หัวข้อ: รักงอมแงม

[mist]

ในที่สุด....ก็เมาเหมือนเดิม ใช่ปะ 

[DeShiWa]

 

ครับผมเชียร์พี่เกียร์กับพี่เต้ให้รักกันครับผม

พี่เต้คงออกแววเกย์ละครับผมว่า ไม่งั้นเพื่อนๆจะเชียร์แบบนี้เหรอครับ

เอ้..หรือว่าเพื่อนๆพี่เต้เป็นเกยืด้วยอะครับ อิอ

[pongsj]

อิอิ............ถูกใจ

[Jingjoh]

ในที่สุดก็อ่านทัน 

ช่วงนี้งดเหล้า(เฉพาะวัน)เข้าพรรษานะคับ อิอิ 

[IZE]

อืมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[broke-back]

 o2โลกมันกลม....

 o2เหตุบังเอิญ....

 o2เกินห้ามใจ......

 ???????......

*** :pig4:ขอบคุณครับตัวเล็ก

[bixzz]

โชคดีและเป็นกำลังใจให้นะครับ...
หุ หุ รออ่านตอนต่อไป กลับบ้านด้วยกันแบบเมาๆ จะมีอะไรไหมเนี่ย (มีซะทีเหอะ รอนานแระ)

[sun]

หนีมาดอนน่าป่ะมาช่าจริงๆ  ฮ่าๆ อ่านแล้ว อย่างฮา     

...แล้วถ้า... หนีพี่เซน ปะ พี่เกียร์ ป่ะ อิอิ   



   คิดตึ๋งน้องตัวเล็ก

[marchmenlo]

ตามมาจี้อีกทีตอนตีสอง 

[the sun IN NIght]

“เมาอีกแล้วนะ” พอตื่นขึ้นมา ก็ได้ยินคำทักทายจากชายหนุ่มที่นั่งเล่นคอมอยู่
(ใส่แค่บอกเซอร์อีกแล้วนะเพ่ ยั่วเจง)
“อ้าว” ผมอุทานงงๆ เมื่อคืนผมไม่ได้สติหรอกคับแต่เท่าที่จำได้ ครั้งนี้ไม่อ้วก
“เป็นไงมั่ง เมาตลอดนะ เฮ้อ” พี่เกียร์พูดจบก็ส่ายหน้าเล็กน้อย เอือมระอาผมเต็มทีแล้วมั้ง
“พี่แบกผมกลับมาหรอ ขอบคุณนะคับ” เขิลจังเลย
“เออดิ ถ้าเกิดไปกับคนอื่นไม่ใช่พวกพี่นิวแล้วไม่มีคนพากลับ มึงไม่โดนลากไปนอนไหนแล้วหรอวะ โตแล้วนะ
ดูแลตัวเองได้แล้ว” เทศนาผมทำไมเนี่ย ฟังพอเป็นพิธีก็หันไปมองนาฬิกาใกล้ๆ เพิ่ง 11 โมงครึ่งเอง
ตื่นเช้าแฮะเรา ไอ้เต้นึกใจ อิอิอิ
“งั้นเดี๋ยวเต้กลับห้องก่อนนะคับ ไม่กวนและ” ผมพูดต่อ หลังจากมองรอบๆห้องแล้วพบว่า เอ๊ะ ไม่ใช่ห้องกูหนิ ห้องกระผมไม่รกแบบนี้หรอก ข้าวของยังคงไม่จัดเข้าที่เหมือนวันก่อน
“อ้าว เออ ไม่ได้ไล่นะเว้ย” พี่เกียร์ทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ น่ารักดี

ผมยิ้มๆแล้วก็ลุกเดินออกไป วันนี้เสื้อผ้าครบ ถุงเท้ายังใส่อยู่เลย เหอะๆ พอเปิดประตูห้องมาก็มุ่งตรงไปอาบน้ำ
สิคับ เหนียวตัวโคตรๆ เห็นโทรศัพท์มีมิสคอลพี่นิวอยู่ 1 สาย กระผมก็เลยโทรกลับ


