ราวกับว่าไม่พอใจที่เธอและบุตรชายคบหาดูใจกัน

“อย่าคิดมากเลยนะครับ คุณพ่อเป็นคนพูดน้อย มาดนิ่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”

“ค่ะ” หญิงสาวรับคำ แต่ก็ยังไม่อาจสลัดความกังวลใจไปได้

“ท่านจะต้องชอบคุณ เหมือนที่คุณแม่ชอบ”

“คุณยอดคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอคะ” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงประหม่า ชายหนุ่มยิ้มพลางขยับตัวมาใกล้ยิ่งขึ้น สองแขนล่ำโอบกอดร่างบาง กรุ่นกลิ่นละมุนกระทบจมูกอย่างยวนเย้า ลำคอเนียนสวยน่าจูบทำให้บุรุษหนุ่มต้องกลืนน้ำลายก่อนตอบคำถาม

“ผมมั่นใจ” ถึงแม้ต้องตาจะรู้ว่าคำตอบนี้มันไม่จริง แต่เธอก็เลือกที่จะเชื่อชายคนนี้อย่างหมดใจ หญิงสาวเงยใบหน้ามองสันกรามที่เต็มไปด้วยเคราจางๆก่อนจะจุมพิตริมฝีปากลงบนนั้นอย่างแผ่วเบา

            ***********************************************************************

               ยิ่งยงขับรถเร็วกว่าปกติด้วยอาการร้อนใจ ทุกอย่างมันคือความบังเอิญอย่างนั้นหรือ การที่ลูกชายคนรองคบกับผู้หญิงคนนั้น และลูกชายคนเล็กเป็นเพื่อนสนิทกับเด็กหนุ่มนั่นอีก มันไม่น่าเป็นไปได้เลยแม้แต่น้อย หากทุกคนรู้ความจริงขึ้นมา ความสัมพันธ์ทั้งหมดนั้นจะเป็นอย่างไร มันต้องมีคนที่เจ็บปวดอย่างแน่แท้ เขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้สิ่งที่คิดเป็นจริงในสักวัน

“มีอะไรคะคุณโทรมาดึกดื่นป่านนี้”

“คุณมล คุณรู้เรื่องตายอดกับหนูต้องตามาตั้งแต่เมื่อไหร่” ยิ่งยงเข้าประเด็นทันที ปลายสายเงียบเสียงไปราวกับกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก

“คุณ...”

“ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่นะคุณมล แต่การที่คุณยอมให้ยอดเยี่ยมคบกับแม่หนูต้องตานั้นไม่ใช่สิ่งที่เราจะต้องสนับสนุนนะ”

“ก็เด็กมันรักกัน ชั้นก็แค่...”

“คุณอย่าลืมสิคุณมล ว่ามันเกิดอะไรขึ้น และถ้าหนูต้องตารู้ความจริงขึ้นมา คนที่เจ็บก็คือตายอดลูกชายเรานะ”

“แล้วคุณจะให้ชั้นทำยังไง” มลฤดีถามเสียงแหลม เธอก็ไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น แต่ความดีของหญิงสาวและความรักของลูกชายที่มีให้มันทำให้เธอใจอ่อน

“คุณเป็นคนก่อเรื่อง คุณต้องจัดการต่อให้มันจบ”

“ชั้นไม่รู้ว่าชั้นจะทำได้หรือเปล่า” ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า

“เราต้องตัดไฟแต่ต้นลม”

“ทำไมคุณถึงยกเรื่องนี้มาคุยกับชั้นวันนี้ล่ะ” มลฤดีถามอดีตสามีที่ร้อยวันพันปีไม่เคยพูดถึง

“วันนี้ผมไปหาตายอดมา” ยิ่งยงนึกถึงภาพของทั้งสามคนนั่งคุยกันอย่างน่าอึดอัด ยอดเยี่ยมกุมมือหญิงสาวยิ้มร่าเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่ล้นใจ ต้องตาผู้แสนอ่อนหวานนั่งอยู่ข้างกายดูสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก นั่นยิ่งทำให้ยิ่งยงหนักใจกว่าเดิม ชายแก่ถอนหายใจ ความหนักหน่วงถาโถมจนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป

“ตายอดบอกว่าจะแต่งงานกับต้องตา”

