กับดักพิศวาส
ตอนที่26
ขนมพยายามข่มความกลัวก่อนจะฉีกยิ้มให้ดิน
“พี่ดินมีอะไรรึเปล่า”
“พี่คิดถึงขนม” คำพูดที่ดูเหมือนจะหวาน แต่ขนมกลับรู้สึกขยะแขยงกับแววตาและน้ำเสียงของอีกฝ่าย
“คิดถึงก็น่าจะบอกกันดีดีนะครับ ทำแบบนี้ขนมตกใจแย่” ขนมพยายามควบคุมสติ
“หึ พี่ไม่ใช่ไก่อ่อนที่จะให้ขนมปั่นหัวได้ง่ายๆหรอก” ดินพูดจบกวาดสายตามองขนม เขายอมรับว่าเขาถูกใจขนมมาก ขนมดูมีอะไร และฉลาด เขาอยากจะค่อยๆกินละเมียดละไมที่สุด แต่เขากลับคิดผิด เด็กคนนี้มันร้ายกว่าที่เขาคิด!!
“ใครจะกล้าปั่นหัวคนอย่างพี่ดินกัน” ขนมพยายามพูดคุยเพื่อต่อรองเวลา สายตาเขากวาดมองเผื่อจะเห็นแดนไท
“หึ อย่าพูดคุยให้เสียเวลา ไปกันดีกว่า” ดินพูดจบกระชากขนมอย่างแรงไปที่รถของตัวเอง แม้ว่าขนมจะพยายามดิ้นขนาดไหนก็ไม่หลุด
“ปล่อยนะพี่ดิน!!” ขนมพยายามกระขากหนีแต่เขาก็สู้แรงดินไม่ได้
มุมที่ทั้งสองคนอยู่เป็นมุมอับ แทบจะไม่มีนักศึกษาสัญจร ขนมจะส่องเสียงร้องให้คนช่วยแต่กลับโดนดินผิดปากพร้อมผลักขึ้นรถไปอย่างแรง
“พลั๊ก!!”
“โอ๊ยย ขนมเจ็บนะพี่ดิน!!” ขนมขึ้นเสียงดังใส่ดินที่รีบกระชากรถออก
“หึ เจ็บเหรอ แค่นี้ยังน้อยกว่าพี่!!” ดินตวาดเสียงดังทำเอาขนมนั่งนิ่ง
ขนมมองรถที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงขึ้นเรื่อยๆ เขาต้องค่อยๆใจเย็น มีสติ ถ้ามัวแต่แรงใส่กันไปมามีแต่จะพัง
“พี่ดินจะพาขนมไปไหน” ขนมพูดออกไป แม้ว่าจะรู้ว่าเป็นคำถามโง่ๆ แต่เขาก็คิดตอนนี้ไม่ออกจริงๆ
“ขึ้นสวรรค์ไงละ” ดินตอบพร้อมยิ้มมุมปากทำเอาขนมเม้มปากแน่น
ครืน ครืน
เสียงโทรศัพท์ขนมสั่น ขนมได้สติพยายามนิ่งแต่แอบหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงแล้วกดรับทิ้งไว้
“ตอนนี้อยู่เส้นวิภาวดี พี่ดินจะพาขนมไปไหน” ขนมพยายามพูดเสียงดังเพื่อให้ปลายสายได้ยิน
“ขึ้นสวรรค์ไงละขนม ยังวันนี้ขนมก็ต้องเป็นของพี่!”