“ไงมึง เมาเป็นหมาเมื่อคืน” พี่นิวทักทายด้วยน้ำเสียงร่าเริงเชียว
“แหะๆ พี่ล่ะ เป็นไงบ้างคับ”
“ก็ดี นี่ออกมากินข้าวกับไอ้แซนที่สยาม” กินซะไฮโซ ข้าวแกงปากซอยมีไม่ยอมกินนะค้าบ
“ค้าบๆ เต้ก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกันนะเนี่ย” พูดถึงเรื่องกิน กระเพาะเลยเริ่มทำงาน หุหุ
“ไปกินซะไป จะเที่ยงแล้ว แล้วเป็นไงบ้าง ปล้ำน้องกูสำเร็จรึเปล่า” โห อารายกันพี่นิว เห็นผมหื่นขนาดนั้นเลย
“บ้าดิพี่” จำไรไม่ได้เลยนะคับ ไม่ผิดเพราะขาดสติ อิอิอิ
“กูว่ามึงสองคนนี่ยังไงๆ ดูห่วงกันจัง เมื่อวานไอ้เกียร์ก็จะลากมึงกลับให้ได้ พอเห็นมึงเมา”
“อะไรพี่ ไม่มีไรหรอก เต้ก็จำไรไม่ได้ เค้าคงกลัวไม่มีเพื่อนกลับด้วยมั้ง” จำไม่ได้ตั้งแต่ช่วงชนกระหน่ำอ่ะ
“จากห่วงมันจะกลายเป็นหวงล่ะสิ กูเห็นมาเยอะและ” อ่ะ...ไม่รู้ค้าบ
ได้ยินพี่นิวพูดแบบนี้ เริ่มนึกถึงไอ้คนห้องข้างๆ ในใจโหวงเหวงหวิวๆ

“บ้าดิพี่ พี่เกียร์เค้าไม่ได้เป็นเกย์ซะหน่อย ไปกินข้าวแล้วดีกว่า หิวและคับ”
ชอบพี่เค้าหรือเปล่าไม่รู้ แต่เขาไมได้เป็นเกย์ ท่องไว้ๆๆๆ
“รีบเปลี่ยนเรื่องเลยนะ เออๆ แค่นี้นะ สบายดีก็ดีละ”
“คร้าบ ขอบคุณคับพี่”

วางสายเสร็จก็ไปแต่งตัวสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้น หยิบกระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ กุญแจห้อง แล้วเดินออกไป
ผมมองประตูห้อง 2046 ที่ปิดอยู่ เอาไงดีหว่า ไปกินคนเดียวก็ดี แต่เมื่อคืนเค้าอุตส่าห์แบกเรากลับมา
 แถมไปนอนห้องเค้าอีก รบกวนซะเยอะ ชวนไปกินดีมั้ยน้า จะได้เลี้ยงข้าวตอบแทนด้วย

เอาไงดีน้าๆๆๆ คิด คิด คิด



ก็อก ก็อก ก็อก ...

“อ้าว” พี่เกียร์ยังคงใส่บอกเซอร์ตัวเดียวเหมือนเดิมออกมาเปิดประตู
“จะไปกินข้าวอ่ะ ไปป่ะ” ทำไมกูต้องตะกุกตะกักด้วย
จะว่าไป เป็นครั้งแรกป่าวเนี่ยที่ผมมาเคาะห้องชวนเค้าไปกินข้าวแบบนี้
“อืม รอแปบนึงได้ป่ะ ยังไม่ได้แต่งตัวเลย”
“คับ” ผมก็ยืนรออยู่หน้าประตูนั่นแหละ
เค้าเปลี่ยนเสื้อผ้านี่นา คงไม่ดีถ้าเข้าไปยืนอยู่ในห้อง หุหุหุ แต่สายตาแอบชำเลืองเล็กๆ เง้อ

“พร้อมแล้วคับ” พี่เกียร์เดินมายืนหน้าห้อง ทำท่าตะเบ๊ะยืนตัวตรงพูดเสียงดัง ...อารมณ์ไหนเนี่ย

