Cr.Pic [เจ้าจุก ป่วนบ้าน]
ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์“Happy birthday to you… Happy birthday to you… Happy birthday , happy birthday , happy birthday to you”
เสียงเพลงสุขสันต์วันเกิดถูกร้องวนซ้ำอีกรอบก่อนที่เสียงปรบมือจะดังขึ้นตามมา ควอตซ์เลื่อนถาดวางขนมเค้กไปตรงหน้าลูกชายฝาแฝดทั้งสองคน “เป่าเทียนเลยครับ”
พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์จับมือกันแน่นก่อนจะโน้มตัวไปใกล้ขนมเค้กหน้าตาน่าทานตรงหน้า เทียนตัวเลขตามอายุถูกปักอยู่ตรงกลางขนมเค้ก แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันเป่าเทียนเล่มนั้นให้ดับ
“เย่ ๆ เค้กหย่อย ๆ เดียร์กินเค้กหย่อย ๆ นะครับ” พอเป่าเทียนดับเสร็จน้องเดียร์ก็ร้องเย่ออกมาอย่างดีใจ หันมามองหน้าแด๊ดดี๊มัมมี๊อ้อนเพื่อขอทานขนมเค้ก
“ได้ครับ เดี๋ยวแด๊ดตัดให้นะ” ควอตซ์ตอบหยิบมีดพลาสติกมาหั่นเค้กเป็นชิ้น ๆ ตักใส่จานให้ฝาแฝดคนละชิ้น รวมไปถึงของคนอื่น ๆ ด้วย
วันนี้เป็นวันเกิดของฝาแฝดที่บ้านตระกูลบริสตันเลยมีงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้กับหลานชายของตระกูล ซึ่งก็เป็นสมาชิกในครอบครัวทั้งหมด แล้วก็มีลิน กับโอ๊ต แล้วก็น้องทินลูกชายของลินด้วยแค่นั้น ไม่ได้จัดงานใหญ่โตอะไร
ทานข้าวด้วยกันในมื้อเย็น แค่มื้อนี้เมนูอาหารจะหลากหลายกว่าทุก ๆ มื้อ แล้วก็มีขนมเค้กให้ฝาแฝดเท่านั้น เป็นงานเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ แต่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแล้วก็เสียงหัวเราะของทุกคน งานเลี้ยงที่เต็มไปด้วยความสุข
“น้ำเหนือเอาสักหน่อยไหมลูก” คุณหญิงมรกตหันมาถามลูกสะใภ้
“ไม่ดีกว่าครับคุณแม่ มันดูเลี่ยน ๆ แค่เห็นผมก็ไม่ไหวแล้วครับ” น้ำเหนือเอ่ยปฏิเสธขนมเค้กตรงหน้า เขารู้สึกว่ามันจะต้องเลี่ยนมากแน่ ๆ อีกอย่างช่วงนี้น้ำเหนือรู้สึกไม่ค่อยอยากจะทานอะไร โดยเฉพาะพวกขนม อยากทานแต่ผลไม้อย่างเดียว
“มัม ๆ ไม่กิงหยอครับ หย่อย ๆ เลยนะ” พี่ฮาร์ทหันมาถาม ปากเล็กเลอะครีมจากขนมเค้กเต็มไปหมด จนน้ำเหนือก็หยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปากให้ลูกชายคนโต รวมไปถึงคนเล็กด้วย
“ไม่เป็นไรครับ เอาไว้ให้พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์กินแทน” น้ำเหนือยิ้มให้ลูกชาย คว้ามือเล็ก ๆ มาแล้วก็เช็ดครีมให้ ไม่รู้ว่าใช้ช้อนตักหรือใช้มือหยิบกันแน่ ถึงได้เลอะไปหมดแบบนี้ “กินขนมเค้กแล้วคืนนี้ต้องตั้งใจแปรงฟันกันนะรู้ไหม”
“ครับ / ฮะ” ทั้งคู่พยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปตักขนมเค้กเข้าปากต่อ
“องุ่นลูก” พ่อสินธรส่งจานใส่องุ่นให้กับน้ำเหนือแทนเมื่อเห็นว่าลูกชายไม่ทานขนมเค้ก