                                             ***********************************************************************

               สองหนุ่มออกมาสูบบุหรี่ในมุมมืดของบริเวณรั้วบ้านเนื่องจากไม่ต้องการไปขัดจังหวะของเพื่อนและคนรักที่กำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศ แสงจันทร์นวลเกือบจะเต็มดวงส่องสว่างไปทั่วบวกบรรยากาศหนาวเหน็บของค่ำคืนนี้ยิ่งทำให้คนที่หัวใจมีรักอิ่มเอมและอยากจะตักตวงช่วงเวลาที่สุดแสนโรแมนติกเช่นนี้ บั๊มพ์แหงนมองฟ้าอย่างไร้จุดหมาย พ่นควันออกจากปากอย่างไม่อาจแยกออกได้ว่านี่คือควันบุหรี่ คือควันจากร่างกายของตนกันแน่

“โห นายพลาดจังหวะดีๆแล้วนะบั๊มพ์” ภัทรสะกิดที่หลังพลางชี้ไปตรงระเบียงบนบ้าน

“หืม ทำไมรึ” ชายหนุ่มหันขวับไปตามเสียงก่อนจะหันไปตามนิ้วที่ชี้ ร่างของคนสองคนกอดกันแนบชิดก่อนที่ริมฝีปากจะประกบพรมจูบอย่างอ่อนหวาน

“น่าอิจฉาเนอะ” ภัทรเป็นคนพูด

“นายจะอิจฉาทำไมล่ะ” อีกฝ่ายถามอย่างสงสัย

“ก็อิจฉาที่คู่นี้ใกล้จะร่วมหอกันแล้วไง ไม่น่าเชื่อว่าไอ้ยอดจะยอมหยุดที่ผู้หญิงคนนี้จริงๆ”

“เราควรดีใจกับทั้งคู่ต่างหาก หรือนายไม่ดีใจ”

“ดีใจสิ แค่ความอิจฉามันมากกว่า”

“โอย นายจะอิจฉาเค้าทำไม” บั๊มพ์ทำน้ำเสียงหงุดหงิดเพื่อบังคับให้อีกฝ่ายหยุดพูด

“ก็คนมันอิจฉาอะ อยากแต่งงานบ้าง” สองหนุ่มหันมาสบตากันแทบจะทันที่ที่ภัทรพูดจบ ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากทั้งสองคนอีก มันช่างยากเหลือเกินที่จะมีวันนั้นสำหรับทั้งคู่ได้ คนหนึ่งเป็นดาราที่มีชื่อเสียง อีกคนหนึ่งก็มีครอบครัวที่ไม่อาจยอมรับเรื่องนี้ได้ ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้เลย

“หนาวแล้ว ขึ้นข้างบนกัน” บั๊มพ์เปลี่ยนเรื่อง แต่ถูกมือใหญ่ฉุดแขนไว้

“เดี๋ยวสิ” ภัทรส่งเสียงสั่นเครือ “ขออยู่แบบนี้อีกแป๊บก่อนได้ไหม” ร่างใหญ่โอบสองแขนเกี่ยวกันอย่างแนบแน่น ความอบอุ่นส่งผ่านวนเวียน เสียงหัวใจเต้นโครมครามบ่งบอกว่าพวกเขายังมีกันและกันอยู่เสมอ

“ไม่ต้องแต่งงานก็ได้ แค่มีนายแค่นี้เราก็พอใจแล้ว” ภัทรพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่บั๊มพ์ได้ยินชัดเจน ชายหนุ่มเชื่อว่าคำพูดนี้มันจะเป็นจริงเหมือนกับความอบอุ่นจากอ้อมกอด ณ ตอนนี้

              ***********************************************************************

               ยิ่งใหญ่ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นโครมครามเสียงดังผิกปกติ ถ้าเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆคงจะหัวใจวายเป็นแน่ แต่มันก็เป็นการยากที่จะห้ามหัวใจตัวเองหรือทำให้มันเต้นช้าลง เมื่อคนที่นอนอยู่เบื้องล่างส่งสายตาที่คาดเดาไม่ออกมาให้ ท่าทางที่ขัดขืนนั้นมันช่างขัดแย้งกับเรี่ยวแรงที่มี ทั้งคู่เคยเล่นกันแรงกว่านี้ ถึงแม้โดยส่วนใหญ่แต้มจะเป็นคนออมแรง แต่เรี่ยวแรงมันก็เยอะกว่าครั้งนี้ เด็กหนุ่มไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ท่าทีที่เห็นมันก็ชวนให้คิดอยู่ไม่น้อย

