เป็นเช่นรัก15.2
เมื่อเช้าเพื่อนๆแตกตื่นกันนิดหน่อยที่เห็นเขาหัวแตก และใบหน้าช้ำ
เป็นหลักตอบสั้นๆว่า "อุบัติเหตุ"
ไม่มีใครถามอีก แม้ว่าจะสงสัยมากกว่านี้
ความใคร่รู้เป็นของคู่กับมนุษย์ บางทีก็สร้างสรรค์ บางทีก็ไม่
เกราะป้องกันของเป็นหลัก คือการยิ้มน้อยๆ
รอยยิ้มที่ทำให้เพื่อนรู้สึกถึงระยะห่าง
เขาไม่ได้หยิ่ง เพียงแต่ตลอดมา รู้สึกว่าตัวเองนั้นมีความผิดและความลับที่ต้องซ่อนไว้ ไม่ควรคบหากับใคร ไม่อย่างนั้นก็อาจถูกทำร้ายด้วยสายตาของเพื่อนๆถ้ารู้ว่าเขาทำอะไรไว้บ้าง
คนที่มีคราบเลอะในชีวิต คงต้องอยู่ให้ห่างจากคนอื่น
รวมถึง พี่รักและพี่เช่นด้วยหรือเปล่า
ไม่แน่ใจ
เหมือนพี่ทั้งสองจะรู้ดีว่าเขาเปื้อนตรงไหน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
ขอบคุณ ที่ส่งสองคนนี้มาให้เขา อย่างน้อยก็ทำให้เวลานี้เขามีความสุข
แต่ความสุขแบบนี้จะมีอยู่นานแค่ไหนกัน
เขาก็เป็นเสียแบบนี้ มีความสุขสลับกับความกลัว กลัวว่าสิ่งที่มีจะหายไป กลัวว่าคนที่มีจะจากไป กลัวว่าเพียงข้ามคืนเราก็อาจกลายเป็นคนแปลกหน้าและห่างเหิน
เด็กมัธยมที่นั่งจมจ่อมอยู่กับความคิดของตน ไม่ทันรู้ตัวว่ามีคนเดินเข้ามาด้านหลัง
เขามองเป็นหลักอยู่นานแล้ว ดูเหมือนกับนั่งนิ่งๆแต่บรรยากาศที่ฟุ้งอยู่รอบๆนั้นไม่นิ่ง
คนที่แอบดูอยู่ เดินอ้อมหลัง
มือคู่นั้นเอื้อมมาปิดตาเป็นหลักเอาไว้
เป็นหลักไม่ตกใจ
คนปิดตาก็ไม่พูดเสียที
รอคอย
เหมือนกำลังเล่นเกม
"พี่จะปิดตาผมไว้ จนมืดค่ำ แล้วค่อยไปปิดร้านตอนสี่ทุ่มก็ได้นะครับ"
"หยุดคิดหรือยังล่ะ"
"ครับ?"
"ปะ ไปกินหนมกัน วันนี้ทำสูตรใหม่" วิธีเปลี่ยนเรื่องคุยของคิดเช่นก็เป็นแบบนี้แหละ เฉไฉไปอย่างอื่นได้หน้าตาเฉย
"ผมคิดอะไร" เป็นหลักยังติดใจ
"อ้าว ลักกี้เองยังไม่รู้เลย"
เป็นหลักถอนหายใจกับมุกกวนโมโห และการทำหน้าตาไม่รู้ไม่เข้าใจของคิดเช่น
"ยังไงก็ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ"
"แสนรู้" คิดเช่นโน้มเข้าหา งับเบาๆที่ปลายจมูกของเป็นหลัก แล้วตามด้วยจูบ
ดูเหมือนคิดเช่นจะชอบการกัดและจูบเบาๆที่ปลายจมูก ในขณะที่รักแท้ชอบจูบลงมาที่ริมฝีปากเลย
จมูกเป็นของคิดเช่น ส่วนริมฝีปากเป็นของรักแท้
"ไม่รู้หรอกว่าคิดอะไร แค่เห็นนั่งจ๋อง เลยปลอบ บางทีความคิดของเราเองนั่นแหละที่ทำร้ายเรา"
เป็นหลักพยักหน้า การปิดตานั่นคือการปลอบสินะ
จริงๆไม่ใช่การปิดตาหรอกที่คิดเช่นทำ แต่ตั้งใจเอามือมาสัมผัสตัวของเป็นหลักไว้ เพียงแต่คิดเช่นเลือกให้มือของตนแตะเข้าที่ตรงนั้น
ที่ดวงตา ให้มองเห็นแต่มือของเขา ให้หยุดภาพบางอย่างในใจ
มืออุ่น ทำให้ดวงตาอุ่น เยียวยากันด้วยอุณหภูมิ
ไอร้อนจากอีกคนแสดงถึงการมีอยู่
และคิดเช่นอยู่ตรงนี้ ข้างๆเป็นหลัก
"จริงๆตอนนี้มีความสุขขึ้นมากแล้ว แต่บางทีก็เผลอคิดถึงเรื่องเดิมๆแล้วก็รู้สึกว่าตัวผมเปื้อนเกินไป แล้วก็ระแวงว่าความสุขจะอยู่ไม่นาน"