“ขอบคุณครับพ่อ” เงยหน้ายิ้มกว้างแล้วรับจานองุ่นมาทาน
“คืนนี้โอ๊ตกับลินจะค้างที่นี่ไหมลูก หรือว่าจะกลับบ้านกัน” คุณหญิงมรกตหันไปถามทั้งสองคน
“กลับบ้านดีกว่าค่ะ พรุ่งนี้ทินยังมีเรียนบ้านใกล้โรงเรียนของทินมากกว่า” ลินตอบคำถามของคุณหญิง ซึ่งทางคุณหญิงก็ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากพยักหน้ารับรู้
น้ำเหนือหันไปหาพี่ชายพี่สาวทั้งสองคน “พี่โอ๊ต พี่ลินครับ ผมมีเรื่องอยากจะรบกวนหน่อย”
“หือ เรื่องอะไรล่ะ”
“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าผมก็ต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว พี่ควอตซ์ก็คงจะไปอยู่ด้วย ยังไงผมรบกวนพี่โอ๊ตพี่ลินพาน้องทินมาเล่นกับแฝดบ่อย ๆ หน่อยนะครับ ผมไม่อยากให้พวกเขาเหงา” น้ำเหนือพูด หันไปมองลูกชายทั้งสองคนที่ยิ้มมีความสุขกับขนมเค้กของโปรด “จริง ๆ พวกคุณพ่อคุณแม่ก็จะช่วยดูแต่แฝดทั้งซน ทั้งวิ่งกันเร็วจะให้พวกคุณพ่อไปวิ่งเล่นกับแฝดก็ไม่ไหว ผมเลยอยากให้น้องทินมาเล่นเป็นเพื่อนแฝดหน่อย”
“ได้สิ ไม่มีปัญหา เอาไว้ช่วงสุดสัปดาห์พี่จะพาทินมาค้างที่นี่ด้วยแล้วกัน จะได้เล่นกันได้เต็มที่” ลินตอบรับคำขอของน้ำเหนือ
“ขอบคุณนะครับพี่ลิน” ควอตซ์ที่ฟังอยู่ด้วยพูด “ผมก็กังวล จะให้ปล่อยน้ำเหนืออยู่คนเดียวก็ไม่ได้ ผมไม่สบายใจ แต่จะให้พาแฝดไปนอนอยู่โรงพยาบาลก็ไม่ไหว ไม่อยากให้ป่วยกลัวจะไปรับเชื้ออะไรเข้า ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน ทางนี้ก็เป็นห่วง ทางนี้ก็กังวล”
“ไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวพี่กับโอ๊ตมาช่วยดูแฝดให้ ว่าแต่นี่ได้คุยกับแฝดหรือยังว่าน้ำเหนือจะต้องไปนอนโรงพยาบาลเป็นเดือนน่ะ”
“ก็ยังหรอกครับ แต่เดี๋ยวก็ต้องพูดเอาไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นวันนั้นได้งอแงหนักแน่นอนเลย” น้ำเหนือตอบคำถามของลิน
“ก็ต้องอดทนกันหน่อยเนอะ”
ทั้งควอตซ์แล้วก็น้ำเหนือได้แต่พยักหน้ารับกับคำพูดนั้น กำหนดคลอดของน้ำเหนือนั้นคืออีกหนึ่งเดือนข้างหน้า แต่เพื่อความปลอดภัยทั้งตัวน้ำเหนือแล้วก็ลูกในท้องหมอวิรัชเลยอยากให้น้ำเหนือเข้าไปอยู่ที่โรงพยาบาลเสียตั้งแต่ตอนนี้ อย่างน้อยก็ใกล้ชิดหมอ ใกล้ชิดพยาบาล เครื่องมือพร้อมเผื่อเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้น
น้ำเหนือเองก็เข้าใจดีถึงความจำเป็นในเรื่องนี้ แต่ก็อดเป็นห่วงลูกชายทั้งสองคนไม่ได้ ตั้งแต่คลอดฝาแฝดออกมานี่เป็นครั้งแรกเลยที่น้ำเหนือต้องแยกจากลูกชาย ไม่ได้คอยอาบน้ำ แต่งตัวให้ ไม่ได้พาเข้านอนหรืออ่านนิทานให้ฟัง แถมการแยกกันในครั้งนี้ก็ใช้ระยะเวลาเป็นเดือน แม้ว่าฝาแฝดจะสามารถไปหาน้ำเหนือที่โรงพยาบาลได้ทุกวัน แต่ความรู้สึกของคนเป็นแม่ก็บอกว่ามันไม่เหมือนกัน...