“นายจะขออะไร” แต้มถามย้ำ ยิ่งใหญ่ไม่ตอบ แต่ใจเต้นรัวเป็นจังหวะกลองแล้วตอนนี้

“ก่อนจะขอ นายตอบคำถามเรามาก่อน” เขาเล่นตัว

แต้มถอนหายใจ ก่อนถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “อะไรอีก”

ยิ่งใหญ่ยิ้มกว้างเมื่อแต้มเปิดทาง “นายไม่ได้ชอบ เอ่อ เบลจริงใช่ไหม”

“อื้อ” แต้มตอบด้วยเสียงในลำคอ ใบหน้ายิ่งใหญ่ยิ่งแป้นแล้นจากรอยยิ้มยิ่งกว่าเดิม ลมหายใจหอบแรง

“ละ แล้ว นายมีคนที่ชอบรึยัง”

แต้มนิ่งไปครู่หนึ่ง แววตาจับจ้องร่างใหญ่ที่คร่อมร่างตนไว้ก่อนเอ่ยออกไป “ยังไม่มี”

“ยังไม่มี” ยิ่งใหญ่ทวนคำ นึกเสียใจกับคำตอบที่ได้รับ

“อื้อ ยังไม่มีผู้หญิงที่ชอบ” แต้มตอบอีกครั้ง

“ที่ผ่านมาล่ะ นายเคยมีแฟนไหม”

“ไม่เคย” แต้มตอบทันที ช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นเวลาที่ลำบากของชีวิต เด็กหนุ่มจึงไม่สนใจจะหาความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับใคร

“แสดงว่า นายยังไม่เคย” ยิ่งใหญ่เงียบเสียง สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะถาม “ยังไม่เคยจูบกับใครใช่ไหม”

“นายถามทำไมเนี่ย” แต้มหน้าแดงเพราะโดนจี้ใจ ที่ผ่านมานอกจากไม่เคยมีแฟนแล้ว เขาก็ยังไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว (ถ้าไม่นับกับพี่ตา แม่ หรือหลานๆ) “อย่าบอกนะว่านายจะขอ...” แต้มทำหน้าตกใจ และพยายามดิ้นหนี แต่ยังเพลี่ยงพล้ำให้อีกฝ่ายอยู่ดี

“หยุด” แต้มส่งเสียงห้ามเมื่อยิ่งใหญ่เลื่อนใบหน้ามาระยะประชิด

“เรายังไม่ได้ขออะไรนายเลยนะ นายคิดอะไรน่ะ” ยิ่งใหญ่ยิ้มกวน

“บอกคำขอของนายมาแล้วก็รีบๆลงจากตัวเราได้แล้ว” แต้มพยายามดิ้น

“แล้วทำไมนายต้องทำท่ากลัวเราด้วยล่ะ” ยิ่งใหญ่กวนอีก แต่ลึกลงไปในใจคือเจ็บจี๊ด

“”ก็ดูนายสิ อยู่ๆก็ถามเรื่องจูบ แถมยังมาตรึงเราไว้อีก แล้วก็เลื่อนหน้ามาอีก” แต้มตอบด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น

“นายกลัวเราจูบนายจริงๆเหรอ” น้ำเสียงนั้นแฝงไว้ด้วยความน้อยใจ แต่แววตาที่ส่งไปนั้นกลับเต็มไปด้วยความนัย แต้มที่เป็นคนซื่อกลับไม่สามารถอ่านได้ว่ามันหมายความว่าอะไร

“เออสิ เกิดมายังไม่เคยจูบใคร แต่จะโดนนายจูบเนี่ยนะ”

“นี่” ยิ่งใหญ่ยิ้มยั่ว “เรายังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะขอจูบนาย”

“แล้วนายจะขออะไรล่ะ” แต้มดิ้นพล่าน “แล้วก็เลิกทับได้แล้ว หนัก” เด็กหนุ่มรู้สึกเสียหน้าที่ทึกทักไปเองว่าอีกคนจะจูบเขา

“นายอยากรู้จริงๆอะ”

“เออสิ” แต้มหงุดหงิด แต่ยิ่งใหญ่กลับยิ้มกว้างยิ่งขึ้นเมื่อเห็นท่าทางที่ไร้ที่ไร้ทางสู้ของอีกคน

“แต้ม” อยู่ๆยิ่งใหญ่ก็เรียกชื่อนี้ขึ้นมา

“อะไร” แต้มรับคำเสียงขุ่นเข้ม

“เรารู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ว”

