ตอนที่ 19 ใครกันแน่ที่หื่นทำไมพี่แนทยังอาบน้ำไม่เสร็จซักทีฟะ นี่เข้าไปอาบน้ำหรือไปทำอย่างอื่นเนี่ย ผมจัดกระเป๋าก็แล้ว นั่งดูทีวีก็แล้วจนชักอยากจะนอนอีกรอบ แต่ในเมื่อไม่มีอะไรทำและเพื่อเป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ผมเลยนั่งนึกขนาดของไอ้แนทน้อยเปรียบเทียบกับของตัวเอง เมื่อกี้ตูได้จับไปแว๊บเดียวแบบสายฟ้าแลบ.....ซักหนึ่งวินาทีเห็นจะได้ อืม....
ที่รู้ๆมือตูกำไม่มิดแน่ๆ นี่ขนาดยังไม่ตี่นตัวนะเนี่ย ไม่อยากจะคิดตอนมันโกรธพองตัวขึ้นมามันจะขนาดไหน แถมตอนที่สัมผัสก็ไม่รู้สึกถึงปุ่มเปิ่มอะไรที่จะบอกว่าพี่เค้าไปฝังอะไรมา คิดเองก็หน้าแดงเองอีกแล้ว :
:แล้วนี่ตูจะมานั่งรอพี่แนทออกจากห้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อทำไมเนี่ย จะหวังอะไรเหรอ
เฮ....ประตูห้องน้ำเปิดแล้ว รีบเงยหน้าส่งยิ้มให้พี่แนท แต่ต้องยิ้มค้าง....พี่เค้าไม่มองหน้าผมเลยอ่ะ เดินดุ่มๆไปที่โทรศัพท์ของโรงแรมได้ยินเสียงพี่เค้าคุยกับพี่แดน วางโทรศัพท์เสร็จก็เดินไปเก็บของอีกนิดหน่อยที่อยู่บนโต๊ะไม่พูดไม่จา ผมรู้สึกถึงบรรยากาศรอบตัวที่เคร่งเครียด ทนไม่ไหวแล้ววว......ตูยอมง้อพูดก่อนก็ได้ฟะ
“พี่แนท เดี่ยวเช็คเอาท์เสร็จ ต้องไปขึ้นเครื่องกี่โมงครับ”
“เครื่องออกบ่ายโมงครี่ง แต่ต้องไปถึงสนามบินไม่เกินเที่ยง” พี่แนทตอบเสียงราบเรียบแต่ยังไม่ยอมมองหน้า เอาวะ.....ต้องง้อต่อแถมอ้อนอีกหน่อยดีกว่า ต้องทำให้ยอมมองหน้าผมให้ได้
“พี่แนท....พี่มียาแก้ปวดท้องไหมครับ อาร์ม......รู้สึกจุกๆปวดท้องยังไงไม่รู้”
แทนตัวเองว่าอาร์มซะเลย ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เค้ยยไม่เคยใช้กับพี่เค้า พี่แนทเงยหน้ามองผมทันที ผมเลยทำหน้านิ่วเอามือกุมท้องแถมทำตัวงออีกเล็กน้อย แสดงเก่งอีกแล้วเรา อิ....อิ
“ไหนให้พี่ดูหน่อยสิ อาร์มเจ็บตรงไหน ปวดมานานเท่าไหร่แล้ว มีท้องเสียด้วยรึเปล่า รู้สึกอยากอาเจียนไหม บลา......บลา.....บลา” โห....พี่ถามเป็นชุดแพ็คเกจเหมือนตอนผมไปหาหมอเลยอ่ะ หน้าตาพี่แนทดูเป็นห่วงมากๆเหมือนจะลืมเรื่องขุ่นมัวเมื่อกี้ไปเลย เย...มุขนี้ใช้ได้แฮะ ดีจะได้เก็บไว้ใช้คราวหลังอีก
แล้วผมจะตอบคำถามพี่ยังไงดี แต่อันที่จริงผมก็มีโรคกระเพาะเป็นๆหายๆอยู่เหมือนกัน เอาวะ.....เป็นโรคกระเพาะนี่แหละ เลยตอบไปตามประสบการณ์ที่เคยเป็น พี่เค้าได้คำตอบเรียบร้อยก็เริ่มตรวจท้องผมต่ออย่างตั้งใจ ผมลอบมองหน้าพี่แนทที่ก้มหน้าตรวจท้องอยู่ ผมแอบอมยิ้ม....ทำไมหน้าพี่มองจากมุมนี้ก็หล่อได้ใจอีกแล้ว
กลิ่นโคโลญจ์ผู้ชายหอมอ่อนๆจากตัวพี่แนทลอยปะทะจมูก ผมหน้าแดงวูบแถมใจสั่นนึกเห็นภาพในฝันเมื่อคืนลอยขึ้นมา โดยเฉพาะตอนที่สะโพกของเราสองบดเบียดกันในขณะที่ปากจูบกันอย่างเร้าร้อน นี่...พี่ใช้โคโลญจ์ยี่ห้ออะไรวะผมจะได้ไปซื้อมาใช้บ้าง เพราะมันช่างทรงประสิทธิภาพในการกระตุ้นอารมณ์หื่นดีเหลือเกิน
