Dragon’s Love 13
ดรากอนกลับมาที่บ้านด้วยอารมณ์หงุดหงิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาทั้งโกรธ ทั้งโมโหอีกคนมากแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เขา
รู้ว่าอีกคนพยายามตีสนิทกับคนของเขาจนถือว่าเป็นเพื่อนคนหนึ่งถ้าเกิดเขาทำร้ายมันร่างบางคงจะโกรธเขาแน่ๆ ทำไมเขาต้อง
แคร์? นั่นสิ เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องแคร์ ดรากอนผู้ยิ่งใหญ่ที่ไว้แคร์ใครหน้าไหนหายไปไหนกัน!
“กลับมาแล้วเหรอครับ ผมตั้งโต๊ะไว้ให้แล้วนะครับ”เหนือทักทายอีกคนขึ้น หลายวันที่ผ่านมาร่างสูงดูอารมณ์ขึ้นๆลงๆไม่
ค่อยพูดคุยกับเขาเท่าไหร่ เขาเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องงานก็เลยไม่อยากจะซักไซ้ให้รำคาญใจแถมวันนี้เขายังทำของโปรดของอีก
คนเอาไว้เอาใจเสียด้วย เอ้ยๆ เอาใจอะไรกันๆ ทำไมทำอย่างกับภรรยาเอาใจสามีแบบนั้นล่ะ คิดอย่างนั้นใบหน้าหวานก็ขึ้นสี
ระเรื่อทันที
“อืม”ดรากอนพยักหน้ารับ แม้อารมณ์ของเขาจะยังไม่คงที่แต่เขาก็ไม่อยากจะไปลงกับอีกคน เขาเริ่มแน่ใจว่าไอ้เด็กนั่น
พยายามเข้าหาคนของเขาฝ่ายเดียวโดยที่เหนือไม่ได้ตอบรับความสัมพันธ์ด้วยแต่บางครั้งความใสซื่อของร่างบางก็อดทำให้เขา
หงุดหงิดไม่ได้
“เอ่อ...งานเครียดๆเหรอครับ”เหนือถามขึ้นทำลายความเงียบ
“นิดหน่อย”ดรากอนตอบสั้นๆซึ่งนั่นก็ทำเอาเหนือใจแป้วไปทันที บางทีคุณดรากอนคงไม่อยากคุยกับเขาก็ได้
“เรื่องเรียนเป็นยังไงบ้าง”เมื่อเห็นอีกคนเงียบไปดรากอนจึงถามกลับ เขารู้สึกคันยุบยิบในใจเล็กๆเมือเห็นสีหน้าแบบนั้นของ
อีกคน
“ก็ดีครับ เพื่อนน่ารักมากเลย”ดรากอนวางช้อนส้อมในมือทันทีกับคำพูดของอีกคน
“ฉันอิ่มแล้ว”ว่าแล้วร่างสูงก็ลุกออกจากโต๊ะอาหารไปทันที เหนือมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจ คุณดรากอนไม่พอใจอะไรเขา
งั้นเหรอ? เขาพูดอะไรผิดไป?...พอมาถึงมหาวิทยาลัยเหนือก็ได้ข่าวจากนานาว่าเชถูกลอบทำร้ายจนต้องเข้าโรงพยาบาล ร่าง
บางตกใจอย่างมากเพราะคิดว่าคนนิสัยดีๆอย่างเชไม่น่าจะมีศัตรู พอเลิกเรียนเหนือกับนานาจึงไปเยี่ยมเชที่โรงพยาบาลทันที
โดยที่ร่างบางลืมโทรบอกอีกคนเสียสนิท
“เป็นยังไงบ้างเช ใครทำนาย”นานาเป็นคนถามขึ้น
“ฉันไม่เป็นไรแล้ว”เชตอบ
“แต่นายดูอาการแย่ๆนะ”เหนือพูดบ้าง ที่เขาเห็นคือเชมีรอยฟกช้ำที่ใบหน้า แขนหักจนต้องดามด้วยเฝือก
“เราโอเคน่ะเหนือ”เชว่ายิ้มๆ
“แล้วที่ฉันถามว่าใครทำนายยังไม่ตอบเลยนะ”นานาคาดคั้น
“อืม...เรื่องนั้นฉันคงบอกไม่ได้”เชตอบหน้าเศร้าซึ่งทำให้เหนือกับนานาสงสัยมากๆขณะที่นานาจะถามต่อโทรศัพท์ของหญิง
สาวก็ดังทำให้ต้องแยกตัวออกไปคุย
“ทำไมถึงบอกไม่ได้เหรอ”เหนือถาม
“เราไม่อยากให้เหนือทุกข์ใจ”เหนือเบิกตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน เกี่ยวกับเขางั้นเหรอ? หรือว่า...คุณดรากอน!
