หัวข้อ: >>> กับดักพิศวาส <<< ตอนที่35 ตอนจบ 22/9/2560 หน้า13

[GuoJeng]

 สงสัยขนมจะเป็นลูกของผู้หญิงที่ผัวคุณหญิงไปนอนด้วยแน่ๆ ถึงเวลาตามราวีขนมแล้วสินะ
 รออ่านต่อคับ

[A_bookworm]

เย้ อ่านทันจนได้ ตอนเข้ามาเรื่องนี้ ดันแวะข้างทางซะก่อน แวะไปอ่าน ข่ม ขืน รัก ระหว่างรอตอนต่อไป จะไปแวะบ้านวังสวาทซะหน่อย 

[TanyaPuech]

กับดักพิศวาส


ตอนที่23

“แดนไปไหนมาลูก”  คุฯหญิงเด่นดวงพยายามระงับอารมณ์เดือนในใจให้เหลือเพียงรอยยิ้มหวานให้กับลูกชายคนเล็ก

“แดนไปหาเพื่อนมาครับ” แดนไทตอบด้วยยิ้ม

คุณหญิงเด่นดวงเห็นรอยยิ้มที่มีความสุขและท่าทางที่ผ่อนคลายของลูกชายรู้สึกบาดลึกในใจ  ไปเสวยสุขกับนังเด็กนั้นมีความสุขกันมากใช่มั้ย

“เพื่อนที่ไหน  แม่รู้จักมั้ย” คุณหญิงเด่นดวงยังซักไม่เลิก

“แม่ไม่รู้จักหรอกครับ” แดนไทพูดปัด แม้จะเริ่มสงสัยแล้วว่าทำไมแม่ถึงซักเขานัก

“แดนจะคบใครมาอยากให้แดนเลือกหน่อยนะลูก” คุณหญิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งจนแดนไทรับรู้ได้ถึงความจริงจัง

“มีอะไรหรือเปล่าครับแม่” แดนไทเลิกคิ้วอย่างสงสัย อดที่จะคิดถึงคำพูดของขนมไม่ได้ ที่พูดว่าดอนจะเอาเรื่องเขามาบอกกับแม่

“ไม่มีอะไรหรอกลูก  แม่แค่อยากให้แดนไทรู้จักที่จะเลือกคบใคร ตอนนี้เราก็โตแล้ว จะเรียนจบแล้ว แม้อยากให้เรามองหาอะไรจริงจังที่จะสร้างครอบครัวตามแบบแผนที่ถูกต้อง ไม่ใช่อะไรที่มันต่างจากแบบแผนที่กำหนดไว้” คุณหญิงเด่นดวงสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างพยายามระงับอารมณ์ที่เหมือนจะคุกกรุ่นขึ้นมารอีกครั้ง ก่อนจะพูดต่อ “ถ้าเราอยากจะเล่นๆแม่ก็ไม่ว่า แต่ก็ต้องระวังอย่าให้ส่งผลเสียต่อชื่อเสียง และที่สำคัญ เมื่อถึงเวลาก็ต้องหยุด ทิ้งชิ้นเนื้อร้ายไปหาสิ่งที่ดีกว่า”

คำพูดของคุณหญิงทำให้แดนไทตีความได้อย่างเดียว และดูเหมือนจะตรงที่เข้าคิดไว้ แต่เขาก็เลือกที่จะนิ่งรอดูสถานการณ์ก่อน

“คุณแม่หมายถึงอะไรเหรอครับ”

“แม่ก็หมายความอย่างที่พูด  แม่ไม่อยากให้แดนหลงผิด ถลำลึกไปกับอะไรที่ไม่ถูกต้อง”

“แล้วอะไรเป็นเครื่องตัดสินเหรอครับว่าสิ่งนั้นถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง”

คำพูดสวนของแดนไททำเอาคุณหญิงชะงัก  แดนไทลูกชายคนเล็กของเขาไม่เคยเถียงเขาจริงๆจังๆขนาดนี้

“สังคมไงละลูก  เรื่องบางเรื่องสังคมเราก็ยังยอมรับไม่ได้” คุณหญิงเด่นดวงพูดเสียงเข้มขึ้นพร้อมจ้องตาลูกชายที่ดูเหมือนจะสับสน

แดนไทมองแม่ตัวเองที่แปลกตาไปต่างจากทุกวัน  ถึงแม่เขาจะเจ้ายศเจ้าอย่าง แต่ก็ไม่เคยมีแววตาที่ดูถูกขนาดนี้ให้เขาเห็น

“ถ้าเรามัวแต่สนใจสังคม แล้วเราจะมีความสุขในชีวิตได้ยังไงครับ”

“แม่รับไม่ได้ก็คือรับไม่ได้!!” คุณหญิงเด่นดวงขึ้นเสียงอย่างควบคุมไม่ได้  เมื่อเห็นหน้าลูกชายคนเล็กที่ตกใจอย่างเห็นได้ชัดก็นิ่งลงก่อนจะเข้าไปลูบแขนลูกชายแล้วพูดขึ้น

“เชื่อแม่สิ  แม่หวังดีกับแดนเสมอ”

แดนไทมองแม่ที่เปลี่ยนไป แม่ที่แสนใจดี เอาใจเขาทุกอย่างไปไหน ผู้หญิงตรงหน้าที่เต็มไปด้วยความดูถูก สับสน และแค้นคนนี้คือใคร

“แดนไม่รู้หรอกนะครับว่าแม่จะไปรู้เรื่องของแดนจากใครมา  แต่แดนก็ช่วยไปบอกเขาด้วยว่า อย่างมายุ่งกับชีวิตแดน!”