“เอาไว้ค่อยว่ากัน อย่าเพิ่งคุยเรื่องเครียดเรื่องกังวลเลย วันนี้วันดี วันเกิดแฝดทั้งที อย่าพูดเรื่องเครียดให้สองคนนั้นกังวลตามไปเลย” โอ๊ตพูด พยักหน้าไปทางฝาแฝดที่หันมามองทางพวกเขา
น้ำเหนือกับควอตซ์เลยหันไปสนใจลูกชายแทน สีหน้าแปลก ๆ เหมือนจะเป็นกังวล เป็นห่วงของเด็กน้อยก็เปลี่ยนไป เต็มไปด้วยรอยยิ้มแล้วก็เสียงหัวเราะเหมือนเดิม
“น้องเดียร์เอาขนมเค้กให้แพนเค้กกินไม่ได้นะครับ” น้ำเหนือรีบห้ามลูกชายที่กำลังยื่นช้อนที่มีขนมเค้กชิ้นโตไปทางเจ้าซามอยด์ตัวขาว
“เค้กหย่อย ๆ เดียร์อยากให้แพนเค้กกินครับ”
"แพนเค้กมอง แพนเค้กอยากกินนะครับ” พี่ฮาร์ทเองก็ช่วยน้องเต็มที่เหมือนกัน “เค้กหย่อย ๆ แพนเค้กชอบ”
“แพนเค้กกินไม่ได้ครับ เดี๋ยวแด๊ดไปหยิบขนมของแพนเค้กให้ เดียร์ป้อนอันนั้นแทนนะ” ควอตซ์พูด ลุกหายเข้าไปในครัวเพื่อหยิบขนมสำหรับสุนัขมาส่งให้พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์คนละชิ้น “เอาอันนี้ป้อนแทนนะ แพนเค้กชอบอันนี้มากกว่า ขนมเค้กพวกหนูเอาไว้กินเองนะครับ”
“ขอบคุณครับ” ทั้งสองคนยกมือไหว้ขอบคุณแด๊ดดี๊ก่อนจะหยิบขนมไปถือคนละชิ้น
“กิงนี่ๆ หย่อย ๆ เหมือนกันนะ” น้องเดียร์ยื่นขนมไปให้เจ้าแพนเค้ก ซึ่งเจ้าตัวขาวก็อ้าปากงับแล้วเคี้ยวทันที ท่าทางเอร็ดอร่อยจนน้องเดียร์ต้องปรบมือแปะ ๆ ดีใจที่แพนเค้กชอบ
โฮ่ง!