“มะ...หมายความว่ายังไงน่ะ เกิดอะไร เล่ามานะเชถ้ายังเห็นเราเป็นเพื่อน”เหนือถามอย่างร้อนใจ เขารู้ว่าคุณดรากอนเป็น
คนนิสัยยังไงแต่อยู่ๆจะมาทำร้ายเชแบบนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อ
“เรารู้ว่าเหนือเป็นคนของคุณดรากอน เทพพยัคฆ์”เหนือตกใจทันทีเพราะเรื่องนี้เขาไม่เคยบอกใครแม้แต่นานา
“...คุณดรากอนโกรธที่เราใกล้ชิดเหนือ ทั้งๆที่เราบอกอย่างบริสุทธิ์ใจว่าเราเป็นเพื่อนของเหนือแต่เขาก็ไม่เชื่อ”เชว่า
“ตะ...แต่...คุณดรากอนจะทำแบบนั้นทำไม เราไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อย”เหนือว่าเสียงแผ่วรู้สึกอึดอัดใจไปหมด
“ในวงการธุรกิจรู้จักคุณดรากอนดี ตราบใดที่เหนือยังเป็นของคุณดรากอน ใครก็ห้ามยุ่งแต่ถ้าเขาเบื่อเมื่อไหร่เขาก็จะทิ้ง
ขว้างอย่างไม่ใยดี ผู้ชายคนนี้ใจร้ายมากนะ”...ตลอดทางที่นานาขับรถมาส่งที่บ้านเหนือก็รู้สึกไม่ดีมาตลอดกับคำพูดของเช เขา
ไม่อยากจะเชื่อว่าคุณดรากอนจะใจร้ายถึงขั้นทำร้ายเพื่อนของเขาแบบนี้แต่ก็นั่นแหละเชจะโกหกเขาทำไม เหนือหันไปส่งยิ้ม
ฝืนๆให้นานาเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
“ไปไหนมา”เสียงทุ้มถามขึ้นขณะที่เหนือเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน เหนือตกใจทันทีเพราะไม่คิดว่าอีกคนจะอยู่ในห้อง
“เอ่อ...ผม”
“ไปไหนทำไมไม่บอกฉันฮะ”ดรากอนว่าอย่างไม่พอใจ เขากระวนกระวายใจไม่ใช่น้อยเมื่อไปรออีกคนที่หน้ามหาวิทยาลัย
แล้วไม่พอโทรไปก็ติดต่อไม่ได้
“ผะ...ผมไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาลมาครับ”เหนือว่า
“เพื่อน? ใคร?”ดรากอนคาดคั้น
“เชครับ”ดรากอนกำมือแน่นทันทีกับคำตอบที่ได้ยิน
“แน่ใจเหรอว่าเป็นแค่เพื่อนกับมัน ดูท่าทางนายจะห่วงมันเสียเหลือเกิน”ดรากอนว่า
“ผมกับเชเป็นเพื่อนกัน เพื่อนของผมที่คุณดรากอนสั่งคนให้ไปทำร้าย”เหนือว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างตัดพ้อ ดรากอน
ใจกระตุกกับท่าทางของอีกคน
“เฮอะ แล้วไง คนที่มันยุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องโดนแบบนี้”ดรากอนว่าเสียงเย็น
“คุณมันใจร้าย เลือดเย็น เชเป็นเพื่อนของผมคุณก็ไม่เว้น”เหนือว่าน้ำตาคลอ
“เพื่อน? เฮอะ ถามจริงนี่นายซื่อจนไม่รู้ว่ามันคิดกับนายมากกว่าเพื่อนเลยหรือไง หรือแม้กระทั่งมันจับนายขึ้นเตียงก็คงยัง
คิดว่ามันคิดแค่เพื่อนฮะ!”
เพี้ยะ!
มือบางตบเข้าที่ใบหน้าหล่อของอีกคนทันทีเพราะรับไม่ได้กับคำพูดดูถูก
“ฮึก ผมกับเชเป็นแค่เพื่อนกัน ฮึก คุณดรากอน ฮึก ใจร้าย ฮึก ถ้าคิดได้แค่นี้ก็แล้วแต่คุณจะคิดเลย ผมไม่มีอะไรจะ
อธิบาย”เหนือว่าพร้อมหันหลังหนีอีกคน
พลั้ก!
ตุบ!
