Dragon’s Love 9
เช้าวันเสาร์ที่ทุกคนมักจะนอนตื่นสายเพราะเหนื่อยล้ากับการเรียนและทำงานแต่เหนือกลับแตกต่าง เหนือตื่นนอนตั้งแต่เช้า
เพื่อมาช่วยจัดเตรียมอาหารเช้าให้ดรากอนอย่างเช่นทุกวัน เหนือไม่เคยคิดจะงอมืองอเท้าเมื่อเข้ามาอยู่ที่นี่แม้จะรู้ตัวดีว่าเข้า
มาอยู่ในฐานะและมีหน้าที่อะไรแต่เขาก็ไม่อยากจะทำเพียงเรื่องอย่างนั้นเพียงอย่างเดียว เขายังอยากเป็นคนที่มีศักดิ์ศรีไม่อยาก
ให้รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าแค่ไหน
“ทำไมต้องตื่นแต่เช้า”ดรากอนถามขึ้นเมื่อลงมากินข้าวเช้า เขารู้สึกหงุดหงิดไม่ใช่น้อยที่ตื่นมาไม่เจอร่างนุ่มนิ่มที่เขากกกอด
เมื่อคืน จะว่าเขาเสพติดร่างกายของอีกคนก็ว่าได้อยู่ด้วยกันมาเกือบเดือนแต่ถ้าวันไหนเขาไม่ได้กกกอดร่างบางเขาคิดว่าเขาคง
จะนอนไม่หลับ
“ผมลงมาเตรียมอาหารให้คุณครับ”เหนือว่า
“หน้าที่นายหรือไง”ดรากอนขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่ครับแต่ผมแค่อยากทำ”เหนือว่าเสียงอ่อยเพราะรู้สึกว่ากำลังโดนดุ ดรากอนถอนหายใจออกมาก่อนจะนั่งลงที่ที่นั่ง
ของตัวเอง เหนือเองก็ทำหน้าที่ตักข้าวใส่จานให้อีกคนเหมือนทุกๆวัน
“วันนี้คุณดรากอนไม่ได้ไปทำงานเหรอครับ”เหนือถามขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนใส่ชุดธรรมดาๆเงียบง่ายไม่ใช่สูทเนี้ยบๆเหมือนทุก
วัน
“วันนี้ฉันจะพานายไปห้างสรรพสินค้า”ดรากอนว่า...เหนือรู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อยที่ได้มาห้างสรรพสินค้าสุดหรูใจกลางเมือง
ปกติเขาไม่ได้เข้าห้างสรรพสินค้าเท่าไหร่ยิ่งห้างหรูๆแบบนี้ยิ่งไม่เคยเลย แหงแหละ...ใครก็รู้ว่าที่นี่ของแพงจะตายมีแต่ร้านขาย
ของแบรนด์เนมทั้งนั้น เหนือเดินตามดรากอนมายังร้านเสื้อผ้าร้านหนึ่งที่แค่ดูจากภายนอกแล้วราคาคงแพงแน่ๆ
“เลือกชุดให้คนนี้สักสี่ห้าชุด”พนักงานรับคำสั่งของดรากอนทันทีโดยพาเหนือไปวัดตัว เหนือตกใจทำอะไรไม่ถูกทำท่าจะ
คัดค้านแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เหนือค่อยๆเดินออกมาจากห้องลองเสื้อผ้าเพื่อให้อีกคนได้ดูตัวเขาเมื่อใส่เสื้อผ้าแต่ละชุด ดรากอน
รู้สึกพอใจไม่ใช่น้อยกับสิ่งที่เห็น เหนือขาว เนียนไปซะทุกส่วน ร่างกายบอบบางนั่นดูเหมือนว่าจะใส่ทุกชุดที่ทางร้านเลือกให้
สวยทุกชุด
“โอเคมั้ยคะคุณดรากอน”พนักงานถามขึ้น ดรากอนพนักหน้าก่อนจะยื่นบัตรเครดิตวงเงินไม่จำกัดให้กับพนักงาน เมื่อจัดการ
ทุกอย่างเสร็จแล้วเหนือก็เดินถือถุงเสื้อผ้าตามอีกคนมายังร้านนาฬิกาแบรนด์หรูร้านหนึ่ง
“คะ...คุณดรากอนครับ”
“เอาเรือนนี้”ดรากอนว่าพร้อมหยิบนาฬิกาสีขาวเรียบหรูให้กับพนักงาน เหนือทำท่าจะปฏิเสธแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
“คุณดรากอนไปไหนครับ”เหนือถามหลังจากที่เดินออกจากร้านาฬิกา
“ตามมา”ดรากอนไม่ตอบก่อนจะเดินนำอีกคนมายังร้านเครื่องประดับ
“ผมไม่เอานะครับ”เหนือรีบพูดขึ้นทันที ดรากอนหันมาขมวดคิ้วใส่อีกคนทันที ทำไม?
