ตอนที่ 23.1 แป่วววว่าแล้วผมก็จ้องตาพี่แนทแถมส่งสายตาให้ท่าเชิญชวนเต็มที่ แบบว่า....มามะ....เข้ามาเลย ตูพร้อมแล้ว พี่จะเข้าใจสัญญาณผมมั้ยนะ ใจเต้นตึ๊กตั๊กๆ พี่แนทมองตาผมนิ่ง.....นิ่งมาก
นี่.....พี่ถึงกับอึ้งเลยเหรอ เป็นไงล่ะ.....เจอผมโปรยเสน่ห์ด้วยสายตาอันเย้ายวนชวนเสียวชนิดไม่อายฟ้าดินเข้าไป ผมเลยได้ใจ ยิ่งชม้อยชม้ายตาพร้อมเอียงหน้าน้อยๆแบบอายๆแกมเชิญชวนมากขึ้น
พี่แนทยังจ้องหน้าผมนิ่งอยู่
ฮ่า....ฮ่า....พี่เริ่มเคลิ้มแล้วล่ะสิ ผมเริ่มกัดริมฝีปากน้อยๆส่งสายตาหวานเยิ้มปนหื่นไปให้อีกหนึ่งชุดใหญ่ หึ...หึ...
พี่คงไม่เคยเจอใครที่ยั่วได้น่าดู (และหน้าด้าน) แบบนี้อีกแล้ว คิดแล้วก็หน้าแดงอายตัวเองดีแท้ๆ
แต่...พี่จะนิ่งนานเกินไปแล้วนะ หรือว่ามันไม่ได้ผล ไม่ยอม.... :serius2:นี่ตูจะแห้วตั้งแต่หัดยั่วหนแรกหรือนี่ ไม่ได้การ....สงสัยจะต้องจัดการรวบหัวรวบหางปล้ำมาเป็นของเราซะแล้ว
“อาร์ม....” พี่แนทจ้องหน้าผมเหมือนพิจารณา แถมเอามือมาลูบๆหน้าผมด้วย เฮ....ในที่สุดก็ได้ผล พี่ตกหลุม (รัก) ที่ผมขุดไว้แล้ว
“.....ฝุ่นเข้าตาเหรอ พี่เห็นทำตาขยิบๆตลอดเลย แล้วนี่มีไข้รึเปล่า...ดูซิหน้าก็แดงเหงื่อก็ออก พี่ว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะ”
แป่ววว......ของเก่ายังไม่ทันแปะกาวซ่อมแซมเลย นี่ตูหน้าแหกแตกละเอียดรอบสองของวันอีกแล้ว
โถ่เว้ยยย.....นี่การยั่วของผมมันห่วยมากเลยใช่มั้ย ผมอุตส่าห์ทนหน้าด้านสร้างบรรยากาศชวนเสียตัวแถมส่งสัญญาณไปซะแรงขนาดนี้ พี่ยังไม่รู้เรื่องอีก เครื่องรับสัญญาณในสมองพี่มันเสื่อมรึไง รึว่าพี่รู้ทันว่าผมกำลังจะล่อ (ลวง) พี่
พี่อาร์มพาผมมาส่งที่ห้อง ตอนนี้พวกเรายืนอยู่หน้าประตู แต่อารมณ์ผมยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่แถมยังทำหน้าบูดออกไปด้วย มองหน้าพี่อาร์มก็เห็นพี่มองผมอยู่แถมยังยิ้มๆแบบกลั้นหัวเราะ
“อาร์ม....เป็นเด็กเป็นเล็ก อย่าคิดอะไรให้มันฟุ้งซ่านมากนัก....” พี่แนทหยุดพูด แล้วโน้มหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆหูผม
“แล้วไม่ต้องไปทำท่าทางแบบเมื่อกี้กับใครคนอื่นด้วยนะ.....พี่หวง ให้พี่เห็นได้คนเดียวนะครับ กู๊ดไนท์นอนหลับฝันดีครับ” พี่แนทพูดจบก็หอมหน้าผากผมแล้วเดินจากไป
ผมได้แต่ยืนอึ้ง
นี่หมายความว่า......พี่แนทเข้าใจ แล้วทำไมพี่เค้าไม่ทำอะไรเลย แล้วยังมาหาว่าเราเป็นเด็กอีก ผมยี่สิบเอ็ดแล้วนะ พี่ไม่ต้องกลัวโดนคดีพรากผู้เยาว์หรอกน่า หรือว่า....พี่แนทไม่คิดอะไรกับผมเพราะพี่เขาชอบผู้หญิงและไม่ได้เป็นเกย์ แต่พี่ก็จูบผมตั้งสองสามครั้งแถมดูดคอผมด้วย เท่าที่ดูก็ไม่เห็นว่าพี่เค้าจะรังเกียจเรื่องแบบนี้นี่ แล้วที่เมื่อกี้พี่บอกว่าหวง....ไม่อยากให้ใครเห็นท่ายั่วของผม มันจะแปลว่าพี่ก็ชอบผมเหมือนกันได้มั้ยนะ
โอ๊ยยย.....คิดอะไรไม่ออกแล้ว นอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคิดต่อละกัน ผมเปิดประตูเดินเข้าห้อง เห็นตี๋นั่งพิงหัวเตียงดูทีวีอยู่