พอหมดชิ้นก็ส่งเสียงร้อง กระโดดเกาะเก้าอี้เด็กที่น้องเดียร์นั่งแล้วใช้จมูกดุน ๆ ที่มือแล้วส่งเสียงร้องเหมือนขอขนมอีก แต่เพราะในมือของน้องเดียร์ไม่มีแล้ว เลยต้องชูมือขึ้นให้เจ้าตัวขาวเห็น “ที่เดียร์หยดแย้ว ไม่มีแย้ว นู้น ๆ ที่พี่ฮาร์ทมี เอาเยย ๆ ไปเอาเยย”
ชี้นิ้วไปที่พี่ฮาร์ทที่ถือขนมสุนัขอยู่ พอแพนเค้กเห็นก็รีบผละไปหาฝาแฝดคนพี่ทันที ใช้จมูกดัน ใช้ลิ้นเลียเหมือนออดอ้อนให้พี่ฮาร์ทหัวเราะชอบใจก่อนจะป้อนขนมในมือให้
“แด๊ด ๆ หมดแล้วครับ” พี่ฮาร์ทหันไปบอกแด๊ดดี๊เมื่อป้อนขนมให้แพนเค้กจนหมดชิ้นแล้ว
“ให้แพนเค้กกินแค่นี้พอครับ กินเยอะไม่ดีเดี๋ยวแพนเค้กฟันพุ” แด๊ดดี๊ควอตซ์บอก “พวกหนูก็ต้องไปแปรงฟันนอนแล้ว ดึกแล้ว”
พี่ฮาร์ทหันไปมองแพนเค้กที่ยังยืนเกาะเก้าอี้อยู่ ยกมือลูบขนนุ่มมือสีขาวแล้วทำหน้าเศร้า “หมดแล้ว กินไม่ได้แล้วนะเดี๋ยวฟันพุ ต้องไปหาคุณหมอ”
“โอ๋ ๆ นะ โอ๋ ๆ เลย” น้องเดียร์เองก็ช่วยปลอบเจ้าแพนเค้กตัวขาว
“ไปครับเด็ก ๆ ได้เวลาแปรงฟันนอนแล้วนะ” น้ำเหนือพูดเมื่อหันไปดูเวลา ถึงเวลานอนของฝาแฝดแล้ว
“อย่างนั้นผมกับน้องพาแฝดไปนอนก่อนนะครับ” ควอตซ์หันมาบอกกับทุกคนที่ยังนั่งพูดคุยกันอยู่ ก่อนจะหันมาอุ้มลูกชายทั้งสองคนลงจากเก้าอี้ “บอกฝันดีทุกคนก่อนครับ”
พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์วิ่งเข้าไปกอดคุณตาคนแรก ทั้งกอดทั้งหอมแล้วบอกฝันดี ก่อนจะไล่ไปจนครบทุกคน ต่อด้วยคุณย่า คุณปู่ อาพิส ป้าลิน ลุงโอ๊ต แล้วก็พี่ทินด้วย ปิดท้ายมากอดเจ้าแพนเค้กแล้วเดินไปจับมือแด๊ดดี๊มัมมี๊เพื่อกลับไปที่บ้าน
“ถ้าคุยกันถึงดึกมาก พ่อนอนที่บ้านนี้เลยนะครับอย่าเดิมกลับบ้านคนเดียวมืด ๆ เดี๋ยวลื่นล้มไป ผมเป็นห่วง” น้ำเหนือหันมาบอกกับพ่อสินธร
“ไม่ต้องห่วงพ่อหรอกน่ะ ลูกน่ะเดินกลับดี ๆ รู้ไหม”
“ก็ผมเป็นห่วงพ่อนี่ครับ”
“พ่อก็เป็นห่วงลูกเหมือนกัน” พ่อสินธรพูดยิ้ม ๆ “ถ้าคุยกันติดลมเดี๋ยวพ่อนอนที่นี่ ไม่เดินกลับบ้านแน่นอน สบายใจได้”
พอได้ยินพ่อสินธรพูดแบบนั้นคนช่างห่วงก็ยิ้มออก เอ่ยฝันดีกับทุกคนแล้วพากันเดินกลับไปที่บ้าน ควอตซ์กับน้ำเหนือพาฝาแฝดไปอาบน้ำอีกรอบเพราะเนื้อตัวเปื้อนขนมเค้กจนมันไปหมด ควอตซ์กับน้ำเหนือนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเตี้ยในห้องน้ำแล้วอาบน้ำให้ฝาแฝดเพราะถึงเวลานอนของทั้งคู่แล้วเลยไม่อยากปล่อยให้อาบน้ำกันเอง