“ทำไม”ดรากอนถามเสียงเข้ม
“ก็...มันแพงจะตายอีกอย่างมันไม่เหมาะกับผม”เหนือว่า
“เงินฉัน ฉันจะซื้อให้”ดรากอนว่าอย่างไม่ใส่ใจในสีหน้าลำบากใจของอีกคน
“ไม่เอานะครับ ยังไงก็ไม่เอา”เหนือว่าอีกครั้ง ดรากนอหันหลับมามองอีกคนอย่างไม่พอใจทันที ไม่เคยมีเด็กในสต็อกคน
ไหนของเขาปฏิเสธเวลาที่เขาซื้อของให้ มีแต่ยิ้มรับอย่างยินดีแล้วต่อจากนั้นก็บริการเขาอย่างถึงใจ
“นายจะขัดใจฉันไปถึงไหนฮะ”ดรากอนว่าอย่างไม่พอใจ
“ผมไม่ได้อยากขัดใจคุณดรากอนนะครับแต่ของพวกนี้มันแพงไปจริงๆ แค่หนี้ที่ผมติดคุณดรากอนมันก็มากพอแล้วถ้ารวมกับ
ของพวกนี้อีก”
“แต่ฉันให้ฟรีๆไม่ได้รวมกับหนี้”ดรากอนว่า
“แล้วให้ผมเนื่องในโอกาสอะไรล่ะครับ ผมรับมันไม่ได้จริงๆ”เหนือยังคงค้าน
“ฉันจะให้ของกับคู่นอนของฉันทุกคนเมื่อฉันพึงพอใจและไม่เคยมีใครปฏิเสธอย่างนายมาก่อน”เหนือตาเศร้าทันทีกับคำพูด
ของอีกคน จริงสินะเขาเป็นคู่นอนของคุณดรากอนไม่ต่างอะไรจากเด็กในสต็อกคนอื่นๆ เขาใช้ตัวแลกกับเงิน เขาเข้าใจดี
“เอาเซตนี้”ดรากอนหันไปสั่งกับพนักงาน หลังจากที่จ่ายเงินเรียบร้อยแล้วก็เดินนำอีกคนมายังร้านอาหารญี่ปุ่น ครั้งนี้เหนือ
ไม่มีทีท่าตื่นเต้นเหมือนครั้งก่อนร่างบางนิ่งเงียบพร้อมกับหน้าเศร้าจนดรากอนนึกหงุดหงิดในใจ
“จะกินอะไร”
“อะไรก็ได้ครับ”เหนือตอบ
“ก็เลือกมาสิ”ดรากอนว่าอย่างหงุดหงิด
“คุณดรากอนสั่งอะไรมาผมก็กินได้ทั้งนั้นแหละครับ”เหนือยอมรับว่าไม่ได้ตั้งใจประชดเขาแค่พูดตามในสิ่งที่คิดแต่กลับทำให้
อีกคนโมโหทันทีที่ได้ยิน
“เป็นอะไรนักหนาฮะ คิดว่าตัวเองเป็นใครที่ฉันต้องตามใจ อย่าทำตัวมากเรื่อง”ดรากอนขึ้นเสียงจนคนอื่นในร้านต้องหันมา
มองแต่เมื่อเจอนัยน์ตาคมของดรากอนตวัดไปมองก็รีบพากันหันหนีทันที เหนือน้ำตาคลอกทันทีแต่ก็นิ่งเงียบไม่พูดอะไร
ออกมาจนดรากอนโมโหมากกว่าเดิม
“ไม่กินก็กลับ”ว่าแล้วร่างสูงก็กระชากแขนอีกคนให้เดินตามออกมาทันที...เมื่อกลับมาถึงบ้านดรากอนก็เดินเข้าไปยังห้อง
ทำงานทันที เหนือมองตามอีกคนด้วยความรู้สึกผิดนิดๆที่ทำให้อีกคนหัวเสีย
“คุณดรากอนเป็นอะไรเหรอคะ ดูท่าทางจะอารมณ์ไม่ดี”ป้าบังอรถามขึ้น
“ผมทำให้คุณดรากอนโมโหน่ะครับ”เหนือว่าเสียงอ่อย
