ตอนที่ 24.1 ป่วนยกกำลังสองมองจากมุมนี้....วันนี้พี่แนทใส่เสื้อเชิ้ตผูกเนคไทนี่ยิ่งทำให้เห็นเลยว่าหล่อมากกกและน่ารักที่สุด แต่จะดีกว่านี้ถ้าไม่มีพี่น้ำนั่งข้างๆ ดูสิ.....ใส่เดรสเข้ารูปรัดรึงซะทุกส่วนสัด คอเว้าลึกเห็นอกอวบอิ่มล่อตามากๆ แล้วนั่น....นั่งเบียดกันเข้าไปจนอกแทบจะเกยแขนพี่แนทอยู่แล้ว ฮึ่ม....พี่แนทห้ามมองลงไปตรงนั่นนะ
ไม่ได้การ.....ต้องสืบข้อมูลเจ้าแมวน้ำที่คิดขโมยปลาแนทย่างของผมไปซะหน่อย ว่าแล้วก็หันไปล้วงข้อมูลจากแหล่งข่าวดีกว่า
“พี่ฟ้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่แนทหรือครับ วันนี้ถึงไปงานแต่งงานด้วยกัน”
“ไม่ใช่ครับ แต่จะลำดับยังไงดี.....ยายพี่กับยายพี่แนทเป็นพี่น้องกัน แม่พี่เลยเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่พี่แนท แต่เค้าก็สนิทกันมากเหมือนพี่น้องกันจริงๆเพราะตอนเด็กๆเรียนด้วยกัน” อ้อ......พี่แมวน้ำนี่เป็นญาติห่างๆแต่คิดไม่ซื่อนี่เอง (ตั้งสมญานามในใจซะเลยว่าพี่แมวน้ำ
)
“แล้วนี่พี่กับพี่น้ำอยู่อเมริกานานแล้วเหรอครับ”
“พี่มาสามปีแล้วครับ ก็ตั้งแต่เรียนจบนั่นแหละ ส่วนน้ำเค้าจบหลังพี่ปีหนึ่ง...ก็มาได้สองปีแล้ว พี่มาเรียนโท IE อยู่ที่ University of Michigan–Ann Arbor นี่ก็จะต่อ PhD แต่คอร์สเริ่มหลังซัมเมอร์น่ะ แล้วน้องอาร์มนี่มาเที่ยวเหรอครับ หรือมาหาที่เรียน พี่ช่วยแนะนำได้นะ หรือจะให้ช่วยอะไรก็บอกได้ไม่ต้องเกรงใจนะครับ
”
พี่ฟ้านี่อัธยาศัยดีจริงๆ แต่พี่น้ำนี่สิ.....รู้สึกจะอัธยาศัยดีเกินไปแล้ว ดูนั่น.....หัวเราะต่อกระซิกกันเข้าไป :m16:เหลือบมองพี่แดนก็เห็นนั่งกินเงียบๆน่าสงสารจัง ขอโทษด้วยพี่....ตอนนี้ผมมีภาระกิจหัวใจที่สำคัญกว่าต้องทำก่อน เดี๋ยวค่อยชวนพี่คุยนะครับ
“ครับ.....อาร์มเค้ามาเที่ยว ผมเลยมาด้วย กะมาหาที่เรียนด้วยกันครับ” ผมมัวแต่คิดนาน ไอ้ตี๋เลยตอบแทนอีกแล้ว แล้วนี่....ผมไปบอกมันตอนไหนว่าอยากเรียนกับมัน
“เหรอครับ แล้วอาร์มอยากเรียนต่ออะไรครับ” พี่ฟ้าไม่สนใจไอ้ตี๋หันมาคุยกับผมต่อ
“ผมอยากเรียน IE พี่ชายผมก็จบวิศวะครับ ตอนนี้แกเรียน PhD อยู่ที่นิวยอร์ค เห็นว่ากำลังหาข้อมูลให้ผมอยู่เหมือนกัน แล้วนี่พี่น้ำเรียนที่เดียวกับพี่เหรอครับ” ต้องรีบเข้าสู่จุดมุ่งหมายหลักคือหาข้อมูลพี่แมวน้ำให้มากที่สุด
“น้ำเค้าเรียนที่นิวยอร์ค แต่ก็ดีเพราะอยู่ใกล้พี่แนท มีคนคอยดูให้ ไม่งั้นพี่ก็เป็นห่วงเหมือนกันครับ” ย๊ากกกก......ว่าไงนะอยู่นิวยอร์ค อย่างนี้ก็ไปมาหาสู่พี่แนทได้สะดวกโยธินล่ะสิ
แล้วก่อนผมมานี่......ความสัมพันธ์ของเค้าสองคนเป็นยังไงกันนะ ไม่อยากนึกภาพเพราะจากภาพตรงหน้าก็พอบอกได้ว่าสองคนนี้สนิทสนมกลมเกลียวกันขนาดไหน คิดแค่นี้ก็อิ่ม......กินอะไรไม่ลงแล้วครับ ฮือ....ฮือ....