แล้วเราก็พากันมากินข้าวเหมือนเดิม

“วันนี้พี่ไม่ออกไปไหนหรอคับ” ผมถามหลังจากสั่งข้าวเสร็จแล้ว
“อืม อ่อไปเอารูปว่ะ ที่ไปปายมา”
“หรอคับ ไว้ขอดูบ้างดิ ยังไม่เคยไปเลย”
“ได้ๆ ไปด้วยกันป่าวล่ะ พี่ไปคนเดียว”
“หรอคับ อืม ดูก่อนว่ามีไรต้องทำป่าว” ผมชอบเอ๋ออ่ะ เที่ยวเพลินบางทีลืมงานซะงั้น ต้องมาปั่นตอนดึกๆ

“พี่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวเนาะ ไม่มีคนคบหรอคับ” ผมแกล้งแซวพี่เกียร์ เพราะไม่ค่อยเห็นแกมีเพื่อนเลย
“ไอ้นี่ ลามปาม มีน่ะมีเว้ยแต่ว่าพี่ชอบอยู่คนเดียวมากกว่า สบายดี”
“เต้ว่าเต้เพื่อนน้อยแล้วนะ ยังมีเพื่อนมาห้องบ้าง” ผมมีเพื่อนสนิทไม่กี่กลุ่มหรอกคับ อิอิอิ
“ไม่ชอบชวนเพื่อนมาห้องว่ะ วุ่นวาย อีกอย่างพี่มีเพื่อนหลายกลุ่มด้วย แบบเจอเฉพาะกิจน่ะ”

“เพื่อนกันเฉพาะวันศุกร์” ผมพูดลอยๆ

“เดี๋ยวโดน หมายถึงเพื่อนกลุ่มเล่นดนตรี มันก็จะเจอกันเวลาเล่นดนตรีไง เวลาปกติ ก็แยกย้าย เพื่อนมหาลัยก็เจอมหาลัย ส่วนกลุ่มสนิทจริงๆเลย ก็มีไม่กี่คนว่ะ ไม่ถึงกับกลุ่มใหญ่ อีกอย่างมันก็อยู่ไกลกัน”
พี่เกียร์ดูอ้างว้างจังแฮะ พอพูดเรื่องนี้ แววตาดูไม่สดใสเท่าไหร่

เราเงียบสักพัก ผมก็ไม่อยากไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวเค้าเท่าไหร่ นั่งคิดเล่นๆว่า ทำไมนะ

โลกของเราคนเหงามันเยอะจัง


“แล้วมึงล่ะ เที่ยวเก่งน่ะต้องเลือกคบเพื่อนด้วยล่ะ” โหมดเทศนาพาเพลินอีกแล้วคับ เวลาพี่เกียร์แกจะเทศน์
หน้าแกจะเปลี่ยนอารมณ์ เก็กแก่ขึ้นมาทันที หึหึ
“ค้าบ”
“แล้วทำไมไม่อยู่ห้องกับเพื่อนล่ะ เห็นมากันบ่อยๆ”
“ผมชอบมีอารมณ์ส่วนตัวอ่ะ มาเป็นครั้งคราวดีและ” แบบว่าคนมันโลกส่วนตัวสูง
“หรอ ไม่เหงาหรอวะ”
“แล้วพี่อ่ะ” ผมถามย้อน แต่แววตานั้นยิ่งดูเศร้าลงไปอีก
“ก็เคยอยู่กับแฟนไง”...พอได้ยินประโยคนี้ รู้สึกผิดขึ้นมาทันทีคับ พูดแทงใจดำพี่เค้าป่าววะกู ไม่รู้เรื่องเลยไอ้โง่เต้

ผมเลยเงียบ ระหว่างเราก็เงียบกันต่ออีกสักครู่

“ถ้าวันนี้ว่าง ไปเดินสวนรถไฟกันป่ะ อยากไปถ่ายรูป ไม่ได้ไปนานแล้ว”
อยู่ดีๆพี่เกียร์ก็พูดขึ้นมาทำลายความเงียบสงัดนั้น