แดนไทพูดจบเดินหนีออกมาทันทีไม่สนใจเสียงคุณหญิงเด่นดวงที่เรียกอีกฝ่ายดังลั่น

“แดน  แดน  แดนไท!!  กลับมาคุยกับแม่!!”  คุณหญิงเด่นดวงมองลูกชายตัวเองที่เดินไปจนลับสายตาพร้อมกำหมัดแน่น  เพราะนังเด็กขนม  นังงูพิษที่ทำให้ลูกของเธอกล้าปีกกล้าขาแข็งกับเธอขนาดนี้



ดอนที่เปิดประตูออกมาดูเมื่อได้ยินเสียงแม่ของเขาตะโกนดังลั่นบ้านก็เจอกับน้องชายที่เดินมาหน้านิ่งอย่างไม่พอใจ

“แดน มีอะไรหรืเปล่า” ดอนทักขึ้นทำให้น้องชายชะงัก

แดนไทสบตากับพี่ชายคนรองก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแล้วพูดขึ้น

“หึ  พี่ก็น่าจะรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น  สมใจพี่รึยังละ”

แดนไทพูดจบเปิดประตูเข้าห้องพร้อมปิดเสียงดัง

“ปัง !!”

ดอนมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างสับสน เขาไปทำอะไรไว้  ดอนนิ่งคิดพร้อมฉุกคิดถึงเรื่องขนม เขาตัดสินใจเดินลงมาข้างล่างก็เจอแม่ที่นั่งหน้าเครียดบนโซฟา

“แม่มีอะไรหรือเปล่าครับ”

คุณหญิงเด่นดวงหันมามองดอนลูกชายคนกลางก่อนจะถอนหายใจ

“ไม่มีอะไรหรอก”

“ผมได้ยินแม่ตะโกนเรียกน้องซะเสียงดัง ทะเลาะกันรึเปล่าครับ” ดอนถามอย่างใจเย็น

“ไม่ใช่เรื่องของแก  แกจะไปสนใจอะไร วันๆเอาแต่ถ่ายรูป!” คุณหญิงหันมาใส่อารมณ์ใส่ลูกชายคนกลางแทน

ดอนสูดลมหายใจเข้าอย่างระงับอารมณ์ 

“มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะครับ”

“คนอย่างแกจะทำอะไรได้” คุณหญิงพูดพร้อมส่ายหน้าเบาๆ ทำเอาดอนรู้สึกเจ็บในอกกับท่าทางของแม่  แม่ไม่เคยเชื่อใจอะไรเขาสักอย่าง  แค่เขาเลือกทางที่ตัวเองชอบ ไม่เป็นผู้บริหารเหมือนลูกคนอื่นทำให้แม่ดูแคลนเขาได้ขนาดนี้เลยเหรอ

แดนไทชะงักทันทีที่ลงมาเห็นดอนนั่งคุยกับแม่อยู่  เขากัดฟันจนกรามขึ้นมองภาพตรงหน้าอย่างโมโห  ถ้าคนนั้นไม่ชีพี่ชาย เขาคงจัดการไปสักหมัด

“นั้นแกจะไปไหนตาแดน!” คุณหญิงหันมาสนใจแดนไททันทีที่เห็นแดนไทถือกระเป๋าใบโตลงมา

“ผมจะไปอยู่คอนโด ไม่กลับบ้านสักพัก” แดนไทตอบพร้อมเดินหนี

คุณหญิงเด่นดวงเดินไปกระชากแขนลูกชายคนเล็กอย่างแรกพร้อมพูดเสียงแข็งขึ้น

“แม่ไม่ยอม  แม่ไม่ให้แกไปไหนทั้งนั้น  แกต้องอยู่ที่บ้าน!”

“แม่ครับ ใจเย็นๆ” ดอนเดินเข้ามาห้ามทันที  ตอนนี้เด็กในบ้านเริ่มให้ความสนใจออกมามุงดู

“ผมไม่อยู่  ใกล้เปิดเทอมแล้ว ผมจะไปอยู่คอนโดยาว ผมคงไม่ว่างกลับบ้าน” แดนไทพูดด้วยน้ำเสียงแข็งไปแพ้กันทำเอาดอนแบตกใจที่เห็นน้องชายคนเล็กแข็งข้อกับแม่

“ไม่!  หลังจากนี้แกต้องกลับบ้านทุกวัน แม่จะไม่ให้แกไปอยู่ที่คอนโดเด็ดขาด!”

“แม่อย่ามาห้ามผมเลย  ยังไงก็ห้ามผมไม่ได้หรอก” แดนไทกระชากแขนหนีคุณหญิงจนหลุด

คุณหญิงเด่นดวงอ้าปากค้างทันทีทีเห็นลูกชายแข็งข้อกับเธอขนาดนี้

“อะไรที่ทำให้แกแข็งข้อกับแม่ขนาดนี้ห้ะตาแดน!!”