“น้องอาร์มอิ่มแล้วเหรอครับ เอาของหวานอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่สั่งให้” เฮ.....พี่ใจดีจังเลย
“ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวผมสั่งให้อาร์มเองครับ อาร์ม.....เค้ารู้ว่าตัวเองชอบกินบลูเบอรี่ชีสเค้กใช่มั้ย” เอาละ...ไอ้ตี๋มันเริ่มแล้ว พี่ฟ้าฟังมันพูดคงอึ้งไปเลย ‘เค้า’ ‘ตัวเอง’
กินอาหารเย็นเสร็จ พวกเราตัดสินใจเดินชมรอบๆอ่าว San Diego Bay เพราะบรรยากาศดีมากๆ พี่แมวน้ำเดินประกบพี่แนทตลอด เหมือนที่ไอ้ตี๋ก็ประกบผมตลอดเหมือนกัน พี่ฟ้าเลยต้องไปเดินคุยกับพี่แดน
“นี่ไอ้ตี๋ เมื่อกี้มึงน่ะ...พูดแทรกตลอดเลย เสียมารยาทนะเว้ย” ผมขอตักเตือนมันสักหน่อยเถอะ
“อาร์ม มึงไม่ต้องเลย รู้ตัวรึเปล่า.....พี่เค้ามองมึงยังกับจะแดกเข้าไปทั้งตัวงั้นแหละ” เฮ้ยย..... ใครจะมองอย่างงั้นเพิ่งเจอกันหนแรกเอง นี่มันจะหวงผมเกินไปแล้วมั้ง
“นี่มึงพูดอะไรน่าเกลียดๆ พี่เค้าเป็นผู้ชายออกจะแมนขนาดนั้น มึงนะคิดมากเกินไปรึเปล่า”
“ขืนกูคิดน้อย ป่านนี้มึงไม่แย่ไปแล้วเหรอ แล้วมึงนะ.....ชวนพี่เค้าคุยอยู่ได้ ถามซักประวัตินู่นนี่เยอะแยะเหมือนจะหาพ่อให้ลูกงั้นแหละ เดี๋ยวพี่เค้าก็คิดว่ามึงสนใจเค้าหรอก” เอ่อ....ผมก็แค่อยากได้ข้อมูลนิดๆหน่อยๆเองอ่ะ แล้วดูมันมาว่าผมอยากหาพ่อให้ลูก เดี๋ยวปั๊ด....หลังมือซะเลย
เสียงโทรศัพท์ตี๋ดัง มันรับคุยได้สักพักก็ทำหน้าตาเคร่งเครียดเชียว มีอะไรรึเปล่าเนี่ย
“อาร์ม.....พี่นกเล่นกูซะแล้ว มึงรู้เปล่า......ไอ้แมนดี้ตอนนี้มันคงรอพวกเราอยู่ที่โรงแรมแล้ว” เฮ้ยย.....ผมก็ตกใจเหมือนกัน มันมาได้ไงวะเนี่ย นี่มันจมูกดีขนาดที่ตามกลิ่นไอ้ตี๋มาจนถึงนี่ได้ อืม.....นับถือความพยายามมันจริงๆเลย
“มึงรู้ใช่ป่ะ พี่สาวกูกับพี่สาวไอ้แมนดี้เป็นเพื่อนกัน มันมาเยี่ยมพี่สาวที่ซานฟราน แต่เสือกถามหากูกับพี่นก แล้วพี่นกดันพาซื่อบอกมันหมดว่ากูไปไหนอยู่โรงแรมอะไร โอ๊ยยย....กูอยากจะบ้า”
แต่สำหรับผม ผมไม่มีปัญหานะถ้ามีแมนดี้มาร่วมทริปด้วย มันก็คุยสนุกดี แต่สำหรับไอ้ตี๋...มันคงรู้สึกเหมือนนรกมากกว่า
“เออ....มึงไม่ต้องกลุ้มหรอก ก็เพื่อนๆกันทั้งนั้น” ผมตบบ่าปลอบมันไป