ผมนิ่งคิด มองหน้าเค้านิดนึง   “คิดมากป่าวคับ เต้ไม่ได้ตั้งใจนะ”
“เฮ้ย คิดไร ป่าวเว้ย” กลบเกลื่อน ทำสดใสเชียวนะ
“อืมไปก็ได้ เคยไปขี่จักรยานเล่นตอนเย็นๆ สนุกดี”
“โอเค ดีมาก”
แล้วข้าวก็มาให้โซ้ยพอดี อร่อยจัง ผมจะเลี้ยงพี่เค้าแต่เค้าไม่ยอม ต้องบังคับขู่เข็ญว่าจะไม่ไปสวนรถไฟด้วย
จึงยอมให้ผมจ่ายได้


ขึ้นไปบนห้องก็แยกย้ายกันไปแต่งตัว จริงๆ ผมอยากไปเย็นๆคับ แต่พี่เค้าบอกว่า เย็นๆคนเยอะ
ไปบ่ายๆจะได้ถ่ายรูปได้ เหอะๆ ร้อนจะตายยยยยยย



ณ เวลาบ่ายโมงครึ่งก็ได้ฤกษ์ออกเดินทาง

“โห พี่ เจ๋งว่ะ” ผมดูรูปที่พี่เค้าถ่ายที่ปายมา สวยโคตรคับ ไม่รู้เมืองสวยหรือคนถ่ายเก่ง
แต่ที่แน่ๆ ทำโปสการ์ดขายได้สบายๆ เลยล่ะ
“หรอ ภาพดูเป็นไงมั่ง” ไอ้พี่เกียร์ถามน้ำเสียงเรียบๆ ไม่ยินดียินร้าย

“เหงา เศร้า แต่ โรแมนติกคับ”
ตอบให้สมกับเด็กเรียนหนัง ต้องวิเคราะห์หน่อยคับ หุหุหุ

“คงเพราะเพิ่งเลิกกับแฟนมั้ง” ....กูจี้ใจดำอีกหรือเปล่าหว่า วิจารณ์ดีเกินไปแล้วไอ้เต้เอ๋ย

“ไม่หรอกพี่ ดูเป็นคนเหงานะ” พี่เกียร์ได้ยินผมพูด หันมาหยุดมองหน้าผมเล็กน้อย แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ
“มีแต่คนว่ากูชอบสันโดษ ติส บ้า เซอแดก ไม่มีใครบอกเลยว่ากูดูเหงา” พี่เค้าพูดแล้วมองตรงไปข้างหน้า แววตานั้นดูเหมือนจ้องมองอะไรสักอย่างที่ผมไม่สามารถเห็นตามที่เขาจินตนาการอยู่ได้
“ก็จริง” ผมพูดสำทับ พี่แกดูแบบนั้นจริงๆหนิคับ

“กูชอบอยู่คนเดียวนะ แต่ก็ไม่ใช่ตลอดเวลา” เขาพูดด้วยแววตาที่ดูเคว้งคว้างกว่าเดิม

“เหมือนกันแหละพี่ เต้ถึงมาอยู่ห้องคนเดียว แต่ก็ชอบที่เพื่อนมันแวะมาหา” อิอิอิ
“อย่างมึงน่ะ มาเล่นไพ่ แดกเหล้า ทำเสียงดังเหี้ยไรกันไม่รู้ ไม่นับเว้ย” เอ้า...ด่ากรูซะงั้น ชิ งอน เฟ้ย

ผมเลยเดินไม่พูดไรต่อ หมดอารมณ์ กำลังมาแนวซึ้ง ปรัชญาซะหน่อย แมร่งเอ้ย



“งอนหรอคับ ไอ้ตัวเล็ก” ไอ้พี่เกียร์หันมาถามผมตอนกำลังจะเดินขึ้นสะพานลอยข้ามไปสวนรถไฟ ใครสั่งใครสอนให้เรียกไอ้ตัวเล็กวะ ขออณุญาตอ๊ะยังเนี่ย
“ป่าว” เดินมาก็ลืมๆที่งอนไปแล้วแหละ แต่มันหมดอารมณ์จะสนทนาต่อเฉยๆ