“ตั้งแต่วันรายงานตัว ก็เกือบปีแล้วล่ะ”

“ที่ผ่านมา นายมีความสุขมั้ยที่อยู่กับเรา”

“อยู่กับนายเหรอ ก็ดีนะ ถ้านายไม่ขี้เกียจ ไม่โยเย ไม่เรื่องเยอะ”

“นี่ ตอบดีๆก็ได้ ไม่ต้องขุด”

“อ้าว ก็นายถามนี่”

“ตอบมา” ยิ่งใหญ่ลากเสียง

แต้มนึกย้อนไปในวันแรกที่ได้เจอกัน วันแรกที่ยิ่งใหญ่มานั่งกับตนในห้องเรียน วันแรกที่พายิ่งใหญ่ไปที่บ้าน และวันแรกของอีกหลายๆเหตุการณ์ เป็นช่วงเวลาที่ดี “อืม ก็ดี”

“นายสัญญาได้ไหมว่าถ้าเราขอนายไปแล้ว นายจะไม่ว่าไม่เกลียดเรา”

“ถ้าไม่ใช่จูบ ก็คงได้”

“ต้องได้”

“เออ ได้ก็ได้” แต้มดิ้น แต่ก็ไม่เป็นผล “แล้วนายจะขออะไร”

“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเบล และก็เราด้วยนะ”

“หืม เกี่ยวกับเบลด้วยเหรอ” แต้มงงหนัก

“ใช่” ยิ่งใหญ่หม่ยิ้มแล้ว “สมัยก่อนเรากับเบลสนิทกันมาก”

“สนิทกัน คือเป็นแฟนกันเหรอ”

“เปล่า” ยิ่งใหญ่หลับตา มีแต่แต้มที่ยังปะติดปะต่อเรื่องไม่ได้

“ทำไมล่ะ เบลออกจะเป็นคนสวยขนาดนั้น”

“ตกลงนายอยากรู้เรื่องไหน เรื่องที่เราจะขอ หรือเรื่องเรากับเบล” ยิ่งใหญ่ถามอีกครั้ง

“เอ่อ” แต้มลังเล เพราะโดนจุดชนวนความอยากรู้ทั้งสองอย่างไปแล้ว “ทั้งคู่”

“เอาเรื่องไหนก่อน”

“เรื่องที่สั้นที่สุดก่อนละกัน นายจะได้ลงไปจากตัวเราซะที” แต้มโวยวาย

“งั้นก็เป็นเรื่องที่เราจะขอนายละกัน”

“ว่ามา ลีลาเยอะ ยึกยักเล่นตัว” แต้มบ่น

“แต้ม” ยิ่งใหญ่ลืมตาขึ้น

“หืม” ทั้งคู่สบตากันอีกครั้ง

“นายจะให้เราทุกอย่างที่เราขอใช่ไหม”

“ถ้าเราทำได้หรือให้ได้ แน่นอน” แต้มรับคำ

“เรื่องนี้นายให้ได้แน่นอน” ยิ่งใหญ่ปัดความกังวลทั้งหมดทิ้งไปเหลือเพียงรอยยิ้มบางๆบนใบหน้าและแววตาที่ไม่มั่นใจ

“ว่ามา” ทุกอย่างดูเงียบสงบ แม้แต่เสียงหัวใจของยิ่งใหญ่ เวลามันเดินช้าราวกับโลกหยุดหมุนไปแล้ว เด็กหนุ่มกลั้นลมหายใจ ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่ดูง่ายๆ แต่การขอออกไปมันช่างยากกว่าที่คิดไว้มากมายนัก

“นายรู้ใช่มั้ยว่าเราทำดีกับนาย สนิทกับนายที่สุด” แต้มพยักหน้าแทนคำว่า รู้

“นายรู้เหตุผลมั้ย ว่าทำไม”

“นายบอกว่านายประทับใจที่เห็นเราแสดงออกกับแม่”

“ใช่ แต่มันมีเหตุผลอื่นด้วย”

“เหตุผลอะไร” แต้มถามด้วยความไม่มั่นใจเช่นกัน

“เรา เอ่อ” น้ำเสียงนั้นตะกุกตะกักและแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน

“เราชอบนายแต้ม ชอบมาก ยิ่งเห็นตอนที่เบลมาเกาะแกะนายเราก็ยิ่งรู้ใจตัวเองมากขึ้นว่าเราชอบนาย” ยิ่งใหญ่มองใบหน้าของแต้มที่เหมือนจะตกใจไม่น้อย