"เปื้อนก็เปื้อนสิ ตอนนี้เป็นหมาเปื้อนๆที่อยู่กับคิดเช่น เดี๋ยวคิดเช่นเลี้ยงหนม กินหนมแล้วจะสบายใจ ไป เร็ว"
คิดเช่นลุกขึ้นแล้วเดินนำไป เป็นหลักมองตามแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ
คิดเช่นปลอบแบบไหนกัน ไม่มีคำพูดตรงไหนที่ละมุนหรือประโลมใจ ทักษะการปลอบคนแย่พอๆกับรักแท้เลย
แต่ก็ทำให้หัวใจเบาขึ้นมานิดหนึ่ง
'หมาเปื้อนๆที่อยู่กับคิดเช่น'
ตลกดี แต่ก็รู้สึกปลอดภัยด้วย อย่างน้อยก็มีขนมไว้ปลอบหมาตัวนี้สินะ
เป็นหลักรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเจ้าของไป
ครั้งก่อนที่มาร้าน พนักงานหลายคนก็มองด้วยสายตาสงสัย
เด็กคนนี้เป็นใครกัน
คราวนี้มีคนใจกล้าคนหนึ่งถามขึ้น
"คุณคิดเช่นมีน้องชายด้วยเหรอครับ"
พี่เช่นของเป็นหลักที่ตอนนี้เป็น "คุณคิดเช่น" ของลูกน้อง ตอบสั้นๆว่า
"เด็ก"
"อูวววว" เสียงแสดงความแปลกใจ และกึ่งๆล้อเลียนดังมาให้ได้ยิน
"คุณคิดเช่นคงหน้าใสอ่อนวัยไปร้อยปี"
เป็นหลักขยับเข้าใกล้คิดเช่นอีกนิด เริ่มรู้สึกว่า แขนขาเก้งก้างและเกะกะ
คิดเช่นยักคิ้ว แล้วหันมาหาเป็นหลัก "กินไร"
"อะไรก็ได้ครับ"
"งั้นกินล็อตเตอรี่ไหม"
เป็นหลักคิ้วย่นเลยทีเดียว
คิดเช่นขำ "ก็ อะไรก็ได้ของลักกี้คืออะไรล่ะ"
"อะไรก็ได้ ง่ายๆ ไม่รบกวนมากน่ะครับ"
คราวนี้เป็นคิ้วของคิดเช่นที่เริ่มขมวดเข้าหากัน "งั้นตามมา"
ปกติคิดเช่นไม่ลงครัวเอง เขาถนัดทำขนม
"มัดผมให้ใหม่หน่อย"
คิดเช่นสั่งแล้วย่อตัวลง เป็นหลักรวบผมที่รุ่ยร่ายเข้าด้วยกันแล้วมัดให้ตึง ลำคอขาวมีร่องรอยของอารมณ์อยู่ประปราย ยิ่งทำให้อยากเข้าใกล้ อยากดึงตัวเข้าชิดแล้วประทับริมฝีปากลงไปตามรอยเหล่านั้น
เป็นหลักถอนหายใจแรง
เป็นเอามากแล้วเป็นหลัก
"ตอกไข่" คิดเช่นสั่งเป็นหลักสั้นๆ แล้วหันไปตั้งกระทะ
มันก็เป็นแค่ไข่เจียวง่ายๆ แต่ทำไมลูกน้องในร้านถึงดูตื่นเต้น มีซุบซิบกัน บางคนโผล่มาดู
คนที่อายุมากที่สุด กล้าแซวว่า "นานๆทีจะเห็นคุณคิดเข้าครัวนี้ ปกติเข้าแต่ครัวขนม สงสัยน้องคนนี้ต้องพิเศษมากๆ"
คิดเช่นในผ้ากันเปื้อนเหล่มอง ท่าทางแบบ 'อย่าแซวผมน่า'
ไข่เจียวอร่อย
แค่ไข่เจียวก็ทำให้มีความสุขได้เหมือนกัน
คิดเช่นพาเป็นหลักมานั่งกินข้าวกันสองคนในมุมที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว
"ทำไมพี่เช่นถึงไม่ค่อยเข้าครัวนี้ล่ะ ผมก็เห็นพี่ทำกับข้าวที่บ้านตลอด"
"ทำได้ กับทำอร่อย มันก็ไม่เหมือนกันนี่นาลักกี้"
"อร่อยนะ" เป็นหลักแย้งด้วยหน้าตาจริงจัง
"ไข่เจียวนี่ก็ด้วยเหรอ"
เป็นหลักพยักหน้าแรงๆหลายครั้ง
"ไม่ได้ใส่อะไรเป็นพิเศษสักหน่อย"
"มันอร่อยเพราะพี่ทำ" เป็นหลักพูดเบาๆ
ตึกตัก! คิดเช่นได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นชัดจนเกินไป
เจ้าเด็กนี่ไปหัดอ้อนคนด้วยหน้าตาแบบนี้มาจากไหน
สองครั้งแล้วนะที่คิดเช่นแพ้ทางการอ้อนของเป็นหลัก
.