แต่แล้วใบหน้าของผมก็ถูกบันทึกไว้เรียบร้อย แชะ...เสียงกดชัตเตอร์พร้อมกับเลนส์กล้องที่หันมองมาทางผม ขณะที่ผมกำลังหันหน้าไปพูดคำเมื่อกี้

“แอบถ่ายนี่หว่า”
“เออสิ ไม่งั้นจะได้หน้าคนงอนแบบนี้ ผู้ชายเหี้ยไรงอนเก่งชิบหาย” เอ๊า หาเรื่องกันอีกซะงั้น
“ใครงอนเก่ง ผมเคยงอนพี่หรอ”
“ดูหน้าก็รู้ไม่ต้องพูดหรอก” ทำมาเป็นวิจารณ์นะ บอกเป็นคนขี้เหงาหน่อยเดียว
“อ้อ ลืม เป็นเกย์ ไม่ใช่ผู้ชาย” ...ไอ้พี่เกียร์มันพูดต่อแล้วขำเล็กๆ

“เออ งั้นเต้กลับก็ได้ เดี๋ยวเค้าก็หาว่าเป็นเกย์หรอกคับ มาเดินกับเต้” ผมพูดไม่ยิ้ม เดินจ้ำๆ
ไม่อยากมองหน้าแมร่งและ ชิ หงุดหงิด
“เฮ้ย เดี๋ยว” ไอ้พี่เกียร์พยามวิ่งจ้ำตามมา
“ล้อเล่น พี่ไม่สนหรอกเรื่องพวกนี้ อย่าโกรธดิ ไม่เคยได้ยินหรอวะ ความรักมันไม่จำกัดเพศ คนเราต่างหากไปกำหนดเพศให้มัน” ฟังแล้วคุ้นๆมั้ยฮะ
“พี่เกียร์อ่านเซ็งเป็ดด้วยหรอ”
“เออ แฟน...เก่า เคยให้อ่าน”

อืม จริงสินะ นึกถึงเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกดีแปลกๆ
“ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจว่าเรื่อง...เกย์ไรนั่นน่ะ”
ชอบจังเวลาไอ้พี่เกียร์เจี๋ยมเจี้ยมสำนึกผิด ดูหงอยเหมือนลูกหมาน้อยเลย วะฮ่าฮ่าฮ่า
“แล้วผมหน้างอบ่อยหรอคับ” จริงๆก็มีคนบอกมาบ่อยเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่คนสนิทเลยไม่ได้คิดไรอ่ะ
นี่เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่คนที่เพิ่งรู้จักไม่นานนัก มาพูดแบบนี้
“อืม ยิ้มบ่อยๆ ดิจะได้น่ารักๆ”
ยิ้มจนตาหยีแบบพี่ตอนนี้ใช่ป่ะ ผมคิดในใจ แล้วก็เผลอยิ้มออกมาเอง ฮ่าๆ

แล้วเราก็เดินลงสะพานมา หนทางยามบ่ายสู่สวนรถไฟ ทำเอาผมเหงื่อเต็มหลังเลยแหละ
แม้ว่าจะเป็นหน้าร้อนน้อยของกรุงเทพแต่ไอแดดก็รุนแรงเหมือนเดิม

เนื่องจากสวนรถไปเป็นสนามกอล์ฟเก่า มันจึงมีเนินเขาหญ้าเขียวเยอะแยะ
“เต้ๆ วิ่งไปบนเนินนั้นหน่อยดิ จะถ่าย” พี่เกียร์พูดไม่ดูแดดเล้ย บ่ายสาม มันร้อนนะคับ
“ต้องไม่หล่อแน่เลยอ่ะโคตรโทรม เหงื่อเต็มเลย” ผมพูดแบบจริงใจ แฮะๆ
พี่เกียร์ที่ตอนแรกกำลังจะตั้งปรับกล้องอะไรอยู่ หันมามองหน้าผมนิ่งๆ ทำหน้างงๆ
ผมก็งงว่าหน้าผมมีไรติดอยู่ เห็นเค้ามองพิจารณาเสียนาน ...ผมเสียความมั่นใจนะเพ่ มองจ้องแบบนี้
แล้วมือก็ล้วงกระเป๋ากล้องหยิบกระดาษทิชชูเช็ดหน้ามายื่นให้ซะงั้น