“ไปทำอะไรคุณเขาล่ะคะ”ว่าแล้วเหนือก็เล่าเรื่องที่ห้างสรรพสินค้าให้หญิงวัยกลางคนฟังทันที
“คุณดรากอนท่านก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ท่านไม่ชอบให้ใครขัดใจ”
“แล้วผมต้องทำยังไงให้คุณดรากอนหายโกรธล่ะครับ”เหนือถาม
“เอางี้มั้ยคะ ทำอาหารเย็นง้อท่าน ทำของชอบที่ท่านชอบ บางทีท่านอาจจะอารมณ์ดีขึ้นแล้วเหนือค่อยอธิบายเหตุผลที่
เหนือไม่อยากรับของพวกนี้”ป้าบังอรเสนอ เหนือพยักหน้ารับ...ตกเย็นเหนือก็จัดการทำอาหารเย็นของโปรดของร่างสูงด้วย
ความตั้งใจ แอบหวังในใจว่าอีกคนจะเห็นถึงความตั้งใจของเขาที่ทำให้
“คุณดรากอนผมทำอา...”
“ป้าบังอรคืนนี้ผมไม่กลับ”ดรากอนไม่มองหน้าเหนือแต่กลับหันไปพูดกับหญิงวัยกลางคนที่ยืนข้างๆเหนือ
“เอ่อ...แล้วไม่ทานข้าวเย็นเหรอคะ เหนือตั้งใจทำให้เลยนะคะ”ป้าบังอรว่า
“ไม่”ดรากอนตอบสั้นๆก่อนจะเดินออกไปทันที เหนือมองตามอีกคนตาละห้อยพร้อมกับนัยน์ตาร้อนผ่าว
“ไม่เป็นไรนะเหนือบางทีท่านอาจจะมีงานด่วน”ป้าบังอรปลอบ
“คุณดรากอนมีงานอะไรด่วนเหรอครับ”เหนือถามภูผาขึ้น
“งาน? ก็ไม่มีนี่ครับ”ภูผาตอบซึ่งนั่นก็ทำให้เหนือหน้าเศร้ายิ่งกว่าเดิม แปลว่าที่คุณดรากอนไม่กลับคืนนี้คือไม่ใช่เรื่องงาน
อาจจะไปหาเด็กในสต็อกคนอื่นก็เป็นไปได้...ดรากอนขับรถมายังคอนโดสุดหรูก่อนจะกดโทรศัพท์หาอีกคน
“มาหาฉันที่คอนโด”ร่างสูงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบพร้อมกับปล่อยควันออกคลายความหงุดหงิด บอกตามตรงว่าเขาหงุดหงิด
เหนือไม่ใช่น้อยที่ปฏิเสธเขา เขาไม่ชอบให้เขามาขัดใจเขา
แอดดดดด
เสียงเปิดประตูดังขึ้นแต่ดรากอนก็หาได้สนใจไม่ ไม่มีใครหรอกนอกจากเด็กในสต็อกที่เขาโทรตาม
“นานาดีใจนะคะที่คุณโทรหานานา”นานาว่าก่อนจะเดินมานั่งตักของร่างสูงทันที
“งั้นก็ทำหน้าที่ให้ดีละกัน”สิ้นเสียงริมฝีปากที่เคลือบไปด้วยลิปสติกก็จูบลงที่ปากหนาของอีกคนก่อนที่กิจกรรมอันร้อนแรงจะ
เริ่มขึ้น
อนุญาตให้กระโดดถีบขาคู่อินังดรากอนได้ค่า!!!!! ตอนนี้แต่งไปก็หงุดหงิดไป ความจริงมีเรื่องหงุดหงิดอยู่ด้วย 5555 ยังไงก็
ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