“ผมอึดอัด ผมไม่อยากอยู่บ้าน!” แดนไทพูดจบหันหลังให้แต่กลับโนกระชากไว้

“แกเป็นไรวะแดน ใจเย็นค่อยๆคุยกัน” ดอนห้ามอีกคนเมื่อเห็นว่าแม่เขากำลังยืนกำหมัดแน่น

“ผลัก!!”  แดนไทผลักดอนอย่างแรงจนล้มลง

“พี่ก็อีกคนไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี  ผมไม่คิดเลยนะว่าพี่จะขี้อิจฉาขนาดนี้  เห็นผมมีความสุขหน่อยก็คงจะมาฟ้องแม่สินะ  คิดจะแย่งไปจากผมหรือไง” แดนไทพูดขึ้นเสียงดังพร้อมมองพี่ชายอย่างผิดหวัง

“พูดอะไรของแกวะ” ดอนลุกขึ้นมองน้องชายอย่างงง เขาทำอะไร อิจฉาอะไร

“รู้อยู่แก่ใจ  แต่ผมจะบอกพี่ไว้นะ  ยังไงพี่ก็ไม่มีวันแย่งไปจากผมได้หรอก  ต่อให้พี่จะฟ้องแม่หรือฟ้องใครก็ตาม!”

แดนไทพูดจบเดินออกไปที่รถทันที ไม่สนใจเสียงเรียกของดอน

“แดน  แดน  ไอ้แดน!!”

“หยุดตาดอน ปล่อยน้องไป!!”  เสียงตวาดเสียงดังของคุณหญิงทำเอาดอนนิ่ง

คุณหญิงเด่นดวงเดินมองรถน้องชายที่ขับออกไปด้วยความเร็วสูงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เธอกำหมัดแน่น ก่อนจะเบ้ปากขึ้น

ดอนมองแม่ตัวเองที่ดูน่ากลัวแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน  เขารู้สึกกลัว  กลัวความคิดของแม่ที่จะทำอะไรลงไปก็ได้

“ปล่อยน้องไปก่อน  แล้วแม่จะจัดการเอง  จะจัดการถอนรากถอนโคนให้หมด!” คุณหญิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบอย่างน่าขนลุก ทำเอาเด็กในบ้านที่มามุงดูรีบเผ่นออกไปทันที




“ขนมจะกลับจากบ้านญาติวันไหน” ดินถามเสียงปลายสายด้วยน้ำเสียงร้อนรน  เขาอยากเจออีกฝ่ายมาก

“อีกสองสามวันครับ” ขนมตอบเลี่ยงทันที  ดินโทรหาบ่อยมากจนรำคาญ

“กลับมาก็เปิดเทอมเลยสิ”

“ใช่ครับ”

“แบบนี้เราจะมีเวลาเจอกันเหรอไง” ดินพูดอย่างไม่พอใจ  ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าขนมกำลังหลบหน้าเขา

“ถ้าขนมว่าง ขนมจะบอก”

“หึ  ว่างจากเรียน หรือว่างจากมันกันแน่!” ดินเริ่มอารมณ์เสีย  เอกสารตรงหน้าไม่เข้าหัวเขาสักนิด

“ถ้าพี่ดินจะพูดไม่รู้เรื่องขนมว่าแค่นี้ดีกว่า” ขนมพูดจบตัดสายทันที

ขนมปิดเสียงเรียดเข้าเพราะเขาไม่อยากได้ยินเสียงโทรข้าวของดินที่กระหน่ำโทรเข้ามา


ครืน ครืน

ขนมมองเบอร์ที่โทรเข้ามาใหม่ เบอร์จากแดนไท

“มีอะไรมั้ยครับพี่แดน”

“คืนนี้มานอนกับฉัน  เดี๋ยวฉันไปรับ”

“ได้ครับ”  ขนมตอบรับอย่างงงๆ


ไม่นานนักแดนไทก็มารับขนมพร้อมมุ่งสู่คอนโดด้วยความเร็วสูง  ขนมมองแดนไทที่หน้านิ่งจนเข้าไม่กล้าจะซักถามอะไร

“เอ่อ  พี่แดนขับช้าๆหน่อยก็ได้นะครับ”  ขนมเริ่มพูดด้วยความกลัว

“ขอโทษที ฉันอารมณ์ไม่ดี” แดนไทดูสงบลงและไม่ขับรถน่ากลัวเหมือนตอนแรก

ขนมเข้าไปกุมมืออีกฝ่ายไว้พร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหวาน

“พี่แดนมีอะไรพูดกับขนมได้นะครับ”

แดนไทมองหน้าขนมพร้อมยกมือของขนมมาหอมเบาๆแล้วพูดขึ้น

“แม่ฉันรู้เรื่องเราสองคนแล้ว”

คำพูดของแดนไททำเอาขนมลอบหัวเราะในใจแต่ก็ต้องแสร้งทำเป็นตกใจ

“รู้ได้ไงครับ” ขนมตาโตอย่างตกใจ

“หึ พี่ดอนคงไปฟ้องจริงๆ”

ขนมลอบเบ้ปากอย่างสะใจตอนที่แดนไทสนใจถนน  อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

“แล้วเราจะทำยังไงกันดีครับ”  ขนมแสร้งทำเสียงเครียดพร้อมก้มหน้าอย่างวิตก

“ไม่ต้องกลัว ฉันจะไม่ให้ใครทำอะไรนายได้”

“แต่ขนมกลัว” ขนมปั้นเสียงสั่นเครือพร้อมซบบนไหล่แกร่งของแดนไท

“ไม่ต้องกลัว  ไม่มีใครทำอะไรนายได้ทั้งนั้น” แดนไทลูบหัวขนมเบาๆ โดยไม่เห็นเลยว่าขนมกำลังทำหน้าสะใจขนาดไหน

เมื่อถึงห้องแดนไทขนมหลีกออกมาระเบียงเพื่อโทรหายายทันที

“ยายครับ ช่วงนี้ยายไปปฏิบัติธรรมที่ภาคเหนือมั้ยครับ ที่ยายอยากไปกับเพื่อนๆ”