“อ่ะ”

“ขอบคุณคับ” ผมรู้สึกแปลกๆอ่ะ จะว่าอายหรือเขิลก็ไม่แน่ใจนัก

แล้วก็วิ่งๆ ไปตามที่เค้าบอก ทางโน้น ทางนี้ นอนมั่ง นั่งบ้าง ยืนตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย ส่วนใหญ่ใช้ผมเป็นพรอพมากกว่านะ ไม่ค่อยเป็นรูป Portrait เต็มๆหรอก มักจะเป็นแบบ...ไอ้เต้ ไปยืนใต้ต้นไม้โน่นหน่อยดิ
(ต้นที่ห่างไปเป็นสิบเมตร) พอมาดูในจอมอนิเตอร์กล้อง ก็พบว่า ต้นไม้กับผม เป็นจุดเล็กๆ
ใต้หมู่เมฆและขอบฟ้าที่กว้างมากกกกกกกกกกกกกกกก


“เต้นั่งนี่ดิ๊” เขาสั่งให้ผมนั่งที่ขอบเก้าอี้ตัวหนึ่ง แล้วนั่งถ่ายรูป ซึ่งดูแล้ว หัวกูจะขาดมั้ยเนี่ย มุมภาพแบบนี้
“เท่ห์ว่ะ” พอถ่ายเสร็จ พี่เกียร์ก็ส่งกล้องมาให้ดู
“เท่ห์ดิ มีแต่ขาเต้ แมร่ง” ขอบ่นหน่อยเถอะ ร้อนก็ร้อน ค่าตัวก็ไม่ได้ แถมหน้ายังเข้ากล้องไปไม่ถึงสิบรูปมั้ง ชิชิ
“แบบนี้ดิ ถึงจะน่าค้นหา”
ผมมองภาพสองขาของตัวเอง กับแบคกรานว์พื้นหญ้าสีเขียวที่เหยียบอยู่...อืมมมม น่าค้นหามากๆ

“เหนื่อยยัง” พี่เกียร์ถามขึ้น...หลังจายถ่ายรูปกลางแดดมาชั่วโมงกว่า ผมดูนาฬิกาก็สี่โมงครึ่งแล้ว
“ร้อนเฉยๆอ่ะ” ขอบ่นหน่อยเถอะ
พี่เค้าก็ยิ้มอีก แปลกนะ พี่เกียร์ดูเป็นคนที่ผมเข้าไม่ถึง ภายนอกดู น่าจะคุยด้วยยาก มองปราดเดียวคงบอกได้ว่าผู้ชายคนนี้คงเป็นพวกวันๆ นั่งเล่นกีตาร์ ฟังเพลงแปลกๆจากฝั่งยุโรป แต่งตัวเซอๆ ไม่สนใจใคร ยิ้มยาก
และแอบขี้เก็กนิดๆ แต่กลับน่ารัก อบอุ่น แถมยังดูขี้เล่น ไม่มีพิษภัยอะไร
“ร้อนอีกแล้วหรอวะ ไปขี่จักรยานเล่นกันงั้น” ได้ยินดังนั้นไอ้เต้ก็หูผึ่ง อิอิอิ ชอบอ่า สนุกดี

ผมเลือกจักรยานคันเล็กน้อย (แบบว่าตัวเตี้ยอ่ะ) ส่วนจักรยานพี่เกียร์ก็คันใหญ่ที่เหมาะสมกับความสูงร้อยแปดสิบกว่า แล้วเราสองคนก็เริ่มต้นปั่นไปตามถนนเล็กๆ ที่มีเด็กๆลูกท่านหลานเธอมาปั่นกันส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว น่ารักไปอีกแบบ