“พี่ดินทำแบบนี้กับขนมทำไม แค่ขนมไม่สนใจพี่ดินถึงกับต้องมาฉุดกันเลยเหรอ” ขนมปั้นเสียงเศร้าน่าสงสาร
“หึ ก็ชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ เลวๆอะห้ะ!!” ดินตวาดเสียงดังพร้อมเร่งความเร็วมากขึ้นเพื่อไปที่จุดมุ่งหมาย
“ขนมไม่คิดเลยว่าพี่ดินจะเลวได้ขนาดนี้”
“หึ พี่มันเลว แต่คงสู้ไอ้แดนไม่ได้สินะ คงถ่างขาให้มันเอาไปกี่ครั้งแล้วละ”
“ใช่ พี่ดินสู้พี่แดนไม่ได้หรอก ยังไงขนมก็จะเป็นของพี่แดนคนเดียว!” ขนมพูดเสียงดังตะโกนใส่ดิน เพื่อทำคะแนนกับแดนไทมากกว่าเดิม
“ฮ่าๆๆ เดี๋ยวมารอดูกันว่าจะยังพูดแบบนี้ได้มั้ย” ดินหัวเราะดังลั่นพร้อมมองขนมอย่างมีเลศนัย
ขนมนั่งนิ่งพยายามมองทางและอ่านป้าย ระหว่างนั้นเองตัวขนมก็เผลอทำโนโทรศัพท์หล่นลง
“นั้นอะไร!!” ดินพูดเสียงพร้อมเบรกรถทันที
เอี๊ยดดด!!
ขนมรีบหยิบโทรศัพท์แต่โดนแดนไทกระชากไปได้ซะก่อน
“หึ ฉลาดนักใช่มั้ย!!” ดินมองขนมพร้อมยกยิ้ม ขนมจ้องดินอย่างไม่ยอมแพ้
“เอาโทรศัพท์ขนมมานะ!”
ดินไม่ตอบแต่ขว้างโทรศัพท์ขนมทิ้งทันที พร้อมออกรถต่อ
ขนมมองรถที่เคลื่อนที่อย่างเร็วอย่างหวั่นใจ แบบนี้เขาจะทำยังไงดี แดนไทไม่รู้แน่ๆว่าเขาโดนจับมาที่ไหน
“หึ เงียบไปเลยสินะ ไหน มีลูกเล่นอะไรมาใช้อีก” ดินพูดขึ้น
“ขนมเหนื่อยแล้วละ พี่ดินจะทำอะไรก็ทำเถอะ” ขนมพูดพร้อมถอนหายใจ เขาต้องนิ่งเพื่อใช้ความคิดในการเอาตัวรอด
“ยอมง่ายแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่เหนื่อย เก็บแรงไว้เหนื่อยบนเตียงดีกว่า” ดินพูดพร้อมกวาดสายตามองขนม
ขนมกระตุกยิ้มเข้าใจว่าดินต้องการอะไร ถ้าต้องการเขาก็จะให้ ในเมื่อเขาเลวแล้ว จะเลวให้ถึงที่สุด
ขนมนั่งนิ่งไปจนถึงปลายทาง ดินพาเขาที่โรงแรมใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ขนมยอมเดินตามดินแต่โดยดีไม่ขัดอีกฝ่ายจนอีกฝ่ายแอบแปลกใจ
“หมดแรงจะขัดขืนแล้วหรือไง” ดินพูดแซวระหว่างขึ้นลิฟต์
“ถ้าพี่ดินบอกว่าต้องการแบบนี้ตั้งแต่แรกก็บอกขนมสิ ขนมจะได้ไม่ตกใจ” ขนมยกยิ้มหวานให้อีกฝ่าย
ดินมองขนมนิ่ง เด็กคนนี้ร้ายไม่ธรดาจริงๆ เมื่อกี้ยังบอกจะไม่ยอมเป็นของเขา แต่ตอนนี้กลับพลิกลิ้นขึ้นมา
“หึ ทำไมถึงยอมง่ายๆละ เมื่อกี้ยังบอกจะเป็นของไอ้แดนคนเดียวอยู่เลย”
“นั้นมันเมื่อกี้ ไม่ใช่ตอนนี้”
“ตอแหลไปเรื่อยว่างั้น” ดินพูดขึ้นมาพร้อมมองขนมอย่างไม่เข้าใจ
“เค้าเรียกว่าปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์มากกว่า”
