Dragon’s Love 20 end
ปัง!
“คุณดรากอน!!”เหนือร้องลั่นทันทีที่กระสุนที่ควรจะยิงมาโดนเขากลับโดนที่อีกคนแทน ร่างสูงวิ่งเข้ามาหาเขาแล้วเป็นฝ่าย
รับกระสุนแทน ทำให้กระสุนยิงเข้าที่กลางหลังของอีกคน เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากร่างหนาเหนือนั่งลงข้างๆอีกคนร้องไห้
จ้าอย่างทำอะไรไม่ถูก
ตุบ!
“กรี๊ดดดดดดดด ไม่จริงๆ คุณดรากอน มะ...ไม่ใช่ฉันนะ ฉันไม่ได้ทำนะ”นานาตกใจจนเสียสติหญิงสาวโยนปืนในมือลง
พร้อมกรีดร้องอย่างตกใจ เธอตั้งใจยิงเหนือ เธอไม่ได้ตั้งใจยิงคุณดรากอน เธอไม่มีทางกล้าทำร้ายคนที่เธอรักแน่ๆ
“ปล่อยนะ ปล่อยไง บอกให้ปล่อยฉัน”นานาดิ้นทันทีเมื่อลูกน้องของดรากอนมาจับเธอเอาไว้ เหนือที่ตอนนี้หูอื้ออึงไป
หมดไม่ได้ยินเสียงรอบข้างใดๆได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของอีกคนเท่านั้น
“ฮึก คุณดรากอนครับ ฮึก อย่าเป็นอะไรนะครับ”เหนือว่าพร้อมจับมืออีกคนมากุมไว้ ร่างสูงมองหน้าร่างบางตรงหน้านิดๆ
ก่อนจะคลี่ยิ้ม
“ฮึก ยิ้มอะไรกันครับ ฮึก เจ็บมากมั้ยครับ ฮึก เดี๋ยวรถพยาบาลก็มา ฮึก อดทนไว้นะครับ”เหนือว่า ลูกน้องของดรากอน
เอาเสื้อคลุมมาคลุมให้เหนือก่อนจะรีบพาดรากอนไปขึ้นรถพยาบาลทันที...ร่างบางนั่งมองประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดไปร่วม2ชั่วโมง
ด้วยความกังวล ใบหน้าหวานยังคงเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา
“พี่เหนือ”เสียงเรียกของน้องชายทำให้เหนือหันไปมอง
“ฮึก ใต้”ว่าแล้วร่างบางก็โผเข้ากอดน้องชายทันที
“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะไม่ร้อง ยังไงคุณดรากอนก็ปลอดภัย เชื่อใต้นะ”ใต้ว่าพร้อมพยายามพูดปลอบประโลมพี่ชาย
แอดดด
เสียงประตูห้องฉุกเฉินเปิด เหนือผละออกจากน้องชายแล้ววิ่งเข้าไปหาหมอทันที
“คุณดรากอนเป็นยังไงบ้างครับหมอ ปลอดภัยใช่มั้ยครับ”เหนือถามหมออย่างร้อนรน
“ครับคนไข้ปลอดภัยแล้วครับ”หมอตอบ เหนือถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจก่อนที่อยู่ๆร่างบางจะทรุดลงไปกับพื้น
“พี่เหนือ”ใต้เรียกพี่ชายอย่างตกใจ
“พะ...พี่ไม่เป็นไร”เหนือตอบ
“หมอว่าคุณเองก็ควรไปตรวจร่างกายนะครับ หน้าซีดมากเลย”หมอว่า เหนือทำท่าไม่อยากไปแต่ก็โดนน้องชายบังคับให้ไป
ในที่สุด...ร่างบางมีอาการไข้และอ่อนเพลียทำให้ต้องนอนให้น้ำเกลือแต่จิตใจของเหนือก็เอาแต่พวงเกี่ยวกับอีกคนที่
นอนอยู่อีกห้อง เขาอยากเป็นคนแรกที่คุณดรากอนฟื้นขึ้นมาเจอ
“นอนได้แล้วพี่เหนือ ดึกแล้วนะ”ใต้ที่มานอนเฝ้าพี่ชายพูดขึ้น
“แต่พี่...”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมพาไปหาคุณดรากอนแต่เช้าเลย”ใต้ว่า เหนือพยักหน้าก่อนจะค่อยๆหลับตาลง...ร่างสูงค่อยๆลืมตาตื่นมาใน
ตอนเช้า ตาคมกวาดมองไปทั่วห้องเพื่อหวังว่าจะพบใครบางคนแต่ก็ไม่พบ
“ตื่นแล้วเหรอครับ”ภูผาถามขึ้น
“เหนือล่ะ”ดรากอนถาม ตอนนี้ในใจของเขาเป็นห่วงไปหมดกลัวว่าอีกคนจะเป็นอะไร ตอนที่เอาร่างกายไปรับกระสุนแทน
อีกคนเขาไม่เคยคิดว่าถ้าตัวเองตายขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น เขาคิดเพียงแค่ว่าอีกคนต้องปลอดภัยเท่านั้น
“คุณเหนือนอนพักอยู่ที่ห้องข้างๆครับ”
“ฉันจะไปหาเหนือ พาฉันไปสิ เดี๋ยวนี้!”ภูผาพาผู้เป็นนายเข้ามาที่ห้องของเหนือทันที ภูผารีบเข้าไปหาร่างบางที่นอนบน
เตียงทันทีด้วยความเป็นห่วง ทำไมเหนือถึงมานอนอยู่ที่นี่ เหนือเป็นอะไร
“คะ...คุณดรากอน”ใต้ทำท่าจะเรียกดรากอนแต่ภูผาห้ามไว้
“นายเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ภูผาใครทำอะไรเหนือทำไมถึงมานอนอยู่แบบนี้”ดรากอนถามเสียงดังด้วยความ
กระวนกระวายใจ
“คือว่าคุณเหนือ...”