.
.
"อันนี้ขนม คิดสูตรใหม่ จะเอาไว้ขายช่วงปีใหม่" พออิ่มแล้วคิดเช่นก็ยกขนมออกมาวาง แล้วนั่งตรงพนักเก้าอี้ของเป็นหลัก
หน้าตาคล้ายเค้ก แต่ไส้ข้างในเป็นสลิ่ม ด้านบนเป็นครีมสีหวาน กลิ่นวนิลลา
เป็นหลักตักชิมคำแรกแล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้ม จากนั้นก็ตักกินจนหมด
คิดเช่นรู้สึกว่า ตาของเขามัวๆ โดนเจ้าเด็กนี่จู่โจมเข้าอีกแล้ว
กินขนมของเขาด้วยท่าทางแบบนี้มันแย่ยิ่งกว่าการอ้อนเมื่อกี้อีกนะลักกี้
อยากฟัด และจะไม่ทนแล้วด้วย
คิดเช่นเชยคางเป็นหลักขึ้น พร้อมกับโน้มตัวลงต่ำ
"ปากเลอะ"
เสียงกระซิบเบาหวิว ก่อนที่จะใช้ริมฝีปากดูดลงตรงมุมปากของเด็กช่างอ้อน
ดูดแล้วดึงขึ้นนิดๆ ผละห่างเพื่อสบตาแล้วกลับเข้าแนบชิดในเวลาชั่ววินาที
คิดเช่นไล่ดูดริมฝีปากบนล่าง เบาสลับแรง
เป็นหลักส่งเสียงจากลำคอเบาๆ แบบคนเมามายในความหวาน
จูบของคิดเช่นอร่อยกว่าขนม
"ตั้งชื่อให้หน่อย" หลังจากจูบกันจนอิ่ม คิดเช่นก็มอบหน้าที่ให้เป็นหลัก
"ต้องตั้งชื่อด้วยเหรอครับ"
"ของขวัญปีใหม่ก็ควรมีชื่อนะ"
"Sweet Kitchen" เป็นหลักเงยมองด้วยสายตาที่...
"ลักกี้!" เจ้าเด็กนี่ แพรวพราวอย่างเหลือเชื่อ
จงใจให้คิดไปไกลกว่าขนมใช่ไหม ร้าย!
"ก็ผมคิดออกแค่นี้"
"ผมตั้งให้ไหม"
เสียงของรักแท้ดังมาก่อนตัว รักแท้ที่มาทันเห็นการเช็ดปากด้วยปากแบบนั้น เดินยิ้มเข้ามา
หวงไหม ก็ยังหวงอยู่ แต่หลังจากบทรักเมื่อคืนก่อนแล้ว การที่เห็นคิดเช่นกับเป็นหลักจูบกันมันชวนให้คิดถึงบรรยากาศแบบนั้นขึ้นมา
มีเสน่ห์และเย้ายวน
"รักจะตั้งว่าอะไร" คิดเช่นยิ้มให้คนที่เพิ่งมาและเผลอมองอยู่นาน เมื่อเช้ารักแท้กับเป็นหลักออกจากบ้านไปก่อน เขาเลยไม่ทันได้เห็นว่า วันนี้รักแท้ที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวนั้นหล่อเอามากๆ
รักแท้ยิ้มตอบ "ขอชิมก่อน"
คิดเช่นจะลุกไปหยิบมาให้อีกชิ้น
รักแท้กดบ่าไว้ "ขอชิมจากตรงนี้" แล้วไล้เลียรสของขนมจากในโพรงปากของคิดเช่น กลิ่นหอมยังอวลอยู่ในปาก บางเบา
"ยังไม่ค่อยรู้รสเท่าไหร่" รักแท้จึงชิมจากปากของเป็นหลักด้วย
คราวนี้ได้รสหวาน เป็นจูบรสขนม
คิดเช่นมองภาพที่รักแท้กำลังชิมเป็นหลัก ไม่ใช่สิ หมายถึงกำลังชิมขนมจากปากของเป็นหลัก ก็นึกออกว่าจะตั้งชื่อเมนูว่าอะไร
"My Luck and Love"
รักแท้หันมองเจ้าของเมนู แล้วโค้งน้อยๆ "Yes, babe. I'm yours."