สองล้อ หมุนคว้าง ทะยานไป
สองขา แกว่งไกว สมัครสมาน
สองคัน ฉวัดเฉวียน เนิ่นนาน
สองคน ขับขาน อย่างสุขใจ

[mist]

  

[MiTo™]

เป็นแฟน กันซะทีดิ ลุ้นนะเนี้ยยยยย


 

[pongsj]

อิอิ จะถือว่าเป็นเดทแรกได้ป่าวเนี่ย

[bixzz]

  หลงรักเกียร์เข้าไปเต็มๆ ...ได้ใจจริงๆ
ขอบคุณนะครับที่มาลงต่อ...ทำเราติดเรื่องนี้ได้งอมแงมจริงๆ ด้วยสิ
อ่านตอนนี้เหมือนโลกนี้มีแค่เต้กับเกียร์เพียง 2 คนจัง
แถมได้เห็นมุมน่ารักๆ ของเกียร์อีกด้วย...ลุ้นต่อไปว่าเมื่อไร 2 คนนี้จะเปิดใจให้กันเสียที
แต่...ยังตะหงิดๆ อยู่ว่าพอ 2 คนนี้เริ่มจะเข้าที่เข้าทาง เจ้าเซนต้องกลับมาทำอะไรอีกแน่เลย 

[sun]

เหมือนไปเดท ...แต่เหมือน โดนพี่เกียร์ใช้งาน ให้เป็นนายแบบซะมากกว่า ชิมิ นายเต้ เอิ้กๆ

ใกล้จะเริ่มหวานกันยังน่อ... คึคึ     

[εїзป่วงน้อยεїз™]

 

[น้ำค้าง]

น่ารักเนอะ

[[€]ŝĊörŦ]

คนอ่านก็เริ่มติดงอมแงมละนี่

        

[marchmenlo]

คนอ่านก็เริ่มติดงอมแงมละนี่

         

เห็นด้วยอย่างแรงนิ...

[kaporzung]

กรี๊ดดดด ชอบค่ะ 

เต้ กะ เกียร์ 

วู้วๆๆๆๆ

เชียร์ๆๆๆๆๆ 

[● MaYa~Boy ●]

จะน่ารักกันไปถึงไหนเนี่ย

อิจฉา

เดี๋ยวหาแบบนี้บ้างดีกว่า

[sakiko]

ชักเริ่ม โรแมนติกและ


บอกรักกันเรย


555


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

 

[IZE]

รักคนชอบถ่ายรูปอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[broke-back]

 :serius2:คุมเชิงกันอยู่นั่นละ 

ยังงี้เมื่อไหร่......

จะได้ดูมวยคู่เอก  ชกกันซะทีละฟะ

ชักช้าจริงวุ้ย!

*** :pig4:ขอบคุณครับตัวเล็ก 

[cassper_W]

อิอิ ขี่จักรยาน  กินลมม  ท่ามกลางะรหว่างสองเรา

และแล้ววว ความรักก็บังเกิดดดดดดดดดดดด

วู้วววววๆๆๆๆๆ 

[Tifa]

งอมแงมอีกแล้ว

แล้วเมื่อไรจะร้ากกาน

เมื่อไรจะ........กัน (บอกรัก) อิอิ

[osaru]

ทำไมไม่ปั่นจักรยานคันเดียวกัน
แบบพี่เกียร์ปั่น น้องเต้ซ้อน
เต้กอดเอวพี่เกียร์ แล้วพี่เกียร์ก็กุมมือเต้ไว้   

คนแต่งยังไม่แต่งฉากหวานๆให้ แต่ไม่เป็นไร จิ้นเองก่อนก็ได้ 

[patee]

อ่านแล้วเริ่มติดงอมแงม  55555

สนุก......

[Jingjoh]

ละมุน กรุ่นไอรัก
 

[pantanakan]

หวานอมเค็ม   เหมือนลูกอมรสบ๊วย 

แต่เราชอบกิน  มันไม่เลี่ยนดี