“ทำไมละลูก มีอะไรหรือเปล่า”

“ไมมีอะไรหรอกครับ  เห็นยายอยากไปหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้ไปสักที”

“ก็ใช่นะลูก แต่ยายไม่อยากไปหรอก ยายเป็นห่วงขนม ยายไม่อยากให้ขนมอยู่บ้านคนเดียวนานๆ”

“ไม่ต้องห่วงขนมหรอกครับ ขนมมีพี่แดน อีกอย่างขนมก็โตแล้ว ดูแลตัวเองได้” ขนมยกแดนไทมาอ้าง เพราะเขารู้ว่ายายไว้ใจแดนไทไม่น้อย ตั้งแต่เจอกัน

“ก็ได้ลูก แต่มันไม่กะทันหันไปเหรอ ถ้ายายไป ยายต้องไปคืนนี้เลยนะ” ยายแก้วพูดอย่างเป็นห่วงเพราะทริปนี้เป็นทริปยาวกว่าที่เธอเคยไป

“ไม่หรอกครับ ขนมอยากให้ยายไป”

ขนมพูดคุยกับยายอีกไม่นาน ยายบอกจะโทรหาเขาทุกวัน พร้อมย้ำให้ดูแลตัวเองดีดี 

ตอนนี้ขนมไม่อยากให้ยายอยู่บ้าน อยากให้ยายไปปฏิบัติธรรมไกลๆ เขาจะได้สบายใจที่ยายได้อยู่ในที่ปลอดภัย เพราะขนมไม่ไว้ใจคุณหญิงเด่นดวง ผู้หญิงคนนั้นสามารถทำอะไรก็ได้

เขาไม่อยากให้ยายต้องลงมายุ่งกับเกมส์นี้  ส่วนเขาไม่กลัวเด็ดขาดไม่ว่าคุณหญิงจะมาไม้ไหน

ขนมมองแผ่นหลังกว้างของแดนไทที่นั่งในห้องอย่างนึกสนุก

คุณหญิงเด่นดวงอาจจะมีอำนาจ สั่งใครให้ทำอะไรเขาก็ได้ แต่เขามีแดนไทเป็นเกราะ ซึ่งเกราะของเขาก็คือดวงใจของอีกฝ่ายนั้นเอง









_________________________________________________________

มาต่อแล้วครับ  ตอนหน้ามาดูคุณหญฺิงแผลงฤทธิ์  แล้วมาดูขนมรับมือกัน

ตอนนี้สงสารพี่ดอนสุด  ไม่รู้อะไรเลย   

ขอบคุณทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ 

[GuoJeng]

  รออ่านตอนต่อไปคับ ขนมจะรับมือคุณนายยังไง

[hunhan]

สนุกลืม แซบ อยากให้พี่ดอนได้กับนมจริงๆ555

[t2007]

หนูขนมฉลาดมาก

[yymomo]

   กอดปลอบพี่ดอนแล้วกัน  คือเอาตรงๆนะ  พี่ดอนไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ  เขาก็แค่เตือนพี่เตือนน้องเท่านั้น 

ไม่ขอเดาอะไรแล้วเกี่ยวกับสาเหตุ  แต่คิดคงเรื่องชู้สาวน่ะแหละ  ไม่ไกลจากเรื่องนี้หรอก  ก็หวังว่า ขนมจะไม่ขาดสติทำร้ายคนที่ไม่เกี่ยวข้องไปมากกว่านี้ 

ปล.  ความรักความหลงกามารมณ์ทำให้คนตาบอดและโง่งมได้จริงๆ

[zoro]

พี่ดอนก็แย่งสิจะได้พีคๆ

[viewier]

คุณหญิงต้องทำอะไรกับแม่ขนมแน่เลยอะ หรือว่าพ่อพี่แดนจะชอบแม่ขนม
เดามั่วแล้วอะตอนนี้ อยากรู้ๆ ว่าทำไมขนมถึงต้องแก้แค้นขนาดนี้

[puiiz]

 

[karamailpraleen]

เห็นใจดอนจาง

[bungg]

ตอนนี้คงได้แต่สงสารพี่ดอน อยากช่วยพี่กับน้องตัวเองแท้ๆแต่ดันโดนขนมซะ
ลุ้นกันต่อไปค่ะว่าคุณหญิงจะมาไม้ไหน ขนมจะรับมือได้มั้ย ไม่ขออยู่ทีมไหนทั้งนั้น เราจะอยู่ทีมป้าข้างบ้าน555555
เป็นกำลังในให้คนเขียนนะคะ สู้ๆรอๆค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

อื้อหือ บ้านพี่แดนนี่ก้อใช่จะดีนะ เฟคกันมาตลอดแม้กระทั่งกับลูก
เรามีลางว่าแดนกับขนมจะเป็นพี่น้องกัน เรารับได้นะ แต่ยัยคุณหญิงเราเกลียดมากเลย
นางเป็นประเภททำอะไรก้อได้ อาจจะจ้างฆ่าคนได้ด้วย
น้องขนมรักพี่แดนเถอะ อย่าใจแข็งนักเลย

[armize]

ขนมยิ่งกินยิ่งอร็อย. ชอบเรื่องนี้รีบมาต่อนะชอบมากเลย

[Petit.K]

ขนมนี่แซ่บดีจริงๆๆ กรีสสสสส

[TanyaPuech]