“คือว่าอะไร โธ่เว้ย เหนือนายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ตื่นขึ้นมาสิ เหนือ ฉันบอกให้ตื่นไง”ดรากอนว่าเสียงดังจนคนที่หลับอยู่
ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
ฟุบ!
ดรากอนดึงอีกคนเข้ามากอดทันทีท่ามกลางความตกใจของเหนือ
“ไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ย ฟื้นแล้วใช่มั้ย ฉันเป็นห่วงนายแทบบ้ารู้ตัวมั้ย”ดรากอนว่า เหนือหัวใจเต้นแรงทันทีกับคำพูดของ
อีกคน ใต้และภูผาที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นส่วนเกินก็พากันเดินออกไปทันที
“เอ่อ...คุณดรากอนฟื้นแล้วเหรอครับ ไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ยครับ”เหนือถามขึ้น ดรากอนผละอีกคนออกก่อนจะมองหน้า
“ฉันไม่เป็นอะไร นายต่างหากล่ะที่เป็น ไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย”เหนือทำหน้างุนงงทันที
“ผม?”
“ก็ที่นายมานอนอยู่ที่นี่ไง”ดรากอนว่า
“ผมแค่ร่างกายอ่อนเพลียครับ”
“ห๊ะ? ว่าไงนะ”ดรากอนชะงักไปทันทีกับคำพูดของอีกคน เหนือยกยิ้มนิดๆ
“ภูผา แม่งทำไมไม่บอกวะ”ดรากอนพึมพำ
“ขอบคุณที่เป็นห่วงผมนะครับ ขอบคุณที่รับกระสุนแทนผม”เหนือว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างซาบซึ้งใจ
“อืม”ดรากอนตอบสั้นๆ เพราะยังคงรู้สึกหน้าแตกไม่หาย
“ผมรักคุณดรากอนครับ รักที่สุดเลย”เหนือว่าพร้อมโผเข้ากอดอีกคนอีกครั้ง ดรากอนกอดตอบอีกคนเช่นกันแต่ไม่ได้พูด
อะไรออกมา เหนือไม่สนใจแล้วว่าอีกคนจะพูดว่ารักหรือไม่พูดว่ารักยังไงเขาก็รักอีกคน รักมาก เขาจะหนีอีกคนไปไหนอีก
แล้วนอกจากวันที่อีกคนไล่เขาไปเท่านั้น...เหตุการณ์ร้ายๆในบ้านผ่านไป เหนือได้ข่าวว่านานาถูกจับ ส่วนพวกเชก็ถูกข้อหา
ทำร้ายร่างกายไป เหนือไปเรียนเหมือนเดิมแม้ว่าจะต้องโดดเดี่ยวก็ตาม เชเองก็รู้สึกผิดอยากจะเข้ามาขอโทษเหนือแต่ก็ไม่กล้า
พอและโดนขู่จากดรากอนว่าถ้ายังเข้าใกล้เหนืออีกเขาไม่ตายดีแน่ เขาเลยได้แต่หลบหน้าอีกคนเท่านั้น ถามว่าทำไมดรากอน
ถึงไม่จัดการเชและเพื่อนซะ ไม่หรอก...จัดการตามกฎหมายมันเบาไป แบบนี้ต้องการวิธีมาเฟียสิจริงมั้ย? วันนี้เหนือ
เลิกเรียนเย็นทำให้ดรากอนต้องมารอรับอีกคน ตั้งแต่เกิดเรื่องร่างสูงก็ติดตามอีกคนตลอดแม้ตัวเองจะไม่ว่างก็จะส่งลูกน้องให้
ติดตามแทน เหนือเองก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจอะไรเพราะเข้าใจในความห่วงใยของอีกคนดีออกจะดีใจด้วยซ้ำ
“วันนี้จะพาไปกินข้าวนอกบ้าน”ดรากอนว่า เหนือพยักหน้ารับก่อนจะขึ้นรถ ดรากอนพาอีกคนมายังร้านอาหารระดับ5ดาวที่
จองโต๊ะเอาไว้
“ร้านสวยจังครับ”เหนือพูดขึ้นยิ้มๆ
“ชอบมั้ย”ดรากอนถาม เหนือพยักหน้ารับทันที ร่างสูงหันไปสั่งอาหารกับพนักงานเพียงไม่นานอาหารหน้าตาน่ากินก็มา
เสิร์ฟพร้อมกับพนักงานที่รินไวน์ให้คนทั้งคู่
“เอ่อ...ผมไม่”
“รินให้เขาด้วย”ดรากอนหันไปสั่ง