“เป็นไง เคลียร์เรียบร้อยไหม” มันหันมาถาม
“อืม เรียบร้อย ไม่มีเรื่องกวนใจถึงพี่โอมแน่ๆ” ผมตอบยิ้มๆ แต่จริงๆแล้วยิ้มดีใจเรื่องที่พี่แนทไม่ได้เป็นอะไรกับพี่โอมมากกว่า
เดินไปที่เตียงกำลังจะนั่งลงก็เห็นโทรศัพท์มือถือวางอยู่บนเตียง ไม่ใช่ของผมแน่ๆเพราะผมไม่ได้เอามาจากเมืองไทย กะว่าใช้โฟนการ์ดกับหยอดเหรียญเอาตามตู้ แหม....ก็มันแพงนะครับเอาโทรศัพท์เมืองไทยมาโทรแบบโรมมิ่ง
“ตี๋ นี่โทรศัพท์มึงรึเปล่า” ผมชูโทรศัพท์ให้มันดู
“เฮ้ย....เออ โทรศัพท์กูเอง” มันตอบแล้วรีบมาคว้าโทรศัพท์ไป ดูลุกลี้ลุกลนชอบกล
“แล้วมันมาอยู่บนเตียงกูได้ไง แล้วนี่ของมึงจากเมืองไทยหรือของที่นี่” ถามไว้เผื่อว่าจะได้ยืมมันโทรหาพี่โอมบ้าง
“เมื่อกี้กูโทรหาพี่สาวก็พี่นกไง เลยลืมไว้บนเตียงมึง เครื่องนี้น่ะของเพื่อนพี่นก เค้ากลับเมืองไทยสองเดือนช่วงซัมเมอร์เลยไม่ได้ใช้ พี่รู้ว่ากูจะมาเลยขอยืมไว้ให้ แล้วให้กูจ่ายค่าบริการรายเดือนแทน” โทรหาพี่สาวแต่มาอยู่บนเตียงผมได้ไง แต่ช่างมันเถอะ
“ดีเหมือนกัน ไว้กูขอยืมมึงโทรหาพี่โอมบ้างได้ป่ะ”
“ได้ แหมแฟนขอแค่นี้ทำไมจะไม่ได้ล่ะค้าบบ แต่มันต้องมีค่าโทรนะ เอาเป็น....โทรหนึ่งครั้งต้องให้หอมแก้มหนึ่งที ดีป่ะ” แหม....ดูทำหน้าเข้า....ระริกระรี้หูตั้งหางสั่นเชียวนะมึง
“นี่แน่ะ คิดลามปามกับเจ้าของเหรอ” ผมบิดแก้มมันไปแรงๆหนึ่งทีจนมันร้องโอ้ย แล้วเดินไปปิดไฟขึ้นเตียงนอนตัวเอง
*********************************************
เช้าวันใหม่ ตื่นขึ้นมาพร้อมหัวใจที่สดใสซาบซ่า คิดถึงอนาคตข้างหน้าที่จะมีพี่แนทมายืนเคียงข้าง :m3:คนหนึ่งก็หล่อปานเทพบุตรชาติตระกูลดี การศึกษาดี หน้าที่การงานยิ่งดี ยืนเคียงข้างกับหล่อเล็กน่ารัก ดีกรีวิศวะอย่างผม โอ้วว....มันช่างเป็นภาพที่งดงามอะไรเยี่ยงนี้ ทำให้มีพลังผลักดันที่จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาพี่แนทมาไว้ในครอบครองให้ได้ (นี่เจ้าอาร์มมันเพ้อเจ้ออะไรของมันอีกเนี่ย)
เดินลงจากเตียงตาเหลือบไปเห็นกระดาษหนึ่งแผ่นวางอยู่ที่พื้น เหมือนถูกสอดเข้ามาใต้ประตูจากด้านนอก ผมรีบแกะเปิดอ่าน
‘อาร์ม อย่าลืมกินยาโรคกระเพาะนะ เดี๋ยวอาการปวดท้องกำเริบอีก แล้วก็ห้ามกินของเผ็ด เมื่อคืนพี่ว่าจะเตือนแล้วตอนเราสั่ง Masala แต่เตือนไม่ทัน (เพราะมัวแต่สำลักน้ำ)...... ;-) พี่แนท’โอ๊ยย.....ทนไม่ไหวแล้ว ทำไมพี่แนทน่ารักอย่างนี้เนี่ย อยากจะตะโกนดังๆบอกคนทั้งโลกว่าตูกำลังจะมีความรักแล้วโว้ย
ยิ่งคิดก็ยิ่งเขินจนอยากเอากระดาษมากัดแล้วยืนบิดไปบิดมาเหมือนนางเอกละคร แต่.....ไม่ไหวแล้วครับปวดฉี่เหลือเกินขอไปฉี่ก่อนแล้วค่อยมาเขินต่อ
***********************************************
หมด....หมดแล้ว นิยายในสต็อค ไม่เหลือหลอ สงสัยตอนหน้าต้องอีกหลายวัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