ผมคิดใจลอยอารมณ์หื่นพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
เลยเอื้อมมือไปจับมือพี่แนทที่กำลังตรวจท้องผมอยู่ พี่แนทชะงักทันทีแล้วเงยหน้ามองผม เราสองคนมองตากัน แต่สงสัยแววตาผมมันจะแสดงอาการหื่นไปหน่อย พี่แนทหลบตามองไปอีกด้าน บิดมือออกจากมือผม
“อาร์ม....พี่ขอโทษด้วยที่ตอนก่อนอาบน้ำพี่ทำรุ่มร่ามกับอาร์มไป อาร์มมีแฟนแล้วพี่ไม่ควรทำแบบนี้ แถมอาร์มเป็นน้องไอ้โอมด้วย ต่อไปนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก”
ย๊ากกก....นี่พี่พูดอะไรนะ ไม่ยอม....ไม่ยอม.....ผมไม่ยอมด้วย
ก็บอกแล้วว่าไอ้ตี๋ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่แฟนก็ไม่เชื่อ ไอ้พี่บ้า.....จะมาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอะไรกันตอนนี้ นี่ตูอุตส่าห์หน้าด้านจับมือทอดสะพานคอนกรีตเสริมใยเหล็กไปขนาดนี้ ยังไม่เดินข้ามมาอีก บ้า..บ้า..บ้า..คนบ้า
“เรื่องปวดท้อง พี่ว่าอาร์มเป็นโรคกระเพาะกำเริบ พี่มียาเดี๋ยวหยิบให้ แล้วก็ต้องกินข้าวให้ตรงเวลาทุกมื้อ งดของรสจัดเผ็ดจัด” ผมมัวแต่อึ้งจากประโยคก่อนหน้านี้ พอพี่แนทบอกเรื่องโรคกระเพาะผมปรับสีหน้าแทบไม่ทัน
“อ่ะ....นี่ยากินก่อนอาหารเช้าครึ่งชั่วโมงวันละครั้ง ต้องกินต่อเนื่องอย่างน้อยสามอาทิตย์ แล้วนี่ยาแก้ปวดท้องเฉพาะช่วงวันสองวันนี้ที่ปวดมาก” ผมรับยาแทบไม่ทัน
“ไป....เดี๋ยวแดนจะรอนาน” ผมเลยจำใจลากกระเป๋าตามพี่แนทออกจากห้อง
************************************************
ในที่สุดพวกเราก็บินมาถึงซานดิเอโกจนได้ เรื่องของเรื่องคือเครื่องดีเลย์ไปสองชั่วโมงช่วงไปต่อขึ้นเครื่องที่ฟีนิกส์ เซ็งเลยครับ แต่ที่ทำให้เซ็งหนักคือไอ้ตี๋มันโทรเข้าเครื่องพี่แนทเพื่อคุยกับผมทุกครึ่งชั่วโมง ตั้งแต่พวกเราออกจากโรงแรมจนไปทานข้าวกลางวันรวมถึงตอนอยู่สนามบิน ยกเว้นตอนผมขึ้นเครื่องหรือมันต้องขึ้นเครื่อง ผมถึงได้อยู่สงบๆสบายห
ู นี่มันเป็นอะไรของมันวะเนี่ย ทุกทีไม่เห็นจะต้องโทรหากันบ่อยขนาดนี้ นี่มันเกิดจะนึกคิดถึงอะไรกันขึ้นมาอะไรมากมาย
ระหว่างรอเปลี่ยนเครื่อง ผมเลยเกริ่นเรื่องตี๋จะมาร่วมทริปด้วยให้พี่แนทพี่แดนฟัง แต่ก็เกรงใจพี่เขาเรื่องที่พักเหมือนกันแฮะ
“พี่แนทพี่แดน เพื่อนผมเค้าอยากร่วมทริปกับพวกเราที่ซานดิเอโกด้วย ไม่รู้ว่าจะสะดวกพวกพี่ไหมครับ”
“ดีเลยอาร์ม เที่ยวกันหลายๆคนสนุกดี แล้วนี่ใช่เพื่อนคนที่โทรหาอาร์มวันนี้ตั้งหลายรอบรึเปล่า” พี่แดนพูดพร้อมยิ้มๆล้อเลียน
“ใช่ครับ พอดีเพื่อนผมมาเยี่ยมพี่สาวที่ซานฟรานช่วงนี้พอดี แต่เรื่องที่พักเดี๋ยวผมให้เพื่อนผมเช่าห้องเพิ่มแล้วกันครับ ส่วนผมคงต้องไปนอนเป็นเพื่อนมัน