“นั่งรอตรงนี้ก่อน พี่พาแฝดออกไปก่อนแล้วจะมาประคอง ห้ามลุกเองเด็ดขาด” ควอตซ์พูดกับเด็กดื้อของเขา ที่ร้องจะมาช่วยอาบน้ำในแฝดทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ท้องโตลุกนั่งลำบากแล้ว
“ครับแด๊ดดี๊” น้ำเหนือยอมรับคำอย่างว่าง่าย นั่งมองแด๊ดดี๊พาลูกชายฝาแฝดออกจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำแปรงฟันเรียบร้อยแล้ว ไม่นานควอตซ์ก็เดินเข้ามาอีกรอบ สองมือสอดประคองตัวน้ำเหนือให้ลุกขึ้นยืนแล้วพาเดินออกจากห้องน้ำ
ฝาแฝดโดนแด๊ดดี๊จับห่อตัวเป็นดักแด้นอนหัวเราะคิกคักอยู่บนเตียงเพราะลองขยับตัวแล้วขยับไม่ได้ มองหน้ากันแล้วก็ขำกันเอง คนมองก็เลยขำไปด้วย
น้ำเหนือเดินไปหยิบชุดนอนลายก้อนเมฆมาสองชุด ชุดหนึ่งสีฟ้า อีกชุดหนึ่งสีน้ำเงินก่อนจะเดินไปที่หาฝาแฝดที่ตอนนี้โดนแด๊ดดี๊จับฟัดแล้วก็นอนหัวเราะอย่างไร้หนทางต่อสู้
พี่ฮาร์ทกระดึ๊บเหมือนหนอนน้อยไปหามัมมี๊เตรียมจะโถมตัวใส่แต่ควอตซ์ก็ไวพอที่จะคว้าตัวลูกชายเอาไว้ได้ ทั้งน้ำเหนือแล้วก็ควอตซ์ถอนหายใจอย่างโล่งอก ถ้าหากเป็นเวลาปกติน้ำเหนือคงรับไหวหรือไม่ก็กอดลูกชายเอาไว้ได้ทัน แต่ในยามท้องโตแบบนี้ต่อให้รับทันน้ำเหนือของลูกชายก็คงทับมาที่ท้องเต็ม ๆ
“แด๊ดบอกแล้วไงครับว่าอย่าโถมตัวใส่มัมมี๊ น้องนอนอยู่ในนั้นจะทับน้องแล้วนะเราน่ะ” ควอตซ์พูดกับพี่ฮาร์ท ไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงดุ ๆ เพราะเขาก็ไม่อยากจะดุลูกชายในวันเกิดแบบนี้
ดวงตาที่ถอดพิมพ์มาจากแด๊ดดี๊เบิกกว้างอย่างตกใจและนึกขึ้นได้ หันไปยกมือไหว้ขอโทษมัมมี๊ก่อนจะแนบหน้าตัวเองลงที่ท้องโต ๆ ของมัมมี๊ “พี่ฮาร์ทขอโทษครับ”
“ไม่เป็นอะไรครับ” น้ำเหนือลูบผมลูกชายคนโต “มาแต่งตัวดีกว่าจะได้รีบนอน เดี๋ยวมัมอ่านนิทานให้ฟังดีไหมครับ”
“ดีครับ!” ทั้งพี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์ตอบรับเสียงใส