ขนมพูดจบมองห้องตรงหน้าพร้อมถอนหายใจ เขาไม่เคยหนักใจอะไรมาก่อนขนาดนี้ การจะนอนกับใครสักคนไม่ใช่เรื่องยาก แต่เขาไม่อยากทำ เขาไม่อยากฝืนใจตัวเอง
ขนมเข้ามาในห้องเขาโดนผลักล้มลงบนเตียง พร้อมยอมให้ดินซุกไซร้คอแต่โดนดี
“จะไม่ขัดขืนหน่อยเหรอ แบบนี้ไม่เร้าใจเลย” ดินพูดยั่วเย้าขนมที่นอนนิ่ง
“จะขัดขืนให้เจ็บตัวทำไม สุดท้ายพี่ดินก็จะเอาให้ได้อยู่ดี” ขนมตอบพร้อมจ้องหน้าแดนไท
“หึ ฉันละถูกใจขนมจริงๆ คนอย่างนายมันคาดเดายาก ฉันชอบ” ดินพูดพร้อมไล้ตามโครงหน้าของขนม
“แต่ขนมจะเตือนพี่ดินไว้สักอย่าง ระวังสักวันจะเสียใจกับการกระทำของตัวเอง” ขนมพูดเสียงเฉียบจ้องตาแดนไทได้ไม่มีแววล้อเล่นเหมือนที่ผ่านมา
ดินจ้องตาขนมพร้อมยิ้มมุมปาก เขาไม่มีทางตกหลุมเล่เหลี่ยมของขนมหรอก เหลี่ยมจัดขนาดนี้คิดจะพูดหว่านล้อมเขาละสิ
“พี่ไม่เคยเสียใจในสิ่งที่พี่ทำไปแล้ว”
“ขนมจะรอดู” ขนมพูดจบพร้อมเบ้ปากให้ดินต่อหน้า
เป็นครั้งแรกที่ดินได้เห็นขนมออกสีหน้าท่าทางร้าย ปกติจะเป็นคนคิดอยู่ในใจมากกว่าแสดงออกมา เขารับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่ใกล้ระเบิดขึ้นทุกที
ดินสะบัดหัวเขาไม่อยากจะสับสนกับท่าทีของขนม เขาไม่มีทางตกหลุมกับดักอีกฝ่ายเด็ดขาด คิดจะมาไม้ไหนก็ปั่นหัวเขาไม่ได้หรอก
ดินซุกไซร้คอขนมต่ออย่างรุนแรง มือที่ว่างบีบคั้นบั้นท้ายกลมของขนมอย่างรุนแรงให้สมกับที่เขารอคอยและตั้งใจ
ขนมหลับตาถอนหายใจ ปล่อยจิตใจให้ล่องลอย ไปตามอารมณ์ แม้ว่าต้องฝืนขนาดไหนเขาก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ เพราะมันดีกว่าโดนข่มขืน!
ขนมปล่อยให้ดินปลดกระดุมเขาจนหมดพร้อมกระชากเสื้อเขาออก ขนมลืมตามองอีกฝ่ายพร้อมยิ้มหวาน ขนมยืดตัวขึ้นปลดกระดุมดินทีละเม็ดจนหมด เขากระชาดเสื้อดินทิ้งพร้อมก้มลงไปไล้ลิ้นไปตามแผงอกแกร่งและยอดอกสีเข้ม
“อ่าส์” ดินมองท่าทางที่ยั่วเย้าของขนมแล้วอารมณ์ยิ่งพุ่งสูง
ดินกระชากขนมขึ้นมาบดจูบอย่างร้อนแรง เขาผลักขนมนอนลงพร้อมตามไปบดจูบอย่างเร้าร้อยอีกครั้ง มือค่อยๆถอดกางเกงของกันและกัน
ขนมขยี้ผมขนองดินที่กำลังปรนเปรอยอดอกเขาอยู่ ดินไล้ไปตามหน้าท้องเนียนจนถึงชองทางด้านหลัง ดินช่างใจเล็กน้อยก่อนจะไล้ลิ้นไปรอบๆปากทางพร้อมบดลิ้นอย่างรุนแรง
“อ่าส์ ซี๊ดดดดด” ขนมเชิดตัวขึ้นพร้อมความเสียวที่อีกฝ่ายมอบให้
ขนมปล่อยให้ฝ่ายนำเกมส์ได้ไม่นานเขากระชากอีกฝ่ายขึ้นมาบดจูบพร้อมพลิกขึ้นบนตัวดิน ขนมค่อยไล้ลิ้นไปตามแผงอกแกร่ง ยอดอกสีเข้ม และหน้าท้องแกร่งเป็นลอนของดิน เขาเล่นกับร่างกายของดินอย่างยั่วเย้าและร้อนแรง ขนมจับท่อนลำที่ใหญ่โตไม่แพ้น้องชายก่อนจะไล้ลิ้นไปตามลำและอมเข้าไปอย่างรุนแรง