กับดักพิศวาส


ตอนที่24

ตลอดสามวันที่ผ่านมาขนมอยู่กับแดนไทตลอด แทบจะไม่แยกตัวออกจากกัน เขาและแดนไทขลุกอยู่ในคอนโดของแดนไทตลอด ตลอดทั้งสามวันที่ผ่านเขาต้องคอยรับอารมณ์ของแดนไทที่พุ่งสูงและไม่เคยจะหยุดพักเรื่องบนเตียง

วันนี้หลังจากเลิกเรียนเปิดเทอมวันแรก แดนไทโดนเรียกตัวจากผู้เป็นพ่อให้กลับบ้านอย่างด่วน ทั้งๆที่ปกติแล้วพ่อของแดนไทแทบจะไม่ยุ่งกับเรื่องส่วนตัวด้วยซ้ำ ขนมรับรู้ได้ถึงความผิดปกติ และเขาก็พร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งที่เขารอยคอย

ขนมยืนหน้าบ้านที่เขาทิ้งไปสามวัน  คงมีคนต้องการจะแยกเขาและแดนไทออกจากกัน แดนไทรีบขนาดไม่มีเวลามาส่งเขาที่บ้าน ทำไมเขาจะจับสังเกตไม่ได้ ในเมื่อมีคนตั้งใจให้เขากลับมาที่บ้าน เขาก็จะกลับมาตามความต้องการของคนนั้น

ขนมไขประตูเข้าบ้านด้วยท่าทีไม่เร่งรีบ เดินเข้าบ้านไปอย่างอารมณ์ดี  เขาจัดแจงอะไรบางอย่างตรงมุมห้องนั่งเล่นเพื่อเตรียมการสำหรับการมาเยือนของแขก

“เป็นไงละ เสวยสุขกับลูกชายฉันมาสามวัน ไม่ออกไปไหนกันเลย” เสียงดังมาแต่ไกลพร้อมเสียงกระแทกส้นสูงเข้ามาในบ้านของเขา

ขนมที่นั่งรอไม่นานนักกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมยืนประจันหน้าอีกฝ่ายที่ยืนกอดอกมองเขาอยู่

“สวัสดีครับคุณหญิงเด่นดวง มาหาผมถึงบ้านมีธุระอะไรเหรอเปล่า” ขนมยิ้มหวานยกมือไหว้คุณหญิง แต่คุณหญิงกลับมองว่ามันเสแสร้งที่สุด

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี นังงูพิษ!” คุณหญิงเด่นดวงตวาดลั่นพร้อมเดินเข้ามาตบหน้าขนมอย่างแรง

“เพี๊ยะ!!”

ขนมกัดปากที่เริ่มชาเพราะแรงตบก่อนจะหันไปจ้องหน้าคุณหญิงอย่างไม่สลดสักนิด

“คุณหญิงตบขนมทำไมครับ” ขนมปั้นเสียงน่าสงสารพร้อมกุมแก้มตัวเอง

“ตบให้แกรู้ว่าแกกำลังเล่นอยู่กับใครไงละ” คุณหญิงกดเสียงต่ำมองขนมด้วยสายตาเหยียด

“ขนมไปทำอะไรให้คุณหญิงเหรอครับ” ขนมยังแสร้งไม่รู้เรื่อง

“เลิกตอแหลสักที  อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกไปยุ่งกับแดนไท” คุณหญิงเด่นดวงตวาดเสียงแหลม เธอเริ่มรำคาญกับท่าทีไม่รู่เรื่องของขนม อย่าคิดว่าเธอจะรู้ไม่ทันงูพิษ

“ยุ่งกับพี่แดนเหรอครับ  ใครยุ่งกับใครกันแน่” ขนมถอยห่างเล็กน้อยพร้อมกวาดสายตามองคุณหญิงที่จ้องมาอย่างโกรธแค้น

“ลูกชายฉันไม่ยุ่งกับของต่ำๆอย่างแกก่อนหรอก ถ้าแกไม่ไปยั่ว!”

“แหม๋ คุณหญิงครับ คนเราต่อให้ยั่วขนาดไหนถ้าคนมันจะไม่เล่นด้วยก็ไม่มีวันได้หรอกครับ” ขนมยกยิ้มมุมปากพร้อมเบ้ปากคุณหญิง

“แก!!” คุณหญิงชี้หน้าขนมก่อนจะยกยิ้มร้ายแล้วพูดอย่างคุกคาม “อย่าปากดีให้มันมากนัก”

“บางทีขนมอาจจะมีดีกว่าปากก็ได้นะครับคุณหญิง”

“ผลั๊ก !!”  คุณหญิงผลักขนมอย่างแรงก่อนจะชี้หน้า

“แกจะเอาเท่าไหร่ ฉันจะให้ ขอให้หยุดยุ่งกับลูกชายฉัน!”

“ทำไมขนมต้องหยุดยุ่งละครับ ในเมื่อเราสองคนรักกัน” ขนมเน้นเสียงตรงคำว่ารักกันทำเอาคุณหญิงเบิกตากว้างทันที

“แกกล้าพูดว่ารักงั้นเหรอ  แกคิดว่าลูกชายฉันจะรักผู้ชายอย่างแกเหรอ ไม่มีทางหรอก! ลูกชายฉันก็แค่หลงชั่วครั้งชั่วคราว”

“ทำไมเหรอครับ เราสองคนจะรักกันมันผิดตรงไหน”

“มันผิดที่เป็นแกไงละ!” คุณหญิงกวาดสายตามองขนมก่อนจะพูดต่อ “คงอย่างแกถ้าไม่สั่งสอนคงจะไม่หยุดสินะ”

ขนมกวาดสายตามองรอบๆบ้านทันที

“หึ  พวกแกเข้ามาได้ละ !!” คุณหญิงสั่งเสียงเข้ม

ผู้ชายฉกรรจ์สามคนเข้ามาในบ้านขนม ตัวโตหน้าเข้มจนขนมแอบกลัว พวกมันเข้ามาพร้อมไม้เบสบอล

“ทำลายบ้านมันซะ!!” คุณหญฺงพูดจบพวกมันสามคนตีทำลายทุกอย่างในบ้าน

“เพล้ง !!  ปัง!!”