ควอตซ์กับน้ำเหนือช่วยกันแต่งตัวให้ลูกชายฝาแฝดปะแป้งจนหอมฟุ้งแล้วจึงเรียกทั้งคู่ให้มาล้มตัวลงนอนดี ๆ น้ำเหนือคลี่ผ้าห่มขึ้นคลุมตัวทั้งสองคนหันไปรับหนังสือนิทานเล่มโปรดมาจากควอตซ์แล้วเริ่มต้นอ่านนิทานให้ฟัง อ่านไปได้เกือบจบเล่มทั้งสองคนก็หลับสนิท น้ำเหนือเลยวางนิทานเล่มนั้นลง
ควอตซ์หันไปเปิดเพลงเพื่อใช้กล่อมเจ้าตัวแสบก่อนจะนั่งลงข้างน้ำเหนือที่ยังนั่งมองลูกชายทั้งสองคนอยู่
“สุขสันต์วันเกิดนะครับคนดีของมัมมี๊” น้ำเหนือมองมือของทั้งสองคนที่จับกันเอาไว้ทุกครั้งที่นอนหลับ “มัมมี๊ไม่ขออะไรเลยนอกจากขอให้พวกหนูแข็งแรง มีความสุขในทุก ๆ วัน มัมมี๊รักพวกหนูนะครับ พวกหนูเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของมัมมี๊เลยนะ”
“ฝาแฝดเป็นเด็กดี” ควอตซ์พูด ลูบผมคนรักเบา ๆ
“ครับ ฝาแฝดเป็นเด็กดี แล้วผมก็ดีใจที่พวกเขาเกิดมา” น้ำเหนือหันกลับไปมองอีกฝ่ายแล้วยิ้มออกมา
“พี่ก็ดีใจเหมือนกัน ไปครับไปพักกันดีกว่า ให้พวกเขานอนกัน”
“ครับ” น้ำเหนือรับคำ หันไปจูบหน้าผากลูกชายทั้งสองคนก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีควอตซ์ช่วยประคอง
แด๊ดดี๊สำรวจภายในห้องนอนของลูกชายอีกรอบ หันกลับมาจัดผ้าห่มให้เรียบร้อยก้มลงจูบหน้าผากฝาแฝดพูดฝันดีพร้อมอวยพรวันเกิดอีกรอบ ก่อนจะพาน้ำเหนือกลับมาที่ห้องของตัวเองบ้าง
คนตัวสูงเดินเข้าไปเตรียมน้ำให้น้ำเหนือได้แช่สักหน่อยจะได้ผ่อนคลาย ก่อนจะกลับมาพาคนรักไปแช่น้ำ แต่ก็แช่อยู่ไม่นานก็ให้ขึ้นเพราะกลัวอีกฝ่ายจะป่วยไปเสียก่อน
“ง่วงหรือยังครับ” ควอตซ์ถามในระหว่างที่เขากำลังหวีผมให้กับน้ำเหนือ
“ยังไม่ง่วงครับ พี่ควอตซ์ง่วงหรือยัง”
“ยังเหมือนกัน อยากดูโทรทัศน์ไหม หรืออยากจะทำอะไร”
น้ำเหนือขยับไปนอนบนเตียงหลังจากที่ควอตซ์หวีผมให้เสร็จ เจ้าตัวส่ายหน้าไปมาพลางชูแขนขึ้นทำหน้าตาออดอ้อน “ไม่ดูครับ แต่อยากนอนกอด มากอดผมหน่อย”
“อ้อนพี่เหรอ”
“อ้อนไม่ได้เหรอ”
ควอตซ์ยิ้มขำ “ถ้าอยากอ้อนต้องพูดยังไง” เขายังไม่ลงไปนอนกอดแต่นั่งลงข้าง ๆ แทน ยื่นมือไปเขี่ยปลายจมูกรั้น ๆ ของคุณแม่ช่างอ้อน
น้ำเหนือทำหน้างอแงเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมตามใจ ดึงแขนเสื้ออีกคนแล้วกระตุกเบา ๆ ทำหน้าอ้อนมากกว่าเดิมแบบที่ควอตซ์เริ่มคิดว่าเขาไม่น่าพูดออกไปแบบนั้น เพราะใจเขาน่าจะรับไม่ไหวกับการกระทำต่อไปของคนรัก