“อ่าส์ โอ้ววววว ขนม ซี๊ดดดด” ดินมองขนมอย่างพอใจ ไม่เคยมีใครออรัลให้เขาเสียวได้ขนาดนี้มาก่อน
ขนมปรนเปรออีกฝ่ายจนพอใจแล้วลุกขึ้นแบมือขอของสำคัญเพื่อป้องกัน
ดินยกยิ้มพอใจก่อนหยิบถุงยางออกมาใส่เองและผลักขนมนอนลง ดินยกขาขนมพากบ่าก่อนจะค่อยๆกดท่อนลำเข้าไปช้าๆ
“อ่าห์ ซี๊ดดด” ขนมเชิดหน้าขึ้นอย่างพึงพอใจ แม้ว่าจะตึงๆเจ็บนิดๆ แต่เขาสก็ต้องมีมารยาเพื่อให้ดินรู้สึกภูมิใจ
“พี่ดินเบาๆหน่อย ขนมเจ็บ อ่าส์”
“ฟิตจัง ไอ้แดนมันไม่ค่อยทำใช่มั้ย ซี๊ดดดด”
ขนมลอบยิ้มสะใจ ชายแท้ที่ไม่เคยมีอะไรกับเกย์ก็แบบนี้ ไม่คิดว่ามันจะฟิตขนาดนี้ ทั้งๆที่เขามีอะไรกับแดนไทบ่อย แต่เขาก็ต้องดูแลความกระชับเสมอ
“ซี๊ดดดดด อย่ารุนแรงกับขนมนะ เบาๆหน่อย” ขนมพูดพร้อมส่งสายตายั่วยวนให้ดิน
ดินอดใจไม่ไหวกระแทกจนมิดลำพร้อมบดจูบขนมอย่างเร้าร้อน
ขนมจิกแผ่นหลังแกร่งของดินแน่น รู้สึกซาบซ่านกับความรู้สึกที่ดินมอบให้
ดินกระแทกเข้าออกอย่างรุนแรงและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ อ๊ะ พี่ดิน อ่าห์”
“ขนม ซี๊ดดดดด ”
ดินรู้สึกไม่ไหวเขาจึงปลดปล่อยออกมารอบแรกพร้อมฟุบลงบนตัวขนมและจูบริมฝีปากขนมเบาๆ
ขนมพยายามผลักดินออกแต่ดินกลับขัดขืนพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
“หึ คิดว่าพี่จะจบแค่นี้เหรอ คืนนี้ขนมไม่ได้นอนแน่”
ดินพูดจบจูบไล้คอขนมต่ออย่างพึงพอใจในรสกามเมื่อกี้
ขนมมองดินเล็กน้อยก่อนจะมองบนแล้วถอยหายใจ
คืนนี้ต้องเหนื่อยอีกแล้ว!
เวลาล่วงเลยมาจนเกือบถึงตี1 ดินยังไม่ห่างจากกายของขนม อีกฝ่ายยังตักตวงความสุขจากขนมจนขนมเหนื่อย
“อ่าส์ ซี๊ดดด”
ขนมนอนตะแคงให้อีกฝ่ายกระแทกเข้าพร้อมบดจูบลำคอไปพร้อมๆกัน
“ก็อกๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นแต่ดินกลับไม่สนใจ
“ก็อกๆๆๆๆ !!” เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อยๆจนขนมต้องพูดขึ้น
“พี่ดินเสียงประตู ไม่ไปเปิดเหรอ”
“ช่างมัน” ดินพูดเสียงแผ่วไม่สนใจ ยังเสพสมร่างกายของขนมต่อไป
“อ๊ะ แต่ขนมรำคาญ”
ดินเงยหน้าจากซอกคอ ก่อนจะสบถอย่างอารมณ์เสีย
“แม่ง! ใครวะ!” ดินตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวไปเปิดประตู
ขนมถอนหายใจอย่างเหนื่อยกาย เขาจะได้พักสักที
ดินกระขากประตูอย่างอารมณ์เสีย เมื่อประตูเปิดขึ้นก้ต้องตกใจ
“แดน!!”