ขนมตาโตมองรอบบ้าน  เขาคิดไว้ไม่มีผิดคนอย่างคุณหญิงเด่นดวงเลวร้ายไม่สนใจใครอยู่แล้ว

“หยุดนะ!!” ขนมตวาดเสียงดังลั่นแต่พวกมันก็ไม่สนใจ

“อย่านะ!!” ขนมเข้าไปกระชากจะกระชากผู้ชายตรงหน้าออกที่กำลังจะตีรูปเขาและยาย

“ปัก!!” ขนมถีบผู้ชายตรงหน้าอย่างแรงจนล้ม ขนมเลือดขึ้นหน้ามองคุณหญิงอย่างโกรธแค้น

“เลิกแอ๊บได้แล้วเหรอ”

“คุณหญิงเด่นดวง สิทธิวัฒน์นี่เลวจริงๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเกิดมาในตระกูลผู้ดี  แต่การกระทำนี่สันดานไพร่ชัดๆ”

ขนมพูดจบคุณหญิงชี้หน้าตาโตมองขนมอย่างโกรธจัด “พวกแกจับนังขนมไว้!!”

ชายทั้งสามรุมจับขนมแน่น  ขนมยืนนิ่งไม่ขัดขืน แต่สายตากลับท้าทายคุณหญิง

“เพี๊ยะ!!  เพี๊ยะ!!”  คุณหญิงตบแรงจนขนมหน้าหันริมฝีปากช้ำ

“ปากดีนักใช่มั้ยแก” คุณหญิงบีบหน้าขนมอย่างแรงจนหน้าเบี้ยว

“ถุ้ย!”  ขนมถุยน้ำลายใส่หน้าคุณหญิงทันที

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”  คุณหญิงเด่นดวงกรี๊ดลั่นจนชายทั้งสามคนตกใจเผลอปล่อยขนม

เมื่อหลุดได้ขนมรีบปิดสิงที่ซ่อนไว้พร้อมกับซัดแจกันใส่ชายทั้งสาม

“เพล้ง!!”

ทั้งสามคนที่เอาแต่สนใจคุณหญิงโดนไปเต็มๆ

“แก!!  นังขนม ฉันไม่เอาแกไว้แน่!” คุณหญิงปาดน้ำลายบนหน้าอย่างขยะแขยง

“กลัวจังเลยครับ” ขนมเชิดหน้าพร้อมกับยิ้มเหยียด

“พวกแกจับมันไว้!” คุณหญิงหันไปสั่งชายทั้งสามคน

ชายทั้งสามคนจะเข้ามาจับแต่ขนมกลับถือไม้เบสบอลของพวกมันแล้วชี้หน้า

“เข้ามาสิ  รอบนี้ฉันไม่ยอมพวกแกแน่!”

ขนมหยิบโทรศัพท์ที่ซ่อนไว้พร้อมกดแจ้งตำรวจทันที

“เกิดเหตุร้ายที่หมู่บ้าน...”

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ  ไปแย่งโทรศัพท์มา!!” คุณหญิงแผดเสียงแหลมทันที

ชายทั้งสามมาแย่งโทรศัพท์จากขนมพร้อมปาลงพื้น

“เพี๊ยะ!” คุรหญิงเข้าไปตบขนมพร้อมกับตวาดเสียงดังลั่น “แกคิดว่าจะชนะฉันเหรอ”

“เพี๊ยะ!!  ปัก!!” ขนมตบพร้อมถีบคุณหญิงอย่างแรงจนอีกฝ่ายล้มลง

“หึ  แล้วแกคิดว่าฉันจะยอมแพ้แกเหรอนังคุณหญิงสันดานไพร่!”

“กรี๊ดดดดด  แกกล้าถีบฉัน พวกแกจัดการมันเดี๋ยวนี้!!”

สิ้นเสียงคุณหญิงขนมโดนต่อยทันที

“อั๊ก!!” ขนมล้มลงไปพร้อมกับยกมือมาบังแรงกระแทกพร้อมมืออีกข้างจับไม้เบสบอลตีพวกมันอย่างไม่ยอมแพ้

“น้องขนมมีอะไรให้พี่ช่วยมั้ย” เสียงเพื่อนบ้านดังขึ้น

“หยุด!! กลับ!!” คุณหญิงพูดจบพวกมันหยุด  ขนมที่สะบักสะบอมไม่น้อยลุกขึ้นยืนมองคุณหญิงอย่างไม่กลัว

“หยุดยุ่งกับลูกชายฉันซะ ไม่งั้นแกโดนมากกว่านี้แน่!” คุณหญิงพูดจบสะบัดหน้าเดินออกจากบ้านไปทันทีพร้อมชายสามคน

ขนมยืนมองคุณหญิงที่เดินจากไปด้วยความแค้น สายตาที่พร้อมจะแผดเผาทุกอย่าง เขาเจ็บ เจ็บกายไปหมด แต่เขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาจะทำหลังจากนี้จะทำให้อีกฝ่ายเจ็บใจไม่แพ้กายเขาในตอนนี้แน่