“เพื่อนกับผีอ่ะสิ มันคิดกับมึงเป็นเพื่อน แต่กับกู.....มันอยากได้เป็นผัว เข้าใจป่ะ” หน้ามันยิ่งเครียดหนัก ผมได้แต่ยิ้มขำๆ
“มันก็หยอดมึงเล่นๆมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วนี่หว่า แต่มันก็ไม่เคยทำอะไรมากกว่านั้นนี่ มึงอ่ะ...อย่าคิดมาก”
“นี่นะเล่นๆ แล่นตามกูมาจากซานฟรานนี่อ่ะนะ” หน้ามันหงิกเป็นตูดแล้วตอนนี้
"ไม่หรอก มันคงรุู้ว่ากูมาเที่ยวด้วย มันก็เลยอยากมา เที่ยวหลายๆคนก็สนุกดีนะ"
*********************************************
เดินกันได้ซักยี่สิบนาที พวกเราก็ตัดสินใจกลับโดยแวะส่งพี่ฟ้าพี่น้ำที่โรงแรมที่พี่เค้าพักก่อน พอเดินเข้าล็อบบี้ปุ๊บก็เห็นแมนดี้นั่งรออยู่ มันแต่งตัวแรงมากครับ คงเก็บกดตอนอยู่เมืองไทยมาที่นี่เลยปลดปล่อยเต็มที่
“ตี๋ขา......เป็นไงบ้าง แมนดี้คิดถึงจัง”
มันวิ่งถลาเข้ามาจะกอดไอ้ตี๋ แต่ไอ้ตี๋ไวกว่ารีบหลบไปยืนหลังผมทันที
“แมนดี้ พอก่อนเถอะ มาไหว้พี่แนทพี่แดนก่อน” ผมรีบช่วยชีวิตไอ้ตี๋ ด้วยการดึงมือจูงแมนดี้ไปหาพี่สองคน
“พี่แนท พี่แดนครับ นี่เพื่อนผมชื่อแมนดี้ เป็นเพื่อนคณะเดียวกับผมครับ พอดีมาเยี่ยมพี่สาวที่ซานฟรานเลยแวะมาหาไอ้ตี๋ครับ” แมนดี้ไหว้พี่เค้าแล้วทำตาโต มือทาบอกอุทานออกมา
“โอ...คุณพระช่วย หล่อแพ็คคู่ยังกะแบรดพิตกับจอร์จ คลูนีย์ พี่แนทพี่แดนสนใจรับแม่บ้านไว้ดูแลบ้านบ้างมั้ยคะ” พี่เค้าไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆ
“แมนดี้จะขอร่วมทริปได้ไหมคะ ไม่ทราบว่าจะรบกวนหรือเปล่า แต่แมนดี้นอนกับตี๋กับอาร์มได้นะคะจะได้ไม่เปลือง”
“ได้สิ ไม่มีปัญหาหรอก ไปกันหลายๆคนสนุกดีครับ” พี่แดนตอบเหมือนที่ตอบผมเปี๊ยบตอนผมขอว่าตี๋จะมาเที่ยวด้วย
“โอวว.....ทั้งหล่อ ทั้งใจดี แถมพูดไทยเก่งอีก อย่างงี้.....สาวไทยและกระเทยไทยปลื้มแย่เลยค่ะ” พี่แดนยิ้มแบบขำๆ
เข้ามาในห้องนอน ปัญหาก็เริ่มเกิดทันทีว่าใครจะนอนกับใครเพราะมันมีสองเตียง แมนดี้ก็อยากจะนอนกับตี๋ แต่ตี๋อยากนอนกับผม ผมเลยตัดสินให้แมนดี้มานอนกับผม เพราะมันสองคนตัวควายขนาดนั้นคงจะนอนเข้าไปด้วยกันได้หรอก ส่วนไอ้ตี๋ผมไม่ไว้ใจให้มันนอนกับผมกลัวมันคิดไม่ซื่อเหมือนคราวก่อนอีก
***********************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