ดินโดนผลักอย่างแรงจนล้มลง ขนมได้ยินอย่างนั้นตาโตทันที เขารีบหยิกร่างกายตัวเอง พร้อมตบหน้าตัวเองให้ขึ้นสี พร้อมห่มผ้าห่มและบีบน้ำตา
“ขนม!!” แดนไทตะโกนเสียงดังพร้อมจะเดินเข้าไปหาขนมแต่กลับโดนดินกระชากไว้ซะก่อน
“อย่ามายุ่งกับเมียกู!” ดินพูดจบโดนแดนไทต่อยทันที
“ผัวะ!!”
“ไอ้แดน!!” ดินชี้หน้าน้องชายพร้อมเข้าไปซัดหมัดใส่แดนไททันที
“ผัวะ !! ” ทั้งสองคนแลกหมัดกันอย่างโมโหจนลูกน้องที่ตามแดนไทมาด้วยต้องเข้ามาแยกทั้งคู่
“พี่แดน ช่วยขนมด้วย ขนมโดนข่มขืน” ขนมเรียกแดนไทพร้อมก้มน้ำตาร้องไห้ออกมา
แดนไทได้สติหันมามองขนม ความรู้สึกเขาเหมือนโดนตีหัวหนักๆ หน้าชาไปหมด สภาพของขนมไม่บอกก็รู้ ตามตัวแดงไปด้วยรอยที่ดินฝากไว้
“ข่มขืน!” ดินขึ้นเสียงสูงอย่างงงๆ เมื่อี้ยังสมยอมแท้ๆ ตอนนี้จะมาเล่นบทโศกอะไรกัน
“ช่วยขนมด้วยพี่แดน” ขนมพูดจบแดนไทเข้ามากอดอีกฝ่ายไว้แนบอก
“พี่มาแล้วขนม” แดนไทกอดขนมแน่นตาเขาแดงกล่ำไปหมด มองไปที่ดินด้วยความแค้น
“ช่วย ขะ ชนมด้วย อึก ฮือออ”
“ตอแหล!! ตอแหลจริงๆนะขนม เมื่อกี้ยังถ่างขาให้กูเอาอยู่เลย!!” ดินตะโกนเสียงดังอย่างไม่พอใจ ยิ่งเห็นท่าทีของขนมที่จะเสียใจปานจะขาดใจตาย
“หุบปาก!! ถ้าพี่ไม่อยากให้ผมโมโหไปมากกว่านี้” แดนไทตวาดเสียงดังพร้อมอุ้มขนมขึ้นทั้งผ้าห่ม
ดินจะเขามาแย่งขนม แต่โดนลูกน้องที่แดนไทพามาด้วยยึดไว้
“ปล่อยกู!!”
“ไม่ต้องปล่อย!!” แดนไทสวนไปทันที เขาจ้องพี่ชายตัวเองอย่างโกรธจัด
แดนไทอุ้มขนมออกไปผ่านหน้าดิน ขนมที่ร้องไห้ไม่หยุดหันมามองดินที่จ้องอย่างไม่ลดละ
ขนมมองดินพร้อมเบ้ปากอย่างสะใจ
______________________________________________________________________
ใครที่เชียร์ให้ขนมกวาดหมด ตอนนี้ก็กวาดเพิ่มไปอีกหนึ่งแล้วนะ
ตอนนี้พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า ขนมไม่ใช่นายเอกที่แสนดี และอาจจะร้ายแบบนางร้ายละครหลังข่าว
อยากให้มองขนมเป็นตัวดำเนินเรื่องมากกว่านายเอก
ถ้าจะมองคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องก็คงพระเอกของเรา แดนไท
อ่านนิยายพระเอกเลวแล้วนายเอกแสนดีเยอะแล้ว ลองสลับกันบ้าง ฮ่าๆ
ขอบคุณทุกคนที่คอมเม้นต์และอ่านนะครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