“กอดหน่อย กอดน้องหน่อย... พี่กอดน้องหน่อย”ควอตซ์ไม่อยากจะกอดเฉย ๆ แล้วตอนนี้ อยากจะฟัดให้หนำใจเลย
“ขยันป่วนพี่จริง ๆ เลยนะ” ควอตซ์ว่าอย่างไม่จริงจังนัก เอียนตัวลงนอนข้าง ๆ แล้วคว้าตัว ‘น้อง’ มากอดเอาไว้แนบอก
น้ำเหนือหัวเราะชอบใจที่แกล้งคนรักได้ จนควอตซ์นึกมันเขี้ยวก้มลงไปฟัดแก้มขาว ๆ จนชื่นใจ “ทำตัวน่ามันเขี้ยว มันน่านักนะ”
“ไม่เอา ไม่แกล้งผมสิ” น้ำเหนือได้แต่หันหน้าหลบไปมาเมื่อปลายจมูกโด่งไล่สัมผัสทั้งแก้มซ้ายแล้วก็ขวา “อย่าแกล้งน้อง”
“น้องน่ะ... อย่าแกล้งพี่” ควอตซ์ทำเสียงดุ “ตอนนี้น่ะคนที่โดนแกล้งคือพี่แล้วไม่ใช่น้อง อย่าให้พี่ทำอะไรน้องได้นะ...”
“ทำไมเหรอครับ” แกล้งทำตาโตถามกลับด้วยความสนใจ
“เพราะถ้าพี่ทำอะไรน้องได้ล่ะก็... อีกสองวันน้องก็ลุกจากเตียงไม่ไหวแน่นอน”น้ำเหนือได้แต่ทุบคนพี่ไปเต็มแรงหลังจากได้ฟังจบประโยค หน้าขาว ๆ แดงก่ำไปหมด แต่คนโดนทุบก็ไม่ได้ว่าอะไร อีกทั้งยังหัวเราะชอบใจที่ทำให้น้ำเหนือเขินจนหน้าแดงขนาดนี้ได้ ควอตซ์รวบตัวน้ำเหนือมากอดแน่นขึ้น แต่พยายามที่จะไม่กดทับช่วงท้องมากจนเกินไป ซุกใบหน้าตัวเองกับไหล่เล็ก
“รักที่สุดแล้วคนนี้...”
“... พ พูดอะไรก็ไม่รู้”
“หึหึ เขินเหรอ” ควอตซ์เงยหน้าขึ้นมองซีกหน้าแดง ๆ ของคนรักแล้วก็หัวเราะ
“ฮื่อ...”
ยิ่งเห็นอาการที่แสดงออกอย่างเขินอายของน้ำเหนือก็ยิ่งชอบใจ หอมแก้มแดง ๆ นั้นไปฟอดใหญ่อย่างอดใจไม่ไหว
“Love you my honey.”“...”
“Love you to my husband.”❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
สุขสันต์วันเกิดจ้า วันเกิดเจ้าแฝด โตขึ้นอีกปีแล้วนะเจ้าแฝด เราอยู่กับเจ้าตัวแสบกันมาตั้งแต่อยู่ในท้องจนมาฉลองวันเกิดกันแล้วเนอะ รู้สึกตัวเองแก่ยังไงก็ไม่รู้ มองดูลูกหลานเติบโต ๆ ไปเรื่อย ๆ ฮ่าาาา... พี่ควอตซ์นี่หลงน้องเหนืออย่างจริงจังจริง ๆ อะไรจะรักน้องขนาดนั้น นี่นึกว่าเพิ่งจะจีบกันใหม่ ๆ ไม่คิดว่านี่แต่งงานกันมา 4-5 ปีแล้วนะจ๊ะ ลูก 3 ด้วย หวานกันเหลือเกินเนอะ อิอิ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 247000 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก