เก็บกระทู้ไว้ ------โมดุฯ**********************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*********************************************************************
เปิดเรื่องใหม่ จะไปรอดไหม ถามใจเธอดู 5555+
สุนัขรับใช้บทนำ - สุนัขของกรุณกรุณได้สุนัขตัวนี้มา เมื่อครั้งที่ติดตามบิดาไปเชียงใหม่ พ่อของกรุณไปคุยเรื่องธุรกิจกับผู้ใหญ่ที่นั่น ส่วนตัวเขาในตอนนั้นมีอายุเพียง 9 ขวบ
หนึ่งหมื่นบาท.....สำหรับกรุณในตอนนั้น รู้สึกว่าราคาของมันช่างแพงเหลือเกิน หากเทียบกับของเล่นที่เขาเคยได้แล้ว มันยังไม่ใช่ของที่แพงที่สุด แต่มันก็เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้ง ที่ได้เห็นพ่อนับเงินหมื่นแล้วส่งให้แม่ค้า ต่อหน้าต่อตาเขา
หนึ่งหมื่นบาท.....สำหรับตัวเขาในตอนนี้กลับรู้สึกว่ามันช่างแสนถูก
ต่ำต้อย ด้อยค่า หน้าโง่ ไร้ประโยชน์
มันเป็นแค่สิ่งระบายอารมณ์ของเขา รองรับความกระหายใคร่อยาก โดยมีสิ่งที่คอยหล่อเลี้ยงมันเพียงแค่สิ่งเดียว
สิ่งนั้นคือบุญคุณ
เพียงเท่านั้นก็พอแล้ว สำหรับสุนัขอย่างมัน
ร่างของมันถูกจับกดราบไปกับเตียง เด็กหนุ่มเคลื่อนไหวร่างกายอย่างรุนแรงบ้าคลั่ง ในหัวของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย
ใบหน้าที่แสนดื้อรั้น ดวงตาแข็งกร้าว ไม่ยอมคน ของเด็กหนุ่มคนนั้น มันช่างน่าโมโหและท้าทายให้เอาชนะเสียจริง
กรุณนึกถึงเด็กหนุ่มหน้าหวานปนดื้อที่เขาได้พบเจอในวันนี้ รุ่นน้องคณะเดียวกันกับเขาที่มีชื่อไพเราะว่ากวิน
กวินกับกรุณ ช่างเหมาะสมกันดีชะมัด
ถ้าหากได้ครอบครองเจ้าเด็กปากดีนั่น เขาจะกำราบให้กลายเป็นลูกแมวเชื่อง ๆ ที่คอยมาคลอเคลียอยู่แทบเท้า
หน้ารั้น ๆ แบบนั้น ถ้าถูกทำให้คราง จะมีสีหน้าแบบไหนกันนะ เพียงแค่จินตนาการถึง อารมณ์ของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุด
“ซี๊ดดดดดดดดด”หากเป็นคู่นอนคนอื่น เขาคงฟุ่บตัวลงสู่แผ่นหลัง ทิ้งตัวเองให้คลายความเหนื่อยบนผิวเนื้อเนียนนุ่มที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ เคล้าคลอสักพักพอเป็นพิธี ก่อนจะพลิกตัวไปยังที่ว่างข้าง ๆ หลับเป็นตายบนเตียงนุ่ม ๆ แล้วค่อยแยกย้ายทางใครทางมันในตอนเช้า
แต่ไม่ใช่กับสุนัขรับใช้
กรุณเหวี่ยงร่างมันออกอย่างไม่ใยดีหลังเสร็จกิจ หมาอย่างมันไม่ได้รับอนุญาตให้นอนร่วมเตียงกับเขา สิ่งที่มันต้องทำคือรีบแต่งตัวแล้วออกไปให้พ้นหูพ้นตา ท่าทีเงอะงะโง่เง่า มันทำให้เขาหงุดหงิด และเขาเบื่อที่จะดุด่ามันด้วยถ้อยคำรุนแรงหยาบคาย
“เดี๋ยวก่อนก้าน.....”
“อ่า.....ครับนาย”
“เจ็บหรือเปล่า”
“ไม่ครับ ไม่เจ็บแล้ว”
“ดี......ของน้ำเย็น ๆ ให้กูแก้วนึง.....ล้างมือให้สะอาดด้วยล่ะ”
“ครับ”
ระหว่างเขากับกวิน มันเป็นรักแรกพบหรือเปล่า
เขาเรียนอยู่ปีสอง และได้รับหน้าที่ให้เป็นพี่ว้าก ด้วยเหตุผลที่ว่าลุคของเขามันดูเหี้ย ๆ ดี
และกวินคือเด็กปีหนึ่งที่กล้าต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไม่หวั่นเกรง
ถ้ามันคือความรัก เขาจะทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ดี คนที่ไม่เคยมีความรักให้ใคร นอกเสียจากตัวเองอย่างเขา จะหัดรักคนจากไหนกันเล่า
คนที่โตมากับครอบครัวที่ประกอบธุรกิจสีเทา สูญเสียพ่อตอนอายุสิบห้า และมีแม่ที่ร่านนอนกับใครต่อใครไปทั่ว ก่อนจะจบลงด้วยการหาพ่อใหม่ให้เขา โดยเลือกเอาผู้ชายที่เลวและชั่ว ปลิ้นปล้อนเจ้าเล่ห์มาเป็นสามี คนที่ชั่วช้ากว่าพ่อของเขา อย่างน้อยพ่อบังเกิดเกล้าของกรุณก็ยังมีความเป็นนักเลง และสอนให้เขารู้จักรักพวกพ้อง อย่างน้อยพ่อก็รักเขา แต่รักของพ่อก็จบลง เมื่อความตายมาพรากดวงวิญญาณของพ่อไป
ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว....คนอย่างเขาจะรักใครเป็นได้อย่างไร
“น้ำครับ”
“มานั่งตรงนี้ก่อนสิ”
กรุณตบที่ว่างข้างตัวเขา ไอ้ก้านมองเจ้านายของมันด้วยสายตาใสซื่อปนโง่ จนกรุณต้องกระชากแขนมันให้ลงมานั่งด้วยตัวเอง
“เรียนเป็นยังไงบ้าง”
“ก็......ไม่ค่อยดีครับ”
“หืม?”
“ผมหัวไม่ดีน่ะครับ”
“เกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่าสองจุดห้าใช่ไหม”
“สองจุดเจ็ดครับ”
“ก็ยังดี....ตั้งใจเรียน อย่าให้เกินสี่ปี จบแล้วจะได้มาช่วยกูทำงาน”
“ครับ”
มันดูประหม่า เพราะท่าทีที่แปลกไปของเขา กรุณเพ่งมองมันอย่างพินิจ ไอ้ก้านช่างแตกต่างกับกวินราวฟ้ากับเหว กวินมีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวมีเลือดฝาด ไม่ได้ดูสวยแบบพวกกะเทย แต่ก็จัดว่าเป็นเด็กผู้ชายที่มีรูปร่างงดงาม ส่วนไอ้ก้านนั้นตัวเตี้ย หน้าตาประหลาด ตาตี่เล็กดูคล้ายกับสุนัขพันธุ์บลูเทอเรีย สามอย่างในตัวมันที่ทำให้เขาพอใจมีเพียง ความเงียบ ความถึกทน กับเนื้อหนังอวบแน่นเต็มไม้เต็มมือ
“ถอดเสื้อออกสิ”
“อ่า....ครับ”
“ลุกขึ้นยืนแล้วหมุนตัวช้า ๆ”
มันทำตามคำสั่งเขาอย่างว่าง่าย เนื้อตัวของมันดูสะอาดสะอ้านหมดจรด ผิวพรรณดีเนื่องจากสัตว์เลี้ยงไม่ต้องทำงานหนักเหมือนกับคนรับใช้คนอื่น ผิวของมันขาว ทำให้มองเห็นรอยแดงเป็นจ้ำที่เขาฝากไว้ แขนอวบของมันมองเห็นเป็นรอยนิ้วที่เขาบีบขย้ำ หน้าอกเต็มไปด้วยรอยฟัน และแก้มก้นของมันที่แดงเป็นรอยมือ
ฝีมือของเขาทั้งนั้น
และเขาจะไม่มีวันทำกับกวินเช่นนั้นเป็นอันขาด
ต่อจากนี้เขาจะลองอ่อนโยนกับมันดู ถ้าหากอ่อนโยนกับสัตว์เลี้ยงได้ กับคนที่เขาตกหลุมรักอย่างกวิน เขาต้องทำได้ดีกว่านี้แน่ ๆ
“มานั่งตรงนี้.....แค่นั่งเฉย ๆ”
“ครับ”
กรุณจ้องมองริมฝีปากของมันที่บวมช้ำ อันเกิดจากการบดจูบและขบกัดอย่างมันเขี้ยว ปลายนิ้วของเขาสัมผัสบาดแผลของมันอย่างแผ่วเบา ดวงตาหวาดหวั่นของมันค่อย ๆ หลับลงอย่างเคลิบเคลิ้ม ลมหายใจของมันถี่กระชั้น
ปลายนิ้วของกรุณลากผ่านลำคอของมันช้า ๆ ก่อนจะหยุดอยู่ที่กลางอกที่มีรอยกล้ามเนื้อจาง ๆ ของมันที่กระเพื่อมตามจังหวะหายใจ เขาสัมผัสหัวนมของมันอย่างแผ่วเบา อ้อยอิ่ง เขี่ยวนอยู่อย่างนั้นจนแข็งเป็นไต ดวงตาคมดุจับจ้องมันไม่วางตา เขาพึงพอใจที่ได้เห็นมันมีอารมณ์ร่วมยิ่งกว่าทุกครั้ง
“มึงรักกูไหม”
เขาถามมันด้วยน้ำเสียงเปี่ยมอำนาจอย่างผู้เป็นนาย
“เจ้านายคือผู้มีพระคุณครับ”
“ตอบกูให้ตรงคำถามไอ้ก้าน”
“ผมไม่บังอาจรู้สึกอย่างนั้นครับ อย่างเดียวที่ผมมีคือความจงรักภักดี”
“ดี.......ดีแล้ว จำไว้นะก้าน นอกจากพ่อของกู ก็มีแค่กูเท่านั้นที่เป็นเจ้าของชีวิตมึง เพราะกูต้องการมึง พ่อกูถึงได้ซื้อมึงมา ได้เรียนหนังสือ ได้มีที่ซุกหัวนอน ได้มีอาหารกินครบสามมื้อ เพราะฉะนั้นมึงต้องรักกู....อย่างหมาที่รักเจ้าของ อย่าคิดอะไรที่มันเกินฐานะของมึง เข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ”
มันตอบรับอย่างหนักแน่น
กรุณยิ้มกว้างอย่างพอใจ เขาโน้มตัวลงจูบมันอย่างอ่อนโยนกว่าครั้งไหน ๆ
รสจูบของผู้เป็นนายในครานี้...หอมหวานซ่านลิ้นเกินกว่าครั้งไหน ๆ
ความอ่อนโยนที่นายมอบให้ ทำให้ไอ้ก้านรู้สึกว่าตัวมันเป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อ
สัมผัสเร่าร้อนดั่งเปลวไฟแทบทำให้มันหลอมละลาย
.......คืนนี้กูอนุญาตให้มึงนอนร่วมเตียงกับกูได้.......
.......กูให้มึงนอน...เฉพาะเวลาที่กูสั่งให้นอน....เข้าใจใช่ไหม........
.......ถ้ากูไม่เอ่ยปาก มึงก็ทำอย่างที่มึงเคยทำ อย่าให้กูดีด้วยแล้วทำให้มึงลืมตัว.......เสียงนุ่มนวลของนาย ช่างฟังไพเราะจับใจหมาอย่างมันเหลือเกิน
.......อา....กวิน.....กวินจ๋า......เด็กดี....
.......ชอบไหมครับ ที่รักของพี่......แม้ว่านายจะไม่ได้พูดกับมันก็ตามที
To be con
เป็นเรื่องสั้นๆที่อาจจะยาว เลยขอลงห้องนิยายปกติก่อน เอาแน่เอานอนไม่ได้ 55555+
******************************************************************
Edit 26.12.2020
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