“นายจะให้เราได้มั้ยถ้า...” เขาเว้นช่องว่าง แต้มนั้นสบตาเพื่อนรักอย่างไม่อาจบอกได้ว่ารู้สึกอย่างไร ก่อนจะได้ยินเรื่องที่ขอของเพื่อนสนิทคนนี้



“...เราจะขอให้เราชอบนายแบบนี้ไปเรื่อยๆได้ไหม”





จบ ภาค 1

[♥►MAGNOLIA◄♥]

โอ๊ะ.....โอ..... 
มาเจอหัวข้อเรื่องว่าจบ ย้ายแล้วด้วย ตกกะใจเลยยยยย 

แต้ม  ให้ใหญ่ได้แน่ๆ ก็ขอให้แต้มชอบใหญ่เหมือนเดิม   
หลังจากใหญ่บอกว่าชอบแต้ม 
ใหญ่  แต้ม   
รอภาค ๒ นะ 
       
 

[Pawana]

เรื่องนี้ควรเป็นเรื่องของแต้มกับยิ่งใหญ่ไม่ใช่เหรอตะ.  สร้างตัวละครคู่. ต้องตา กับยอดชาย. สร้างขึ้นมาเพื่อฆ่าคู่วายอย่าง แต้มกับใหญ่ชัดๆ. คู่แต้มใหญ่ไม่เกิดแน่ๆ. ถ้ายังมีต้องตามากลบบดบังหมดทุกสิ่ง. อ่านแล้วรู็สึกเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของแต่มกับใหญ่. อ่ายแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องของต้องตามากกว่า   เพิ่งเคยอ่าน. สร้างตัวละครผู้หญิงมาฆ่าผู้ชายในแนว. วาย.  มาอ้านช้าไม่รู้ทันไหม. ไม่รู้จะทนอ่านจนจบไหมค่ะ  น้องคนเขียนคงมีแนวแบบนี้

[DrSlump]

 

[cutelady]

รอแบบค้างคา

[labelle]

อ่านยาวรวดเดียวเลยค่ะ สนุก น่าติดตามมาก
เรื่องดูซับซ้อนนะ จากความฝันของยิ่งใหญ่ ดูมีอะไร

แต้มเป็นคนดีพอสมควรเลยค่ะ น่าเอ็นดู แต่ความใสซื่อก็มีเยอะ
ยิ่งใหญ่จะทำใจได้ไหมล่ะ ถ้าแต้มไม่ตกลง หรือขอห่างกันไป

ต้องตามีลูกจริงไหมคะ แล้วเป็นใคร ทำไมคบกับยอดไม่ได้

แล้วทำไมแม่ก็รู้ แต่ไม่แก้ไข ยิ่งสนับสนุนให้เป็นไปด้วยดีอีก

สงสารยิ่งใหญ่นะ โชคดีที่โลกยิ่งใหญ่ไม่บิดเบี้ยวมากจนเกินไป

เบลเป็นคนน่ากลัว ตามมาหาถึงที่นี่ ขนาดหนีมาแล้วนะ ไม่ปกติ

[จากต้นจนอวสาน]

อ่านยาวรวดเดียวเลยค่ะ สนุก น่าติดตามมาก
เรื่องดูซับซ้อนนะ จากความฝันของยิ่งใหญ่ ดูมีอะไร

แต้มเป็นคนดีพอสมควรเลยค่ะ น่าเอ็นดู แต่ความใสซื่อก็มีเยอะ
ยิ่งใหญ่จะทำใจได้ไหมล่ะ ถ้าแต้มไม่ตกลง หรือขอห่างกันไป

ต้องตามีลูกจริงไหมคะ แล้วเป็นใคร ทำไมคบกับยอดไม่ได้

แล้วทำไมแม่ก็รู้ แต่ไม่แก้ไข ยิ่งสนับสนุนให้เป็นไปด้วยดีอีก

สงสารยิ่งใหญ่นะ โชคดีที่โลกยิ่งใหญ่ไม่บิดเบี้ยวมากจนเกินไป

เบลเป็นคนน่ากลัว ตามมาหาถึงที่นี่ ขนาดหนีมาแล้วนะ ไม่ปกติ

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
อย่าลืมไปอ่านซีซั่น 2 ด้วยนะครับ

https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=71132.0

[nOn†ღ]

 

[airicha]