” พูดแล้วแอบมองหน้าพี่แนทเพราะอยากรู้ว่พี่จะว่าไงถ้าผมออกไปนอนกับตี๋ แต่ไม่เห็นพี่เค้าจะว่ายังไง
“อาร์ม ไม่ต้องไปเช่าห้องเพิ่มหรอก ห้องมันเป็นเตียงคู่ ไม่เหมือนที่ดีซี ให้แนทมานอนกับพี่ก็ได้ แล้วอาร์มก็นอนกับเพื่อนไป” โห.....พี่แดนน่ารักใจดีจังเลย
จากสนามบินพวกเราเรียกแท็กซี่ไปที่โรงแรม ลงจากรถผมลากกระเป๋าเข้าโรงแรมไปที่ล็อบบี้ ยังไม่ทันก้าวเท้าไปถึงเคาน์เตอร์
“อาร์มมมม เค้าคิดถึงอาร์มจังเลย ไม่เจอหน้ากันตั้งหกวัน
” มันมาแล้วครับ ไอ้ตี๋เดินเข้ามากอดผมทั้งตัว แถมมีการหอมแก้มผมซ้ายขวา
หยึย.....ไอ้ตี๋...มึงตายแน่ ผมลอบมองหน้าพี่แนทพี่แดน พี่แดนยืมมองยิ้มๆ ส่วนพี่แนททำหน้าเฉยๆยังไงไม่รู้
“มึงออกไปห่างๆเลย” ผมพูดไปก็ผลักมันออกไป แถมแอบถีบขามันด้วย
“โอ๊ยยย....อาร์ม ตี๋เจ็บนะ อาร์มอ่ะเขินแล้วชอบเล่นแรงๆอยู่เรื่อยเลย แถมมาถีบเค้าอีก เห็นเค้าเป็นจักรยานรึไง ถึงได้ถีบเอาถีบเอา” :m17:โอ๊ย....’ตี๋’ ‘อาร์ม’ ‘เค้า’ ผมแทบอยากจะอวกรดหน้ามันแถมด้วยบีบคอมันซ้ำ
“ไอ้ตี๋......นี่มึงเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกหา รึว่าหมอเขาลืมฉีดยากันพิษสุนัขบ้าให้”
ก็มันจริงนี่ครับ ไม่รู้มันเป็นอะไรของมัน
“อาร์ม พูดกับแฟน.....เอ้ยไม่ใช่....พูดกับสามีเพราะๆหน่อยสิ อย่างงี้คืนนี้ตัวต้องโดนเค้าลงโทษแล้วล่ะ”
ผมตาเหลือกทันที นี่มันพูดอะไรของมัน หันไปมองพี่แนทก็เห็นพี่เค้าหน้าบึ้งเม้มปากแน่น โอ๊ยย....ผมอยากหายตัวไปจากตรงนี้
“ไอ้ตี๋ มึงหยุดพูดเลย มารู้จักพี่แนท พี่แดนก่อน” พอผมพูดแบบนี้ ไอ้ตี๋มันถึงได้หยุดพล่าม หันมาไหว้พี่แนทพี่แดน
“สวัสดีครับพี่แนทพี่แดน ผมชื่อตี๋ครับ......เป็นแฟนสุดที่รักของอาร์มครับ” ไอ้ตี๋พูดไปยิ้มไป แถมยักคิ้วหันมาทางผมตอนพูดประโยคสุดท้าย :
:ผมอยากจะเขกกะโหลกมันมากๆ
พวกเราพากันไปเช็คอินแล้วเอากระเป๋าเข้าห้อง เพื่อล้างหน้าล้างตาเตรียมตัวไปกินข้าว หิวมากครับก็นี่มันสองทุ่มกว่าแล้ว
“ไอ้ตี๋ วันนี้มึงเป็นบ้าอะไรของมึงวะ นี่กูปวดหัวไปหมดแล้ว” เข้าห้องได้ผมใส่มันทันที
“มึงนี่นะ กูอุตส่าห์ช่วยมึงยังไม่สำนึกอีก ถ้ากูไม่กันท่าแบบนี้ ป่านนี้มึงมีแฟนเป็นโหลตั้งแต่เรียนมหาลัยแล้ว แถมตูดแหกตูดบานไปถึงไหนต่อไหนจนรถไฟเข้าได้ทั้งขบวนแล้วมั้ง ไอ้โง่!!” ไอ้ตี๋ตอบแถมกลับมาพูดสรรพนามปกติกับผมแล้ว
แต่ผมงงว่าที่มันพูดหมายความว่ายังไง
ผมก็เคยแปลกใจเหมือนกันที่ทำไมคนหล่อๆหญิงปลื้มอย่างผม ถึงไม่มีแฟนซักทีช่วงที่เรียนมหาลัย
**********************************************
เขียนเรื่องกลิ่นโคโลญจ์ผู้ชายแล้ว ไม่รู้ว่าเพื่อนๆเคยรู้สึกแบบเรารึเปล่า แบบว่าบางกลิ่นนี่มันเซ็กซี่มากๆเลย ได้กลิ่นแล้วอยากเข้าไปจับกด ฮ่าฮ่าฮ่า