“แต่ผมดื่มไม่เป็นนะครับ”เหนือแย้ง
“หัดดื่มไว้จะได้ชินเวลาออกงาน”ดรากอนว่า
“ออกงาน?”เหนือเบิกตากว้าง
“ใช่ เป็นนายหญิงของตระกูลฉันต้องออกงานบ่อยๆไม่รู้หรือไง”
“แค่กๆๆ วะ...ว่ายังไงนะครับ”เหนือสำลักไวน์ทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าสวยขึ้นสีจัดพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว ดรากอน
เงยหน้าจากจานอาหารมามองหน้าอีกคนแม้ว่าจะเรียบนิ่งแต่ก็แฝงไปด้วยความจริงจัง
“ฉันบอกว่าเป็นนายหญิงของตระกูลฉันต้องออกงานบ่อยๆ”
“ผมเหรอครับ”เหนือถามเสียงแผ่วอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ดรากอนลุกออกจากที่นั่งก่อนจะเดินมาหยุดตรงหน้า
อีกคน ร่างสูงนั่งยองๆลงตรงหน้าของเหนือ
“ฉันไม่ใช่คนพูดเยอะ ไม่ใช่คนเน้นพูดแต่เน้นกระทำ นายรู้ใช่มั้ย”เหนือพยักหน้ารับ
“เพราะฉะนั้นฉันจะพูดเพียงครั้งเดียว...”เหนือรู้สึกลมหายใจกระตุกไป ไม่กล้าจะหายใจแรงเพราะกลัวว่าสิ่งตรงหน้าจะเป็น
แค่สิ่งที่ฝันไป
“...ฉันรักนาย”3คำที่ออกมาจากปากของอีกคนทำเอาโลกทั้งใบของเหนือหยุดชะงักไปทันที ดวงตากลมคลอไปด้วยน้ำตา
จนดรากอนอดตกใจไม่ได้
“นาย”
“ฮึก ผมรักคุณดรากอนครับ ฮึก ผมดีใจที่คุณดรากอนรักผม ฮึก”เหนือโผกอดอีกคนทันทีร่างบางสะอึกสะอื้นด้วยความดีใจ
น้ำตาที่ไหลมาไม่ใช่เพราะความเสียใจแต่เป็นเพราะความดีใจ ดีใจมาก ดีใจที่สุด
“เด็กน้อย”ดรากอนว่าขำๆพร้อมกับยีผมอีกคนอย่างหยอกๆ
“ฮึก ก็ผมดีใจนี่หน่า”เหนือว่าก่อนจะผละออกมามองหน้าอีกคน
“รักผมแล้ว อย่าเลิกรักผมนะครับ”เหนือว่า
“ก็อย่าทำให้ฉันเบื่อสิ”เหนือใจกระตุกทันทีกับคำพูดของอีกคน
“คะ...ครับ”ดวงตากลมหม่นไปทันที ดรากอนเห็นอย่างนั้นก็ยกยิ้ม
“แต่ฉันคงไม่มีวันเบื่อหรอก มาเฟียพูดแล้วไม่คืนคำ”เหนือเงยหน้ามามองอีกคนอีกครั้งก่อนจะเผยยิ้ม
“งื้อออออออ ผมเกือบร้องไห้แล้วนะครับ คุณดรากอนขี้แกล้ง”เหนือว่ากระเง้ากระงอดก่อนที่ริมฝีปากจะโดนประกบจูบจาก
อีกคน ทั้งสองแลกจูบกัอนอย่างอ่อนโยนภายใต้บรรยากาศแห่งความรักที่อบอวน
END
จบแล้วววววววววววววว!!! จุดพลุฉลองเลยค่า >___< ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องนี้มาตลอดนะคะ ขอบคุณทุกยอดวิว ทุก
คอมเม้น ทุกคะแนนโหวตเลย ฝากติดตามเรื่องอื่นๆของเฟิร์นด้วยนะคะ โดยเฉพาะภาคต่อของคุณไลออน น้องชายคุณ
ดรากอน Lion’s Love รักร้ายนายเย็นชา อิๆ (โปรโมตแปบๆ) ^ ^
___จางบิวตี้___
ลิ้งค์ผลงานของเฟิร์นที่กำลังแต่ง 3เรื่องนะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51770.0 - Poor Boy รักนี้ไม่มีเสียง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52620.0 - Sex toy ผมถูกบังคับให้ขายตัว!!
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52668.0 - Lion's Love รักร้ายนายเย็นชา (ภาคต่อจากเรื่อง Dragon's Love ค่า)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