“น้องขนมเป็นไงบ้าง” เสียงผู้หญิงวัยกลางคนเข้ามาในบ้านด้วยสายตาตื่นตะหนก

ขนมเปลี่ยนสีหน้าบีบน้ำตาร้องไห้ทันที

“อึก  อึก พี่สา ขนมขอบคุณมากนะครับ” ขนมทรุดลงนั่งพร้อมยกมือไหว้อีกฝ่าย

“โถ น้องขนม พี่ได้ยินตั้งนานแต่ไม่กล้าเข้ามาช่วย แต่ไม่ต้องห่วงนะพี่แจ้งตำรวจให้แล้ว” สาเข้ามากอดปลอบเด็กตรงหน้าที่ร้องไห้เสียงดัง



ไม่นานนักตำรวจมาเต็มบ้าน ตำรวจเข้ามารวบรวมหลักฐาน ถ่ายรูปเก็บไว้ พร้อมทั้งเชิญตัวขนมที่โดนทำร้ายร่างกายไปโรงพัก

ขนมนั่งให้ปากคำพร้อมพี่สาที่นั่งข้างๆ  พี่สายืนยันว่าเห็นผู้หญิงมากับผู้ชายวัยฉกรรจ์สามคน มาทำร้ายขนมถึงบ้าน

“คนที่มาทำร้ายน้องคือใครครับ” ตำรวจถามขนม

“คุณหญิงเด่นดวง  สิทธิวัฒน์ครับ” ขนมพูดจบบีบน้ำตาไหลลงมาทันที

ตำรวจหน้าเครียดไม่น้อยเมื่อได้ยินชื่ออีกฝ่าย

“น้องแน่ใจนะ”

“แน่ใจสิครับ  ทำไมเหรอ พอรู้ชื่อนามสกุลขึ้นมาจะไม่ทำคดีให้เหรอครับ” ขนมจ้องตำรวจตรงหน้า

“ไม่ใช่ครับ แต่ไม่มีหลักฐานอะไรเลย”

“มีสิครับ”  ขนมตอบแค่นั้น พร้อมยกยิ้มมุมปาก

พี่สาที่นั่งข้างๆช่วยยืนยันอีกเสียงเพราะเห็นหน้าคุณหญิงเด่นดวงชัด

ขนมถอยออกมาโทรศัพท์หาใครสักคนที่ต้องรับรู้เรื่องนี้ทันที

“พี่แดนครับ  อึก  อึก”

“มีอะไรขนม” ปลายสายตกใจทันทีที่ได้ยินเสียงขนมอื้น

“ขนมโดนทำร้าย  ตอนนี้อยู่ที่สน.” ขนมพูดได้ไม่นานแดนไทก็ตัดสายพร้อมรีบออกมาหาเขาทันที

ขนมยืนรอไม่นานนักแดนไทก็มาถึง  ขนมเข้ากอดอีกฝ่ายพร้อมร้องไห้โฮออกมา

“ใครทำขนม บอกพี่มา!”

“คุณหญิงเด่นดวงครับ อึก  อึก”

แดนไทตาโตทันทีที่ขนมพูดจบ เขาลูบไปตามแก้มที่ช้ำเพราะโดนตบไปมา

“คุณแม่ทำขนมเหรอ” แดนไทเสียงแผ่วทันที  เขาอ่อนล้าจนไม่อยากจะเชื่อว่าแม่เขาจะร้ายขนาดนี้

“ใช่ครับ  ไม่ใช่แค่ขนม แต่บ้านขนมก็โดน ฮืออออ”

แดนไทกอดขนมแน่นพร้อมลูบหลังอย่างปลอบโยน

“เรื่องคดี..” แดนไทพูดขึ้นอย่างยากลำบาก

“ปล่อยให้เป็นไปตามกฎหมายครับ” ขนมพูดนิ่งพร้อมเบ้ปากอย่าสะใจ เขาไม่มีทางยอมความแน่ๆ

“ขนมไปโรงพยาบาลกับพี่ก่อนมั้ย ช้ำไปหมดแล้ว”

“กายไม่เท่าไหร่  แต่ใจของขนมสิครับ ฮือออ  อึก” ขนมหยุดพูดพร้อมสบจาอีกฝ่ายแล้วพูดต่อ “แม่ของพี่บอกให้ขนมเลิกยุ่งกับพี่ ไม่งั้นเขาจะฆ่าขนม”

ขนมพูดเสียงดังลั่น แม้แต่ตำรวจที่นั่งอยู่ก็ได้ยิน  ตำรวจที่นั่งอยู่หน้าเครียดทันที  ท่าทางเรื่องนี้จะไม่ธรรมดาแล้ว

แดนไทอึ้งไปกับสิ่งที่ขนมพูด

ไม่นานนักก็มีเหล่านักข่าวเข้ามาเยอะเมื่อได้ยินข่าวคุณหญิงเด่นดวงไปทำร้ายเด็กคนนึง

“นั้นคุณแดนไท ลูกชายคุณหญิงนิ” เหล่านักข่าวมองพร้อมกระซิบกระซาบลถ่ายรูปแดนไทที่กำลังกอดกับผู้เสียหาย

“ไม่ทราบว่าคุณหญิงมาทำร้ายน้องทำไมคะ” นักข่าวรุมขนมทันทีที่ผละออกจากแดนไท

“อึก  อึก คุณหญิงมาฆ่าผมครับ” ขนมพูดจบเหล่านักข่าวฮือฮาทันที 

ตำรวจที่นั่งอยู่รีบเข้ามาห้ามพร้อมต้อนนักข่าวออกไป

แดนไทยืนเครียดหน้านิ่งอยู่ข้างหลัง ไม่ไกลนักมีพี่สาที่กำลังพูดคุยกับตำรวจอีกนายอย่างออกรสถึงคดีความที่เกิดจากการใส่สีตีไข่ตามประสาแม่บ้านดูละครของตน

ขนมยิ้มมุมปากพร้อมมองไปที่นั่งข่าวที่กำลังโทรศัพท์รายงานกันอย่างพัลวัน

รับรองพรุ่งนี้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่!!