.
.
.
ล้อเล่นแน่ๆ รักแท้แค่พูดเล่นเท่านั้น
คนแบบรักแท้ จะยอมให้ใครเป็นเจ้าของ ง่ายๆอย่างนั้นหรือ
ไม่ใช่หรอกน่า
รักแท้เก่งจริงๆที่ล้อเล่นได้เนียนจนคนอย่างคิดเช่นยังหวั่นไหว
ช่างมันเถอะ จะเป็นอะไรก็ช่าง บางทีก็เสียเวลามากเกินไปที่จะนิยาม ความสัมพันธ์ของเขา รักแท้ และเป็นหลัก
คิดเช่นยักไหล่ ตายังคงมองตาม รักแท้และเป็นหลักที่เดินคู่กันออกไป เพื่อจะไปซื้อของใช้ที่ซุปเปอรมาร์เก็ตใกล้ๆ
รักแท้ไม่ได้จับมือเป็นหลัก ไม่ได้แตะเข้าที่แผ่นหลัง ไม่ได้แม้แต่ให้ไหล่ชนกับอีกคน แค่เดินไปด้วยกัน ในระยะที่พอดี
ทั้งๆที่ไม่ได้สัมผัสหรือแสดงอะไร แต่ มันดูไม่เหมือน แค่เด็กนักศึกษาเดินกับเด็กมัธยม
คนบางคู่แค่อยู่ใกล้กัน ก็รู้สึกได้ว่า มันมีอะไรมากกว่าแค่ 'มาด้วยกัน'
อาจเพราะสายตาแบบนั้นของรักแท้ก็ได้ หรืออาจเพราะการไม่ยอมสบตาแต่กลับอมยิ้มน้อยๆของเป็นหลักก็ได้
น่ารักดี
น่าขำที่เขาคิดแบบนั้น
"หึงบ้างไหมคิดเช่น" เขาทบทวนตัวเอง
"ไม่เลย" ความรู้สึกตอนนี้คือ คล้ายๆกับการเก็บของมีค่าไว้ในที่ปลอดภัย
คงเรียกว่า 'วางใจ'
ทำไมถึงวางใจกันนะ
คงเหมือนกับที่จู่ๆเขาก็ตั้งชื่อขนมแบบนั้น
My luck and love - เป็นluck(โชค) เป็นหลัก และเป็น รัก ของเขา
ทั้งสองเป็นของเขา ทั้งคน ทั้งโชค และ...
คิดเช่นนั่งเท้าคาง และยังคงมองตามทั้งสองผ่านกระจกของร้าน วันนี้เขาอารมณ์ดี เพราะอากาศดีและเพราะได้เมนูขนมใหม่ พร้อมชื่อใหม่
ดีจัง
"คุณคิดเช่นๆ น้องผู้ชายที่ตัวสูงๆนั่นเป็นใครเหรอครับ แล้วเค้าเป็นอะไรกับน้องเป็นหลัก" ดูสิ ขนาดลูกน้องยังสงสัย แสดงว่าไม่ใช่เพียงแต่เขาที่สัมผัสได้ถึงบรรยากาศรอบๆสองคนนั้น
"เด็กอีกคน" คิดเช่นตอบแล้วยิ้ม
"หา!"
"แม่เจ้า!"
"โอ้โห"
พนักงานในร้านฮือฮากันใหญ่
"คุณคิดเช่นจะเป็นอมตะ"
--โปรดติดตามตอนต่อไป--
เป็นหลักยังเผลอไม่มั่นใจกับความสุขที่มี
แต่ตอน15.2 นี่คิดเช่นกลับโดนเป็นหลักจู่โจมไปหลายครั้งเลย
แล้วดูเหมือนคิดเช่นจะพลาดท่าให้กับอะไรบางอย่าง...ไปเป็นคนแรก
น่าเป็นห่วงหรือเปล่านะ
ถึงจะเป็นอมตะก็เถอะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ
ถ้าอยากบอกอะไร #เป็นเช่นรัก ค่ะ
@ t o n s w i n d
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