“โอ๊ย”เหนือร้องลั่นทันทีเมื่ออีกคนโยนเขาลงเตียงอย่างแรงแล้วขึ้นค่อม
“กล้าตบหน้าฉันงั้นเหรอ? ในชีวิตนี้ไม่เคยมีใครตบหน้าฉันแม้แต่พ่อกับแม่แล้วนายเป็นใครฮะ!!”ดรากอนตะคอกลั่นจนเหนือ
ผวา
“ฮึก ก็คุณดูถูกผม”
“ทำไมฉันจะดูถูกนายไม่ได้ นายลืมแล้วเหรอว่านายเป็นใคร นายเป็นแค่คนที่ใช้ร่างกายแลกกับเงิน ลืมไปแล้วหรือ
ไง!!”เหนือร้องไห้จ้าทันทีกับคำพูดของอีกคน เขาคิดว่าอะไรๆระหว่างเขากับอีกคนมันจะดีขึ้นเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณ
ดรากอนก็ดีกับเขา ไม่เคยย้ำถึงฐานะที่เขาเป็น เขาคิดว่าเราสองคนจะรู้สึกดีๆต่อกันแต่มันไม่ใช่ อีกคนหลอกให้เขาดีใจและ
ตายใจจนในที่สุดก็มาทำร้ายจิตใจกันแบบนี้
“ถ้านายลืมฉันจะย้ำเตือนให้”สิ้นเสียงปากหนาก็ประกบจูบอีกคนอย่างรุนแรงทันที เหนือพยายามขัดขืนโดยการผลักไสอีก
คนออกแต่ก็ถูกดรากอนรวบมือเอาไว้ มือหนากระชากเนคไทของตัวเองออกแล้วมามัดข้อมือบางของเหนือเอาไวก่อนจะกระชาก
เสื้อนักศึกษาของอีกคนอย่างแรงจนขาดวิ่น
“ฮึก ปล่อยผมนะคุณดรากอน ฮึก ปล่อยนะ”เหนือร้องลั่นแต่ก็ไม่สามารถห้ามอีกคนได้ มือหนากระชากกางเกงนักศึกษา
พร้อมชั้นในออกทีเดียวก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่า
“ทำซะ”ดรากอนว่าพร้อมกับเอาแก่นกายไปจี้ที่ปากบางของอีกคน เหนือน้ำตาไหลพรากกับการกระทำอันป่าเถื่อนของอีกคน
ที่ทำกับเขา ปากบางเม้มแนแต่ก็ถูกมือหนาบีบจนอ้าออก
“อมมันเข้าไป ซึมทราบรสชาติมันเอาไว้จะไม่ได้ไม่ไปหลงใหลกับของคนอื่น ทำสิ!”ดรากอนว่าเสียงดัง เหนือต้องจำใจ
ทำให้อีกคนปากบางค่อยๆอมแก่นกายใหญ่ของอีกคนเข้าปากเพราะขนาดที่ใหญ่และยาวทำให้ไม่สามารถเข้าปากได้หมด เหนือ
พยายามรูดขึ้นลงอย่างไม่เป็นประสีประสาจนในที่สุดอีกคนก็ปลดปล่อยออกมา
“แค่กๆๆ”เหนือสำลักน้ำรักของอีกคนจนน้ำสีขุ่นไหลเยิ้มจนเปื้อนลำคอและแผ่นอกบาง
“ทีนี้มาเจอของจริงบ้าง”ดรากอนกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะจับขาเรียวของอีกคนพาดบ่าก่อนจะสอดแก่นกายไปจนมิดด้ามโดยไม่
ได้เบิกทางแต่อย่างใด
“อ๊า!!!”เหนือร้องลั่นเพราะความเจ็บปวด ขาเรียวบนบ่ากว้างสั่นระริกไปหมดรู้สึกเจ็บไปถึงสันหลังจนเหมือนจะขยับไม่ได้อีก
คนขยับเข้าออกอย่างไม่ปราณีเขาเลยอีกทั้งปากหนาก็ยังทิ้งรอยไว้จนเต็มตัวของเขา
“ครางออกมา ครางชื่อฉันออกมา”ดรากอนสั่ง แต่เหนือเม้มปากแน่นแม้ว่าเขาจะเจ็บแค่ไหน ทรมานสักเท่าไหร่แต่เขาจะ
ไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีอีกแล้วแค่นี้สำหรับอีกคนเขาก็เหมือนอีตัวที่ขายร่างกายแลกกับเงิน อยากเมื่อไหร่ก็มา
“อึก...อื้อ...”เหนือกัดปากแน่นจนเลือดออกแต่ดรากอนก็ปราณีไม่ร่างสูงกระแทกแก่นกายรัวและแรงจนช่องทางด้านหลัง
ของอีกคนฉีกขาดก่อนที่จะปลดปล่อยออกมา แม้ว่าจะปลดปล่อยแต่ความเลวร้ายก็ยังไม่จบแค่นั้นดรากอนจับอีกคนเปลี่ยนท่า
ไปมาทั้งให้อีกคนออนท็อปหรือแม้กระทั่งคลานเข่าเขาก็ทำ ร่างสูงใช้เวลาบำบัดความใคร่ไปเกือบสองชั่วโมงจนในที่สุดเหนือก็
สลบคาอกไป
อ้ากกกกกกกกกกกกกก เกลียดอิดรากอน เกลียดๆๆ!!! >0< ความจริงไม่อยากแต่งแบบรุนแรงเลยเพราะชีวิตน้องเหนือนางก็
น่าสงสารพอแล้วแต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เรื่องจะดำเนินต่อได้ยังล่ะเนอะ อิๆ ด่าอิดรากอนกันได้นะคะ ตามสบายเลย ฝากติดตาม
ต่อด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