____________________________________________________

มาต่อแล้วครับ  งานนี้ไม่มีใครยอมใครแน่นอน

ขอบคุณทุกคนที่อ่าแนละคอมเม้นต์ครับ 

[GuoJeng]

   สนุกมากๆ อ่านๆไปคิดไปว่าจะเป็นไงต่อในเมื่อเรื่องราวมาถึงขั้นแตกหักกับยัยคุณหญิงเด่นดวงล่ะ
  รออ่านตอนต่อไปคับ

[karamailpraleen]

คุ้มหรอขนม?

[azure]

แรงด้วยกันทั้งคู่เลย

[yymomo]

   ขิงก็ราข่าก็แรง  แต่ตอนนี้ ขนมนำอยู่แต้มนึง 

[iceman555]

 

[zoro]

นึกถึงคำพูดของแดนไทตอนแรกๆ แล้วตลกดีอะ นางกลับคำพูดตัวเองหมดเลย เป็นขนมคงหัวเราะสะใจจนฟันร่วงหมดแล้ว 55555555

[armize]

สนุกมาก. มาต่อด่วน. ขนมเลิศมาก

[❣☾月亮☽❣]

   อีคุณหญิงเพี้ยนมาก ร้ายมากอะ แต่ขนมนี่เริ่มจิตนิดๆละ ฮ่าๆ สะใจ
เราเห็นแดนเริ่มลังเลระหว่างแม่กับเมียแล้ว หึ ถ้าลำบากใจนัก ขนมให้พี่ดินช่วยสิจ๊ะ

[BlogenzZ]

คุณหญิงเด่นดวงนี่ร้ายมากๆๆๆ อะไรจะหวงลูกชายขนาดนั้น ส่วนขนมก็ร้ายมากๆเช่นกัน

ดูอยากที่ขนมทำแล้วคงจะแค้นคนในบ้านนี้มากๆ นับวันๆนางยิ่งเพิ่มความแรงมากขึ้น

รู้สึกตอนนี้กำลังเข็มข้นเลย แต่ดูจากเนื้อเรื่องแล้วน่าจะมีเข็มข้นกว่านี้ 

[PaePT]

เหมือนไหร่ดอนจะเสร็จขนม รอแค่นี้ 

[TachibanaRain]

กดเข้ามาอ่านด้วยความบังเอิญ เรื่องนี้พลิกมากอ่านแรกๆนึกว่านานเอกจะใสๆโดนกระทำไรงี้ซะอีกที่ไหนได้ ร้ายสุด แรงสุด ส่วนปมนั้นพอจะเดาได้หน่อยๆ แต่ที่ยังไม่กล้าฟันก็เรื่องของขนมกับแดนนี่แหละว่าจะใช่พี่น้องกันไหม คือกลัวมันจะจบไม่สวยจริงๆอะ

[wargroup]

ตายล่ะ ดันมาติดใจนายเอกสายเผ็ดดุ เจ้าคิดเจ้าแค้น ...แถมแอบจิตหน่อยๆ คึคึ

อ่านสนุกจังเลย ชอบช่วงแรกๆ ชอบความยั่วเยของขนม ตอนพยามคั่วกับแดนไทคือพล็อตมันส์มากกก
ชอบที่แดนไทหลงขนมไม่รู้ตัว ตั้งข้อแม้ กันเค้าเข้าใกล้ แล้วตัวเองดันแหกมันเองหมดทุกข้อ
แต่พอเริ่มเข้าโซนเทครัวล้างตระกูล ทางนี้เริ่มหวั่นใจละ...กลัวกระแสน้ำพัดแรงออกอ่าวไทยสู่โอเชี่ยน 555

หลังขนมมีคดีกับคุณหญิงนรก คงจบไม่สวยชัวร์ อยู่ยากแน่ๆ ได้แฉล้างแค้นสมใจ แต่ชีวิตคงพัง!
โดยเฉพาะกับผู้ทั้งหลายที่ไปปั่นหัวเอาไว้ ...รออ่านพาร์ทขนมง้อพี่แดนไทนะคะ มาต่อบ่อยน๊า รออยู่ๆ

[uxij]

อห.. นี่ก็มาติดกับดักขนมเหมือนกัน ร้ายๆแบบนี้
รอน้องสู้กะพี่ดอน ซึ่งขนมนี่เก่งอะรู้จุดอ่อน อ่านเกมออก แต่ยิ่งถลำลึกยิ่งยาก  ลึกๆในใจพี่น้องคงมีอะไร
ในใจอยู่แล้ว. ขนมมาจุดชนวนลูกคนเล็กคนกลางอีก
พีคคคคคมาก แอบลุ้นให้พี่ดอนเป็นพระเอก จะทันขนมมั้ยนะ555555 ทั้งพี่ทั้งน้องก็ไม่รอดไปละ เหลือดอนที่จะเป็นมวยถูกคู่

[puiiz]

รอน้าาาาาาาาาาาา